SCHUDT UW LEVER
WAKKER
Over de venduties
rKrSnv»n Zü*™»»
ERFTEMEUER* TABAK
Maandag 8 Mei 1939
Tweede Blad
&faddriieuw.>5
f 110..
voor het Beatrix-fonds
Studenten winnen van
Adelborsten
Amsterdamsche
Marine avond
Veteranen Voetbal
Heroriënteering
in Europa
Burgerlijke Stand van Den Helder
Witte mierenplaag Wat ze in eeu nacht verorberden
Ongelukkig val
Uit het politie-rapport
i
Prachtig geslaagde Zaterdagmiddag.
Het was vol op het Racing-terrein, Zater
dagmiddag, gezellig vol. Dank zij het mooie
weer, dank zij de verrassingen van Piet van
Twisk en last but not least, dank zij den
aftrap van onzen Burgervader.
Want eerlijk gezegd waren we „dol" nieuws-
giering hoe de Burgemeester „em" dit zou
lappen.
Maar vóór die sensationeele gebeur
tenis had Frans Neyts, de geblesseerde aan
voerder der Bios-Boys, in een pracht van een
speech (alhoewel naar zijn zeggen „spreken
zn fort niet was"), den Burgemeester wel
kom geheeten.
Een tak van orchideëen voor
mevrouw Ritmeester.
Ook mevrouw Ritmeester werd niet verge
ten, vooral niet na haar sympathieke geste
om een medaille voor het verliezende elftal
beschikbaar te stellen. Een prachtige tak
orchideëen werd haar overreikt. En nog
iemand kreeg bloemen van onzen gullen „tee
kenaar". Dat was de aanvoerder der Cellu-
loid-Boys, die deze bloemenhulde door één
van zijn kant liet volgen en mevrouw van
Twisk een ruikertje offreerde.
De wedstrijd
Toen was het woord aan scheidsrechter
Boekman en zijn 22 discipelen. We hadden
ons, eerlijk gezegd niet zoo heel veel van den
wedstrijd voorgesteld, maar deze twee ploe
gen, samengesteld uit „filmaanhangers" uit
Amsterdam en Den Helder, zorgden voor een
„frissche en vroolijke voetbalkrijg". Er werd
getruct, er werd gespurten er werd ook
wel eens grandios over een bal heen getrapt.
Maar het publiek leefde mee, genoot van het
menu, dat hun werd voorgezet, een menu,
waarin scheidsrechter Boekman met interna
tionale kennerblik de lakens, oftewel de vrije
schoppen uitdeelde.
Direct na den aftrap (wat deed „onze bur
gervader", dat prima!) waren onze „kaartjes
knippers, enz.", sterker, maar hoe ze ook
zwoegden, voor de rust kregen ze geen vat
op het uitmuntende spel van den Celluloid
rechtsback. Maar in de tweede helft brak Po-
lane er met een sneltreinvaartje tusschenuit
en door de beenen van. den verbluften Cellu-
loid-ling, die in doel stond, liet hij de tribune
op zijn kop staan. En het werd iedere voet
balkenner duidelijk: de veel zwaardere Am
sterdammers kregen last van zekere
lichaamsdeelen. De Bios-Boys, sneller dan
ooit, trokken er nog een keer tusschenuit en
voor de tweede maal kon promotor v. Twisk
de gelukwenschen van zijn Amsterdamsche
tegenstanders in ontvangst nemen. Toen was
het voorbij.
Burgemeester reikt de prijzen uit.
Als extra nummer van deze Zaterdagmid-
dag-matinée kregen we nogmaals den Burge
meester op het podium, die met de belofte,
dat hij misschien nog wel eens met den Ge
meenteraad het veld in zou komen voor dit
mooie doel, de prijzen uitreikte.
Daarna nog sprak scheidsrechter Boekman
in een geestige toespraak zijn voldoening uit,
dat het Bedrijfsvoetbal zoo'n groote vlucht
nam en in die vlucht zich natuurlijk in dienst
stelde van liefdadige doeleinden, waarin hier
in Den Helder vooral Piet van Twisk steeds
maar weer het initiatief nam. Ook had hij
met groote vreugde opgemerkt, dat Den Hel
der een burgemeester bezat, die het klappen
van de voetbalzweep terdege kende, waarop
als slotwoord burgem. Ritmeester scheids
rechter Boekman voor dit complimentje dank
zegde.
Zoo was deze middag weer ten einde, een
middag, die 110 opleverde en waarop Piet
van Twisk met trots kan terugzien.
Zaterdagmiddag organiseerde het Rotter-
damsch Studentengenootschap onder auspiciën
van de K.N.A.U. op de sintelbaan Blijdorp te
Rotterdam een tweekamp tusschen de Neder-
landsche studentenploeg en de cadetten, welke
door de studenten met 70—62 punten werd
gewonnen.
De zware regenval was oorzaak, dat de
wedstrijden een uur moesten worden uitge
steld, maar toch was de baan nog zeer zwaar,
toen de 100 meter een aanvang nam. De wat
later gehouden nummers, zooals 200 en 400
meter, gaven direct betere tijden te zien, daar
toen de baan al weer bijna droog was.
De veldnummers hebben echter zeer te lijden
gehal van den doorweekten bodem, aangezien
geen sintel-aanloopen aanwezig' zijn. De ploe
gen wogen goed tegen elkander op.
De uitslagen luiden:
100 meter hardloopen:
1. Martine (stud.) 11,8 sec. 2. Abbenbroek
(cad.) 11,8 sec.
200 meter hardloopen: t
1. Martine (stud.) 23,5 sec. 2. Kessels (cad.)
23.6 sec.
400 meter hardloopen:
1. Vonk (cad.) 53,3 sec. 2. Kamp (stud.)
53,9 sec.
800 meter hardloopen:
1. De Roy van Zuydewijn (stud.) 2. min.
12.7 sec. 2. Porton (cad.) 2 min. 14,6 sec<
1500 meter hardloopen:
1. Van Oosten (cad.) 5 mm. 7,9 sec. 2.
Jebbink (stud.) 5 min. 8,5 sec.
f SseT(stud.) 1.79 meter. 2. A. Jasz
(stud.) 1.74 meter.
2. Kessels (cad.) 6.28 meter.
f meter. 2. Herreberg»
(stud.) 12.26 meter.
Kogelstooten:
1. O Kronig (stud.) 12.88 meter. 2. v. d.
Voord (stud.) 11.04 meter.
fTTSTW. 30.81 meter. 2. ven oer
Woord (stud.) 29.68 meter.
Speerwerpen: 2 Van
1. Van Aarem (cad.) 40.78 meier.
Galen (stud.) 40.40 meter.
4X100 meter estafette:
1. Studenten 45,6 sec. 2. Cadetten
Totaaluitslag: 1. Studenten 70 punten.
Cadetten 62 punten.
De groote Aula van het Koloniaal Instituut
te Amsterdam was Zaterdagavond 6 Mei ge
heel gevuld, toen vice-admiraal L. F. Quant,
rustig, vlot en sterk overtuigend zijn lezing
hield over „de maritieme verdediging van het
Kederlandsch Imperium".
Er is reden zich over deze belangstelling
voor de marine te verheugen, al is deze, naar
admiraal Quant opmerkte, minder groot dan
de bijeenkomsten te Rotterdam en te Eind
hoven, waarvoor Z.Ex. eveneens spreken
mocht.
Aan het verzoek van het filmcomité ten
bate van het genootschap „Liefdadigheid naar
vermogen", heeft spr. gaarne voldaan te spre
ken over de taak van de marine in vredes-
en in oorlogstijd", ook al omdat de even-
tueele baten ten goede komen aan het ge
nootschap.
Vele officieren van land- en zeemacht
we ontmoetten er ook den commandant der
maritieme middelen te Amsterdam, den kapt.
ter zee Rost van Tonningen en den kapt.-
luit. ter zee Hetterschy vulden met den be
langstellenden burger en een groep jongens
van het Matrozen-Instituut, de groote zaal.
Meer en meer wordt men zich bewust
in Nederland, dat de tijden ernstig zijn
zoo leidde vice-admiraal Quant zijn
lezing in en voor dien tijd wordt een
Nederlander nu eenmaal niet gauw wak
ker.
De regeering heeft vele ook ingrijpende
maatregelen moeten treffen en het is op
vallend, doch geheel liggend in de historische
lijn van ons volk, dat waar de belangstel
ling voor de weermacht stijgt, deze vooral
uitgaat naar de vloot. Nog altijd zijn wij een
volk van de zee.
De maatregelen van de regeering hebben
geen ander doel, dan onze zelfstandigheid te
behouden. Nederland leeft in de meest vriend
schappelijke verhoudingen met onze buur
staten en dit geldt niet alleen voor Europa,
doch ook voor de verhoudingen in het Oosten.
Want de zelfstandigheidspolitiek van Neder
land zou evenmin kunnen toelaten, dat in
Oost-Indië deelen van ons eilandenrijk zouden
worden bezet. Ook daarvoor geldt het krach
tige woord van de regeering, dat wij geen
duimbreed grond aan wien dan ook zul
len afstaan.
Maar daaruit volgen vanzelf belangrijke en
zeer vérgaande consequenties.
Er is in het wereldgebeuren van den laat-
sten tijd een zeer veranderde situatie gekomen.
Tot nog toe hebben velen in de gedachte
geleefd, dat bij eventueele conflicten, hulp van
anderen te verwachten zou zijn. Het collec-
tiviteitsbegrip heeft velen zoo sterk voor den
geest gestaan, dat men meer dacht aan wat
anderen zouden dan wat wij eventueel zelf
moetén doen.
tl i U i K'
I)e tijden zijn zeer ernstig en liet; i
heeft geen zin, nu elkander verwijten te
maken, doch wel mede te werken aan de
verdediging. Wij Nederlanders hebben
geen enkele agressieve bedoeling als wjj
onze weermacht uitbreiden. Maar wjj
moeten paraat zijn. Laten we hopen, dat
de oorlog nooit komt en dat wij de ge
legenheid zullen hebben onze weermacht
gereed te houden.
In dit verband legt spr. nadruk bij het uit
spreken van zijn vaste overtuiging van de
activiteit van het personeel der marine, dat
allen, van hoog tot laag, hun leven feil zullen
hebben voor het Vaderland.
Uitvoerig behandelt de oud-commandant
der Marine de taak der marine, die in het
juiste begrip van de Staatsmarine overal ter
wereld zal moeten optreden waar de belangen
van Nederland dit vorderen. Wel is het mate
riaal te verdeelen in schepen voor de regio
nale diensten en zeegaande vloot.
Nu is men van oordeel, dat in de harmo
nische samenstelling van de vloot kruisers
niet voldoende zijn en dat daaraan uitbreiding
moet worden gegeven.
Welke uitbreiding dit zou moeten zijn, moet
de regeering uitmaken.
Eén ding staat vast, dat we niet meer
tevreden mogen zijn met wat we tot nog toe
hadden.
Tegenover de samenstelling van de
marine vaft andere mogendheden moeten
wij bij eventueele agressie voldoende kun
nen optreden. Het is uitgesloten, dat wij
op hulp van anderen zouden kunnen reke
nen. We moeten ons zelf zijn en zelf aan
vullen wat noodig is.
Met een voorbeeld, dat uitvoerig onze posi
tie in Indië tegenover bepaalde agressie be
handelt, maakt spr. de opmerking, dat het
voor een eventueelen tegenstander niet ge
makkelijk zijn zal in Indië voet aan wal te
krijgen en te behouden.
Maar naarmate onze weermacht ter zee ster
ker is, zal de tegenstander zich wel tweemaal
bedenken alvorens hij tot- daden van agressie
over gaat.
Hebben wij schepen van de z.g. tus-
schenklasse, dan zal het voor een tegen
stander noodig zjjn slagschepen te zenden.
Moet Nederland daarom ook slag
schepen hebben?
Neen!, zegt spr.
Maar wel moeten we aan onze vloot een
klasse van schepen toevoegen, die zwaar be
wapend zijn en beschermd. In dit verband
noemt spr. kruisers van pl.m. 25.000 ton, mo
gelijk iets minder, die een snelheid zullen kun
nen ontwikkelen van 33 mijl en gewapend zijn
met b.v. 8 a 9 kanons van 28 cm en ook overi
gens volgens moderne begrippen samengesteld
zijn. Het aantal zou moeten zijn overeenkom
stig de opvattingen van 1912 toen door de re
geering eveneens een aantal van 4 krachtige
kruisers noodig werd geacht.
Wij moeten echter inzien, dat de regeering
nimmer groote sprongen kan maken als zij
niet gesteund wordt door het volk.
Tegenover de reeds in 1912 noodig geachte
maatregelen staan we nu in het voordeel om
dat we thans dat alle schepen in Nederland zelf
worden gebouwd waardoor 75 pet. direct ten
goede komt aan loon en andere verdiensten,
terwijf de overige 25 pet., door ruiling van goe
deren onze volksgemeenschap indirect ten goede
kunnen komen.
Ons volk moet vooral in dezen tijd één zijn.
Wij willen Holland houden en er voor offeren.
ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN
en U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
lederen dag moet üw lever minstens een liter gal
ln Uw Ingewanden doen stroomen. Wanneer deze
stroom van gal onvoldoende is. verteert Uw voedsel
niet, het bederft. U voelt U opgeblazen, U raakt
verstopt. Uw lichaam Is vergiftigd en U bent
humeurig, voelt U ellendig en ziet alles somber in.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen.
U moet CARTER S LEVERPILLETJES nemen om
een liter gal vrij te doen stroomen en U zult weer
geheel fit zijn. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on
overtroffen om de gal te doen stroomen.
Eiscnt Carter's Leverpilletjes bij apothekers en
drogisten. L 0.7a.
Met een: leve het Vaderland, leve ons geliefd
Oranjehuis, besloot vice-admiraal Quant zijn
lezing.
Na de pauze vertoonde de heer Angenent uit
Den Helder, een deel van de marinefilm en gaf
daarbij aanvullende toelichting, die volkomen
aansloot bij hetgeen vice-admiraal Quant in zijn
voortreffelijke rede de talrijke bezoekers op
zoo spontane wijze had voorgehouden.
Nu de zomer begint te komen, hebben de
veteranen de moed uit de schoenen gehaald en
gaan ze weer ijverig voetballen.
Maandagavond vangt de eerste wedstrijd van
de reeks zomerwedstrijden aan, en wel tegen de
Heldersche scheidsrechters.
De scheidsrechters, hoewel niet met een ge
heel volledig elftal zullen de Helder-veteranen
Maandagavond om 6.45 bekampen. Wij hopen,
dat het publiek, alzoo de ware sportliefhebbers
eens naar deze 22 voetballers komt kijken en
lachen. De elftallen zien er als volgt uit:
J, de Wit oranje zw.
J. Rüeck P. de Leeuw
G. v. d. Wal N. N. F. Meijer
H. C. Freeke H. W. Freeke C. Nieuwbuurt
Zikkenheimer S. Pape
Scheidsrechter L. de Snayer
Steenkist N.N. Okkerse Augustijn W. Wieren
Annijas Jacobsz Prins
Groen L. J. J. Augustijn
W. Goudswaard
wit-zwart
RECTIFICATIE
LETTERGREEPRAADSEL.
Bij de opgegeven lettergrepen staat in den
len regel „bok", moet zijn „bak".
In den 3en regel moet tusschen „i" en „kei"
ingevoegd worden „in".
van 6 Mei 1939.
R V# iJHA Ar. v*» »-»
BEVALLEN: A. Verstegende la Court, d
C. H. Zeegers—Kos, z. N. C. G. Capel-Juta, z.
OVERLEDEN: F. K. Schmaltz, (m.), 43
jaar. K. van der Wal, (m.), 72 jaar. C. M. van
der Jagt, (m.), 70 jaar.
l^ncUlcA teu-en).
Dear Liën,
Aangezien je immer nog
veel belangstelling aan den
dag legt voor alles wat we hier
meemaken en uitvoeren, wil ik
je ditmaal het een en ander
over een vendutie oftewel le-
lang vertellen.
In Holland maken wij deze
vendutie's, beter gezegd open
bare verkoopingen van meubi
lair zelden mee. Maar als daar
ook iemand gaat verhuizen
naar een andere plaats, is 't
een normaal verschijnsel, dat al
je hebben en houden mee ver
huist. Maar hier is dat nog een
zeldzaamheid, hoewel de K.P.M.
erg veel moeite doet om de lui,
die overgeplaatst worden het
zoo geriefelijk mogelijk te
maken, wat betreft dan het vervoer van je
meubilair.
Veronderstel, dat iemand uit Malang overge
plaatst wordt naar Batavia en je riep de hulp
van de K.P.M, in, dan staat den ochtend van
je vertrek een verhuiswagen voor je deur, je
boeltje wordt erin gepakt, deze verhuiswagen
gaat mee aan boord en in Batavia wordt alles
weer in je woning gedeponeerd. Eenvoudiger
kan 't haast dus niet. Per spoor kan zoo'n ver
huizing natuurlijk ook geschieden, echter niet
zoo eenvoudig, daar 't in en uit de wagon moet.
En zoo hoog als vroeger zijn de verhuiskosten
nu ook niet meer, zoodat je 't daarvoor niet
hoeft te laten. Maar al zullen er dan niet veel
vendutie's zijn van deze overplaatsingen hier op
Java, dan toch wel van de lui, die regelmatig
naar Holland vertrekken, en koopers zijn in
veel gevallen de menschen, die pas uit Holland
komen en zich middels deze vendutie's willen
inrichten. Een gedeelte tenminste, het andere
publiek, wat je daar aantreft, wil coute que
coute naar zoo'n vendutie, hetzij om een koopje
op den kop te tikken, hetzij om er kennissen te
ontmoeten of daar samen eens heerlijk te
kletsen en te bepraten, hoe Mevrouw Zus of
Zoo zich wel ingericht had. Verder zie je er
Chineezen, Inlanders en Arabieren en wat hier
alzoo nog meer rondloopt.
Een ieder zie je op zijn beurt de boel be
kijken, oppakken, afkeuren of iets in de gaten
houden, om er straks een bod op te doen. In
dien zoo'n vendutie in het huis van een kennis
plaats vindt, doet 't me altijd eenigszins on
prettig aan. Je hebt er alles in gezelligheid en
fleur gekend en nu wordt ineens alles uit elkaar
gerafeld. Het heeft voor mij dan iets weemoe
digs. Een avond voor den eigenlijken dag,
wordt er kijkavond gehouden. Vanuit de verte
wordt dit je reeds aangekondigd door een gril
len gongslag, die regelmatig, zoolang er ge
keken kan worden, aanhoudt.
Erg dol om naar zoo'n vendutie te gaan,
ben ik gewoonlijk niet, want behalve, dat 't er
meestal smoor en smoor heet is, ben je boven
dien je geheelen ochtend kwijt. Om 't eens te
zien en een paar maal mee te maken, is leuk,
maar heb je 't nu enkele keeren zoo getroffen,
dat je steeds met leege handen bent thuisge
komen, wel, dan heb je er vlug je bekomst van.
Bovendien vind ik het een ontzettend enervee
rend werkje zoo te staan bieden. Wil je dol
graag iets hebben, dan ben je bang, dat 't voor
je neus aan een ander verkocht wordt, of dat
het hooger gaat dan je voor jezelf vastgesteld
hebt ervoor te besteden. In het begin ben je
dan ook steeds weer geneigd, om indien de ver-
koopers op je wijzen maar „ja" te knikken.
Je denkt nu, „nu, een gulden hooger kan
ik nog wel gaan", maar om 't voorwerp in
je bezit te krijgen is de prijs voor je 't weet
ver boven je raming. Daarom kan 't je ten
zeerste van dienst zijn, als je van de prijzen
in de winkels eenigszins op de hoogte bent,
want het komt meerdere malen voor, dat
iemand voor het een of ander op vendutie
gekocht, meer betaalde dan je het nieuw in
een winkel zou kunnen krijgen. Of ln vele
gevallen had je door een ietsje meer te be
steden, het nieuw en dan bovendien geheel
naar je eigen zin en smaak kunnen hebben.
Maar ik geloof, dat de geldkwestie hier ook
wel haar rol zal spelen, want iets op een ven
dutie gekocht, behoeft pas over drie maan
den betaald te worden en voor velen is dat
alweer een uitkomst. Je kunt inderdaad
natuurlijk ook boffen, vooral zoo tegen het
einde van de maand, als er vele venduties
gehouden worden en dan vaak meerdere op
een dag. Dan komt het wel eens voor, dat je
iets waar je juist je zinnen op gezet had,
voor een spotprijs krijgt.
Zoo zag ik laatst bij iemand een snoezig
eetkamer-ameublement, dat was met inbegrip
van twee dressoirs en een theetafel voor de
somma van 40.gekocht. Ze had toen alles
even laten bijwerken en beitsen. Het was stijl
vol en het zag er toen weer als nieuw uit en
voor zoo'n prijs kom je natuurlijk in geen
toko klaar. Dus heb je zin en tijd om vele
van deze verkoopingen af te loopen, dan kan
je je huisinrichting vaak voor een krats bij
elkaar krijgen. Maar denk niet, dat je daar
in een ochtend mee slaagt, vooral nu niet.
waar ze zoo goed gaan en vaak veel geld
opbrengen. Wil je zelf iets verkoopen, dan
kan dat ook weer door middel van zoo'n
vendukantoor gedaan worden. Het wordt dan
op een andere vendutie bijgezet. Nu weet je
denkelijk wel genoeg hierover.
Weinig bijzonders gebeurd overigens, deze
afgeloopen week. Alleen tot de ontzettende
ontdekking gekomen, dat er witte mieren in
ons huis zijn en dat is wel 't allerergste, wat
je je voor kan stellen. In een nacht een klee-
renkastje van de kinderen binnengedrongen,
hebben ze daar een stuk of zes jurkjes aan
gevreten. Van twee jurkjes was niets meer
over dan een klein stukje goed, zoodat ik nog
ontdekken kon welke het geweest waren. De
andere konden nog net voor poetslappen ge
bruikt worden. Zooiets is ellendig. En als je
dat nare kleine gaatje zag, waar ze uitkwa
men, dan zou je niet willen gelooven, dat die
beesten zoo vlug zooveel schade kunnen aan
richten. Alles direct vol flit gespoten en het
gat dichtgemaakt. De schrik, toen ik na een
week echter ontdekte, dat ze nu binnenge
slopen waren in onze slaapkamer, ook weer
door een kleine opening in den vloer. Het
onheil, dat ze hier gesticht hadden, beperkte
zich tot het behang, waar ze ongeveer een
vierkante meter van weggeknaagd hadden.
Juist boven een kast. Nu, ik was allang blij,
dat ze daar nog niet ingekomen waren. Aan
gezien die kamer bij onzen intrek hier, reeds
behangen was en ik geen stukje van het bij-
behooren dbehang meer kon ontdekken, werd
ik dus door deze schade genoodzaakt, alles
er af te laten halen. Ik kijk nu iederen dag
met Argus-oogen rond, of ik ze niet ten derde
male kan betrappen, maar tot nog toe is 't
hierbij gebleven. Hoeveel gevaar die beesten
uit kunnen richten, blijkt wel uit het feit, dat
indien je door een contract aan een huis ge
bonden bent, dit contract vervalt, indien de
aanwezigheid van witte mieren aangetoond
is. Ik hoop echter niet, dat het zoover komen
zal dat we het huis zullen moeten verlaten,
want nog steeds wonen we hier met groot
pleizier en ik zal dan maar goed op mijn
qui-vive zijn.
Toen heb ik maar een djait gezocht en met
behulp van deze, de heele kindergarderobe
weer aangevuld. Je betaalt zoo iemand 0.60
0.80 per dag, 't hangt er maar van af,
of ze zelf wel of niet kan knippen. Nu, die
weelde kon ik me toen wel veroorloven. Het
eenige vooredel, wat deze witte mieren ge
bracht hebben, is een extra glunder gezicht
van mijn oudste, die nu trotsch iederen mid
dag in een nieuwe jurk verschijnt.
Na dit griezelverhaal tot volgende keer
maar weer.
Vele groeten,
Je IRA.
De politieke situatie in Europa bljjft
duister, maar wat uit de berichten van den
laatsten tijd wel blijkt, is, dat Europa zich
aan het herorienteeren is. Duitschland en
Italië hebben, om te beginnen, nu een mili
tair bondgenootschap gesloten, dat in de
eerste plaats bedoeld is als een actie tegen
over de politiek van Engeland. Over dit
militair bongenootschap wordt nogal vrij
verschillend geoordeeld, over het algemeen
wordt het niet te hoog aangeslagen, wordt
het meer als een formaliteit beschouwd en
beweert men dan ook, in bevoegde Italiaan-
sche kringen, dat het aan Italië geen nieu
we verplichtingen oplegt dan de reeds be
staande, dat Italië zich niet meer gebonden
heeft dan het al was.
Hoe het zij, Duitschland, want het is Duitsch
land vooral, heeft aan Europa willen zeggen,
dat de as Berlijn-Rome, onverbrekelijke!- is
dan ooit en dat met niet moet denken, dat er
een wig te drijven is tusschen de vriendschap
der beide landen.
Het is alles nog vrij duister, maar we
vragen ons toch af, kan het aftreden van
Litwinof met deze veronderstellingen in
verband staan. Litwinof was een vriend
van Engeland en een onverzoenlijken
tegenstander van Duitschland. Als Rus
land dus toenadering tot Duitschland wil
is het wenschelijk om op buitenlandsche
zaken geen feilen tegenstander van het
Derde Rijk te plaatsen.
Hoe het ook zij, zeker is, dat met dit alles
maanden gemoeid is en dat we dus een periode
van politiek oriënteeren en tasten zullen krij
gen, doch dat we voorloopig niet bezorgd be
hoeven te zijn voor nieuwe daden van agressie.
In dit verband is interessant, dat Duitschland
zijn oog op Moskou, schrijve en zegge Mos
kou, schijnt gericht te hebben. Er zijn in den
laatsten tijd geen onvriendelijkheden van
Duitschland aan het adres van Rusland ge
richt, terwijl Stalin in zijn laatste partijreda
in Maart j.1. geen speldeprikken op Duitsch
land heeft gericht.
Het is alles nog vrij duister, maar we
vragen ons toch af, kan het aftreden van
Litwinof met deze veronderstellingen in
verband staan. Litwinof was een vriend
van Engeland en een onverzoenlijken te
genstander van Duitschland. Als Rusland
dus toenadering tot Duitschland wil is
het wenschelijk om op buitenlandsche
zaken geen felle tegenstander van het
Derde Rijk te plaatsen.
Mocht deze conclusie waar zijn, dan zou aan
de Engelsche politiek een geweldige afbreuk
worden gedaan en zou Duitschland een groote
winst boeken.
Zaterdagavond, na afloop van de uitvoering
van de Padvinders in Musis Sacrum, waren
eenige van de jeugdige leden in de gang aan
het „tikkieloop" spelen. Een van de jongens,
de pl.m. 13-jarige Ab. Haagen, gleed daarbij
uit en viel met zijn hoofd tegen de groote
staande spiegel. De jongen kwam daarbij zoo
hard terecht, dat de spiegel aan gruzelemen
ten brak, waarbij de knaap een diepe snede
boven het ilnkeroog bekwam en aan de lin
kerhand vrij ernstig werd verwond.
Nadat de jongen ter plaatse door een ver
pleegster was verbonden, is hij naar huis ge
bracht.
Fraude.
Tegen een persoon die „handig" meende te
zijn, zal door de nog „handiger" politie proces
verbaal worden opgemaakt, wegens steun-
fraude ten nadeele van Maatschappelijk Hulp
betoon in onze gemeente.
Burgers contra soldaten.
Dat tusschen soldaten en burgers niet altijd
alles koek en ei is, zooals men zou kunnen
denken gezien alles, wat er gedaan en gewerkt
wordt, bleek in den nacht van Zaterdag op
Zondag. De politie verscheen juist bijtijds op
het tooneel van den strijd om erger te voor
komen.
Denkt om grendels en nachtsloten.
De inbrekers zijn weer op pad. Zondagnacht
hadden ze de Sluisdjjkstraat tot hun opera
tieterrein gekozen. Met een buit van 30.—
verdwenen ze
Betalen of de „doos".
Als eenmaal een arrestatie is uitgevaardigd
is het met de vrijheid gedaan, tenzij men be
taalt. Een tweetal veroordeelden wandelden
rond en werden opgebracht, maar de een
herkreeg zijn vrijheid door de 18 boete te
betalen, de ander, die 48 schuldig was, en
niet kon betalen, werd op transport naar
Alkmaar gesteld, om 20 dagen over zijn
zonden na te denken.
„Bonnen"-regen.
Bekeurd: twee personen wegens overtreding
der arbeidswet, een tweetal wegens parkeeren
aan den verkeerden kant in de Koningstraat,
en één daar hij de Goverdwarsstraat (één
richting verkeer) was ingefietst.
Opletten is geboden!