SHAG
Alleen goede „Artisten"
komen in aanmerking
De Marine
expositie
AU GASTfiONOM€
Ouverture
Sproeten komen vroeg in
Uniformen voor de
Kon. Marine
9aAtialen Qlaq.uetten
Ayenda
Vrijdag 3 Maart 1939
Tweede Blad
Thuiskomst
H» Ms* „Gelderland,,
Taptoe muziekkorps
21e regiment infanterie
Burgerlijke Stand van Den Helder
Bij een gevatte koude.
ulcwA elk umt uuló
Verzuim haar niet want
het zou U spijten
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
De hooge Veluwe
Dc verkiezing van
Z. H. Paus Pius XII
HERMAN NYPELS'
Een vat vol
tegenstrijdigheden
De^oor sprong der Staf muziek
m
Mariniers zijn altijd uitstekende ordonnan
gen geweest; en deden ook in den jaren '64
pnder meer, als zoodanig dienst.
Zoo liep dan op den twaalfden April van
dat jaar ee% marinier achter een handwagen
0Ver het Marine-etablissement Willemsoord
zich spoedende naar de nachtboot, in opdracht
van den len officier van het wachtschip Zij-
per Majesteits „Adolf van Nassau".
Zwaar kauwende op z'n pruim, die blijk van
aanwezigheid gaf door een groote ronding
achter de wang, liep deze zeesoldaat, als een
goed militair zijn opdracht te herhalen:
„Gaan naar de boot, daar wachten; en als'ie
ankomt uitkijken naar een muzykant."
„Signalement van lengte: 1 el, 4 palm 5
duim, 5 streep,
„Blond, blozend, postuur breed".
Zooals U ziet waarde lezer, een heele op
gaaf om te onthouden; een soerat meegeven
had geen zin, daar de man lezen noch schrij
ven kon!
Evenwel, dat verstoorde de aankomst van
de stoomboot niet. Na onder hevig geblaas en
gesis aan den wal gekomen te zijn, zwarte
smook uitbrakende, en witte stoom uitlatend,
die beiden zich vereenigden tot een gorré
grauwe must in de natte Aprillucht, werd 'n
zoogenaamde „kippebrug" uitgerold; en voor
afgegaan door een krachtige straal tabak-
sap, begaf onze marinier zich aan boord.
Na eens hoogte en breedte genomen te heb
ben, meende hij z'n mannetje gevonden te
hebben, en inderdaad, 't was de bewuste. Hij
was breed en blond, blozend en zestien jaar
oud.
Bernardus Andreas Bonfig was de
eerste muzykant die, op den 12en April
1864, ingevolge Koninklijk Besluit van
den 13en Februari van dat jaar, werd
aangenomen als leerling van het op te
richten „Korps Stafmuziek van de Ko
ninklijke Nederlandsche Marine".
Onder meer vermeldde dit Koninklijk
Besluit, dat met ingang van den eersten
April het „Korps Stafmuziek" opgericht
werd, met dien verstande, dat de aan te
nemen Muzykanten niet konden behooren
tot den zoogenaamden Actieven Dienst;
en goede Artistcn moesten zijn, die hun
instrumenten volkomen beheerschten.
Zouden zij déeir toch voor bestemd zijn ge
weest, men zou al spoedig met dezelfde
moeilijkheden te kampen hebben gehad, als
omschreven in het vorig artikel.
De Stafmuziek niet bestemd om
naar zee te gaan.
„De Stafmuziek der Marine is niet bestemd
om naar zee te gaan. Zoo luidde onder anderen
één der voorwaarden van aanneming, echter
tevens vermeldende dat zij ter rechtstreek-
sche beschikking bleven van den Minister van
Marine en van den Directeur en Kommandant
te Willemsoord.
Ook destijds gold al dat spreekwoord van
als er één schaap over de brug is...
Want, toen het Korps één dag uit één man
Jiad bestaan, volgden er al meer en meer.
Binnen de week was de aangenomen bezet
ting voltallig, en bestond „het korps" als zoo
danig.
De Marine en Den Heider hadden „Hun
Stafmuziek",
Laten we nu beginnen de namen van deze
muzykanten van 75 jaar geleden, nog éénmaal
(uit het verleden op te diepen,
Als tweede man werd aangenomen, n.m.1.
den volgenden dag, de Kapelmeester
„Willem Louis Weckesser" (18641879).
Zijnde geëxamineerd en geschikt bevonden
door eenige Kapelmeesters van het Leger; (o.
a. de Kapelmeester van de Grenadiers en Ja
gers) en door 2 muziekmeester (burgers) hier
ter plaatse. Deze negen en dertig-jarige kapel
meester zou hier vijftien jaar van zijn leven
doorbrengen; zich gaandeweg inburgeren, ge-
Kien maken en ruimschoots deelnemen aan de
plaatselijke ontwikkeling op muziekgebied. Hij
woonde op den Kanaalweg, twee huizen vanaf
de Synagoge.
Door z'n groote muzikaliteit verwierf hij al
Spoedig het vertrouwen van plaatselijke ver-
eenigingen en gaf daaraan daadwerkelijke
steun. Eensdeels ook al gedwongen door het
minimale salarispeil van die dagen. Hij begon
met 40.in de maand.
Gelijktijdig met hem werden tien z.g. „Staf-
muzykanten" aangenomen; hun namen zijn:
Het tweede artikel is opgenomen in ons
hr, van Woensdag 1 Maart.
F
De voorzitter en de jecretarn
hadden verschil van meening bij
wie het progamma gedrukt moest
worden. (I De voorzitter kreeg
z'n zin en het programma voor
de uitvoering zag er smakelijk uit.
Iedereen sprak er dien avond over
en roemde de moderne letter»
soorten van
II II II I' 41 I' 41 .41 II I II 1! 4'! i j
"ïïe*nrich Schenck, Christian Strieder,"
van^c5 Valk. Alessandro Tuovani",
F?gerio"rS' Bohnhaidt' Haman, Viorani en
en de muzikanten:
K;:"artHCInig; ^oek> Schouten, Barbarini,
Koch, Harrelaar en Couwenhoven"
en den leerling muzikant;
>,B. A. Bonfig".
RaA„C^ttlen.man telde het KorPs dus, plus den
Kapelmeester. De gage's waren: Kapelmeester
pei maand 40.Stafmuzikant 35.
Muzikant 25.— en de leerling 15—, Mede
door uitbreiding van het korps is hierin wel
verandering gekomen, als ook in de bezetting.
Hieraan werden later toegevoegd de rangen
van „Elève" en Employé de musique (jongen)
Mochten de familienamen, waarde lezer,
U on-Hollandsch aandoen, dit valt niet te
verwonderen, daar verscheidene „Scheeps-
muzykanten" overgingen naar het „Korps
Stafmuziek". Deze muzikanten waren ge
boren Italianen en Duitschers, en waren
met de Scheepskapellen meegekomen naar
Holland.
Enkelen van hen zijn jaren bij het Korps
gebleven en werden terzijnertijd gereëngageerd
Anderen zijn als volbloed Artisten weer aan
het zwerven gegaan; konden noode hun proef
tijd uitdienen en werden al heel gauw weer
opgevolgd door familieleden van de blijvende
muzikanten. Zoo treffen we dan ook al spoedig
nóg een Weckesser, Bonfig en Schouten bij de
Kapel aan.
Onder de „Stafmuzykanten" mochten zijn:
6 solisten. Dat waren als regel: De Es-clarinet
de solo Clarinet, de Oboe, de Fluit, de Cornet
a Piston en een Instrument onbepaald.
Gestadig aan kreeg het Korps meer bekend
heid. Heel veel werden ze uitgeleend in den
omtrek en spoedig al werd vergunning ver
kregen om uit te breiden tot 25 man.
Zoo naderde 1869. In dat jaar vond de ope
ning plaats van het Suezkanaal. Vele landen
waren daar vertegenwoordigd en Regeerings-
hoofden gaven persoonlijk acte de présence
Ook Zijne Majesteit Willem III deed zich ver
tegenwoordigen middels een oorlogsschip. Het
fregatschip „Admiraal Wassenaer" onder be
vel van den Kapitein ter zee F. R. Toewater
werd er heen gezonden met aan boord de helft
der Stafmuziek, aangevuld door eenige muzi
kanten hier ter plaatse en andere vrijwilligers.
Deze werden in September 1869 voor
onbepaalden tijd aangenomen. Deze am-
bulanten waren: Kapelmeester; C. P. Hel
leman (7e Reg. Inf.), J. F. Schieck (4e Reg.
Dragonders), A. J. Iet- /a-"d (Gren. en Ja
gers), W. ^-an Sm'rren, van Aalst, Beumer
(alle drie uit Den Helder) en M. Ph. Polak
(de vader van den heer Polak uit Casino).
Deze getransformeerde „Scheepskapel",
heeft tijdens die reis uitstekende diensten
bewezen. Ze mocht de persoonlijke lof ontvan
gen van H. M. Keizerin Eugénie.
Twee voorvallen zijn in overlevering blijven
bestaan. Dat is bovengenoemde lof; en van den
dienst aan boord de concerten die gegeven
werden. Gelijktijdig toch met het scheepscon-
cert werd de gelegenheid gegeven om één der
schepelingen lijfstraffelijk te tuchtigen; en
werd diens gekerm voldoende overstemt door
luchtige koperklanken. Gelukkig is die manier
van krijgstuchtelijke afdoening van een straf
zaak niet lang meer blijven bestaan.
Evenwel dié tuchtiging heeft toch een
onuitwischbaren indruk achter gelaten bij onze
muzikanten.
Verscheidene stormen droegen het hunne
erbij om ook deze kapel aan boord niet op haar
gemak te doen zijn. Plagerijen aan het adres
van de muzikanten waren niet van de lucht,
althans de burgers en soldaten van dit korps
zeiden bij thuiskomst: „Dat is eens, maar
nooit weer".
In 1870 keerden de oologsschepen „Amstel"
en „Koopman" terug van een expeditie ter kust
van Guinea (18691870). Ook bij deze terug
keer speelde de muziek haar rol, en zoodra na
binnenkomst der schepen de dienst aan boord
het veroorloofde, werden de helden van Guinea
"'Y5/
'k Was per abuis
Op 't stadhuis
Gepijpesteeld gaan trouwen.
De ambtenaar
Maakt' geen bezwaar:
Ik mocht mijn vrouw
en Ibis houen.
VOORDEPIJP
Dobbelmann lekker, man
door hun vrienden als in triomf naar de
Marineclub geleid. Daar knalde en schuimde
de champagne, terwijl de Muziek en het gejoel
en gejubel van de menigte daar buiten de
drukte daar ter plaats niet weinig vermeer
derde. In 1886 was er een sociëteit voor de
Marine-officieren gekomen. Deze sociëteit zou
zooals later zal blijken, langen tijd een flinken
steun blijken te zijn voor het voortbestaan
der Marinekapel.
Woensdagmorgen in de haven.
H. Ms. „Gelderland" zal volgende week
Dinsdag ,in den loop van den middag of
avond op de reede komen. Het schip
wordt Woensdagmorgen in onze haven
verwacht. Het uur van binnenkomst is
nog niet bekend, wij hopen dit Maan
dag of Dinsdag te vermelden.
Naar wij vernemen houdt het muziekkorps
van het 21e Reg. Infanterie, dat op het
oogenblik in fort Erfprins en Kijkduin gele
gerd is, hedenavond een taptoe. Vertrek van
de kazerne om half acht. De volgende route
zal daarbij worden genomen:
Langs Fortweg, Dorus Rijkersstraat,
Vlootstraat, Langestraat, Dijkstraat, Midden
straat, Singel, Krugerstraat, Polderweg, Ko
ningsplein, Kanaalweg, Hoofdgracht, Buiten
haven, Ankerpark, Zuidstraat, Weststraat,
Spoorstraat, Koningstraat, P. H. Laan, Pa
rallelweg, Sluisdijkstraat, Keizerstraat en
daarna ontbinden op het Stationsplein.
Het vrwillige muziekkorps zal omgeven
zijn door fakkels, die afgestaan zijn door
de Marine.
van 2 Maart 1939.
GETROUWD: E. J. van Voorst en K. Hoorns
man, W. Keijzer en E. M. F. Dijkstra. G. F. J.
Herlé en M. S. Limburg.
BEVALLEN: D. Plan jéHam, z. G. Kra
merLeen, z. E. J. M. BakkerBouwman, z.
OVERLEDEN: C. van Os, (m), 75 jaar.
Met Mijnhardtjes steeds vlugge resultaten.
Doos 30 en 50 ct.
In het leven moet men, het is nu eenmaal
niet te omzeilenvele plichten waarnemen. Tot
die plichten van den journalist behoort onder
meer het bezoeken van tentoonstellingen. Het
zou interessant zijn een statistiek op te stellen
van het aantal dat per jaar gehouden wordt.
Het kon leerzaam zijn
Uiteraard behooren die bezoeken öf tot de
plichten of tot de prettige bezigheden: tot de
laatste categorie kan de laatste Nieuwediepsche
tentoonstelling gerekend worden, de Marine
Huisvlijt tentoonstelling.
Men moet er heen gaan: men moet zich daar
onder de andere bezoekers en bezoeksters men
gen. Om stil te worden van bewondering en ook
uitbundig in Uw lof.
Ge moet zien, de zeer artistieke schilderijen,
de oude galjoenen die statig te varen schijnen,
volgetuigd als ze zijn, met den door den wind
gebolde zeilen.
Er zijn heele marine-vloten te bezien, en er is
alleraardigste kinderinzending. Er i
wat is er nietff
Vlak bij den ingang hangt een verzameling
oude wapens; men ziet er de kapmessen, de
klewangs en de bajonetten en het doet U alles
terugdenken aan Atjeh en Lombok.
Er is magnifiek houtsnijwerk: het zou zóó uit
Neurenberg kunnen komen of Oberammergau.
Toch is het vervaardigd door een doodgewoon
marine-man, een vader van drie kinderen, die
iu niets aan een kunstenaar doet denken. Hij
een
ja.
deed het in zijn vrijen tijd, in de uren die hem
na zijn dagtaak thuis nog restten.
Vele schepen aanschouwt men op deze expo
sitie: bijvoorbeeld de „Oranje" van de Stoom
vaartmaatschappij Nederland", en Hr. Ms.
,giet Hein". U behoeft waarlijk geen kenner te
zijn om met verbazing te zien, dat ieder touw
tje, ieder katrolletje, ieder touwladdertje met de
werkelijkheid overeenkomt. Het zijn „klusjes"
geweest van ontelbare uren, maar het zijn be
wijzen van huisvlijt, die op zeer hoog niveau
staat.
Voor de zwakke sexe is er minstens evenveel
om te bewonderen als voor de sterke. Ge
borduurde kussens, fijne luxe voorwerpjes,
batikwerk een lust voor het oog!
En als bewijs, hóe algemeen van opzet de
expositie is, is daar tenslotte een „kinder-afdee
ling", een smaakvol geheel, voor jong en oud,
en waar ge bijzonder geslaagde staaltjes van
teeken- en schilderwerk te zien krijgt.
Misschien dat er natuurhistorici zijn die be
sloten niet naar de Buitenhaven te gaan en een
bezoek aan de cantine te brengen: die zullen
daar verkeerd aan doen, want ook voor hen is
er veel dat hen zal interesseeren; met name de
eierencollectie (van kanarie-ei tot dat van
eidereend) of de schelpenverzameling, waarin
ook de exotische niet ontbreken.
En zoo is deze tentoonstelling dan geworden
een geslaagde tentoonstelling, hetgeen lang niet
altijd gezegd kan worden. Als wij U mogen
adviseeren: neemt er een kijkje. Het is het ge
ringe entréebedrag dubbel en dwars waard.
Ge kunt er U ook inwendig versterken, mid
dels ranja, thee, sla-tjes of croquetten (laag
tarief!). Het menu hangt vlak bij den ingang
en zelfs dat menu is een pracht stukje origi-
naltieit; nèt zoo origineel als de teekeningen
van de passagierende matrozen.
Neen, werkelijk lezer, ge moet vandaag nog
een uurtje uitbreken en naar den buitenkant
gaan. Waar de vlag waait, moet ge zijn. In de
cantine. De uren zijn: hedenmiddag van 36
en vanavond van 8 tot half 11, morgen van 2 tot
6 en van 8 tot half 11 en Zondag van 126
en van 8 tot half 11,
Natuurschoon in Nederland.
De Lente is weer in aantocht. De tijd, dat
jong en oud de lust tot reizen en trekken in
zich voelt, dat men de beslommeringen en te
leurstellingen van het leven wil vergeten in een
zoeken naar de natuur. En in de eerste plaats
is daar het eigen land met zijn vele mooie
plekjes, dat deze reislust tenvolle kan bevredi
gen. Het was dan ook een goede gedachte van
de afd. Den Helder van de Ned. Reisvereeniging
om den heer J. H. Memelink, de rentmeester
van ons Nationale Park „De Hooge Veluwe"
uit te noodigen, om een causerie, verlicht met
lantaarnplaatjes, te houden over dit wonder
mooie plekje natuurschoon.
En zeker had niemand beter dan de heer
Memelink deze causerie kunnen houden. Niet
dat hij zoo'n geweldig redenaar was, dat hij in
hoogdravende bewoordingen een letterkundige
natuurbeschrijving gaf van dit 6500 ha groote
gebied, maar juist de eenvoudige, onopgesmuk
te maar pakkende en enthousiaste wijze waar
op hij dit prachtige plekje beschreef, heeft de
aanwezigen ten volle doen genieten. Een ding
was zeer jammer, dat de Musis Sacrum-zaal
nog lang niet vol was.
Na een kort openingswoord van den voorzit
ter, nam direct de heer Memelink het woord. In
het kort wordt de geschiedenis van het natuur
reservaat verteld. Oorspronkelijk eigendom
van de familie Kröller-Müller, die het beschikt
had voor de gemeenschap, werd het later over
gedaan aan een stichting, omdat genoemde
familie door de malaise niet in staat was het
gestelde doel geheel te verwezenlijken. De
voorwaarden bij den verkoop bedongen, waren,
dat de terreinen voor algemeen nut zouden
worden aangewend. En zoo is het geval ook
geweest. De heer Memelink, die 26 jaar rent
meester is van dit gebied, is natuurlijk de aan
gewezen persoon om er het een en ander van te
vertellen.
Het Noordelijke gedeelte is in cultuur ge
bracht, het midden gedeelte is het eigenlijke
natuurreservaat, waarin mouflons, herten en
reeën, zich in grooten getale ophouden. Prach
tig is het naald- en loofhout. Eiken en berken
treft men in groote verscheidenheid aan, terwijl
eveneens een zeldzame verzameling van
jeneverbessen voorkomt. De lantaarnplaatjes
gaven hiervan een zeer duidelijk beeld.
Maar ook de vogelwereld is rijk vertegen
woordigd. Spechten, meezen en roofvogels als
havik en sperwer, benevens de korhanen vindt
men in een geweldige hoeveelheid.
Prachtig waren ook de opnamen van de
zandverstuivingen. Een mooi beeld gaf de spre
ker hiervan. Hij wees er ook op, dat niet alleen
in den zomer, maar vooral ook in lente en
herfst de natuur hier zoo bijzonder mooi is.
Natuurlijk is het doel van de Stichting alles
zooveel mogelijk in den oorspronkelijken vorm
te behouden, het moet een plek wilde natuur
blijven. Toch is er gezorgd voor de behoorlijke
autowegen, fietspaden en wandelwegen, echter
zonder de hinderlijke afrasteringen.
Maar niet alleen de natuur valt hier te be
wonderen. Er is een mooi museum, al is dit
ook ondergebracht in een overgangsgebouw en
nog lang niet op de volle grootte. De beste ver
zameling van Vincent van Gogh treft men hier
aan, voorts is er het Jachtslot St. Hubertus,
gebouwd door den bekenden architect Berlage
en als een symbool van den persoon van den
heiligen Hubertus. Dan kan men er 't mooiste
standbeeld van Nederland bewonderen, n.1. het
beeld van Christiaan de Wet, vervaardigd door
Mendez da Costa, zoodat naast het natuur
schoon ook gezorgd is voor kunstzinnige afwis
seling.
De entrée-prijs voor dit mooie stuk land
bedraagt slechts 25 cent.
Het was een bijzonder hartelijk applaus, dat
de spreker aan het eind van den avond in ont
vangst had te nemen en de hartelijke woorden
van dank door den heer Maas waren op zijn
plaats.
Ten slotte werd de avond met een attractie-
vol bal, waarvoor de animo echter niet gewel
dig was, besloten.
Zoodra gisteren de verkiezing van kardi
naal Pacelli tot Paus bekend werd, is de
klok van de H. H. Petrus en Pauluskerk ge
luid. De vlag werd uit den torentrans ge
stoken en tal van katholieken in de stad
volgden dit voorbeeld en gaven op deze wijze
uiting aan hun vreugde, dat de Kerk opnieuw
een hoofd heeft gekregen.
RIJKSWERF TE WILLEMSOORD.
Met ingang van 1 Maart 1939 bevorderd tot
Bureelbeambte 2e kl. Mej. J. M. v. Meerten,
Mej. E. Charmes en de heeren A. Storm en
M. Glaser.
DRONKENSCHAP.
Een bewoonster van de Gasstraat gaf
hedennacht telefonisch kennis, dat een dron
ken man in de steeg naast haar woning lag.
De politie hracht de man naar huis over en
maakte proces-verbaal op.
RIJWIEL.
Aan het adres Buitenhaven 40 is een rij
wiel terug te bekomen, dat onbeheerd werd
aangetroffen.
Degelijk in het gebruik
Onberispelijk van pasvorm
Goedkoop in aanschaffing
Vraagt s.v.p onze prijscourant
Militaire Kleedermakerij, Den Helder
Generaal-veldmaarschalk Göring heeft ge
sproken. Hij heeft de wereld verzekerd dat
Duitschland door wapengeweld niet te over
winnen is. Laat ons den generaal gerust
stellen; er is niemand, die daar aan denkt.
Geen enkele van de democratische landen
heeft belang bij een oorlog en wanneer Gö
ring met veel bravour zichzelf op de borst
slaat en zegt, dat Duitschland onoverwinne-
lijker is dan ooit, dan gunt ieder hem dat
genoegen, want er is niet een mogendheid,
die er aan denkt. Duitschland te overwin
nen.
De psychische fout bij de huidige lei
ders is wellicht, dat de een vreest, dat
de ander zich gereedmaakt voor den be-
slissenden slag. Men jaagt elkaar daar
door vrees aan en vrees is het slechtste
wapen voor de noodzakelijke goede ver
standhouding tusschen de menschen on-
deling en tusschen de volkeren. Er zal
nimmer sprake kunnen zijn van onder
ling vertrouwen, als men elkaar als wilde
dieren opjaagt. Dat is het verkeerde van
een redevoering als door Göring ge
houden.
Het is te prijzen, als de generaal-veldmaar
schalk beweert, dat de gezondheidstoestand
van het Duitsche volk zal worden opgevoerd
met tweeërlei doel: ten eerste dat deze 80
millioen 100 millioen worden, en ten tweede,
dat de lichamelijke weerstandskracht van
den Duitschen mensch opgewassen is tegen
iedere inspanning. Maar het is jammer, dat
hij bij deze versterking alleen maar denkt
aan een versterking van de militaire weer
kracht van het volk. Als het Duitsche volk
nu alleen grooter moet worden om sterker
te zijn tegen eventueele vijanden, als het nu
alleen maar gezonder moet worden om meer
uithoudingsvermogen te hebben in den oor
log, die de leiders zich denkt.i, dan is het
principe, waarvan deze vergrooting en ver
sterking uitgaat, verkeerd. Op deze wijze
bouwen wij niet aan een gezonde toekomst.
Dat is tc betreuren!
Het blijft een vicieuze cirkel, waarin we
ronddraaien. Duitschland wapent zich
omdat het de landen om zich heen ster
ker ziet worden en de democratische lan
den geven hun miiiiarden uit, omdat ze
de totalitaire staten militair ziet groeien
Het lijkt wel of we niet uit deze hersen
kronkeling vandaan komen.
We weten nu tenminste weer, da": Duitsch
land zich in het bizonder op zijn luchtvloot
zal werpen, en dat het zich in het komende
jaar een voorsprong zal verzekeren, die door
geen land ter wereld zal kunnen worden in
gehaald.
Wij moeten vliegtuigen brengen in een
aantal en een hoedanigheid, welke men zich
niet voor kan stellen, zoo heeft Göring
gezegd. Wii moeten er verder voor zorgen,
dal wij ons van het buitenland onafhankelijk
maken, zoo beweerde hij voorts.
Wie zal eindelijk eens het verlossende
woord spreken of liever, wanneer zal de
wereld eindelijk tot bezinning kernen en
begrijpen, dat we op dezen weg ten gron
de gaan, financieel en moreel?
We beginnen er soms aan te wanhopen.
SPOORSTRAAT 94.
TELEF. 660.
BIOSCOPEN:
Tivoli-theaterSpoorstraat, half 8:
„Kinderen uit het Volk" en „De Lotgevallen
van Tom Sawyer".
Rialto, Spoorstraat half 8:
„Als ik Koning was".
Witte-Bwscoop, Koningstraat, half 8:
„Little Miss Broadway" en „De Glazen
Kogel".
Heden:
Marine-Cantine aan de Buitenhaven, 36 u.
en van 810.30 Marine-Huisvlijttentoon
stelling.
Chr. Militair Tehuis, Kanaalweg, 8 uur.
Lezing van den N. C. V. B. over: „Elia en
zijn beteekenis voor dezen tijd" door Ds.
Poort.
Zaterdag 4 Maart.
Marine-Cantine aan de Buitenhaven, 26 u.
en van 810.30 Marine-Huisvlijttentoon-
stelling.
Casino, 8.30 uur: Bal-Masqué.
Zondag 5 Maart.
Casino, 8.15 uur: Dansavond.
Marine-Cantine aan de Buitenhaven, 3—6 u.
en van 8—10.30 Marine-Huisvl(j ttentoon
stelling.
Opgenomen om 8 uur hedenmorgen-
Barometerstand Den Helder: 764.6
Temperatuur lucht: 4.4
Wind: richting: Z. kracht: 4
Licht op: g.u u
Geslaagd voor eostumère onze stadgenooten
de dames Tieny Henke en C. J. Okel, leerlin
gen van Mevr. NagingaatN\jhof.