Aqenda
Prachtig slot van het
tournooi 1939
Het drukwerk
Willem de Boer
begraven
drukkerij De Boer
AU GASTRONOMt
Tweede Blad
Maandag 17 April 1939
De schoolwedstrijden
Wethouder De Boer reikt de prijzen uit
y
dus:
Twee auto's op elkaar gereden
Geen winkelsluiting voor de
militairen
Burgerlijke Stand van Den Helder
Amusementsver. „Kapé geeft
een uitvoering
Nationaal Zeemansfonds
Sympathieke woorden
van den heer De Booy
Bcschaamd optimisme
EEN FIJNE HORS D'OEUVRE
Een luid, spontaan gejuich, dat lang
naklonk ter eere van Wim Kooyman van
liet Centraal 7e leerjaar 2, de beste voet
baller, die het leger der Lagere School
enthousiasten had voortgebracht, waar
voor hij als blijk van waardeering van de
Schoolvoetbalcominissie een paar prach
tige voetbalschoenen aangeboden kreeg,
kondigde Zaterdagmiddag tegen half zes
het einde van het Schoolvoetbalfestijn
1939 aan.
En Wim, omringd, néén omstuwd door zijn
mede-cubgenooten en nog heel veel andere be
wonderaars, trok opgetogen met zijn voetbal
schoenen naar huis, zijn eerste triomph, die
naar zijn spel te oordeelen, nog wel gevolgd zal
worden door vele anderen.
Er was nog iemand, die „iets" kreeg uit han
den van wethouder De Boer. Dat was Joop
Hits, dieveertien maal, zegge 14 maal in
één wedstrijd zijn doel doorboord zag. Ook
zoo'n kranige prestatie moest beloond worden
en een prachtig vulpotlood viel hem ten deel,
zeker met de bedoeling, dat, als hij nog eens
voor zoo'n beroerd geval kwam, hij mooi daar
mee de stand kon aanturven. Nooit vergeten,
hoor Joop, als je je nog eens in het doel waagt.
En er waren nog meer aardige momenten in
die prijsuitreiking, die het slot vormde van een
prachtig geslaagde Zaterdagmiddag.
Om half twee begon het.
Eerst hadden 's morgens nog Ambachtsschool
3 en U.L.O. 2 een strijd op leven en dood ge
voerd om den tweeden en derden prijs in afdee-
ling C; 22 werd het en bleef het, een uur
lang, zoodat wethouder De Boer Ambachts
school 3 na loting als gelukkige moest aan
wijzen. En toen begon de laatste middag, die
als 'slot zeker geslaagd mag worden genoemd.
R.H.B.S.A.B.S. was de eerste kamp. De
H.B.S.-ers, kampioen reeds, kregen het deson
danks zwaar te verduren. Daar zorgde de ge
zonde rivaliteit, die vanaf het eerste jaar der
schoolvoetbalwedstrijden, reeds tusschen deze
twee scholen heerscht, wel voor. En boven
dien hadden de Ambachtsscholieren nog een
kansje op den tweeden prijs. Als duivels zaten
ze er dan ook op en met behulp van den wind
werd H.B.S. geheel teruggedrongen. Doch hoe
Rottier c.s. (wat een prachtige shirts hadden
die A.B.S.-ers toch aan, die door de Gebrs.
Meijer beschikbaar waren gesteld) ook zwoeg
den, hoe ze ook schoten, de achterhoede der
zwarthemden onder aanvoering van Kees Blom
bleek onpasseerbaar. Een plotselinge uitval
leverde de H.B.S.-ers zelfs nog eens 1O-voor-
sprong op en het was niet te verwonderen, dat
velen reeds dachten dat Ambachtsschool reeds
geslagen was.
Maar de tweede helft logenstrafte deze ge
dachte. Weer kreeg men hetzelfde spelbeeld
te zién, voortdurend waren er duels voor het
R.H.B.S.-doel. En eindelijk even voor tijd scoor
de Kottier den welverdienden gelijkmaker.
De Burgemeester arriveert.
Langzamerhand had het leeraren- en
onderwijzerslegioen zich onder deze match
weer als present aangemeld. Voor de
laatste maal dit jaar! We zagen daar
„Prof'.' Reeders (oh zalige natuurkunde
lessen!), de altijd maar in de les Duitsch-
sprekende „Meneer" Berkhouwer, de hee
ren Vendeloo, Kramer, Sinjewel, Quant,
Rüder, de volijverige secretaris; voofts
dë heeren consuls van den K.N.V.B. en
N.H.V.B., diverse bestuursleden van de
plaatselijke voetbalvereenigingen en niet
te vergeten de Poldersclie bovenmeesters
Mol en Tichelaar. En juist voor de match
van den dag, die om het kampioenschap
der Lagere Scholen, zagen we den heer
Ritmeester op het terrein arriveeren,
even later gevolgd door wethouder De
Boer en den heer v. Loo, die we ook nooit
zagen ontbreken bij dergelijke voetbal-
festijnen.
Centraal 2 kampioen.
Inmiddels waren de lagere scholen aan den
gang gegaan. Al dadelijk bleek het, dat de „7e
leerjaar-ers" veel sterker waren. Wel stond
daar keeper Bandel als een razende te wer
ken om zijn doel schoon te houden, wel stond
daar een kranige back in pilo-broek en „klotje"
op alles retour te zenden, wat in zijn nabijheid
kwam, tegen die voetbalsterren, dat goed
samenspelende Centraal 2, was geen kruit ge
wassen. Wim Kooyman, „kleine Pronkie", als
alen gleden ze door de kluit school 14-spelers
heen en na een kwartier was de tegenstand
moet een aanbeveling
en een introductie voor
Uw zaak zijn
V
Laat het daarom
vervaardigen in
een bedrijf dat
technisch „bij" is
gebroken. Soms was er een uitval van de geel
zwarte school 14-ers, die dan na veel gewurm
tegen dien akeligen storm in, de bal over de
helft kregen. Mee holde de heele kluit spelers
dan, om even hard weer terug te hollen als de
bal weer resoluut geretourneerd werd.
Met enkele te hooge ballen (bij een voetbal
wedstrijd op „het landje" zouden die niet tel
len!) werd de kranige Bandel in de luren ge
legd, zoodat de rust inging met een 3—O-voor-
sprong der roodjes. Ook in de tweede helft
bleef het echter een spelletje van kat en muis.
De 6-jarige scholen kampioen zocht hardnek
kig naar haar vorm van Vrijdag, maar ze
vond „hem" niet.
Eerst na het vijfde doelpunt van Centraal,
liep hun midvoor, die er tegen Tuindorp 2, tien
ingeknald had, door de Centraal-verdediging
heen en wist de eer te redden. Dat, die eer had
den de geel-zwarten wel verdiend, na hun
prachtige prestaties in den afgeloopen week.
Nog tweemaal nadien konden we meester
Kramer op elegante manier naar het midden
zien wijzen, de laatste maal voor een prachtig,
nu een juweeltje van een doelpunt van het duo
KooymanPronk. Dat was „internationaal
jongens, die kopbal.
De sensatie.
In dien tusschen tijd had Lyceum het arme
Handelsavondschool met 2—0 voor eventueelen
prijs uitgeschakeld.
Toen kwam de laatste strijd!
U.L.O.Kweekschool. Algemeen werd een
overwinning verwacht van de Oostslootstraat-
bewoners, waardoor ze op den tweeden prijs
beslag zouden leggen.
Bovendien konden de kweekelingen slechts
tien man op de been brengen, waarvan één
nu om die ééne is wel zoo enthousiast ge
schreeuwd, gegild en gelachen, dat de tribune
af en toe in extase geraakte. Die ééne was
Schoen, Piet Schoen, die op dringend verzoek
de stoute schoenen in dit geval de voetbal
schoenen had aangetrokken, om het tiental
der kweekelingen met zijn aanwezigheid te
„versterken".
De U.L.O.-ers en ook de geheele tribune had
den echter buiten den waard gerekend in dit
geval Frans Verfaille, die liefst vier doelpun
ten voor zijn rekening nam. En die vier goals
waren net genoeg om M.U.L.O. te verslaan en
deze uit te schakelen voor iederen prijs.
Dat was een sportieve prestatie van den eer
sten rang, een prestatie zooals in dit tournooi
zoo velen zijn geweest.
Om 5 uur was het „fini" en toen kwam de
prijsuitreiking, die voorafgegaan werd door een
kort speechje van Voorzitter Sinjewel.
-
De prijsuitreiking.
De heer Sinjewel deed in dit speechje niet
anders dan bedanken; de Burgemeester, Wet
houder De Boer, het Gemeentebestuur, de voet
balvereenigingen Helder, H.R.C. en Watervo
gels, de pers, de scheidsrechters, de heer Van
Baaren en niet te vergeten de vele milde gevers
(wat glunderde de penningmeester Quant dit
maal!) allen kregen hun beurt. Een speciaal
woordje van dank kreeg de politie, die naar de
geruchten liepen, gewoonweg hunkerden naar
een „die'nstje" aan de Sportlaan.
Voorts deed spreker nog melding van het
feit, dat de kampioenen R.H.B.S. en Centraal 2
Maandag de Drechterlandsche kampioenen in
Hoorn mochten bekampen, hetgeen met luid
gejuich ontvangen werd. Tenslotte kreeg „de
zieke secretaris" (wat een prachtige alitera-
tie!) nog een woord van medeleven en de heer
Rüder één van hulde, voor de manier waarop
hij den heer De Broeder had vervangen.
En nadat de heer heer Kramer nog even het
woord had gevoerd namens de *reeg
wethouder De Boer gelegenheid (de Burge
meester was hiertoe niet in staat door een
lichte keelaandoening) de prijzen uit te reiken,
waarmede we tevens aan het slot kwamen van
schoolvoetbal 1939. Tot het volgend jaar, jon-
gens.
Hier laten we nog de prijswinnaars en de
uitslagen volgen.
Kampioenschap Den Helder Lagere Scholen.
School 14—Centraal 7e leerjaar II 1—7
Afdeeling G.
Halve competitie Se ronde.
A.B.S. 3—U.L.O. 22—2
Afdeeling D.
Halve competitie 5e ronde.
A.B.S.—R.H.B.S
HandelsavondschoolLyceum
U.L.O.Kweekschool 3 4
Afdeeling A.
Ie prijs; school 14.
2e prijs; school 10.
3e prijs: school 8.
4e prijs: school 7.
Afdeeling B.
Ie prijs: Centraal 7e leerjaar 2.
2e prijs: Groen v. Prinstererschool.
3e prijs: Julianadorp.
3e prijs: Rehobothschool.
Algeheel kampioen van Den Helder.
Centraal 7e leerjaar 2.
1—1
Afdeeling C.
Ie prijs: A.B.S. 2.
2e prijs: A.B.S. 3 en
3e prijs: M.U.L.O. 2 (na loting).
Afdeeling D.
Ie prijs: R.H.B.S.
2e prijs: Lyceum.
3e prijs: A.B.S.
Bij de basculebrug op den Rijks
weg.
Gistermorgen, te omstreeks half 11 zijn een
tweetal auto's bij de basculebrug op den
Rijksweg met elkander in botsing gekomen.
Het betrof een luxe Chevrolet uit Drente,
die uit Alkmaar naar Den Helder ging en
een militaire auto, die de stad verliet. Waar
schijnlijk is door de laatste in de bocht bij de
brug te weinig ruimte gegeven.
De gevolgen waren voor den Drentenaar
niet gering: de geheele linkerzijde van de
Chevrolet werd „meegenomen". Zoowel spat
bord als treeplank en andere onderdeelen
werden ernstig beschadigd.
Door de politie werd het ongeval ter plaatse
opgenomen, een foto gemaakt, terwijl proces
verbaal volgde.
In een advertentie in dit nummer maken
B. en W. bekend, dat door de winkeliers aan
de militairen zonder beperking mag worden
verkocht. Dit houdt dus in, dat men zijn zaak
's avonds om 8 uur niet behoeft te sluiten,
maar dat men aan militairen, uitsluitend aan
hen, ook 's avonds om 10 uur of nog later
mag verkoopen.
15 April 1939.
ONDERTROUWD: C. J. Scheer en J. C.
Schol.
BEVALLEN: O. Hansenvan Oostrom, d.;
P. J. JansKroonstuiver, d.
OVERLEDEN: Wed. J. Slagwater, geb. G.
O. Strikker, 92 jaar; C. Kwast (m), 76 jaar;
A. A. van Oers (m), 63 jaar.
Een vrooljjke avond.
Dat het personeel van Kapé nog iets anders
kan, dan het publiek op een Prettl|e
bedienen, hebben wij gisterenavond J Mua's
Sacrum kunnen constateeren. Niet dat men
hier op een minder prettige wijze bediend is,
integendeel, want men heeft kans gezien om
de aanwezigen, die jammer genoeg niet in
groote getale naar Musis waren getogen, een
prettig'en avond te bezorgen.
De heer Van Beem sprak een kort ope
ningswoord, waarin hij allen welkom heette
in het bijzonder de directie uit Heerlen, d
speciaal voor dezen avond was overgekomen.
In verband hiermee stelde hij voor om het
Limburgsche Volkslied te zingen.
Op een gemoedelijke en prettige wijze werd
dan het zeer gevarieerde programma afge
werkt. „Joolschetsen", bestaande uit samen
spraken, zang, tapdance, conferences en wat
dies meer zij. En gezien het feit, dat men
hier te doen had met dilettanten van het
zuiverste water, die in hun vrijen tijd deze
voordrachten enz. moeten instudeeren was
het zeer aardig en wat meer beteekent, het
publiek heeft zich geamuseerd, waar het ten
slotte om begonnen was.
Na de pauze werd een extra nummer op
het programma ingelascht. Een van de
dames, die uit Heerlen was meegekomen, de
dochter van den directeur, mej. Edith Eich-
wald, had zich n.1. bereik verklaard om een
dans uit te voeren.
En deze jonge dame, die een echte Wiener
Walz voor het voetlicht bracht, deed dit met
een routine en een charme, die meer dan goed
waren. Dit was geen dilettantenwerk. Het
teenenwerk was buitengewoon fraai en het
was meer dan het traditioneele applaus wat
haar te beurt viel.
En zoo is deze avond verloopen, gezellig,
vlot en amusant. De Kapé dames en heeren
hebben eer met hun werk geoogst. Een bal
hield de aanwezigen nog lang bij elkaar.
ECONOMISCHE GROEP VOOR DE
MIDDENSTANDSBELANGEN.
Wij vernemen, dat zich voor de aanstaande
verkiezingen voor den Gemeenteraad een
groep heeft gevormd: Economische groep
voor de Middenstandsbelangen. Het is de be
doeling, dat deze groep zich in geen enkel op
zicht zal inlaten met een of ander „politiek"
belang. Zij zal zich speciaal bezig houden met
de middenstandsbelangen, b.v. electriciteits-
tarieven, bestrijding der groothandels-filia
len, belastingen op elk gebied, enz., enz.
Het Nationaal Zeemansfonds, dat in de oor
logsjaren is opgericht, o.m. met het doel om
in latere jaren aan zeelieden, die gedurende
den oorlogstijd hebben gevaren, hulp te bieden
indien zij deze door hoogen leeftijd, invalidi
teit, verandering van werkkring of anderszins
zouden behoeven, heeft in 1938 voor fonds
rekening periodieke uitkeeringen verleend aan
285 gezinnen of alleenstaande personen tot een
bedrag van 28.600.
Het fonds ontvangt weliswaar een subsidie
van de regeering, maar is voor haar arbeid
toch in belangrijke mate op eigen inkomsten
aangewezen. Te voorzien is, dat het aantal
aanvragen om steun in de volgende jaren nog
in belangrijke mate zal toenemen. Daarom
wordt in het jaarverslag gewezen op de nood
zakelijkheid van stijging van het aantal con
tribuanten. Daar de administratie geheel be
langeloos door de vereeniging Zeerisico wordt
gevoerd, komen contributies geheel aan hen,
die hulp behoeven ten goede. Het adres van
het Nationaal Zeemansfonds is Singel 126,
Amsterdam, het gironummer 14812.
Een all-round zeeman heengegaan.
Zaterdagmorgen is Willem de Boer,
oud-lid van de bemanning der „Dorus
Rijkers, op Huisduinen teraardebesteld
door zijn vrienden van de Dorus" en die
van de vereeniging „Moed, Volharding,
Zelfopoffering".
Het was een eenvoudige, doch daarom
niet minder treffende plechtigheid, waar
bij wel zeer duidelijk naar voren kwam,
welke plaats De Boer tijdens z.jn welbe
steed leven in de harten van velen heeft
ingenomen.
Naar voren kwam daarbij tevens, dat
De Boer onder de zeevarende bevolking
van onze stad zoowel een eervolle repu
tatie had als all round zeeman, zoowel als
die van een goed mensch. Zijn heengaan
wordt dan ook door zijn ontelbare vrien
den als een zwaar en onherstelbaar ver
lies gevoeld.
Weer trok de bekende stoet door Helder's
straten. De stoet van de leden van „Moed,
Volharding, Zelfopoffering", waarin mee
liepen Janus Kuiper, Piet Oostenburg en de
vele andere vermaarde zeeridders. Voorts
was aanwezig de secretaris van de N.Z.-Holl.
Reddingmaatschappij, de heer H. Th. de
Booy, de heer Kolster, als vertegenwoordiger
van het plaatselijk bestuur der maatschappij,
de schipper van de „Dorus", de heer C. Bot,
en tal van andere bekende gezichten in de
kringen van de Nieuwediepsche redders en vis-
schers.
De tocht ging via het Helden der Zeeplein,
waar de stadsbeiaardier het carillon bespeel
de. Hier werd een minuut stil gehouden. Een
plechtig oogenblik.
De heer H. Th. de Booy,
secretaris der N.Z. Holl. Redding Mij.
Op den doodenakker hadden zich velen op
gesteld, waaronder wij zagen burgemeester
Ritmeester.
De heer De Booij
Toen de baar, waarop zich een prachtige
krans van aronskelken van de Maatschappij
bevond, en een van „Moed, Volharding, Zelf
opoffering", in de groeve afdaalde en het
vaandel een laatste groet gebracht had, nam
als eerste spreker het woord, de heer De
Booy, die op sympathieke wijze de verdien
sten van De Boer schilderde. In de bijna 15
jaren, dat hij lid der bemanning van de
„Dorus" was. heeft hij bewezen een voortref
felijk zeeman, en een goed ménsch te zijn.
Iemand met een sterk karakter, die altijd
klaar stond als zijn werk hem riep. Aan hem
heeft de Maatschappij veel te danken. Hij was
een dergenen, die men feitelijk niet missen
kan, een van de menschen, die altijd, onder
welke omstandigheden ook, paraat waren
klaar stonden.
Het zijn zij, die de broederschap, wat
de Maatschappij feitelijk is, groot maak
ten. De heer De Booy eindigt met het ge-
Met groote instemming heeft ons volk giste
renmorgen kennis genomen van de bemidde
lingspoging van den president van de Ver.
Staten, Roosevelt. Men heeft de berichten met
vreugde begroet en er zich aan vastgeklampt,
zooals een drenkeling aan een balk, die hem
echter niet blijkt te kunnen dragen.
Het was alles te mooi. Een vrede van tien
jaar, zoo mogelijk zelfs van 25 jaar. Een op
bouw van het economisch leven, een gezonde
verhouding tusschen de verschillende landen,
het spelen van open kaart. Ontwapening!
Een utopie. Wie na de eerste verbazing
dit eens rustig overdenken ging, schudde
ongeloovig z(jn hoofd. In de werkelijk
heid van zooveel goeds kon men niet ge-
looven. En inderdaad, het is te mooi. Met
hoeveel waardeering men ook mag kennis
nemen van het voorstel van Roosevel, de
opzet is waarlijk te naief. Het getuigt er
van, dat Roosevelt öf de mentaliteit van
de Europeesche dictators niet kent öf dat
hjj niet weet hoe hopeloos ons werelddeel
in den knot zit.
Hitiers levensbestaan is gebonden aan zijn
„Lebensraum" voor het Duitsche volk. Wat die
uitdrukking precies te beteekenen heeft, weet
eigenlijk niemand. Want wanneer heeft het
Duitsche volk levensruimte genoeg? Als
Duitschlands dictator echter niet voort kan
gaan met de uitbreiding van zijn gebied, met
het veranderen' van de grenzen van Europa,
schijnt het gedaan te zijn met zijn macht.
Reeds gisteren konden we dus het afwijzend
antwoord van Duitschland door middel van
bulletins bekend maken. Al waren de pers
stemmen officieus, zij gaven de meening van
de regeeringskringen weer. De afwijzing was
onaangenaam scherp, was onwaardig, was in
strijd met alle fatsoen. Met bitterheid heeft
men er kennis van genomen.
We mogen aannemen, dat het voor Duitsch
land niet mogelijk was met enthousiasme de
hand van Roosevelt aan te grijpen, dat Duitsch
land wenschen had, die in vervulling moesten
gaan, alvorens men op gezonde basis met
elkaar zou kunnen spreken. Maar een zoo brute
wijze van reageeren, heeft het vriendelijk en
royaal gebaar van Roosevelt geenszins ver
diend. Duitschland snijdt zichzelf de pas af,
Duitschland ontneemt zich op deze wijze alle
sympathie.
We mogen verwachten, dat het officieele ant
woord niet zoo onaangenaam scherp gesteld
zal zijn als de perscommentaren van gisteren,
maar het schijnt wel in Hitiers bedoeling te
liggen om volkomen afwijzend te staan. Italië
wil de deur niet heelemaal dicht slaan. Dit land
voelt er blijkbaar niet veel voor alle banden
met de democratische landen door te snijden.
Met dit al is de spanning niet afgenomen.
Staan we nog even ver van elkaar, al is er
het innig verlangen, dat er rust zal komen in
ons geslagen werelddeel?
ven van de belofte, dat de naam van De
Boer, die in de annalen van de Redding
maatschappij wordt opgeteekend, niet
vergeten zal worden.
De heer Bot:
Hierna spreekt de heer Bot. De Boer, al
dus de heer Bot, heeft bijna alle reizen van
de „Dorus" meegemaakt en daarbij bewezen
de rechte man op de rechte plaats te zijn.
Persoonlijk kan ik daarover oordeelen, per
soonlijk heb ik hem op vrijwel alle reizen
meegemaakt en ik kan niet anders zeggen
dan dat hij iemand was, waarop men vertrou
wen kon, ten volle. De heer Bot memoreert
dan enkele reizen, waarbij het karakter van
De Boer op treffende wijze tot uiting kwam,
o.m. die naar de „Shonga". Slechts één jaar
heeft De Boer van zijn zoo zeer verdiende
rust mogen genieten. Dat was te kort, hoe
wel hij mij kort geleden nog zeide, dat, mocht
de „Dorus zijn diensten nog eens van noode
hebben, men altijd op hem kon rekenen. Zoo
had hij zijn hart aan het reddingswerk ge
geven.
De heer Bot neemt ook afscheid van hem
als voorzitter van de Heldersche Visschers-
vereeniging, waarvan hij 30 jaar lid was en
tevens als bestuurslid van Samenwerking".
De voorzitter daarvan was tot zijn spijt niet
in de gelegenheid aanwezig te zijn. Met een
woord van troost aan de familie besluit de
heer Bot zijn afscheidswoorden.
De heer Van Dok:
Jan van Dok, de voorzitter van „Moed,
Volharding, Zelfopoffering" onderstreept nog
eens de woorden van de voorgaande sprekers
Ook hij zegt, dat De Boer een best mensch
was iemand van karakter, die men slechts
noode kan missen, en een goed zeeman. Dat
hij ruste in vrede is de wensch van alle leden
En dan is daar als laatste de heer Pieters
die een woord van vaarwel spreekt namens
pn Hpnrvndln7fn den steig:er' van de vletten
en den Vischafslag
Een eenvoudige teraardebestelling, waar
bij echter wel zeer duidelijk naar voren
kwam, welke plaats De Boer in Den Hel
der heeft ingenomen.
Vermelden wij nog, dat de heer P. C.
van Diest, bestuurslid van de plaatselijke
afdeeling der Reddingmaatschappij, in
verband met de bijzondere omstandig
heden der laatste dagen verhinderd was
de plechtigheid bij te wonen.
SPOORSTRAAT 94.
TELEF. 660.
BIOSCOPEN:
Tivoli-theaterSpoorstraat, half 8:
„In den greep der Wildernis".
RialtoSpoorstraat half 8:
„3 Man in de Sneeuw" en „Haar Grootste
Offer".
Witte-BioscoopKoningstraat, half 8:
„Het Dubbele Huwelijk" en „Niets is
Heilig".
Heden.
Casino, 8.30 uur: „Ik heb den Graaf ver
moord" (laatste abonnementsvoorstelling).
Woensdag 19 April.
Casino, 8.30 uur, Laatste Marine concert.
Donderdag 20 April.
Casino, 8%5 uur, Feestavond Helders Mannen
koor.
Zaterdag 22 April.
Casino, 8.15 uur, M.S.F.
Opgenomen om 8 uur hedenmorgen
Barometerstand Den Helder: 759.0
Temperatuur lucht: g.g
Wind: richting W.Z.W.; kracht: 5
Licht op: 7,30
huisvredebreuk.
Tegen een persoon die Zaterdag het gebouw
nfel HulPbetoon n* sommatie
nrr,PP= t verlaten, werd door de politie
proces-verbaal opgemaakt.
GESLAAGD: Onze stadgenoote mej. H. v,
Rugge slaagde voor chemisch analyste.
GESLAAGD: Op het laatst gehouden
examen van den Grafische cursus, in Alk
maar, slaagden als letter-zetter de heeren-
Ho"este"e, W. Mouwe en M. G. Muntje-
werf. J
