En in
de dartele golven....
Waar filmschrijvers ploeteren
DE MODERNE VENUS
Deed U al een keus?
Maar denk er aan: flatteus!
Zaterdag 8 Juli 1939
Vierde Jtflad
De vacanties zijn in het vooruitzicht. Geen dag gaat
er nu om of de brievenbus bevat wel een of andere kleu-
rig-geillustreerde brochure, waarin de lof van een stad of
.e gezongen wordt en waar het volgens de be-
schi ïjvingen de hemel op aarde moet zijn. De luchten
van de prentjes, die je met stijgende geestdrift beschouwt,
zijn onveranderlijk diep-blauw daar schijnt men den
eeuwigen zomer te kennen de bewoners hebben alle,
zonder uitzondering, een hartelijk-uitnoodigenden glim
lach om den mond, het strandzand heeft de tint van stof
goud, bergen en bosschen belooven zuivere prikkelende
buitenlucht, grijze burchten, maanlichte ruïnes doen droo-
men van romantiek en legenden
De
ware
strand
blouse is de overhemdsblouse
De beenen op tafel dat inspireert!
Haar gewicht
T"
Chi
ie op het
blonde strand
En lees de beschrijvingen: „Is er
één streek in heel ons werelddeel,
waar de bezoeker zooveel belang
wekkends vindt als hier? Wie rust
zoekt, vindt prachtig-onderhouden
wandelwegen, wie lange tochten
maken wil trekke blijgernoed langs
de oeroude bosch- en bergpaden.
En dan is er de zee met haar prachtig
breed strand, waar het zoo ongedwongen
toegaathet Casinode voortreffelijke
en toch zoo goedkoope hotels en pensions...
de intiem-voorname dansgelegenheden
de goede muziekEn de vrienden van
kunst en wetenschap vinden een museum
en een bibliotheek, waar zij onvermoede
schatten zullen vinden
„Klik", zegt de brievenbus.
„Daar ga ik heen", mompel je, als je de
brochure ten einde gelezen hebt. Je hebt het
gevoel dat je jezelf op de schromelijkste
wijze te kort zoudt doen als je elders je va-
cantie doorbracht. Maar „klik" zegt de brie
venbus, en er in ligt een andere brochure,
nog rijker geïllustreerd, een nog schooner
en belangwekkender streek schilderend.
Ja, ja, het is moeilijk een vacantie-keuze
te doen. Bijna even moeilijk als een hoed
kiezen of... een strandtoilet. Want de mo
dellen, die dezen zomer voor het strand aan
bevolen worden, vertoonen een groote mate
van verscheidenheid. Het badpak alleen le
vert geen moeilijkheden op. Het badpak van
dit jaar is een tweelingbroertje van dat
kleedingstuk', dat verkort worden kan. En
zoo vinden we den pantalon-trois-quarts, die
het tot halverwege de kuit brengt en daar
den plus-four-vorm aannemen of ook zonder
meer eindigen kan. In dat laatste geval is
deze strandbroek, op de plaats, waar hij ein
digt, vrij nauw.
Maar „trois-quarts" is het jongere ge
slacht minstens één kwart of ook wel twee
kwarten te veel. Voor de jeugd blijft de
„short" de groote mode. Die „short" is vol
strekt niet altijd zoo kort als de naam aan
duidt. Er zijn „shorts", die bijna tot de knie
reiken, er zijn er ook, die hun naam wezen
lijk eer aandoen: de „korte" shorts. De mo
de veroorlooft elke afmeting.
De meeste shorts zijn dit jaar van Schot-
sche zijde of van geblokt linnen. Ook shorts
kunnen met bretels gedragen worden, al
zijn deze in dit geval meer ornament dan
nuttig.
Ken U zelf!
Zooals U ziét is de keuze in strandpanta-
lons buitengewoon groot. In zekeren zin is
flat erg gemakkelijk; aan den anderen kant
brengt het moeilijkheden mee. Het is, he
laas, een onbetwistbaar feit, dat er nog
héél veel vrouwen zijn, die zich zelf zóó
slecht schijnen te kennen, dat zij haar
keus op een voor haar verkeerd klee
dingstuk laten vallen. Wie een „short" wil
dragen, moet over een paar onberispelijke
beenen beschikken, anders drage men lie
ver een 1 tuigen pantalon of beter nog, een
eenvoudige strand rok. Er z ij 11 flatteu
ze k 1 ee d i n gs t u k k e n, dienietelk
't Is toch hèmch een strandblouse, dit huiselijke maaksel van
bedrukte waschzijde! In combinatie met een rokje geeft deze
blouse niemand den indruk, dat zij speciaal voor het strand
gemaakt werd.
■van het vorige seizoen; het volgt netjes de
lijnen van de silhouet van de draagster en
heeft dus weinig gelegenheid tot fantasti
sche buitenissigheid. Maar voor de rest
Met of zonder bretels.
De blouse, dat gaat goed. De ware strand
blouse is een overhemdsblouse, met of zon
der mouwen. Maar de pantalon! Die brengt
ons op terrein vol voetangels en klemmen.
Want het is niet één model dat ons voor
gelegd wordt, het zijn er drie, en elk van
die drie vertoont minstens één variant. Daar
is om te beginnen, de lange pantalon, die
nogal wijd is, maar voor de rest sprekend op
dien van den man gelijkt en met een gesp
en een riem gesloten worden kan. Men kan
deze pantalon met of zonder bretels dragen.
Wie het blousevlak niet breken wil, moet
"van bretels natuurlijk afstand doen. I11 dat.
geval moet de pantalon in de taille tamelijk
strak sluiten. De bretels, die van een kleur
hehooren te zijn, die op aangename wijze
hij de tint van de blouse afsteekt, veroor
loven den pantalon wat meer ruimte te ge
ven. Om die ruimte aan het oog te onttrek
ken knoopen velen een kleurige breedc
sjerp of ceintuur om het middel. Bij zulk
een sjerp behoort een zeer brecd-gcranden
strandhoed. Pantalon, sjerp en hoed geven
de draagster het aanzien van een „lieftalli
ge zeeroofster."
„Short" blijft de groote mode.
Maar niet elk is op het dragen van een
langen pantalon gesteld. Gelukkig is dit een
flatteeren. De mode heeft er dit jaar
voor gezorgd dat elk zich kleeden kan op de
wijze, die haar het best past. Maar wie hard
nekkig haar keus vestigen blijft op kle
dingstukken, die voor anderen bestemd zijn,
moet er zich ook niet over beklagen, dat zij
met haar stranddracht zoo weinig succes
heeft. En vooral niet een schuld, die bij haar
zélf ligt, op den breeden rug van een „on
mogelijke" mode schuiven.
De bedrukte stofjes voor strand
dracht vertoonen alleraardigste mo
tieven. De meeste zijn aan het leven
in de diepte ontleend: schelpen, vis-
sohen, zeerozen, anemonen, of aan
het leven óp de golven: bootjes,
meeuwen, rotsen door een schuim
rand van kruivende golfkoppen om
zoomd. De „sweaters" vertoonen als
borduursels een windroos, een kom
pas, en zelfs duikers en meermin
nen.
Zeesterren om den hals.
Versierselen worden aan het strand wei
nig gedragen. Als U meent het niet zonder
een collier te kunnen stellen, laat het er dan
een van schelpen zijn. Bijzonder nieuw zijn
halssnoeren vanzeesterren. Twee ster
ren! luidt het onderschrift van een plaatje
in een damestijdsohrift, waarop een beken
de filmdiva, in badpak, en getooid met een
collier, waaraan een groote zeester beves
tigd is, in al baar schoonheid prijkt. Wat de
ze befaamde Hollywoodsche draagt, is wél
gedragen. En dan, een zeester is werkelijk
een decoratitf beest.
GERTRUDE.
Veel menschen zijn erg nieuwsgie
rig, hoe film-scenario's nu eigenlijk
geschreven worden.
Ten einde deze menschen en wel
licht ook anderen, die interesse bij
de film hebben, hiervan eens wat
meer te vertellen, gaan wij tezamen
een kijkje nemen achter de scher
men van het scenario-departement
van Warner Bros.
Wij zijn er haast zeker van, dat U zich
hiervan een geheel andere voorstelling had
gemaakt-
De scenaristen van Warner Bros hebben
©enigen tijd geleden hun intrek genomen in
een nieuw twee-verdieping hoog gebouw, dat
veertig kantoren bevat.
Dit complex is gelegen in een rustig hoek
je van de studioterreinen, ver van het ge
roezemoes der opname-hallen. Uit deze kan
toren komen jaarlijks een zestig scenario's,
een respectabel aantal, dat al direct den
indruk geeft, dat achter deze deuren hard
gewerkt wordt.
Dit „schrijvers-gebouw" is onderverdeeld
in suites van ieder drie kamers. Elke sce
narist heeft een kamer voor zichzelf, com
fortabel ingericht, een dik tapijt op den
grond en goed verlicht. Temidden van deze
kantoren ligt een derde kantoor, waar eeni
ge secretaressen zitten, die voor de ver
schillende schrijvers tvpe-werk verrichten.
Bij het binnenkomen van het gebouw door
de hoofdingang treffen we niet zooals ge
woonlijk een portier aan, die ons vraagt bij
wien hij ons kan aandienen, of waarmede
hij ons van dienst kan zijn.
Het eenige, dat we opmerken is een
voor Hollywood vreemde stilte. Wij hooren
alleen het doffe, onderdrukte getyp van een
„geluldlooze" schrijfmachine.
Op de bovenverdiepingen alles precies
hetzelfde. Een secretaresse komt de eene
deur uit en gaat de andere in, een bood
schappenjongen komt de trap op om een
brief aan een der schrijvers te bezorgen.
Dan plotseling een hard geratel op een
schrijftafel.. Dit was geen „geluidlooze" en
dit harde slaan op de toetsen geschiedde
ook niet door de ervaren hand van een ty
piste. Het werd bijna onmiddellijk door een
groot aantal schrijfmachines beantwoord.
De eerste scenarist schreeuwt tegen zijn
buurman: „Houd toch op, kerel!"
Deze vermaning brengt ons als eenig ant
woord een nog heviger getyp van den be-
leedigden persoon in kwestie, begeleid door
eenige uit volle borst gezongen regels van
een song.
Dit alles doet den niets-wetenden bezoeker
wel een beetje verwarrend aan.
Comedie, drama, patihos en nonsens wor
den hier voor het toekomstige publiek ge
schreven en bewerkt, maar alles wat wij in
de hal van het gebouw kunnen verstaan is
het einde van een telefoongesprek tussc'hen
een kind, dat de mazelen heeft en haar va
der, in de studio wil komen opzoeken.
Er zijn in dit gebouw geen twee schrij
vers te vinden, die op dezelfde wijze wer
ken. De een schrijft met de hand en laat het
aan zijn secretaresse over uit zijn gekrabbel
wijs te worden. Een ander typt het in klad,
weer een ander dicteert het. Het dicteeren is
vaak zeer lastig. Het worden dan meestal
lange, ingewikkelde zinnen en langdurige
speeches.
Een schrijver, die het zelf eerst in
klad zet, gebruikt kortere en betere
speeches. Onder de beste scenaristen
zijn er verscheidenen, die in zichzelf
praten als zij schrijven, weer ande
ren schrijven het best, wanneer hun
voeten zich hooger dan hun handen
bevinden, d.w.z. met hun beenen op
tafel.
In de meeste studio's wordt gemeenschap
pelijk geluncht. Er zijn echter schrijvers,
die dit absoluut niet doen. Zij beweren, dat
dit hen uit hun inspiratie haalt.
Bij het afdalen van de trappen van het
Warner Bros' scenariodepartement kwamen
wij tot de overtuiging, dat dit wel één der
vreemdsoortigste afdeelingen van de studio
Weinig vrouwen kunnen er zich op
beroemen volmaakte proporties te bezit
ten. Zelfs de beroemdste „stars" slagen
er niet steeds in in alle opzichten te ge
lijken op de moderne Venus, ofschoon
het haar altijd gelukt zich zoo te klee
den, dat zij het ideaal zoo dicht moge
lijk benaderen!
Dat ideaal is niet altijd hetzelfde. In
de vorige eeuw bewonderde men het
„poppevrouwtje", tegenwoordig is alleen
de „sport-girl" waarlijk aantrekkelijk.
Nog slechts weinige jaren is het gele
den, dat de magere vrouw triomfen vier
de; zij kon niet mager genoeg zijn. Nu
is men van die voorkeur, die op een
dwaling berustte, weer teruggekomen.
De „vrouw-geraamte" heeft afgedaan;
de moderne Venus mag niet alleen uit
vel-en-been bestaan.
De tegenwoordige mode is er vooral
voor de vrij lange vrouw. De Parijsche
modehuizen eischen van bijna al hun
mannequins, dat ze minstens 1.70 lang
zijn. Bij die lengte behoort een be
hoorlijke mate van slankheid, die even
wel niet meer in magerheid ontaarden
mag. Wat men thans gaarne ziet is een
vrij lange hals, lichtelijk-vierkante
schouders, een slank middel, een vrij-
gevulde buste, en lange beenen. Die laat
ste kan men zich. als men ze van nature
niet heeft, moeilijk verschaffen, maai
de mode is daar 0111 de natuur in dat i
opzicht te corrigeeren. Hoe hooger d«
ceintuur gedragén wordt, hoe langer de
beenen lijken.
Volgens de huidige schoonheidsoor-
men moet een jonge vrouw, wier lengte
1.55 M. bedraagt, niet meer dan hoogs
tens 50 K.G. wegen; over de borst geme
ten moet haar omvang 84 c.M. bedra
gen, de taille moet een omvang van 61
c.M. hebben, het dijbeen een van 51 c.M.
en de kuit een van 30 c.M Voor een jon
ge dame, die 1.60 M. lang is, bedraagt
het normale gewicht 55 K.G., en de idea
le maten zijn, in dezelfde volgorde als
boven: 87, 63, 52 en 31 c.M. Bij een leng
te van 1.70 kan het gewicht tot 62 K.G.
stijgen. De maten zijn dan: DO, 68, 57 en
33 c.M. Om de heupen gemeten moet een
moderne schoonheid 5 c.M. méér halen
dan wanneer men haar over de borst
meet.
Aan de hand dezer opgaven kan ieder
nu voor zichzelf uitmaken of zij belang
rijk van de ideale proporties der moder
ne Venus afwijkt. Mocht dat zoo zijn,
dan zal zij de hand aan den ploeg moe
ten slaan om de noodige correcties aan
te brengen. Gymnastiek, massages en
een geëigend regiem bewerken op dit
gebied wonderen.
GERTRUDE.
