„Stieren en
Grappen"
Mooi recherchewerk
ft
Een Hollandsch
meisje bij een
Stierengevecht
„Wij moetea streven naar
den nieuwen mensch''
Agenten in de klas
maar
Op het juiste oogen-
blik moet de steek met
geraffineerde
zekerheid worden
toegebracht.
Doodelijk ongeluk
op scheepswerf
Stijgend briefpostverkeer
lederen Vrijdagavond
relletjes
De tocht van de „Graf Zeppelin"
In de verkeerde cel
Geen «Zand en Bloed
Voor vele brave Nederlanders
is een stier alleen maar een ontzet
tend groot beest het symbool
van vreeselijk gevaar, waarvoor je
zoo snel mogelijk de beenen neemt
de overtredende trap van een
muis, die immers ook al schrik
aanjagend is. Maar zoo is het niet
overal. In Spanje b.v. geniet een
stier algemeen aanzien en komen
eiken Zondag duizenden kijken, hoe
hij in een arena op eervolle ma
nier wordt doodgestoken.
En ook in Portugal bezit de stier be
langstelling, al zijn hier de stierengevech
ten niet zoo wreed. Want, is in Spanje
het bloedvergieten de voornaamste attrac
tie, in Portugal is het dooden van den
stier verboden.
Een groot karakterverschil.
Hierin komt het groote karakterverschil
tot uiting dat bestaat tusschen Spanjaar
den en Portugeezen, al zijn wij gewend hun
landen in één adem te noemen. Men zegt,
de stierengevechten in Portugal staan
dichter bij den oorspronkelijken vorm, die
de Mooren er aan gaven, waarom een are
na ook steeds in Moorschen stijl is ge
bouwd. Later werd de kostbare sport voor
namelijk door de edeion beoefend, tot die
er langzamerhand genoeg van kregen en
het een betaald werk werd voor vaklieden,
die ecliter nog steeds een costuum dragen,
dat veel lijkt op dat van de vroegere rid
ders. Nu moet een Portugees echter niets
hebben van bloedige tooneelen en daarom
omwindt men hier de horens van den stier
met dikke leeren banden, zoodat het beest
nog wel een flinken por kan geven, maar
toch het principe „Zand en bloed" is terug
gebracht tot „stieren en grappen". Want
grappen moeten er bij zijn, anders vindt
een Portugees het niet mooi, die, naar ik
eens heb gelezen, moet. kunnen zeggen:
„een stierengevecht om te schateren."
Een moedig besluit.
Dit laatste vooral deed mij moedig beslui
ten, ook eens naar een „praca de toiros" te
gaan. Ik begon met de plattegronden van
de arena te bestudeeren, want 't was voor
den eersten keer niet zoo eenvoudig ie be
sluiten, waar ik zou zitten om liet goed te
zien, er niet te dicht bij te zijn, geen
plaats in de zon te hebben en kans ie krij
gen om te fotografeeren. Tenslotte liet ik
me een Bancade Gerat aanpraten en met
zoon groen papiertje gewapend kwam ik
hij de arena, waar een lievig gedrang was
van mannen in alle mogelijke maten en
leeftijden. Dames waren schaarsch en dames
zonder-heeren heelemaal niet aanwezig. Ik
ging toch maar naar binnen en begon te
informeeren, of ik eerst de stallen kon
zien? Nu ik hier eenmaal was, wou ik ook
alles doorstaan. De enkelingen, die mijn
gewauwel verstonden, schudden echter ver
baasd van nee, tot er een meneer medelij
den kreeg met mijn krampachtige pogin
gen om me verstaanbaar te maken en m»
meenam tot een deurtje, waarvan op zijn
herhaald kloppen de grendels aan den bin
nenkant werden afgeschoven en waar wij
na wat gefluister, door een kier naar bin
nen moehtcn glippen, waarna de grendels
er meteen weer op kwamen. Er was mij
blijkbaar een groote gunst verleend.
Een „Interessant" gezicht.
Intusschen was ik niet 1 n de stal
len. (waar niemand komt), maar er
boven en kon door kokers de
zwarte stieren met machtige ho
rens beneden in hun hokken ziien
staan. Door een valluik op te
trekken konden die hokken worden
geopend en de stier in een gang
werden gedreven, die op de arena
uitkwam en die met andere val
luiken weer in vakken verdeeld
kon worden, om de stieren op een
rij klaar te kunnen zetten, zoodat
ze één voor één naar buiten kon
den gaan.
Men was juist bezig de vechtershazen
met een gekleurd wimpeltje te versieren,
dat op een stok gestoken, van boven af in
hun nek werd geprikt, wat een woest trap
pen en bonken met de horens tengevolge
had. Ik werd warm en draaiérig en zei
maar eens „pfff" en toen „wat interes
sant", want dat was liet; en bij een groot
zwart monster: „da's een vette". Die. was
voor het Spaansche nummer, vertelden ze.
M'n hart sloeg een keer over van schrik:
zou het dan toch Spaansch toegaan.
Onze dappere medewerkster mej.
T. Boekei uit Delftzijl heeft het
aangedurfd, naar een stierenge
vecht te gaan kijken Brrr
menige lezeres zou het haar niet
nadoen! Maar dapper doorstaat
onze journaliste alle emotie's om
onze abonnè's mee te kunnen la
ten griezelen t
Er komt iets griezeligs.
Bedeesd zocht ik m'n plaats op, of eigen-
lijk „we", want toen ik iemand den weg
vroeg, liep die als een goed Portugees na
tuurlijk mee, vroeg nog meerderen om raad,
die ook meeliepen en zoo kwamen we in
feestelijken optocht bij het plekje waar ik
zou moeten zitten. Dat was wel erg smplj
ik zat als vastgeschroefd tusschen een se
rie mannen, die vreedzaam een krant lazen
of tegen bekenden zaten te knikken en glim
lachen. En deze menschen zouden zich op
iets griezeligs verheugen'? Ondenkbaar! Ik
vatte weer moed.
Ui den riddertijd...
Meteen klonk er hoorngeschetter, recht
vóór me zwaaiden de arenadeuren open en
een kleurige, schitteren/de optocht van
edele ridders, te voet en te paard, wapen
knechten en schildknapen schreed onder
musicale begeleiding binnen alsof ze zóó uit
den riddertijd op ons toekwamen. De stoet,
ging tot voor den zetel van den Presi
dent, die met hoofsche buigingeïi werd be
groet, waarna hat appiaudisseerende pu
bliek aan de beurt kwam. Opnieuw hoorn
geschetter! de stoet verdween; één ruiter
kwam terug, nam van zijn knecht een lange
lans in ontvangst en galloppeerde het strijd
perk rond. Wat een prachtig paard wat
een schoone ridder wat een heerlijk ge
heel!
Tetteretetü... daar rende, een stier naar
binnen, recht op een man af die met een
roodeta doek tegen hem stond te wenken,
maar die op het laatste moment, nog juist
op zij wist te springen. Bij den tweeden aan
val liet hij zijn lap vallen en rende quasi
bang naar de borstwering en liet zich op z'n
buik er over rollen, wat het publiek har
telijk deed lachen. Dat vonden ze leuk: on
gevaarlijke dwaasheden.
Nadat de stier een poosje was op
gehitst. kwam de ruiter of cavaleiro
naar voren en er ontstond 'n prach
tig spel van snelheid tegen kracht.
Nooit, draafde het paard meer dan
enkele decimeters voor den stier
uit; liep deze harder, dan was een
enkel drukje van de sporen genoeg
ook het. paard iets sneller te doen
gaan. De Cavaleiro had zijn rijdier
volkomen in den hand. Plotseling
reed hij toen recht op den toestor
menden stier af, week in de laatste
seconde uit, maar had juist in dat
moment den bul de lans in zijn nek
gestoken. Gejuich rondom; de rui
ter boog lachend voor de hulde;
de stier stond even verblufd stil.
Maar daar kwamen ze hein al weer met
de roode doeken sarren en het spel begon
opnieuw. Zoo kreeg het. dier meerdere spe
ren in z'n nek; toen. tetterde de hoorn weer
en kwamen 8 tamme ossen binnen, die een
keer ronddraafden en weer verdwenen; en
de vechtstier, nog steeds wat verdwaasd,
draafde gelaten met ze mee Het eerste num
mer... In een volgenden brief hoop ik U
te vertellen van de verdere sensaties in de
arena èn op de tribune!
Beroepszakkenroller door een
truc gesnapt. Een jaar tegen
hem geëischt.
Een beroepszakkenroller, die den laatsten
tijd zijn arbeidsterrein voornamelijk naai
de Hilversumsche markt had verplaatst,
stond gisteren te Amsterdam terecht. Her
haaldelijk kwamen bij de politie klachten
binnen van menschen, die hun portemon-
naie kwijt waren geraakt terwijl zij bij het
een of ander stalletje stonden te kijken.
Tenslotte besloten eenige leerlingen van
de politieschool te Hilversum de recherche
te helpen. Op 14 Juli kwamen een heer en
een dame weer met een klacht, dat op het
Marktterrein hun portemonnaie was ge
rold. In het eerste geval bedroeg de buit
slechts en'kele centen. De dame echter had
juist een bankbiljet van f 10.gewisseld en
bezat nog ruim f 9.
In den val
De leerlingen van de politieschool
vermomden zich als slagersknechts,
zij trokken fraaie, hagelwitte jassen
aan en in één der buitenzakken sta
ken zij een knip, gevuld met, spijkers
en wat waardelooze rommel. De
groote portemonnaie, die er uitzag
of er veel geld in zat, was echter
met een touwtje vastgemaakt, aan
de kleeren onder de witte jas, zoo
dat de „dievenvanger" onmiddellijk
merkte, wanneer iemand hun be
roofde.
Een paar uur liepen de hulprechercheurs
geduldig op de markt rond en zij stonden
bij voorkeur temidden van veel publiek. Op
een gegeven oogenblik luisterden zij naar
een standwerker en plotseling voelde de
een, dat er aan het touwtje werd getrokken.
De aanstaande politieman keerde zich om
en. wist den dief te grijpen. Hij bleek een
ltekenden recidivist te zijn, een man van
37 jaar, die reeds negen veroordeelingen
achte den rug heeft. De laatste maal legde
de rechtbank hem een jaar voorwaardelijk
op en de proeftijd is nog niet verstreken,
zoodat hij nu alle kans heeft, dat de straf
alsnog ten uitvoer zal worden gelegd.
De politie vond hij den man een boekje,
waarin nauwkeurig alle jaarmarkten, ker
missen, harddraverijen en andere feestelijk
heden stonden genoteerd. Aanvankelijk had
hij ontkend, dat dit boekje tot ziin mis
dadig bedrijf behoorde. Gister echter gaf
hij toe, dat hij dat hoekje bij zicli had om
gemakkelijk na te gaan, waar hij zijn
slaa zou kunnen slaan.
Verder legde hij een volledige bekentenis
af.
Requisitoir.
De officier van Justitie, mr A. S. de
Muiin-k Keizer, zag in deze zaak weinig
lichtpunten \oor den verdachte, die reeds
een groot strafregister heeft, waarop vele
diefstallen voorkomen. Verdachte heeft het
„bedrijf" van zakkenroller.
Hij is beroepsdief en hoe langer hoe meer
afgezakt. Negen veroordeelingen en een
ongunstig rapport geven weinig aanleiding
voor clementie. Rekening houdende met
de straf, die. omgezet zal worden in een
onvoorwaardelijke vorderde spr. voor dit
geval één jaar gevangenisstraf.
De verdediger mr. F. P. T. H. Rohling
vond hel eveneens een moeilijk geval, hij
weet verd.'s misdadigheid aan de werk
loosheid en dronk aan op clementie.
Vonnis 15 Augustus.
Arbeider ging onvoorzichtig te
werk.
Gisterochtend is op het terrein van de
Nederlandsche Scheepsbouw Mij. aan den
overkant van het IJ een ernstig ongeluk
gebeurd.
De achttienjarige E. A. \V., wonende
Tuindorp Buiksloot, verrichtte werkzaam
heden op de werf aan een in aanbouw zijnd
schip, waartoe hij zich op een stellage bui
ten boord bevond. Na afloop van dit, werk
zou hij zich naar een ander hoogcr gelegen
karwei begeven. Hij ging daarbij niet voor
zichtig genoeg te werk, met het gevolg, dal
hij viel. De jongen bleef ernstig gewond
liggen. De G.G. en G.D. vervoerde het slacht
offer naar het Binnen Gasthuis, waar hij
kort na aankomst aan de gevolgen van een
schedelfractuur is overleden.
Het binnenlandsche postvervoer, dat reeds
lang hooge cijfers bereikte, neemt, ook dank
zij den gunstigen invloed van de herhaalde
tariefsverlagingen, van jaar tot jaar be
langrijk toe. Overziet men een eenigszins
langere periode, dan blijkt hoezeer het posta
le vervoer in eenige jaren is gestegen. Zoo
bedroeg, blijkens de telkenmale gedurende
een week gehouden tellingen, waarvan de
resultaten tot jaarcijfers worden herleid,
het aantal vervoerde binnenlandsche brie
ven in 1932 211 millioen, in 1938 200 milli-
oen en zullen deze cijfers voor 1939 neer
komen op 280 millioen. In de gelijke perio
den steeg het aantal locale brieven van 39
tot. 53 millioen en wordt voor 1939 een eind-
totaal van 58 millioen berekend.
Voor de binnenlandsche briefkaarten zijn
deze cijfers resp. 61, 07 en 70 millioen en
\oor de locale briefkaarten 13. 15 en 10 mil
lioen.
Waar persoonlijkheid tot was
dom komt, wordt gemeenschaps
leven verwerkelijkt, aldus de
heer T. Smeding.
Over enkeling en gemeenschap.
In het tweede kamp van de Vrijzinnig
Democratische Jongeren Organisatie, dat
momenteel in Oosterbeek wordt gehouden,
heeft de heer T. Smeding een rede gehou
den over het onderwerp „Enkeling en ge
meenschap".
De heer Smeding wees er op, dat vele
denkers zieli bezig hebben gehouden met
het vraagstuk van de verhouding tusschen
den mensch en de menschelijke samenle
ving, waarbij spr. met samenleving den
staat bedoelt. Wil de democratie blijven be
staan, aldus de lieer Smeding dan zal er
onder de bevolking een beter begrip voor
deze verhouding moeten komen.
De wrijving tuschen gemeenschap en en
keling zien wij tot ontwikkeling komen bij
het opgroeiende kind, doch wij kunnen haar
ook vinden in de geschiedenis. Er zijn tij
den, waarin de nadruk wordt gelegd op de
gemeenschap en er zijn tijden waarin de
nadruk wordt gelegd op het individu. In
de middeleeuwen heerschte organisatie, in
den modernen tijd maakt de enkeling zich
los. Er is een herwaar deering van alle
waarden.
Uitvoerig besprak de heer Smeding ver
volgens de stellingen van Nietzsche en
Stirner, die beiden het individu in zijn volle
consequentie naar voren hebben gebracht,
in tegenstelling met de denkbeelden, welke
momenteel door het communisme, het na-
tionaal-socialisnie en het fascisme worden
gepropageerd. Daar heerscht het collectivis
me. Wij hebben aldus de heer Smeding
pal te staan voor het personalisme met een
socialistisch accent. Wij zien in den mensch
den mensch. De democratische samenle
ving mag de rechten van niemand beknot
ten. Door een krachtige werkloosheidsbe
strijding moet de armoede bestreden wor
den, want de armoede verlaagt den mensch
en verhindert hem daardoor tot persoon
lijkheid te worden. Waar persoonlijkheid
tot wasdom komt, wordt gemeenschapsleven
verwerkelijkt. Wij moeten streven naar den
nieuwen mensch, levende in vrijheid, ge
rechtigheid en liefde.
Amsterdamsche politie zal strejig
optreden.
De politie te Amsterdam heeft thans in
het geheel vijf personen, vier mannen en
een vrouw, ingesloten in verband met het
relletje Vrijdagavond op de Rozengracht,
waarbij, zooals wij gisteren meldden, een
colporteur van „Volk en Vaderland" door
tegenstanders werd mishandeld.
Deze vijf pesonen zullen terzake van open
lijke geweldpleging voor den officier van
Justitie worden geleid.
Door streng optreden hoopt de politis. thans
een einde te kunnen maken aan de lelletjes
welke zich lederen Vrijdagavond plegen
voor te doen op plaatsen waar zich de col
porteurs der bladen van verschillende poli
tieke richtingen bevinden.
UITWISSELING VAN ARBEIDERS TUS
SCHEN NOORDELIJKE LANDEN.
Onder de vormen van samenwerking tus
schen de noordelijke landen, t.w. Zweden,
Finland, Noorwegen en Denemarken, be
hoort sinds kort de uitwisseling van arbei
ders, welke zoojuist in groote lijnen is vast
gesteld en binnenkort zal beginnen. De uit
wisseling zal in eerste plaats betreffen de
werklieden uit de industrie en verschillen
de vakken, doch ook landbonwarbeiders,
kantoor- en winkelpersoneel, enz.
Het Britsche publiek herinnert
zich iets.
Ofschoon men gisteren in officieele Engel-
sche kringen verklaart, dat men zich over
het bericht, dat de „Graf Zeppelin'1 Don
derdagmiddag boven de Noordzee ter hoogie
van de Oostkust van Schotland is gesigna
leerd, .weinig bezorgd" maakt, heeft 't ver-
schijnen van het luchtschip de belangstel-
ling gewekt van het Britsche publiek, dat
eraan herinnert, dat de laatste vlucht van
de „Graf Zeppelin" de propagandatocht bo
ven het Sudetenland in December 1938 was.
Een ambtenaar van het ministerie van
luchtvaart verklaarde, dat ieder vliegtuig
liet volste recht had, over de Noodzee te
vliegen, mits het buiten de drie-mijlszone
blijf, zooals de Zeppeln blijkbaar deed.
Arbeider door electrischen stroom
getroffe\ en gedood.
Op het terrein van het provinciaal elec-
triciteit stroomleveringtsbedrijf te Utrecht
is gistermorgen om elf uur een arbeider bij
het verrichten van eenvoudige werkzaamhe
den in aanraking gekomen met een hoog-
spanningsleiding en op slag gedood. Een ge.
deelte van het net geraakte in het onge-
reede, zoodat het grootste deel van Utrecht
gedurende een uur van stroom verstoken
bleef. Het verkeer ondervond eenige ver
traging, doordat de verkeerslichten een uur
lang niet functionneerden.
Een onderzoek wordt ingesteld naar de
juiste oorzaak. Vermoedelijk heeft de ar
beider zich vergist in de cel, welke hij be
trad. Opdracht is, om alvorens deze cellen
binnen te gaan, deze eerst stroomloos te
maken.
Een Haagsch experiment.
De Haagsche politie heeft een actie tot een
goed einde gevoerd, die in andere steden van
ons land navolging verdient. Gedurende drie
weken hebben Haagsche agenten scholen
bezocht en er eigenhandig in de klas 80.000
circulaires uitgereikt. Deze vreedzame veld
slag tegen de baldadigheid heeft zich op
allo lagere en M.U.L.O. scholen en boven
dien in de drie laagste klassen van scholen
van middelbaar en voorbereidend Hooger
Onderwijs afgespeeld. De formulieren wa
ren goed en practisch opgesteld. De geheele
actie was er op berekend de politie niet
meer als een vijandelijke, maar als een be
vriende mogendheid tegenover de schoolkin
deren te doen uitkomen. Nog altijd heeft de
Nederlandsche jeugd in haar geheel geno
men een twijfelachtigen roep op het stuk
van baldadigheid. Hot is dan ook, aldus de
Haagsche Post, stellig juist gezien op dit
gebied, de politie en het onderwijs te laten
samenwerken, onder meer door het. element
van overdreven vrees uit te schakelen. De
Haagsche bobbies zijn in iedere klas teza
men niet het schoolhoofd verschenen. Va
riant op liet Sinterklaasbezoek, dat men in
letterlijken zin aanschouwelijk onderwijs
zou kunnen noemen. Op verschillende scho
len zijn de agenten met gejuich begroet.
Sommigen moesten zelfs handteekeningen
wegschenken, hetgeen bij moderne jeugd
als een maximum van populariteit is te be
schouwen. Alles tezamen schijnt het prac
tisch in dezen lijd van propaganda en effi
ciency bij de jeugd den zin voor orde en
tucht aan te kweeken, niet door ellenlange
betoogingen, maar door een persoonlijk con
tact, dat op de verbeelding werkt. Reeds
door een appèl op ridderlijkheid en loyaliteit
kunnen hier uitnemende resultaten worden
bereikt.
WORDT DE VLINDERSLAG VERBODEN?
Alleen Amerika stelt er nog prijs op
Het bestuur van de F. I. N. A. (Federation
Internationale de Natation Amateur) is te
Doetincheni bijeengekomen. De leden van
het bestuur gevoelen steeds minder voor
den vlinderslag en men stelt zich voor op
liet congres te Helsinki in 1940 een defini
tief besluit over deze materie te nemen.
Alleen Amerika schijnt er nog op gesteld te
zijn dezen slag te behouden Men mag aan
nemen, dat het congres te Helsinki een be
sluit zal nemen waarbij men terugkeert
naar den gewonen schoolslag, terwijl de
vlinderslag niet meer zal worden, toege
staan. Tijdens de Olympische wedstrijden
zal men echter nog den vlinderslag kunnen
zwemmen.
Japansche opmarsch door de onafzienbare, gloeiendheete steppen van Mandsjcpkw*
