:N IOI
OLIFANT*
MANNEN
Misbruik van
vertrouwensfunctie
'ttuJL'f' a£"/-y'cé jco
Qehnuk SUNLIGHT ZEEP
Radioprogramma
vaart uit
DOOR
EDGAR RICE
BURROUGHS
De mooie pakjes van
Ridder van Rappard
Woekeraarster veroordeeld
Nederlandsch schip in het
Kieler Kanaal aangevaren
Tragisch einde van
kermisgang
Een maand salaris
voor bewapening!
Polen redt Dantzig
van economische worging
Onze Oost
Het geteisterde Timor
Vrachtboot met man en
muis vermist
v|\V'^
36.
Terwijl Spike en Troll in een strijd op leven
en dood over de grond rolden, stond Gonfala
kalm de komst van de leeuwmannen af te
wachten. Ze geloofde, dat Spike de overwin
ning zou behalen en zijn leverde zich nog lie
ver aan de vreemde mensen uit dan in Spike's
handen te blijven. Nog vóór de krijgers en de
leeuwen hen bereikt hadden, hield een dér
leiders plotseling stil en wees naar de vallei.
Een oogenblik aarzelde ze, daarna keerden
ze om en renden zo vlug mogelijk terug over
de open ruimte, alsof ze iets vreselijks had
den gezien. De leeuwen trokken aan hun leid
sels, terwijl ze hun begeleiders met zich mee
sleurden. Daarachter kwamen de blanke
mannen, die echter in troepsverband bleven.
Confala, verbaasd over hun plotselinge vlucht,
keek naar de vallei in de richting, die de
krijger had aangewezen. Wat ze toen zag,
vervulde haar met verbazing. Een honderdtal
olifanten, die begeleiders op hun droegen,
liepen snel de vluchtelingen achterna. Op
eens scheidden tien grote beesten op bevel
van hun meesters, zich van de kudde af en
kwamen naar Gonfala toe
Twee N.S.N.A.P.-jongelingen
voor de rechtbank.
In hooger beroep behandelde de recht
bank te Amsterdam gisteren stra Raken
tegen eenige jongelieden, verdacht van over
treding van het Uniformvenbod, gepleegd
op een vergadering van de N.S.N.A.P., de
partij van Ridder van Rappard.
De kantonrechter sprak liem vrij, omdat
z.i. de vergadering niet openbaar was ge
weest; de ambtenaar van het.0. M. ging
echter in appèl.
Voor de rechtbanlk voerden de jeugdige
verdachten dezelfde verdediging; „Het was
een besloten vergadering, waarvoor wij een
oproeping hadden gekregen."
„De rechtbank, heeft die oproepingen ge
zien, het woord „besloten" kwam er niet
in voor", zeide de rechter.
Officier: Er stond zelfs in: „iedere S.A.
man brengt minstens één belangstellende
mee, noemt u dat misschien besloten? Was
ir S.A. man?"
Verd. (een tengere 18-jarige jongen):
„Ja. Maar op het oogenblik ben ik geen
lid meer van de van Rappard partij."
Rechter: „Waarom niet?"
Verd.: ,Ik heb nu weer werk."
Voor de eerste en de laatste keer.
Een tweede verdachte bezwoer de recht
bank, dat hij voor de eerste en de laatste
keer op zoo'n vergadering was geweest.
„Juist toen droeg ik voor 't eerst uni
form."
Rechter: De eerste keer? En hoe kwam
u direct aan zoo'n mooi pakje?"
Verd.: „Och, dat kreeg ik aan, toen ik
binnen was én als werklooze loop je dan
maar mee."
Rechter: „Dat heeft met werkloosheid
niets te maken. Het is niet aannemelijk,
dat u daar net de éérste keer kwam."
Pres.: „Die partij wil Nederland doen
opslokken door Duitschland. Weet u dat
ook?"
Verd.: „Neen meneer..."
Eenige agenten legden verklaringen af
over de gemakkelijke wijze, waarop men
kaarten voor deze z.g. besloten vergade
ring kon krijgen. Een getuige had een
kaart van een dubbeltje aangeboden ge
kregen door een hem volkomen onbekenden
man.
Pres.: „Die vergadering moest wel be
sloten zijn, maar jullie waren toch wel
happig op de dubbeltjes."
De officier van Justitie eischte tegen elk
der verdachten f 10.boete.
Vonnis 6 Juni.
Het Gerechtshof te Amsterdam veroor
deelde gisteren een leenvrouw aldaar we
gens overtreding van de Geldschieterswet
tot een voorwaardelijke gevangenisstraf
van twee maanden met een proeftijd van
drie jaar en tot f 25.— boete. De vrouw
leende in de buurt bedragen uit varieeren-
de van f 25.— tot f 200— tegen een hooge
rente.
Door een adjudant-onderofficier,
die ééns mee heeft gewerkt aan
de ontmaskering van een spion-
nage-complot.
De 57-jarige J. H. L., adjudant-on
derofficier, administrateur bij het
17e regiment infanterie, werkzaam
als indeelings-district-commandant
te 's-Hertogenbosch, heeft van deze
vertrouwensfunctie misbruik ge
maakt door giften aan te nemen
van dienstplichtigen en hun ouders,
ten einde de jongelieden op hun ver
zoek in te deelen, waar zij wilden.
L. was zelfs verder gegaan. Hij was naar
een familie toegegaan en had gezegd, dat
hij wel iemand wist, die met hun zoon wil
de ruilen. Die man moest f 25.— hebben
Toen de familie dat teveel vond, kwam L.
eenige dagen later terug met de mededee-
ling, dat de betrokkene het wel voor f 12.50
wilde doen. Het bleek, dat een dergelijk
iemand in het geheel niet bestond, doch dat
L. zelf de overplaatsing verrichtte en de
f 12.50 in zijn zak stak.
Dit leverde het feit van oplichting op.
De Krijgsraad te 's Hertogenbosch heeft
L. veroordeeld tot een gevangenisstraf van
59 dagen met aftrek van de preventieve
hechtenis en verlaging tot den stand van
soldaat. Hij was in hooger beroep gekomen,
omdat de bijkomende straf hem zeer
bezwaarde. De feiten gaf hij volmondig toe.
De advocaat-fiscaal vond echter geen
aanleiding om het vonnis van den Krijgs
raad te verzachten en vorderde bevesti
ging daarvan.
Pleidooi.
De verdediger merkte in zijn pleidooi
nog op, dat beklaagde, totdat hij met deee
knoeierijen begon, een volkomen betrouw
baar militair is gebleken. Hij heeft inder
tijd medegewerkt tot de ontmaskering van
een spionnage-complot in Zuid-Limburg.
Familie-omstandigheden hebben hem tot
zeer laakbare handelingen gebracht. Wan
neer hij tot soldaat wordt gedegradeerd, is
hij moreel, zoowel as financieel geruïneerd.
Pleiter verzocht het hof daarom met klem
de bijkomende straf tc laten vervallen.
Het hof zal later uitspraak doen.
Zondagochtend is het Nederlandsche schip
„Melissa", metende 540 bruto registerton,
van de N.V. Tankkustvaart te Rotterdam,
dat op weg is van Hamburg naar Stalin, in
liet Kieler Kanaal in aanvaring geweest
met de Duitsche vrachtboot „Emsland". In
de mist is de „Emsland" achter op het Ne
derlandsche schip geloopen, waardoor de
„Melissa" aan de achterzijde lichte averij
lieeft opgeloopen, Reeds Maandagochtend
heeft de „Melissa" de reis weer voortge
zet.
Twee militairen slachtoffer van
auto-ongeluk.
Maandagavond omstreeks half elf is te
St. Antonius, gemeente Oploo (N.B.) een
ernstig auto-ongeluk gebeurd, waarbij één
persoon gedood werd, terwijl een tweede
inzittende zeer ernstige verwondingen heeft
opgeloopen.
Omstreeks half elf kwam de chauffeur H.
uit Boxmeer met zijn auto, waarin 4 mili
tairen zaten, van de kermis te Oploo.
Hij reed met groote snelheid en ter hoogte
van het café Halfweg onder St. Anthonis
vloog de wagen in volle vaart tegen een
boom. De militair P. uit Geldrop, vader van
vijf kinderen, werd op slag gedood, terwijl
één der andere inzittenden, S. uit Nijme
gen, zeer ernstig gewond werd.
De andere inzittenden bekwamen geen
noemenswaardig letsel.
De auto is geheel vernield.
Offer van Roemeensclie minis
ters.
Alle Boemeensche ministers hebben be
sloten een maand salaris af te staan voor
de nationale verdediging. Het bedrag zal
in twee deelen betaald worden. Het besluit
werd gedaan in een speciale vergadering
van het kabinet waarin de ministerpresi
dent, Calinescu, verslag uitbracht van de
veelal spontaan in het gelieele land georga
niseerde inschrijvingen voor bewapenings-
doeleinden.
De Vrije Stad heeft hel Poolsche
achterland noodig.
Verscheidene Poolsche bladen toonen met
gebruikmaking van officieele cijfers en
statistieken aan, dat de welvaart van de
Vrije Stad Dantzig wezenlijk verbonden is
met het Poolsche achterland. Indien dit
achterland zou ontbreken zou Dantzig, van
economisch standpunt bekeken, zich in een
doodelijke en onvermijdelijke impasse bevin
den en gedwongen zijn de gevolgen van een
snelle worging te ondergaan.
Van den Poolschen zeehandel gaat tegen
woordig 31.6 procent via Dantzig en het
havenverkeer te Dantzig is gestegen on
danks den gelijktijdigen aanleg en ontwik
keling van Gdynia. Dit is volkomen na
tuurlijk indien men bedenkt, dat twee ha
vens niets te veel zijn voor het bedienen
van een achterland met 35 millioen inwo
ners zonder nog te spreken van het transi-
toverkeer.
Indien volgens de Poolsche bladen, het
Poolsche verkeer niet meer over Dantzig
zou worden geleid, zou de ramp voor de
Vrije Stad des te grooter zijn, daar de han
del, welke voor den oorlog den weg naar
Dantzig nam, voortaan in zijn geheel via
Gdynia zou worden geleid. De haven Dant
zig is voor een groot gedeelte door de zor
gen en de kosten van Polen uitgerust voor
het lossen en expedieeren van 9 a 10 mil
lioen ton goederen per jaar.
Wat zou men met de groote haveninrich
tingen moeten doen? Dantzig zou wederom
een Pruisische garnizoensstad worden zoo
als zij dat was sedert 100 jaar en haar
toestand zou, aldus de Poolsche pers, veel
ergen zijn dan voor 1914.
Meer dan een ton voor steun
aangevraagd.
Aneta verneemt, dat de Gouverneur van
de Groote Oost, waaronder Timor ressorteert
aan het Departement van Verkeer en Wa
terstaat voorstelde 1 127.000.uit te trek
ken voor herstel van de wegen in de door
noodweer geteisterde streek van Timor.
In verhand met de zeer gewaardeerde actie
tot steun, welke in Nederland wordt ge
voerd, kan tevens de aandacht worden ge
vestigd op" het bestaande „Smeroefonds",
dat in voorkomende gevallen steeds bij
springt.
Thans worden nadere gegevens afgewacht.
Sedert 16 Mei niets meer verno
men.
De vrachtboot „Meeuw", eigendom van
den heer Engelkes te Semarang, welke se
dert jaren regelmatig een verbinding onder
houdt tusschen Palembang en Tandjong-Pri
ok, wordt thans, met alle opvarenden, ver
mist.
liet schip, dat, naar de N.R.Crt. meldt,
vermoedelijk 6 a 7 mail aan boord heeft,
vertrok op 16 Mei omstreeks half zes 's
middags uit Palembang. Sedert dit vertrek
heeft men niets meer van schip of opvaren
den vernomen.
c/tULlcu£JL
-%-&scJL°r' ^J-cJLüsisix
EN NOOIT ZEEP VAN ONBEKENDE HERKOMST
VALSCHE GULDENS UITGEGEVEN.
Het Amsterdanische gerechtshof heeft gis
teren twee vrouwen wegens het in voor
raad hebben en uitgeven van valsche gul
dens veroordeeld tot negen maanden ge
vangenisstraf. Een der vrouwen bevindt
zich reeds geruimen tijd in voorarrest. Het
Hof hield hiermede rekening en bracht drie
maanden der voorloopige hechtenis in min
dering.
DONDERDAG 25 MEI 1939.
Hilversum I, 1875 en 415.5 m.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KJIO.
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 Gramofoonmuziek. (Om 8.15 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonwerkje.
12.30 KRO-orkest (1.001.45 Grimofodnmu-
ziek).
2.00 Handwerkuurtje.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Handenarbeid voor de jeugd.
5.30 All round sextet, hierna: Berichten.
6.256.55 Friese uitzending.
7.00 Berichten.
7.15 Boekbespreking.
8.00 Berichten ANP, Herhaling SOS-Berichten
8.15 Orgelspel.
9.00 Causerie „Vrijwillige arbeidsdienst".
9.30 Kleinkoor van het Toonkunst Conservato
rium en gramofoonmuziek.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.45 Gymnastiek. 11.00 Gramofoonmuziek. Ca.
11.50—12.00 Schriftlezing.
Hilversum n, 301.5 m.
AVRO-TJitzending.
8.00 Gramofoonmuziek (Ca, 8.15 Ber.)
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.).
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Orgelspel.
11.00 Voor de vrouw.
11.10 Omroeporkest.
12.15 Berichten.
12.17 Gramofoonmuziek.
12.30 Omroeporkest.
I.00 Gramofoonmuziek,
2.00 Causerie „Beroepen voor Meisjes".
2.40 Zang en piano.
3.00 Cursussen voor de vrouw.
3.45 Berichten, gramofoonmuziek.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Viool en piano.
5.00 Voor de jeugd.
5.30 AVRO-Amusementsorkest.
6.28 Berichten.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Trioconcert.
7.35 Causerie „Het kloppend hart van ons
zonnestelsel".
8.00 Berichten ANP, Radiojournaal, mededee-
lingen.
8.25 Omroeporkest en solist.
9.20 Reportage.
9.50 Revue-programma met toelichting.
10.30 AVRO-Vaudeville-orkest en solisten.
II.00 Berichten ANP, dansmuziek (gr.pl.).
11.3512.00 Ensemble Karolyi Arpad.
E t h e I M Del
FEU 1 L L E T O N.
22.
Belinda streek haar haar naar achteren.
O, ik doe het niet voor mijn Pleiz1®^'
ze. H(j zal het afschuwelijk vinden. Maa
ik kan er niet tegen, üat het ergensi zoo n
bende is. Hij zal het gauw genoeg weer vé
slonsen. Mannen hebben er geen b g p
hoe ze een huis netjes moe'en ho^en
- Dat is zoo. Het zgn smeerpoetsen
Sybil keek op naar het torenachtig exem
plaar achter haar, dat beminnelijk e
Maar waar ik eigenlijk voor kwam... Ue_
- O natuurlijk, uw deken* Ik heb «s_
maal netjes gewasschen. U wilt napier
terugnemen. Ik zal ze in een stuk papier
pakken. En vriendelijk bedankt.
- O dat komt wel in orde,
Je kunt ze gerust voor de est va
winter houden. Hij kan ze misse kwam
gebruiken, als hij terugkomt.
eigenlijk om... „e maar
- Ik heb anders liever, dat u
meeneemt. - zei Belinda. - Ik vooreerat
eentje geweest om te leenen. Hij z
wel niet terugkomen. In ieder geval jk hoop
van niet. Er zijn menschen, die je beter me
dan wel kunt zien. f -intae-
De jongeman achter Sybil schoot plotse
ling in een lach en kreeg daarna een ernsti-
gen hoestaanval, terwijl hij diep bloosde.
Belinda keek hem eens aan. Sybil haalde
enkel haar schouders op.
Stel je niet aan als een idioot, Jack.
Geef me een cigaret, zei ze om af te lei
den, ik mag hier immers wel rooken, miss
Quale
Natuurlijk miss Tredville. Ik ben zelf
niet te goed, om zoo nu en dan een cigaretje
te rooken. Ik zag altijd maar: Het komt niet
aan op den schijn.
Jack Bellamy kuchte weer hevig en haalde
zijn cigarettenkoker te voorschijn, welke hij
eerst Belinda aanbood, en vervolgens Sybil,
die een beetje uit de hoogte, een cigaret nam.
Maar wat ik eigenlijk zeggen wou,
zei Sybi» achter een wolk van rook, heb
je je grootvader nog gezien, nadat hij is weg
gebracht?
Nee hoor, antwoordde Belinda, ik heb
wel wat beters te doen, dan twaalf mijl met
de bus te gaan toeren. Hij heeft het er goed
en dat is voldoende. Dokter Keston heeft
gezegd, dat alles best in orde zou komen.
Sybil inhaleerde den rook van haar cigaret,
alsof ze er kracht uit moest putten. Ze
ker, zei ze. dat is natuurlijk waar.
Maar ik dacht, dat je het misschien prettig
zou vinden, den ouden man eens t« aciv En
dat is, waar ik voor gekomen ben... om je er
heen té brengen.
Groote hemel!zei Belinda verbluft.
Ik bedoel natuurlijk heelemaal niet, dat
ie erheen móet gaan, verklaarde Sybil.
Alleen als ;e het graag wilt. Het leek me wel
leuk... als je veel van hem hield. Maar je
moet het natuurlijk zelf weten.
Veel van hem houden! Belinda's
lichte oogen werden groot van verwondering.
Maar we kunnen elkaar niet luchten of
zien. Dat is altijd al zoo geweest. Ik ben
de laatste, die hij graag bij zich zou hebben.
Er kwam een stilte. Jack Bellamy onder
drukte ditmaal met moeite zijn kuch en stak
zelf een cigaret op. Sybil blies den rook lang
zaam door haar neusgaten. Nou dus daar
mee is de zaak afgedaan, zei ze. Wil
je werkelijk, dat ik die dekens meeneem? Dam
zullen we ze wel zoo in de auto stoppen.
Ik heb wel een krant, zei Belinda.
Als u even geduld hebt.
Ze verdween in het aangrenzend vertrek
en even later hoorden ze buiten het geluid
van wielen en het knarsen van een rem. Sy
bil keek uit het raam. Een auto stopte vlak
achter die, waarmee zij en Jack Bellamy wa
ren gekomen.
Wat ter wereld..., "éi ze. O het is
Oliver Keston. Maar hoe...
Keston verscheen in de deur, voor ze tijd
had gehad de vraag te formuleeren. Hal
lo! zei hij en voegde eraan to*. met een
blik, die ook Jack omvatte, allemaal. Waar
is Belinda? In „De Zwarte Zwaai zeiden ze,
dat ze hier was.
Ze daar, zei Sybil met een gebaar
naar het andere kamertje. Waarom? Wat
is er gebeurd?
Niet veel bijzonders, antwoordde
Oliver niet zijn gebruikelijk sang-froid. Ik
heb haar wat te vertellen. Misschien heb je
het gehoord. Oude Columbus is dood.
Dood? vroeg Sybil.
En Dood! riep Belinda's stem uit het
kamertje. Ze verscheen in de deur, haar
armen vol dekens en gescheurd krantenpapier.
Dood! herhaalde ze. Mjjn arme oude
grootvader... dood!
Oliver nam den last van haar over. Ja,
het is heel plotseling gegaan. Ze belden me
op en ik ben hierheen gekomen, om het je te
vertellen. Hij heeft niet geleden. Het was
hartverlamming.
Belinda keek wild om zich heen. Mijn
God, klaagde ze, ik had nooit gedacht,
dat hij zoo... opeens...
Sterven moeten we allemaal, zei Oli
ver praktisch en hij was erg oud.
O ja. Maar ik... maar ik... Ze sloeg
plotseling haar handen voor het gezicht en
barstte in luid schreien los.
Sybil gaf haar cigaret aan Jack en ging
naar haar toe. Je bent er erg van ge
schrokken, hè? Maar hij vond het leven niet
zoo plezierig, i* het wel? Misschien heeft hij
het nu beter. Ze legde een hand op Be
linda's schi uder. En is het niet, dat je erg
veel van hem hield?
Nee, snikte Belinda. Dat deed ik niet.
Maar hij was alles, wat ik had. En ik wou
niet, dat hij zoomaar dood zou gaan. En nou
zal hij nooit zien, hoe schoon ik het hier ge
maakt heb.
Hier deed Jack Bellamy een duik naar de
deur en worstelde buiten met een hevigen
hoestaanval. En Oliver Keston kwam naar
Sybil toe en legde heimelijk zijn irm om haar
heen.
Maar Belinda schreide door, onverschillig
voor alles, door haar plotseT'-g verlies. Het
leek er op, dat oude Columbus toch tenslotte
de overwinning had behaald.
Toen Sybil buiten kwam, zag ze er een
beetje verstrooid uit. Ze ."prak niet tot Kes
ton, die haar volgde, maar ging meteen in
de auto zitten en Jeck Bellamy nam zijn
plaats naast haar in.
Keston zei door het raampje: Je hoeft
je niet ongerust over haa te maken. Straks
is ze weer heelemaal fit. Ze knappen altijd
op van zoo'n uitbarsting.
Sybil knikte. Ik zal moeten doorrijden, om
te draaien, merkte ze op en zonder verder
nog een woord te zeggen, reed ze weg.
Het is een rare wereld, Jack, zei ze
na eenigen tijd.
Beste kind, het is een andere wereld,
merkte Jack wijsgeerig op. Andere waar
den... andere gebruiken... alles anders. Je
kunt het niet au sérieux nemen.
Dat doet het meisje Quale wel.
Of ze denkt, dat zhet doet.
Sybil fronste haar wenkbrauwen. Of ze
denkt, dat ze het doet! Ik veronderstel, dat
we geen van allen verdriet zouden voelen, als
we niet dachten, dat we het voelden. Ik zou
wel eens willen weten, of ik zooveel spectakel
zou maken, als ik iemand van mijn familie
verloor.
Natuurlijk niet, want je zou het heusch
voelen. En dat is heel wat anders.
Ik ben er zoo zeker niet van. Ik heb
niet zooveel gevoel, of in ieder geval, ik heb
er nooit veel van gemerkt. Maar ik neem
aan, dat de dood verschil maakt. Ik zou wel
eens willen weten, of ik meer van jou zou
houden, als je sterven ging.
Jack beschouwde dit als een permissie om
opnieuw te grinniken.
Je zou het zeker dol vinden mijn we
duwe te zijn, zei hjj, Maar dan zou je toch
in ieder geval eerst met me moeten trouwen,
niet?
Sybil lachte flauwtjes, bijna tegen haar
wil. Haar blik dwaalde af naar de zee, maar
bleef halverwege steken.
Wordt vervolgd.)
