Wij lazen voor
GEBAKKEN
MilüKlEa
EM Pi
OLIFANTS
MANNEN
SUN LICHT ZEEP
Zenuwpatiënt
werpt met zoutzuur
\j\V^
vaart uit
Radioprogramma
rflotam:
TOMATENSLA
//eLü// touncl'
uJaï/j/Je
EDGAR RICE
BURROUGHS
Dr. Colijns arbeid
in beeld
Uit de Pers van heden
Kokend water over
het lichaam
GEBAKKEN
DOOR
63.
Hopende Tarzans gunst te winnen om hem
daarna te vergiftigen, zond Alextar een
edelman om hem te halen. Maar toen de edel
man de hal in kwam, riep hij uit„Hier is
Tarzan al De aapman had zijn horde door
de poort, die hij had geopend, toen hij uit zijn
cel was ontsnapt, naar het paleis geleid. De
koning keerde zich om en wilde vluchten. To-
mos eveneens. Maar met één enkele sprong
was Tarzan het vertrek door en greep hen
beet. Niemand trok zijn zwaard om de tyran-
nen te verdedigen. Alextar, verschrikt, viel
op zijn knieën en smeekte om zijn leven. „Ik
zal U Uw vrijheid geven, geld en alles wat
U wilt „Ik heb mijn vrijheid en aan geld
heb ik geen behoefte", antwoordde Tarzan.
„Wat wilt U dan, wat wilt U met mij doen
vroeg de koning angstig. „Ik zal U niets
doen. Wat Uw volk met U wil doen, gaat
mij niet aan. Maar als zij Thudos geen ko-
KLASSENSTRIJD WORDT OUDER-
WETSCH.
Klassenstrijd is ouderwetsch, is de kern
van een betoog van „De Nederlandsche
Werkgever" en van de A.R. Standaard, als
zij het feit memoreeren, dat werkgevers te
genwoordig nogal eens worden uitgenoo-
digd om op vergaderingen van werknemers
te spreken.
„b Nederl. Werkgever" is getroffen door
het ieit, dat op een jaarvergadering van
den atholieken arbeidersvakbond in de
metaalindustrie een tweetal werkgevers, de
heeren Goedkoop en Bekkers, het woord
kwamen voeren.
De A. R. „Standaard" merkt op, dat ook
op samenkomsten van protestantsche vak
organisaties reeds meermalen patroons als
sprekers optraden, een verheugend symp
toom van betere verstandhouding.
De sociale verhoudingen ontwikkelen zich
ten onzent op rustige wijze. Stakingen en
uitsluitingen komen in de laatste jaren
steeds minder voor. De gedachte der be
drijfsorganisatie groeit. Het streven naar
samenwerking tusschen werkgevers en ar
beiders vindt al meer sympathie. Zelfs in
den kring van ondernemers, die nog vrij
sterk den invloed ondergaan van liberaal-
individualistische denkbeelden.
De Christelijk-Sociale beweging heeft van
meet af, evenals de Roomsch-katholieke so
ciale actie, voor overleg en samenwerking
het pleit gevoerd. En hun arbeid heeft
vrucht gedragen. Zoowel de klassenstrijd
gedachte als liet liberale individualisme zijn
teruggedrongen. De Christelijke organisaties
hebben in menig bedrijf een invloed uitge
oefend, die ver uitgaat boven hun getal
sterkte.
De ontwikkeling der verhoudingen toont
ook duidelijk aan, dat het „isolement" der
Christelijk-georganiseerden niet een losla
ten van het geheel beteekent. Integendeel:
men wil juist door de principieele kracht,
der .eigen zelfstandige organisatie, invloed
ten goede op de geheele bedrijfsgeinecn-
sciiap uitoefenen, eindigt het blad.
NOGMAALS DE TARIEFWET.
De „N.R.Ct.", nog altijd in kennelijke ver
ontwaardiging over de „protectionistische
overrompeling", bevatte op 18 Juni een ser
moen aan het adres der Regeering, zegt de
Maasbode (r.k.) Zij herinnert eraan, vroe
ger te hebben geschreven, dat er groote kans
scheen te bestaan, dat de Regeering weldra
een noodwetje zou indienen om voor dezen
keer den in de Tarief machtigingswet be
paalden termijn van 6 maanden, waarbin-
nen een voorloopig bij Kon. Besluit inge
voerd nieuw tarief op wettelijke basis moet
komen te rusten, te verlengen.
Zij klaagt er vervolgens over, dat de M.
v. A. op het dato 23 Mei verschenen Voor
loopig Verslag over het Tariefwetsontwerp
nog niet verschenen is.
Wij gelooven, vervolgt het R.K. orgaan,
dat het laatste verwijt niet redelijk is. Het
Voorloopig Verslag op de Tariefwet is zeer
lijvig: het telt ruim 40 foliovellen. Men mag
niet klagen, dat de Regeering: voor de be
antwoording van zulk een lijvig verslag
meer dan een maand noodig heeft. Ten
minste als men prijs stelt op een serieuse
beantwoording van de ernstige beschouwin
gen in het V.V., waarop de Kamer zelf ook
een week of zes heeft gewerkt.
Zeer bepaald onredelijk lijkt ons de eer
ste klacht van onze liberale collega.
De zes maanden zijn niet door de Regee
ring vastgesteld. Zij zijn op initiatief van
jhr. De Geer in de wet gekomen, ondanks
de waarschuwing van de Regcering, dat de
procedure niet in zes maanden kon afloo-
pcn.
Dat dit laatste inderdaad niet blijkt tc
kunnen, mag men toch de Regeering niet
euvel duiden.
Broeder van den geneeskundi
gen dienst te Amsterdam ge
troffen.
Een broeder van den geneeskundigen
dienst te Amsterdam heeft gistermorgen
wel een buitengewoon onaangename erva
ring opgedaan. Een vrouw, die overge
bracht moest worden, naar paviljoen 3 van
het Wil'helmina-gasthuis, was hierdoor
zoo in woede ontstoken, dat zij den broeder
een ffeschje zoutzuur in het gezicht heeft
geworpen, met het gevolg, dat de man
ernstige brandwonden heeft opgeloopen.
Gelukkig bleken de oogen gespaard te zijn,
zoodat dit onaangename incident geen blij
vende gevolgen zal hebben. De broeder kon
na behandeld te zijn naar zijn woning te-
rugkeeren. De vrouw, dié veel achter den
rug heeft, was den laatsten tijd dermate
overspannen, dat zij de buren overlast be
zorgde, terwijl zij zelf, onverschillig ge
worden, in vervuilden toestand verkeerde,
zoodat ingrijpen noodzakelijk was. Zij had
haar woning in de Conradstraat als toe
vluchtsoord voor allerlei klein vee en vo
gels van diverse pluimage opengesteld.
FEUILLETON.
Ethel M Del
50.
Maar in het portaal bleef ze stilstaan. Reu
ben Starks pet hing aan een haak boven zijn
oude oliejas en Sybil móest eranar kijken,
hoewel ze ervan huiverde. Dan drong een
gemurmel van stemmen tot hen door uit de
huiskamer en met een blik op haar metgezel
ging ze verder. Ze klopte en duwde de deur
open. De betrekkelijk kleine kamer was vol
menschen. Een inspecteur en een agent zaten
bij de tafel tegenover de deur en om hen
heen stonden de beide Prawles, Belinda, wier
blond haar er erg verward uitzag: Joe Muster
klaarblijkelijk als begeleider van Belinda en
Julie, doodsbleek. Micky liep op den achter
grond heen en weer en sloeg met schuwe
oogen de gebeurtenissen gade.
Lord Telford keek onderzoekend rond alsof
hij naar iemand zocht en richtte zich vervol
gens met een uitdrukking van verlichting op
zijn gezicht tot den inspecteur.
Ik ben Lord Telford. Ik hoop, dat u geen
bezwaar hebt tegen onze aanwezigheid. Deze
dame is de dochter van den dominee en ze
dacht misschien Miss Stark op een of andere
manier van dienst te kunnen zijn.
De inspecteur groette met grimmigen eer
bied. Uw lordschap is welkom, zei hij
en de dame ook. Ik ben juist bezig een
voorloopig onderzoek in te stellen aangaande
deze zaak. Als u misschien het lijk wilt zien
mylord, het is in de keuken tot er een ambu
lancewagen komt. De stoel, waarin de over
ledene den dood vond, moet natuurlijk onaan
geroerd gelaten worden, tot het onderzoek
beëindigd is.
Dat begrijp ik, stemde Lord Telford
ln. Ik heb geen verlangen het lijk te zien.
Mag ik vragen, hoe ver u met het onderzoek
gevorderd bent?
Ik ben juist bezig uit te vinden hoe het
mes in de leuning van den stoel is gekomen.
Het is een gewoon tafelmes, maar het was
scherp geslepen en het kan daar niet bij toe
val gekomen zijn. Juffrouw Prawle vertelt
me, dat ze sinds eenigen tijd een mes heeft
gemist, maar ze kan niet zeggen, wanneer ze
het voor het eerst miste. Miss Stark heeft
me juist verteld, dat het mes in haar bezit
was en ik probeer van haar te weten te ko
men, waarvoor ze het wegnam.
Juist! zei Lord Telford ernstig.
Goeden morgen Miss Stark. Julie herkende
hem met verbazing. Ze fluisterde een nau
welijks hoorbaar antwoord. Hij ging naast
haar staan, terwijl Emily's schrille stem het
verhaal vervolgde. Dat is krek wat ik ook
wel eens zou willen weten. Waarvoor nam
ze het weg. En waarvoor hield ze het al dien
tijd verborgen... de doerak!
Wilt u zich kalm houden, beval de
inspecteur. Miss Stark, u bent de eenige,
die deze vraag beantwoorden kunt. U zegt,
dat u het mes had?
Ja antwoordde Julie zacht, ik had
het in mijn kamer.
Waarvoor?
Na een oogenblik aarzelen zei ze: Ik was
bang, dat ik aangevallen zou worden.
Door wien? vroeg de inspecteur, terwijl
hij een snelle notitie maakte.
Door den schipper.
Uw vader?
Ze knikte. Ja mijn vader.
Hij was een beetje driftig, hè
was gevaarlijk, als hij dronken was.
Micky schoot plotseling uit zijn hoek naar
voren en zei met een stem, bijna even schril
als die van Emily: Hij heeft haar eens
een verschrikkelijk pak ransel gegeven, in
specteur. Toen heeft ze het mes weggenomen
Ze heeft het me laten zien en ze zei, dat ze
hem ermee vermoorden zou en mij ook, als
ik mijn mond niet hield. Maar dat kan ze nou
niet meer doen, want ze heeft het mes niet
meer.
Hou jij je mond! beval de inspec
teur. Hij keek Julie scherp aan, die bij de
uitbarsting van den jongen nog bleeker was
geworden. Nou Miss Stark, luistert u
naar mij en pas op, wat u zegt. Waar ver
borg u dit mes?
Onder mijn kussen, zei Julie. Haar lip
pen trilden.
Kabinet schenkt hem een tegel
tableau.
De leden van het kabfnét en hunne da
mes hebben zich, met oud-minister de Wil
de, vereenigd aan een diner, dat aan dr.
Colijn ter gelegenheid van zijn zeventigsten
verjaardag door zijn ambtgenoot en werd
aangeboden. Het diner werd gehouden in
het Palace-Hotel op Scheveningen en droeg
een geheel intiem karakter.
Dr. Colijn ontving ten geschenke een te
geltableau, uitgevoerd in Delftsch blauw
door de Porseleyne Fles, voorstellende het
Binnenhof en daar omheen de ingangen
van de acht departementen, welke dr. Co
lijn vast of ad interim heeft beheerd. De
randversiering bestaat uit egelantieren, ter
wijl boven het Binnenhof het Nederland
sche wapen en inschrift met datum zijn
aangebracht.
Kindje aan de gevolgen over
leden.
Bij de familie U. te Heerlerheide is een
tragisch ongeluk gebeurd, waarvan het
jongste kindje liet slachtoffer is-geworden.
Het kindje, zestien maanden oud, is in een
onbewaakt oogenblik in de nabijheid van
het fornuis gekomen, waarop een ketel
met water stond te koken. Het trok aan
den ketel en kreeg den inhoud over het,
lichaam. Overdekt met brandwonden werd
het kindje opgenomen. Later is het aan de
gevolgen overleden.
DONDERDAG 29 JUNI 1939.
Hilversum I. 1875 en 415.5 m.
8.009.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 Gramofoonmuziek 8.15 Ber.)
10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 Carillonbespeling.
12.30 KRO-orkest (1.15—1.30 Gramofoonmu
ziek).
2.15 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
3.00 Vrouwenhalfuur.
3.45 Bijbellezing.
5.00 Handenarbeid voor de jeugd.
5.30 NCRV-Harmonie-orkest (opn.) en gra
mofoonmuziek 6.30 Berichten).
7.00 Berichten.
7.10 Journalistiek overzicht.
7.40 Gramofoonmuziek.
7.457.55 Causerie „Verwachtingen en zor
gen der Oecumenische beweging".
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Ber.
8.15 Christl. Oratoriumvereeniging „Stem en
Snaren" en solisten.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Gramofoonmuziek (10.4511.00 Gym
nastiekles),
ca. 11.5012.00 Schriftlezing.
Hilversum II. 301.5 m.
AVRO-Uitzending.
8,00 Orgelspel.
8.15 Berichten.
8.17 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Omroeporkest.
11.00 Voor de vrouw.
11.10 Omroeporkest en solist.
12.30 AVRO-Amusementsorkest.
1.00 Accordeonensemble „The Broadway Se-
renaders".
2.45 Declamatie.
3.10 AVRO-Aeolianorkest (opn.). 3.45
Berichten).
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
ning maken zijn ze „dwazen Het volk riep
om Thudos. Alextar werd lijkbleek. Met een
vlugge beweging deed hij een stap achteruit
en trok zijn zwaard. Nu was het met zijn
heerschappij gedaan. Wanhoop en woede te
gen den man, die de oorzaak van zijn onder-
gang was, overvielen hem.
j' Zcejo huLpt udjA eJU\ TULOUJL,
ti j iL'CxRtvv?j< tvp kut ae^vv-
jij <JujO Cjoat mij-Wcj&tJLjci/Uw, wuu.
EIK NOOIT ZEEP VAIM ONBEKENDE
HERKOMST
OP HET BLIKJE VELERLEI KNAX-RECEPTEN
VERKRIJGBAAR IN BLIKJES VAN 5 EN 10 STUKS
U.K.28-04Ü9A
4.30 Reportages.
5.00 Jeugdhalfuur.
5.30 AVRO-Amusementsorkest en solisten.
6.28 Berichten.
6.30 Sporthalfuur.
7.00 AVRO-Meisjeskoor en orgelspel.
7.40 Causerie „Curagao".
8.00 Berichten ANP, radiojournaal, mededee»
lingen.
8.20 Stafmuziek van het 6e Regiment Infan
terie.
9.00 Declamatie.
9.45 Omroeporkest, mannenkoor „Kunst naar
Kracht" en solist.
11.00 Berichten ANP. Hierna: AVRO-Dance»
Band.
11.4012.00 Orgelspel (opn.).
Hij schreef het in zijn notitieboekje. U
hebt het nooit ergens voor gebruikt?
Nee nooit.
U bewaarde het om in geval van nood te
gebruiken? vroeg de inspecteur met een
zweem van ironie in zijn stem.
Om te gebruiken, wanneer ik aangeval
len zou worden.
Op dit oogenblik was er eenig geluid bij
de deur en de inspecteur fronste, maar de
deur bleef aan staan en er kwam niemand
binnen.
Hij richtte zich weer tot Julie. Denkt u
goed na, voor u de vraag, die ik u ga stel
len, beantwoordt! Dit mes, dat u onder uw
kussen bewaarde, hebt u het gisteren om
een of andere reden te voorschijn gehaald?
Een trilling ging door Julie en Lord Tel
ford legde een kalmeerende hand op haar
schouder. Ze maakte een lichte beweging naar
hem toe, alsof ze bescherming zocht, terwijl
ze antwoordde: Ik haalde het te voor
schijn... ja gistermiddag, voor ik uitging.
Juist! En waarom deed u dat?
Er kwam een opgejaagde uitdrukking in
Julie's groote oogen.
Omdat hij me kwaad wou doen, flui
sterde ze.
Had u woorden met hem?
Ze knikte. Ja, hij was boos op me. Ik
had wat kleeren gekocht en ik wou niet zeg
gen, wie me het geld ervoor gegeven had.
Mijn gift vroeg Lord Telford.
Ze knikte weer. Ja. Hij dacht, dat ik ze
van iemand anders had gekregen.
Dat verwondert me niets, merkte Be
linda op, scherp en minachtend.
De inspecteur keek haar nadenkend aan.
Hij kende Belinda en vond haar niet onaar
dig. Hij besloot evenwel zich niet door haar
te laten afleiden.
Hij was dus boos? Zoo? En wat deed
hij Volgde hij u in uw kamer
Nee. Julie hijgde een beetje. Ik
dacht, dat hij het doen zou, maar h(j kwam
niet.
En op dat moment haalde u het mes te
voorschijn
Ja, fluisterde Juli.
Nou, wat heb ik gezegd? zei Emily.
Ik spreek met Miss Stark, zei de in
specteur. Kunt u me verteilen, wat daar
na gebeurde?
Ik geloof, dat ik flauw viel, zei Julie.
De inspecteur keek ongeloovig. Dus u
kunt niet zeggen, wat er gebeurde?
Ze aarzelde. Jawel, zei ze eindelijk.
Ik kwam weer bij en toen was hij uitgegaan.
En ik ging ook uit.
Nam u het mes mee?
Nee, zei ze flauwtjes.
U liet het op het bed liggen?
Ik denk het wel.
Pah! - zei Emily luid en wraakzuchtig.
De inspecteur sloeg er geen acht op. Hij keek
Julie doordringend aan. En toen u terug
kwam, was het weg?
Ja.
Had u het weer onder het kussen gelegd
Ze schudde het hoofd. Ik weet het niet. Ik
had nogal haast. Misschien heb ik het wel op
het bed laten liggen.
En waar ging u naar toe?
Weer aarzelde ze, maar na een lichten druk
van Lord Telford's hand antwoordde ze: Ik
ging thee drinken aan boord van de „Circe"
met Mr. Britton.
Hij is de man met wien ze verloofd is,
verduidelijkte Lord Telford.
Juist! zei de inspecteur. En ging
hij later met u terug?
Ja. Jullie sprak nu beslister. Maar
hij kwam niet binnen. Ik zei hem bij de deur
goeden nacht en ging meteen naar boven.
Hoe laat was dat?
Ik denk ongeveer negen uur, antwoord
de Julie.
Vóór kapitein Stark terugkwam?
O, veel eerder, snibde Emily. ik heb
zelf den schipper hooren thuiskomen tegen een
uur of elf. Peter kan dat getuigen.
De inspecteur bleef Julie onderzoekend aan
kijken. U kwam dus voor kapitein Stark
thuis? ondervroeg hij haar.
Ja, zei Julie.
En u ging meteen naar uw kamer
vervolgde hij. Miste u toen het mes?
Nee, ik dacht er niet aan. Ik merkte het
pas, toen de kapitein thuis kwam. Toen voel
de ik ernaar... omdat ik bang was, dat hij naar
boven zou komen... en de deur kon niet op slot
En kwam hij naar boven?
Nee. Hij moet meteen naar het observa
torium gegaan zijn. ooserva-
Ze huiverde. Haar groote oogen hadden in
het witte gezicht een uitdrukking van angst
en tegelijk iets smeekends.
De inspecteur zette zijn notities voort. De
agent had, evenals hij, gedurende het onder
zoek aanteekeningen gemaakt.
Er viel een klemmende stilte in de kamer,
Emily keek kwaadaardig naar Julie, terwijl
Peter met zijn voeten schuifelde en zijn keel
schraapte.
Sybil stond naast Belinda en zei half-luid: 1
Nog niet veel overtuigends tot nu toe. Wie be
wijst, dat het hetzelfde mes is?
Belinda schokte met haar schouders. Er
zit hier meer achter dan u weet, Miss Tred-
ville, zei ze.
Waar is de Circe-man... Rolfe Britton?
vroeg Sybil.
Belinda gooide haar hoofd achterover.
Hij doet wijs, als hij zich hier buiten houdt,
antwoordde ze.
Sybil keerde zich van haar af. Ze keek naar
Julie met een machteloos gevoel. Een afschu
welijke twijfel begon zich van haar meester te
maken. Ze was gekomen met de bedoeling om
Julie's partij te kiezen en haar met alle kracht
te verdedigen. Maar er was iets in de houding
van het meisje, dat verdediging onmogelijk
maakte. Ze zag, dat Lord Telford dit ook had
opgemerkt. Zijn gezicht getuigde van ernstig
medelijden, maar ook hij scheen het onvermij
delijke af te wachten. Hij deed geen poging om
tusschen beide te komen.
De stilte duurde voort, onderbroken alleen
door het lawaaiig tikken van een goedkoops
klok op den schoorsteenmantel.
Het groezelig vertrek begon te lijken op een
gruwelkamer. De beide politiemannen krabbel
den haastig en bestudeerden hun aanteekenin
gen. Micky hield zich schuil in een hoek achter
Emily. Zoo nu en dan loerde hij om haar heen
en vertrok zijn gezicht in een aapachtige grijns
en dan dook hij weer weg.
De inspecteur keek op van zijn notitieboekje.
Er was dreiging in die stille kamer. Joe Muster
hikte zenuwachtig en kuchte.
De inspecteur schraapte zijn keel en zei dan
kort en officieel: Miss Stark, het spijt me,
maar ik moet u vragen met me mee te gaan
voor een verder onderzoek. Wilt u zoo goed
zijn u gereed te maken, terwijl ik een auto laat
komen Rekent u erop, dat u misschien ge
durende den nacht zult worden vastgehouden.
(Wordt vervolgd-)
