Zwaarbcvochte revanche voor het Nederlandsch elftal België met 3-2 verslagen N. H.V. B. Over spel en spelers Anderiessen en Drager munten uit Nederlandsch voetbal zegeviert vrijwel over alle liniën Ragnhild Hveger verbetert wereldrecord 220 yards In het Olympische Stadion heeft het Ne- derlandsche voetbalelftal revanche genomen voor de nederlaag, die het eenige weken ge leden te Anwerpen had geleden. Met 32 hebben de Bt'.gen verloren in een wedstrijd, die niet op hoog peil stond. Geen van beide ploegen heeft een fraai, techisch spel laten zien en de overwinning is behaald door het elftal, dat de meeste geestdrift toonde. Enorme drukte. Het Stadion was tot de laatste plaats uit verkocht. Daar achter een der doelen extra tribunes waren aangebracht, kan het aantal toeschouwers op 55000 gesteld worden. Op de toegangswegen naar het Stadion ver oorzaakte deze toevloed van publiek een enorme drukte. De verkeerspolitie onder lei ding van inspecteur Schotting had dan ook de handen vol aan het regelen van den on afgebroken stroom van autobussen, auto's en voetgangers. De politie heeft iets, dat onder deze om standigheden geen verwondering behoeft te baren de grootste moeite gehad om ruim baan te maken voor de auto's, waarmede Prins Bernhard en zijn gezelschap aankwa men. Op den Olympiaweg, waarlangs werd gereden, schoof de stroom van wagens in zes rijen naast elkaar op. De Prins arriveerde om tien minuten over tweeën in het Stadion, waar hij in de eereloge plaats nam. Tegen half drie kwamen de beide elftallen gezamenlijk op het veld, hartelijk begroet door de dichtbezette tribunes. De volksliederen weer klonken. De Engelsche scheidsrechter Thomp son, die de volgende week de Cupfinal zal leiden, riep de aarvoerders, Stijnen en Ande- riesen, tot zich, en Anderiesen, die den opgooi won, verkoos met wind mee te spelen. De elftallen stelden zich als volgt op: Nederland: Dijkstra Wilders Caldenhove Paauwe Anderiesen Bonsema Draeger v, d. Veen Vente Smit De Harder Buyle Braine Capelle Voorhoof Fièvez Henry Stijnen van Alphen v. Calemberg Paverick Badjou België Het begin voor de Belgen. De Belgen trappen of en de bal wordt naar den linkervleugel gezonden, waar Buyle den te harden pass niet kan bereiken. In de Nederlandsclie verdediging wordt een vrije schop veroorzaakt, die goed genomen wordt, zoodat Dijkstra den bal hoog uit de lucht rroet wegvangen. Een nieuwe Belgische aan val, waarbij Caldenhove redding brengt, maar slechts even later moet Dijkstra den bal op nieuw voor het doel grijpen. Er volgt een schot van Voorhoof, dat door onzen doelver- dediger gestopt wordt. Dat zijn dus alle Belgische aanvallen en eerst na drie minuten komt de Nederlandsche voorhoede in actie. Er wordt evenwel te ver naar voren geplaatst, zoodat de bal over de achterlijn verdwijnt. Een misverstand tus- schen Badjou en een der backs lijkt een kans te scheppen, maar Vente en de Harder, die toestormen, kunnen daarvan geen gebruik maken. Bij een Belgischen aanval veroorzaakt Wilders een corner. Dijkst-a grijpt naast den Ingeschoten bal en het is Caldenhove, die dan redding moet brengen. Tot dusverre hebben de Belgen ongetwijfeld beter spel laten zien. Zij zijn wat feller, wat vlugger en het samenspel vlot ook beter dan bij de onzen. Niettemin wordt het spel lang zamerhand wat verplaatst, zoodat de beide helften om beurten het tooneel van den strijd zijn, doordat de middenlinie onze tegenstan ders onder leiding van Stijnen, die in terug getrokken positie speelt, er voorloopig beter het oog in heeft, beter plaatst en aangeeft, kan van de Belgische aanvallen meer kracht uitgaan. De Nederlandsche kunnen nauwelijks gevaarlijk genoemd worden. Alleen het werk van Draeger is meer dan middelmatig, maar zjjn schot lukt niet. Na 18 minuten kan onze voorhoede het eindelijk tot een hoekschop brengen. De Harder neemt dien goed en Drae ger kopt juist onder de lat. Een zeer goede kopbal, doch Badjou staat op de juiste plaats en heeft den bal veilig in zijn handen. Wat later krijgt Draeger na een snellen, doorasten- den aaval een kans; hij schiet te zacht. Aan den anderen kant heeft deverdediging ook heel wat te verzetten. Het trio Voorhoof- CapellëBraine dient voortdurend bewaakt te worden en bovenaien dreigt gevaar van den kant van Fièvez, die door Bonsema niet altijd genoeg bewaakt wordt. Uit een nieuwen hoek schop op ons doel komt de bal bij Voorhoof, maar de Lierenaar kopt naast. België neemt de leiding Tot zoover heeft de wedstrijd eeii rustig, zelfs een ietwat onbelangrijk karakter e,- had. Na 84 minuten komt daarin verande ring. Op het middenterrein loopt Braine ruw in op Paauwe, die een stevige tuime ling maakt. De Belg krjjgt als belooning een fluit- en joelconcert van het publiek en een waarschuwing van den scheidsrech ter. Dit schijnt hem te inspireeren, want na den vrijen schop komt de bal toch In het Nederlandsche doelgebied, Caldenhove mist en van vrjj dichtbij schiet Braine ln (0—1). en Nederland maakt gelijk. België heeft de leiding, maar zal die geen twee minuten behouden. Bjj een geestdrif- tigen Nederlandschen aanval schiet de Dijkstra, die gisteren lang niet onverdienstelijk debuteerde. Harder in, Badjou slaat den bal in het veld terug voor de voeten van Draeger, die eerst tegen den doelman aanschiet en bij de tweede maal via het lichaam van Badjou scoort (11). Er heerscht enthousiasme in het Stadion, er komt leven op en om het veld. Bij een volgen den aanval wordt de bal over het Belgische doel geschoten. Dan brengt de snelle Draeger den bal zeer mooi op, maar zijn trekbal wordt door Vente gemist. Onze midvoor kan zich nog weinig aan de bewaking van Stijnen onttrek ken, en doordat ook Smit minder actief dan anders lijkt, kan van de Nederlandsche aan vallen nog niet veel succes verwacht worden. Eens krijgt Vente een kans, er volgt een harde gevaarlijke schuiver, die door Badjou met moeite gehouden wordt. In de laatste minuten van de eerste speelhelft komen de Belgen we derom tot een hoekschop op ons doel, doch het is nog 11 als de rust aanbreekt. de tweede helft. De tweede helft begint, zooals dat ook voor de rust het geval was, mét een over wicht der Belgen. Drie opeenvolgende hoek schoppen op het Nederlandsche doel zijn het resultaat, maar daar blijft het dan ook bij. Ook de eerste Hollandsche aanval eindigt met een hoekschop. Plotseling een flitsende aanval der onzen, een schot van De Harder, Badjou is gepas seerd, maar Van Alphen, staande op de doel lijn, voorkomt een zeker schijnend doelpunt. Nederland krijgt een voorsprong. Een ineens opvangen en doorzenden van snelle en scherpe throughpass van Smit. Een ineens onvangen en doorzenden van Vente: de bal suist in het Belgische doel. Na vjjf minuten spelens heeft Nederland door een fraai doelpunt de leiding gekre gen (2—1). Dat is het begin van de meest geestdrif tige en spectaculaire periode in deze ontmoe ting. Snel golft het spel op en neer: elk on derdeel der beide ploegen is in actie. Calden- hoeve moet bij een gevaarlijken aanval red dend optreden en nauwelijks een halve minuut later schiet Capelle juist naast het Nederland sche doel. Smit neemt meer aan het spel deel en schept voor het Belgische doel gevaarlijke situaties. Hij lost en snel en onverwacht schot, dat Badjou niet kan bereiken, maar Van Calemberg trapt den bal van de doellijn weg. Vente ontworstelt zich aan den greep van Stijnen door nu eens op den linker-, dan weer op den rechtervleugel op te duiken. Zoo krijgt de verdediging der roode duivels druk werk. Een moeilijk schot van den vleugel wordt door Badjou tot hoekschop verwerkt. De Belgen laten zich overigens geenszins insluiten. Op hun beurt brengen zij spanning voor het Oranje-doel te weeg. Braine krijgt de eerste kans, hij schiet hoog over. Dan een gevaarlijke kopbal van Capelle, en nu kan Dijkstra slechts met de uiterste moeite red den. Aan weerszijden werpt men zich reso luut in den strijd en het spel wordt weer vrij forsch, zonder dat het een onsportief karak ter krijgt. Even lijkt het, of onze verdedi ging wat te ver naar voren gaat. Wij zien ten minste een gevaarlijken Belgischen aan val, waarbij de snel terugloopende Calden hove door uittrappen erger moet voorkom n. Over het algemeen stellen de aanvallen der tegenstanders de Nederlandsche verdedig: :g voor moeilijke problemen, en hoewel Ande riessen en Pauwe door hun goede werk vee' steun geven, ontstaan er gevaarlijke, dreigin gen door het zwakke spel van Bonsema. Een doelpunt aan eiken kan* Een van die dreigingen leidt inderdaad tot een Belgisch doelpunt. Een fout van Bonsema brengt, 17 minuten voor hel einde, de backs in moeilijke positie, er ontstaat een doelworsteling, waarbij Ca! denhove ongelukkig is: van zijn kni- spring de bal, onhoudbaar voor Dijkstra in het Nederlandsche doel (2—2). Eer teleurstelling voor den Nederlandscher toeschouwer. Maar na het zure komt het zoete: Nog is geen minuut na den gelijk maker verstreken, of de bal ligt achter Badjou. Vente en De Harder hebben dit doelpunt tot stand gebracht: de Hage naar zette goed voor en Vente sehooot den bal, die nog door Badjou werd aan geraakt, in (32). De Belgen antwoorden met een offensief, dat verre van ongevaarlijk is. Voorhoof kiyg een kans: de bal vliegt naast ons doel uit. Een nieuwe vergissing van Bonsema leidt tot een doelworsteling, waarbij Dijkstra den bal slechts kan wegslaan. Na eenige gevaarlijke momenten trapt dan een der Belgen uit. In- tusschen is Dijkstra in botsing gekomen met Capelle, hij is geblesseerd, doch blijft in het veld. Meer kleine verwondingen zijn van het snelle, ietwat harde spel het gevolg., ook De Harder kan niet meer op volle kracht spelen, terwijl voor kleine, aan Belgen overkomen on gevallen even gestopt moet worden. Pauwe heeft een belangrijk aandeel in het lucht ma ken voor het Nederlandsche doel. Naarmate de tijd verstrijkt, wordt de kans op een Ne derlandsche overwinning grooter. Niettemin geven de Belgen het niet op. Dijkstra komt opnieuw in de verdrukking, doch geeft geen krimp. Onbevreesd werpt hij zich op den bal, voor de voeten der toestormende Belgen, Eens loopt hij te vroeg uit, maar Caldenhove be zweert het daardoor ontstaande gevaar. Nog drie minuten te spelen. Van der Veen kopt in de richting van het Belgische doel. Vente krijgt geen kwade kans. Aan den an deren kant nemen de Belgen nog een hoek schop. Het heeft alles geen resultaat: de wedstrijd, die, wat het laatste kwartier be treft, in een lichten regen gespeeld wordt, eindigt in een 3—2 overwinning voor het Nederlandsche elftal. De nederlaag van Antwerpen is ge revancheerd, maar een geljjk spel liad o.i. de verhouding beter weergegeven, dat is de eerste conclusie, welke wjj zouden willen trekken, indien w(j het verloop van den wedstrijd nog eens na gaan. Ook verscheidene officials waren, toen wij hen na afloop spraken, van meening, dat een draw een beter resultaat zou zijn geweest. Maar, en dit is het tweede punt, waar wij de aandacht op willen vestigen, deze ontmoeting stond geenszins op een hoog peil. Wij hebben de laatste jaren wel eens betere ontmoetingen van beide ploegen gezien en de wedstrijd te Antwerpen was dan ook van een heel wat beter gehalte dan de Amsterdamsche. Slechts sporadisch viel er van voortreffelijk spel te genieten, de gevallen, dat de bal van man tot man werd gespeeld, snel, zuiver, door dacht, waren zeldzaam. Het plaatsen was vaak zwak, het ploegverband losjes, bij de Belgen nog iets minder slecht dan bij de Oranje hemden. Een middelmatige wedstrijd, zoo zou men het oordeel over deze match, qua spelpeil bekeken, kunnen weergeven. In dien men het bovenstaande in aanmerking neemt, behoeft het geen verwondering te wekken, dat het spel in menige periode een rommeligen indruk maakte. Voor den waren voetballiefhebber was er op dezen Zondagmiddag maar weinig te genieten, maar de spanning vergoedde veel en wer kelijk sensationeel waren de momenten, waarop de eerste twee en de laatste twee goals werden gescoord. In technisch opzicht gaven beide ploegen elkaar weinig toe, al hadden wjj liever gezien, dat er meer langs den grond en minder door de lucht zou zijn gespeeld. De wind,- hoewel iets afgenomen, had nog een flinke kracht en gaf den bal, wanneer deze hoog gespeeld werd, een verraderlijk effect. De Roode Duivels za gen dat wel in en trachtten zooveel mogelijk laag aan te geven, doch ook dan was het plaatsen dikwijls onzuiver en konden de Hol landsche middenlinie en de achterhoede ge makkelijk den bal onderscheppen. Snel waren de Belgen, vooral in de eerste heift, toen zij steeds een onderdeel van een seconde eerder startten, sneller sprongen bij het koppen, vlugger plaatsten. Toen speelden zij met een felheid, een verbetenheid, welke zij te Antwerpen gedurende tweemaal drie kwartier hadden volgehouden. In de tweede helft evenwel zakte bij onze tegenstanders het tempo wat in, de Nederlandsche aanvallen waren daarentegen door de razende snelheid, waarmede zij werden opgezet en uitgevoerd veel gevaarlijker. Vooral in het eerste kwar tier na de rust was de Oranjeploeg sterk in den aanval. Toen werd het typisch zoo vaak gememoreerde Hollandsche spel gespeeld, vol afwisseling meerendeels over de vleugels' ge leid, maar ook met behulp van through passes door het midden. Het tweede doelpunt van Vente was er een direct gevolg van. De Bel gen daarentegen zochten hun heil in het breed tespel... hetgeen het tempo noodzakelijk moest drukken. Dat zij niettemin nog talrijke kansen hebben gekregen, heeft een andere oorzaak gehad: de Nederlandsche verdediging had zwakke momenten, wel niet zooveel als te Ant werpen, maar zij waren er toch en vielen dui delijk in het oog. Schubert heeft in de Schelde stad niet voldaan, maar over Bonsema kan men nog minder tevreden zijn. Evenals te Antwerpen werd de taak van Caldenhove door het zwakke spel van den linkshalf bijzonder verzwaard en bovendien moest de DWS'er nog wel eens ter rechterzijde assisteeren, omdat Wilders zich niet altijd oordeelkundig opstelde. Gelukkig werd er in deze ontmoeting niet zoo hard gespeeld als te Antwerpen. Wel lie pen verscheidene spelers lichte blessures op doch in de meeste gevallen werden die ver oorzaakt door al te enthousiast inloopen en niet door ruw spel. En mocht een speler eens een keer vergeten, dat voetbal fair moet wor den gespeeld, dan was er altijd nog de heer Thompson, die iedere poging om den wedstrijd een onprettig karakter te geven, onmiddellijk den kop indrukte. In de eerste helft was het ploegverband bij België beter dan bij het Oranje-elftal. Vooral in de verdediging werd prachtig gespeeld. De achterspelers dekten de vleugels constant, zoo dat Drager en De Harder buitengewoon moei lijk los konden komen. Stijnen fungeerde als stopperspil en aangezien Vente zich maar niet los kon werken, vormde de Belgische aanvoer der een der groote struikelblokken voor den ^^Thef'middenveld bouwden Braine en Voor hoof tezamen met de kanthalfs het spel goed nn maar het werd te veel shortpassing, dat gedemonstreerd werd. Te weinig werd geprofi teerd van het voortreffelijke spel van den klc nen Fiévez, die evenals te Antwerpen op de rechtsbuitenplaats weer een zeer goede partij Plndhet Nederlandsch elftal viel het op. dat niet? Smit de „zwerver" van de voorhoede was, maar Van der Veen, die zich overigens behoor lijk van zijn taak kweet. Ondanks het feit. dat Smit dus meer voor bleef, kwam het spel van den linkervleugel niet zoo tot zijn recht, als dat van Drager Van der Veen, van welken kant het meeste TklSSS hein heeft Vente zich ».lke- en hersteld. Niet alleen, dat hij twee goede doelpunten heeft gemaakt, maar hij toonde duidelijk aan, dat hij de strenge bewaking van sCen moede was en zelf aan het „zwerven' ging. Nu eens was hij links te vinden, da weer rechts, soms naar achter komend, dan ver opgedrongen tusschen de Belgische weer weer b£DeSBelgische spel werd door dit gevarieerde spel, door die bewegelijkheid van zijn te^e- stander,, uit zijn evenwicht gebracht. E:r o stönd verwarring in de verdediging on tegenstanders, waardoor zich menig verras sende situatie voor doelverdediger Badjou voordeed. Ih het laatste gedeelte van den wedstrijd trokken Smit en Van der Veen zich terug ten einde de middenlinie te steunen bij haar verdedigende taak. Anderiessen, die weer een prachtigen wedstrijd heeft gespeeld, bleef toen ook meer achter. Zeer verstandig overigens, omdat de achterhoede wel hulp kon gebruiken. Hoewel het peil steeds meer daalde, bleef de spanning tot het einde toe bewaard, maar de Belgen slaagden er niet in den gelijkmaker, welke zij wel verdienden, te scoren, dank zij ook het moedige keepen van den deubutant Dijkstra, die zich vol enthousiasme in het strijdgeweol wierp, al kwam hij er niet zonder letsel af. Maar een belangrijke fout kleefde er wel aan zijn spel: de Zaandammer liep te vroeg en veel te veel uit, waardoor onnoodig gevaarlijke situaties ontstonden. Op dit punt zal hij zich meer moeten beheerschen, al ge- looven wij, dat een en ander veroorzaakt wordt door het gebrek aan internationale routine. Ontevreden over het debuut van D ij k s 11 w Op verscheidene fronten heeft Zater dag en Zondag de strijd tusschen Ne^ en Belgische ploegen gewoed. Drie overwinningen en twee gelijke sp waren de oogst voor onze ver egenwoor- digers. Voorwaar een resultaat, dat g zien mag worden. Hier zijn de diverse uitslagen. Nederland—België NederlandBelgië (Jeugdelftallen) 8-1 RotterdamAntwerpen 2 AmsterdamBrussel Belg. LimburgNed. Limburg... 1—1 1—2 Ontevreden over het debuut van uyaoi-ra mag men zeker niet zijn, ondanks deze fout. Zijn stijl is een geheel andere dan die van Van Male. De ZFC-er is levendiger, bewege- Ujker, meer spectaculair, maar juist daardoor is zijn doelverdedigen wat riskant. Aan de twee doelpunten heeft hij niets kunnen doen en daarnaast trad hij toch vele malen in zeer gevaarlijke situaties reddend op, waarbij zijn klemvast vangen opviel. Wilders kan over zijn heroptreden in het Nederlandsch elftal niet ontevreden zijn Ook bij hem ontbreekt echter de rust, de zekerheid in zijn optreden. Zijn ingrijpen is vaak nog te onbezonnen, zoodat een technisch en tactisch rijpere tegenstander hem op een voudige wijze kan passeeren. Maar aan den anderen kant doet hij toch veel nuttige din gen, de Blauw-Witter weet wat opruimen is. al is zijn plaatsen niet zoo zuiver als dat van Caldenhove. Caldenhove heeft weer een prachtige iartij voetbal gespeeld. Wij sehreven -reeds, at de DWS-cr-het zeer'inoëilljk had. eens- deefs door het betrekkelijk falen Van Bonsema anderdeels door het feit, dat achter hem een debutant stond, wiens spel hij niet kende. En ook op rechts moest hij menigmaal reddend optreden. Prachtig zat de Amsterdammer bij de kort gehouden Belgische aanvallen er weer tusschen in, feilloos was zijn opstellen, rustig en zuiver zijn wegtrappen naar de voorhoede. Twee fouten heeft Caldenhove gemaakt, twee doelpunten waren er het gevolg van. De eerste maal, voor de rust, trapte hij over een voorzet van Fievez heen en Braine kon gemakkelijk scoren. In de tweede helft stuitte een schot van Buyle, nadat Bonsema een blunder had begaan, via de knie van den DWS-er ,in doel. Het was een ongelukkig momentje voor Caldenhove en het deed een beetje wrang aan, toen Braine naar onzen achterspeler toekwam om hem voor dit doel punt te feliciteeren. Paauwe speelde een pittige partij voet bal, o. i. beteekende het weder opnemen van den Feyenoorder een versterking van de mid denlinie. Hij was zeer snel en muntte zoowel in verdedigend als in aanvallend opzicht uit, Hij stuwde de voorhoede goed. Het moet voor hem een prettige gedachte zijn geweest, dat hij geen hinder van zijn rechterknie heeft ge had: Hij vertelde ons later dan ook, dat hij er niet aan dacht de knie te l&ten opereeren. Tegen de Zwaluwen was het goed gegaan en ook nu heeft hij van die blessure niet den minsten last ondervonden. Anderiesen heeft een van zijn beste wedstrijden gespeeld. Nu eens kan men van zijn spel zeggen, dat het goed is geweest, dan weer uitstekend, soms nuttig en ook wel brillant. Maar nog nimmer heeft de Ajaxied gefaald en daarop mag men toch ook wel eens wijzen. Vooral voor de rust was de aan voerder overal. Hij trok er zich niets van aan, dat zijn collega ging „stopperen". Hij was nu weer voor, dan weer achter te vin den, een voorbeeld voor zijn teamgenooten. En daarbij ging van hem een rust uit, welke stimuleerend moest werken op het soms wel eens nerveuze spel van Dijkstra of van Bon sema of van Wilders. B o n s e ma heeft gefaald. In defensief op zicht was hij niet betrouwbaar, te veel liet hij zich passeeren. Te stroef herstelde hij zich dan. Zeker, ijverig is de Groninger wel ge weest en zeer enthousiast, maar daar is dan ook alles mee gezegd. De voorhoede heeft al heel weinig steun van hem gekregen. Het is wel merkwaardig, dat na Van Heel nog geen goeden linkshalf in het Nederlandsch elftal heeft gestaan. Draeger was een der beste spelers van het veld. Razend snel was onze rechtsbuiten, fijntjes zijn techniek, intelligent zijn spelop vatting. Maar toch kleefde er ook bij hem een fout aan zijn spel: zijn schot was verre van goed. Hij en Van der Veen vormden een goeden vleugel, waarmede Henry en Van Calemberg heel wat te stellen hadden. De Heraclesman was de „zwerver" van de ploeg. In het middenveld verrichtte hij op bouwend zeer nuttig werk en daarbij bezat hij nog adem genoeg om op het juiste moment ook voor het Belgische doel te zijn. Over Vente schreven we reeds uitvoe rig. Een zeer matige eerste liet hij volgen door een uitstekende tweede helft. Toen was hij weer de midvoor, die de verdediging der tegenstanders uit elkaar speelde, die verwar ring stichtte door zijn bliksemsnelle rushes bmit was de minste van het vijftal al was hij niet onvoldoende. Geen oogenblik steeg zijn spel boven middelmatige uit. Een enkele maal gaf hij den bal zuiver af en het tweede doelpunt van Vente was aan een pass van den Haarlemmer te danken. Maar De Harder heeft toch nlet veel van hem te doen gekregen, ondanks het feit, dat fam t meer voor bleef dan gewoonlijk. De Harder was goed zonder meer en d wijze waarop hij Vente bij het derde doelpunt den 'bal voor de voeten legde, was onver- ^Heffs' overigens wel opmerkelijk, dat twee van de drie Nederlandsche doelpunten ont- lan zijn direct of door toedoen van de vleugelspelers, wel een bewijs, dat zoowel Draeger als De Harder het moderne spel goed aanvoelen en er niet voor terugdeinzen zelts hun kans te benutten. De Belgische spelers. De achterhoede der Belgen, Badjou, Paverick en Van Calemberg was niet in dien topvorm van Antwerpen. Badjou heeft de drie doelpunten niet kunnen houden. De beide achterspelers dekten uitstekend, startten zeer snel, kopten prachtig en waren buitengewoon lastig te passeeren. S t ij n e n heeft van begin tot einde stop per gespeeld. Het was verkeerd gezien, dat hij op zijn plaats bleef staan, ook toen Vente ging zwerven. In de eerste helft was zijn spel buitengenoon nuttig, maar na de rust ontweek de Oranje-voorhoede hem enmet succes. Van Alphen demonstreerde een felle, vasthoudende partij. Zijn spel is voornamelijk op snelheid en enthousiasme gebaseerd, ter wijl de technische basis er niet aan ontbreekt. Paul Henry had het tegen Van der Veen heel wat moeilijker, maar ook hij heeft goed gespeeld, zonder dat hij tot de uitblin kers behoorde. In de voorhoede was het schot van Capelle zeer gevaarlijk. Hij was ditmaal de schutter van den aanval. Braine en Voorhoof bouwden het spel op, doch zoch ten hun heil te veel in de breedte, gewoonlijk liep hun korte samenspel op onze verdediging dood. Fievez was handig en zeer gevaar lijk. Evenals te Antwerpen had hij een half- speler tegenover zich, die geen vat op zijn spel kon krijgen. B u yl e kon tegen Paauwe niet zoo heel veel uitrichten en hjj was zeker minste van het vijftal. Tenslotte nog iets over de leiding van den heer Thompson. De Engelsche scheids rechter, die Zaterdag 29 April de Cupfinal leidt, heeft een uitstekenden indruk achter gelaten. Hij was zeker van zijn beslissingen, onderdrukte iedere poging tot hard spel, maar liet het fair charging normaal toe. Het viel ons op, dat hij de ontmoeting op den voet volgde en bij belangrijke situaties altijd ter plaatse was. 8 G.: Helder 5—Helder 6 2—3 HRC 7—Succes 3 2—1 Atlas 2W.waard 2 17 4 G.: BarsingerhornW.waard 3 1—1 Aspiranten: Afd. R.: Helder gHelder f 14 HRC g—Helder d 1—3 Helder 2—HRC f 1—1 Wieringerwaard 2 kampioen. Geheel onverwacht heeft Wieringerwaard 2 Zondag het kampioenschap van 3 G verwor ven. Weliswaar heeft het eigen goede werk tegen Atlas 2 (71) hiertoe bijgedragen, de voornaamste oorzaak was de totaal onver wachte nederlaag die Helder 5 tegen het eigen zesde elftal leed. Helder 5 werd de dupe van het feit, dat met verschillende invallers voor goede krachten moest worden gespeeld, krachten die deels werkelijk verhinderd waren, deels het reisje naar het Stadion boven hun clubplicht stelden. Het pleit voor de sportiviteit van Helder 6, dat deze desondanks een zoo krachtig moge lijke tegenstand heeft geboden en van de kans heeft willen profiteeren (32). Wieringerwaard 2 is dus kampioen nog vóór den beslissend geachten strijd in het Sport park tegen Helder 5. Roodbroeken, gefeliciteerd. HRC 7 klopte hekkensluiter Succes 3 met 2—1. Een nogal magere zege, die, gezien de ranglijstverhouding eer een compliment voor de verliezers dan voor de winnaars inhoudt. Door bovengeschetste gang van zaken zijn in ons rayon thans alle beslissingen gevallen in den N.H.V.B. W.waard 2 Helder 5 Helder 6 Atlas 2 JVC 2 Texel 3 HRC 7 Petten 2 Succes 3 - oMitniigciwatiiu. t Kesulaat was een puntenverdeeling (11). De adspiranten R blijven nog wel eenige weken bezig, al is ook daar de beslissing ge vallen, n.1. ten gunste van HRC e. De drie menfaar1 Van gisteren behoeven geen com- Tijdens de wedstrijden te Kopenhagen heeft Hveger het W.R. over 220 yards bfrstcrawl s andPafTS, SGC' verbcterJ. 'l°°r dezen af stand af te leggen in 2 min. 22.6 sec. rw r,eC°rd. stond °P naam van Willy den I16 met een tbd van 2 mi"- 27.6 sec op 5 Mei 1934 te Dundee vestigde. 4veinnina ?6eft kortSeleden het nummer rio i^ar eslafette borstcrawl dames op de wereldrecordlijst geplaatst. Gisteren heeft een Deensche ploeg haar naam als houdster 15 13 0 O 76—22 26 13 9 1 3 57—22 19 14 9 0 5 33—32 18 14 8 2 4 38—30 18 16 8 1 7 32—34 17 15 5 1 9 33—52 11 15 5 1 9 30—65 11 15 3 3 9 24—38 9. 15 1 2 13 20—69 4 competitie besloten met den

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 7