SCHUDT UW LEVER WAKKER Over de venduties rKrSnv»n Zü*™»» ERFTEMEUER* TABAK Maandag 8 Mei 1939 Tweede Blad &faddriieuw.>5 f 110.. voor het Beatrix-fonds Studenten winnen van Adelborsten Amsterdamsche Marine avond Veteranen Voetbal Heroriënteering in Europa Burgerlijke Stand van Den Helder Witte mierenplaag Wat ze in eeu nacht verorberden Ongelukkig val Uit het politie-rapport i Prachtig geslaagde Zaterdagmiddag. Het was vol op het Racing-terrein, Zater dagmiddag, gezellig vol. Dank zij het mooie weer, dank zij de verrassingen van Piet van Twisk en last but not least, dank zij den aftrap van onzen Burgervader. Want eerlijk gezegd waren we „dol" nieuws- giering hoe de Burgemeester „em" dit zou lappen. Maar vóór die sensationeele gebeur tenis had Frans Neyts, de geblesseerde aan voerder der Bios-Boys, in een pracht van een speech (alhoewel naar zijn zeggen „spreken zn fort niet was"), den Burgemeester wel kom geheeten. Een tak van orchideëen voor mevrouw Ritmeester. Ook mevrouw Ritmeester werd niet verge ten, vooral niet na haar sympathieke geste om een medaille voor het verliezende elftal beschikbaar te stellen. Een prachtige tak orchideëen werd haar overreikt. En nog iemand kreeg bloemen van onzen gullen „tee kenaar". Dat was de aanvoerder der Cellu- loid-Boys, die deze bloemenhulde door één van zijn kant liet volgen en mevrouw van Twisk een ruikertje offreerde. De wedstrijd Toen was het woord aan scheidsrechter Boekman en zijn 22 discipelen. We hadden ons, eerlijk gezegd niet zoo heel veel van den wedstrijd voorgesteld, maar deze twee ploe gen, samengesteld uit „filmaanhangers" uit Amsterdam en Den Helder, zorgden voor een „frissche en vroolijke voetbalkrijg". Er werd getruct, er werd gespurten er werd ook wel eens grandios over een bal heen getrapt. Maar het publiek leefde mee, genoot van het menu, dat hun werd voorgezet, een menu, waarin scheidsrechter Boekman met interna tionale kennerblik de lakens, oftewel de vrije schoppen uitdeelde. Direct na den aftrap (wat deed „onze bur gervader", dat prima!) waren onze „kaartjes knippers, enz.", sterker, maar hoe ze ook zwoegden, voor de rust kregen ze geen vat op het uitmuntende spel van den Celluloid rechtsback. Maar in de tweede helft brak Po- lane er met een sneltreinvaartje tusschenuit en door de beenen van. den verbluften Cellu- loid-ling, die in doel stond, liet hij de tribune op zijn kop staan. En het werd iedere voet balkenner duidelijk: de veel zwaardere Am sterdammers kregen last van zekere lichaamsdeelen. De Bios-Boys, sneller dan ooit, trokken er nog een keer tusschenuit en voor de tweede maal kon promotor v. Twisk de gelukwenschen van zijn Amsterdamsche tegenstanders in ontvangst nemen. Toen was het voorbij. Burgemeester reikt de prijzen uit. Als extra nummer van deze Zaterdagmid- dag-matinée kregen we nogmaals den Burge meester op het podium, die met de belofte, dat hij misschien nog wel eens met den Ge meenteraad het veld in zou komen voor dit mooie doel, de prijzen uitreikte. Daarna nog sprak scheidsrechter Boekman in een geestige toespraak zijn voldoening uit, dat het Bedrijfsvoetbal zoo'n groote vlucht nam en in die vlucht zich natuurlijk in dienst stelde van liefdadige doeleinden, waarin hier in Den Helder vooral Piet van Twisk steeds maar weer het initiatief nam. Ook had hij met groote vreugde opgemerkt, dat Den Hel der een burgemeester bezat, die het klappen van de voetbalzweep terdege kende, waarop als slotwoord burgem. Ritmeester scheids rechter Boekman voor dit complimentje dank zegde. Zoo was deze middag weer ten einde, een middag, die 110 opleverde en waarop Piet van Twisk met trots kan terugzien. Zaterdagmiddag organiseerde het Rotter- damsch Studentengenootschap onder auspiciën van de K.N.A.U. op de sintelbaan Blijdorp te Rotterdam een tweekamp tusschen de Neder- landsche studentenploeg en de cadetten, welke door de studenten met 70—62 punten werd gewonnen. De zware regenval was oorzaak, dat de wedstrijden een uur moesten worden uitge steld, maar toch was de baan nog zeer zwaar, toen de 100 meter een aanvang nam. De wat later gehouden nummers, zooals 200 en 400 meter, gaven direct betere tijden te zien, daar toen de baan al weer bijna droog was. De veldnummers hebben echter zeer te lijden gehal van den doorweekten bodem, aangezien geen sintel-aanloopen aanwezig' zijn. De ploe gen wogen goed tegen elkander op. De uitslagen luiden: 100 meter hardloopen: 1. Martine (stud.) 11,8 sec. 2. Abbenbroek (cad.) 11,8 sec. 200 meter hardloopen: t 1. Martine (stud.) 23,5 sec. 2. Kessels (cad.) 23.6 sec. 400 meter hardloopen: 1. Vonk (cad.) 53,3 sec. 2. Kamp (stud.) 53,9 sec. 800 meter hardloopen: 1. De Roy van Zuydewijn (stud.) 2. min. 12.7 sec. 2. Porton (cad.) 2 min. 14,6 sec< 1500 meter hardloopen: 1. Van Oosten (cad.) 5 mm. 7,9 sec. 2. Jebbink (stud.) 5 min. 8,5 sec. f SseT(stud.) 1.79 meter. 2. A. Jasz (stud.) 1.74 meter. 2. Kessels (cad.) 6.28 meter. f meter. 2. Herreberg» (stud.) 12.26 meter. Kogelstooten: 1. O Kronig (stud.) 12.88 meter. 2. v. d. Voord (stud.) 11.04 meter. fTTSTW. 30.81 meter. 2. ven oer Woord (stud.) 29.68 meter. Speerwerpen: 2 Van 1. Van Aarem (cad.) 40.78 meier. Galen (stud.) 40.40 meter. 4X100 meter estafette: 1. Studenten 45,6 sec. 2. Cadetten Totaaluitslag: 1. Studenten 70 punten. Cadetten 62 punten. De groote Aula van het Koloniaal Instituut te Amsterdam was Zaterdagavond 6 Mei ge heel gevuld, toen vice-admiraal L. F. Quant, rustig, vlot en sterk overtuigend zijn lezing hield over „de maritieme verdediging van het Kederlandsch Imperium". Er is reden zich over deze belangstelling voor de marine te verheugen, al is deze, naar admiraal Quant opmerkte, minder groot dan de bijeenkomsten te Rotterdam en te Eind hoven, waarvoor Z.Ex. eveneens spreken mocht. Aan het verzoek van het filmcomité ten bate van het genootschap „Liefdadigheid naar vermogen", heeft spr. gaarne voldaan te spre ken over de taak van de marine in vredes- en in oorlogstijd", ook al omdat de even- tueele baten ten goede komen aan het ge nootschap. Vele officieren van land- en zeemacht we ontmoetten er ook den commandant der maritieme middelen te Amsterdam, den kapt. ter zee Rost van Tonningen en den kapt.- luit. ter zee Hetterschy vulden met den be langstellenden burger en een groep jongens van het Matrozen-Instituut, de groote zaal. Meer en meer wordt men zich bewust in Nederland, dat de tijden ernstig zijn zoo leidde vice-admiraal Quant zijn lezing in en voor dien tijd wordt een Nederlander nu eenmaal niet gauw wak ker. De regeering heeft vele ook ingrijpende maatregelen moeten treffen en het is op vallend, doch geheel liggend in de historische lijn van ons volk, dat waar de belangstel ling voor de weermacht stijgt, deze vooral uitgaat naar de vloot. Nog altijd zijn wij een volk van de zee. De maatregelen van de regeering hebben geen ander doel, dan onze zelfstandigheid te behouden. Nederland leeft in de meest vriend schappelijke verhoudingen met onze buur staten en dit geldt niet alleen voor Europa, doch ook voor de verhoudingen in het Oosten. Want de zelfstandigheidspolitiek van Neder land zou evenmin kunnen toelaten, dat in Oost-Indië deelen van ons eilandenrijk zouden worden bezet. Ook daarvoor geldt het krach tige woord van de regeering, dat wij geen duimbreed grond aan wien dan ook zul len afstaan. Maar daaruit volgen vanzelf belangrijke en zeer vérgaande consequenties. Er is in het wereldgebeuren van den laat- sten tijd een zeer veranderde situatie gekomen. Tot nog toe hebben velen in de gedachte geleefd, dat bij eventueele conflicten, hulp van anderen te verwachten zou zijn. Het collec- tiviteitsbegrip heeft velen zoo sterk voor den geest gestaan, dat men meer dacht aan wat anderen zouden dan wat wij eventueel zelf moetén doen. tl i U i K' I)e tijden zijn zeer ernstig en liet; i heeft geen zin, nu elkander verwijten te maken, doch wel mede te werken aan de verdediging. Wij Nederlanders hebben geen enkele agressieve bedoeling als wjj onze weermacht uitbreiden. Maar wjj moeten paraat zijn. Laten we hopen, dat de oorlog nooit komt en dat wij de ge legenheid zullen hebben onze weermacht gereed te houden. In dit verband legt spr. nadruk bij het uit spreken van zijn vaste overtuiging van de activiteit van het personeel der marine, dat allen, van hoog tot laag, hun leven feil zullen hebben voor het Vaderland. Uitvoerig behandelt de oud-commandant der Marine de taak der marine, die in het juiste begrip van de Staatsmarine overal ter wereld zal moeten optreden waar de belangen van Nederland dit vorderen. Wel is het mate riaal te verdeelen in schepen voor de regio nale diensten en zeegaande vloot. Nu is men van oordeel, dat in de harmo nische samenstelling van de vloot kruisers niet voldoende zijn en dat daaraan uitbreiding moet worden gegeven. Welke uitbreiding dit zou moeten zijn, moet de regeering uitmaken. Eén ding staat vast, dat we niet meer tevreden mogen zijn met wat we tot nog toe hadden. Tegenover de samenstelling van de marine vaft andere mogendheden moeten wij bij eventueele agressie voldoende kun nen optreden. Het is uitgesloten, dat wij op hulp van anderen zouden kunnen reke nen. We moeten ons zelf zijn en zelf aan vullen wat noodig is. Met een voorbeeld, dat uitvoerig onze posi tie in Indië tegenover bepaalde agressie be handelt, maakt spr. de opmerking, dat het voor een eventueelen tegenstander niet ge makkelijk zijn zal in Indië voet aan wal te krijgen en te behouden. Maar naarmate onze weermacht ter zee ster ker is, zal de tegenstander zich wel tweemaal bedenken alvorens hij tot- daden van agressie over gaat. Hebben wij schepen van de z.g. tus- schenklasse, dan zal het voor een tegen stander noodig zjjn slagschepen te zenden. Moet Nederland daarom ook slag schepen hebben? Neen!, zegt spr. Maar wel moeten we aan onze vloot een klasse van schepen toevoegen, die zwaar be wapend zijn en beschermd. In dit verband noemt spr. kruisers van pl.m. 25.000 ton, mo gelijk iets minder, die een snelheid zullen kun nen ontwikkelen van 33 mijl en gewapend zijn met b.v. 8 a 9 kanons van 28 cm en ook overi gens volgens moderne begrippen samengesteld zijn. Het aantal zou moeten zijn overeenkom stig de opvattingen van 1912 toen door de re geering eveneens een aantal van 4 krachtige kruisers noodig werd geacht. Wij moeten echter inzien, dat de regeering nimmer groote sprongen kan maken als zij niet gesteund wordt door het volk. Tegenover de reeds in 1912 noodig geachte maatregelen staan we nu in het voordeel om dat we thans dat alle schepen in Nederland zelf worden gebouwd waardoor 75 pet. direct ten goede komt aan loon en andere verdiensten, terwijf de overige 25 pet., door ruiling van goe deren onze volksgemeenschap indirect ten goede kunnen komen. Ons volk moet vooral in dezen tijd één zijn. Wij willen Holland houden en er voor offeren. ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN en U zult 's morgens „kiplekker" uit bed springen. lederen dag moet üw lever minstens een liter gal ln Uw Ingewanden doen stroomen. Wanneer deze stroom van gal onvoldoende is. verteert Uw voedsel niet, het bederft. U voelt U opgeblazen, U raakt verstopt. Uw lichaam Is vergiftigd en U bent humeurig, voelt U ellendig en ziet alles somber in. De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen. U moet CARTER S LEVERPILLETJES nemen om een liter gal vrij te doen stroomen en U zult weer geheel fit zijn. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on overtroffen om de gal te doen stroomen. Eiscnt Carter's Leverpilletjes bij apothekers en drogisten. L 0.7a. Met een: leve het Vaderland, leve ons geliefd Oranjehuis, besloot vice-admiraal Quant zijn lezing. Na de pauze vertoonde de heer Angenent uit Den Helder, een deel van de marinefilm en gaf daarbij aanvullende toelichting, die volkomen aansloot bij hetgeen vice-admiraal Quant in zijn voortreffelijke rede de talrijke bezoekers op zoo spontane wijze had voorgehouden. Nu de zomer begint te komen, hebben de veteranen de moed uit de schoenen gehaald en gaan ze weer ijverig voetballen. Maandagavond vangt de eerste wedstrijd van de reeks zomerwedstrijden aan, en wel tegen de Heldersche scheidsrechters. De scheidsrechters, hoewel niet met een ge heel volledig elftal zullen de Helder-veteranen Maandagavond om 6.45 bekampen. Wij hopen, dat het publiek, alzoo de ware sportliefhebbers eens naar deze 22 voetballers komt kijken en lachen. De elftallen zien er als volgt uit: J, de Wit oranje zw. J. Rüeck P. de Leeuw G. v. d. Wal N. N. F. Meijer H. C. Freeke H. W. Freeke C. Nieuwbuurt Zikkenheimer S. Pape Scheidsrechter L. de Snayer Steenkist N.N. Okkerse Augustijn W. Wieren Annijas Jacobsz Prins Groen L. J. J. Augustijn W. Goudswaard wit-zwart RECTIFICATIE LETTERGREEPRAADSEL. Bij de opgegeven lettergrepen staat in den len regel „bok", moet zijn „bak". In den 3en regel moet tusschen „i" en „kei" ingevoegd worden „in". van 6 Mei 1939. R V# iJHA Ar. v*» »-» BEVALLEN: A. Verstegende la Court, d C. H. Zeegers—Kos, z. N. C. G. Capel-Juta, z. OVERLEDEN: F. K. Schmaltz, (m.), 43 jaar. K. van der Wal, (m.), 72 jaar. C. M. van der Jagt, (m.), 70 jaar. l^ncUlcA teu-en). Dear Liën, Aangezien je immer nog veel belangstelling aan den dag legt voor alles wat we hier meemaken en uitvoeren, wil ik je ditmaal het een en ander over een vendutie oftewel le- lang vertellen. In Holland maken wij deze vendutie's, beter gezegd open bare verkoopingen van meubi lair zelden mee. Maar als daar ook iemand gaat verhuizen naar een andere plaats, is 't een normaal verschijnsel, dat al je hebben en houden mee ver huist. Maar hier is dat nog een zeldzaamheid, hoewel de K.P.M. erg veel moeite doet om de lui, die overgeplaatst worden het zoo geriefelijk mogelijk te maken, wat betreft dan het vervoer van je meubilair. Veronderstel, dat iemand uit Malang overge plaatst wordt naar Batavia en je riep de hulp van de K.P.M, in, dan staat den ochtend van je vertrek een verhuiswagen voor je deur, je boeltje wordt erin gepakt, deze verhuiswagen gaat mee aan boord en in Batavia wordt alles weer in je woning gedeponeerd. Eenvoudiger kan 't haast dus niet. Per spoor kan zoo'n ver huizing natuurlijk ook geschieden, echter niet zoo eenvoudig, daar 't in en uit de wagon moet. En zoo hoog als vroeger zijn de verhuiskosten nu ook niet meer, zoodat je 't daarvoor niet hoeft te laten. Maar al zullen er dan niet veel vendutie's zijn van deze overplaatsingen hier op Java, dan toch wel van de lui, die regelmatig naar Holland vertrekken, en koopers zijn in veel gevallen de menschen, die pas uit Holland komen en zich middels deze vendutie's willen inrichten. Een gedeelte tenminste, het andere publiek, wat je daar aantreft, wil coute que coute naar zoo'n vendutie, hetzij om een koopje op den kop te tikken, hetzij om er kennissen te ontmoeten of daar samen eens heerlijk te kletsen en te bepraten, hoe Mevrouw Zus of Zoo zich wel ingericht had. Verder zie je er Chineezen, Inlanders en Arabieren en wat hier alzoo nog meer rondloopt. Een ieder zie je op zijn beurt de boel be kijken, oppakken, afkeuren of iets in de gaten houden, om er straks een bod op te doen. In dien zoo'n vendutie in het huis van een kennis plaats vindt, doet 't me altijd eenigszins on prettig aan. Je hebt er alles in gezelligheid en fleur gekend en nu wordt ineens alles uit elkaar gerafeld. Het heeft voor mij dan iets weemoe digs. Een avond voor den eigenlijken dag, wordt er kijkavond gehouden. Vanuit de verte wordt dit je reeds aangekondigd door een gril len gongslag, die regelmatig, zoolang er ge keken kan worden, aanhoudt. Erg dol om naar zoo'n vendutie te gaan, ben ik gewoonlijk niet, want behalve, dat 't er meestal smoor en smoor heet is, ben je boven dien je geheelen ochtend kwijt. Om 't eens te zien en een paar maal mee te maken, is leuk, maar heb je 't nu enkele keeren zoo getroffen, dat je steeds met leege handen bent thuisge komen, wel, dan heb je er vlug je bekomst van. Bovendien vind ik het een ontzettend enervee rend werkje zoo te staan bieden. Wil je dol graag iets hebben, dan ben je bang, dat 't voor je neus aan een ander verkocht wordt, of dat het hooger gaat dan je voor jezelf vastgesteld hebt ervoor te besteden. In het begin ben je dan ook steeds weer geneigd, om indien de ver- koopers op je wijzen maar „ja" te knikken. Je denkt nu, „nu, een gulden hooger kan ik nog wel gaan", maar om 't voorwerp in je bezit te krijgen is de prijs voor je 't weet ver boven je raming. Daarom kan 't je ten zeerste van dienst zijn, als je van de prijzen in de winkels eenigszins op de hoogte bent, want het komt meerdere malen voor, dat iemand voor het een of ander op vendutie gekocht, meer betaalde dan je het nieuw in een winkel zou kunnen krijgen. Of ln vele gevallen had je door een ietsje meer te be steden, het nieuw en dan bovendien geheel naar je eigen zin en smaak kunnen hebben. Maar ik geloof, dat de geldkwestie hier ook wel haar rol zal spelen, want iets op een ven dutie gekocht, behoeft pas over drie maan den betaald te worden en voor velen is dat alweer een uitkomst. Je kunt inderdaad natuurlijk ook boffen, vooral zoo tegen het einde van de maand, als er vele venduties gehouden worden en dan vaak meerdere op een dag. Dan komt het wel eens voor, dat je iets waar je juist je zinnen op gezet had, voor een spotprijs krijgt. Zoo zag ik laatst bij iemand een snoezig eetkamer-ameublement, dat was met inbegrip van twee dressoirs en een theetafel voor de somma van 40.gekocht. Ze had toen alles even laten bijwerken en beitsen. Het was stijl vol en het zag er toen weer als nieuw uit en voor zoo'n prijs kom je natuurlijk in geen toko klaar. Dus heb je zin en tijd om vele van deze verkoopingen af te loopen, dan kan je je huisinrichting vaak voor een krats bij elkaar krijgen. Maar denk niet, dat je daar in een ochtend mee slaagt, vooral nu niet. waar ze zoo goed gaan en vaak veel geld opbrengen. Wil je zelf iets verkoopen, dan kan dat ook weer door middel van zoo'n vendukantoor gedaan worden. Het wordt dan op een andere vendutie bijgezet. Nu weet je denkelijk wel genoeg hierover. Weinig bijzonders gebeurd overigens, deze afgeloopen week. Alleen tot de ontzettende ontdekking gekomen, dat er witte mieren in ons huis zijn en dat is wel 't allerergste, wat je je voor kan stellen. In een nacht een klee- renkastje van de kinderen binnengedrongen, hebben ze daar een stuk of zes jurkjes aan gevreten. Van twee jurkjes was niets meer over dan een klein stukje goed, zoodat ik nog ontdekken kon welke het geweest waren. De andere konden nog net voor poetslappen ge bruikt worden. Zooiets is ellendig. En als je dat nare kleine gaatje zag, waar ze uitkwa men, dan zou je niet willen gelooven, dat die beesten zoo vlug zooveel schade kunnen aan richten. Alles direct vol flit gespoten en het gat dichtgemaakt. De schrik, toen ik na een week echter ontdekte, dat ze nu binnenge slopen waren in onze slaapkamer, ook weer door een kleine opening in den vloer. Het onheil, dat ze hier gesticht hadden, beperkte zich tot het behang, waar ze ongeveer een vierkante meter van weggeknaagd hadden. Juist boven een kast. Nu, ik was allang blij, dat ze daar nog niet ingekomen waren. Aan gezien die kamer bij onzen intrek hier, reeds behangen was en ik geen stukje van het bij- behooren dbehang meer kon ontdekken, werd ik dus door deze schade genoodzaakt, alles er af te laten halen. Ik kijk nu iederen dag met Argus-oogen rond, of ik ze niet ten derde male kan betrappen, maar tot nog toe is 't hierbij gebleven. Hoeveel gevaar die beesten uit kunnen richten, blijkt wel uit het feit, dat indien je door een contract aan een huis ge bonden bent, dit contract vervalt, indien de aanwezigheid van witte mieren aangetoond is. Ik hoop echter niet, dat het zoover komen zal dat we het huis zullen moeten verlaten, want nog steeds wonen we hier met groot pleizier en ik zal dan maar goed op mijn qui-vive zijn. Toen heb ik maar een djait gezocht en met behulp van deze, de heele kindergarderobe weer aangevuld. Je betaalt zoo iemand 0.60 0.80 per dag, 't hangt er maar van af, of ze zelf wel of niet kan knippen. Nu, die weelde kon ik me toen wel veroorloven. Het eenige vooredel, wat deze witte mieren ge bracht hebben, is een extra glunder gezicht van mijn oudste, die nu trotsch iederen mid dag in een nieuwe jurk verschijnt. Na dit griezelverhaal tot volgende keer maar weer. Vele groeten, Je IRA. De politieke situatie in Europa bljjft duister, maar wat uit de berichten van den laatsten tijd wel blijkt, is, dat Europa zich aan het herorienteeren is. Duitschland en Italië hebben, om te beginnen, nu een mili tair bondgenootschap gesloten, dat in de eerste plaats bedoeld is als een actie tegen over de politiek van Engeland. Over dit militair bongenootschap wordt nogal vrij verschillend geoordeeld, over het algemeen wordt het niet te hoog aangeslagen, wordt het meer als een formaliteit beschouwd en beweert men dan ook, in bevoegde Italiaan- sche kringen, dat het aan Italië geen nieu we verplichtingen oplegt dan de reeds be staande, dat Italië zich niet meer gebonden heeft dan het al was. Hoe het zij, Duitschland, want het is Duitsch land vooral, heeft aan Europa willen zeggen, dat de as Berlijn-Rome, onverbrekelijke!- is dan ooit en dat met niet moet denken, dat er een wig te drijven is tusschen de vriendschap der beide landen. Het is alles nog vrij duister, maar we vragen ons toch af, kan het aftreden van Litwinof met deze veronderstellingen in verband staan. Litwinof was een vriend van Engeland en een onverzoenlijken tegenstander van Duitschland. Als Rus land dus toenadering tot Duitschland wil is het wenschelijk om op buitenlandsche zaken geen feilen tegenstander van het Derde Rijk te plaatsen. Hoe het ook zij, zeker is, dat met dit alles maanden gemoeid is en dat we dus een periode van politiek oriënteeren en tasten zullen krij gen, doch dat we voorloopig niet bezorgd be hoeven te zijn voor nieuwe daden van agressie. In dit verband is interessant, dat Duitschland zijn oog op Moskou, schrijve en zegge Mos kou, schijnt gericht te hebben. Er zijn in den laatsten tijd geen onvriendelijkheden van Duitschland aan het adres van Rusland ge richt, terwijl Stalin in zijn laatste partijreda in Maart j.1. geen speldeprikken op Duitsch land heeft gericht. Het is alles nog vrij duister, maar we vragen ons toch af, kan het aftreden van Litwinof met deze veronderstellingen in verband staan. Litwinof was een vriend van Engeland en een onverzoenlijken te genstander van Duitschland. Als Rusland dus toenadering tot Duitschland wil is het wenschelijk om op buitenlandsche zaken geen felle tegenstander van het Derde Rijk te plaatsen. Mocht deze conclusie waar zijn, dan zou aan de Engelsche politiek een geweldige afbreuk worden gedaan en zou Duitschland een groote winst boeken. Zaterdagavond, na afloop van de uitvoering van de Padvinders in Musis Sacrum, waren eenige van de jeugdige leden in de gang aan het „tikkieloop" spelen. Een van de jongens, de pl.m. 13-jarige Ab. Haagen, gleed daarbij uit en viel met zijn hoofd tegen de groote staande spiegel. De jongen kwam daarbij zoo hard terecht, dat de spiegel aan gruzelemen ten brak, waarbij de knaap een diepe snede boven het ilnkeroog bekwam en aan de lin kerhand vrij ernstig werd verwond. Nadat de jongen ter plaatse door een ver pleegster was verbonden, is hij naar huis ge bracht. Fraude. Tegen een persoon die „handig" meende te zijn, zal door de nog „handiger" politie proces verbaal worden opgemaakt, wegens steun- fraude ten nadeele van Maatschappelijk Hulp betoon in onze gemeente. Burgers contra soldaten. Dat tusschen soldaten en burgers niet altijd alles koek en ei is, zooals men zou kunnen denken gezien alles, wat er gedaan en gewerkt wordt, bleek in den nacht van Zaterdag op Zondag. De politie verscheen juist bijtijds op het tooneel van den strijd om erger te voor komen. Denkt om grendels en nachtsloten. De inbrekers zijn weer op pad. Zondagnacht hadden ze de Sluisdjjkstraat tot hun opera tieterrein gekozen. Met een buit van 30.— verdwenen ze Betalen of de „doos". Als eenmaal een arrestatie is uitgevaardigd is het met de vrijheid gedaan, tenzij men be taalt. Een tweetal veroordeelden wandelden rond en werden opgebracht, maar de een herkreeg zijn vrijheid door de 18 boete te betalen, de ander, die 48 schuldig was, en niet kon betalen, werd op transport naar Alkmaar gesteld, om 20 dagen over zijn zonden na te denken. „Bonnen"-regen. Bekeurd: twee personen wegens overtreding der arbeidswet, een tweetal wegens parkeeren aan den verkeerden kant in de Koningstraat, en één daar hij de Goverdwarsstraat (één richting verkeer) was ingefietst. Opletten is geboden!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 5