DAMPO
Uniformen voor de
Kon. Marine
UW KINDJE
VERKOUDEN
Een wachtsmant die
geen „wachtsman
was
Vrijdag 17 Maart 1939
Tweede Blad
Koek en ei tusschen Gemeentebelang en
Nationaal Herstek
Een spiritistische seance
'n vermakelijkheid?
HERMAN NYPELS'
Commandant der vloot
in Indië treedt
in OcL af
Van oerdiertjes tot walvisch
Binnenkomst H. Ms. „Sumatra'
Inrichting „Huisduinen'
Adressen bureau van
dit blad worden n iet
voor 4 uur verstrekt
De maatschappelijke
beteekenis van de studie
der geschiedenis
En Hitier marcheert
verder
SNEL en GOED
Interessante voetbalwedstrijd op
het Helder-terrein
Mad&nieuuM
Een dure school, maar niet te duur
Kluchtige bestrijding van de werkloosheid!
Groote gebeurtenissen werpen hun schaduw
vooruit. Dit spreekwoord wordt waarheid voor
wie met aandachtig oor de raadsvergade
ringen van de laatste maanden volgt. Er is
een roerende eenstemmigheid tusschen Ge
meentebelang en Nationaal Herstel. De overi
gens vrij groote tegenstelling tusschen de ver
tegenwoordigers van beide groepen, worden
overbrugd door een band van politieke eenheid,
die, naarmate de tijd van de verkiezingen
nadert aan vastheid en teederheid wint. Het
doet goed de overburen elkaar goedkeurend
te zien toekhikken, de gelijktijdige verontwaar
diging over één of ander snood besluit te
hooren uiten, de welwillende eenstemmigheid
te beluisteren over een voorstel dat de genade
van een van beide partijen ondervindt.
Natienaal Herstel zal bij de a.s. verkiezin
gen niet meer uitkomen en de eenige mogelijk
heid voor den vertegenwoordiger om weer
achter de groene tafel te komen is door een
verbinding met Gemeentebelang. Zwart komt
er niet voor in aanmerking en rood werkt op
den heer Uithol vaak als de bekende lap op
den bekenden stier. Door r.k. geeft de natio
naal hersteller een streep en zijn buren, de
V.D.-ers negeert hij en zij negeeren hem. Blijft
dus over de opposant Schoeffelenberger, die
wat ver weg zit en gemeentebelang, dat over
den afgrond heen den heer Uithol de reddende
hand kan toesteken, die dankbaar wordt aan
gegrepen.
Men behoeft geen profetischen blik te heb
ben om te zien hoe de groote slag op 21 Juni
geleverd zal worden. Maar... 't kan verkeeren.
't Blijft altijd nog een open vraag, hoe de
kiezers zich op dien 21en Juni zullen uiten,
in het bizonder benieuwd ons dit ten opzichte
van deze twee groépen.
Het was geen raad van „groote zaken".
Trouwens, over het geheel genomen zit er niet
veel muziek meer in de raadsvergaderingen.
De zaken zijn reeds in kannen en kruiken,
voordat ze op de agenda prijken. Commissie
vergaderingen, besprekingen binnenskamers
hebben de beslissing al voor negentig procent
gebracht en dus zit er niet veel muziek meer
in de openbare behandeling. Toch wil dit niet
zeggen, dat er tenslotte Dinsdagavond geen
sanctie verleend is aan voorstellen van ver
strekkende beteekenis.
Daar was allereerst het voorstel tot het
bouwen van een nieuwe school aan de Java-
straat. Het was de heer Uithol die allesbe
halve te spreken was over het hooge bedrag,
dat deze school moest kosten 84.550.
De vorige raadsvergadering was de bijlage
hierover aangehouden, omdat het college toen
in het bezit was gekomen van een artikel, met
foto, in „De Standaard" waarin een school in
Franeker, voor de helft van de kosten, bere
kend voor de school aan de Javastraat be
schreven werd. De wethouder van Onderwijs
was met den directeur van Gem. Werken nsfer
de betreffende school gaan kijken, maar het
verschil was zoo opvallend groot, dat er zelfs
niet aan gedacht kon' worden zoo'n plan uit
te voeren.
De heer Uithol bleef zich echter verzetten
tegen 't feit, dat deze nieuwe school per klas
12.000 gulden zou kosten (het wordt een
zevenklassige school) en dat die in Franeker
slechts 6000 gulden per klas van de gemeente
financiën had gevraagd. Hij meende, dat er
wel een tusschenweg was te vinden en werd
in deze meening gesteund door Dr. Feenstra
Kuiper (Gem. Bel.). Bovendien wilde de heer
Uithol inplaats van gasverwarming, kolen-
verwarming. Niet alleen de aanleg zou daar
door belangrijk goedkooper worden, maar ook
het stoken zou veel billijker zijn.
Wethouder de Boer, die zoo tegen de ver
kiezingen, op meer bescheiden wijze vriende-
lijkheidjes tegenover de s.d.a.p. pleegt, toonde
zich een warm voorstander voor de gasver
warming, die hij een van de goedkoopste
verwarmingsmiddelen noemde, die bestaan.
Deze meening vond geen weerklank bij den
burgemeester, die in een verklaring zei, dat hij
zich in het college van B. en 'W. verzet had
tegen gasverwarming, omdat hij meende, dat
de praktijk zou uitwijzen, dat deze verwarming
niet goedkooper was.
De heer Feenstra Kuiper, op den voet ge-
vrUpd door den heer Uithol, meende het college
oyme vingers te kunnen tikken in verband met
het aanschaffen van 120 brandbluschappa-
raten, waarvoor aan den raad een crediet werd
gevraagd van 2300 gulden.
Hij had uit de bijlage gelezen, dat de appa
raten reeds waren aangeschaft en vond deze
volgorde verkeerd. De burgemeester verdedig
de de aankoop door te wijzen op de dringende
noodzakelijkheid ervan, in verband met de
spannende Septemberdagen. Het college had
gemeend de kosten ervan kunnen te dekken
uit door het rijk beschikbaar gestelde gelden
of uit gelden, bestemd voor de brandweer. Dat
was echter niet mogelijk gebleken, zoodat de
knoop toen meteen maar doorgehakt was en
tot den aankoop was overgegaan.
De opponenten legden zich hierbij neer.
Weinig succes boekte de heer Hoornsman
(V.D.), met zijn opmerking over het rosarium,
waarvan hij de kosten wat hoog en onverant
woord vond. Er was al zooveel uit te geven.
Honderdduizend gulden voor het gebouw van
de G.G.D. 80.000 gulden voor de nieuwe school,
't Nieuwe gebouw voor sociale zaken, straks
een internaat voor de Zeevaartschool. Hij kwam
op een bedrag waarvoor alleen 14.000 gulden
aan rente betaald zou moeten worden. Eerlijk
gezegd, was hij daarmee nog erg aan den lagen
want dat zal heel wat hooger worden. De aan
leg zag de heer Hoornsman van weinig sociaal
nut. Daarmee had hij echter bij den burge
meester een gevqelige snaar getroffen, die hem
eerst een lik uit de pan gaf over zijn fman-
cieele opmerkingen, die hier weinig van pas
kwamen. Die had de heer Hoornsman bij de
behandeling van de begrooting moeten maken.
En dan, de aanleg van het rosarium van weinig
sociale beteekenis Het was juist de bedoe
ling om bij dit werk zooveel mogelijk onge
schoolde jongens aan het werk te stellen. Er
liepen er nog een kleine honderd in onze stra
ten rond en die aan werk te helpen, is een
daad van groote sociale beteekenis èn voor de
jongelui èn voor de gemeente.
Het is de bedoeling deze jongens het metsel
vak te leeren. Daarvoor heeft de minister een
voorman aangesteld en bij verschillende jon
gens is er groote animo. Op deze wijze kunnen
zij tot practische werkers in het maatschap
pelijk leven gevormd worden.
De heer Hoornsman zweeg beschaamd.
Het waren weer de heeren Feenstra Kuiper
en Uithol, die ageerden tegen de veranderin
gen in de Donkere Duinen. Het aanbrengen
van een monumentale bank op den uitzichts
heuvel en het plaatsen van een glaswand, voor
bescherming tegen den wind. De heer Feen
stra Kuiper was bang voor het verstoren van
het rustieke plekje en voor het vernielen van
de glasbescherming, de heer Uithol wilde ook
soberder uitvoering.
De heer Schoeffelenberger (opp.) meende
den exploitant van de rijwielbewaarplaats in
bescherming te moeten nemen, die in de ge
meente met haar gratis bergplaats een con
current kreeg en de heer Van der Veer zag een
inconsequentie in het feit, dat de gemeente
hier rijwielen onbeheerd laat staan, wat ze in
de stad bekeurt.
Het was weer de burgemeester, die den
degen opnamen om te pareeren. Tot de heeren
Feenstra Kuiper en Uithol zei hij, met andere
woorden: „Wacht maar eens af!" en tot den
heer Schoeffelenberger, natuurlijk ook met
andere woorden: „Wat doe je in de kou", de
exploitant wist al lang wat het gemeentebe
stuur van plan was. De heer Van der Veer
kreeg nog een linksche te incasseeren. Alle
rijwielen, die in de stad op slot staan, worden
niet „gearresteerd" en niet „bekeurd", alleen
de fietsen, die men onbeheerd en niet op slot
laat staan.
Toen kwam een voorstel onder den hamer,'
dat voor de zooveelste maal de eenstemmig
heid tusschen nat. herstel en gem.-belang
demonstreerde. Het betrof het bezwaarschrift
van de Ver. van spiritisten „Harmonia", tegen
een opgeiégden aanslag in de vermakelijk
heidsbelasting.
Dokter Loesberg (gem.-belang) gaf hierbij
eigenlijk zijn eerste groote séance. Hij meende
o.m., dat de spiritisten evenzeer een godsdienst
beoefenen als b.v. het Leger des Heils, dat er
ook andere methoden op na houdt, dan de ge
bruikelijke. Maar daarmee was de voorzitter
het verre van eens. Ieder is het er over eens,
dat het Leger des Heils een godsdienst brengt,
maar als in dezen raad van 21 leden daarover
de discussie zou worden geopend ten opzichte
van de spiritisten, zouden er zeker 21 verschil
lende meeningen zijn.
De heeren Feenstra Kuiper en Uithol vielen
den heer Loesberg bij, maar tenslotte strandde
iedere poging om van de samenkomsten geen
vermakelijkheidsbelasting te heffen op de me-
dedeeling van wethouder Van der Vaart, dat
dan eerst de verordening veranderd zou moe
ten worden.
Tot de plaatsing van het „Dorus Rijkers"-
borstbeeld werd, met een enkele opmerking
over het dure voetstuk, besloten, zoodat het
Helden der Zeeplein binnen afzienbaren tijd
een monument van beteekenis rijker zal wor
den, waarin de nagedachtenis van alle zee
helden zal worden geëerd.
De rondvraag bractt nog even een scherpe
discussie tuschen den heer Feenstra Kuiper
eu den burgemeester over den grondverkoop
aan de.. Middenweg. Een kwestie, die al maan
den ad is en ook Dij vorige gelegenffeden door
dr. Feenstra Kuipe- werd opgehaald, omdat
hij er geen bevredigend antwoord op had ge
kregen. De heer F. K. was er van overtuigd,
dat 'er met den grond geknoeid was, dat er
onderling mee gesjacherd was en dat meende
hij, had het gemeentebestuur misschien kun
nen voorkomen.
Zoowel de burgemeester als wethouder Van
der Vaart vielen hem hierop aan. Deze zaak
was door het gemeentebestuur op de meest
reëeele wijze behandeld en dat men nadien
methoden gevolgd d, die al jarenlang in de
aannemerskringen gebruikelijk zijn, daaraan
was het College niet schuldig. Maar dat ook
daarbij onregelmatigheden gepleegd zouden
zijn, werd ten stelligste ontkend.
De heer Feenstra Kuiper verzekerde te
willen gelooven, dat niet het College van B.
en W. onreëel gehandeld had, maar dat er
nadien methoden toegepast zijn, die in het
vervolg misschien voorkomen zouden kunnen
worden.
Het incident was daarmee gesloten en zal
nu ook wellicht niet meer op het tapijt wor
den gebracht.
Vermelden we tenslotte nog, dat aan het
begin van de vergadering het nieuwe lid van
den raad, de heer K. van Buuren (s.d.a.p.)
geïnstalleerd werd.
Degelijk in het gebruik
Onberispelijk van pasvorm
Goedkoop in aanschaffing
Vraagt s.v.p onze prijscourant
Militaire Kleedermakerij, Den Helder
Wrijf dan keel, rug en borstje In met
Dampo.Wonderlijk zooals dat helpt!
Pot 50 ct. Tube 40 ct. Doos 30 ct.
t*
Zeekrijgsraad Willemsoord
Niet militair gehandeld.
D. K„ stoker-olieman, moest, zich 1 Februari
j.1. als wachtsman melden aan de Onderzee-
dienstkazerne, doch leefde in de veronder
stelling. dat dit, daar hij zijn werk op de
Marinewerf had, niet noodzakelijk was. Zijn
naam stond evenwel op het wachtbriefje,
doch dat bleek voor hem geen reden zich te
melden.
De President begrijpt er niet veel van.
verd. is toch reeds lang genoeg militair om
te begrijpen wat zijn plichten zijn. Hij heeft
weinig militair gehandeld. Voorts vraagt de
President zich af of hier wel eigenlijk sprake
is van 'een vergissing.
De Fiscaal acht de zaak bewezen, hoewel
K. zich nog naar den majoor en den divisie
chef begeven heeft om z'n fout te herstellen.
Ook bij den schipper is hij geweest en de mo
gelijkheid bestaat dat verd. iets daarvan
verkeerd verstaan of begrepen heeft. Hij
stelt voor deze zaak verder strafrechterlijk
af te wikkelen en terug te verwijzen naar
den commandeerenden officier.
De verdediger, Mr. J. A. E. Buiskool, uit
Schagen, vraagt zich af of hier sprake is
van een militair vergrijp en tevens of er ge
handeld is, strijdig met eenig dienstbevel.
Hij kan niet anders concludeeren dan dat
hier vrijspraak moet volgen.
De Fiscaal antwoordt hierop dat de man
handelde volkomen in strijd met de militaire
tucht en Orde. Deze heeft hij vergeten.
Als de verdediger dit niet begrijpt komt dat
doordat hij zelf geen militair is.
Uitspraak: Vrijspraak en terugwijzing
naar den commandeerenden officier.
Een „wachtsman"
P. v. A„ zeemilicien bediende 3e kl„- was
op 1 Februari jl. als uitkijk aangesteld op
het kuildek van Hr. Ms. Wachtschip te Vlis-
singen. Hij nam zijn uitkijk-plichten echter
op wel zeer bijzondere wijze waar, daar hij
een der kistjes van de slapende miliciens een
portemonnaie haalde, inhoudende 5.95 en
zich dit bedrag toeëigende.
De president ziet in verd. een oude beken
de: deze heeft zich namelijk reeds eerdèr voor
den Krijgsraad wegens een geval van diefstal
moeten verantwoorden.
Verd. geeft volmondig toe, dat hij het geld
gestolen heeft. Trouwens, dat is geen wonder,
want toen den volgenden morgen het slacht
offer merkte dat z'n geld weg was en hij daar
aangifte van deed werd het kastje van v. A.
opengemaakt en vond men het geld.
v. A. zegt echter dat het kastje openstond
en niet, zooals de wederpartij betwist, gesloten
was.
Mr. Veldman is kennelijk vertoornd op
verd., als deze benepen voor hem staat; en
hij vraagt zichzelf af hoe het mogelijk is,
dat iemand, die pas enkele maanden gele
den gestraft wérd wegens het stelen van
geld uit het vestzakje van den comman
dant van een der schepen, reeds thans
weer den euvelen moed bezit in hetzelfde
kwaad te vervallen.
Als verd. dan op de desbetreffende vraag
antwoordt dat hij in het burgerleven het
métier van kellner uitoefent, kijkt de Presi
dent dubbel bedenkelijk. Hij vindt kellner een
beroep, waarbij de oneerlijkheid al heel verlei
delijk is. Vooral voor menschen als v. A.
Nadat Mr. Veldman verd. nog een streng
vermaan gegeven heeft en hem in het vooruit
zicht gesteld, dat er geen spaan van ïiem zal
terechtkomen, houdt de Fiscaal zijn requisi
toir, waarin hij gelegenheid krijgt zijn meening
over enkele juridische vraagstukken te zeggen.
Hij voelt er niet voor hier met de reclassee-
ring of een voorwaardelijke straf te volstaan.
De man deugt nu eenmaal niet, dat is dubbel
en dwars bewezen en hem komt straf toe. Hij
vordert een gevangenisstraf van 6 maanden.
Mr. Prins is het in het geheel niet met den
Fiscaal eens, terzake de toekenning der straf.
Diverse juridische principe's komen ter tafel,
die eindigen in het verzoek van den verdediger
verd. niet al te zwaar te straffen, zij het dat
hij ook ernstig gefaudeerd heeft. Hij kan niet
gelooven dat deze man, indien hij een half jaar
cellulair krijgt, als een maatschappelijk en
zedelijk hoogstaand mensch terug zal komen.
Hij stelt voor hier een gedeeltelijk voorwaar
delijke, gedeeltelijk onvoorwaardelijke straf
toe te kennen, met reclasseeringstoezicht.
Uitspraak: 6 Maanden gevangenisstraf
met aftrek van voorarrest.
De huidige vlootvoogd in Indië, vice-
admiraal H. Ferwerda, zal, naar „De Tele
graaf" meldt, in den loop van October
van dit jaar het commandement der zee
macht overdragen aan zyn opvolger en
18 October repatrieeren.
Van bevoegde zijde werd dit bericht in al-
gemeenen zin bevestigd. Vice-admiraal Fer
werda zal in October a.s. ruim drie en een
half jaar commandant der zeemacht en hoofd
van het Departement van Marine in Ned.-
Indië zijn geweest. Omtrent zijn vervanging
is nog niets bekend.
Zooals wij reeds schreven, behandelt deze
film het leven van de dieren in het water
„vanaf het oerdiertje tot de walvisch". Een
lange reeks van dieren ligt tusschen die twee,
een bonte rij naar vorm en levenswijze. Geen
'twee zijn er gelijk en toch moeten zy allen
hetzelfde bf^eiken, moeten zij allen adem
halen, zich voeden en zich vermenigvuldigen.
Op duidelijke en boeiende wijze laat deze
film, die een keuze uit het mooiste materiaal
van de Ufa is, ons zien, hoe ieder dier op
zijn eigen wijze dit resultaat bereikt, ondanks
de groote verschillen in bouw.
Het museumbestuur raadt dan ook ieder
belangstellende ten zeerste aan deze film, die
morgenmiddag, 3 uur, in Tivoli draait, te
gaan zien.
Kaarten zijn nog aan de zaal verkrijgbaar.
H. Ms. „Sumatra" zal volgende week Za
terdag, waarschijnlijk 's morgens 9 uur, in
onze haven komen.
Naar wij vernemen besloot het Bestuur van
de inrichting „Huisduinen" onlangs over te
gaan tot gezinsverpleging. Als gevolg daarvan
zijn de verpleegden hier en elders in gezinnen
ondergebracht.
Aanleiding tot dit besluit is o.m. het feit, dat
de directeur dit jaar den 65-jarigen leeftijd be
reikte, waardoor het wenschelijk gevonden
werd het werk voor hem belangrijk te vermin
deren.
Aan de gebouwen is nog geen nadere be
stemming gegeven.
Er woidt over de studie der geschiede
nis soms gesproken, alsof er geen werk be
staat, dat meer op monnikenwerk gelijkt als
juist dat. Dat gewroet in stoffige papieren,
dat zich verdiepen in het verleden, lijkt, vol
gens sommigen, er veel op, alsof je in een
grafkelder bent opgesloten. Laten we ons
eens meeslepen met zoo'n verwerper der his-
storie, dan moeten wij ons iemand voorstel
len, die iederen dag achter zich afbreekt en
enkel en alleen in het heden leeft en bestaat
zonder om te zien. Maar dat zou geen samen
leving kunnen zijn! Dat zou een menigte los
naast elkaar staande personen wezen, tot
volslagen chaos gedoemd, even onbewust
heen loopend als van waar zij kwamen.
Zoo'n samenleving heeft nooit bestaan en
is ook onbestaanbaar. Zelfs de primitieve vol
keren hebben hunne overleveringen, hunne
herinneringen. En zonder deze herinneringen,
zonder deze overleveringen, zonder dat be
wuste vasthouden van het verleden zouden
er geen instellingen zijn, geen wetten, geen
leiders, met andere woorden, geen samen
leving. De historische zin is een van de
elementen, die het maatschappelijk leven in
stand houdt; het is een instinct, dat even
zeer is ingeschapen als b.v. de zucht tot
zelfbehoud.
Men wil, over het algemeen, geschiedenis
doen staan onder de hoede van hen, die dat
vak „leeraren", maar zij kan inderdaad in
haar eenvoudiger vormen bij iedereen ingang
vinden, ongeacht welk vak men in het da-
gelijksch leven uitoefent, of m.a.w. waarmede
men zijn brood verdient. Elke gemeenschap
heeft een besef van haar verleden even noo-
dig als een enkeling lucht noodig heeft om
te ademen. Men noemt dat: nationaal be
wustzijn, waarbij de onverbrekelijke samen
hang van verleden en toekomst in het natio
nale leven goed uitkomen.
Wie dan ook inziet, dat ons cultuurleven
op nationale grondslagen rust, die zal ook
erkennen, dat een kerngezond en vruchtbaar
nationaal leven zich gedurig moet bezig hou
den met eigen oorsprongen en herinneringen.
Geen enkel maatschappelijk vraagstuk her
haalt zich zonder dat zekere omstandigheden
afwijken van wat zich vroeger ook al eens
heeft voorgedaan.
Over de persoonlijke opvattingen gespro
ken: het is niet alleen eene verrijking van zijn
geest, eene uitbreiding van zijn ervaring, als
men sommige historische zaken, die lang
verscholen lagen in oude archiefdoozen, eens
klaps uit eigen onderzoek opdiept, het is nog
veel interessanter, als men in de gelegen
heid is zijn vindingen te kunnen publicee-
ren, waardoor ook anderen kunnen genieten
van het gevondene, wetende, dat elk individu
er in den grond belang in stelt. Men leert
een stad en diens omgeving veel beter waar-
deeren, hoe meer men op de hoogte is van
zijne wordingsgeschiedenis, desnoods in al haar
onderdeelen van de vroegste tijden af.
Op het Hradsjin, de enorme Burcht
van Praag, waar gedurende vele eeuwen
historie Is gemaakt, woei fier de Haken-
kruisvlag van Adolf Hitier.
Op het beroemde Wentszlas-plein, het
hart der oude rabbjjnen-stad, rollen in
monotoon geratel de Duitsche tanks en
vechtwagens voorbij: langs de kanten
staan de Czechen. Verbeten en stom. Het
dringt niet tot hen door, wat hier ge
beurd is. Zy kunnen het, hoewel veel ge
wend sinds enkele decennia, niet ver
werken. Daarbjj is hun geadviseerd geen
verzet te plegen. In eigen bestwil...
Een half jaar geleden wandelden wy door
Praag en waar we kwamen, waar we 0113
neerzetten, overal was haat tegen alles wat
Duitsch is. Het woord „Duitschland" was een
roode lap voor den Tschechischen stier en
keer op keer beleefden wij het, dat Duitsch-
sprekende Tschechen ons niet verstonden als
wij Duitsch spraken.
Dat was een half jaar geleden.
Thans zetelt Adolf Hitier in het Hradsjin.
Fier wapperde de Hakenkruisvlag van den
Burcht der duizend zalen.
De gebeurtenissen der laatste dagen heb
ben zich in een krankzinnig tempo voltrok
ken. Zóó snel, dat zelfs de pers, die toch
wel iets gewoon geraakt is, dit niet bij kan
houden. De kaart van Europa verandert thans
met het uur en de Witz van den school
jongen, die zijn vader vroeg waar Tschecho-
slawakije ergens lag, waarop hij ten ant
woord kreeg dat vader het ochtendblad nog
niet gelezen had, heeft diepere beteekenis
dan men zou meenen.
Moravië en Bohemen komen beide onder
Duitsch protectoraat, terwijl Dr. Tisot Hitier
verzocht heeft de bescherming van Slowakije
op zich te nemen.
Dat alles kan men terugbrengen tot het
eenvoudige feit, dat het land van Thomas
Masaryk, den grondvester van Tschechoslo-
wakije, opgehouden heeft te bestaan en dat
het een deel van het Groot-Duitsche Rijk, de
wenschdroom van Adolf Hitier, is geworden.
Hoe men deze uiterst brutalen Anschlusz
ook bekijkt, men moet eerlijk toegeven dat de
Duitsche adelaar eerst op geniale wyze den
kat uit den boom gekeken heeft en toe
sloeg, toen er inderdaad geen kans was op
internationale inmenging. Nu ja, Londen en
Parijs zonden een démarche... Zwitserland is
verontwaardigd... maar laat men zich geen
illusies maken dat dit ook slechts één kilo
meter teruggave van grond tengevolge zal
hebben-
Wat het Derde Rijk thans gedaan heeft, is
op dit moment nog niet tot zyn juiste pro
porties te herleiden. De klap is té raak ge
weest om de pyn nu al te voelen, en de bru
taliteit is té verregaand, dan dat zij volko
men tot ons doordringt. Maar het feit ligt
daar en het Groot-Duitsche Rijk (zij het
thans niet meer van zuiver Arisch bloed
alleen) is nog dichter by zyn verwezenlijking
gekomen.
Is dit het einde...?
Neen, dit is het einde niet. Zoogoed als
in September de Hitlerjeugd in het Su-
detenland rozen om de bajonetten der
Duitsche gardes vlechtte, zoogoed als
thans de Hitler-standaard van de Praag-
sche burcht wapperde, zoo zeker is het,
dat over zeer korten tijd het Memelgebied
en Danzig „ingelijfd" zullen worden. Zoo
zeker is het ook dat meerdere deelen van
Oost-Europa in den invloedsfeer van het
Derde Rijk zullen getrokken worden en
dat Hitler's „Drang nach Osten" eerst
dé.n zal eindigen, als verreweg het groot
ste deel van Oost-Europa, hetzij recht
streeks, hetzij zijdelings onder Duitschen
invloed staat.
Ontelbare vragen dringen zich by .dit alles
op: of er geen mogelijkheid ter wereld bestaat
de Duitsche expansieplannen te breidelen wat
de rol van Engeland by' dit alles is, en hoe
Hitier zich zijn taak in de nieuwe gebieden
voorstelt: En: wat zal er worden van het
groote aantal Joden, sociaal-democraten en
communisten in het voormalige Tsjecho-
slowakije.
Wy weten het niet. Alleen kunnen wü
niet begrypen, hoe de Duitsche haat aan
banden gelegd kan worden in het land,
waar eens vanuit het Hrdasjin de hand
van Thomas Masaryk zijn volk bestuurde.
Er is in dit geheele volkerendrama In
Oost-Europa één lichtstraal: dat Thomas
Masaryk de president-bevrijder, dit alles
niet meer heeft behoeven te beleven.
gaat samen per E S O N A
(AUTO-en BOOTDIENSTEN)
Zaterdagmiddag om 3 uur zal een sterke
Helder-combinatie bezoek ontvangen van een
elftal uit de Wieringermeer, dat hoofdzakelijk
bestaat uit Joodsche uitgewekenen uit
Duitschland.
Naar men ons verzekerde is de kracht van
deze Wierii.germeer-elf niet te onderschat
ten, zoodat een aardige kamp tegemoet ge
zien kan worden, en de witjakken het lang
niet cadeau zullen krijgen.
