Oude boer eischt zijn
lijfrente op
tPloïm op ^ee
dioAm aan mat
Belastingvoorstellen
een „economische ramp
kerkstrijd in
Duitschland
Dc heer Wijnkoop wil
er meer van weten
Radioprogramma
DOOR
EDGAR RICE
BURROUGHS
Een zeemansverhaal
door: Jaap Moulijn
Verbindendverklaring
C.A.0. boekdrukkersbedrijf
Op zoek naar de
Kruger millioenen
131.
Op dat ogenblik zag de toestand voor Tar-
zan en zijn vrienden er waarlijk hachelijk uit,
maar er was redding nabij. Een der leger
aanvoerders, die bij de koningin op het bal-
con stond, wees in de verte naar de oorlogs
vloot van Herat, die aan kwam zetten. „Vlug,
beman onze oorlogsgaleien!" beval Atka,
„vandaag nog zal ook de macht van Thobos
gebroken worden!" Een half uur later stoot
ten de beide Armada's temidden van veel
krijgsrumoer op elkaar. De Thobotanen en de
Athairianen, die al jaren lang eikaars doods
vijanden waren, sloegen er verwoed op los, nu
het eenmaal tot een openlijk gevecht was
gekomen. Doch met het bemannen van de
oorlogsvloot had bot leger een groot deel van
zijn soldaten moeten, afstaan en ru kreeg'
Tarzan in de stad zijn kans om b t paleis
binnen te dringen. Nu begreep de koningin,
dat zij een misrekening had gemaakt. „Ze zijn
gekomen om de meisjes te redden," mom
pelde zij, „maar ze zullen er niet in slagen".
Zij keerde zich tot een der leden van de lijf
wacht en beval: „Ga vlug naar de kerker en
dood de meisjes!" De soldaat rende weg om
haar bevelen uit te voeren.
ZELDZAME PROCEDURE VOOR
HET AMSTERDAMSCHE HOF.
Verkoop van landbouwinventa-
ris en vee nietig verklaard.
Een bejaarde landbouwer, wonende in de
buurt van Alkmaar, verdeelde in 1919 zijn
landerijen en boerderijen in Noordholland
gelegen, tusschen zijn twee kinderen, een
zoon en een dochter, onder beding van een
lijfrente. De zoon overleed korten tijd na de
ze verdeeling. De weduwe van dien zoon
hertrouwde en weigerde in overleg met haar
tweeden man, haar aandeel in de lijfrente
uit te betalen.
Over deze questie werd een civiel proces
gevoerd voor de reehtbank te Alkmaar,
waarbij de oude landbouwer zijn aandeel in
de lijfrente opeischte van zijn vroegere
schoondochter en haar tweeden man.
De rechtbank te Alkmaar wees de vorde
ring toe. De vroegere schoondochter en haar
tweeden man gingen van dit vonnis in hoo-
ger beroep.
In den tijd, dat de behandeling van
deze zaak voor het Hof verliep, ver
kochten zij de geheele boereninventa-
ris, inclusief het vee van een zwa
ger, onder het motief, dat hij hun 16
jaar geleden f3600.— had geleend,,
onder zekerheidsstelling van hun boe-
reninventaris en vee.
Het hof bevestigde het vonnis van de
rechtbank te Alkmaar, doch verhaal ont
brak, omdat de bezittingen verkocht waren.
Hierop is voor de rechtbank te Alkmaar de
z.g.n. „actie Pauliana" ingesteld door mr.
.T. Engelsman, optredende voor den bejaar
den landbouwer, met de bedoeling, den ver
koop van de boereninventaris en het vee
nietig te doen verklaren.
Dienstboden getuigen.
Door het echtpaar zijn twee getuigen naar
voren gebracht. Vroegere dienstboden ver
klaarden, dat zij gehoord hadden, dat zestien
jaar geleden op een familiefeest gesproken
was over een geldlcening van f 3600.— met
zekerheidsstelling in den vorm van de koei
en, waarop de rechtbank de actie Pauliana
ontzegd heeft.
In hooger beroep voor het gerechts
hof te Amsterdam werd gisteren ar
rest gewezen, waarbij de bedoelde
overeenkomst tot verkoop nietig ver
klaard werd, op grond dat de zwa
ger, die inboedel en vee gekocht had,
moest of had kunnen weten, dat
door dezen koop de crediteuren, i.c.
de oude landbouwer, benadeeld werd
Nu kan dus namens den ouden landbou
wer beslag gelegd worden op boereninven-
taris en vee.
FEUILLETON.
7.
En toen maar weer varen, nu met het ge
voel tenminste alvast iéts bereikt te hebben.
Toch werd Tom nog niet dadelijk vierde stuur-
onder de zeelui al te pakken. En leelijk ook!
Hij moest zelfs nog een reis maken naar New
Orleans aLs leerling, wat hij met zijn derde
rang in zijn zak een hard gelag vond. Maar
daarna kreeg hij toch een plaats als vierde
stuurman, in welke rang hij aanvankelijk
slechts zeer matig voldeed. Want Tom voelde
zich het heertje en zette een ik-ben-er-gezicht.
Maar de eerste stuurman vond hem een broek
je, dat nog haast alles leeren moest. En daar
had de eerste stuurman volkomen gelijk in.
Deze sterk tegen elkaar indruisehende mee
ningen gaven aanleiding tot conflicten, die
niet met Tom in het voordeel eindigden, zoo
dat hij na terugkomst in het vaderland een
ernstige reprimande van den inspecteur in
ontvangst had te nemen. Aangezien zijn ver
keerde opvatting hem op een bijzonder duide
lijke manier onder het oog werd gebracht,
zag Tom zijn fout vrij spoedig in en toen ging
het dadelijk beter.
Na weer eenige reizen gemaakt te hebben,
kreeg hij in Amsterdam gelegenheid om het
Washington-diploma voor marconist te. beha
len en daar op de zeevaartschool het funda
ment hiertoe indertijd al gelegd was, lukte ook
dit vrij spoedig. Toen ging hij naar zee als
vierde stuurman-marconist.
Chr. werkgevers protesteeren. De
totale schuld v. rijk, provinciën en
gemeenten bedraagt meer dan de
helft van ons belastbaar inkomen.
In de gisteren in het Jaarbeursrestaurant
te Utrecht gehouden vergadering van het
Verbond v. Protestantsch-Christelijke werk
gevers heeft de voorzitter van de door het
bestuur benoemde commissie van advies
over de financieele voorstellen der regee
ring, de heer C. Visser, rapport uitgebracht
Eerst merkt spr. op, dat de totale schuld
van Rijk, provincies en gemeenten (gecon
solideerd en vlottend) per 1 Januari 1938
ruim f 6V£ milliard bedroeg, dit is ruim 51
pet. van het totale belastbare vermogen
ad f 12 milliard 700 millioen en ruim 43
van het nationaal vermogen, hetwelk ge
raamd wordt op f 15 milliard.
Wanneer wij doorgaan op dezen
weg, zal de tijd aanbreken, dat ons
nationaal vermogen grootcndeels be
staat in een geweldige vordering op
ons zelf.
De commissie maakt ernstig bezwaar te
gen nagenoeg het heele complex van voor
gestelde belastingmaatregelen, dat spr. een
economische ramp noemt en wil liever be
zuiniging zien bereikt door een op kosten
vermindering gerichte reorganisatie der
overheidsdiensten en beperking van de
overheidstaak. De productiecapaciteit van
onze bedrijven dient voorts weer ten volle
benut te worden. Spr. bepleit voorts geheele
of gedeeltelijke vrijstelling van belasting
gedurende een bepaald aantal jaren van
nieuwe ondernemingen, die inderdaad me
dewerken tot bestrijding der werkloosheid,
alsook vrijstelling van de aandeelhouders
dezer onderneming.
Herziening van ons belastingstelsel is
volgens spr. ongetwijfeld ongewensch.
Indien het mogelijk mocht blijken door
bezuiniging reeds spoedig tot een sluitende
staatsbegrooting te komen, dan zou de com
missie aan een tijdelijke proportioneele hef
fing naar het belastbaar inkomen, berekend
overeenkomstig de bepalingen van de wet
op de inkomstenbelasting, met enkele ge-
wenschte correcties verre de voorkeur ge
ven boven de belastingen door de regeering
voorgesteld.
I
Voor het tijdvak van 1 Mei 1939
tot en met 31 Maart 1940.
De regeeringspersdienst meldt:
In de Nederlandsche Staatscourant van
heden is opgenomen de beschikking van den
minister van sociale zaken van 29 Maart
1939, no. 932, afdeeling arbeid, waarbij een
aantal bepalingen van de collectieve ar
beidsovereenkomst. voor het boekdrukkers
en rasterdiepdrukibedrijf algemeen verbin
dend zijn verklaard voor de werkgevers en
arbeiders in dat bedrijf. De verbindendver
klaring is geschied voor het tijdvak van
Mei 1939 tot en met 31 Maart 1940.
Inboorling zou de verborgen plek
weten aan te wijzen.
Opnieuw zal een poging worden onderno
men om de „Kruger-millioenen", een goud
schat, die Paul Kruger in Zuid-Afrika ach
terliet, toen, hij naar Europa ging, op te
sporen.
De drie gebroeders de Wet uit Bredas-
dorp in de Kaapprovincie hebben tot den
staatssecretaris voor financiën de- vraag ge
richt, of eenige volmacht van den staat noo-
dig is om een onderzoek in te stellen naar
de geheimzinnige millioenen, en hoe de re-
'geering staat tegenover een eyeqtue,gj vin
den van' deze goudschat.
Gedurende eenige jaren hebben de de
Wets, die thans de nieuwe poging zullen
wagen, een Basuto in dienst, geheeten Ja
mes Williams, die 'verklaart op 20-jarigen
leeftijd in dienst te zijn geweest van den
boerenleider generaal Cronjé. Tijdens den
Zuidafrikaanschen oorlog moest hij een os
senwagen besturen, waarop geld en waar
devolle artikelen uit het huis van president
Kruger te Pretoria geladen waren. De wa
gon werd gereden naar een plek tusschen
Pretoria en Pietersburg in Noord-Transvaal
Williams was hier reeds eerder geweest met
generaal de Wet en eenige manschappen.
Zij hadden toen bevel gekregen eenige kui
len te graven.
Daarna kwamen de generaals de Wet en
Cronjé met een kar. De inboorlingen moes
ten nu den wagen op de kar overladen en
werden daarna tijdelijk weggestuurd. Na
eenigen tijd kwamen Cronjé en de Wet te
rug met een leege kar r i keerde men geza
menlijk weer naar Pi via terug. Aldus
luidt het verhaal van illiams.
Hoewel reeds verschillende malen koorts
achtig gezocht is naar de „Kruger millioe
nen" in verschillende doelen van Zuid-Afri
ka, heeft men nog geen belangrijke vondst
gedaan. Bij een'gelegenheid werden te Bos-
hoff in den Vrijstaat eenige Kruger-goud-
stukken gevonden.
Maatregelen tegen „ongehoorza
me" dominé's.
De opperste raad van de Evangelische
kerk, welke de leiding heeft van alle pro
testanten in Duitschland, heeft maatregelen
genomen om te pogen een einde te maken
aan de actie van de belijdeniskerk aan het
hoofd waarvan dominee-Niemocller staat.
Een van deze maatregelen is, dat de pre
dikant tegen zijn wil naar een andere pa
rochie kan worden overgeplaatst, wanneer
dit noodig is voor een betere leiding of
het bewaren der orde in de parochie. Ver
der krijgt de raad de macht een predikant
te benoemen, indien het belang van de kerk
dit noodig maakt. Tenslotte krijgen alle ge-
loovigen het recht een anderen predikant te
kiezén als geestelijk leidsman voor zich en
zijn kinderen dan de geestelijke van zijn
parochie.
De herstelde sportbetrekkingen
tusschen Nederland en Duitsch
land.
Het Tweede Kamerlid, de heer Wijnkoop,
heeft aan den minister van Algemeene Za
ken, voorzitter van den Raad van Minis
ters, de volgende schriftelijke vragen ge
steld:
Wil de minister mededeelen, wie met de be
voegde officieele instanties zijn bedoeld in
het bericht van den regeeringspersdienst
over de sport-besprekingen tusschen Neder
land en Duitschland, die tot een bevredi
gende conclusie zouden hebben geleid?
Wil de minister ook mededeelen wat de
met de Duitsclie instanties overeengekomen
voorwaarden zijn, waardoor thans aan het
sportverkeer met Duitschland geen belem
meringen meer in den weg staan?
VRIJDAG 31 MAART 1939.
Hilversum I, 1875 en 301,5 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA
10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.16 Berichten).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Orgelspel.
10.45 Declamatie.
11.00 „Esmeralda" en gramofoonmuziek.
12.00 Orgel en zang. (Om 12.15 Berichten).
12.30 Gramofoonmuziek.
12.45 AVRO-Amusementsorkest, m.m.v. solist
I.30 Viool en piano.
2.00 Pianovoordracht.
2.30 Causerie „Is de conversatie werkelijk
morsdood?"
3.00 De Palladians en gramfoonmuziek.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.305.00 „Fantasia".
5.05 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.28 Berichten.
6.30 Literaire causerie.
6.50 Zang en orgel.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Causerie „De levenswaarden in verleden
en heden".
8.00 Viool en piano.
8.30 Causerie „Folkloristische ontmoetingen
in de Paaschweek".
9.00 De Ramblers, en het Noviteiten-orkest
m.m.v. solisten (Opn.).
9.45 De Stem des Volks, de Haarlemsche
Orkestvereeniging en solisten (Opn),
10.35 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
II.00 Berichten ANP.
11.05 Trio-concert.
11.30 Jazzmuziek. (Gr.pl.).
11.5012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II, 415,5 m.
Algemeen Programma, verzorgd door de
KRO.
8.009.15 Gramofoonmuziek. (Om 8.15 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Bijbelsche causerie.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
2.00 Paul Wijnappel's strijkensemble. (2.45
3.00 Gramofoonmuziek).
3.45 Gramofoonmuziek.
4.30 Pianovoordracht. (4.455.00 Gramofoon
muziek).
5.15 Het KRO-Orkest.
6.00 Gramofoonmuziek,
6.20 De KRO-Melodisten en solist. (Om 6.30
Berichten).
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „Onderwijshernieuwing".
7.35 Gewijde muziek (Gr.pl.).
8.00 Berichten ANP.
8.15 De KRO-New Style-Artists.
9.00 Radiotooneel.
10.00 Orgelconcert.
10.30 Belichten ANP.
10.40 Bela Kiss en zijn Hongaarsch orkest.
11.0012.00 Gramofoonmu iek.
Tom, nu geroutineerd in het vak, lacht even
in zichzelf als hij aan zijn eerste evolutiën in
den ether denkt.
Hij voelde zich maar matig op zijn gemak,
toen hij zicli plotseling tot chef van een mar-
conihut gebombardeerd rag. Hij werd draaie
rig als hij aan al de voorschriften dacht, om
maar te zwijgen van de angst, die hem be
kroop op het gezicht van het station zelf,
waarvan hij toch theoretisch wel wat afwist.
In het Noordzeekanaal al probeerde hij voor
zichtig, bang voor een catastrofe, de motor.
Hij haalde heel langzaam de handle over,
maar toen dj motor begon te zingen, verbrak
hij dadelijk vol schrik het contact weer. Even
later vatte hij moed en begon opnieuw. Toen
kreeg hij er aardigheid in en drukte zelfs op
de seinsleutel.
Tè tè tè tèee te: ja werkelijk, het ging.
Daarna zette hij zijn koptelefoon op en trainde
zich in het ontvangen. Hij hoorde Schevenin-
gen werken met een ander schip en kon dat
aardig volden. Weer steeg zijn moed-thermo-
meter eenige graden.
Maar eenmaal buiten, toen hij zich werkelijk
aan Scheveningen moest melden, was het weer
mis. Toch lukte het boven verwachting, zóó
zelfs, dat er na afloop gesproken kon worden
van overmoed bij Tom. Want hij kreeg het in
zijn hoofd een telegram naar huis te zenden.
Ook dat slaagde echter nog. Maar toen hij
dacht: Nou heb ik het te pakken, ze hoe
ven me niks meer te vertellen! en ook nog
een telegram aan kennissen in Renkum weg-
seinde, liep het spaak. Want inplaats van het
begrepen teeken te geven, begon Scheveningen
in een razend snel tempo te knetteren. Dit viei
Tom zóó koud op het lijf en hij was er zóó
weinig op ingesteld om op te nemen, dat het
verhaal net uit was, toen hij juist één letter
ontcijferd had. Met vuurroode ooren vroeg hij
om herhaling. Scheveningen raasde er weer
rustig op los. Tom ving totaal vijftien letters
in de vlucht. Echter zoo hier en daar eens een
paar uit een woord, dus kon hij er nog niets
van maken. Wanhopig vroeg hij om herhaling
in een langzamer tempo. Scheveningen werd
kwaad en seinde zóó idioot langzaam: Kan
toor Renku gesloten zenden morgen uw tele
gram door, dat *e er precies uit kon proeven
hoe de telegrafist dacht: Daar zit weer zoo'n
stuurman-marconist zonder praktijk de ether
te bederven!
Inderdaad deed Tom dit grondig en afdoende
Hij seinde in het Kanaal maar lukraak dwars
door alles heen en joeg elk kust- en scheeps-
station binnen zijn actie-radius op de kast.
Maar nu is hij dan toch de. geroutineerde
marconist van de Warnsveld en inmiddels be
vorderd tot derden stuurman. Op de uitreis
deed zijn collega Jan Noordenbos, die hier ook
aan boord is, dienst in de marconihut en was
Tom Stuurman zonder meer; in Indië hebben
ze geruild. Want de marconist krijgt toeslag op
zijn gage, zoodat er een voordeeltje aan dit
baantje verbonden is, waardoor de ruiling na
iedere halve reis een kwestie van billijkheid
wordt.
Tom vindt het prettig, dat hij weer met Jan
vaart, want al in hun leerlingen tijd zijn ze
dikke vrienden geworden. Jan is nog steeds
weinig spraakzaam, maar zooals Tom zegt:
een fijne vent!
De marconihut is op de bovenbrug, aan de
bakboordsachterzijde. Door de openstaande
deur ziet Tom, die makkelijk achteroverge
leund zit, Jan, die de voormiddagwacht heeft
heen en weer loopen. Hij wu ft hem vriendelijk
toe, Jan komt even bjj hem kijken, vraagt:
Kun je zoo niet vallen? en loopt meteen weer
naar voren. Even later komt hij nogeens te
voorschijn en informeert: Niks meer ge
hoord van de Tabinta?
Toms gezicht wordt plotseling aandachtig.
Hij gaat rechtop voor zijn tafel zitten, grijpt
een potlood en roept de alweer verdwijnende
Jan na: 'k Geloof dat 'k juist wat te pakken
krijg!
Flauw meende hij de letters PDHR te hoo-
ren, het naamsein van de Warnsveld. Hij stemt
scherper af en even later, ja, daar is het weer:
PDRH PDHR PDHR, de PHAKK PHAKK
PHAKK.
Jan, een Nederlandsch vliegtuig!
schreeuwt Tom naar de voorkant van de brug.
Meteen grijpt hij de seinsleutel en geeft op
dezelfde manier: PHAKK, de PDRH.
Dan volgt een oogenblik rust. In dien tijd
zoekt Tom in zijn boek en vindt achter PHAKK
Koetilang, KLM Holland.
Jan, roept hij weer: de Koetilang,
een Douglas-machine van de KLM! Waarschuw
den ouwe even!
Dan begint zijn vliegende collega, die van
golflengte 900 naar 600 meter, waarop de
schepen werken, Js afgezakt, weer te seinen,
in code nu:
Ben om 10u20 GMT Kaap Sideros gepas
seerd en vlieg op 1000 meter hoogte, snelheid
260 KM per uur. Gestart van Athene, onder
weg naar Mersa, Matruh en Cairo. Wat is uw
positie?
Jan, het bestek!
Jan vilegt naar de kaart; de Kapitein, die
juist de brug opkomt, gaat ook naar de kaart-
kamer. Even later kan Tom al terugseinen:
Mijn positie is 33°O' N.B. en 27°15'
O.L., snelheid 17 mijl, onderweg van Port
Saïd naar Tunis.
Onmiddellijk daarop komt van de Indië-
machine terug:
Please even wachten, zal positie in kaart
zetten. Blijf naar mg uitluisteren.
Als een electrisch vonkje huppelt het be
richt, dat er een Indië-vliegtuig nadert, over
het geheele schip. De kapitein telefoneert
naar de hut van den eersten machinist, die
dadelijk zijn pet opzet en naar de brug holt.
Jan Noordenbos geeft het door aan de machi
nist van de wacht beneden, die het vertelt aan
de anderen in de machinekamer. De stuur
mansleerling, die op de brug het koper poetst,
rent naar beneden en roept 't den bootsman
toe, die alle plaatsen waar hij zijn matrozen
aan het werk heeft, bezoekt en overal zegt:
Uitkijken mannen, d'r zal zoo direkt een
Hollandsch kistje op wielen over ons heen-
kruiën! De bootsman woont in Amstelveen
en kent een beetje luchtvaarttaai.
De hofmeester theoretiseert erover met zijn
aardappelschillend personeel en de kok, leu
nend over de onderdeur van zijn kombuis, be
gint een technische verhandeling over blind-
vliegen en het intrekbare landingsgestel van
de Douglas-machine. Daarvoor is hij nu een
maal kok!
Iedereen aan dek spiedt telkens in Noorde
lijke richting, al zal er dan voorloopig nog
wel niets te zien zijn. De serene rust aan
boord van de „Warnsveld" heeft plotseling
plaats gemaakt voor een gespannen sfeer vol
verwachting.
Een tachtig mijl noordelijker raast.de groote
zilveren vogel door de blauwe klaarte naar
het Zuiden, 1000 meter boven de zee.
In de cockpit zit de eerste piloot aan het
levier en achter hem de marconist Holthuis.
De tweede piloot zit in de cabine en wijst op
de kaart de positie aan een passagier, die
zich over het navigatie-tafeltje heenbuigt.
Drie andere passagiers liggen lui in hun stoe
len en kijken nog verveeld. De mecano is
met de .koffie bezig.
Ook in deze vliegende Hollanders komt
plotseling leven als de radioman hun meldt,
dat hy twee Nederlandsche schepen met
elkaar hoort werken.
De passagiers bestormen onmiddellijk den
twedên piloot met vragen Zouden ze die sche
pen te zien krijgen? Wordt er dan laag over
heen gevlogen? Hoe lang duurt het nog
voor ze in zicht komen? Welke booten zijn
het en van welke maatschappij? Waar gaan
ze naar toe?
De piloot kan hierop natuurlijk nog geen
antwoord geven. Eerst nadat de marconist
verbinding heeft gekregen met de „Warns
veld" en deze haar positie heeft opgegeven,
berekenen de tweede piloot en hij, dat ze met
een kleine koerswijziging over ongeveer
twintig minuten erboven kunnen zijn. Via de
ether blijkt, dat men het ook aan boord van
de „Warnsveld" op denzelfden tijd heeft uit
gekiend.
(Wordt vervolgd.)
