VOOR SLECHTS
I CENT
EXTRA
ROOKGENOT EN
'n TRIUMPH
MPH
Duce we hebben
uw hulp niet noodig
Herinnering
aan 't 21ste
^iaddnieiucLi
De scholen hebben een
„beurt" hard noodig
Dinsdag begint de
H*B*S*
Inkwartiering
September 1939
Is dat waar?...
Zaterdag 2 September 1939
Tweede Blad
Prijzenswaardige ijver
t>r MDcisTP rmn
De 300 kg* thee geen
smokkelwaar
Gemeente Secretarie Maandag en
Dinsdag gesloten
Een herinnering aan de Wereld
oorlog 1914'18
Toonkunst
H.R.C.-nieuws
H*R*C* I-V-S-V* I
De goede geest onder
onze militairen
JAC. DE BOER,
Het 21ste is vertrokken.
Na slechts enkele dagen zijn tijdelijk bivak
in Den Helder te hebben opgeslagen, is het
legioen in den nacht van Donderdag op Vrij
dag naar de vaste bestemming, meer in het
binnenland, vertrokken en daarmede heeft zich
het beeld van onze stad weder belangrijk ge
wijzigd.
Weg zijn de duizenden soldaten, die Nieu-
wediep deze week zoo'n speciaal karakter ge
geven hebben. Verdwenen zijn de keukenwa
gens, waarin zoo maar op den publieken weg
de rats, de koffie en de erwten en boonen
klaargestoomd werden. Verdwenen zijn ook
de ritsen landstormers, die zittende op hek
ken, in portieken en voor de scholen, en amu
sementslokalen het Heldersche leven, gade
sloegen.
Reeds gisteren heeft men in onze krant dui
delijk kunnen lezen dat het 21ste de ont
vangst in onze bakermat hoogelijk kon waar-
weeren. Van „half-officieele" zijde werd dat
zelfs bevestigd, en dat doet ons goed.
Niet uit een gevoel van chauvinisme, maar
wel... omdat Den Helder inderdaad getoond
heeft voor de belangen van deze tijdelijke be
zoekers op te komen. De plaatsruimte gedoogt
het niet, maar wij worden in de verleiding ge
bracht om met voorbeelden te bewijzen hoe
zeer men zich uitgesloofd heeft om het beste
beentje voor te zetten.
Daar waren bejaarde moedertjes, die heel
den dag in den weer waren met het smeeren
van kadetjes, met het opzetten van thee en
het klaarmaken van koffie. Het is ons bekend
dat tal van straten collectes organiseerden
om zoodoende over voldoende contanten te
beschikken voor het aankoopen van „grond
stoffen".
Van huis tot huis was men het roerend eens
dat er een offertje gebracht moest worden en
slechts sporadisch kwam het voor, dat iemand
weigerde zijn of haar medewerking te ver-
leenen.
Donderdagavond kwam de klap op de
vuurpeil. Niet zoodra had de burgerij ver
nomen dat het legioen verderop ging, of
men bestormde de bakkers- en kruide
nierszaken om voorraad in te slaan voor
de jongens van het 21ste. Om 8 uur wa
ren de meeste bakkerijen schoon uitver
kocht. En het was geen droog brood wat
men meegaf. Integendeel: dikke hompen
kaas, koek, worst en andere vleeschwaren
bedekten de extra-dik besmeerde cade-
tjes en we zouden ons sterk moeten ver
gissen als vele soldaten dien nacht, die
zij voor een belangrijk deel in den trein
hebben moeten doorbrengen, honger ge
leden hebben.
Wat achterbleef.
En nu is dan het 21ste weg.
Wat nog aan het korte bezoek herinnert
zijn de scholen in-wanorde, zijn de plukken
en bossen stroo voor deze lokaliteiten en zijn
de bioscopen en amusementsgelegenheden die
er momenteel verre van uitnoodigend uitzien.
Wij hebben gisteren hier en daar ons licht
eens opgestoken. Hebben met schoolhoofden
gesproken en zijn eens wzen neuzen in de
bioscopen. Niet altijd blijkt men de gastvrij
heid beloond te hebben door de boel op te
redderen. Gelukki» zijn dat echter uitzon
deringen.
Het komt ons echter voor, dat menig plichts-
betrachtend schoolhoofd dezer dagen grijze ha
ren gekregen zal hebben. In record-tijd zijn
propere gangen en lokalen veranderd in bezoe
delde en min of meer vervuilde hokken. Kas
ten zijn leeggehaald en dienden ter opberging
van kuch en andere militaire zaken. Gangen
en corridors werden door de zware soldaten-
kistjes duchtig „bewerkt", zoodat het wel de
grootste moeite zal kosten weer „grond" erin
te krijgen. Privaten en closets zijn veelal in
verregaanden staat van verstoptheid, terwijl
de muren, eertijds keurig gekalkte witte vel
den, in ieder geval geheel opnieuw gewit zul
len moeten worden.
Bij het vertrek was er menig luitenant, me
nig vaandrig, die z'n jongens opdracht gaf
niet heen te gaan, alvorens alles, vooi" zoo
ver het tenminste mogelijk was, in orde te
brengen. Dat maakte een goeden indruk en
oogste dankbaarheid van diegenen, die hun
lokaliteit afgestaan hadden. Natuurlijk waren
er op dezen goeden regel uitzonderingen.
Wat de bioscopen betreft, de directie kon
ons nog niet mededeelen wanneer er een mo
gelijkheid bestaat, dat de deuren weder voor
het publiek geopend zullen worden. Ook hier,
neemt men Rialto, of Tivoli, of de Witte,
heerscht schromelijke wanorde.
De hal van het Rialto-theater, eens de trots
van de directie en lust voor het oog van den
bezoeker, ziet er uit „om te huilen". Het
PORTRET ATELIER
JAC Dt E5CER 1
zelfde is het geval met het balcon en de zaal.
Overaal heeft men slaapplaatsen in 't stroo ge
maakt, en het kost waarlijk moeite zich te
realiseeren, dat dit het smaakvolle Spoor-
Straatsche theater is.
Natuurlijk komt dit alles weer terecht.
Zoodra men zeker weet dat de bioscopen niet
meer gebruikt zullen worden voor het onder
brengen van troepen, zal men wel met man
en macht aan den slag gaan om zoo spoedig
mogelijk weder het pubüek te kunnen ont
vangen. Er zal echter menige hand en menige
bezem noodig zijn alvorens men zoover is.
Men moet dat alles natuurlijk niet té
tragisch opnemen. We leven nu eenmaal
in den periode dat men moet pogen zoo
ruim mogelijk te denken en te zien. De
belangen van den burger zijn onderge
schikt gemaakt aan die der militaire en
daarbij moeten wij ons neerleggen. En...
wij als Nieuwediepers, als zijnde allen
min of meer half-militairen, doen dat ook
zonder morren. Ook na het bezoek van
h#t 21ste moeten wij maar het noodige
door de vingers zien. De dagen van einde
Augustus, begin September 1939 zijn er
niet naar al te lang bij de pakken te blij
ven zitten.
GEREFORMEERDE ZONDAGSSCHOOL
In verband met de militaire bezetting der
Gr. v. Prinstererschool en het gebouw der
Louisestichting worden, blijkens een adver
tentie in dit nummer, alle kinderen morgen
om half één in de Rehobothkerk verwacht.
De heer Jac. Verfaille, grossier hier ter
plaatse, wendde zich tot ons inzake het in ons
blad van gisteren gepubliceerde bericht om
trent de inbeslagneming van 300 kilo thee en
koffie. Er is een aan hem geadresseerde
zending van ongeveer deze hoeveelheid in be
slag genomen, en hij heeft er bezwaar tegen
nu te worden gesignaleerd, zij het dan zonder
naam, als smokkelende winkelier, die clan
destien vervoer pleegde, teneinde wat extra's
te kunnen verdienen, als de prijzen eens
mochten oploopen.
De hoeveelheid van 300 kilogram is voof-
dezen handelaar een wekelijksch quantum,
waarin niets bijzonders schuilt.
De zending was geëxpedieerd door de zeer be
kende en te goeder naam en faam bekend
staande firma Douwe Egberts en is niet in
beslag genomen tijdens een clandestien ver
voer door de firma Verfaille, doch tijdens het
vervoer van de fabriek uit Joure naar de
grossierderij. De zending was niet gedekt door
een vervoerbiljet, hetgeen den geadresseerde
der goederen in geen geval mag worden aan
gerekend; hij deelde nog mede, dat het in
onderzoek is, in hoeverre bij den afzender van
een nalatigheid sprake was. Het is geheel niet
onmogelijk, dat de goederen verzonden zullen
blijken te zijn voor het in werking treden van
bijzondere bepalingen.
In ieder geval wil de heer Verfaille, wiens
naam in dit verband door de gemeente wordt
gefluisterd, door een openlijke tegenspraak in
het licht stellen, dat het hier een normale
transactie betreft, waaraan iedere asociale
strekking vreemd is, en die hij volkomen kan
verantwoorden.
SCHOUWVLIEGER'8
Onder wijs-Instituut
Leerlingen van alle scholen 25 ct. per week
Indien gij Uw kind vooruit wilt
helpen, wendt U dan tot ons.
HOOFDGRACHT 51
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Den Helder maken bekend, dat de gemeente
secretarie uitgezonderd de bureaux Mili
taire Zaken en Burgelijke Stand in ver
band met te verrichten distributiewerkzaam
heden gesloten zullen zijn op Maandag en
Dinsdag, 4 en 5 September a.s.
Ter voorkoming van misverstand wordt er
op gewezen, dat dus ook de distributiedienst
en het bureau bevolkingsregister op deze
dagen gesloten zullen zijn.
De heer H. F. Tillema schrijft ons:
Ik zat alleen tusschen een honderdtal
Dajaks in de voorgalerij van een woning in
een dorpje ten Noorden van Poeroek Tjahoe
(Midden Borneo). Enkelen hadden het zende
lingenschooltje bezocht, waren Christenen ge
worden. Het was in 1927. Ze vroegen mij van
alles en nog wat. (Ze spraken Maleisch. Veel
beter dan ik. Ik heb in mjjn Indische hoekjes
al meermalen opgemerkt, dat het een zeer
groote uitzondering is, wanneer een „geïmpor
teerd" Europeaan die lastige taal goed leert
spreken!) Ik kon tot mijn groote voldoening
de vragen afdoende beantwoorden. Maar toen
kwam het! Een intelligente Dajak kwam naast
me zitten en vroeg of ik hem een belangrijke
vraag, waarover hij al lang had nagedacht,
kon beantwoorden. Hij vertelde, dat hij die
vraag ook al aan den Zèndeling had voor
gelegd, maar dat deze hem niet had kunnen
bevredigen. De zendeling was nog jong, maar
de Toewan met zijn grijze haar zou hem door
de meerdere levenservaring wel kunnen in
lichten. Hij vertelde, dat de zendeling geleerd
had: „hebt Uw vijanden lief"! „Gij zult niet
dooden"! „En waarom hebben nu de Christe
nen in den grooten oorlog heele kampongs
(dorpjes) uitgemoord en wakrom heeft de
compagnie ons verboden af en toe één, slechts
één kop te halen, een kop, die zij voor hun
welzijn toch zoo dringend noodig hadden."
Daar zat de Christen! Ik heb me er in mijn
oogen op grandiose wijze uit gered! Ik ant
woordde: „Toen waren alle Christenen matta
glap". (Dit woord kent iedereen. Het betee-
kent: stapel gek, ontoerekenbaar). Dit ant
woord begreep de Dajak!
Zal men thans wéér amok maken?
Dir. A. J. Leewens
Onder verwijzing i.aar de in dit blad ge
plaatste advertentie, hervat Toonkunst a.s.
Maandag op de bovenzaal van Café Centraal
(Kanaalweg) wederom haar wekelijksche
repetities.
Daar het in de bedoeling ligt tegen Kerst
mis fragmenten uit de beroemde Mis van
Bruckner alsmede het Weihnachtsoratorium
van Bach te vertolken, wordt nu reeds gaarne
op trouwe opkomst gerekend.
Alhoewel het door de zeer bijzondere tijds
omstandigheden nog niet zeker is dat de com
petities in hun gewone vorm doorgang zul
len vinden, achten de Racers het raadzaam
alle oefenwedstrijden door te laten gaan en
dus komt H-it.G, morgen in 't veld tegen
V.S.V., dat, niettegenstaande deze huidige toe
stand zeer waarschijnlijk volledig in het veld
zal komen, terwijl de Racers eveneens met
een vrijwel volledige ploeg in het veld zullen
komen.
Wij vertrouwen dat deze ontmoeting een
welkome afleiding voor velen zal zijn en re
kenen dan ook cp veel belangstelling.
Dit is het H R.C.-elftal.
Imerccnik
Leaveij Buitenhuis
Vrijdag Stolk v. d. Dungen
Sanders Roomeijer Zymni de Jong Dissel
Ook de lessen van het Lyceum
worden hervat.
SS
SS
In een advertentie in dit nummer
wordt meegedeeld, dat Dinsdag a.s. de
Ij R.H.B.S. haar lessen aanvangt. Ook het
gemeentelijk lyceum zal in den loop van j j
de volgende week de leerlingen kunnen j
ontvangen, echter niet in het gebouw
SS
aan de Hoofdgracht, dat nog militair j
j: bezet is, maar gedeeltelijk in de B.L.O.-
school en de rest van de leerlingen in jj
SS
de Zeevaartschool.
Men is met man en macht bezig de
scholen schoon te maken en Maandag
SS
of Dinsdag zal de definitieve regeling
bekend gemaakt kunnen worden.
Het Nederlandsche volk beleeft thans
zware dagen en niet in het minst geldt
dit voor diegenen daarvan, die, nadat zij
gedacht hadden voor altijd de soldaten
rok uitgetrokken te hebben, deze plotse
ling weer moesten opzoeken en zich in
den kortst mogelijken tijd naar hun
plaats van bestemming begeven.
Men kan van deze militairen niet ver
langen dat het aanstonds weder hon
derd procent soldaten zijn. Men kan al
leen van hen verwachten, dat zij begrip
toonen voor de ernstige noodzakelijkheid
van den oproep, en hun best doen zoo
spoedig mogelijk weder ten volle hun
paraatheid i.e bezitten.
De leiding van de Commandanten is
in dit opzicht een zeer belangrijke fac
tor, zooniet d belangrijkste. In Den
Helder hebben wij ons echter kunnen
overtuigen dat dit begrip van hooger-
hand in zeer ruime mate aanwezig is.
De Commandanten leefden met de on
der hen geplaatste burgers-militairen
ten zeerste mede. Men had een open
oor voor de kleine en grootere zorgen.
Men beschouwde Jan Fuselier niet als
een .nummer", maar als mensch. Als
Nederlandsch staatsburger, voor wien
alleen het opkomen somtijds reeds een
zwaar, een zeer zwaar, offer betee-
kende.
Wederzijds begrip van hoog tot laag
is in dezen tijd een uiterst belangrijk
onderdeel van de moraal, den geest, bij
de troepen. De eerste dagen dezer mobi
lisatie hebben bewezen dat dit begrip
ruimschoots aanwezig is.
Wij hopen en vertrouwen dat dit be
stendigd zal blijven. Ten voordeele der
tienduizenden landstormers en... van de
paraatheid van het Nederlandsche leger.
Deze week gaf in dit opzicht reeds
een zeer verblijdend beeld.
Als men voorheen zoo eens informeerde bij
gezinnen *3ie jaren geleden, ten tijde van de
mobilisatie 1914, inkwartiering gehad had
den, kreeg men veelal een relaas te hooren
van veel ongemak, van militairen die het on
mogelijke eischten, kortom, inkwartiering was
een ramp, die een generatie lang niet verge
ten werd.
Ook thans is een vrij groot aantal militairen
ingekwartierd geweest en men houde met de
mogelijkheid rekening, dat dit slechts een be>
gin is. Iedere maatregel kan men in deze da
gen verwachten
Het blijkt echter dat men anders over de
ingekwartierden te spreken is dan voorheen.
Het blijkt, dat de meeste militairen het den
bewoners in hun tijdelijke woningen niet las
tig gemaakt hebben. Men nam genoegen met
een bescheiden plaatsje en verzocht den huis
moeders zich vooral niet druk te maken. Dat
maakte uiteraard een goeden indruk en me
nig huismoeder beloonde deze bescheidenheid
natuurlijk op de juiste wijze.
Zie, dat is een andere inkwartiering dan
voorheen.
Er blijkt een goed begrip uit voor de las
ten en moeiten van de huisvrouwen ten op
zichte van den militairen en... andersom.
En uit een dergelijke zienswijze kan alleen
maar een voortreffelijk samengaan geboren
worden.
FOTO-handel
KEIZERSTRAAT 113.
Het aangewezen adres voor alle
artikelen voor fotografie.
Grootste keuze Scherpe prijzen.
Voor het ontwikkelen en afdrukken van
Uw film: „Het best ingericht foto-
bedrijf ter plaatse".
Dien Vrijdag zullen we niet spoedig ver
geten.
Uiterst pessimistisch waren reeds de be
richten, die door de bekende stem van den
A.N.P.-omroeper des morgens omgeroepen
werden en slechts enkele halfuren later wist
men, dat er een einde gekomen was aan den
„papieren oorlog", den z.g. „witten oorlog",
en dat de ouverture ingezet bleek te zijn van
den ijzeren oorlog.
Men hield het in huis niet uit.
Hoe kón het eigenlijk ook: men was boorde
vol geladen met de opgekropte spanning der
laatste dagen, ja, weken. Men was gebracht
tot aan de climax van een spanning, die thans
een uitlaat zocht.
Men opende de deuren en besprak het ge
beurde met z'n buren. Oude menschen, die wel
iswaar niet heelemaal begrijpen wat er thans
aan het gebeuren is, groepten nerveus samen.
De bejaarde hoofdjes schudden van emotie.
Men herinnerde zich 1914 en men vreesde het
ergste.
Volwassen mannen en vrouwen stonden be
drukt op de trottoirs. En men beleefde weer
dat merkwaardige, dat iedereen aan den ander
vroeg wat h ij er van dacht. Ook al begrijpt
men wel, dat die ander het ook niet kan
weten. Maar men is reeds verheugd met het
hooren van veronderstellingen als „het zal
zoo'n vaart niet loopen" en „alles komt best
terecht".
Wij weten het niet. Niemand weet het.
Wij hooren alle en de rustige stem van den
A.N.P.-omroeper, een stem, waaraan eenige
motie, eenige nervositeit vreemd is.
Men leest de krant, verslindt de „koppen"
en speurt tusschen den chaos van berichten
naar een tijding, die de spanning iets minder
zal doen worden. Een mededeeling, die de hoop
kan doen verlevendigen.
De krant, de radio... ze vormen de beide
punten, waartusschen zich in deze dagen ons
leven beweegt. Ze beheerschen dat leven als
nimmer ervoor.
Des morgens sprak Hitier.
Op het redactiebureau luisteren wjj naar de
stem. Een bekende stem in deze tijden. Achter
deze stem zwol en golfde een spreekkoor. Dat
loeiend en klaarblijkelijk vreugdevol het ge
sprokene accentueerde. Dat was niets nieuws,
want dat beleefden we reeds vele malen daar
voor.
In de binnenkamers van vele menschen
luisterde men méé. Bezorgd, bevreesd.
In de Koningstraat stond men bijeen. Bur
gers en militairen. In deze dagen meer dan
ooit één.
Men leverde crltiek en deze was scherper,
harder dan ooit. Bulletins werden aan de
ramen geplakt. Een eindelooze reeks beschre
ven vellen, die, week-in, week-uit nu reeds het
nieuws voor de nieuws-dorstende oogen uit
stallen.
Zal het losloopen en zal 't terecht komen,..:,?
Nieuws
Zoo c-cit, dan haakt men er thans naar.
Nieuws... dat verlossend kan zijn, of dat de
noodlot-s tij ding kan brengen, dat we een her
haling van '14 gaan beleven.
Als wij dit schrijven, op den avond van den
Vrijdag, op dezelfde schrijfmachine waarop wij
zoovele malen hoopgevende regelen neertikten,
weigert ons gezond verstand ook thans nog
aan het ergste te gelooven.
We weigeren te gelooven, dat zoo, met één
maal, een streep gehaald zal worden door al
datgene wat een generatie opbouwde. Overal
in de wereld waar menschen wonen en werken.
Voor zichzelf en hun kinderen.
Wij beseffen iets van de ontzaglijke ver
schrikking, die men oorlog noemt.
Oorlog, die te vuur en te zwaard een nieuw
tijdperk kan inluiden van barbarie en degene
ratie. Een periode van ónmenschelijk optreden
in een wereld van menschen.
Wij beseffen dat.
Heel Den Helder beseft dat. Misschien in
tenser dan elders, omdat wij, in een marine
plaats wellicht een sterker internationaal be
wustzijn hebben dan in vele plaatsen in het
binnenland.
Het was niet prettig in Den Helder gisteren.
Zorg en angst droeg een ieder met zich mee.
Hetgeen te begrijpen is in een stad, waar
zoovelen hun naasten weten in dienst van de
defensie, waarop wij in deze dagen zoozeer
vertrouwen moeten.
Geve de Voorzienigheid, dat èn de angst èn
de zorg overbodig mogen blijken.
En dat we, ook al lijkt het op dit oogenblik
welhaast niet meer mogelijk, een tijd naderen,
waarin de duisternis van oorlogsdreiging en
krijgsrumoer wijkt voor het licht van 's men
schen betere bestemming, een tijd van vrede
en cultureelen opbloei.
W'e zetten een vraagteeken achter de
verklaring van Hitier, dat hjj de militaire
hulp van Italië niet noodig heeft, dat h(j
„zijn taak" met eigen strijdkrachten kan
vervullen. We gelooven het niet en mee-
nen eerder, dat de koning van Italië aan
den Italiaanschen dictator geweigerd
heeft om zijn land in dezen nieuwen
waanzin te betrekken. Een weigering van
den koning maakt de mobilisatie van het
Italiaansche leger onmogelijk. En evenals
Victor Emanuel in de Septemberdagen
van het vorig jaar geweigerd heeft het
mobilisatiebevel te teekenen, evenzeer ge
looven we, dat de vorst op aandrang van
den paus, en onder den invloed van de
dringende verzoeken van buiten (Roose-
velt, de Oslo-Staten en het speciale ver
zoek van Koningin VV'ilhelmina en Ko
ning Leopold) geweigerd heeft zich in dit
avontuur te wagen, dat de vernietiging
van millioenen menschenlevens beteekent
en de ondergang van de beschaving van
Europa en verarming van de wereld met
zich brengt.
Neen, Hitier zal het alleen niet klaar spe
len tegenover de machten, die zich misschien
vandaag, anders morgen of overmorgen, te
genover hem zullen stellen. Als Engeland en
Frankrijk straks hun militaire macht in be
weging zetten en dat is practisch onvermij
delijk, dan zal Hitier een onmogelijken strijd
te strijden hebben. Dan zal hij den oorlog
moeten openen naar drie zijden. Dan dreigt
er dag en nacht gevaar boven het geheele
Duitsche rijk. En ook al is de bluf waar, dat
Duitschland 90 milliard heeft uitgegeven voor
zijn bewapening, dan zal het nog zwaar zijn
om tegen de groote madhten van Engeland,
Frankrijk en Polen alléén te vechten.
De berichten, die tot vanmorgen bin
nen gekomen zijn, bevestigen, dat het
den Duitschers heusch niet zoo gemak
kelijk afgaat, Polen binnen te dringen.
Verschillende aanvallen zijn met succes
afgeslagen, verscheidene vliegtuigen zijn
naar beneden gehaald, terwijl het nog
niet gelukt is, de Poolsche hoofdstad,
Warschauw, met succes te benaderen.
Hitier zal deze onbezonnen stap waarschijn
lijk nog wel eens ernstig betreuren. De vraag
is op het oogenblik, wat zal Rusland doen?
Bestaan er afspraken, dat de Sowjet-unie
Duitschland straks toch nog militair bij zal
staan. Op het oogenblik houdt men zich in
Moskou nog afzijdig, maar zal dat blijven doen.
De oorlog van 1914 was als een sneeuwbal. In
enkele weken was heel Europa er in betrok
ken. Zal het opnieuw zoo gaan of zal Duitsch
land een zoodanige klap krijgen, dat het voor
goed is afgeloopen met de agressies van het
Derde Rijk?
Engeland en Frankrijk zullen vandaag
of morgen spreken. Opnieuw heeft Enge
land te kennen gegeven, dat het de
neutraliteit van ons land zal eerbiedigen,
als deze neutraliteit door anderen niet ge
schonden wordt. Duitschland noch Enge
land hebben er belang bij, dat ons land in
den oorlog betrokken wordt, integendeel,
ze willen beiden, dat ons land buiten den
strijd blijft, omdat ons land als een be
schermende linie is op den kortsten weg
naar beide landen. Een goedkoope ver
dediging.
Natuurlijk weten we niet welke om
standigheden zich zullen voordoen, maar
we mogen hopen en vertrouwen, dat ons
land niet in dezen strjjd zal betrokken
worden, ook al zal hij rondom ons ont
branden.
Ga dan pas naar een ander café
als „De Toelast" vol is
OP- EN ONDERGANG VAN ZON
EN TIJD VAN HOOG EN LAAG WATER
Zomertjjd
Zon
Sept.
op:
ond.:
Hoogwater
Laagwater
Z
3
6.12
7.46
10.20
22.50
4.20 16.50
M
4
6.13
7.44
10.50
23 20
4.50 17.20
D
6
6.15
7.42
11.25
23.50
5.25 17.50
W
6
6.17
7.39
0.05
12.25
6.05 18.25
D
7
6.18
7.37
0.55
13.00
6.55 19.15
V
8
6.20
7.35
1.25
14.20
7.55 20.15
z
9
6.22
7.32
2.50
15.50
9.10 21.40
GEEN SPREEKUUR WETHOUDERS
De wethouders zullen Maandag, 4 Septem-.
ber a.s. geen spreekuur houden.