IVOREN SCHAT
Het geheim van de
Radioprogramma
Hooge prijs aan de
communistische vrienden
Neutraliteit zou schande
brengen
Fransche regeering uit
goed hout gesneden
Aflossing der Duitsche
duikbooten?
Het Meisje
uit den
exprestrein
Koop thee voor je geld
Voor wolverkoop
toestemming noodig
Delfzijlsche haven
normaal bereikbaar
Zeeland zal de vluchtelingen
herbergen
Geleerde pakjesdrager
aangehouden
doorA. PANDOR
Stroomen roode propaganda
door Moskou uitgezonden. Bron
van moeilijkheden voor Duitsch-
land.
DE TIMES OVER HITLERS
KOERSVERANDERING.
De diplomatieke correspondent van de
„Times schrijft over dien politieken toe
stand van Duitschland, dat liet vormen van
een rijksraad voor de verdediging betee-
kent, dat de banden tusschen Hitier en het
leger nauwer zijn aangehaald, en dat sotn-
nuipre extremisten in die partij op den ach
termond zijn geraakt. Wel bekleedt van
Ribbentrop nog een vooraanstaande positie
als persoonlijk raadgever, doch in welinge-
lichte kringen wordt vernomien, dat radi
cale leden van de partij, zonder geheel over
boord te worden gegooid, toch hun eerste
rangsplaats hebben moeten prijsgeven.
De bijzondere troepen van Himmler zijn
grootendeels bij het leger ingelijfd en de
propaganda van dr. Goebbels is onvermijde
lijk onderworpen aan militaire controle.
De correspondent is van meening, dat
het verdrag met Rusland, da.t door den ge-
neralen staf en de industrie werd gewensoht
een concessie van don Fuehrer aan bet le
ger is. Het heeft de nationaal-socialisten
die het rassenevangelie en de politiek van
„Meim Kanupf" ernstig namen, geschokt, doch
zij hebben geen gelegenheid critiek uit te
oefenen op het verdrag, dat de positie van
Engeland heeft versterkt. Vooral in de
neutrale landen wint de rmeening veld, dat
Duitsohland een hoogen prijs zal moeten
betalen voor- dit verdrag.
Tenslotte merkt de correspondent op, dat
de stroomen van Marxistische propagan
da, welke iederen nacht door Moskou wor
den uitgezonden, slechts een bron van
moeilijkheden zijn voor de Duitsche regee
ring.
MINISTER REITZ OVER HET ZUID-
AFRIKAANSCHE STANDPUNT.
HANDELDE HERTZOG ALS EEN
Zij wil het land tot een defini
tieve en totale overwinning voe
ren.
anzeifsprekond geeft de samenstelling
van het Fransche oorlogskabinet de bladen
veel stof tot commentaar.
Ten aanzien van de nieuwe regeering
schrijft Bidauit in de „Aube," dat, niette
genstaande de persoonlijke teleurstellingen
en verrassing, welke in een dergelijk ge
val niet te vermijden zijn, het nieuwe mi
nisterie uit het goede hout is gesneden. Men
kan op de mepschen rekenen, dat zij met al
Ie kracht voor het algemeen welzijn zullen
werken en dat is het voornaamste. De lei
der van do regeering heeft de openbare
meening achter zich en liij heeft eerlijk en
vastberaden medewerkers.
De „Époque" steit vast, dat nu Daladier
behalve landsverdediging ook buitenland-
sche zaken op zich heeft genomen, eenheid
van beslissing en snelheid van uitvoering
tot stand is gekomen op militair en diplo
matiek terrein.
De „Mat.in" brengt hulde aan Daladier,
die de verantwoordelijkheid niet vreest. Hij
toont Frankrijk tot de definitieve en totale
overwinning te 'willen voeren.
Voor de aanvallen op de Brit-
sche koopvaardijschepen.
De scheepvaart-redacteur van de „Daily
Express" heeft vernomen, dat een tweede
groep Duitsche onderzeeërs op weg is naar
den Atlantischen Oceaan om die eerste
groep duikbooten af te lossen, dlie den
eersten aanval hebben gedaan op de koop
vaardijschepen.
De redacteur veronderstelt, dat de eerste
groep tusschen 20 en 28 Augustus uit KieJ
en Wilhelmshaf en is vertrokken, hoewel
men naar aanleiding van Duitsche radio
berichten had kunnen veronderstellen, dat
eaniige duikbooten reeds begin Augustus op
weg waren naar de westkust van Ierland
om de Britsche reservevloot in het oog te
houden en om vervolgens speciale oefenin
gen te maken.
DICTATOR?
De Zuid-Afrikaansche minister voor de
aangelegenheden der gekleurde bevolking,
Reitz, die als veteraan in den Boerenoorlog
liever naar Madagascar ging, dan zich te
onderwerpen aan de Engelschen, heeft in
een rede verklaard, dat handhaven van de
neutraliteit niet mogelijk zou zijn zonder
schande te brengen over Zuid-Afrika.
Hij voegde hieraan toe, dat het besluit
van Hertzog inzake de neutraliteit is geno
men zonder overleg met het kabinet, of de
partij. Hertzog heeft gezegd: „Ik ben minis
ter-president en ik heb dit besloten", een
beroep van de andere ministers op dit be
sluit bleef vruchteloos.
Reitz sprak over het dramatische oogen
blik, waarop Smuts zeide, „dit is de meest
vitale beslissing van mijn leven".
Reitz noemde Smuts de grootste man,
die uit de crisis is voortgekomen.
DOOR DUITSCHE DUIKBOOT GEPRAAID.
Het s.s. „Westernland" van de Holland
Amerika Lijn is, naar de gezagvoerder, de
heer Kster, bij aankomst te New York me
dedeelde, onderweg door een Duitsche duik
boot gepraaid. De kapitein verklaarde, dat
de duikboot in de nabijheid van het schip
aan de oppervlakte verscheen. Nadat groe
ten waren gewisseld, kon de „Western-
land" de reis vervolgen.
FEUILLETON.
v
Naar het Engelsch
bewerkt door
J. van der Sluys
7.
Diens oogen schenen gesloten. Stilletjes liet
de Londenaar het tweede sigaretteneindje In
zijn zak glijden. Toen staarde hij, langs den
ander heen, uit het raam.
„Dat is Manningtree," deelde hij mede.
„Hé?"
De oogen van den man in het bruine pak
knipperden langzaam open.
„Dat was Manningtree, maat," herhaalde
Londenaar zijn inlichting. „Het duurt niet
lang meer voor we In Ipswich zijn. Moet je
er daar uit?"
„Neen," antwoordde de andere passagier.
„Niet?" mompelde de Londenaar en zijn
gezicht kreeg ineens een nadenkende uit
drukking.
„Neen, ik moet er daar niet uit," herhaalde
de man in het bruine pak geprikkeld. „U
schfjnt niet goed te weten wanneer uw gezel
schap hinderlijk is."
„Hartelijkheid is toch maar alles!" pro
testeerde de Londenaar.
Het landschap tusschen Manningtree en
Ipswich is vol afwisseling en ongetwijfeld het
bekijken waard. Maar noch de man in het
bruine pak, noch de ras-Londenaar bekommer
den zich om de aantrekkelijkheden van wat
zich als een bewegelijke film langs de trein-
vensters ontrolde. De eerste lag in zijn hoek
gedoken, wanhopig worstelend tegen zijn ge
veinsden slaap, terwijl de ander zijn tweede
Gold Flake rookte en lui voor zich uit staarde.
Toen veranderde heel plotseling de atmos
feer in het compartiment. De Londenaar gooi
de zijn sigaret weg en zijn tanden klemden
zich opeen achter zijn grove lippen.
„Over een paar minuten zijn we in Ipswich,"
gaf hij te kennen. Vervolgens stond hij op en
liep naar het raam: het raam van het portier,
dat zich aan de zijde van het perron in Ips-
Tegen winkelier en 18 klanten
proces-verbaal opgemaakt.
De Haariemsche politie treedt den laat-
sten tijd zeer streng op tegen winkeliers,
die de wet tegen prijsopdrijving en het
hamsterverbod overtreden. Hoewel reeds
verscheidene processen-verbaal zijn opge
maakt, blijkt dit voor anderen nog geen
roden te zijn om met hun ongeoorloofde
practijken op te houden. Zoo heeft de po
litie thans ern winkelier bekeurd, die naar
18 adressen in verschillende deelen des
lands te groote hoeveelheden koffie en
thee had verzonden, waarvoor bovendien
geen afleveringsbewijs was verstrekt. De
boeken van den winkelier zijn in beslag
genomen en tegen de 18 afnemers zal even
eens proces-verbaal worden opgemaakt.
Dispensaties ingetrokken.
De minister vain economische zaken heeft
bekend gemaakt, dat hij overeenkomstig het
bepaalde bij het derde lid van artikel 6 der
wolibesohikking 1939 no. 1, zooalis deze
thans is gewijzigd, de-in dat lid bedoelde
dispensatie met ingang van heden intrekt
voor zoover betreft ruwe (gewasschen en
ongewassohen) wol.
Van heden af is het derhalve ook aan
bij het rijksbureau voor wol ingeschreven
ondernemingen verboden ruwe (gewas
schen en ongewasschen) wol te verknopen,
te koopen, te verwerken, te bewerken, te
doen verwerken, te doen bewerken of af fe
leveren zonder daartoe van den dirocteur
van dat rijksbureau verkregen schriftelijke
vergunning.
wich zou bevinden. Het raam was half open.
Hij maakte de riem los, opende het venster
geheel en boog zijn hoofd naar buiten.
„Hallo," riep hij, „nou komen we door de
tunnel!"
Het kleine, zwarte gat nam in omvang toe,
kwam op hen af, bereikte en verzwolg hen. De
Londenaar ging weer met zijn hoofd naar
binnen.
„Nu zijn we er," constateerde hij. „Als we
uit de tunnel komen zijn we te Ipswich. O,
maar u gaat niet naar Ipswich, wel?"
De trein boorde zich door de duisternis van
de tunnel. Hjj arriveerde in Ipswich. En toen
hjj vaart minderde om er te stoppen, zat de
Londenaar alleen in zijn compartiment en
stak z(jn derde sigaret op.
VUL Diner voor twee personen.
De 5.18 expres blijft in Ipswich vijf minu
ten staan. Dat wil zeggen, wanneer ge boft
en de trein op tijd is. Tusschen 6.51 en 6.56
kunt ge uw coupé verlaten, met volle teugen
de vrijheid inademend, langs een ruim perron
slenteren, en u zelfs haastig te goed doen aan
een kop veel te warme koffie.
Dien middag was de trein iets te laat en
de koffie-enthousiasten bedachten zich twee
maal. Een van hen wipte met een verrassende
energie uit zijn coupé het was de reverend
maar werd op het beslissende moment
zenuwachtig, veranderde van besluit en blies
ongelaafd den aftocht naar zijn compartement.
,,'n Tegenvaller, hè,' merkte de imposante
mijnheer, die den reverend van de aangren
zende coupé uit onverrichterzake zag terug-
keeren, niet zonder medegevoel op.
De reverend voelde zich blijkbaar te zeer
teleurgesteld voor een discussie over het onder
werp en verdween in zijn compartiment. De
De inspecteur voor de Scheepvaart maakt
bekend, dat de geruchten, als zou het aan
doen van de haven van Delfzijl in den tc-
gemvoordigen tijd niet bijzondere moeilijkhe
den gepaard gaan, van allen grond zijn ont
bloot. Evenals voor andere Netterlandsche
zeegaten is voor deze haven eet» onderzoe-
kingsdienst ingesteld, waaruit echter geen
oponthoud van eenige beteekenis is te
duchten
Eilanden aangewezen.
In aansluiting aan het gisteren gegeven
bericht omtrent het voornemen enkele
Zeeuwsche eilanden in te richten voor in-
terneering van eventueele oorlogsvluchtelin
gen, kan worden gemeld, dat het in de be
doeling ligt hiervoor de eilanden Schouwen
en Duiveland, Tholen en Zuid-Beveland te
bestemmen.
De minister van Binnenlandsche Zaken
heeft de voorbereiding van deze aangele
genheid opgedragen aan een kleine com
missie, bestaande uit staatsraad mr. J. B.
Kan, voorzitter, mr. dr. K. J. Frederiks.
secretaris-generaal van het departement
van Binnenlandsche Zaken, den gep. gene-
raal-majoor IL de Iongh, en den chef van
de afdeeling Armwezen van het departe
ment van Binnenlandsche Zaken, mr. A. J.
Rosman. i
Deze commissie heeft reeds verscheidene
besprekingen te dezer zake gehouden.
Volwassenen een gulden, kinderen
hall geld voor de medicijnen!
De recherche van het bureau Raampoort
te Amsterdam heeft een 25-jarigen expedi
tieknecht van een warenhuis daar ter
stede aangehouden, die in zijn vrijen tijd in
zijn woning aan het Beiiamyplein een dok
terspraktijk uitoefende. Hij had in de
buurt den naam van een groot geleerde,
die voor alle kwalen een afdoend middeltje
had en hij genoot het volle vertrouwen.
Hij dokterde er dan ook lustig op los, legde
bezoeken af, voelde polsen, keek vakkundig
in de oogen van zijn patiënten, trok dan
een strenge rimpel, dacht even na en
schreef een medicijn, welke hij zelf leverde,
voor. Volwassenen een gulden, kinderen
half geld. Thans heeft de politie aan deze
bloeiende praktijk een einde gemaakt en
hij zaïl binnenkort voor don kantonrechter
moeten verschijnen, wegens overtreding van
de wet op het onbevoegd uitoefenen \>n
de geneeskunst.
ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m,
VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m, en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek (ca. 8.16 Ber.).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor arbeiders in de Continubedrijven.
12.00 Filmpraatje.
2.15 „The Kilima Hawaiians" en orgelspel.
3.00 Reportage.
3.30 Zang, piano en gramofoonmuziek.
4.00 Mannenkoor „Zang en Vriendschap" en
gramofoonmuziek.
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 Esmeralda.
5.30 Filmland.
6.00 Gramofoonmuziek.
6.15 Uit de roode jeugdbeweging.
6.45 Berichten.
6.47 Kinderleesclub.
7.00 VAR A-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Politiek radiojournaal.
7.30 Cyclus „Langs steden en dorpen"
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.20 VARA-orkest.
8.45 Gramofoonmuziek.
9.00 Puzzle-uitzending.
9.15 John de Mol and his Swing Specials.
9.40 Toespraak „Juist nu".
9.50 VARA-orkest.
dikke heer, die inmiddels op het perron ge
stapt was, slenterde, enkele meters van zijn
coupé verwijderd, keek naar de reizigers,
zonder iemand over het hoofd te zien.
In het compartement, dat hij zoo juist ver
laten had, sloeg een ander eveneens het ge
haaste publiek gade en zag ook niemand over
het hoofd. Het meisje was even geïnteresseerd
als haar imposante coupégenoot en even vaar
dig als hij in het verbergen van haar belang
stelling. Maar als iemand van de passagiers
van de 5 uur 18 genoeg beteekenis bezat om
deze belangstelling gaande te maken, moest
hij zich öf heelemaal vooraan, óf heelemaal
achteraan in den trein bevinden. In het mid
dengedeelte van de express was geen spoor
van zulk een bijzondere persoonlijkheid te be
kennen.
„Dineert u voorbij Ipswich, Miss Leve-
ridge?" vroeg Freddy plotseling, een minuut
voor de trein zich weer in beweging zette.
Ze keek hem verbaasd aan, maar haar oogen
waren het volgend oogenblik weer op het per
ron gericht.
„Hoe kent u mijn naam?" vroeg ze rustig.
„Uw vrienden hebben dien bij het afscheid
gebruikt," was het antwoord.
„En u ontleent daaraan toestemming..."
„O neen heelemaal niet. Ik vrees dat ik de
dirgen zonder toestemming begin te doen. Ik
heb nog iets veel brutalers gedaan, dan u met
uw achternaam aan te spreken."
„Ik veronderstel, dat u van me verwacht
dat ik vraag wat dat is?"
„Ik heb een tafeltje voor twee personen in
den restauratiewagen geserveerd," deelde
Freddy mee, „wat zegt u van zoo'n onverge
lijkelijke vrijmoedigheid?"
„Het is onvergelijkelijk vrijmoedig." beves
tigde ze, maar er was geen verwijt of afkeu
ring in haar stem.
Een avontuurlijke reis naar de ontoegan
kelijke oerwouden van Afrika, op zoek naar
de plaats, waar de olifanten hun laatste le
vensdagen slijten.
63.
„Dan zullen we werkelijk de plek zien,
waar de olifanten sterven!" „Ja, ik denk, dat
hij bedoeld, dat Tippoo Tib zijn kaart heeft
verstopt in deze eigenaardige rotsformatie,
bekend als de muil van den leeuw", stemde
mijnheer Hendriks toe.. „Maar waar is de
leeuw?" wilde Koen weten. Het watervlieg
tuig vloog nu om den hoogsten heuvel heen.
,,Ik denk, dat die rots voor een leeuw wordt
aangezien," verklaarde mijnheer Hendriks.
Kijk maar eens naar de vorm ervan."
10.30 Berichten ANP.
10.45 Vroolijke voordracht.
11.05 Community-Singing en toespraak (opn.).
11.2012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II. 301.5 m.
KRO-uitzending.
8.009.15 Gramofoonmuziek (ca. 8.15 Ber.).
I.00 Gramofoonmuziek.
II.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Meiodisten en solist.
1.00 Gramofoonmuziek. (ca. 1.15 Berichten).
1.20 KRO-orkest.
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonmuziek.
2.45 Kinderuur.
4.00 Verkorte operette „Die Fledermaus"
(Gr.pl.).
4.50 Gramofoonmuziek.
5.15 Filmpraatje.
5.30 Gramofoonmuziek.
5.45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht (ca. 6.45 Be
richten.)
6.45 Gramofoonmuziek.
„En het was bovendien ook heel verstandig,"
vervolgde Freddy, thans, evenals zij naar het
perron kijkend en bemerkend dat de rug van
den grooten mijnheer in beweging kwam.
„Toen ik voor mijzelf een plaats ging bespre
ken en dat was op mijn expeditie naar den
armen kerel wiens toestand U zoo interes
seerde kwam ik tot de ontdekking dat vrij
wel alle plaatsen al weg waren. Er was alleen
nog maar een klein tafeltje vrij en daarop heb
ik toen maar gauw de hand gelegd."
„Dat was zeker heel attent van u. Maar hebt
u er wel aan gedacht, dat lang niet alle reizi
gers in den trein dineeren, dus dat u geen
zekerheid had dat ik het zou doen?"
„Daar heb ik het maar op gewaagd!"
„En bovendien, het was toch mogelijk, dat
ik zelf al een plaats had besproken?"
„Ik heb mij vergewist, dat geen plaats op
naam van Miss Leveridge reresseerd was."
De gelaatsuitdrukking waarmee ze hem aan
keek, was bepaald grappig.
„U schijnt ervan te houden de dingen gron
dig te doen," stelde ze vast.
Freddy's stoutmoedigheid nam toe.
„Eh... ik geloof dat ik mij nog niet heb
voorgesteld... mijn naam is Freddy Reeve."
„Aangenaam. En nu, denk ik, moet ik wel
met u dineeren?"
De dikke rug begon zich om te keeren.
„Alleen als het met uw bedoelingen strookt,"
antwoordde hij snel zijn stem dempend. „Van
eenige verplichting is geen sprake."
De rug had zich thans geheel omgewend en
de indrukwekkende mijnheer kwam langzaam
hun richting uit. De stem van 't meisje klonk
even zacht als die van Freddy, toen ze zei:
„Ik weet het nog niet zeker; ik zal met u
dineeren... als het met uw bedoelingen strookt.
Ga vooruit zoodra de trein in beweging is.
Wacht niet..."
64.
„Het lijkt op een leeuw met zijn muil open,"
gaf René toe. „Is hier plaats op dat rots
plateau om te landen, vader?"
„Ja," zei mijnheer Hendriks, die ook nu de
vliegmachine bestuurde, „laat het landings
gestel maar uit, René." Het grote water
vliegtuig daalde langzaam en landde veilig
vlak bij de heuvel. Terwijl mijnheer Hendriks
de motoren tot stilstand bracht, hoorde men
plotseling een geratel, alsof er met kleine
steenen naar de Zilveren Albatros werd ge
gooid. Vlug keek René uit een van de patrijs
poorten.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie namens de R.K. Artsenvereen.
7.3o Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 Meditatie met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek.
8.45 Gevarieerd programma.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Causerie „Het onvergankelijke Rijk"
(met muzikale omlijsting).
11.1012.00 Gramofoonmuziek.
De groote mijnheer klom naar binnen.
„Vijf minuten voor zevenen," bromde hij
een seconde later, toen de hoofdconducteur
schreeuwde: „Achter klaar?" En op denzelf
den brom toon vervolgde hij: „Nog een uur
naar Norwich! Een heele tijd om door te
komen..."
„Nu, ik ben van plan mijn tijd te vullen met
dineeren," kondigde Freddy aan, eensklaps
opstaande. „Ik ben blij dat ik er aan gedacht
heb, mijn plaats te reserveeren. Het was net
de laatste."
Hij stapte den corridor in, terwijl de dikke
heer een beetje bedrukt keek.
„De laatste plaats," sputterde hij, „wel, dan
visch ik achter het net. Ik had gehoopt...
„Hallo!" viel hij zichzelf in de rede: „Hij is
weer den verkeerden kant uitgegaan."
„Ja, hij maakt niet den indruk dat hij vee'
hersens heeft," oordeelde het meisje, met eer
schamper schouderophalen. „Ik hoop maar
dat ze mij niet aan zijn tafeltje hebben gezet."
Haar buurman keek haar nieuwsgierig aan.
„Hebt u ook een plaats besproken?"
„Aha. Hm! Nu, laten we hopen dat uw vrees
ongegrond is."
„Ja we moeten er maar het beste van hopen
Hoewel, ik ga toch niet direct."
Een oogenblik keek de dikke mijnheer af
wezig voor zich uit. Toen zei hij, op opgewek
ter toon dan waarop hij zooeven gesproken
had:
„Och, dat is de krijgskans, zal ik maar den
ken, wanneer ik het straks zonder diner moet
stellen! En ik heb tenminste één kleine troost.
Ik kan de plaats van onzen jongen vriend in
nemen, terwijl hij weg is."
Hij ging in den hoek tegenover 't meisje zit
ten en glimlachte: „Daar u de eerste minuten
toch nog hier blijft, zooals u zegt, misschien...
eh... wilt u dan wel een lichtstraal ln mijn
eenzaamheid laten schijnen en wat met een
vervelenden ouden man praten?" Hij zweeg
even. „Rookt u gerust weer, als u zin hebt!
Laat Ik u een sigaret aanbieden!" Hij haalde
een sigarettenkoker voor den dag. „Ja, ja, ik
weet wat u denkt! Ik heb beweerd, dat ik
nooit rookte en niet tegen rook kon. Die
kwestie is, dat onze jonge vriend me tot die
kleine jokkernij prikkelde. Want inderdaad
rook ik wel eens... maar hoogst zelden
hoogst zelden..."
Hij knipte den koker open en hield haar dien
voor. De inhoud was van hetzelfde merk als
de onopgerookte sigaret, die de Londenaar
onder zijn zitplaats gevonden had...
(Wordt vervolg''
61.
Enkele minuten later bevond de Zilveren
Albatros zich weer hoog in de lucht. Weer
stond Boo-loo-lo naast den piloot om hem de
richting te wijzen. Na een uur vliegen stak
de Olifantsman zijn arm uit en wees naar een
punt. Daar beneden, ongeveer een mijl ver
der, zag men twee heuvels, de ene veel gro
ter dan de andere. Op de top van de grootste
stond een eigenaardig gevormde steen. „De
leeuw kijkt naar ons," zei Zoo-loo-la, alsof
hij een zeer belangrijke mededeling deed.
62.
Lopez gaf een kreet van verbazing. „De
leeuw kijkt op!" herhaalde hij. „O, dat is de
kaffernaam voor een poel in de jungle waar de
olifanten gaan drinken en baden. Ik schoot
daar olifanten op mijn laatste reis in Afrika."
Boo-loo-la wees naar beneden naar het
grote rotsblok. „Leeuw", zei hij weer. „Hij
kijkt omhoog. U kunt hem zien. Kaart bin
nen in leeuw, in groote muil, U zult zien".
„Bedoelt hij, dat de kaart van Tippoo Tib
daar is?" vroeg Bep, terwijl haar ogen schit
terden van opwinding.
