CHAMBERLAIN
doet je goed!
TARZAN
ËN PI
OLIFANT!
MANNEN
licht Britsche vrouwen in
0
Radioprogramma
vaart uit
DOOR
EDGAR RICE
BURROUGHS
„Een kalme geest van ferme vastberadenheid
Centraal vluchtelingenkamp
„vernederend"
De juweelendiefstal
te Amsterdam
Ethel M Dell
29.
Wakker geworden door de angstkreet van
Golfala sprong Spike van zijn veldbed.
„Troll!" riep hij. Er kwam geen antwoord
Spike begreep nu, dat Troll de oorzaak moest
zgn van deze kreet. Met enkele stappen was
hij bij de hun van Gonfala. Hij vloog naar
binuen. Troll trad hem met een nijdige kreet
tegemoet. De beide mannen vlogen elkaar
aan en rolden over de grond, terwijl ze elkaar
raak sloegen. Zo nu en dan onderbrak een
kreet van pijn het hevig zuchten en steunen.
Gonfala kroop verschrikt zo ver mogelijk in
de hut naar achteren. Ze rolden dichter naar
haar toe en ze ging uit de weg. Haar nieuwe
positie bracht haar dichter bij de uitgang.
Het gaf haar de gelegenheeid te ontsnappen,
waarvan ze snel gebruik maakte. Terwijl ze
naar buiten rende, kwamen de krijgers naar
de hut gelopen. Maar nu hield het geluid
van het gevecht op. Een ogenblik later kwam
Spike naar buiten, waggelend op zijn benen,
Gonfala beefde van angst. Van de twee man,
nen vreesde zij Spike het meest. Als Trou
dood was, zou ze aan de genade van deze,,
wreden bandiet zijn overgeleverd.
De oude paraplu maakte een suc
cesvolle tournée door Europa.
Voor 8000 vrouwen heeft minister
president Chamberlain gisterenmid
dag een rede gehouden in een door
de conservatieve partij in de Albert
Hall te Londen belegde vergadering.
„Gij hebt de oude paraplui zien rond
gaan", zeide Chamberlain, en ge hebt
geloof ik onze tot dusver succesvolle
pogingen goedgekeurd om Europa
buiten een oorlog te houden.
Verwijzende naar de gebeurtenissen
der laatste twaalf maanden, zeide
hij: Wij hebben 'n geheelen toonlad
der van emoties doorstaan en thans
zijn de menschen gekalmeerd in een
geest van ferme vastberadenheid!
Verwijzende naar hen die critiek op hem
uitoefenen, zeide Chamberlain te meenen,
dat hij den steun had van de vrouwen, en
dat dezen een helderder kijk hadden dan
sommigen van hen wier inzicht verduisterd
is door vooroordeelen van partijen of per
sonen.
Uitvoerig zette Chamberlain uiteen, dat
het niet de bedoeling was van Engeland om
Duitschland te isoleeren, of de wettige uit
breiding van den Duitschen handel in Mid
den- en Zuid-Oost Europa in den weg te
staan en nog minder, eenige combinatie te
gen Duitschland op touw te zetten met de
gedachte aan een oorlog. Iedere bewering
van dien aard is eenvoudig fantastisch en
wordt ook nergens buiten Duitschland ge
loofd. Ten aanzien van het vlootverdrag zei
de Chamberlain: Ik wensch thans met
kracht te verklaren, dat, voor zoover ons
betreft, de grondslag van het verdrag niet
vervallen is, integendeel, ik sta op het stand
punt, dat het verdrag kan worden be
schouwd als het symbolische verlangen van
beide volken, nooit tegen elkander te strij
den.
Ook Hitler's verklaring, dat er een oorlogs
geest te Londen heerschte of van Londen
uit in andere staten aangewakkerd werd,
was volkomen bezijden de waarheid.
Laat mij hier zeggen, dat wij noch op het
gebied der wapenen, noch in economisch op
zicht, een ongebreidelde wedloop met
Duitschland wenschen.
Ik wensch verder duidelijk te verklaren,
dat wij niet bereid zijn werkeloos toe te
zien bij de vernietiging der onafhankelijk
heid van het eene land na het andere.
Dantzig.
Volgens veler meening, zoo vervolgde de
premier, is Dantzig thans het gevaarlijke
punt in Europa. Ten dien aanzien zijn onze
verzekeringen aan Polen duidelijk en scherp
omlijnd Hoewel wij ons erover zouden ver
heugen, wanneer de geschillen tusschen Po
len en Duitschland minnelijk geschikt zou
den worden, hoewel wij van meening zijn,
dat een dergelijke regeling tot stand
moet komen, zou een poging om met ge
weld verandering in den toestand te bren
gen waarbij de Poolsche onafhankelijkheid
bedreigd zóu worden, onvermijdelijk leiden
tot een algemeen conflict waarin Engeland
betrokken zou zijn.
Tot slot van zijn rede gaf Chamberlain
zijn bekende inzichten over de dienstplicht
wet weer, die is ingevoerd, omdat sommige
landen in Europa twijfelden aan den ernst
der Britsche bedoelingen.
Joodsch protest tegen, de regee-
ringsplannen.
De Stichting ter Verdediging van de Cul
tureels en Maatschappelijke Rechten der
Joden maakt ernstig bezwaar tegen de
stichting van een Centraal Vluchtelingen
kamp voor de naar ons land gevluchte Jo
den.
In een in het Hsb. gepubliceerd betoog
zegt de stichting o.m.:
Het is een Joodsch belang, dat hier niet
2600 Joden in een uitzonderingspositie zul
len worden geplaatst, die voor hen on-
schuldigen vernederend en kwellend
moet zijn en hen zal doen degenereeren, ter
wijl met de doorvoering van dit plan geen
emkel Nederlandsch belang is gediend.
Het zou veel goedkooper zijn om de vluch
telingen in gezinnen onder te brengen, waar
toe de mogelijkheid bestaat; immers geheel
spontaan verklaarden reeds velen, onder
wie ook niet-Joden, zich bereid vluchtelin
gen op te nemen.
Men zou volgens de stichting geneigd zijn
te denken dat de Regeering de vluchtelingen
in een kamp wil te samen brengen, tenein
de hen te verhinderen hier te lande hun
brood te verdienen.
Reeds een verdachte aangehouden.
Reeds spoedig na de inbraak in de juwe
lierswinkel van den heer J. W. Litsenburg,
Dinsdagnacht te Amsterdam gepleegd, en
waarbij voor ongeveer tweeduizend gulden
aan goud en diamanten uit de étalage
werd buit gemaakt, had de politie van het
bureau Leidscheplein aanwijzingen in de
goede richting. Naar twee mannen, goede
bekenden van de politie, werd een onder
zoek ingesteld, met het gevolg, dat Woens
dagavond een der verdachten, een 52-jari
ge werkman wonende in West, in zijn wo
ning werd aangehouden.
Op het bureau verklaarde hij niets van
den diefstal te weten en den geheelen
nacht thuis te zijn geweest. Doch met deze
verklaring had bij buiten een rechercheur
gerekend, die hem dienzelfden nacht in
de nabijheid van de plaats waar de in
braak is gepleegd, gezien heeft en den
man langen tijd was gevolgd, omdat hij
zich op eenigszins verdachte wijze in deze
buurt ophield. Dit was korten tijd voordat
de inbraak was gepleegd.
Bij zijn komst op het bureau herkende
de rechercheur, die van den diefstal niets
af wist, den man en deze kon toen de
bewering dat hij dien nacht thuis was ge
weest niet langer volhouden.
Van het gestolene is nog niets terug
gevonden.
De politie zoekt thans nog naar den
tweeden verdachte.
W1ERINGEN
CANDIDATEN VOOR DEN GEMEENTE
RAAD.
Voor de op 14 Juni a.s. in deze gemeen
te te houden raadsverkiezing zijn de volgen
de lijsten van candidaten ingeleverd:
Vrijzinnig Democraten: 1 O. Bosker Jz.;
2 E. Baijs Jz.; 3 M. Bakker Sz.; 4 J. Doves
Sz.; 5 J. Lont Cz.; 6 C. Koorn Vz.; 7 C. Bak
ker Cz.; 8 Jb. Dekker Pz.; 9 D. Minnes; 10
S. J. Koorn Vz.; 11 M. Kooij Sz.; 12 P. D.
Spaander.
Sociaal democraten: 1 D. Wit-Slikker; 2
F. Bontkes; 3 R. Hulsebos; 4 Jb. Smit; 5 H.
Stubbe; 6 M. Mast; 7 J. Poel; 8 D. Oden; 9
S. Slikker; 10 A. Wanmaker; 11 A. v. d.
Welle; 12 T. Bakker.
Visschersbelangen: 1 J. Tijsen; 2 J. Lont;
3 G. Dirks; 4 P. Bakker; 5 K. de Haan.
Katholieken: 1 A. Zwanink; 2 D. Engel
Hz.; 3 C. Brakenhoff; 4 J. P. Geerts; 5 A.
Engel Pz.
Gecombineerde christelijke lijst: 1 L. Nie-
meijer; 2 W. Jansen; 3 Sj. Jaarsma; 4 Joh.
Bakker; 5 Jac. Sperling; 6 D. van der Zwaag
7 A. de Visser; 8 L. Ploeger; 9 J. de Jong;
10 J. A. Borgdorff.
Gemeentebelangen: 1 M. Kooij Pz.; 2 P.
Jongkind Jzn.; 3 N. Kaan Pz.; 4 G. Tijsen
Rz.; 5 J. Rotgans Pz.
Communisten: 1 G. van Wijk; 2 P. Rot
gans Ez.; 3 A. G. van Eerden; 4 G. B. Lan-
ges; 5 H. Meering; 6 J. Baving.
ANNA PAÜLOWNA
DE HEER MOL GAAT HEEN.
Naar wij vernemen, is de heer C. J. Mol,
hoofd der openbare school alhier, benoemd
tot hoofd van de Hofdijkschool te Alkmaar.
HELDERSCHE EIERVEILING, 11 Mei.
Aanvoer: 32245 kipeieren: 5254 Kg. 2.70
3, 55—57 Kg. 2.90-3, 58—60 Kg. 5-6.60,
61-63 Kg. 3.303.70, 64-70 Kg. 3.40-4,
528 eendeieren 22.40 per 100 stuks.
EIERVEILING SCHAGEN, 11 Mei.
Aanvoer: 80.000 kipeieren 3.253.80 per
100 stuks.
BROEK OP LANGENDIJK, 12 Mei.
46 st. Bloemkool 2737; 60 kg. tomaten
A 40.50—40.90; B 38.—; CC 35.60; 5800 kg.
rabarber 2.202.90; 112 kropsla 3.10
LONDENSCHE WOLVEILINGEN.
Londen, 11 Mei (Reuter). Den laat-
sten veilingsdag der Mei-serie bedroeg het
aanbod 9658 balen, waaronder 2275 Zuid-
Amerikaansche wol. Daarvan werden 8271
balen verkocht.
Van de zijde van den binnenlandschen
handel bestond levendige vraag naar de
sorteering, die van een doorsnee karakter
was, en tegen den laatsten tijd geldende
prijzen goed van de hand werd gedaan.
Best slipes en best scoured merinos wer
den wegens te hooge limieten nog al eens
opgehouden.
Voor de geheele serie vermeldde de cata
logus 69.606 balen, waarvan 61500 konden
worden verkocht, 41500 aan binnenland-
sche handelaren, 2000 aan handelaren van
het Vasteland.
Wat de prijzen betreft, deze waren, in
vergelijking met die in de vorige serie ge
maakt, voor witte merinos en Zuid-Ame-
rikaansche onveranderd tot vijf procent la
ger, voor scoured merinos en fijne vette
crossbreds onveranderd, voor crossbreds
medium en cparse 5 tot 10 procent hooger
en voor slipes 10 tot 15 procent hooger.
ZATERDAG 13 MEI 1939,
Hilversum I, 1875 en 415.5 m.
KRO-uitzendlng
g.009.15 Gramofoonmuziek (ca. 8.15 Ber.).
10.00 Hoogmis. Hierna: Orgelconcert.
12.00 Berichten.
12.15 Paul Wijnappel's strijkensemble (1.00—
1.20 Gramofoonmuziek, ca. 1.15 Berichten),
2.00 Voor de rijpere jeugd,
2.30 Sportreportage.
2.45 Kinderuur.
4.00 KRO-orkest.
4.30 Sportreportage.
4.45 KRO-Melodisten en solist.
5.15 Filmpraatje.
5.30 Zang en piano.
5.45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Bericluen, gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie over St. Willibrord.
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 Med catie met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek. I
8.45 Gevarieerd programma.
10.30 Berichten aNP.
10.40 Religieuze causerie met muzikale om
lijsting.
11.1012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H. 301,5 m.
VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. en 7.30
—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (ca. 8.16 Berichten).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor arbeiders in de Continubedrijven. -
12.00 Gramofoonmuziek. (ca. 12.15 Berichten),
2.00 Causerie: „De realiteit van de Bellamy<
gedachte".
2.15 Utrechtsch Stedelijk orkest, ,,De Stem
des Volks", Rotterdam en solisten, (opn.).
2.50 Gramofoonmuziek.
3.00 Reportage.
3.30 Esmeralda.
4.00 Residentie-orkest (opn.).
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 Gramofoonmuziek.
5.30 Filmland.
6.00 Orgelspel (opn.).
6.28 Berichten.
6.30 Friesche uitzending.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Politiek radiojournaal.
7.30 Cursus: „Nederlanders in Amerika".
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.20 VARA-orkest.
9.00 Puzzle-uitzending.
9.15 En nuOké!
10.30 Berichten ANP.
10.40 Radiotooneel.
11.00 Souvenir-orkest.
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
\j-vy\<\9
13.
Zou je dat, antwoordde hij en kuste
haar weer. Je zult je meening nog wel
eens herzien. Ik ben even modern als jij. Als
ik iets hebben wil... neem ik het. Jij en ik
zullen een langen weg samen gaan. En het
zal niet alles rozengeur en maneschijn zijn.
Maar dét kan ik je wel verzekeren, je zult je
niet vervelen.
En wanneer gaan we op weg? vroeg
Sybil met haar uitdagende glimlach.
Hrj draaide haar rond en trok haar naar de
deur, haar vasthoudend bij een arm. We
z(jn al op weg gegaan zei hij dan. En
we keeren niet terug. Als je me een klap in
mijn gezicht had willen geven, had je dat met
een moeten d«en. Nu Is het te laat.
Ze lachte weer. Maar ik verzeker je, ik
ben modern en niet middeleeuwsch. Twee
kussen maken zoomin een huwelijk als een
scène. Zullen we naar buiten gaan om onze
verhitte hoofden te laten afkoelen?
Met deze woorden opende ze de deur. Hij
hield haar niet meer terug.
Ze klom In uen wagen en nam haar ciga-
rettenkoker.
Een sigaret? Aardige koker, hé? Gekre
gen van een heel goeden vriend... Jack Bel-
lamy.
Dank je. Ja, je vriend heeft een goeden
smaak voor een man. Maar als je denkt
daarmee van me af te komen, heb je het mis.
Sybil grinnikte, terwijl ze een cigaret nam
My dear, wat mij betreft kun je rustig
blijven waar je bent.
Hij zette den motor aan en ze gleden weg,
een laan in. Sybil leunde op haar gemak ach
terover en rookte. In haar oogen hing nog het
spottend glimlachje. Maar ze sprak niet meer
Ze staarde enkel maar peinzend voor zich uit.
Oude Columbus lag in bed om de eenvou
dige reden dat hem de kracht ontbrak eruit
te komen. Hij was zeer verontwaardigd over
zijn hulpeloozen toestand en hij vertelde den
dokter verscheiden malen met grooten ns.druk
dat het allemaal de schuld was van dien ver
vloekten wind, die in den nacht naar het
noord-oosten was gedraaid. Hg zei dit heel
beslist en meende, dat er niets gebeurd zou
zijn, als maar een betrouwbaar persoon in
den nacht een oogje op den wind gehouden
had en verzekerde Keston, terwijl deze hem
onderzocht, dat het om dezen tijd van het
jaar nooit zoo koud geweest was, toen hij
jongen was.
Natuurlijk niet, stemde Keston toe,
de wereld wordt hoe langer hoe slechter.
Ik zal je d wijkzuster sturen. En verder moet
je kleindochter dan maar "oor je zorgen.
Ik wil die meid hier niet hebben, sput
terde de oude man tegen.
Niets aan te doen, zei Keston onver
stoorbaar. Iemand moet voor je zorgen.
Je zult een paar dagen in bed moeten blijven
en nog langer, als je niet voorzichtig bent.
En hoe moet het met de veerboot?
vroeg oude Columbus.
Keston haalde de schouders op. Ze moe
ten maar over de brug gaan. Het zal wel
even duren voor je weer roeien kunt.
Oude Columbus vloekte een ouderwetschen
zeemansvloek. De lichamelijke pijn, die hij
leed, was niet gering. Maar dat de veerboot
niet zou overvaren was veel moeilijker te
verduren.
Keston keek het armoedige vertrek eens
rond. Ik zal met je kleindochter praten. En
1' hou jezelf zoolang goed warm. Hoe staat lier
met de dekens?
Ik heb niet meer dan ik hier op me heb
liggen, zei oude Columbus. En dan nog
mijn oliejas daar achter de deur.
Nee, die kun je niet gebruiken, zei
de dokter. Ik 'al zien wat ik doen kan.
Hij stopte de dekens in en keerde zich om,
om weg te gaan. Op dat oogenbik vloog de
deur open en Belinad verscheen, verhit en
buiten adem.
Het spijt me, dat ik zoo laat ben dokter.
Ik kon niet eerder weg. Hoe is het met hem?
Wat kom je hier doen? brulde oude
Columbus. D'r komt een zuster naar me
kijken.
Keston duwde Belinda de kamer uit. Je
zult geen makkelijk heer aan hem hebben
merkte hij op. Door de gesloten deur was het
schelden nog duidelijk hoorbaar.
Belinda haalde haar schouders op. O ik
ken hem langer dan vandaag. Ik trek me er
niets van aan.
Ze stonden in het kleine hokje, dat Colum
bus zijn keuken noemde. Het zag uit op de
kade en door de open deur woei een ijskoude
wind naar binnen. Keston huiverde. Je zou
je hier den dood op den hals halen. Houd
hem vooral goed warm, of hij krijgt er nog
bronchitis bij. Hij heeft geen dekens genoeg.
Ik zal probeeren er een paar voor je te
krggen.
Belinda keek een beetje verontwaardigd.
Ze scheen de kou niet te voelen. Hij zal
het goed genoeg hebben, zei ze.
Keston's gezicht drukte groote twijfel uit,
mara hij sprak die niet uit. H maakte
zich zorgen over de veerboot, merkte hij
op. Kan die man van de motorboot het
niet zoo lang voor hem doen?
Rolfe Britton? vroeg Belinda. Mis
schien wel. Maar dat zou ''e bussiness heele-
maa.1 den nek omdraaien. Niemand zou meer
in een roeiboot willen na met de „Circe" te
zijn overgevaren.
Zie in ieder geval wat je doen kunt,
zei Keston. Het zou den ouden man mis
schien rust geven.
Hij verliet haar en wandelde de kade af
naar de plaats, waar hij zijn auto had staan.
Hij verwachtte niet Sybil terug te vinden.
Ze was verdwenen in de richting van de Ho-
neyballfarm, maar toen hij zijn wagen be
reikte en een troep kleine jongens had weg
gejaagd, die zich eromheen verzameld had
den. zag hij haar uit kapitein Stark's woning
komen en het steenen paadje afwandelen met
een ander meisje, dat hij nooit eerder had
gezien. Ze spraken samen en merkten hem
niet op en zoo kon Oliver Keston Stark's
dochter opnemen, zonder dat zij zich daarvan
bewust was.
Ze droeg geen hoed en de wind woei haar
zwart haar langs haar slapen. Haar schoon
heid trof hem in het koele morgenlicht. Ze
was een wezen uit een zuidelijker land. Zelfs
de meest nonchalante artist zou het niet in
zijn hoofd gehaald hebben haar te plaatsen
tusschen het visschersvolk van Beam met
dezen achtergrond van grijsgoene golven.
Oliver Keston zag haar en staarde 'haar
aan. Hij dacht: Groote goden wat een
contrast.
Hij had gelijk. Sybil Fredville leek koud en
onaantrekkelijk naast de levenslustige vurige
Julie Stark. Het was het verschil tusschen
een met zorg gekweekte tuinbloem en een
schitterend tropisch gewas.
Groote goden, zei Keston weer De
schoonheid zelf. Waar in 's hemelsnaam is ze
vandaan gekomen?
Sybil keek bij zijn nadering op en wuifde
hem toe. Julie, die er bekommerd uitzag-
keek hem ternauwernood aan
All right, - zei Sybil. ik ga mee
terug. 14 heb hier niets meer te doen Hoe is
het met den ouden man?
Hij heeft erg behoefte aan een paar de
kens, - zei Keston, die zijn oogen niet af
kon wenden van het meisje aan het hek
t»nehafek °P' enkel 00&enblik ontmoet
ten haar oogen de zgne. Dan was het- nf
brak 5 °nVerSChUlige stem het contact ver-
Rij op chauffeur! De parochiedekens zul'
len wel door de hoenderen bewaakt worden
Misschien is het eenvoudiger Pierce om ee".
paar te vragen. Dag Julie! Neem je in acht
voor den boozen wolf!
De wagen schoot plotseling vooruit. Het
meisje bleef achter bij het hek van Honey-
ballfarm.
Kleine domkop, zei Sybil. Ik bet
haar een reuzenbaan aangeboden, maar z®
kan niet besluiten. Valsche schaamte of z°°'
iets. Wat is eigenlijk de maatschappelijke p<>
sitie van schipper op een kleine vrachtboot.
Weet iemand dat?
Ik in ieder geval niet. Keston zei bet
alsof hij zich maar matig voor het geval in
teresseerde. Maar als je me die deken!
bezorgen kunt, zal ik ze even komen haM
als ik mijn morgenvisites heb afgewerkt.
Bewonderenswaardig! Altijd tot opof"'
ring bereid! Misschien zou het aanbeveling |1
verdienen, als ik me ook eens opofferde e®
ze even bij je aanreikte. I
Erg aardig, zei Keston. Ik zal er
natuurlijk niet zijn. I
Ze sloeg haar helderblauwe oogen op en
glimlachte voor zich heen. natuurlijk «el'
stemde ze toe. Anders zou ik het 00 I
niet voorgesteld hebben!
Hij moest met tegenzin bekennen, dat f
vrouw soms ondoorgrondelijk was. I
In ieder geval is het erg aardig van 1
Als ik kon, zou ik zeker thuis zijn.
O, ik voel me ten zeerste gevleid,
zou niet willen, dat de menschen dacn,
dat ik je naliep. Hier tenminste niet. In f
den is het natuurlijk heel wat anders. v
loopen de vrouwen allemaal achter de ra
nen aan... de getrouwde zoowel als de o
trouwde.
En de mannen loopen weg, vei
stel ik?
:rondef'
(Wordt verv
,-olgd'
