Ingezonden
H. Ms* v* Ewijck
De eerste schooldag
HERMAN NYPELS
DEN HELDER
Wat is waarheid?
Vacantie - rhapsodie
Dinsdag 12 September 1939
Tweede Blad
iPiadinieuw-i
De ramp van
Plechtige Hoogmis voor de
Katholieke slachtoffers van de
ramp van H. Ms. v» Ewijck
Filmvoorstelling van het
„Marine Rampen Fonds"
Gedraaid wordt „De Witte Engel
De juffrouw van klas een
Held, kruideniers gaan vergaderen
voor de Kon. Marine en
Landmacht
Verschillende kwaliteiten
50
vanaf
Naar maat gemaakt onder volledige garantie
Actie „Rampen Fonds"
zet prachtig in
Conferentie
voor Niet-Katholieken
Rijkspostspaarbank
Uit het politie-rapport
fan Mens
s Kranslegging door Marinecom-
mandant en vereenigingen. Z
Naar wjj vernemen, ligt het in het 5
Z voornemen van den commandant der S
Z Marine, schout bjj nacht H. Jolles, om Z
E in het begin van de volgende week, na- z
Z mens de geheele Marine, een krans te
Z leggen aan den voet van het Monument E
jj „Voor hen dien vielen" op het Haven- E
Z plein, ter nagedachtenis van de vermis- jj
Z ten bij deze ramp. E
Z Deze kranslegging zal plaats hebben E
Z met militair ceremonieel. De ouders en E
E nabestaanden van de slachtoffers zullen E
E er bij aanwezig kunnen zijn, terwijl ook E
vereenigingen, die eveneens een krans E
E zouden willen leggen, daartoe gelegen- E
E heid zal worden gegeven. Men kan zich E
Z daarvoor opgeven bij den adjudant van E
E den Commandant der IMarine, luit. ter E
Z zee der le kl. B. J. Velderman, directie- E
gebouw, alhier. Z
Morgenochtend om 9 uur zal in de R.K.
Tarochiekerk van de H.H. Petrus en Pau-
lus aan de Kerkgracht, door den vlootaal-
moezenier, majoor H. J. Bangert, een
plechtige requiem mis worden opgedragen
voor de zielerust van de elf omgekomen
R.K. slachtoffers bij de ramp van de
„Van Ewijck".
De Marinecommandant zal deze plech
tigheid bijwonen, terwijl ook de over
levende leden van de bemanning en de
overige r.k. schepelingen, voor zoover de
dienst het zal toelaten, aanwezig zullen
zijn.
Koopt heden nog uw kaarten!
Zooals de Heldersche bevolking reeds giste
ren heeft vernomen, is het „Marine Rampen
Fonds 19141919", dank zij de zeer gewaar
deerde medewerking van den heer P. van
Twisk, in de gelegenheid ten bate van het ge
stelde doel, steun te verleenen aan de nagelaten
betrekkingen van de bij den ramp van H.Ms.
„Willem van Ewijck" omgekomen bemanning,
a.s. Donderdagavond in het Rialto-theater een
filmvoorstelling te geven.
De keuze van de film was speciaal in
dit geval niet eenvoudig. Na rijp beraad
is thans echter besloten dien avond te
geven het nog bij velen in herinnering lig
gende unieke filmwerk „De Witte Engel",
de Warner-film, waarin de eerste Roode
Kruis verpleegster, Florence Nightingale,
de hoofdrol vertolkt.
Het komt ons voor, dat wij hieraan weinig
meer behoeven toe te voegen. Zij, die deze film
reeds zagen, zullen haar ongetwijfeld nog eens
willen zien en de categorie die haar destijds
verzuimde, zal thans kunnen genieten van een
rolprent, die tot de allerbeste producties van de
Warner behoort. Een film voor jong en oud en
tevens een film, geschikt voor alle gezindten.
Er is echter nog iets anders: Rialto
moet en zal natuurlijk a.s. Donderdag
avond van onder tot boven volledig uit
verkocht zijn. Niet één stoel mag dien
avond onbezet blijven.
Dat kan geschieden als onze geheele bevol
king medewerkt. Enwij vertrouwen er op,
dat zij zal medewerken. Dat ieder gaarne
voor het prachtige doel van het „Rampen
Fonds" zijn of haar steentje zal willen bijdra
gen.
Eerlijk gezegd wordt het 't publiek dit
maal wel zeer gemakkelijk gemaakt. Voor
een bedrag van slechts 40, 50 of 60 cent
verzekert men zich van een kaart voor een
film, die de kosten van die entrée dubbel en
dwars waard maakt.
De kaarverkoop vindt plaats des avonds van
half negen tot half tien aan het loket van het
Rialto-theater.
Haalt U Uw kaarten vanavond nog af?
Help U ook mee iets te doen voor hen, die
ook Uw geldelijken steun zoo zeer van noode
zullen hebben?
Natuurlijk doet U dat.
En natuurlijk zal Den Helder Donderdag
avond bewijzen dat dit dringend verzoek
eigenlijk overbodig was!
Gisterenmorgen heeft de schoolbel weer
voor het eerst geroepen. Nu geen vroo-
lijke klingel voor soldaten om aan de
hutspot te komen, maar de roep voor de
jeugd om hun de eerste begrippen bij te
brengen van lezen, schrijven, rekenen,
taal, geschiedenis en nog veel meer, dat
we op den gang door dit leven noodig of
niet noodig hebben.
Gisteren waren er ock de beginners, de
kleuters, met netjes gekamde haren, met hun
beste pakjes aan, met glanzend gepoetste
schoentjes, die aan de hand van moeder naar
de schoolbank werden gebracht, 't Was een
trage gang voor menige moeder en voor de
meeste kleintjes 'as er ook wat triestigs
aan dezen eersten tocht naar een nieuw leven,
een leven, dat veel bekoring heeft, al was
het alleen maar omdat ze nu op „groote
school" zijn, maar dat toch het nare heeft
van het verlies van hun vrijheid, het wegzijn
van moeder.
Daar klopte onder die schoon gestre
ken bloesjes menig hartje sneller dan
gewoonlijk en daar was menig meisjes
kopje, dat er wat bleek en bedrukt uit
zag. Kleine handjes klemden zich in de
hand van moeder en moeder zelf, ze had
dat onprettige gevoel van een afscheid
voor langen tyd. En het was toch maar
voor drie uur. Het was of haar jongste
van haar werd afgenomen. De jonge
moeders voelden plotseling, dat ze ouder
begonnen te worden en de ouderen voel
den het heengaan van hun laatsten peuter
naar de groote school als een leegte in
hun leven, als het breken van een band,
als het afgeven van hun eigen kind aan
een vreemde.
Die vreemde was de juffrouw van de eer
ste klas. Wat een geluk, dat in de eerste
klas een juffrouw is, wat zou een „meester"
met die nerveuse peuters moeten aanvangen.
De juffrouw knielt bij hen neer, de juffrouw
trekt hun jasje uit, de juffrouw lacht ze be
moedigend toe, de juffrouw strijkt ze eens
door hun haar... net als moeder en dan wor
den ze, met een zoet lijntje, het schoollokaal
ingeloodst, 't Ziet er vriendelijk uit, dat
lokaal van de eerste. Er is veel licht en er
zijn veel platen, op de vensters staan potten
met geraniums en vroolijke wanden, met een
groot, groen bord.
De moeders blijven nog wat hangen in de
klas. Ze wuiven nog eens naar hun kleuters.
De meesten houden zich kranig, maar bij een
enkele springen de waterlanders naar buiten.
Er zijn er ook, die met veel bravour rond
kijken naar al het nieuwe, die geen oog meer
hebben voor moeder, die bukken om eens in
„hun kastje" te gluren, waarover de grootere
broers of zusjes van de derde of vierde ver
teld hebben. Die ontdekking houdt een teleur
stelling in, het is een kastje zonder deurtjes,
zonder laatjes. De eerste teleurstelling is
geïncasseerd. Op de vierde rij zit een moeder
haar kleine meid nog wat troost in te spre
ken. Het helpt niet, de tranen vloeien rijker,
het lijfje schokt en de juffrouw geeft een
stille wenk, dat moeder beter weg kan gaan,
dan speelt zij het wel klaar.
Zoo tegen kwart over negen is de eer
ste werk, het leeren van een aardig
behooren en de juffrouw kan haar taak
beginnen. Ze kijkt de klas eens rond en
met vriendelijke tact begint ze haar eer
ste werk, het leenren van een aardig
liedje. Dat gaat erin en wie nog wat na
trilde van de emotie, geeft zich gewon
nen en zegt de woorden mee op en spoe
dig is de klas een en al aandacht.
De eerste levensplicht is begonnen. De
juffrouw heeft haar taak aangevangen de
kinderen op te voeden in alle christelijke en
maatschappelijke deugden. Daar is wijsheid,
tact en vooral veel liefde voor noodig.
Over de distributieregeling.
Zooals men in een advertentie in dit num
mer kan lezen heeft het bestuur van de Krui
deniers Vakvereeniging E.M.M. besloten mor
gen, Woensdagavond een vergadering te be
leggen, waarvoor men zoowel de aangesloten
leden als de n i e t-leden uitnoodigt. Deze bij
eenkomst wordt gehouden in de achterzaal
van café „De Toelast".
O.m. zal besproken worden het huidige dis-
stributievraagstuk, terwijl een ieder vragen
kan stellen.
Burgerlijke Stand van Den Heider
van 11 September 1939.
BEVALLEN: A. H. KansenZijlstra. d.;
W. ZijlstraQuak, z.; A. C. W. C. van Stave
renLooze, d.; A. de GraaffRus, d.; M. M.
A. GelijnseKronerr.eijer, d.; A. Jordan
Wezenaar, z.; C. J. GreuterRiekwel, z.; T.
de JongClaus, z.
OVERLEDEN: wed. H. Bakker, geb. Blom,
77 jaar.
EIGEN COUPEUR EN ATELIERS
MILITAIRE KLEEDERMAKERIJ
Het regelmatig kauwen van de gezon
de, verfrisschende WRIGLEY'S P.K.
kalmeert en sterkt de zenuwen.
P.K. verdubbelt Uw energie bü Uw dage-
lüksche bezigheden en bij sportieve pres
taties. Het houdt de.tanden schoon en gaaf.
Bovendien bevordert het de spijsvertering.
Koopt vandaag nog enkele pakjes en houdt
er steeds een paar bij de hand.
M T l.
Veel genot voor tceinig geld: 5 cent
AAAAAAAAAAAAAA
Reeds den eersten dag ver-
rassend resultaat.
Nog vóór de eigenlijke actie van het
„Marine Rampen Fonds" een aanvang
genomen had, blijkt reeds, dat de drang
tot het verleenen van hulp bij het ge
heele Nederlandsche volk zeer sterk is.
Gisteren ontving de penningmeester van
het Fonds namelijk alleen reeds op de
giro liet bedrag van 215.43, hetwelk
men niet anders dan een voortreffelijke
ouverture kan noemen.
Het begin, dat reden geeft te verwach
ten, dat nog tallooze baten zullen toe
vloeien.
Maarlaat dat spoedig zijn. Wie
thans geeft, geeft dubbel. Ook voor de
Heldersche bevolking is dat van toe
passing.
Zooals men weet, kan men z'n gii'^ stor
ten op girorekening No. 113397 ten
name van liet Marine Rampen Fonds,
of bij de Rotterdanische Bankvereeni-
ging, kantoor Den Helder.
Men schrijft ons:
Evenals vorig jaar zal de bekende redenaar
Pater Wijnand Sluis binnenkort weer Confe
renties komen geven voor Niet-Katholieken,
in de Katholieke Kerk aan de Kerkgracht
alhier.
Pater Wijnand Sluis staat' bekend om zijn
klare logische, pittige uiteenzettingen.
De Conferenties worden gegeven op zes
achtereenvolgende Woe.-sdagen en vangen
aan op Woensdag 20 September a.s. Zij zijn
gratis voor ieder toegankelijk en worden op
geluisterd door orgelspel en schoone zang.
Nu wij in dézen tijd bijna van niets anders
hooren dan van spannende toestanden en van
oorlog, moet bet velen, zonder twijfel, aan
genaam zijn, ook eens naar wat anders te
kunnen luisteren.
Men zie voor bijzonderheden de advertentie
in ons nummer van morgen.
Opgave betreffende het kantoor per poste
rijen te Den Helder.
In den loop der maand Augustus werd aan
bovengenoemd kantoor op spaarbankboekjes
ingelegd 94.658.87
en terugbetaald 142.626.11
Derhalve minder ingelegd dan
terugbetaald 47.967.24
Het aantal nieuw uitgegeven boekjes be
droeg 68
(Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie.
Niet geplaatste stukken worden
niet teruggezonden.)
DE FILMV OORSTELLING VOOR HET
„MARINE RAMPENFONDS".
Mijnheer de Redacteur,
Ondergeteekende zou gaarne beslag leggen
op eenige ruimte in Uw veelglezen blad,
waarvoor bij voorbaat zijn hartelijken dank.
Het betreft hier de filmvoorstelling, die
a.s. Donderdagavond in het Rialto-theater
gegeven zal worden. Door bijzondere omstan
digheden ben ik ditmaal, tot mijn groote spijt
niet in staat, zooals gewoonlijk voor den
kaartverkoop een legertje collectanten en
cellectrices te requireeren. Welk legertje bij
vrijwel iedere voorkomende gelegenheid zorg
de, dat het theater, -vaar de voorstelling ge
geven werd, tot de laatste plaats was uitver
kocht.
Dikwijls deed Den Helder een beroep
op mij en ik was altijd bereid dat beroep
in te willigen. Dezen keer echter is de
zaak anders: deze maal doe i k een be
roep op de geheele Heldersche bevolking.
En wel om .r voor te zorgen, dat a.s.
Donderdagavond het Rialto-theater tot
de allerlaatste plaats bezet is.
Ondergeteekende zorgt voor een prima pro
gramma. Ik zal er tevens voor zorgen, dat
de bruto baten afgedragen worden voor het
prachtige doel van het Marine Rampenfonds.
Aan U de taak, aan de kassa van Rialto op
de bekende uren de kaarten voor deze voor
stelling zelf af te halen. Ik reken en vertrouw
erop, dat dit verzoek van mij aan U niet be
schaamd zal worden.
Moge Rialto Donderdagavond stampvol
zijn en moge het een groot bedrag zijn, dat
wij aan het Fonds kunnen afdragen.
Dat zal ongetwijfeld de wensch van alle
Nieuwediepers zij" en zeer in 't bijzonder is
zij dat van
P. VAN TWISK.
OVERTREDINGEN ARBEIDSWET.
Tegen een tweetal Heldersche zakenlieden
werd door de politie proces-verbaal opge
maakt terzake een overtreding van de Ar
beidswet.
SOLDAAT AANGEREDEN.
Gisteren werd de politie medegedeeld, dat
een soldaat was aangereden op den Zeedijk,
ter hoogte van de Langestraat. Bij nader on
derzoek bleek, dat de soldaat per motor van
Huisduinen gekomen was, rijdende op den
Dijk, en daarbij door een personen-auto, die
den Dijk bij de kluft Langestraat opkwam,
was geramd. Vermoedelijk had men telkander
te laat bemerkt.
De soldaat bleek niet ernstig gewond te
zijn. Toch achtte de marine-arts overbrenging
naar het Hospitaal noodzakelijk.
PORTEMONN AIE EN RING GESTOLEN.
Een juffrouw deed aangifte, dat ten haren
nadeele op het strand een tasch, inhoudende
portemonnaie met inhoud, plus een gouden
ring, ontvreemd was. De politie stelt een on
derzoek in.
MILITAIREN VECHTEN.
De politie kreeg gisterenavond kennis, dat
in de Spoorstraat eenige marinemenschen
slaags waren geraakt. Het bleek, dat men
eenigszins onder den invloed was. De politie
zorgde voor arbitrage.
NOG EEN.
In het Hoofdbureau van politie vond heden
nacht onderdak een marineschepeling, die zich
aan teveel alcoholica schuldig gemaakt had.
Als er ooit een tijd geweest is, waarin de
leugenachtigheid van den mensch scherper aan
het licht gekomen is, dan is het onze tijd. Wie
nog eenig vertrouwen had in den mensch, moet
nu wel ervaren, dat het woord van den
Psalmist: „Stel op prinsen geen vertrouwen,
noch op een menschenkind, van hetwelk geen
heil te verwachten is", nog niets van zijn ac
tualiteit verloren heeft. De mensch is een on
waarachtig, leugenachtig wezen, van hem is
geen heil te verwachten.
De oorlogsberichten spreken elkaar
telkens tegen en de belichting, die Enge
land van den gang van zaken aan het
front geeft is precies tegenstrijdig aan de
lezing van Duitschland, evenals de voor
stelling van Polen weer telkens in fla-
granten strijd is met die van het Duitsche
nieuwsbureau.
Wat is waarheid? Wij weten het niet en men
zal verstandig doen de oorlogsberichten met
een wat critisch oog te lezen, omdat ze dikwijls
zoo de wereld ingezonden worden, als de uit
zendende partij graag zou willen hebben dat
de toestand was.
Daar is b.v. het bericht over het binnentrek
ken van ue Duitse!e troepen te Warschau. Men
zou Zaterdag waarlijk gemeend hebben, dat
Duitschland de Poolsche hoofdstad reeds in
bezit had en nu blijkt, dat de Duitschers voor
Warschau zijn teruggeslagen en dat men een
rustpooze noodig heeft om het reeds bezette
gebied veilig te stellen. Of de Polen hun vijand
deze rust zullen laten, staat wel te bezien. De
toestand voor de Duitschers in Polen wordt
moeilijker naarmate het terrein, dat ze „veilig
te stellen" hebben, grooter wordt. En zooals
we de vorige week reeds schreven: het is nog
lang niet zeker, dat ook het verdere verloop
van den strijd in Polen zoo gunstig zal zijn
als tot op heden. Ook het feit, dat Frankrijk
aan het Westfront een grootere activiteit gaat
ontwikkelen kan er op wijzen, dat Duitschland
straks genoodzaakt zal zijn, belangrijke troe
pen daar te concentreeren. De toestand wordt
dan nog moeilijker in Polen.
Duitschland is er nog niet met zijn
Poolsch avontuur. Een bekwaam journa
list als Ward Price, die als kind in huis
is bij de dictatoren en staatslieden, durfde
gisteren de veronderstelling maken in de
„Daily Mail", dat er een ondergrondsche
actie gevoerd zou worden tegen Hitier.
Daarop zou volgens Price wijzen het feit,
dat de eerste groote redevoering in den
oorlog gehouden werd door Goering, ter
wijl eveneens de omstandigheid, dat Hitier
naar het front vertrokken zou zijn er op
zou wijzen, dat hij zich veilig gesteld heeft
tegen eventueele onlusten.
Wat is waarheid? We stellen de vraag nog
eenmaal en zullen er hier het antwoord niet
op geven, maar dat deze strijd nog wel eens
verrassingen zou kunnen baren, die ook Hitier
niet voorzien had, is zeer goed mogelijk.
Opgenomen om 8 uur hedenmorgen.
Barometerstand Den Helder:
7.53.4
Temperatuur lucht:
15.7
Maximum temp. lucht:
18.2
Wind: richting: N.W., kracht:
4
Temperatuur zeewater
19.5
Licht op
7.55
LUISTER NAAR UW VRIENDEN
Ga ook naar „DE TOELAST"
XX.
Een mens is een product van verhoudingen,
en gij, Helderse vrindinnen en vrienden zijt
daar géén uitzondering op. Wie z'n ganse
leven verslijt achter een horretje, krijgt 'n
horretjes-geest, wie gewoon is, alles op een
goudschaaltje te wikken en te wegen, wordt
een krentenweger. Een grote-stadsbewoner
zal zich nimmer om het doen en laten van z'n
buren bekommeren, dan de bewoner van een
dorp al zullen de uitzonderingen de regel
bevestigen. Ik herinner mij de weken, door
gebracht op een dorpje op het Groningse
platteland. Aardige lui, daar niet van, maar
nieuwsgierig bij 't hinderlijke af! En ik
had geen rust, aleer ik tot op een haar na
verteld had van m'n werk, m'n familie, m'n
geloof en gezindheid, en nóg hoor ik dien
Groninger vragen, nadat ik me uitgeput had
hem tevreden te stellen:
„En wat verdien je nou daar in Amster
dam?"
Ik heb 'm natuurlijk een fantastisch be
drag op z'n mouw gespeld! Want het komt
nog wel eens voor, dat het ontzag stijgt,
naarmate het aantal nullen achter iemands
inkomen groter wordt...
Waarde vrienden ik heb de pretentie
nóch krentenweger. nóch een steekneus te
zijn. Ieder moet maar proberen op zijn ma
nier zalig te worden, en als m'n buurman een
inkomen heeft, dubbel zo groot dan 't mijne,
dan vindt i. dat gelukkig. En als m'n buur
vrouw niet de hele dag met stoffer-en-blik
rondhannest, maar af en toe zo lekker opge
doft op stap gaat, dan vindt ik 't jammer,
dat 'k niet met haar méé mag... Want dat
bemoeien met eikaars aangelegenheden, dat
getuigt van zó'n geestelijke armoede, dat is
zó'n bron van twisten, waar de politierechter
een dik boekje van zou kunnen opendoen!
Wanneer twee jonggehuwden het Stad
huis verlaten, dan zou ik, indien ik bur
gemeester ware, mij bij de uitgang op
stellen. En ik zou de gelukkigen zo on
gemerkt een pakje toestoppen. „Thuis
openmaken!" zou ik zeggen. En wat
denkt U, dat ik aldus hen ten geschenke
gaf?
Een spreuk, mijn waarde, een kleine
spreuk. Deze zou luiden:
„Wi in zijn eigen tuintje wiedt,
Ziet 't onkruid bij een ander niet!"
En nu kom ik op Den Helder terug. Want
in verband met 't voorafgaande, voel ik me
gedrongen* U een paar zaken in 't aangezicht
te slingeren. Want toen ik besloot enigen
tijd in Uw midden te '-omen vertoeven, toen
heb ik me afgevraagd: Hoe zijn die Helde
naars eigenlijk? Per slot van rekening is 't
toch maar een provincieplaats, nietwaar, je
kan er, goed beschouwd, niet te véél van
verlangen...
Beste vrienden stelt U gerust! Den Hel
der i s een provinciestad, zonder provinciaals
te zijn. En de oorzaak daarvan, de redacteur
van deze krant heeft 't U reeds verteld, de
oorzaak schuilt naar mijn mening hier in,
dat gij voor een gedeelte Uw dierbare neuzen
buiten de grenzen gestoken hebt. Want ik
ontmoette hier mannen en vrouwen, die 't op
het stuk van reizen en trekken héél wat ver
der hebben gebracht dan ik! En die bleken
gereisd te hebben intensief, die hadden de
kluisgaten wijd open, die brachten een knap
zak barstensvol herinneringen mee... En ik
heb visites afgelegd bij nieuwe vrienden,
waar ik. inplaats van op een „chronique scan-
daleuse", onthaald werd op een soort Volks
universiteit over ons mooie Insulinde.
En dan is er nog een oorzaak, dat ik U
niet bij de kniesoren en zanikpieten behoef
in te delen. Want gij dankt Uw brede blik
óók een gedeelte aan de zee. En aan de
imr erwaaiende wind. Oog in oog staande
met dat woelige, steeds andere water denkt
ge er eenvoudig niet aan, pietepeuterige op
merkingen te maken, dat is onmogelijk...
Natuurlijk, natuurlijk er zullen ook min
der glanzende facetten te wijzen zijn aan Uw
karakter, want gij zijt geen engelen. En ik
meen opgemerkt te hebben, dat het Mari
tieme gedeelte Uwer stad zich een tikje su
perieur waant aan de burger-bevolking. En
als ik goed gezien heb, (ik kon dienaangaan
de persoonlijk geen ervaringen opdoen), dan
wordt de n i e t-Rarineman bij de Helderse
meisjes lager genoteerd dan de jongen met
de braniekraag...
Maar dit zijn slechts gissingen, die pas als
juist aangemerkt kunnen worden, als men
langer dan een maand hier vertoefde. Want
wat is een maand? Eén-twee-drie... fuut!
Ten slotte: Er wordt in Den Helder
veel gekritiseerd om der wille der critiek
zélf. Ik zat op een bankje in 't Juliana-
i>ark, als daar de gepensionneerden zich
kwamen koesteren in 't zonnetje. En wat
ik daar heb opgevangen, dat zou aardig
zijn om 't na te vertellen.
Maar ik doe dat lekker niet. Want dat
zou niet eerlijk zijn. En wat ik hoorde
vertellen door die oude, witbepette grijs
baarden, hoe interessant ook, mag niet
als maatstaf gelden voo U, beminde Hel-
derlingen. Want ik heb U leren waar
deren als een prettig, open, eerlijk volk.
Waar, als 't mag, ik graag terug zou
willen komen!
Al noemt men U ook trossensnijders en
jutters!
(Slot volgt.)
