LUXEMBURG
DrPushkind
DE WERELD
honderd jaar onafhankelijk
Weer Be'gische kotters
opgebracht
Nog mil'ioenen werkloozen
cp de wereld
Postvlucbtco op Indjj
Een zede van de Groot-Hertogin
De tol van het verkeer
Amcrikaansche stem over
onze weermacht
Meer liberale winst
in Zuid-Holland
Dc brand aan boord
van de „Paris"
Voor de bleekneusjes
Een zeemansverhaal
door: Jaap Moulijn
Het groot-hertogdom Luxemburg
heeft Zaterdag zijn honderdjarige on
afhankelijkheid gevierd met een
plechtige bijeenkomst in de Kamer
van Afgevaardigden, waarin de
Groot-Hertogin, Charlotte, een rede
voering heeft uitgesproken.
De Groot-Hertogin begon met er op te wijzen,
dat het Groot-Hertogdom het bewijs van zijn
persoonlijke vitaliteit en van zijn reclit op
een onafhankelijk voortbestaan heeft gele
verd, waarna zij aldus vervolgde:
„In deze gelukkige ontwikkeling van
de welvaart des lands, hebben wij
een schuld van dankbaarheid op ons
geladen, waarvan wij ons vandaag
moeten kwijten, en wel jegens de na
gedachtenis der Koningen—Groot-
Hertogen van het Huis van Oranje-
Xassau, jegens mijn verheven groot
vader, mijn geliefden vader, mijn be
minde zuster, wien het allen ter har
te is gegaan, de rechten van het land
te bewaren, en zijn vooruitgang met
alle te hunner beschikking staande
middelen te bevorderen."
Na herinnerd te hebben aan de bescher
ming, welke het groot-hertogdom in talrijke
moeilijke omstandigheden genoten heeft van
de zijde der mogendheden, welke garant
staan voor zijn onafhankelijkheid, vernieuw
de de Groot-Hertogin haar eed om haar le
ven te wijden aan het waarborgen van de
onafhankelijkheid en van de instellingen des
lands. Zij verklaarde zich te zullen laten
leiden door de beginselen van de grondwet,
en door de voorbeelden van haar voorgan
gers, en dat op haar beurt „Elle Maintien-
drait".
De Groot-Hertogin besloot haar rede al
dus: „Sterk in de vaderlandslievende een
heid, en in den onverzettelijken wil van al
zijn kinderen, zal Luxemburg, met Gods hulp,
nooit verloren gaan."
De Groot-Hertogin droeg overdwars het
groote lint der orde van Oranje Nassau. Zij
was vergezeld van Prins Felix en van den
kroonprins, Groot-Hertog Jan, die eveneens,
behalve het lint van den Eikenhouten Kroon,
het groote lint droegen der orde van Oranje
Nassau.
De belangrijkste plechtigheid der feeste
lijkheden ter gelegenheid van de honderdja
rige onafhankelijkheid van het groothertog
dom Luxemburg is ongetwijfeld de zitting ge
weest, welke om vier uur Zaterdagmiddag
is begonnen in de feestzaal van het gemeen
tehuis. Hier waren aanwezig de grootherto
gin, Prins Felix. erfhertog Jan, diplomaten
en al degenen die een belangrijke rol spe
len in het openbare leven van het Groother
togdom.
Redevoering van staatsminister
Dupong.
Na een artistieke inleiding heeft staatsmi
nister Dupong een redevoering uitgesproken
in het Franseh en het Luxemburgsch, waar
in hij met name zeide: „het past den klei
nen en den nederigcn niet zich op den voor
grond te nlaatsen. Indien wij toch van de
zeldzame gelegenheid der herdenking van de
wedergebooi te van onze onafhankelijkheid
gebruik maken om tegenover de wereld onze
beteekenis en ons vrije en autonome natio
nale leven in het licli* te stellen, is het om
dat deze niemand aanstoot geven. Ons terri
toriaal en strategisch belang behoort aan de
geschiedenis en wij vragen niemand iets.
Het heroisme van Jan van Luxemburg,
den blinden koning die zich te Recy uit
trouw aan het gegeven woord heefi laten
dooden, heeft steeds den naam van Luxem
burg omgeven met een aureool van roem.
In de wisselvalligheden van zijn geschiede
nis was het Luxemburgsche volk moedig,
wanneer gestreden moest worden en getrouw
aan zijn vorfet.
Getrouw aan zijn lot heeft het in den loop
van vroegere eeuwen zijn inspanning gericht
op vieedzame veroveringen bij den vooruit
gang op elk gebied. Het is aan u vast te stel-
GROOTHERTOGIN CHARLOTTE.
len, of onze aldus opgevatte onafhankelijk
heid het bewijs van haar levenskracht heeft
geleverd. Gij zult in dit verband, in geval
\an noodzaak, onze pleitbezorgers en getui
gen zijn bij Uw onderscheiden regeeringen,
Receptie in hertogelijk paleis.
De plechtigheden werden besloten met
een receptie in het groothertogelijk paleis ter
eere van de leden var het diplomatieke
corps. De receptie werd gevolgd door een
bal in de zalen van het gemeentehuis.
De tweede dag van de fceslen ter gelegen
heid van het eeuwfeest der onafhankelijk
heid is gisterochtend ingezet met een parade
in de kazerne te Luxemburg
De groothertogin, Prins Felix en Prins
Jan werden bij hun aankomst verwelkomd
door ministerpresident Dupong en door den
commandant van het vrijwilligerscorps, ma
joor Speller, De groothertogin en de beide
prinsen schreden langs liet front der troepen
en namen vervolgens maats op een tribune.
In een toespraak wees majoor Speller op de
beteekenis van de viering van het eeuw
feest. De groothertogin en de prinsen sloe
gen vervolgens het défilé van de soldaten
en de gendarmes van het groothertogdom
gade. Onder groote toejuichingen van het pu
bliek trokken zij zich daarop terug.
Om elf urr werd in de kathedraal van
Luxemburg een plechtig Te üeum gezongen,
waarbij o.a. het diplomatieke korps en de
leden der regeering aanwezig waren. In het
kerkgebouw bracht het korps vrijwilligers
met muziek en vaandels de eerbewijzen.
Bij hun aankomst werden dé Groot-IIer-
togin en de beide Prinsen ontvangen door
Mgr. Philippe, den aartsbisschop van
Luxemburg, en in processie naar liet altaar
geleid, waar drie Staatsiezetels stonden op
gesteld. Het Te Deum werd gezongen door
Mgr. Philippe. Tenslotte werd het groot-her
togelijke volkslied ten gehoore gebracht.
Ongeoorloofd uitoefenen van de
garnalenvangst.
Na de twee naar Scheveningen opgebrach
te Belgische kotters is gistermiddag voor
Katwijk aan Zee door de Katwijksche poli
tie aangehouden de Belgische garnalenkot-
ter Z 33, afkomstig uit Zecbrugge.
Hier werd eveneens geconstateerd, dat
het schip binnen de territoriale wateren de
garnalenvisscherij uitoefende. Ook dit schip
is, evenals de heide andere schepen, naar
de eerste binnenhaven van Scheveningen
overgebracht ter beschikking van den Sche-
vcningschen waterschout,
Na betaling van een cautie van f 300 per
schip en f 60 ter vergoeding van eventueel
door den vischstand geleden schade, zijn de
schepen vrijgegeven.
Verscheidene slachtoffers gedurende
het weekeinde.
Zooals bijna steeds, is gedurende dit week
einde de droeve lijst van verkeersslachtof
fers in ons land weer met eenige vermeer
derd. Onder Leimuiden reed de landbou
wer de R. uit Leimuiden met zijn motor,
toen hij op een gegeven oogenblik een wiel
rijder nloest passeeren, nam hij de ruimte te
gering, waardoor hij juist even langs den
wielrijder scheerde. De H. verloor hierdoor
de macht over 't stuur en sloeg met zijn mo
tor over den kop. Dé man kwam noodlotti-
gerwijs juist tegen een meerpaal aan, waar
door hij zoo ernstig werd gewond, dat de
dood na cenige minuten intrad.
Door een verkeersfout van een wielrijder,
die onverhoeds een voorrangsweg overstak,
moest onder Naaiden een personenauto te
plotseling uitwijken en kantelde. De auto
bestuurder werd ernstig gewond, die wielrij
der kwam er goed af.
De koopman H. Schoonhoven te Wezep
woonachtig, geraakte gisteravond, toen hij
op zijn motor door de Dorpsstraat reed op
eens de macht over zijn stuur kwijt. Om
standers zagen hem slingeren en kort daar
op botste S. tegen een boom. Ernstig ge
wond bleef hij liggen. Eenige officieren
van gezondheid verleenden het slachtoffer
de eerste hulp, waarna hij in levensge
vaarlijken toestand naar het ziekenhuis te
Zwolle is overgebracht. Kort daarop ovei-
leed hij. Men vermoedt, dat S. op de motor
onwel werd. Vroeger is hem dit ook eens
overkomen!
Op den rijksweg onder Oegstgeest had
een ongeluk plaats doordat een autobe
stuurder, verblind door een tegenligger, 111
een bocht te plotseling stopte. Het voertuig
werd door een achteropkomende auto aan
gereden. Beide wagens werden vernield.
Van de inzittenden van de aangereden auto
werd de heer N. Pauptit uit Den Haag ern
stig gewond.
Nederland, geen gemakkelijk
hapje voor een vreemd leger".
Het bekende Amerikaansche weekblad
„Ken" bevat een uitgebreid artikel over de
Nederlandsche weerkracht. Het is van de
hand van René Mac Coll. De schrijver
maakt melding van de wijze waarop Neder
land weerstand zou kunnen bieden aan een
leger dat zijn grondgebied zou willen betre
den. Hij gewaagt van de mogelijkheden het
land onder water te zetten,
en noemt het complex van water en kaze
matten „een zeer sterk verdedigingsstelsel"
René Mac Coll deelt mede, dat het Neder
landsche leger op oorlogsvoet uit 500.000
mannen bestaat, maar dat dit cijfer is op
te voeren tot 1.680.000 Het aantal Neder
landsche oorlogsvliegtuigen schat hij op 000
Zijn conclusie luidt: Nederland zou geen
gemakkelijk hapje voor een vreemd leger
zijn. Zijn burgerbevolking zou, bezeten met
grooten moed, wanneer zij vecht voor haar
eigen grond, gewapend met moderne midde
len en beschermd door zee en rivieren, zich
krachtig doen geldén tegen iederen indrin
ger.
Eén zetel meer dan verondersteld
Nu de gedetailleerde uitslagen van de
kieskringen in de provincie Zuidholland
door'de hoofdstembureaux zijn vastgesteld,
kan worden medegedeeld dat de liberale
staatspartij in deze provincie niet zes doch
zeven zetels zal krijgen.
De anti-revolutionaire partij krijgt 13
zetels.
Een hulpbrandwacht in hechte
nis genomen.
Daar de hulpbrandwacht der Compagnie
Transatlantique, Cesar Franck erkend heeft
niet, zooals hem was opgedragen, tusschen
acht uur en half élf des avond den tijd,
waarin het alarm werd gegeven ronden
te hebben geloopen, is hij in hechtenis geno
men. Hij wordt er van beschuldigd, dat door
zijn nalatigheid de brand kon uitbreken.
Echter in één Jaar tijds met bijna
900.000 teruggeloopen.
Amerika toont een zeer ongun
stig beeld.
Verschenen is de driemaandelijkse!» sta
tistiek van het Internationale Arbeidsbureau
te Genève over den stand der werkloosheid
in de verschillende landen ter wereld.
Bij een vergelijking van deze cijfers
met die van een jaar geleden, kan de
verblijdende vaststelling worden ge
maakt, dat ondanks de verscherping
der internationale spanning, die over
het algemeen aan het bedrijfsleven
niet ten goede komt, de werkloos
heid toch eenigszins is verminderd.
De bloei van de wapenindustrie zal, al
dus de N.R.Ct., aan deze verbetering wel met
vreemd zijn. Hoe dit zij, in 13 van de 22 lan-
den, waaromtrent werkloosheidscijfers ter be-
schikking van het internationale arbeids
bureau staan, was het aantal werkloozen in
Januari eventueel Februari 193!) iets min
der groot dan in Januari, resj). februari 1938.
Deze 13 landen zijn: Dantzig, Denemarken,
Duitschland, Finland, Litauen, Neder
land, Nieuw-Zeelancl, Noorwegen, Polen,
Roemenië, de Vereenigde Staten van Ameri
ka, Zuid-Slavië en Zwitserland. Het aantal
werkloozen was daarentegen nog vermeer
derd in de volgende 9 staten: Australië, Bel
gië, Canada, Chili, Engeland, Frankrijk, Hon
garije, Ierland en Zweden. In deze 22 landen
tezamen berekend was de werkloosheid in
den winter van 1939 eenigszins teruggegaan
in vergelijking tot den stand op hetzelfde
tijdstip van den winter 1938. Het totaal aan
tal werkloozen wordt voor deze 22 landen
opgegeven als bedragende 15.496.000 in Jan.
(Februari) 1939 tegenover 16.370.000 in Jan.
(Februari) 1938. Over 't algemeen is het ver
schil tusschen de cijfers va dit jaar en die
van het vorige jaar rlechts gering.
Het grootste onderscheid levert Duitsch
land op, waar het aantal werkloozen in den
tijd van Februari 1938 tot Februari 1939 van
946.000 tot 196.000 is verminderd. Dat het
aantal werkloozen in deze 22 landen teza
men nog steeds in de rnilliocnen loopt, is aan
de zeer sterke werkloosheid in de Vereenigde
Staten van Amerika te wijten, waar het aan
bal werkloozen in Januari 1939 wel iets ge
ringer was dan een jaar tevoren, doch toch
steeds nog elf nüllioen overschreed!
Vertrek van Aankomst
Zilverreiger
(terugreis)
Pelikaan
(heenreis)
Valk
(heenreis)
Buizerd
(terugreis)
Reiger
Athene 23 Apr.jA'dani 03
Singap. 23 Apr J Band. 23 Apr
Apr
Jodhp. 23 Apr.
Rang. 23 Apr.
Ra'iR. 23 t
Apr
öuizeru Rang. zo apr. Karachi 23 1 I
(terugreis)
Reiger I Athene 23 Apr. Basra 23 An„
(heenreis) I 1 npr-
De Torenvalk landde te Rangoon, oitv
lading en reizigers van de gestrande k
doe over te nemen. ^1
Opbrengst collecte Biovacantie-
oord hooger dan verleden jaar.
Ons wordt medegedeeld, dat de collecte,
welke in de Nederlandsche bioscooptheaters
tijdens de Paascliweek ten bate van de stich
ting „Bio Vacantieoord" is gehouden, heeft
opgebracht, op enkele guldens na, rond
f 28.000 (vorig jaar ruim f 27.000).
Het bestuur van de stichting „Bio Vacan
tieoord" is zeer dankbaar jegens het publiek,
dat in de Paaschweek de bioscoop heeft be
zocht en op zoo milde wijze de geldinzame
ling der stichting waarvan het mooie resul
taat aan zooveel behoeftige kinderen ten
goede zal komen, gesteund heeft.
in weinig
woorden
Brand in een danszaal. In den afgebot,
nacht heeft in een danszaal te Mont Ver
non in Ohio (Am.) een brand gewoed. Het
vuur greep met groote snelheid om zjti
heen en veroorzaakte een paniek, xvaarbj;
tal van personen onder den voet werden
geloopen of wonden opliepen, toen zij Ujt
het raam sprongen. Er zijn meer dan der-
tig gewonden en een doode.
De Britsche vloot in de Middellandsche 2c,
Verscheidene eenheden der Middelland-
sche Zee vloot zullen Woensdag van Malta
vertrekken voor een kruistocht naar het
Oostelijk deel van dc Middellandsche Zee,
Marinedecreet in Frankrijk. Onder de d(.
creten, welke Zaterdag in het Fransche
staatsblad verschenen, bevindt zich een
waarbij de minister van marine gemach'
tigd wordt, buiten de door vroegere wet.
ten en decreten toegestane vaartuigen, ge.
vechts- en hulpvaartuigen te laten bouwen
tot een gezamenlijke tonnage van 12.140
ton, t.w. 18 snelle waarnemingsvaartuigen
12 baggerschepen en een drijvend dofe.
Albanië krijgt nieuwe eereburgers. De Al.
bancesche ministerraad, heeft Mussolini
benoemd tot eereburger van alle steden in
Albanië, en graaf Ciano tot eereburger
van de stad Tirana.
Goud naar Amerika. Nog steeds worden
groote hoeveelheden goud naar de Ver
eenigde Staten verscheept. Men raamt, dat
in totaal in twee dagen tijds voor 23.5 mil-
lioen pond sterling aan goud Europa ver
laten heeft en naar de overzijde van den
Atlantischen Oceaan vervoerd wordt.
Amerikaansche maatregelen tegen contra-
spionnage. Een ambtenaar van het de
partement van oorlog te Washington heelt
verklaard, dat het Amerikaansche leger
van plan is, zijn contraspionnage- en in
lichtingendienst te versterken, teneinde de
ontwikkeling van den toestand in Europa
meer van nabij te volgen en de geheimen
der landsverdediging te beschermen.
Versterking der Iersche weermacht fin-
nenkort zal de regeering van Ei ré eei
uitgebreide campagne op touw zetten voor
het werven van 10.000 vrijwilligers tot ver
sterking der landsverdediging.
Meer Britsche soldaten, dringende noodza
kelijkheid! De „Daily Telegrapji and
Morning Post" bericht, dat het vraagstuk
Van de vergrooting van het personeel van
het leger thans zoo dringend is geworden,
dat de Britsche minister-president besloten
heeft in de eerstvolgende vergadering van
den ministerraad deze vraag te behande
len. In militaire kringen is men van mee
ning, dat het invoeren van een dienstplicht
voor jongelieden vah 18 tot 20 jaar moge
lijk zou maken een opleiding van een jeu-
dig leger van' 500.000 man krachtig ter
hand te nemen.
Zwarte dag voor Duitsche luchtvaart. Gis
teravond omstreeks half twaalf zijn bij
het dalen boven liet vliegveld Saint Sym-
phorien nabij Tours twee bombardements
vliegtuigen tegen elkaar gelzotst. De toe
stellen vlogen in brand, negen inzittenden
kwamen in de vlammen 0111.. In den af-
geloopen nacht is nabij het plaatsje Tille,
op 500 nieter afstand van het vliegveld
Bcauvais een bombardementsvliegtuig om
laag gestort. Vijf inzittenden zijn 0111 het
leven gekomen. Nabij Oudjda, in Franseh-
Marokko, is een militair vliegtuig neerge
stort. De bemanning is omgekomen. Er
zouden zes dooden zijn.
FEUILLETON.
tPloïm op £ee
UoAm aan iu-at
97
Maar Tom kan de ellende van dit ongeluk,
de rauwe realiteit der verschrikking, niet
van zich afzetten en ziet alles telkens weer
voor zijn oogen opdoemen. Hij is niet in staat
de beelden te verdrijven en voelt zich uit het
lood geslagen. Dit was tcch óók een mensch,
deze neger. En ergens aan den wal daarginds
wonen anderen, die hem liefhadden. Of was
het misschien een bruut, waarvan zijn familie
blij is verlost te zijn? Zoo peinst hij maar
door en zijn stemming wordt steeds gedruk-
ter. De omgeving werkt niet mee om hem
op te beuren: het heele schip is gehuld in
een wolk zwart, waarin de heete zonnestra
len vallen, die de milliarden stofdeeltjes doen
glinsteren als de gitten knoopjes op een
rouwkleed met krippen sluier. Het is alles
zwart omfloerst, ook het zonlicht. Er hangt
een weeë lucht van zweet en dompige steen
koolstank. En dat stof, dat verschrikkelijke,
overal doordringende, doorvretende stof! Het
plakt op de natte lichamen der negers en op
de gezichten, handen en kleeding der blanken.
Alles vergroezelt en vervuilt. Geen stukje
ijzer, touwwerk of hout van het schip, of het
zit dik onder een laag zwart. Er is nergens
een vierkante centimeter te vinden, die
schoon en zindelijk is. Dekken, dekhuizen,
masten, want, sloepen, laadboomen, luiken,
reeling: alles is zwart, hopeloos, zinneloos
zwart! De verblijven, waarvan deuren en
poorten hermetisch gesloten zijn, worden
steeds benauwder en muffer. In salon en hut
ten draaien de electrische fans, de bedorven
lucht rondmalend zonder een molecule ver-
sche aan te voeren. En nóg dringt het stof
binnen en bedekt alles met een dunne laag.
Het knerst bij het eten tusschen de tanden,
en zelfs in de badkamer zet het zich vast en
iemand, die een bad wil nemen, moet eerst
de kuip met water schoonspoelen. Maar zoo
dra hij eruitstapt, wordt hij tóch weer zwart.
Met de waschtafels in de hutten is het even
treurig gesteld.
Het stof plakt op de tong en dringt door
tot achter in de keelholte. Van daaruit schijnt
het de humeuren der schepelingen te prikke
len. Het is geen wonder, dat in zulk een hel
van benauwdheid en vuil ieders stemming
daalt tot ver onder nul.
Tom denkt aan de omgeving van Arnhem;
aan de bosschen, de heuvels, de vergezichten,
aan zijn ouderlijk huis met de kraakheldere
woon- en slaapkamers. Stel je voor: een
schoone badhanddoek aan een rekje met
glazen staven, dichtbij een openstaand raam,
waarvan de wit tulen gordijnen in de bries
zacht heen en weer wiegen! Het is hem of
hij vanuit de hades een blik werpt in het
paradijs. Maar als hij verder doordenkt, moet
hij toch wel tot de conclusie komen, dat hij
gedurende zijn laatste bezoek aan dat para
dijs door belevenissen gekweld is, die beter
in deze hades gepast zouden hebben.
Zeker, eerst was alles goed en harmonieus.
Hij genoot van het mooie als bijna nooit te
voren, na zijn lange afwezigheid. Toen kwam
de zinverrukkende vreugde van zijn liefde
voor Eva en haar wederliefde voor hem. Maar
hoe kort van duur was dat groote geluk!
Want het conflict met tante kwam als een
muur te staan tusschen Eva en hem. Alberts
goedgemeende bemiddelingspogingen konden
niets bereiken. Tante weigerde zelfs hem,
Tom, te ontvangen en verbood Eva alle ver
deren omgang met hem, alsof hij besmette
lijk was. Ze schreef aan Eva's voogd, een
verren oom, die zich overigens weinig aan zijn
pupil gelegen liet liggen, overtuigd als hij
was, dat haar onder tantes vleugelen geen
kwaad kon overkomen. Haar brief deed hem
echter naar Heelsum snellen en op Bella
Vista werd zijn meening keurig in tantes ba
nen geleid. Natuurlijk was hij 't heelemaal
met haar eens en gaf haar volmacht naar
eigen goeddunken te handelen. Na het uiten
van eenige schoone frasen, als: Het is u
volkomen toevertrouwd! en Het meisje
is onder uw leiding in de beste handéb!
vertrok hij, uiterst met zichzelf ingenomen. En
tante, werkelijk ernstig meenende, dat ze
haar nichtje redde van het ongeluk, hand
haafde haar verbod, zich nu gesteund voelend
door den voogd, die haar alleen maar gelijk
had gegeven, zonder de moeite te nemen zich
een eigen, doordachte en zelfstandige mee
ning te vormen.
Hoewe de liefde van zijn ouders en zijn
ouderlijk thuis hem niet waren ontvallen,
hoewel alles in de omgeving van Arnhem
mooi bleef, hoewe! allerlei dingen in zijn leven
die hij altijd gewaardeerd had er nóg waren:
Tom kon er niet meer van genieten, zijn
oogen zagen het goede niet meer. Heel zijn
hart ging uit naar dat ééne meisje! De rest
van de wereld kon hem gestolen worden: Eva
moest hij hebben en als hij haar niet kreeg,
was er nooit meer eenig ander geluk denk
baar! En Eva wilden ze hem onthouden, ze
vonden hem niet goed genoeg voor haar. Maar
zij vond hei, wèl goed, zij had hem lief! Waar
bemoeiden ze zich dan mee? Waarom wilden
ze hun heerlijk geluk verwoesten? Alleen om
stand? Wat beteekenden stand tegenover
liefde? Wat mankeerde die grenzelooze
idioten?
Zoo veranderde Toms paradijs in een oord
van kwelling en diepe ellende. En nu hier,
midden in de zwarte hel van kolenstof, voelt
hjj zich dubbel ongelukkig bij het overdenken
van zijn leed. Vanuit deze lugubere, angstwek
kende leelijkheid schijnt Eva hem het aller
heerlijkste wat hij zich ooit voor zal kunnen
stellen.
Hoe zou het met haar zijn? Wat zou ze op
dit oogenblik doen? Laat is kijken: het is in
Holland een uur of vjjf later. Daar komt nog
een uur zomertijd bij, dus dan is het er zoo
wat half drie. Misschien is ze nu wandelen.
Zou ze zich ook zoo in-genoeglijk voelen als
hij Maai ze is wel in een heel wat vriende
lijker omgeving. Goed, doch daar staat tegen
over, dat haar verhouding met tante natuur
lijk slecht is. De stemming zal wel zuur zjjn.
Dan kun je per slot van rekening toch nog
beter hier in 't zwart zitten. Beter zwart dan
zuur, zelfs al is het zure omgeven door een
prachtig huis met tuin. Dus die arme schat
heeft het waarschijnlijk nog erger dan hij
Kon hij haar maar helpen, was ie maar niet
zoo idioC- ver van haar weg, hier tusschen al
die stinkende zwarte rommel! Waarom moet
het toch altijd zoo hopeloos zijn? Kon hij haar
maar schaken! Eu haar dan voor zich op het
paard zetten en met haar weggalopeeren
Maar waar moet je van Heelsum af met een
meisje in je armen heen? En waarom eigen
lijk op een paard Een auto zou wel zoo prac-
tisch zijn. Gek, als je aan schaken denkt
denk je er vanzelf een paard bij.
Maar wat helpen al deze fantasieën? Niets,
natuurlek! De werkelijkheid is, dat zii in
Heelsum zit en hij hier. En daar is voorloopig
mets aan te veranderen. Het schijnt wel of
a le narigheden nooit te verbeteren zijn Je
kunt alleei. maar denken: Wat zou het
fijn zijn als dit of dat eens gebeurde! Maar
dat doet het nooit. Er is nergens iets aan te
verwrikken. 13 aan te
Toms jonge liefdé maakt hem ongeduldig.
Hij beseft nog niet, dat de tijd alle mensche-
lljke dingen verwrikt. Maar toch komt
eenigszins op deze gedachte, als hij bedenkt
dat Eva over een maand of tien een en twin
tig wordt en dan dus meerderjarig zal zijn
Dan h :bben ze niets meer over haar te zeg ge
en kan ze doen en laten wat ze wil. Tenminst#
voor de wet. Maar zou ze zich moreel offlfef
tante's invloed uit kunnen werken? Zou w
sterk genoeg zijn om zich vrij te maken? 01
zou ze buigen voor tante's wil en ideeën?
heeft haar al zooveel jaren gehoorzaamd, 't
niet eenvoudig om daarmede plotseling te We'
ken. Tante heeft haar toch een tehuis aange
boden nadat ze ouderloos was geworden eS
ook inderdaad veel voor haar nichtje gedaan
niet
dat is zoo. Maar dat geeft haar toch nog
het recht om Eva's levensgeluk te verwoesten-
Dat zal Eva zelf moeten inzien, het is dood-
logisch. Maar zou ze de kracht hebben zie»
te verzetten? Zou ze genoeg van hem houden
om hem door dik en dun ♦e willen volgen Mag
hij wel aan haar liefde twijfelen Heeft z®
hem daartoe aanleiding gegeven?
De eerste stuurman, die zonder dat Tom
iets van heet gemerkt, al even naast he®
staat, zegt plotseling nijdig, zoodat hij ervan
schrikt:
Zeg van Tuilen, hou je hier nog toezicht
over het voorschip of sta je maar te suffen-
Wat mankeert je deze reis toch?
Dienzeifden middag loopt Eva door den tu®
van Bella Vista met een schaar en een mand'
je, bezig bloemen te verzamelen voor de
vazen binnen. Zooals Tom daarginds, twee
en tachtig graden westelijker en vijftien gra(
~®n fhdelijker, aan haar denkt, zoo denkt zij
aan hem. Een paar duizend mijl scheiden hen,
21, zijn ze' biJ'na tegelijkertijd, va®
zelfde gedachten vervuld. Ook Eva is down-
t Komt haar voor of ze met iedere bloem o°K
van haar geluk afknipt, dat niet
vryheid bloeden mag.
(Wordt vervolgd.)
