VOOR ONZE MEISJES
IM Pi
©yiFAimri'
MMWEINI
JAN ONDEUGD
De moelijke vertaling
Eed^e iancjMtó en meajei!
Oplossing raadsel vorige week
Nieuw Raadsel
Iets op je kerfstok hebben
EDGAR RICE
BURROUGHS
Ja, daar moest ik nu juist weer op de
dag, dat ik anders gezellig met jullie ga
babbelen, plotseling naar Texel en daar bleef
dus de hele stapel briefjes liggen en nu zit
ik eigenlijk een beetje met m'n handen in
het haar hoe ik er doorheen moet komen.
Als het niet lukt, dus geen zwarte gezich
ten.
Het boek is van de week gewonnen door:
ANNIE JANSEN,
Gladiolenstraat 16.
Marietje Weeda. Het voorjaar maakt
alle mensen blij, Marietje. Als je buiten
loopt, en je ziet hoe mooi alles is, hoe uit
die donkere, doodse winter dit fijne
nieuwe leven opbloeit, moet je dat wel blij
maken. Als je voorgoed weggaat uit onze
kring, kom je me nog maar eens opzoeken.
Marietje, op kantoor of thuis.
De Bengeltjes. Die taart is de vorige
week met vreugde binnengehaald, Bengel
tjes en ik denk, rok met vreugde... naar
binnengewerkt. Dat was tevens, een teleur
stelling zeker, dat je voor vrije oefening
niet hoger kon komen dan een vier. Maar
ja, als je ook links bent.
Trien v. Strien. Dat is net een aardig
versje Trien, maar je vergat de naam van
den dichter er bij te schrijven. Niet meer
vergeten, hoor.
MOEDERDAG.
Moederdag, is dat niet heerlijk?!
Moederdag, is dat niet fijn!
Moederdag, voor alle kinderen
Ook voor hen die groter zijn.
Moederdag, is dat niet heerlijk
Ook al voel je je al groot,
Is het heus zo lang geleden,
Dat je zat op moeders schoot?
Ja, nu denk je in je wijsheid,
Dat je alles beter doet,
Maar blijft Moeder dan geen Moeder,
Ook al weet je 't nog zo goed.
Moederdag, is dat niet heerlijk?!
Voor de kleintjes is het feest,
Laat het voor de groten wezen,
Wat het vroeger is geweest.
Moederdag, is dat niet heerlijk?!
Moederdag voor groot en klein,
Als we nog een moeder hebben,
Laten we dan dankbaar zijn.
door T. van Beem Paleologo.
Mary Jurg. Het is r.og te koud om te
zwemmen, Mary, of je moet het in een warm
bad doen, dan gaat het. Vandaag zou je de
kachel er weer bij aansteken, zo prikt de
wind op je huid. Maar' dat is misschien
maar een dag.
Jan Strous, Vlissingen. Echt gezellig,
van jou weer eens iets te horen, Jan. Nu
weet ik meteen wat je gaat doen. Ik hoop,
dat je veel plezier in je werk hebt. Ten
slotte is alle werk mooi, als je het maar
met plezier doet.
Sijvert Roos. Wat een mager briefje,
Sijvert, dat moet de volgende week vetter,
hoor.
Blarry Dekker. Ieder raadsel is ge
makkelijk, Marry, als je het maar op kan
lossen. En dat is de moeilijkheid vaak, snap
je, dat je je hoofd suf prakkizeert en er
toch niet uitkomt, terwijl de oplossing
vaak voor het grijpen ligt.
George Veer. Ja, daar heb je gelijk in
George. Het ik raar weer, De ene dag loop
je te puffen en de andere zoek je haast je
winterjas weer op, zo koud is het. Ja, we
jaloers van. Je wordt zeker best verwend
in 't voorjaar!
Jeanne Reynhout. Ik feliciteer je nog
met je verjaardag Jeanne. Kolossaal, wat
heb jij een massa gehad. Daar word ik bijna
jaloersch van. Je wordt zeker best vewend
thuis, is 't niet?
Bep van Rijswijk. Zo, was het versje
in je poëziealbum naar j zin? Daar ben ik
blij om. Dat heb ik dus niet voor niets ge
daan. Hoe maken de konijnen het? Aardig,
een paar van die rimpelneuzen hè
Annie en Corrie van Hoek. Ja, ik moet
het toegeven, het raadsel was van de week
erg gemakkelijk. Maar het is niet altijd zo.
Trouwens, als je niet een uurtje op zo'n
puzzle moet „broeien" is het ook niet aar
dig. Je moet iets voor het boek of de taart
gedaan hebben.
Tonla, Dientje en Martha Briars. Een
paar dagen thuis blijven is niet zo erg Mar
tha. Het is veel erger, als je voor ziekte
maanden en soms jaren het bed moet hou
den. En hoeveel mensen moeten dat niet.
Maar die paar daagjes van jou, nee, daar
zou ik me maar geen zorgen over maken.
Annie v. d. Wal. Nee, een marmot heb
ik nooit gehad. Wel een hond en een poes
en een schildpad. Op schildpadden zijn ze
bij me thuis dol. Het zijn ook bijzonder
aardige beesten. Maar hard lopen doen ze
niet!
Corrie en Tineke Kwast. Brrrtwee
weken niet in de krant gestaan. Dat is erg.
Maar ik denk dat de raadsels dan niet goed
opgelost waren. Is dat niet zo? Maar... ik
heb ook een „klacht". Ik vond dat briefje
van deze week vreselijk klein. Volgende
week 4 kantjes hoor!
Tini van Brederode. Van die uitvoering
der padvindsters heb ik gehoord. Jullie heb
ben een toneelstukje opgevoerd heb ik ver
nomen. Was het aardig? Had je geen last
van plankenkoorts?
Rika Koningsteyn. De Donkere Duinen
zijn nu heel mooi. Wat een pauwen en fa
zanten, hè? Je hoort ze overal schreeuwen.
Maar ze schreeuwen lang zo mooi niet als
hun veren prachtig zijn. Ben je ook bij het
vijvertje geweest? En heb je de karpers en
baarzen zien rondhuppelen?
Rika en Jacob Ras. Ken je al een
beetje fietsen? Het is niets moeilijk om het
te leren, je behoeft alleen maar te weten
hoe je je rechtop houdt. En dat is nu juist
de kunst! Wat jij!
Hendrik Molenaar. Ik feliciteer je met
je verjaardag Hendrik. Het spijt me dat ik
niet even aan kan komen, want dan zou ik
vast en zeker een taartje inpikken. Hou jij
ook zo van taartjes? Ik wel! Tot volgende
week.
Klaas Jellema. Wat is dat fijn, hè, zo'n
rondgang door ons Museum? Je ziet er mas
sa's dingen, waarvan je wel eens gehoord of
gelezen hebt, maar die je anders niet zo
gauw ziet. En hier zie je ze. Bijna levend,
zo echt!
DE FIETS.
Twee wielen met banden,
Een kamrad met tanden,
Een ketting, een trapas, een frame en een
stuur,
Een zadel, een rem die verveelt op den duur.
Wat schroeven en moeren,
Twee cranks met pedaal,
De gearing met kogels van ijzer en staal.
Soms spatbord en geareas,
Maar verder ook niets,
Dat is nu o mensen,
Dat is nu een fiets
Zeg, roept de politie,
Zeg, ben je niet wel,
't Voornaamste vergeet je,
Een lantaarn en een bel.
Jongens en meisjes ,ik ben er door en zet
er voor de ze week een punt achter. Tot
volgende maal.
Aker, echt, acht, raat, beek, gras, lood,
gier, mica, lach, Rita. Achterlicht.
Goede oplossingen ontvangen van:
Henny v. Peperzeel; Leon en Loekie v. d.
Wal; Rika Koningstem; Tini v. Brederode;
Klaas Jellema; Hendrik Molenaar; Rika en
Jacob Ras; Corrie Brouwer; Bali, Annie en
Cor v. Bijnen; Tini v. d. Wal; Tonia, Dien
tje en Marta Briars; Annie Janssen; Henny
Roeper, Den Burg; Annie en Corrie v.
Hoek; Bep v. Rijswijk; Jannie Reynhout;
Nellie de Langen; Corn. Roos; Jan Koomen;
Corrie Doorn; Wijnand Kerstens; George
Veer; Marry Dekker; Ellie en Tillie Bis-
schof; Sijvert Roos; Jan en P. Strous, Vlis
singen; Marietje Kramer; Mary Jurg; Trien
v. Strien; Neeltje, Frits, Leontine en Coen
Coster; Corrie en Tineke Kwast; De Ben
geltjes, Marietje Weeda, Jan Bek.
Mijn geheel bestaat uit 10 letters en is
een vrucht.
7, 9, 5, 10 een vogel.
4, 5, 6, 10 dik oehaarde dierenhuid.
3, 8, 6 diertje (nuttig).
2, 8. 7 familielid.
1, 8, 4 speelgoed.
5, 6, 10 boom.
Jan wil net als in de zomer
In de zee en aan het strand
Spelen met zijn scheepjes, daarom
Vult hij 't bad tot aan de rand.
Hij haalt borden uit de keuken
En daar maakt hij scheepjes van
Daarna laat hij 't water golven
Zo hoog als hij dat maar kan!
Plotseling komt moeder binnen
En Jan Ondeugd zie je dat..
Valt van schrik pardoes voorover
In het overvolle bad!!
Jullie kennen allemaal de uitdrukking:
je hebt iets op je kerfstok. Weten jullie
eigenlijk wel wat dat betekent?
De kerfstok was vroeger zoiets als een
schuldenboekje. In Boelgarije is dat nog
steeds zo. Daar zie je in de steden en dor
pen grote bundels hazelnootstokken han
gen aan de muren van de winkels. Die
stokken zijn doormidden gespleten en er
zitten allerlei „kerven" in.
Als een klant in de winkel komt, die
iets wil kopen, zonder het direct te kunnen
betalen, dan laat hij dat, net als bij ons,
opschrijven. Maar bij ons wordt het alle
maal netjes in een boek aangetekend. Daar
neemt de winkelier een nog ongebruikte
stok, spreekt met den klant af, wat voor
teken hij voor hém zal gebruiken en kerft
dan dat teken in de stok. Daarna splijt hij
de stok en geeft de ene helft aan den klant.
De andere helft houdt hij zelf. Als nu de
klant weer terug komt en weer iets op wil
laten schrijven, brengt hij zijn kerfstok
mee en de winkelier zoekt de passende
helft bij de stok. Daarna houdt hij de bei
de helften tegen elkaar en snijdt er weer
een nieuwe kerf in, en zo gaat het verder.
Als de winkelier dus tegen den klant zegt,
dat hij heel wat op zijr kerfstok heeft, be
doelt hij daarmee dat de klant al veel
heeft gekocht zonder het te betalen!
Om na te borduren.
Jettie wist heus niet, wat ze voor Oma's
verjaardag moest doen. Ze had al eens een
kussen gemaakt en een kleedje, maar nu
wilde ze eens iets anders maken. Ze had
het al aan moeder gevraagd, en moeder
wist wel iets, maar ze zei, dat het veel leu
ker was, als Jettie het zelf uitzocht.
En toen zei de juffrouw op school een
keer: „Ik heb een aardig plaatje gevonden
en dat heb ik nu in een ruitjesschrift nage
tekend, want ik denk, dat jullie daar ook
wel iets aan hebben. Het stelt een rijtuig
voor met een dametje erin. Het dametje
houdt een parasol in de hand. Kijk maar
eens."
De kinderen keken allemaal naar de te
kening en ze vonden het een erg leuk
plaatje. De juffrouw had het aardig ge
kleurd. Ze begrepen alleen nog niet erg,
waarvoor ze het moesten gebruiken, maar
dat vertelde de juffrouw al. „Dit is nu een
heel geschikt plaatje om na te borduren
met kruissteken. Je kunt er een heel randje
van maken voor een kussen, een slabbetje
voor je zusje of broertje, een klokkekleedje
voor de oude Friese klok of een randje op
een zakdoek. Dat moeten jullie zelf maar
eens zien. We zullen het ook niet hier ma
ken. want we hebben allemaal nog genoeg
te doen, maar ik wil het wel voortekenen
op het bord, dan mogen jullie het straks
overtekenen en kan je zelf zien, wat je er
mee wilt doen."
De kinderen vonden het allemaal een
leuk plan. Ze tekenden het plaatje netjes
over in een kruisjesschrift en Jettie bedacht
intussen, waar ze het voor zou gebruiken.
Toen herinnerde ze zich ineens, dat oma
laatst had gezegd: „Dat klokkekleedje
wordt al aardig oud. De kleuren zijn ver
schoten en het goed wordt lelijk. Ik moest
eens een nieuw kleedje hebben!"
En meteen besloot ze om een nieuw
kleedje voor oma's Friese klok te maken.
Dat was een heel leuk cadeau. Ze zei er
niets van aan moeder en maakte het stille
tjes op haar kamer af. Het was een heel
werk, want behalve borduren, moest ze ook
een open zoom in het kleedje maken, en
dat vond ze altijd erg moeilijk.. Maar toen
het af was, zag het er zo aardig uit, dat ze
dubbel en dwars voor haar moeite beloond
werd. Oma was er heel erg blij mee en
Moeder zei: „Weet je, dat ik ook aan een
klokkekleedje heb gedacht? Wat vind ik
het leuk, dat ik niets heb gezegd en dat je
het helemaal zelf hebt gevonden! De juf
frouw heeft je misschien wel op het idee
gebracht, maar je hebt het toch helemaal
zelf uitgewerkt. Ik ben echt trots op mijn
dochter!"
En Jetteke straalde van blijdschap bij al
die lof.
Een ware gebeurtenis.
Twee en twintig jongens zaten in hun
banken en zetten nadenkend kleine teken
tjes op het vloeipapier. Ze hadden een stuk
papier voor zich liggen en daarnaast lag
een klein boekje, waar een Latijnse verta
ling in stond. Die vertaling moesten de
jongens in het Frans overzetten. Het wa
ren jongens uit een klein plaatsje in Zuid-
Frankrijk en ze hadden juist een zwaar
proefwerk opgekregen.
Nu was het meestal niet zo erg om een
proefwerk te moeten maken, maar deze
keer was het we] erg. Er was een schoolop
ziener uit Parijs gekomen en die had nu een
extra moeilijk proefwerk opgegeven. De
jongens begrepen er niets van. De school
opziener keek de jongens vragend aan. Ze
schenen hier niet erg ver te zijn, dat ze dit
stuk nog niet konden vertalen, dacht hij
Plotseling stak de lange Jan zijn vinger
op en vroeg of hii even weg mocht. De
schoolopziener vond het goed en Jan ver
dween. Een paar minuten later kwam hij
terug.
Nog even later begon een straatzanger
buiten op straat te zingen. Ze konden hem
duidelijk horen, want de ramen stonden
open. De schoolopziener ging naar het raam
en luisterde naar de mooie, volle stem van
den zanger, die een weemoedig lied zong.
Jammer genoeg kon hij niet verstaan, wal
de man zong, want de zanger was een
Bask en hij zong in zijn eigen taal, het
Baskisch.
Ook de 22 jongens luisterden aandachtig
en het leek wel alsof ze door het lied ge
ïnspireerd werden, want daarna bogen ze
zich allemaal over hun papier en begonnen
haastig te schrijven. De schoolopziener
keek er verwonderd naar en dacht: „Wat
kan de muziek toch een invloed op de men
sen hebben! Moet je die jongens nu toch
eens zien!"
De straatzanger zong het ene couplet na
het andere. Telkens keek hij even in een
boekje en de schoolopziener dacht: „De man
schijnt het werkelijk uit een tekstboek te
zingen!"
Eindelijk, na 20 minuten, was de Bask
klaar met zijn lied. De schoolopziener gooi
de een geldstuk naar beneden, dat de zan
ger vriendelijk buigend oppakte. Daarna
ging de opziener weer zitten. Hij was in een
goede stemming gekomen en toen de jon
gens even later hun proefwerken inlever
den, prees hij hen, dat ze zo vlot gewerkt
hadden. Toen hij de proefwerken nakeek,
zag hij, dat er niet één fout in zat. Hij ging
raar de leraren toe en zei: „Zoiets heb ik
nog nooit meegemaakt. Wat een uitsteken
de klas is dat! Allemaal goede proefwer
ken!"
De jongens stonden intussen op de gang
te brullen van het lachen. Ze schudden Jan
de hand en zeiden: „Het was reusachtig
Jan. Hij heeft niets gemerkt. Het is maar
goed, dat een Parij zenaar geen Baskisch
verstaat!"
De jongens hadden het wel verstaan,
want ze spraken in hun stad allemaal Bas
kisch en zij hadden het lied, dat een nauw
keurige vertaling van de Latijnse tekst was,
vlug overgeschreven! De straatzanger was
namelijk een neef van Jan, die apart voor
het proefwerk naar de school was geko
men. Hij was allang van school af en toen
Jan hem het boekje had gegeven, had hy
het stuk vlot vertaald.
Maar de hele geschiedenis is toch nog
uitgekomen en toen moesten de jongens
een ander proefwerk maken, dat ze er lang
niet zo goed afbrachten!
DOOR
30.
Gonfala huiverde van angst, toen ze Spike
uit de hut zag strompelen als overwinnaar in
de dodelijke strijd met Troll. Tot nu toe was
ze betrekkelijk veilig geweest, omdat ieder
van hen haar tegen den ander had beschermd,
er««:.v;rsi
Nu was ze echter geheel iu de macht van
den meedogenlozen Spike. Haar enige ge
dachte was zo mogelijk te ontvluchten.
Wat kon zij nog van Spike verwachten, nu
Troll dood was? En, terwijl Spike tusschen
de verbaasde wilden stond en zijn bebloed
hoofd schudde, sloop zy' ongemerkt weg. Er
was een kleine kans, dat de wachters bij de
poorten naar het midden van het dorp wa
ren gelopen en wie weet, misschien was ze
in staat de poorten te openen en het oerwoud
in te vluchten. De dieren /an de jungle wa
ren te verkiezen boven Spike. Maar de be
wakers varen op hun posten. Ze zouden haar
niet toestaan te passeren zonder speciale
toestemming van hun opperhoofd. Gonfala
hield zich schuil tussen een hut en de pallis-
sade. Het was echter slechts tijdelijk uitstel.
Elk ogenblik verwachtte ze te horen, dat
Spike naar haar zocht.
