East London
Frankrijk krengt nieuwe
tanks in den strijd
DE ADVERTENTIE
De „peperstrooiers"
voor den rechter
Arabieren omgekocht?
Brieven uit Zuid-Afrika
drukke havenplaats
bekoorlijk vacantie-oord
badplaats bij uitnemendheid
Hertog van Windsor
bij den Koning
Misère in Berlijn
Blinkende juweelen
op de groene tafel
Mijn laatste schrijven verzond ik vanuit
Komtata, waar ik in mijn verblijf van vier
maanden zonder de mogelijkheid mijn gezin
in Johannesburg te bezoeken, steeds naar
middelen zocht om mijn gezi-n te laten ko
men of terug te keeren, doch gezien de ge
ringe grootte van de plaats en de over-
groote meerderheid der kafferbevolking,
achtte ik dit niet de juiste plaats als werk
gelegenheid en voor schoolbezoek van mijn
beide zoons, daar zij in Joburg beiden werk
hadden en de avondschool bezochten.
Tevens was het voor mij een duur leven,
daar ik mijn intrek had genomen in een
hotel en mijn vrouw in Joburg nog huishuur
moest betalen.
Na veel wikken en wegen en gedreven door
mijn tegenzin om in die kaffercountry te
blijven, zegde ik mijn dienst op om naar
Joburg terug te gaan. De patroon vroeg
mij naar de redenen van mijn vertrek en
bood mij aan een vriend van hem in East-
London op te bellen als ik zin had daar
heen te gaan.
Daar deze plaats veel grooter is en te
vens een ideaal oord voor vacantiegangers,
greep ik dit met beide handen aan. Dit was
Vrijdags en er kwam antwoord, dat als ik
wilde komen, ik den daaropvolgenden Maan
dag aanwezig moest zijn.
Naar East-London.
Ik trof het, dat er iemand met de motor-
car naar East-London ging, dien volgenden
dag. Ik zou hem dan om 3 uur ontmoeten
in de bar, doch toen ik daar aan kwam was
de man reeds tamelijk aangeschoten en ik
was wat huiverig om mij bij dezen gevaar
lijken tocht aan zijn rijkunst toe te vertrou
wen. Toch was ik niet zoo goed of ik moest
eerst ook nog een dronk op den goeden af
loop nemen.
Het kostte mij heel wat moeite om met 'n
heele woordenschat aan Engelsch hem te
overreden om nu toch eindelijk maar eens te
gaan, daar inmiddels de trein ook al was
vertrokken, dus dit mijn beste kans was zoo
vlug mogelijk over te komen.
Wij vertrokken om 5 uur.
Na korten tijd was ik reeds wagenziek
door de vele kronkelende passen rond de ge
bergten en langs diepe afgronden; herhaalde
lijk moest de wagen stoppen, omdat ik mij
onpasselijk gevoelde.
's Avonds om 10 uur arriveerden wij in
East-London en nam ik voor dien nacht mijn
intrek in het Strand-Hotel om den Zondag
daarop een geschikt boarding house te
zoeken.
Zoo bevond ik mij dus na een verblijf
van bijna drie jaar in Zuid-Afrika weer
eens nabij de zee, die ik al dien tijd niet
meer had gezien, 's Morgens al heel
vroeg, na breakfast, .ïaar het strand om
daar mijn jutterhart weer eens op te
halen
Eigenlijk is het winter, doch het klimaat is
hier van dien aard, dat nog velen in zee
baden. Het strand is niet breed, ongeveer
gelijk ian dat bij Den Helder. Ook hier heeft
men de bekende gevaarlijke stroomingen,
zoodat het voor ongeoefende of daarmee on
bekende baders zaak is de waarschuwingen,
die op het strand staan aangegeven ter harte
te nemen.
Langs het strand loopt een breede boule
vard, met groote hotels en mooie beplantin
gen met een pracht van bloemen. Een groote
wandelpier strekt zich ver uit in zee.
Deze pier en een lange zeebreker duiden
den ingang tot de haven aan, waar vele sche
pen van verschillende naties gemeerd liggen.
Ik ben al eenige malen op een Hollandsche
boot geweest en ik kwam al spoedig tot de
ontdekking, dat ik soms naar woorden moest
zoeken om mij in mijn eigen taal verstaan
baar te maken en kwam ik tot wat de En-
gelschen hier noemen een „mixing" van En
gelsch, J'rikaansch en Hollandsch,
Bij mijn wandelingen langs het strand
ontmoette ik vele hengelaars, alle gewa
pend met een grooten hengel, waaraan
een soort haspel is verbonden, die gele
genheid biedt de lijn ver in zee uit te
werpen en dan nog een eind te laten vie
ren, zoodat de dobber buiten de branding
komt te liggen. Er waren er zelfs die een
kite (vlieger) aan de lijn hadden verbon
den, welke aldus de lijn op afstand en
diepte houd. Sommigen visschen met
enorm groote haken en aas. Het gaat
dan uit een oogpunt van sport wie de
grootste „shark" (haai) kan vangen.
Deze worden dan weer aan moten gesne
den om daarmee de volgende, misschien
nog grooLer exemplaar te verschalken.
De hengels zijn natuurlijk van solied ma
teriaal vervaardigd en voorzien van ver
sterkingen en met rchroefoogen bezet,
waardoor de lijn naar de haspel loopt. De
hengel rust in een lederen koker, die aan
een gordel om het lichaam is gegespt,
als bij een vaandeldrager.
Iets verderop langs het strand heeft men
een groot aquarium met diepzeebewoners,
zeeleeuwen, pinguins, enz. Voor slechts 1
shilling kan men dit interessante geval gaan
zien.
Nog verder langs het strand verheffen zich
hooge rotsen, die hier en daar met zand be
stoven eenigszins op onze duinen gelijken.
Doch het is slechts een dunne laag zand en
de ondergrond is rotsachtig.
Hier kan men ook alikruiken en mosselen
vinden. De alikruiken, hier kokkels genaamd,
zijn grooter dan in Holland, daarentegen zijn
de mosselen van kleiner formaat.
De haven en omgeving.
Keert men terug langs het strand, dan
komt men aan de haven, waar reusachtig
groote kranen zijn opgericht voor het
lossen en laden der schepen. Het is daar
een groote bedrijvigheid. lederen dag ko
men er groote schepen van verschillende
naties uit en in.
Gisteren lagen daar de „Durban" van
de Union Castle line, een zeekasteel van
groote afmetingen, de „Ruis" van de
KJ.M. van Batavia en nog een Duitsche
boot van Bremen.
Wanneer men tot het einde der haven
doorwandelt komt men bij the Buffalo rivier,
die in de zee hier uitmondt, een prachtig
breede rivier begrensd door hooge bergen. Hier
over is een groote brug gebouwd waarop
zich twee brugdekken bevinden, boven is het
brugdek voor voetgangers en autoverkeer en
onder is een dek waarover de trein zich
voortbeweegt. In de bergen is hiervoor een
tunnel gemaakt, zoodat de trein vanuit de
tunnel rechtstreeks over de brug gaat. Hier
bevinden zich ook vele pic-nicplaatsen en het
is een genot hier een dag te vertoeven, daar
het bijna altijd mooi zomerweer is en de zon
zich maar zelden een dag schuil houdt.
Dan heeft men hier aan de andere zijde
nog de Nahoonrivier waar ook veel ook veel
natuurschoon te zien is en het altijd wemelt
van dagjesmenschen en vacantiegangers. Er
zijn hier dan ook enorm veel Hotels en logies-
huizen, zoowel voor den burgerman als voor
de rijken.
De plaats zelf is niet zoo groot als Johan
nesburg, doch tamelijk uitgestrekt maar de
wolkenkrabbers mist men er ook en de meeste
gebouwen zijn niet hooger dan 6 4 7 verdie
pingen.
Men schijnt hier niet zoo bevreesd voor den
oorlog te zijn als aan den Witwatersrand, want
er wordt hier nog volop gebouwd en het is
hier niet zoo'n wedloop van werkzoekende als
in de goudstad.
hier niet zoo'n wedloop van werkzoekenden als
organiseerd voor weinig geld. Er zijn ook
mooi aangelegde parken. Een er van, het
Queenspark, is tevens een soort van dieren
tuin met een mooie vijver en verschillende
soorten vogels zooals flamingo's, groote zwa
nen, reigers en vele soorten eenden en ganzen.
De apen bewegen zich vrij in de boomen en
als er iets valt te eten bij de bezoekers komen
zij naar beneden en gaan desnoods op je schou
der of knie zitten om je iets af te bedelen.
Zij zijn in het geheel niet schuw. Slangen,
bevers en jakhalzen hebben hier ook een huis
vesting, doch groote dieren als leeuwen, tij
gers of olifanten mist men hier.
Ons verblijf in East-London.
Nadat ik eenige weken hier was vond ik
ook werk voor mijn oudsten zoon bij een Elec-
triciteitsbedrijf. Nu is hij ook naar East Lon
den overgekomen en vinden wij een flatwo
ning, dan is de tijd nu aangebroken, dat wij
allen weer bij elkaar zijn. 1 Augustus komt er
een flat leeg en trekken wij er in en ik hoop
dat wij hier een beetje geluk zullen hebben.
Wat de werkgelegenheid- betreft zal het wel
gaan.
Danspartij.
Wij z;jn nu samen in pension in een groot
Hotel, waar wij ons best vermaken, want de
gasten zijn allemaal als het ware een gezin
en iederen avond is er iets te doen. Er is een
groote lounge met piano, en wordt er gezon
gen of gedanst of gekaart. Zaterdagavond zijn
er meestal groote dansparties, waar ieder een
sl.Tling bijdraagt voor de consumptie. Ook
waren er enkele meisjes, die tapdansen uit
voerden. Dit leeren zij op de scholen, er wor
den hier ook diploma's voor uitgereikt. Het
schijnt mij voor die kinderen zeer vermoeiend
want na eiken dans vallen ze hijgend naar
adem op hun stoel neer.
Het kafferpersoneel.
Over het algemeen besteden de dames veel
zorg aan hun uiterlijk.
Het kan hier ook. want over het algemeen
wordt door de vrouwen weinig gewerkt, zij
hebben meestal kafferpersoneel om het huis
werk en de wasch te doen en vermaken zich
meestal met handwerken of het lezen van een
boek. De kaffermeiden zijn met een klein loon
tevreden. Bij de meeste woningen bevindt zich
een verblijf voor hen, zoodat ze weinig noodig
hebben. Verder zijn zij blij met wat afgedragen
kleeding van de witmenschen en overgebleven
eten.
Voor de kinderen heeft men ook meestal
een kaffermeid, die ze den geheelen dag op
past en bezighoudt. Ook wordt dit wel door
kafferboy's gedaan, daar sommige menschen
liever een boy hebben dan een meid.
Toch verwonder ik mrj daar dikwijls over,
dat iedereen met afkeer over een kaffer
spreekt en hem vies vindt, doch het zal wel
het gemak zijn dat hun dit laatste doet ver
geten.
De menschen kunnen niet begrijpen, hoe
wij het in Holland redden zonder kaffers en
dat die witmenschen daar al het werk zelf
doen en zelfs vuile baantjes opknappen en
dat er blanke meisjes dienstbode zijn. Als zij
hooren, dat een Hollander ook paarden-
vleesch eet, vinden zij dat verschrikkelijk.
Sommigen vragen: eet jullie dan soms ook
katten
Ook hoort men hier vaak beweren, dat wij
zeker geen bijbel lezen, omdat deze toch
alleen spreekt over het consumeeren van
tweehoevige dieren door den mensch.
Laatst was hier een Hollandsche boot
„de Boschfontein". Ik begaf mjj aan boord
om te zien of daar misschien niet eens
een jutter aanwezig was onder het per
soneel en zoo ontmoette ik iemand uit
Huisduinen. W(j hebben natuurlijk veel
gepraat over ons jutterland.
Overigens zijn hier ter plaatse hoegenaamd
geen Hollanders en wordt er weinig Afri-
kaansch gesproken, wat mij wel bevalt, daar
ik nu meer mijn Engelsch verbeteren kan en
het spoedig vlot zal kunnen spreken.
Hiermede is mijn epistel weer ten einde en
tot volgenden keer. Alle vrienden en beken
den de 1 artelijke groeten.
East London, 29-7-39.
J. v. W.
ELECTRISCH VURENDE MITRAILLEUR-
NESTEN DER DUITSCHERS WAARDE
LOOS.
De 70 ton Fransche tanks van Britsche
makelij, voortwaggelend als enorme voor
historische monsters, hebben het Duitsche
opperbevel thans evenzeer verrast, zegt
Daily Express, als de eerste Britsche tanks,
die in 1916 in den strijd werden gebracht.
Het bestaan van deze 70-ers was een ge
heim van de Britsche Generale Staf, dat
angstvallig bewaard werd.
Deze enorme gevaarten zijn vier maal
grooter dan elke andere tank, kunnen
klimmen als de beste en voeren een kanon
van het kaliber „75", het beroemde Fran
sche geschut.
Ze zijn volgens een zeer apart
principe gebouwd en beschermd door
een speciaal soort staal, waardoor
anti-tank geschut, mitrailleurkogels,
ja zelfs landmijnen niet de minste
invloed op hen hebben.
Het is hoofdzakelijk aan het groot
aantal van deze vechtwagen te dan
ken, dat de Franschen in staat
waren de voorversterkingen der
Siegfriedlinie op te ruimen.
De Duitsohers hadden namelijk een
enorm aantal electrisch vurende machine
Toen onze Mop een Mopje was
geweerposten ingericht, die vanuit een cen
traal punt werden bediend. Hierdoor zou
elke tank- of infanterieaanval in vuur zijn
gesmoord, ware 't niet dat de stalen mon
sters, die de Franschen in het gevecht braoh
ten alle berekeningen der Duitschers om
verwierpen.
De monsterachtige 70-er tanks waggelden
ongestoord voort te midden van het hevige
kruisvuur en vernielden met hun kanon de
betonnen mitrailleurposten of reden ze
kalmweg tot puin.
Men neemt dan ook algemeen aan, dat
het in den strijd werpen van deze verschrik
kelijke wapens, de Duitsohers er toe heeft
gebracht een groot aantal troepen uit Polen
naar het. Westfront te dirigeeren, daar de
Duitsche Generale staf vreest, dat de te ver
wachten groote Frainsoh-Britsche aanval
daardoor eerder zal komen dan men te
Berlijn had berekend.
Ent/eland spreekt deze beschul
diging tegen.
Het Engelsohe ministerie van voorlich
ting bericht, dat in de Duitsche radio de
beschuldiging is geuit, dat de Arabische
steun aan Engeland iis verkregen door om-
koopen en intimidatie.
Deze beschuldigingen werden geuit naar
aanleiding van het stand punt, dat is inge
nomen door het Arabische blad in Palestina
„Falastin."
Deze beschuldiging kan eenvoudig worden
verworpen door te wijzen op het hoog
staand peil van genoemd blad.
Het andere Arabische blad „Aldifaa" ver
klaart, dat de Palestajnscihe Arabieren vast
besloten zijn Engeland te steunen. Het ligt
niet in den edelen aard van de Arabieren
in dergelijke gevallen chantage te plegen.
Wanneer de oorlog ten einde is, is het tijd
te spreken, nu moet een waardig zwijgen in
acht worden genomen.
öni koM. v-thhaal:
door Peter Pampaville.
Op de frontpagina van alle groote bladen
verscheen, door een dikken rand omgeven,
en zeer opvallend gezet, een advertentie:
K. keer terug! alle moeilijkheden opge
lost. B.
De menschen die de advertentie lazen, en
dat waren er zeer velen, schudden dien
avond meewarig het hoofd. Wie zou kunnen
vertellen, welk een vreeselijk drama zijn
ontknooping vond in deze advertentie, wie
zou kunnen vermoeden, hoe misschien vóór
dien tijd twee levens verknoeid werden door
ruzie en misverstand? Men ging zich te
buiten aan gissingen. „Enfin, natuurlijk is
het een liefdesgeschiedenis", was de alge-
meene opinie.
tusschen zijn chrysanten onder aan de trap.
Boven sloeg de deur dicht..,
Ook Karei Koerlemans las de advertentie
in zijn courant. Met een kreet van blijd
schap sprong hij op. Betsy hield weer van
hem! Natuurlijk, hij twijfelde er geen oogen-
blik aan, of zij zou haar dwaling inzien.
Gauw, gauw. zijn Zondagsche pak. zijn bes
te schoenen. Nachtenlang had hij reeds niet
geslapen, hopend op een brief, een bood
schap. En nu... Betsy hield weer van hem.
alles zou weer worden als het geweest was!
In een bloemenwinkel korht hij een enor
me hos chrysanthen. hij sprong in een taxi
en klom de portiektrap naar Betsy's wo
ning op. Met bevende handen drukte hij
op het belletje, trappelend van ongeduld.
Betsy deed open. Daar was zij. Karei strek
te zijn armen naar haar uit „Betsy einde
lijk". riep hij. Maar Betsy gaf hem een
Hinken duw, en Karei bevond zich eenige
oogenblikken later, gehavend en gedeukt,
De trein raasde door de vlakke polders.
Ongedurig zat Kolijn op zijn bank. Telkens
raadpleegde hij zijn horloge. Dorpen en ge
huchten suisden voorbij. „Vlugger, vlugger",
mompelde Kolijn. Alle moeilijkheden opge
lost. Een nieuw leven lag voor hem, Bar-
tels had hem teruggeroepen: „Keer terug!
alle moeilijkheden opgelost". Als een razen
de schoot de taxi door de stad. Kolijn be
taalde. rende de trappen op naar het kan
toor. Kolijn en Bartels, in Effecten. De
groote koperen plaat. De vertrouwde deur.
Kantoorbedienden keken verwonderd op.
Kolijn terug? Een week geleden was hij
weggegaan zonder één enkele boodschap.
Het privé-kantoor. Kolijn werd plotseling
heel kalm. Langzaam draaide hij den deur
knop om. Daar zat Bartels achter zijn bu-
reua, een sigaret slap in zijn mondhoek.
„Mórgen. Bartels!"
„Wel verd Kolijn! Terug! En de twin
tig mille, die je verduisterde?"
„Zijn er door gelapt", zei Kolijn, zijn stem
was bijna toonloos „Maar je had alle moei
lijkheden opgelost?"
Bartels keek hem aan, niet begrijpend.
„Enfin, we praten er over. Koffie?"
„Graag".
Even ging Bartels in het kantoor, smoes
de wat men den boekhouder. Kolijn stak
een sigaret op.
„Tja, ik ben er een week tusschenuit ge
weest, Antwerpen. Parijs, Maar je hebt alle
moeilijkheden... Kerel, hoe kan het? Tien
mille stort ik terug, de rest..."
Twee heeren traden binnen. „Kolijn?" De
man toonde een politiepenning. „U bent ge
arresteerd. Wilt U mii volgen?"
Op dezelfde plaats stond in alle bladen
den volgenden avond weer een advertentie
„Kees is teruggekeerd. Bertha had geen
moeilijkheden meer. Hun huwelijk wordt
gelukkig, wantBertha kocht een X.Y.Z.
stofzuiger.
Eerste ontmoeting na drie jaar
tusschen de Britsche Koninklijke
broeders.
De hertog van Windsor is gisteren door
den Britsohen Koning ontvangen.
Dit was de eerste ontmoeting tusschen
de Koninklijke broeders sinds drie jaren.
De Koning en de Koningin hebben giste
ren onverwacht een bezoek gebracht aan de
Londenseh© haven.
Dagelijks droefgeestiger
In Berlijn wordt het dagelijks droefgeesti
ger volgens berichten uit de eerste hand,
die volgens Reuter te Brussel langs verschil
lende wegen zijn ontvangen. Bijna iederen
dag vinden de Berlijners in hun kranten
kleine paragraphen, welke nieuwe offers
aankondigen, die zij bevel krijgen te brengen
voor de verdediging van het vaderland. Het
vooruitzicht drie jaren of langer te moeten
leven op de tegenwoordige voedselrantsoe
nen is deprimeerend genoog. Van het ont
vangen van gasten is vrijwel geen sprake,
de twee nieuwe vleeschlooze dagen, Maan
dag en Vrijdag, hebben den chaos in de res
taurants wat minder gemaakt, maar toch is
het nog waarschijnlijk dat de klant een half
uur moet wachten voor hem iets wordt opge-
discht, dat hij niet besteld heeft, met de op
merking „dat hebben wij".
Visoh is thans veel gewoner da.n vleesch
De mededeeling, dat Duitschland voorne
mens is de steenkoolexporten naar de neutra
le landen voort te zetten, heeft de menschen
zich doen afvragen wat de binnenlandsche
steenkool rantsoenen zullen omvatten. Ter
wijl de Saarmijnen vermoedelijk niet geëx
ploiteerd zullen kunnen worden en een ge
weldige oorlogsindustrie moet worden be
diend, is het niet waarschijnlijk, dat de hoe
veelheid die overblijft, voor den gewonen
man, groot zal zijn. Daarbij komt nog, dat
de synthetische textielproducten, waarmede
de Duitschers thans gekleed gaan, er bekend
voor zijn, dat zij geen warmte geven. De
benzine wordt voortdurend kostbaarder en
gemeld wordt, dat vanaf 20 September al
leen voertuigen met een speciaal officieel
kenmerk nog zullen mogen rijden.
GESCHENKEN VOOR UITVOER VRIJ
GEGEVEN.
De uitvoer naar het buitonland van post
pakketten, welke het karakter van een ge
schenk dragen en door particulieren aain
particulieren worden verzonden, is thans
vrijgegeven. Voor zulke pakketten is dus
geen uitvoennae.htiging meer noodig.
Dezelfde vrijstelling geld't voor monsters
zonder handelswaarde, mits de hoeveelhe
den niet grooter zijn dan de normale tot nu
toe gebruikelijke en tenzij misbruik wordt
vermoed.
INBRAAK BIJ DEN HAAGSCHEN
JUWELIER M. GEFINGEERD?
De publieke tribune in de Haag-
sohe rechtszaal w>as gisteren goed
bezet, en zelfs eenige veldwachters
moesten er orde houden, toen de
zaak van de „peparstroodeirs" voor
kwam. De „peperstrooiers" zijn de
inbrekers, die onder de juweliers
van de hofstad einde 1938 en begin
1939 een ware terreur hebben uitge
oefend en hun naam danken aan
'het feit, dat zij in de geplunderde
perceelen peper strooiden om het
speurwerk door politiehonden on
mogelijk te maken.
Van de gearresteerde bende stonden gis
teren terecht M. D. en zijn zoon J. D. Aan
beiden is heling, subs. schuldlheling ten las
te gelegd. De buit van de diverse „kraalt
jes", een groot aantal juweelen, werd in
een koffer, verstopt onder water in den kei
der van M. D. gevonden.
Een groot aantal getuigen is opgeroepen.
Een incident
De zitting begint reeds met een incident.
Er ontstaat tuschen de verdediging en den
president eenige discussie over het niet-
verschijnen van acht getuigen a decharge,
zijnde de acht opgeroepen leden van het
Haagsche politie-corps.
Juweelen op de groene tafel.
Men zal zich herinneren, dat de
bestolen juwiliers uit den buit de
vermiste kostbaarheden herkenden.
De gedupeerden getuigen om de
beurt en op de groene tafel, voor
het oog der rechters, zijn de blinken)-
de juweelen uitgestald
De herkenning der sieraden door
één der firma's wordt door de ver
dediging in twijfel getrokken.
Bijzonder interessant is het getuigennils
décharge van drs. J. Dolman, directeur
van het Bureau voor Wetenschappelijk On
derzoek naar Edclstconen van het Geolo
gisch Museum te Leiden, die als deskundige
wordt beëedigd.
Drs. Balman deelde mede, dat voor het
herkennen van edelsteenen een door hem
uitgevonden toestel, de zjg. refractograaf,
vrijwel noodzakelijk is. Dit toestel legt de
doorstraling van de vlakken van edelsteenen
fotografisch vast en op deze wijze zijn de
edelsteenen te herkennen.
Wetenschap tegenover practijk.
De steenen op de groente tafel worden
nu aan een nauwkeurig onderzoek onder
worpen.
De juwelier M. moet van elke steen het
herkenningsteeken aangeven, welik toeken
dan door den deskundige werd getoetst en
hierover ontstaat een levendig debat tus
schen de beide heeren.
De heer M. bleef volhouden, dat de getoon
de steenen de zijne waren, doch de heer
Bolman acht de opgegeven herkenningstee
kenen daarvoor te weinig overtuigend.
De man van de practijk en de man van
de wetenschap staan hier lijnrecht tegen
over elkaar.
Inbraak gefingeerd?
Het getuigen-verhoor a décharge wordt ver
volgd met het hooren van den behanger de
G. en den monteur van W. die indertijd op
denzelfden dag als J. D. zijn gearresteerd,
doch later werden vrijgelaten.
Beiden verklaren dien indruk te
hebben dat de inbraak bij den ju
welier M. gefingeerd is.
Ten laatste komt J. D. nog voor zijn va
der getuigen.
Deze vertelt hoe alles bij den café-houder
aan wien twee der gestolen ringen zijn
verkocht, in zijn werk is gegaan. De ge-
heele transactie is door hem, niet door zijn
vader gedaan. De oude D. heeft aan deze
transacties niets verdiend.
Verdachte zelf verklaart een zaak in
meubelen, goud, zilver en bank van lee-
ningbriefjps te drijven. Van de smeltinstal-
latie in Den Helder weet hij niets af. Dat
alles behoorde aan zijn zoon toe.
Mot liet oog op het vergevorderde uur
wordt de zaak voor requisitoir en pleidooi
tot Zaterdag 16 September geschorst,
