„De adel komt
van de boeren"
EM PI
OLIFANTS
MANNEN
Pseudo-handelsagent
Verbetert maar
verbitter niet!
erg sociaal
Radioprogramma
vaart uit
DOOR
EDQAR RICE
BURROUQHS
Dc vrouwelijke vrijwilligers
in Nederland
Et hel M. Del
sTechtm0Ord ln mi;in hart gehad' Ik ben heel
04.
Wild schreeuwend„Jij bent de oorzaak
van mijn ellende", schoot Alextar naar voren
en splijtte de schedel van Tomos. En voor
dat iemand het hem kon verhinderen, zette
hij de punt van het zwaard tegen zijn hart
en liet zichzelf hierin vallen. Aldus stierf de
laatste der slechte regeerders van Carthne.
Er werden geen tranen vergoten om Alextar
noch om zijn wreden raadsheer Tomos. In
tegendeel, zoowel de burgers als de edellie
den riepen tezamen den geliefden Thudos als
hun koning uit. Uit dankbaarheid bood Tho-
dos Tarzan een vorstelijke titel en een mooie
post aan als hij wilde besluiten in Carthne te
blijven. De koning van de jungle schudde zijn
hoofd. ,,ïk ben op zoek naar een meisje, dat
onder mijn bescherming staat en ik zal niet
rusten voor ik haar heb gevonden". Een der
edellieden, een kapitein uit het leger, hoorde
dit en kwam naar Tarzan toe. „Wat voor soort
meisje is het vroeg hij. Tarzan beschreef
Gonfala zo nauwkeurig mogelijk. De krijger
fronste het voorhoofd. „Ik geloof, dat ik weet
waar zij is", zei hij verslagen. '„Maar U kunt
er niet heen gaan om haar te zoeken." D«
aapman antwoordde grimmig „Er is geen
plek waar Tarzan niet komen kan
Hoe Dnitschland .productieslag"
levert Wordt ds slag gewon
nen, dan heeft Nederland er na
deel van.
Het orgaan van den Alg. Ned. Zul-
velibond schrijft over de beteekenis
■welke de trek der Dultsche boeren
naar de stad heeft voor de land
bouw en dus ook voor de zuivel-
productie.
Oberregierungsrat Dr. W. Clauss wijst er
op, aldus het blad, dat de algeimeene poli
tieke ontwikkeling een oplossing van dit
probleem tihans nog niet mogelijk maakt.
Hij schrijft: „Wij allen weten dat de Fü-
rer voor de oplossing van liet Tsjechische
probleem de vestingwerken in het Westen
moest doen bouwen en dat daarvoor, met
terzijdestelling van vele andere zaken, de
noodige arbeidskrachten beschikbaar
moesten zijn."
„Intusschen", zoo sprak Minister Darré ii>
November 1938 te Goslar,,, het tijdstip komt
steeds dichterbij, waarop een afdoende op
lossing van het probltem moet worden ge
vonden. Want de teruggang van arbeids
krachten op het platteland brengt 't spook
van een dalende landbouwproductie met
zich mee".
Sprekende cijfers.
Reeds daalde van 1938 op '39 de opper
vlakte van als tusschenvrucht verbouwde
voedergewassen. Verder daalde van Dec.
1937 tot December 1938 het aantal melk
koeien met 2.620.000 stuks en liep in die
periode de boterproductie met 15 millioen
kg terug, ondanks een verdere uitbouw
van „het zuivelwezen" en ondanks het
feit dat in dat jaar het percentage der
onder melkcontrole staande koeien steeg
van 61 tot 75. Dit verschijnsel wordt in de
eerste plaats toegeschreven aan het gebrek
aan melkers.
Slagzinnen.
In beeld en geschrift wordt de strijd
tegen den trek naar de stad aangebonden.
En in het maken van propaganda zijn de
Duitschers meesters. Zie hier eenige der
gebruikte slagzinnen: „De adel komt van
de boeren" „Zonder landarbeid hongert
het volk" „Zonder boerenstand sterft het
volk".
Men verlaat de „Reichsn&hrstands"-ten-
toonstelling in de overtuiging, dat er een
groote opvoedende kracht van uitgaat voor
den Duitschen landbouw. En dit temeer
omdat het bezoek groot was. Zoo hadden
b.v. 300 extra treinen de beizoekers (met
een reductie van 75 op de kosten) naar
Leipzig gebracht.
En Holland
Wat is nu het licht dat deze zaak werpt
op onze handelsbetrekkingen met Duitsch-
land, speciaal wat betreft den zuiveluit-
voer?
Slaagt de Dultsohe „productieslag"
volledig, dan zal ons handelsver
keer met Duitschland, wat dit land
betreft, terug kunnen loopen. dus
terugloopen zoowel wat betreft den
Invoer als den uitvoer, want deze
zijn aan elkaar gekoppeld. Duitsch
land zal dan onze landbouwproduc
ten niet meer noodig hebben.
Slaagt deze „slag" niet, dan hebben onze
Oosterburen onze producten zeker noodig,
maar het is de vraag of ze voldoende de
viezen beschikbaar zullen hebben om ze te
betalen.
Kunnen wij nu, hoe de afloop dan ook zal
zijn, Duitschland geen deviezen verschaffen
door groote hoeveelheden landbouwproduc
ten te ruilen tegen industrieproducten?
Amerika wenscht onze landbouwproduc
ten niet, Duitschland wel. Dus stelle zidh
de importihandel op Duitschland in. Waar
om zouden wij geen Duitsche auto's koo-
pen en wel Amerikaansche? Amerika koopt
toch niet van ons terug. Hier is een mooie
gelegenheid om de „gemeenschappelijke be"
langen van landbouw, handel en industrie"
en de samenwerking tusschen deze groe
pen, waarop van niet-agrarische zijde te
genwoordig zoo dikwijls wordt aangedron
gen, in klinkende daden om te zétten.
De regeering onthoude, nu we, aldus het
blad, gedwongen zijn steeds verder te gaan
in de richting van een gesloten nationale
huishouding, hierbij hare leiding niet.
Door Amsterdamsche rechtbank
gevonnist.
Voor de rechtbank te Amsterdam heeft
onlangs terechtgestaan een koopman, die
reeds herhaalde malen is veroordeeld we
gens oplichting en verduistering. Dezen
keer had hij zich te verantwoorden wegens
twee gevallen van oplichting. De man had
zich voorgedaan als handelsagent, die be
last was met inkoopen voor ziekenhuisin
richtingen en pensions in Zandvoort en
Den Haag.
De officier van Justitie eischte een. jaar
gevangenisstraf en ter beschikkingstelling
van de regeering en gistermorgen heeft de
rechtbank hem veroordeeld tot drie maan
den gevangenisstraf met aftrek van voor
arrest en ter beschikkingstelling va.n de
regeering. Eveneens wegens oplichting
wacht den man nog een veroordeeling van
de rechtbank te Utrecht. De eisch in deze
Utrechlsche zaak was twee jaar gevange
nisstraf.
Een werkkamp voor voorwaar
delijk veroordeelden.
De plannen om een werkkamp
of werkgemeenschap of hoe men
het noemen wil, door jeugdige voor
waardelijk veroordeelde personen
op te richten zoo vertelde de he
keinde Amsterdamsche oud-kinder-
rechter mr. G. T. J. de Jongh in
een persgesprek naderen hun ver
zenlij king.
De grond, waarop het gebouw verrijzen
zal, waarin voorloopig een 30 jonge man
nen van 1720 jaar gehuisvest worden, is
op de grens van Noord-Holland en Utrecht
gelegen en de aanbesteding zal een dezer
dagen plaats vinden. De geldmiddelen zijn
nog niet geheel bijeen, doch dank zij het
initiatief en de financieele steun van het
genootschap tot zedelijke verbetering der
gevangenen gelooft men over de bezwaren
heen te kunnen stappen. Er wordt onder
wijl een beroep gedaan op de medewerking
van particulieren en de algemeene sympa
thie blijkt van dien aard, dat er alle reden
is om te hopen dat de uitkomst niet ver
van de verwachting afligt (giro no. 221377
van mr. G. T. J. de Jongh te Amsterdam).
De plannen verdienen dan ook aller instem
ming.
De resultaten van celstraf.
Het is toch van algemeene bekendheid
dat ons strafstelsel voor de zoogenaamde
volwassenen zacht uitgedrukt. aan eejj,
groote mate van steriliteit lijdt. s
Wat is onvruchtharder uit hét
oogpunt van bestrijding der crimi
naliteit dan onze gevangenisstraf?
Hoeveel jonge menschen werden
door dat stelsel op den goeden weg
teruggebracht, di« zij in een onbe
waakt oogenblik hebben verlaten?
Het is ongelukkig, maar weer, dat
dit aantal minimaal is.
En dit is niet noodig en daar het niet
noodig is, mag met de invoering van een
beter systeem ook geen dag en geen nacht
gewacht worden aldus de grijze voor
vechter voor een betere zorg voor de ver-
waarleesde jeugd. taoin
waarloosde jeugd.
Herstel van het geestelijk even
wicht.
In deze nieuwe inrichting leeren de jon
gelui weder werken. Zij lieeren weer hun
spieren gebruiken. Zij leeren wat geregelde
arbeid is, wat orde, tucht en tempo betee-
kenen. Zij leeren, dat er in het leven gees
telijke waarden zijn, die niemand onge
straft mag verwaarloozen, zij leeren zoo
veel vakkennis, dat zij na een halfjarig ver
blijf en inspannenden arbeid opnieuw in
het productieproces kunnen worden inge
schakeld.
Want er zijn gelukkig nog bedrijven, spe
ciaal in de metaalindustrie, waarin behoef
te is an jonge kenels met zekere vakken
nis.
Op die wijze en met training in de fria-
sche gezonde buitenlucht wordt hun geeste
lijk evenwicht weer hersteld.
Organisaties ontwikkelen zich
snel.
Te Rol.erdam is een samenkomst gehou
den van vertegenwoordigsters van organisa
ties van vrouwelijke vrijwilligers in Neder
land.
De vergadering, welke onder leiding stond
van Dr. J. van Dullemen, presidente der
Vrouwelijke Vrijwillige Hulp te Rotterdam,
besloot met algemeene stemmen een cen
traal bureau in het leven te roepen, onder
den naam „Contact Bueau Vrouwelijke Vrij
willigere" dat tot taak zal hebben twee-
maandelijksche samenkomsten van de bij
het bureau aangesloten vereenigingen te or-
ganisèeren en als studiecentrum ten behoeve
van het werk der vereenigingen te dienen.
Nadat een jaar op deze wijze zal zijn ge
werkt, zal de mogelijkheid van de oprich
ting eener federatie onder dogen worden ge
zien.
Uit de op dit besluit volgende algemeene
besprekingen bleek met welk een snelheid
deze vrouwen-organisaties zich ontwikkelen
en hoe ruim het gebied is, waarop zij thans
fPffr W^zaam zijn.
Ambtenaar van Maatschappelij-
ken Steun pleegde chantage.
In hooger beroep veroordeeld.
Het gerechtshof te Amsterdam heeft gis
termorgen arrest gewezen in de zaak tegen
een geschorsten ambtenaar van socialen ar
beid in de hoofdstad.
Hij had van een vrouw, die van Maat-
schappelijken Steun een wekelijksche uit-
keering ontving, dertig gulden geleend. De
ambtenaar had bij een onderzoek in de wo
ning van deze vrouw een spaarboekje ge
vonden. Toen had hij de vrouw overge
haald een deel van het geld hem ter leen te
geven. Hij zou dan verzwijgen, dat de
vrouw een kapitaaltje bezat.
De rechtbank veroordeelde dien ambte
naar wegens afdreiging tot één jaar'gevan-
genisstraf, van welk vonnis de verdachte in
hooger beroep ging.
Het hof heeft den ambtenaar gistermor
gen echter wederom een jaar gevangenis
straf opgelegd. Ook de procureur-generaal
had bevestiging van het vonnis der recht
bank gevraagd.
VRIJDAG 30 JUNI 1939.
Hilversum I. 1878 en 415.5 m.
Algemeen programma, verzorgd door da
NCRV.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.309.45
Gelukwenschen)
10.30 Morgendienst.
11.15 Cello en piano en gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 De Postillons (In de pauzes: Causerie:
„Een woord voor U" en gramofoonmuziek).
2.30 Christ. lectuur.
3.00 Zang en piano en gramofoonmuziek.
3.45 Gramofoonmuziek.
4.10 Haagsch trio en gramofoonmuziek.
5.30 Orgelspel.
6.30 Berichten, hierna: Voor tuinllefhebbers.
7.00 Berichten.
7.15 Declamatie.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-berichten.
8.15 Christ. Oratoriumvereeniging van Haar
lem en solist.
9.30 Causerie „De Unie van Zuld-Afrlka".
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 De Eemlanders.
11.25 Gramofoonmuziek.
ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
Hilversum H. 301.5 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA.
10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.16 Ber.).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Viool en piano.
11.10 Declamatie.
10.40 Viool en piano.
11.00 Declamatie.
11.30 Esmeratda.
12.00 De Pailadlans.
2.00 Declamatie.
I.15 AVRO-Amusementsorkest.
2.30 Het Lyra-trio.
3.15 Populair solistenconcert (ca 3.45 Ber.)
4.00 Gramofoonmuziek,
4.30 Orgelspel.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 VARA-orkest.
6.28 Berichten.
6.30 Letterkundig overzicht.
6.50 Groninger Orkestvereeniging (opn
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Causerie „Naar de Ardennen en Luxem
burg."
7.23 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 Cursus „De beginselverklaring van de
Centrale Commissie voor het Vrijzinnig
Protestantisme".
8.00 Cello en plano.
8.30 Causerie „Bijbelsche kunst in het Rijks
museum".
9.00 Jack de Vries' Internationals en soliste.
9.30 Radiotooneel.
9.45 VARA-orkest en solisten.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
II.00 Trioconcert.
11.30 Jazzmuziek (gr.pl.).
11.5512.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
51.
Het was, of er een bom gevallen was. Ieder
een, behalve de twee politiemannen, maakte
een of ander onwillekeurig geluid om zijn ont
steltenis, ergernis of kwaadaardigen triomf
uit te'drukken. Julie zelf gaf een korten snik
en leunde even tegen de beschermende figuur
naast haar, de oogen half gesloten.
Maar op dat oogenblik werd de deur open
gegooid en een breedgebouwd persoon in een
blauwe trui kwam binnen op een vrijmoedige,
een bijna brutale manier.
Rolfe Britton liep, zonder naar links of
rechts te kijken, op de tafel toe en zei op on
verschilligen toon tot den inspecteur: Het
is niet noodig Miss Stark mee te nemen naar
het bureau. Ik ben de man dien u moet hebben.
Ze probeert mij te beschermen. Ik heb gister
middag het mes meegenomen uit haar kamer,
toen zij niet keek.
Een gemurmel ging door de kamer. Lord
Telford scheen te willen spreken, maar be
dwong zich. Julie uitte een zachten kreet. Maar
Rolfe stond als een rots, het hoofd achterover,
minachting in zijn blauwe oogen.
Ze heeft u de waarheid gezegd, zei hij,
maar niet de heele waarheid. Toen ze giste
ren flauw viel, heb ik haar gevonden en bijge
bracht. Ik begreep, dat Stark weer onhebbelijk
tegen haar geweest was. Het mes lag op den
vloer. Ik nam het op. Ze dacht, dat ik het op
het bed had laten liggen, maar dat was niet
zoo.
Hou op! Het was Julle's stem, die door
de kamer klonk met een zoo ontstelden klank,
dat ieder zich tot haar keerde. Ze leunde met
een hand op de tafel, terwijl haar heele lichaam
trilde. O, hou op! riep ze weer. Rolfe!
Jij toch niet!
En toen brak haar kracht. Ze viel op haar
knieën, met de armen uitgestrekt en een wan
hopig snikken doorschokte haar. Lord Telford
boog zich voorover en hief haar op. Er heersch-
te een algemeene verwarring in de kamer.
Sybil drong vooruit om te helpen, terwijl de
Prawles en Micky zich achteraf hielden. Bèlin-
da was bij uitzondering ten diepste geschokt.
Het is een leugen, inspecteur, verklaarde ze
onstuimig. Ik weet zeker, dat hij het liegt.
Luister niet naar hem.
Hou jij je erbuiten, Belinda, zei Rolfe
gebiedend. Ik ben hier niet om lolletjes te
maken! In orde, inspecteur! Neem me mee
hier vandaan. Er zijn hier te veel vrouwen.
Miss Stark wist niet, waar het mes was. Ze
vermoedde het alleen.
De inspecteur herstelde zich van de verwar
ring en beheerschte de situatie weer. Ja,
ik moet u meenemen, zei hij. En ik waar
schuw u wel te bedenken, wat u zegt. Het is
mogelijk, dat we Miss Stark later nog noodig
hebben, maar we zullen eerst u meenemen.
Goed, zei Rolfe nadrukkelijk.
H(j ging naar de deur, maar Lord Telford,
die Julie op een sofa gelegd had, trad hem in
den weg.
Rolfe! zei hij.
De jongere man keek hem vast aan, het
hoofd omhoog. Mijn naam is Rolfe Brit-
ton, sir, zei hij.
Z, stonden tegenover elkaar en gedurende
enkele vreemde seconden was het, of ze
alleen in de volle kamer waren, maar wat
zich tusschen hen afspeelde, werd niet in
woorden uitgedrukt.
Toen, terwijl Julle's angstig snikken door
de stilte klonk, bevrijdde Rolfe zich en zei:
Zorg voor haar!
Daarna voegde hij zich bjj de twee politie
mannen, die al bij de deur stonden. Hij ging
weg met hen, zooals hij was gekomen,
trosch en onbevreesd, het hoofd hoog, als een
koning. Hoewel hij de gewone zeemanskleeren
droeg, was er iets vorstelijks aan hem, dat zij,
die hem zagen, nooit vergeten zouden.
Na het vertrek van Rolfe, was het Julie
alsof er een groot ledig om haar heen was.
Ze wist nauwelijks wat er gebeurde. Alle
gevoel scheen uit haar geweken. Al wat het
leven de moeite waard maakte, was eruit
weggenomen. De spanning was over. Ze was
gebroken en terneer geworpeneen arm
zalig speeltuig, waarmede het noodlot speel
de. Haar krampachtig snikken had opgehou
den en ze lag bewegingloos met gesloten
oogen.
Menschen kwamen en gingen en Emily's
gekakel was hoorbaar. Ze scheen ergens tegen
te protesteeren of zich ergens boos over te
maken, maar Julie wist niet waarover en
het kon haar ook niet schelen. Het geluid
ebde af en aan, zonder dat ze er zich meer
om bekommerde. Ze had meer geleden dan ze
verduren kon en was nu te verdoofd, om nog
iets te voelen. Maar ze was niet alleen, hoe
wel het een heelen tijd duurde, voor er iets
met haar gebeurde. Ze was zich vaag bewust,
dat er van tijd tot tijd iemand naar haar
keek en opeens was er nu een hand, die haar
zacht beroerde. Ze herinnerde zich de hand,
die gedurende dat vreeselrjk verhoor op haar
schouder had gelegen en keek op. Maar het
was een vrouwenstem, waarin een diep me
delijden klonk, die tot haar sprak.
Arme ziel! Je moet wel half dood zijn.
Kijk, ik heb het klaargespeeld een kop melk
voor je krijgen. Probeer eens om het op te
drinken.
Julie walgde bjj het idee, maar de vriende
lijkheid van de woorden spoorde haar aan.
Ze deed een zwakke poging om rechtop te
gaan zitten. Een stevige, jonge arm hielp
haar.
Goed zoo! Probeer het maar, zei
Sybil. We nemen je mee van deze afschu
welijke plaats. Ik heb de oude helleveeg naar
boven gestuurd om je kleeren te halen. Julie
kon niet spreken. Ze was onmachtig om zelf
te handelen, maar de steun van iemand, die
het geenszins aan wilskracht ontbrak, wekte
haar op. Ze dronk met kleine teiigjes van de
melk, huiverend. Ze was door en door koud.
Toe maar! moedigde Sybil haar aan.
Je zult ervan opknappen. Je gaat met mij
mee naar de pastorie en ik zal verder voor
je zorgen. Tob maar niet! Drink het op!
Julie deed haar uiterste best, maar het
trillen kon ze niet bedwingen. Sybil bleef
rustig en bemoedigend met haar praten, ter
wijl ze dronk. Ik breng je meteen naar
bed en daar blijf je tot je heelemaal beter
bent. Kalm aan maar! Er is geen haast. Als
je het op hebt. ga ik kjjken, of dat oude
mensch je dingen ingepakt heeft. Lord Tel
ford is hier ook en dat meisje... Belinda.
Maar je houdt niet van haar, hè?
Julie schudde zwak van nee. Ze had nog
geen kracht om te spreken.
Sybil vervolgde. Ik ook niet erg. Maar
ik geloof wel, dat ze tamelijk eerlijk is. Be
ter in ieder geval dan die afschuwelijk Praw
les. Ziezoo! Het gaat al wat beter, hè?
Blijf nu maar rustig liggen tot ik terug
kom.
Maar nauwelijks was ze de kamer uit of
Lord Telford kwam binnen en nam haar
plaats in.
Hij zei niets tegen haar, maar stond alleen
rustig en stevig aan haar zjj en ze had een
onverklaarbaar gevoel, dat het Rolfe had
kunnen zijn. die daar stond. Traag begon ze
zich te herinneren, hoewel ze er onbewust
voor terugschrok. Haar geest waakte op uit
de verdooving. Ze bewoog zich en keek smee-
kend op naar den man naast haar Haar
stem kwam zwak en haperend: Wat zul
len ze hem doen? Wat kunnen ze hem doen'
Ik wist niet, dat hjj het mes meenam
Hi£°rd T.elford keek met een doordringenden
blik op haar neer, waarin tegelijk iets ver
slagens was. VI
Je probeerde hem te beschermen'
Ze antwoordde eenvoudig: ja Ti/ „.ni,
met, dat ze wisten, dat hjj boven kwam Dat
was nergens voor noodig.
Ik vrees, dat ze alles zullen moeten
weten.
Maar ze denken, dat hij het gedaan
heeft. fluisterde ze wanhopig. Dat moe
ten ze wei denken.
Het is waarschijnlijk zijn bedoeling, dat
ze dat denken zullen, zei Lord Telford
grimmig.
Ze bracht haar hand naar haar hoofd.
Maar... ze verdachten eerst mij. Er is geen
enkel bewijs, dat hij het gedaan heeft. Ik
zal erheen gaan... en maken dat ze denken,
dat ik het deed.
Ze zat op, maar een duizeling overviel haar
en ze moest zich aan den rug van de sofa
vasthouden. Lord Telford boog zich over
haar heen. Hij keek haar vast in de oogen.
Nee, zei hij overtuigd, jij hebt het
niet gedaan. JJ
Ze zag naar hem op, weer getroffen door
iets in zijn gezicht en zijn houding, dat haar
bekend voorkwam.
hebt het niet gedaan, herhaalde
*k zie aan je gezicht, dat je onschul
dig bent.
rt* /"aakte een zwak, pathetisch gebaar.
en niet zoo onschuldig. Ik heb dik-
Maar je hebt dit niet gedaan, zei
hg langzaam, en Rolfe evenmin. Jullie
zouden geen van beiden zooiets lafhartigs
unnen doen. Ze zijn op het verkeerde spoor.
oh' zei Juli- Dus Rolfe heeft het
niet gedaan? Weet u dat zeker?
Jij dan niet? vroeg hij. Ken jp
hem zoo slecht?
Maar... maar... stamelde ze en
barstte dan plotseling uit: O, maar
denkt u, dat hij het zegt om rnij te 'beschel-
men
Ik..weet het niet Zijn stem klonk
weer grimmig. Waarschijnlijk. In leder
geval wou hg ze op een dwaalspoor bren
gen. Vertel me eens, denk je werkelijk, dat
hij dat mes had?
(Wordt vervolgd.)
