M 01 OLIFANTS MANNEN Een leeuwtje te leen EDGAR RICE BURROUGHS Twee in één fëtAie fongttiS en Oplossing raadsel vorige week Nieuw? Raadsel De reis om de wereld D DOOR L Beschermd door de donkere koele Afri kaanse nacht zat het gezelschap rustig te staren in 't behagelijke houtvuur, dat in Tar- zan s bungalow brandde. De aanwezigen had den alle reden om tevreden te zijn. want ein delijk waren zij, na tal van vreselijke avon- Horizontaal: Wie houdt er niet van jonge honden en poezen? Velen van jullie zullen er wel eens een paar in huis gehad hebben en bijna iedereen vindt het leuk om naar die klei ne, wollen ballen te kijken. De meeste men sen vinden het jammer, als de kleine dier tjes groot worden. Maar niet alleen honden en katten zijn aardig, als ze zo klein zijn, ook de jongen van de andere dieren zijn erg aardig om te zien en mee te spelen, al heb je lang niet altijd de kans om dicht bij die jongen te komen, omdat de meeste dieren, als ze geen huisdieren zijn, het niet prettig vin den als er mensen bij hun kleintjes ko men. Tot de aardigste dierenkinderen horen de jonge leeuwen. Met hun dikke lijfjes en korte, plompe pootjes zijn zij wel bijzonder grappig. Het is dan ook geen wonder, dat er in de dierentuinen altijd grote belang stelling bestaat voor de jonge leeuwtjes. Ér zijn ook mensen, die een jongen leeuw ko pen en hem thuis houden als huisdier" tot hij te groot voor de kamer wordt! Daardoor is het bestuur van de dieren tuin in Leipzig op het idee gekomen om leeuwtjes „uit te lenen". Er zijn werkelijk vrij veel mensen, die een kleinen leeuw le nen uit de dierentuin en hem houden, tot hij te groot wordt om achter de kachel te liggen of in een mandje te slapen. Deze jonge leeuwtjes zijn net kleine poezen. Ze zouden liefst de hele dag spelen, over hun rug rollen en trappen met hun dikke poot jes. Ze snuffelen nieuwsgierig aan de be nen van de onbekende mensen en gaan dan zitten, terwijl ze je met hun grote, gele ogen onschuldig aankijken. Als je zo'n klein leeuwtje ziet, kan je je niet indenken, dat dat later een „koning der wildernis" moet worden, de schrik voor mens en dier. Maar toch, langer dan een half jaar, of op het allerhoogst 9 maanden kan je een leeuw niet thuis houden. Zolang je hem nog echt de baas bent en sterker bent dan hij, is er geen gevaar bij, maar zodra de jonge leeuw sterker wordt, wordt het een beetje gevaarlijk. Daarom heeft de direc teur van de dierentuin ingesteld, dat de leeuwen uitgeleend kunnen worden. Als het leeuwtje te groot wordt, breng je hem weer terug en hij wordt dan weer in de dierentuin opgenomen Daarvoor in de plaats kan je weer een klein leeuwtje mee nemen. Je hebt dus eigenlijk een „leeuwen abonnement"! Het spreekt vanzelf, dat de leeuwen al leen aan echte dierenvrienden worden uit geleend govendien worden altijd leeuwtjes genomen, waarvan de moeder dood is of, die niet langer bij de moeder kunnen blij ven en zoo door mensen met de zuigfles zijn opgevoed. Deze leeuwtjes beschouwen mensen als hun vrienden. De „baas" moet veel tijd aan zijn leeuw tje besteden, want je kunt hem niet zoals een jonge kat of hond, aan zichzelf over laten. Je moet hem zelf eten en drinken ge ven, zelf met hem spelen en hem „opvoe den", en vooral, je moet veel me', hem spreken.". Want zoals het ook bij een poes gaat, herkent een leeuw zijn baas aan de stem. Meestal vinden de mensen het heel ver velend om afscheid van hun vriend te moe ten nemen en hem weer naar de dierentuin terug te brengen, maar dat wordt toch al gauw vergoed door het feit, dat ze weer met een ander leeuwtje naar huis kunnen gaan. Natuurlijk worden niet alle jonge leeu wen uitgeleend. Vorig jaar werden er 70 geboren in de dierentuin in Leipzig en de meeste van hen werden afgericht en naar andere dierentuinen of naar een circus ge stuurd. De eerste olifant, die jaren geleden in Leipzig kwam, werd.... met leeuwen betaald! D? leeuw is dus werkelijk een „veel gevraagd artikel!" Op een keer kwam een Indiaan in een kamp van blanke mannen en nadat hij eni ge tijd met één van hen had gepraat, vroeg hij of de blanke hem misschien wat tabak kon geven, omdat zijn eigen tabak op was. De blanke voldeed aan het verzoek en gaf hem tabak. Een paar dagen later kwam de Indiaan weer terug in het kamp van de blanken en vroeg of hij den man mocht spreken, die hem tabak had gegeven. „Wat wil je dan van hem?" vroeg een van de anderen. „Hij heeft me tabak gegeven, maar er zat geld in", antwoordde de Indiaan. „Nou man, wees blij", antwoordde de blanke nu. Dat is toch een buitenkansje voor je. Je hebt het toch gekregen, dus nu is het geld van jou!" De Indiaan schudde zijn hoofd. Hij wees op zijn borst en zei: „Er zitten twee man nen binnen in me. De een is goed en de ander is slecht. Die twee mannen hebben ruzie met elkaar. De goede man zegt: dat geld is niet van jou, je moet het terugbren gen en de slechte man zegt: je bent mal, je hebt het geld gekregen, want je hebt de tabak gekregen, je moet het houden en brandewijn kopen. Maar nu weet ik niet, wat ik moet doen. Als ik wil slapen, kan ik niet slapen, want de hele nacht blijven de goede en de slechte man tegen elkaar vechten en houden mij wakker. Ik kan geen oog dicht doen. De slechte man stookt me op en de goede man probeert me tegen te houden. Zo kan ik toch geen rust vinden en daarom ben ik nu weer hier gekomen. In wil dien man weer zien en hem het geld terug geven, dan is het tenminste weer stil binnen in me!" Toen riepen de blanken hun vriend en de Indiaan gaf hem het geld, dat hij ge- V\r" j terug' Maar de blanke zei: „Nu de goede man heeft overwonnen, moet hij daarvoor ook beloond worden. Neem het geld maar weer mee. Nu krijg je het wer- en mag ervoor kopen, wat je fala huiverde plotseling en zei: „Ik heb het gevoel van veiligheid niet, voordat ik Afrika verlaten zal hebben". Stanley Wood sloc zijn arm om haar schouders. „Er is veen ent «^n om angstig te zijn. Tarzan reddê ei"3 darmeren SafT'11 hij °nS een sterk™ dë S" Ja. u 7nltmTTegeVen °p weg naar e kust. „Ja, U zult Uw reis veilig volbren gen," knikte Tarzan bevestigend. Aldus leek er naar, alsof hun avonturen een geluk- vv° e!f e z°uden hebben. Maar de onzicht- aie and van het noodlot was weer bezig ?en ander hoofdstuk te schrijven nog er- ffi.'t nv°g °ntzettender dan hetgeen hij z° juist hadden meegemaakt! Nog een paar dagen, dan hebben jullie Paasvacantie en het ziet er waarlijk naar uit, dat de storm uitgewoed is, dat de regen „opgedroogd" is en dat we lente krijgen. Ik hoop het voor jullie en voor mij, want wie zou daar niet naar verlangen? Hoe hebben Jullie het met de repetities gemaakt? Ver wacht je een goed rapport? Volgende week komen de rapporten. Hoe zullen ze zijn? We zjjn thuis ook benieuwd. Het is geen Aprilgrap, maar vandaag is de taart aan de beurt van verloting. De ge lukkige daarvoor is: WIJNAND KERSTENS, Tlorastraat 6.' Sjaantje Refjuhout. Dat is een leuk spel, Sjaantje, die eierzoekerij. Maar pas op, dat je er niet op trapt, want daar zijn ze niet op berekend. Martha Verstegen. Dat is nu een eer lijke bekentenis, Martha, cat je vader je een handje geholpen heeft bij de raadsels. Nu, dat mocht, hoor, vooral omdat het voor jou de eerste keer was. Als je het tienmaal gedaan hebt, dan heb je de hulp van vader en moeder niet meer nodig. Alie Kloosterman. Ik heb me dus ver gist, Alie, en ik kan er dus op rekenen, dat ik jou voorlopig nog niet kwijt raakt als raadselvriendinnetje. Gelukkig, ik zie wel graag uitbreiding van onze kring, maar niet graag inkrimping. Teuntje Kloosterman. Wat zijn er een massa verjaardagen in het voorjaar. Jouw vader was Maandag de gelul :kige en jullie hebt hem natuurlijk verwend, 't Was jam mer, dat je grootmoeder het feest niet kon meemaken. Tini v. Brederode. Wat een aardig cir cusnummer was dat, met die olifant, Tini, die van een „levend" hondje, dat hij in een doos stopte, knakworstjes draaide. Ik kan me begrijpen, dat je voor je verjaardag best zo'n kleine ponny zou willen hebben. Ze moesten niet zo duur zijn en je moest hem op de slaapkamer in een mandje kunnen stoppen, dan zou je moeder er misschien over denken. Henny v. Peperzeel. Ja, dat ongeduld ken ik, Henny, waarmee je op de krant zit te wachten. Eerst kijken of je de taart of het boek gewonnen hebt en dan gauw je briefje lezen en het raadsel oplossen. Naar je brief je zoek je tenminste vandaag niet tever geefs. Gretha Garama, Je klacht heb ik met rood potlood onderstreept, Gretha, in de hoop, dat de meneer, die de raadsel naziet, het niet over het hoofd ziet en je nooit meer in Vlissingen stopt inplaats van in Vlaar- dinger Ambacht. Tonia, Dientje en Martha Briars. Ook al genoten in het beestenspel? Vooral die clowns hebben jou veel plezier bezorgd, zo dat je 's nachts nog van die grappenmakers moest dromen. Ja, met grappige mensen heb je nu eenmaal meer op, dan met mop perpotten. Gerard Molenaar. Nu, Gerard, ben je overgegaan? Je was nogal vol goede moed en ik denk dus wel, dat je Donderdag niet teleurgesteld bent, toen de namen werden afgelezen. Hebben jullie meteen vacantie gekregen Piet Oorburg. Voor je schrijven zal je zeker geen onvoldoende hebben op je rap port, Maar ook de andere cijfers mogen be slist niet beneden de 5 zijn, hoor, want dat is al op het kantje. Marietje Verbeek. Nu ik je briefje beantwoord, zijn de raadsels nog niet na gekeken, hoofdkabouter, ik weet dus niet of ze wel goed zijn. Ik hoop achter van wel, en ik gun je ook graag de taart vandaag, maar ik weet van dat alles nu nog niets. Henk de Vries. Nee, ik ben niet naar het circus geweest, Henk. In de eerste plaats had ik geen tijd en ten tweede geef ik er niet veel om, maar ik begrijp best, dat jij hebt zitten te genieten, 't Is een kijkspel waaraan je je ogen uitkijkt. Mray Jurg. Goed Mary, ik houd je aan je belofte, je dubbele zegels krijg ik. Een reuze leuke dag zal je volgende week heb ben, als je met jullie klas naar een Museum in Amsterdam gaat. Welk museum? 1. elf, 3. rob, 5. are, 7. ambacht, 10. er, 11. Ie, 12. reidans, 15. eem, 16. dol, 17. eik. Verticaal: 1. eva, 2. fabriek, 3. reclame, 4. bot, 6. ra, 8. mee, 9. hen, 12. rad, 13. de, 14, sok. turen in veiligheid. Gonfala, de dochter van Lord en Lady Mountford, was ontsnapt uit Kaji, het land van de vrouweijke soldaten. Daar had zij gevangen gezeten, terwijl het land geregeerd werd door Mafka, die bij haar regeren gebruik maakte van een vreemde betovering, veroorzaakt door twee grote 1 juwele^ een diamant en een emerald. Gon- Goede oplossingen ontvangen van: Nellie Hoogvorst, J. Bek, Marietje Kra mer, Geoige Veer, Jacob en Rika Ras, Mary Jurg, Hendrik de Vries, Marietje Verbeek, Piet Oorburg, Gerard Molenaar, Martha Brians, Henny van Peperzeel, Teuntje Kloosterman, Wijnand Kerstens, Martha Verstegen, Thea Geus, Riek en Tiny Hen- drikse, Nelly Conijn, Nelly de Langen, Henny Roeper, Texel, Nelly Visser, Tilly en Elly Bisschop, Erna Meyer, Beppie, Hennie en Sientje Korbee, Gretha Garama, Vlaar- dinger Ambacht. Verborgen Vruchtennamen. 1. Jaap, ruim meten hoor! 2. Elke dag ga ik zeker Suze halen. 3 Toen deed Alida de la dicht. 4. Was Jaap eerder aan het eindpunt? 5. De hele les moest Anna overschrijven. 6. Het bezoek van de koningin moesten wij beschrijven. Denken jullie er wel eens bij na, wat er allemaal met een brief moet gebeuren, voor hij op de plaats der bestemming is aange komen? En toch heeft degene, aan wien de brief gericht is, hem altijd binnen een paar dagen, tenminste als de brief niet buiten Europa hoeft te gaan, Misschien weten jullie wel, dat er een „Wereldpostvereniging" bestaat, die zich tot doel stelt om alle postzaken van de ver schillende landen onder elkaar te regelen, zodat er tenslotte één bepaalde postrege ling tussen de landen is gekomen Deze We reldpostvereniging is door den Duitser Heinrich von Stephan opgericht. Men be greep, dat het onmogelijk was om de post snel te vervoeren, als alle landen aparte Overal zijn Hollandse ingenieurs en dokto ren, wetenschappelijke onderzoekers en in dustriëlen. Het ligt dus voor de hand, dat er veel brieven naar al die mensen geschre ven worden, die zo ver van hun familie af zitten. De industrielanden krijgen meer post dan ze versturen, als drukwerken tenmin ste ook onder post worden gerekend. Het spreekt vanzelf, dat er flink gewerkt moet worden om al deze brieven te ver sturen. In 1855 werd in ons land het „ver voer van spoorwegpostkantoren" inge voerd, dat wil zeggen, dat er bepaalde spoorwegwagons voor het postvervoer wer den ingericht, zodat in die wagons de brie ven gesorteerd en verder bewerkt konden worden. Vanaf bepaalde punten werden de brieven uit die wagons weer verder ver stuurd door middel van postauto's. Voor binnenlandse correspondentie is het luchtpostverkeer niet van veel betekenis, omdat de afstanden zo klein zijn, maar voor het verkeer met het buitenland en vooral ook met Ned. Oost-Indië wordt er veel ge bruik van gemaakt. Op 1 October 1924 werd voor het eerst post naar Oost Indië gebracht per vliegtuig. De H-NACC nam toen 281 stukken post mee en het tarief voor die poststukken bedroeg 10 tot 20 gld. Drie jaar later vertrok de Postduif voor een tweede vlucht en deze keer werden 2092 stukken post uit Nederland meegeno men. De Postduif vloog ook weer naar het moederland terug. Na die tijd werden er steeds meer vluchten gehouden en zo werd eind September 1931 een wekelijkse dienst op Ned. Oost Indië ingesteld. Vier jaar la ter, in 1935 werd er al twee keer per week heen en weer gevlogen en tegenwoordig gaan geregeld drie maal per week vliegtui gen van ons land naar Indië en terug. De dienst is zelfs zo geregeld, dat de brieven hier altijd aankomen op de dag waarop de brieven voor Indië gepost moeten worden, zodat ieder een precies sluitende correspon dentie kan voeren. Naar West-Indië gaat het vervoer nog per boot, maar op de duur hopen we ook naar die koloniën een luchtpostdienst te krijgen. Jacob en Rika Ras. Ik vind het leuk, dat jij nu eens geschreven hebt, Jacob. Ik kan begrijpen, dat je lessen je nu meer in spanning kosten, maar dat is voor alle jon gens zo. Hoe verder je komt, hoe moeilijker het natuurlijk wordt, maar je kan nooit meer dan je best doen en als je dat doet en daar twijfel ik bij jou niet aan, dan heb je jezelf niets te verwijten, ook als je rapport eens wat lagere cijfers vertoont. Je vader en moeder ken ik, hoor, en meneer Kramer ook. Leuk hè? Goerge Veer. Ja, dat is een lelijke schreeuwer, die sirene, George, en het is te hopen, dat hij z'n mond nooit voor ernstige gevallen behoeft open te doen. Dat spelletje van nu vinden jullie natuurlijk wel aardig, 't Lijkt wel een brulboei, vind je niet? Beppie Vii\k. Je raadsels kan ik ge bruiken, Beppie, ik zal ze graag opnemen. Marietje Weeda. Ja, dat wordt wel een beetje moeilijk geval, Marietje, als jij m'n broer en mij verwart, maar hij zal er ook niet boos om zijn, hoor, als je hem eens aan zijn jas trekt. Jongens en meisjes, ik zie, dat Ik aan het eind van m'n latijn ben. Ik groet jullie dus, tot een volgende week, dan hebben we fijn twee vrije dage en jullie wel twaalf. Tot wederschrijvens dus. diensten en aparte tarieven hadden. Men zou dan nooit een brief over een paar lan den kunnen sturen of in ieder geval zou dat veel te lang duren. Nu hebben alle landen eenzelfde porto voor .brieven naar het buitenland en deze brieven worden zo snel verstuurd, dat er steeds meer brieven worden geschreven en dat er ook voor nie mand meer bezwaren zijn. Het spreekt van zelf, dat er steeds wijzigingen in het regle ment van de Wereldpostvereenigmg wor den aangebracht, maar het hoofdbeginsel blijft toch gelijk en dat is: de vrijheid tot doorvoer van correspondentie van een land naar een ander, over het grondgebied van andere postadministraties. Op het ogenblik staan de Verenigde Sta ten van Noord-Amerika aan de kop met het meeste aantal brieven naar het buitenland per jaar. Elk jaar worden er 191.000.000 brieven uit de Verenigde Staten verstuurd. Daarna komt Engeland en daarna Frank rijk en Duitsland, die beide ongeveer even veel brieven versturen. In het geheel wor den per jaar ongeveer 2 milliard brieven naar het buitenland verstuurd! Natuurlijk zijn er bepaalde plaatsen, die meer brieven versturen dan andere en die plaatsen heb ben dan ook nog een aparte dienst nodig voor al die buitenlandse brieven. Zo wor den uit Berlijn meer brieven verstuurd dan uit heel Rusland! Uit ons land gaan dage lijks ook heel veel brieven weg en dat is ook heel goed te begrijpen, want de Hol landers zijn over de hele wereld verspreid.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 14