Zwaarbcvochte revanche voor
het Nederlandsch elftal
België met 3-2 verslagen
N. H.V. B.
Over spel en spelers
Anderiessen en Drager
munten uit
Nederlandsch voetbal
zegeviert vrijwel over
alle liniën
Ragnhild Hveger
verbetert wereldrecord
220 yards
In het Olympische Stadion heeft het Ne-
derlandsche voetbalelftal revanche genomen
voor de nederlaag, die het eenige weken ge
leden te Anwerpen had geleden. Met 32
hebben de Bt'.gen verloren in een wedstrijd,
die niet op hoog peil stond. Geen van beide
ploegen heeft een fraai, techisch spel laten
zien en de overwinning is behaald door het
elftal, dat de meeste geestdrift toonde.
Enorme drukte.
Het Stadion was tot de laatste plaats uit
verkocht. Daar achter een der doelen extra
tribunes waren aangebracht, kan het aantal
toeschouwers op 55000 gesteld worden.
Op de toegangswegen naar het Stadion ver
oorzaakte deze toevloed van publiek een
enorme drukte. De verkeerspolitie onder lei
ding van inspecteur Schotting had dan ook
de handen vol aan het regelen van den on
afgebroken stroom van autobussen, auto's en
voetgangers.
De politie heeft iets, dat onder deze om
standigheden geen verwondering behoeft te
baren de grootste moeite gehad om ruim
baan te maken voor de auto's, waarmede
Prins Bernhard en zijn gezelschap aankwa
men. Op den Olympiaweg, waarlangs werd
gereden, schoof de stroom van wagens in zes
rijen naast elkaar op. De Prins arriveerde om
tien minuten over tweeën in het Stadion, waar
hij in de eereloge plaats nam.
Tegen half drie kwamen de beide elftallen
gezamenlijk op het veld, hartelijk begroet door
de dichtbezette tribunes. De volksliederen weer
klonken. De Engelsche scheidsrechter Thomp
son, die de volgende week de Cupfinal zal
leiden, riep de aarvoerders, Stijnen en Ande-
riesen, tot zich, en Anderiesen, die den opgooi
won, verkoos met wind mee te spelen. De
elftallen stelden zich als volgt op:
Nederland:
Dijkstra
Wilders Caldenhove
Paauwe Anderiesen Bonsema
Draeger v, d. Veen Vente Smit De Harder
Buyle Braine Capelle Voorhoof Fièvez
Henry Stijnen van Alphen
v. Calemberg Paverick
Badjou
België
Het begin voor de Belgen.
De Belgen trappen of en de bal wordt
naar den linkervleugel gezonden, waar Buyle
den te harden pass niet kan bereiken. In de
Nederlandsclie verdediging wordt een vrije
schop veroorzaakt, die goed genomen wordt,
zoodat Dijkstra den bal hoog uit de lucht
rroet wegvangen. Een nieuwe Belgische aan
val, waarbij Caldenhove redding brengt, maar
slechts even later moet Dijkstra den bal op
nieuw voor het doel grijpen. Er volgt een
schot van Voorhoof, dat door onzen doelver-
dediger gestopt wordt.
Dat zijn dus alle Belgische aanvallen en
eerst na drie minuten komt de Nederlandsche
voorhoede in actie. Er wordt evenwel te ver
naar voren geplaatst, zoodat de bal over de
achterlijn verdwijnt. Een misverstand tus-
schen Badjou en een der backs lijkt een kans
te scheppen, maar Vente en de Harder, die
toestormen, kunnen daarvan geen gebruik
maken. Bij een Belgischen aanval veroorzaakt
Wilders een corner. Dijkst-a grijpt naast den
Ingeschoten bal en het is Caldenhove, die dan
redding moet brengen.
Tot dusverre hebben de Belgen ongetwijfeld
beter spel laten zien. Zij zijn wat feller, wat
vlugger en het samenspel vlot ook beter dan
bij de onzen. Niettemin wordt het spel lang
zamerhand wat verplaatst, zoodat de beide
helften om beurten het tooneel van den strijd
zijn, doordat de middenlinie onze tegenstan
ders onder leiding van Stijnen, die in terug
getrokken positie speelt, er voorloopig beter
het oog in heeft, beter plaatst en aangeeft,
kan van de Belgische aanvallen meer kracht
uitgaan. De Nederlandsche kunnen nauwelijks
gevaarlijk genoemd worden. Alleen het werk
van Draeger is meer dan middelmatig, maar
zjjn schot lukt niet. Na 18 minuten kan onze
voorhoede het eindelijk tot een hoekschop
brengen. De Harder neemt dien goed en Drae
ger kopt juist onder de lat. Een zeer goede
kopbal, doch Badjou staat op de juiste plaats
en heeft den bal veilig in zijn handen. Wat
later krijgt Draeger na een snellen, doorasten-
den aaval een kans; hij schiet te zacht. Aan
den anderen kant heeft deverdediging ook
heel wat te verzetten. Het trio Voorhoof-
CapellëBraine dient voortdurend bewaakt te
worden en bovenaien dreigt gevaar van den
kant van Fièvez, die door Bonsema niet altijd
genoeg bewaakt wordt. Uit een nieuwen hoek
schop op ons doel komt de bal bij Voorhoof,
maar de Lierenaar kopt naast.
België neemt de leiding
Tot zoover heeft de wedstrijd eeii rustig,
zelfs een ietwat onbelangrijk karakter e,-
had. Na 84 minuten komt daarin verande
ring. Op het middenterrein loopt Braine
ruw in op Paauwe, die een stevige tuime
ling maakt. De Belg krjjgt als belooning
een fluit- en joelconcert van het publiek
en een waarschuwing van den scheidsrech
ter. Dit schijnt hem te inspireeren, want
na den vrijen schop komt de bal toch In
het Nederlandsche doelgebied, Caldenhove
mist en van vrjj dichtbij schiet Braine ln
(0—1).
en Nederland maakt gelijk.
België heeft de leiding, maar zal die geen
twee minuten behouden. Bjj een geestdrif-
tigen Nederlandschen aanval schiet de
Dijkstra, die gisteren lang niet
onverdienstelijk debuteerde.
Harder in, Badjou slaat den bal in het
veld terug voor de voeten van Draeger,
die eerst tegen den doelman aanschiet en
bij de tweede maal via het lichaam van
Badjou scoort (11).
Er heerscht enthousiasme in het Stadion, er
komt leven op en om het veld. Bij een volgen
den aanval wordt de bal over het Belgische
doel geschoten. Dan brengt de snelle Draeger
den bal zeer mooi op, maar zijn trekbal wordt
door Vente gemist. Onze midvoor kan zich nog
weinig aan de bewaking van Stijnen onttrek
ken, en doordat ook Smit minder actief dan
anders lijkt, kan van de Nederlandsche aan
vallen nog niet veel succes verwacht worden.
Eens krijgt Vente een kans, er volgt een harde
gevaarlijke schuiver, die door Badjou met
moeite gehouden wordt. In de laatste minuten
van de eerste speelhelft komen de Belgen we
derom tot een hoekschop op ons doel, doch het
is nog 11 als de rust aanbreekt.
de tweede helft.
De tweede helft begint, zooals dat ook
voor de rust het geval was, mét een over
wicht der Belgen. Drie opeenvolgende hoek
schoppen op het Nederlandsche doel zijn het
resultaat, maar daar blijft het dan ook bij.
Ook de eerste Hollandsche aanval eindigt met
een hoekschop.
Plotseling een flitsende aanval der onzen,
een schot van De Harder, Badjou is gepas
seerd, maar Van Alphen, staande op de doel
lijn, voorkomt een zeker schijnend doelpunt.
Nederland krijgt een voorsprong.
Een ineens opvangen en doorzenden van
snelle en scherpe throughpass van Smit.
Een ineens onvangen en doorzenden van
Vente: de bal suist in het Belgische doel.
Na vjjf minuten spelens heeft Nederland
door een fraai doelpunt de leiding gekre
gen (2—1).
Dat is het begin van de meest geestdrif
tige en spectaculaire periode in deze ontmoe
ting. Snel golft het spel op en neer: elk on
derdeel der beide ploegen is in actie. Calden-
hoeve moet bij een gevaarlijken aanval red
dend optreden en nauwelijks een halve minuut
later schiet Capelle juist naast het Nederland
sche doel.
Smit neemt meer aan het spel deel en
schept voor het Belgische doel gevaarlijke
situaties. Hij lost en snel en onverwacht schot,
dat Badjou niet kan bereiken, maar Van
Calemberg trapt den bal van de doellijn weg.
Vente ontworstelt zich aan den greep van
Stijnen door nu eens op den linker-, dan
weer op den rechtervleugel op te duiken. Zoo
krijgt de verdediging der roode duivels druk
werk. Een moeilijk schot van den vleugel
wordt door Badjou tot hoekschop verwerkt.
De Belgen laten zich overigens geenszins
insluiten. Op hun beurt brengen zij spanning
voor het Oranje-doel te weeg. Braine krijgt
de eerste kans, hij schiet hoog over. Dan een
gevaarlijke kopbal van Capelle, en nu kan
Dijkstra slechts met de uiterste moeite red
den. Aan weerszijden werpt men zich reso
luut in den strijd en het spel wordt weer vrij
forsch, zonder dat het een onsportief karak
ter krijgt. Even lijkt het, of onze verdedi
ging wat te ver naar voren gaat. Wij zien
ten minste een gevaarlijken Belgischen aan
val, waarbij de snel terugloopende Calden
hove door uittrappen erger moet voorkom n.
Over het algemeen stellen de aanvallen der
tegenstanders de Nederlandsche verdedig: :g
voor moeilijke problemen, en hoewel Ande
riessen en Pauwe door hun goede werk vee'
steun geven, ontstaan er gevaarlijke, dreigin
gen door het zwakke spel van Bonsema.
Een doelpunt aan eiken kan*
Een van die dreigingen leidt inderdaad
tot een Belgisch doelpunt. Een fout van
Bonsema brengt, 17 minuten voor hel
einde, de backs in moeilijke positie, er
ontstaat een doelworsteling, waarbij Ca!
denhove ongelukkig is: van zijn kni-
spring de bal, onhoudbaar voor Dijkstra
in het Nederlandsche doel (2—2). Eer
teleurstelling voor den Nederlandscher
toeschouwer. Maar na het zure komt het
zoete: Nog is geen minuut na den gelijk
maker verstreken, of de bal ligt achter
Badjou. Vente en De Harder hebben dit
doelpunt tot stand gebracht: de Hage
naar zette goed voor en Vente sehooot
den bal, die nog door Badjou werd aan
geraakt, in (32).
De Belgen antwoorden met een offensief,
dat verre van ongevaarlijk is. Voorhoof kiyg
een kans: de bal vliegt naast ons doel uit.
Een nieuwe vergissing van Bonsema leidt tot
een doelworsteling, waarbij Dijkstra den bal
slechts kan wegslaan. Na eenige gevaarlijke
momenten trapt dan een der Belgen uit. In-
tusschen is Dijkstra in botsing gekomen met
Capelle, hij is geblesseerd, doch blijft in het
veld. Meer kleine verwondingen zijn van het
snelle, ietwat harde spel het gevolg., ook De
Harder kan niet meer op volle kracht spelen,
terwijl voor kleine, aan Belgen overkomen on
gevallen even gestopt moet worden. Pauwe
heeft een belangrijk aandeel in het lucht ma
ken voor het Nederlandsche doel. Naarmate
de tijd verstrijkt, wordt de kans op een Ne
derlandsche overwinning grooter. Niettemin
geven de Belgen het niet op. Dijkstra komt
opnieuw in de verdrukking, doch geeft geen
krimp. Onbevreesd werpt hij zich op den bal,
voor de voeten der toestormende Belgen, Eens
loopt hij te vroeg uit, maar Caldenhove be
zweert het daardoor ontstaande gevaar.
Nog drie minuten te spelen. Van der Veen
kopt in de richting van het Belgische doel.
Vente krijgt geen kwade kans. Aan den an
deren kant nemen de Belgen nog een hoek
schop. Het heeft alles geen resultaat: de
wedstrijd, die, wat het laatste kwartier be
treft, in een lichten regen gespeeld wordt,
eindigt in een 3—2 overwinning voor het
Nederlandsche elftal.
De nederlaag van Antwerpen is ge
revancheerd, maar een geljjk spel liad
o.i. de verhouding beter weergegeven,
dat is de eerste conclusie, welke wjj
zouden willen trekken, indien w(j het
verloop van den wedstrijd nog eens na
gaan.
Ook verscheidene officials waren, toen wij
hen na afloop spraken, van meening, dat een
draw een beter resultaat zou zijn geweest.
Maar, en dit is het tweede punt, waar wij de
aandacht op willen vestigen, deze ontmoeting
stond geenszins op een hoog peil. Wij hebben
de laatste jaren wel eens betere ontmoetingen
van beide ploegen gezien en de wedstrijd te
Antwerpen was dan ook van een heel wat
beter gehalte dan de Amsterdamsche.
Slechts sporadisch viel er van voortreffelijk
spel te genieten, de gevallen, dat de bal van
man tot man werd gespeeld, snel, zuiver, door
dacht, waren zeldzaam. Het plaatsen was vaak
zwak, het ploegverband losjes, bij de Belgen
nog iets minder slecht dan bij de Oranje
hemden.
Een middelmatige wedstrijd, zoo zou
men het oordeel over deze match, qua
spelpeil bekeken, kunnen weergeven. In
dien men het bovenstaande in aanmerking
neemt, behoeft het geen verwondering te
wekken, dat het spel in menige periode
een rommeligen indruk maakte. Voor den
waren voetballiefhebber was er op dezen
Zondagmiddag maar weinig te genieten,
maar de spanning vergoedde veel en wer
kelijk sensationeel waren de momenten,
waarop de eerste twee en de laatste twee
goals werden gescoord.
In technisch opzicht gaven beide ploegen
elkaar weinig toe, al hadden wjj liever gezien,
dat er meer langs den grond en minder door
de lucht zou zijn gespeeld. De wind,- hoewel
iets afgenomen, had nog een flinke kracht en
gaf den bal, wanneer deze hoog gespeeld werd,
een verraderlijk effect. De Roode Duivels za
gen dat wel in en trachtten zooveel mogelijk
laag aan te geven, doch ook dan was het
plaatsen dikwijls onzuiver en konden de Hol
landsche middenlinie en de achterhoede ge
makkelijk den bal onderscheppen.
Snel waren de Belgen, vooral in de eerste
heift, toen zij steeds een onderdeel van een
seconde eerder startten, sneller sprongen bij
het koppen, vlugger plaatsten. Toen speelden
zij met een felheid, een verbetenheid, welke
zij te Antwerpen gedurende tweemaal drie
kwartier hadden volgehouden. In de tweede
helft evenwel zakte bij onze tegenstanders het
tempo wat in, de Nederlandsche aanvallen
waren daarentegen door de razende snelheid,
waarmede zij werden opgezet en uitgevoerd
veel gevaarlijker. Vooral in het eerste kwar
tier na de rust was de Oranjeploeg sterk in
den aanval. Toen werd het typisch zoo vaak
gememoreerde Hollandsche spel gespeeld, vol
afwisseling meerendeels over de vleugels' ge
leid, maar ook met behulp van through passes
door het midden. Het tweede doelpunt van
Vente was er een direct gevolg van. De Bel
gen daarentegen zochten hun heil in het breed
tespel... hetgeen het tempo noodzakelijk moest
drukken. Dat zij niettemin nog talrijke kansen
hebben gekregen, heeft een andere oorzaak
gehad: de Nederlandsche verdediging had
zwakke momenten, wel niet zooveel als te Ant
werpen, maar zij waren er toch en vielen dui
delijk in het oog. Schubert heeft in de Schelde
stad niet voldaan, maar over Bonsema kan
men nog minder tevreden zijn. Evenals te
Antwerpen werd de taak van Caldenhove door
het zwakke spel van den linkshalf bijzonder
verzwaard en bovendien moest de DWS'er nog
wel eens ter rechterzijde assisteeren, omdat
Wilders zich niet altijd oordeelkundig opstelde.
Gelukkig werd er in deze ontmoeting niet
zoo hard gespeeld als te Antwerpen. Wel lie
pen verscheidene spelers lichte blessures op
doch in de meeste gevallen werden die ver
oorzaakt door al te enthousiast inloopen en
niet door ruw spel. En mocht een speler eens
een keer vergeten, dat voetbal fair moet wor
den gespeeld, dan was er altijd nog de heer
Thompson, die iedere poging om den wedstrijd
een onprettig karakter te geven, onmiddellijk
den kop indrukte.
In de eerste helft was het ploegverband bij
België beter dan bij het Oranje-elftal. Vooral
in de verdediging werd prachtig gespeeld. De
achterspelers dekten de vleugels constant, zoo
dat Drager en De Harder buitengewoon moei
lijk los konden komen. Stijnen fungeerde als
stopperspil en aangezien Vente zich maar niet
los kon werken, vormde de Belgische aanvoer
der een der groote struikelblokken voor den
^^Thef'middenveld bouwden Braine en Voor
hoof tezamen met de kanthalfs het spel goed
nn maar het werd te veel shortpassing, dat
gedemonstreerd werd. Te weinig werd geprofi
teerd van het voortreffelijke spel van den klc
nen Fiévez, die evenals te Antwerpen op de
rechtsbuitenplaats weer een zeer goede partij
Plndhet Nederlandsch elftal viel het op. dat
niet? Smit de „zwerver" van de voorhoede was,
maar Van der Veen, die zich overigens behoor
lijk van zijn taak kweet.
Ondanks het feit. dat Smit dus meer voor
bleef, kwam het spel van den linkervleugel
niet zoo tot zijn recht, als dat van Drager
Van der Veen, van welken kant het meeste
TklSSS hein heeft Vente zich ».lke-
en hersteld. Niet alleen, dat hij twee goede
doelpunten heeft gemaakt, maar hij toonde
duidelijk aan, dat hij de strenge bewaking van
sCen moede was en zelf aan het „zwerven'
ging. Nu eens was hij links te vinden, da
weer rechts, soms naar achter komend, dan
ver opgedrongen tusschen de Belgische
weer
weer
b£DeSBelgische spel werd door dit gevarieerde
spel, door die bewegelijkheid van zijn te^e-
stander,, uit zijn evenwicht gebracht. E:r o
stönd verwarring in de verdediging on
tegenstanders, waardoor zich menig verras
sende situatie voor doelverdediger Badjou
voordeed.
Ih het laatste gedeelte van den wedstrijd
trokken Smit en Van der Veen zich terug
ten einde de middenlinie te steunen bij haar
verdedigende taak. Anderiessen, die weer een
prachtigen wedstrijd heeft gespeeld, bleef toen
ook meer achter. Zeer verstandig overigens,
omdat de achterhoede wel hulp kon gebruiken.
Hoewel het peil steeds meer daalde, bleef de
spanning tot het einde toe bewaard, maar de
Belgen slaagden er niet in den gelijkmaker,
welke zij wel verdienden, te scoren, dank zij
ook het moedige keepen van den deubutant
Dijkstra, die zich vol enthousiasme in het
strijdgeweol wierp, al kwam hij er niet zonder
letsel af. Maar een belangrijke fout kleefde er
wel aan zijn spel: de Zaandammer liep te
vroeg en veel te veel uit, waardoor onnoodig
gevaarlijke situaties ontstonden. Op dit punt
zal hij zich meer moeten beheerschen, al ge-
looven wij, dat een en ander veroorzaakt wordt
door het gebrek aan internationale routine.
Ontevreden over het debuut van D ij k s 11
w
Op verscheidene fronten heeft Zater
dag en Zondag de strijd tusschen Ne^
en Belgische ploegen gewoed. Drie
overwinningen en twee gelijke sp
waren de oogst voor onze ver egenwoor-
digers. Voorwaar een resultaat, dat g
zien mag worden.
Hier zijn de diverse uitslagen.
Nederland—België
NederlandBelgië (Jeugdelftallen) 8-1
RotterdamAntwerpen 2
AmsterdamBrussel
Belg. LimburgNed. Limburg...
1—1
1—2
Ontevreden over het debuut van uyaoi-ra
mag men zeker niet zijn, ondanks deze fout.
Zijn stijl is een geheel andere dan die van
Van Male. De ZFC-er is levendiger, bewege-
Ujker, meer spectaculair, maar juist daardoor
is zijn doelverdedigen wat riskant. Aan de
twee doelpunten heeft hij niets kunnen doen
en daarnaast trad hij toch vele malen in zeer
gevaarlijke situaties reddend op, waarbij zijn
klemvast vangen opviel.
Wilders kan over zijn heroptreden in
het Nederlandsch elftal niet ontevreden zijn
Ook bij hem ontbreekt echter de rust, de
zekerheid in zijn optreden. Zijn ingrijpen is
vaak nog te onbezonnen, zoodat een technisch
en tactisch rijpere tegenstander hem op een
voudige wijze kan passeeren. Maar aan den
anderen kant doet hij toch veel nuttige din
gen, de Blauw-Witter weet wat opruimen is.
al is zijn plaatsen niet zoo zuiver als dat van
Caldenhove.
Caldenhove heeft weer een prachtige
iartij voetbal gespeeld. Wij sehreven -reeds,
at de DWS-cr-het zeer'inoëilljk had. eens-
deefs door het betrekkelijk falen Van Bonsema
anderdeels door het feit, dat achter hem een
debutant stond, wiens spel hij niet kende. En
ook op rechts moest hij menigmaal reddend
optreden. Prachtig zat de Amsterdammer bij
de kort gehouden Belgische aanvallen er weer
tusschen in, feilloos was zijn opstellen, rustig
en zuiver zijn wegtrappen naar de voorhoede.
Twee fouten heeft Caldenhove gemaakt, twee
doelpunten waren er het gevolg van.
De eerste maal, voor de rust, trapte hij
over een voorzet van Fievez heen en Braine
kon gemakkelijk scoren. In de tweede helft
stuitte een schot van Buyle, nadat Bonsema
een blunder had begaan, via de knie van den
DWS-er ,in doel. Het was een ongelukkig
momentje voor Caldenhove en het deed een
beetje wrang aan, toen Braine naar onzen
achterspeler toekwam om hem voor dit doel
punt te feliciteeren.
Paauwe speelde een pittige partij voet
bal, o. i. beteekende het weder opnemen van
den Feyenoorder een versterking van de mid
denlinie. Hij was zeer snel en muntte zoowel
in verdedigend als in aanvallend opzicht uit,
Hij stuwde de voorhoede goed. Het moet voor
hem een prettige gedachte zijn geweest, dat
hij geen hinder van zijn rechterknie heeft ge
had: Hij vertelde ons later dan ook, dat hij
er niet aan dacht de knie te l&ten opereeren.
Tegen de Zwaluwen was het goed gegaan en
ook nu heeft hij van die blessure niet den
minsten last ondervonden.
Anderiesen heeft een van zijn beste
wedstrijden gespeeld. Nu eens kan men van
zijn spel zeggen, dat het goed is geweest, dan
weer uitstekend, soms nuttig en ook wel
brillant. Maar nog nimmer heeft de Ajaxied
gefaald en daarop mag men toch ook wel
eens wijzen. Vooral voor de rust was de aan
voerder overal. Hij trok er zich niets van
aan, dat zijn collega ging „stopperen". Hij
was nu weer voor, dan weer achter te vin
den, een voorbeeld voor zijn teamgenooten.
En daarbij ging van hem een rust uit, welke
stimuleerend moest werken op het soms wel
eens nerveuze spel van Dijkstra of van Bon
sema of van Wilders.
B o n s e ma heeft gefaald. In defensief op
zicht was hij niet betrouwbaar, te veel liet
hij zich passeeren. Te stroef herstelde hij zich
dan. Zeker, ijverig is de Groninger wel ge
weest en zeer enthousiast, maar daar is dan
ook alles mee gezegd. De voorhoede heeft al
heel weinig steun van hem gekregen. Het is
wel merkwaardig, dat na Van Heel nog geen
goeden linkshalf in het Nederlandsch elftal
heeft gestaan.
Draeger was een der beste spelers van
het veld. Razend snel was onze rechtsbuiten,
fijntjes zijn techniek, intelligent zijn spelop
vatting. Maar toch kleefde er ook bij hem een
fout aan zijn spel: zijn schot was verre van
goed. Hij en Van der Veen vormden een
goeden vleugel, waarmede Henry en Van
Calemberg heel wat te stellen hadden.
De Heraclesman was de „zwerver" van de
ploeg. In het middenveld verrichtte hij op
bouwend zeer nuttig werk en daarbij bezat
hij nog adem genoeg om op het juiste moment
ook voor het Belgische doel te zijn.
Over Vente schreven we reeds uitvoe
rig. Een zeer matige eerste liet hij volgen
door een uitstekende tweede helft. Toen was
hij weer de midvoor, die de verdediging der
tegenstanders uit elkaar speelde, die verwar
ring stichtte door zijn bliksemsnelle rushes
bmit was de minste van het vijftal al
was hij niet onvoldoende. Geen oogenblik
steeg zijn spel boven middelmatige uit. Een
enkele maal gaf hij den bal zuiver af en het
tweede doelpunt van Vente was aan een pass
van den Haarlemmer te danken. Maar De
Harder heeft toch nlet veel van hem te doen
gekregen, ondanks het feit, dat fam t
meer voor bleef dan gewoonlijk.
De Harder was goed zonder meer en d
wijze waarop hij Vente bij het derde doelpunt
den 'bal voor de voeten legde, was onver-
^Heffs' overigens wel opmerkelijk, dat twee
van de drie Nederlandsche doelpunten ont-
lan zijn direct of door toedoen van de
vleugelspelers, wel een bewijs, dat zoowel
Draeger als De Harder het moderne spel goed
aanvoelen en er niet voor terugdeinzen zelts
hun kans te benutten.
De Belgische spelers.
De achterhoede der Belgen, Badjou,
Paverick en Van Calemberg was
niet in dien topvorm van Antwerpen. Badjou
heeft de drie doelpunten niet kunnen houden.
De beide achterspelers dekten uitstekend,
startten zeer snel, kopten prachtig en waren
buitengewoon lastig te passeeren.
S t ij n e n heeft van begin tot einde stop
per gespeeld. Het was verkeerd gezien, dat
hij op zijn plaats bleef staan, ook toen Vente
ging zwerven. In de eerste helft was zijn spel
buitengenoon nuttig, maar na de rust ontweek
de Oranje-voorhoede hem enmet succes.
Van Alphen demonstreerde een felle,
vasthoudende partij. Zijn spel is voornamelijk
op snelheid en enthousiasme gebaseerd, ter
wijl de technische basis er niet aan ontbreekt.
Paul Henry had het tegen Van der
Veen heel wat moeilijker, maar ook hij heeft
goed gespeeld, zonder dat hij tot de uitblin
kers behoorde.
In de voorhoede was het schot van
Capelle zeer gevaarlijk. Hij was ditmaal
de schutter van den aanval. Braine en
Voorhoof bouwden het spel op, doch zoch
ten hun heil te veel in de breedte, gewoonlijk
liep hun korte samenspel op onze verdediging
dood. Fievez was handig en zeer gevaar
lijk. Evenals te Antwerpen had hij een half-
speler tegenover zich, die geen vat op zijn
spel kon krijgen. B u yl e kon tegen Paauwe
niet zoo heel veel uitrichten en hjj was zeker
minste van het vijftal.
Tenslotte nog iets over de leiding van den
heer Thompson. De Engelsche scheids
rechter, die Zaterdag 29 April de Cupfinal
leidt, heeft een uitstekenden indruk achter
gelaten. Hij was zeker van zijn beslissingen,
onderdrukte iedere poging tot hard spel, maar
liet het fair charging normaal toe. Het viel
ons op, dat hij de ontmoeting op den voet
volgde en bij belangrijke situaties altijd ter
plaatse was.
8 G.: Helder 5—Helder 6 2—3
HRC 7—Succes 3 2—1
Atlas 2W.waard 2 17
4 G.: BarsingerhornW.waard 3 1—1
Aspiranten:
Afd. R.: Helder gHelder f 14
HRC g—Helder d 1—3
Helder 2—HRC f 1—1
Wieringerwaard 2 kampioen.
Geheel onverwacht heeft Wieringerwaard 2
Zondag het kampioenschap van 3 G verwor
ven. Weliswaar heeft het eigen goede werk
tegen Atlas 2 (71) hiertoe bijgedragen, de
voornaamste oorzaak was de totaal onver
wachte nederlaag die Helder 5 tegen het eigen
zesde elftal leed. Helder 5 werd de dupe van
het feit, dat met verschillende invallers voor
goede krachten moest worden gespeeld,
krachten die deels werkelijk verhinderd
waren, deels het reisje naar het Stadion
boven hun clubplicht stelden.
Het pleit voor de sportiviteit van Helder 6,
dat deze desondanks een zoo krachtig moge
lijke tegenstand heeft geboden en van de kans
heeft willen profiteeren (32).
Wieringerwaard 2 is dus kampioen nog vóór
den beslissend geachten strijd in het Sport
park tegen Helder 5.
Roodbroeken, gefeliciteerd.
HRC 7 klopte hekkensluiter Succes 3 met
2—1. Een nogal magere zege, die, gezien de
ranglijstverhouding eer een compliment voor
de verliezers dan voor de winnaars inhoudt.
Door bovengeschetste gang van zaken zijn
in ons rayon thans alle beslissingen gevallen
in den N.H.V.B.
W.waard 2
Helder 5
Helder 6
Atlas 2
JVC 2
Texel 3
HRC 7
Petten 2
Succes 3
- oMitniigciwatiiu.
t Kesulaat was een puntenverdeeling (11).
De adspiranten R blijven nog wel eenige
weken bezig, al is ook daar de beslissing ge
vallen, n.1. ten gunste van HRC e. De drie
menfaar1 Van gisteren behoeven geen com-
Tijdens de wedstrijden te Kopenhagen heeft
Hveger het W.R. over 220 yards bfrstcrawl
s andPafTS, SGC' verbcterJ. 'l°°r dezen af
stand af te leggen in 2 min. 22.6 sec.
rw r,eC°rd. stond °P naam van Willy den
I16 met een tbd van 2 mi"- 27.6 sec
op 5 Mei 1934 te Dundee vestigde.
4veinnina ?6eft kortSeleden het nummer
rio i^ar eslafette borstcrawl dames op
de wereldrecordlijst geplaatst. Gisteren heeft
een Deensche ploeg haar naam als houdster
15
13
0
O
76—22
26
13
9
1
3
57—22
19
14
9
0
5
33—32
18
14
8
2
4
38—30
18
16
8
1
7
32—34
17
15
5
1
9
33—52
11
15
5
1
9
30—65
11
15
3
3
9
24—38
9.
15
1
2
13
20—69
4
competitie
besloten met den