IVOREN
SCHAT
Bollen gekweekt
zonder vergunning
R^e grapjes
Wat beteekent
de Poolsche olie
voor Duitschland
Radioprogramma
Het geheim van de
Het Meisje
uit den
exprestrein
Onze Oost
Dames willen
leeren schieten
10'.
door: A. PANDOR
11200— BOETE OF 200 DAGEN
TEGEN BOLLENKWEEKER UIT
ANNA PAULOWNA GEëlSCHT.
In de zitting van het Heldersche
kantongerecht diende Dinsdag de
zaak van een bollenkweeker uit An
na Paulowna, W. S., wien ten laste
was gelegd, dat hij in Mei 1939 bol
len van narcissen en tulpen kweekte
zonder te zijn aangesloten bij de
Ned. Sierteeltcentrale en zonder
teeltvergunning.
Bekl., die door mr. D. H. Buiskool als
raadsman werd bijgestaan, verklaarde, dat
hij toen hij de bewuste bollen plantte, wel
een vergunning had. Dat werd bevestigd
door den controleur van de Landbouwcrisis-
wet, den heer A. Roozen uit Heemstede en
den chef van de Ned. Sierteeltcentrale J. J.
Bosman uit Haarlem.
Het bleek een lastige geschiedenis, welke
op het volgende neerkwam. Toen bekl. de
bewuste bollen plantte, was hij nog steeds
in afwachting van een uitspraak in hooger
beroep van een vonnis van de Commissie
voor Crisis-Tuchtrechtspraak, waardoor hij
in 1938 veroordeeld was tot f 2000 boete;
daar hij deze boete niet betaalde naar
hij zei, omdat hij daartoe niet bij machte
was werd hij voor 2 jaar geschrapt door
de Sierteeltcentrale; deze uitspraak viel 29
Maart 1938, terwijl de uitspraak in hooger
beroep eerst 10 Nov. 1938 afkwam.
Hij had nog getracht de teeltvergunning
te verkoopen, doch toen hij hierin niet
slaagde, riskeerde hij het, hopende op een
gunstige uitspraak, zijn bollen weer te
planten.
Toen de bollen er in zaten, in Maart,
kwam de uitspraak, die hem in het ongelijk
stelde.
Zoowel in het seizoen 19361937 als in
19371938 had hij c.a. 200 Are bloembollen
geplant; ditmaal betrof het 130 Are, waar
van op last van de Justitie 75 Are in be
slag genomen werd.
Get. Bosman, daarbij geassisteerd door
get.. Roozen, verkaarde, dat de in beslag ge
nomen bollen een waarde van c.a. f 3000
vertegenwoordigden; het restant c.a. van
f 2000., waaraan bekl. dan f 1000.zou heb
ben verdiend.
Bekl. zei nog, dat als hij spoediger een
Uitspraak had gekregen, hij zeker niet tot
het planten van de bollen was overgegaan.
De Ambtenaar van het O.M., Mr.
de Breuys Tack wees op de vele ge
vallen van telen zonder vergun
ning, die zich hebben afgespeeld;
hij wilde tegen deze economische
overtredingen scherp optreden, in
dit geval mede om de recalcitrante
houding van bekll Menschen, als
deze, aldus spr., kunnen het gehee-
le bedrijf verknoeien. Hij eischte
f 1200.boete of 200 dagen hechte
nis, met verbeurdverklaring van de
opbrengst der in beslag genomen
bollen.
Mr. D. Buiskool betoogde, dat bekl. niet
anders kon doen, dan met gebruikmaking
van zijn vergunning de bollen te kweeken,
ook al wist hij nog niet de uitspraak in Hoo
ger Beroep; zijn vergunning had toch ook
geld gekost. Tot Febr. '39 handelde bekl.
rechtmatig; na deze critiek op de tenlaste
legging oordeelde pl. de boete aan den hoo-
gen kant, daar bekl. de resteerende bollen
op een klein gedeelte na, dat al verkocht is,
niet meer kan verkoopen; de bollen zijn
waardeloos door den algemeenen toestand.
FEUILLETON.
V
Naar het Engelsch
bewerkt dooi
J, van der Sluys
18
,,'t Is geen slecht plan; het is altijd goed
de strijdkrachten te verdeelen."
,,U blijft dus hier tot de politie komt. Ik
mag uw fiets zeker wel even leenen?"
De vraag was in de gegeven omstandig
heden heel natuurlijk, maar Freddy keek
toch even op zijn neus. Terwijl hij aarzelde,
stak de reverend den weg over.
„Dat zal me een heelen tijd schelen,"
merkte hij op, „en we hebben al zooveel tijd
verknoeid."
„Wacht even!" riep Freddy, naar voren
schietend.
Maar de reverend zat al op de fiets. Hij
was er op gesprongen op een wijze, die men
van iemand van zijn ambt niet verwacht zou
hebben. Hij wuifde Freddy toe en op het
moment dat hij het deed, kliefde een bliksem
straal de lucht. Hij verlichtte de hand, waar
mee de reverend wuifde, zoodat Freddy die
nu voor het eerst duidelijk kon zien. Er zat
bloed aan!
XXI. In het huisje.
De normale actie van een man, wanneer
hij iemand met een met bloed bevlekte hand
ontdekt, die tracht te ontsnappen van een
huis, waarin zich een vermoorde bevindt, is
den vluchteling na te zetten.
Freddy Reeve had echter verschillende
redenen daarom hij dit niet deed. In de eer
ste plaats had hij pas een inspannende en
teleurstellende jacht achter den rug. Verder
had de plotselinge ontdekking van de met
bloed bevlekte hand zijn reactiesnelheid ver
lamd. Dat probleem van die hand kon hij niet
direct verwerken. Het wees er op, dat de
reverend betrokken was in het drama, dat
zich daarbinnen had afgespeeld.
Opeens herinnerde Freddy zich, dat de
Als bekl. dez eboete moet betalen raakt
hij lieelemaal aan den grond.
Nadat de Ambtenaar opgemerkt had. dat
itekl. met een ongunstige uitspraak in H. B.
rekening had moeten houden, zei de kanton
rechter over 14 dagen schriftelijk vnnnis te
zullen wijzen.
Oud fuselier gaf nagemaakte
guldens uit. Clemente straf
geëischt.
Een oud-Indisch militair stond gisteren
voor de Amsterdamsche rechtbank terecht,
wegens het uitgeven van nagemaakte gul
dens.
„Het was maar een grapje, ik bedoelde er
niets kwaads mee" verdedigde de oude fu
selier zich.
Maar U hebt dat „grapje" drie maal uit
gehaald, repliceerde de president, mr. Boon.
Verd. had in een slijterij jenever gekocht
Reeds twee maal had de winkeljuffrouw een
valsche gulden in haar toonbanklade ge
vonden, het waren slecht nagemaakte geld
stukken, klaarblijkelijk het werk van een
dilettant op liet gebied van de valsche mun-
terij. De maker had vrijwel uitsluitend tin
gebruikt en een kind kon zien, dat het een
„pseudo-gulden" was.
„Zou je me nu niet eens een
echte geven?"
Toen de rustende miilitair voor de derde
maal een maatje jenever haalde en met zijn
privé betaalmiddel zijn alcoholische genoe
gens poogde te voldoen, merkte de winkel
juffrouw heel kalm op „zou je me nu niet
eeniB een echte geven?"
De zonderlinge klant lachte, mompelde
iets over een grapje en liet rinkelend een
echten gulden op het toonbankzink vallen.
De juffrouw had intusschen een wenk ge
geven en de man vond de deur gesloten. Even
later kwam de politie binnen en verd. deed
op het politiebureau het verhaal over zijn
„grapjes".
In een roes.
Ter zitting vertelde hij, dat hij onder in
vloed van alcohol was, toen hij de nage
maakte guldens had uitgegeven.
Samen met een neef, die een erfenisje van
f 600.had gehad, was hij dagenlang in
een feeststemming geweest.
Indertijd had iemand hem de tinnen gul
dens gegeven en in den feestroes had hij ze
„voor de grap" uitgegeven.
De officier van Justitie, mr. C. J. van Ar-
kel vorderde een voorwaardelijke gevange
nisstraf van acht maanden met een proeftijd
van drie jaar onder toezicht van het me
disch consultatiebureau voor alcoholisten.
Voorts zal verdachte schadevergoeding aan
den winkelier moeten betalen.
De rechtbank zal 11 October vonnis wij
zen.
Talrijke aanvragen gericht aan
de organisatie van vrouwen te
Soerabaja.
Het „Soer. Handelsblad" informeerde
naar den voortgang van het werk der kort
geleden te Soerabaja opgerichte organisatie
van vrouwen, die zich ten doel stelt zooveel
mogelijk voorbereidende maatregelen te
treffen, opdat de burgerij in tijden van wer
kelijk oorlogsgevaar paraat zal zijn.
Het blijkt thans, dat men naast den Roo-
de Kruis cursus en een opleiding tot chauf-
feuse nog behoefte heeft aan een cursus,
waaraan men nog niet had gedacht. Talrij
ke dames hebben zich namelijk tot de orga
nisatie gewend met het verzoek om te lee
ren... schieten.
Het bestuur der organisatie zal thans
trachten om contact te vinden met een
schiet-vereeniging, teneinde een schiet-cur-
sus voor vrouwen tot stand te brengen. Het
blijkt dus, dat de Soerabajasche vrouwen
zich reeds thans op het allerergste wensch-
ten voor te bereiden: de daadwerkelijke be
scherming van het gezin.
deur van het huisje openstond, toen hij op de
plek arriveerde, en onmiddelijk daarna ge
sloten was geweest. Had de reverend die deur
gesloten, na zich aan het slachtoffer daar in
de kamer te hebben ergrepen en naar buiten
te zijn gegaan
Eensklaps drong een gekreun uit 't huisje
tot Freddy door. Zou die man op den grond
toch niet dood zijn of bevond er zich nog
iemand anders
Freddy Reeve rukte zich los uit zijn ver
bijstering. Hjj sloop terug naar het raam en
keek door het venster neer op het lugubere
schouwspel van den op den vloer uitgestrekte
gestalte. Niets wees op de aanwezigheid van
een tweeden persoon. De eenige aanwezige
in het vertrek lag nog steeds op den grond,
bewegingloos...
Maar het geluid kon heel goed uit een
andere kamer gekomen zijn in een wip
was hjj bij de voordeur.
Hij probeerde de kruk. Stijf gesloten! De
eenige weg was dus door het raam. Luttele
minuten later stond Freddy in de kamer,
waar het lichaam lag. Hij doorzocht de
kleine kamer vlug en grondig. Niets... Toen
ging hij naar de deur, die op een kier stond.
Voorzichtig pakte hij den knop vast en trok
de deur naar zich toe.
Daarbuiten lag een donkere gang. Met be
hulp van zijn sigarenaansteker zag Freddy,
dat zich daar niemand bevond. Aan de over
zijde bevond zich een deur. Hij wierp haar
open en riep: „Wie is daar?" Zijn stem klonk
hol en spookachtig. Niemand antwoordde. Hij
staarde in een leege keuken. Toen keerde hij
zich om, sloot de deur en glipte de trap op.
Door de vaart waarmede hjj liep, ging de
sigarenaansteker uit.
Freddy stond boven aan de trap in het
De productie zou slechts 1% be
dragen van de totale Duitsche
behoefte in vredestijd.
In welk opzicht zou de Poolsche olicpro-
ductie voor Duitschland, welke in normale
omstandigheden dit jaar op ongeveer 520.000
ton wordt geschat, van belang kunnen zijn?
vraagt de „Financial Times". Indien men
aanneemt, dat de productie van alle Pool
sche olievelden op het recente peil zou blij
ven, dan zou zij slechts 7 procent bedragen
van de totale Duitsche behoefte in vredes
tijd, dus slechts van ondergeschikt belang
zijn voor de Duitsche behoeften. Het is ech
ter verkeerd te veronderstellen dat de ge-
heele productie door Duitschland zou kun
nen worden overgenomen. De handhaving
van een deel der Duitsche gemotoriseerde
troepen in het bezette gebied eischt, naast
de voorziening in de behoefte van de bur
gerlijke bevolking een aanzienlijk deel der
olie op. Bovendien is het nog lang niet ze
ker, dat Duitschland de beschikking zal
krijgen over alle Poolsche olievelden.
De vastgestelde demarcatielijn brengt na
melijk vele van de voornaamste olievelden
onder Russische controle.
Moeilijk is op dit oogenblik te zeggen, in
hoeverre de petroleumvelden en de raffina
derijen (welk aantal ongeveer 28 bedraagt)
geleden hebben onder de gevolgen van den
oorlog. Niet onwaarschijnlijk is het, dat de
Polen zelf verwoestingen hebben aangebracht
bij het oprukken der Duitsche en Russische
legere.
Bronnen een jaar onbruikbaar?
f
De Russen hebben volgens te Boedapest
ontvangen berichten het geheele petroleum-
bekken van Oost Galicië bezet, waaromtrent
de bladen eenige dagen geleden nog hadden
gemeld, dat zij door Duitsche troepen waren
bezet-
Volgens te Boedapest aangekomen
Poolsche vluchtelingen, die tech
nisch uitstekend op de hoogte zijn,
zijn de bronnen een jaar onbruikbaar
Hoewel men niet over juiste inlichtingen
beschikt, over het feit, dat de Russen het
monopolie voor de exploitatie dezer bronnen
aan een andere natie zouden afstaan, moet
toch worden opgemerkt, dat in andere lan
den van Midden- en Zuid-Europa dergelijke
monopolies voor mineralogisch onderzoek
nimmer aan buitenlandsche mogendheden
werden gegeven.
VRIJDAG 29 SEPTEMBER 1939.
tv; -
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
12.00 AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00
VARA. 10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Eventueel Berichten ANP. Gramofoon-
muziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Pianovoordracht.
11.10 Declamatie.
11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 AVRO-Amusementsorkest.
12.45 Eventueel berichten ANP, gramofoon
muziek.
1.15 De Palladians.
2.30 Viool en piano.
3.00 Het Puszta-orkest.
3.30 AVRO-Dansorkest.
4.00 Gramofoonmuziek met toelichting.
4.305.00 Cello en piano.
5.05 Voor de kinderen.
5.30 Zang met pianobegeleiding.
5.50 Orgelspel.
6.30 Letterkundig overzicht.
6.50 Gramofoonmuziek.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Causerie: „Het probleem van de vaste
lasten in de land- en tuinbouw".
7.23 Berichten ANP.
7.30 Berich en.
7.35 Cyclus: „De boeken van den Bijbel".
8.00 Zang en piano.
8.30 Cyclus: „De boodschap van het Vrijzin
nig Protestantisme".
9.00 Vraag en antwoord.
9.15 Fragmenten uit de operette „Eva".
10.15 Puzzle-uitzending.
10.30 Gramofoonmuziek.
stikdonker... dat wil zeggen, een flauwe
lichtglimp viel door een spleet in de deur van
de benedenkamer, waar de roerlooze gestalte
lag en in de duisternis klonk het kreunen
opnieuw.
Freddy kon niet vaststellen waar het van
daan kwam. Toen hij zijn sigarenaansteker
weer liet opvlammen, kwam een heftige blik
semflits hem te hulp en onthulde in witten
gloed twee deuren. Kwam het gekreun van
achter één van deze?
Hij draaide den knop van een der deuren
om. De geopende deur onthulde een slaap
kamer. Het bed was leeg.
Nu de tweede deur. Deze stond aan. Al
wat hij te doen had, was haar een zachten
duw te geven. Toen hjj op het punt stond het
te doen, schrok hij hevig. Daarbinnen bewoog
iets...
Beroerd, dat h(j zich zoo lamlendig voelde...
Die opstopper was blijkbaar harder aange
komen, dan hjj gedacht had, en dan die door
natte kleeren, die je huiverig maakten tot op
je gebeente...
Hij stiet de deur verder open. Twee glin
sterende oogen keken hem aan. Van uit 't
bed. Glinsterende groene oogen, met groote
pupillen.
„Vervloekte kat," siste Freddy, met een
koude rilling langs zijn rug.
Weer was het kreunen er, en nu, terwijl
het onweer even bedaarde, kon hij hooren
waar het vandaan kwam. Het kwam van
beneden, uit de kamer waar de doode man
lag...
Een schrikwekkende, benauwende vraag
kroop in Freddy's bewustzijn op: wës die
man daar in de kamer beneden wel dood
Met die vraag in zjjn hoofd spokend, op
alles voorbereid, rende hij de trap af. Hjj be-
Een aiontuurlijke reis naar de ontoegan
kelijke oerwouden van Afrika, op zoek naar
de plaats, waar de olifanten hun laatste le
vensdagen slijten.
105.
Na onderzoek besloten mijnheer Hendriks
en René, dat ze niet zouu-n trachten de scha
de te repareren, en daarbij, ze hadden geen
benzine, het zou dus tijdverspilling wezen.
Voor een of twee maaltijden hadden ze nog
genoeg provisie en ze aten met smaak. Ge
durende den middag onderzochten ze het
eiland grondig, maar het was te groot om
dat in zoo'n korten tijd goed te doen. René
en mijnheer Hendriks besloten den volgenden
dag een soort van vaartuig te maken.
Na verloop van verscheidene minuten van
stilzgwijgen trad een van de wilden, 'n grote
gespierde kaffer naar voren en sprak enkele
woorden in hun eigen taal. Kazimoto keerde
zich tot René en vertaalde: „Ze zeggen, dat
ze vrienden zijn".
Daarna geraakte Kazimoto en de vreemden
in een levendig gesprek. Grinnekend keerde
Kazimoto terug tot Re..é en zei, dat de wil
den hem verteld hadden van een grote stoom
boot, die regelmatig het eiland passeert en
nu ongeveer in een half uur verwacht kon
worden. Men kon een groot vuur aanleggen
om de aandacht van het schip te trekken.
10.40 Avondwijding.
11.00 Berichten ANP.
11.10 Jazzmuziek (gr.pl.).
11.4012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
Algemeen programma, verzorgd door den
KRO.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Bijbekche causerie.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Paul Wijnappel's strijkensemble (1.00
1.20 Gramofoonmuziek.
1.50 Gramofoonmuziek.
2.00 Orgelconcert en gramofoonmuziek.
3.00 Declamatie.
3.20 KRO-orkest.
4.00 Gramofoonmuziek.
5.15 KRO-Melodisten en solis
6.00 Dansmuziek (gr.pl.).
6.20 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
reikte de gang, duwde de kamerdeur een
eindje open en luisterde. Een zacht gemom
pel kwam van binnen.
Eerst kon Freddy de woorden niet ver
staan. Ze waren verward en onbegrijpelijk.
Na luttele seconden werd het gemompel meer
samenhangend en op het punt de kamer
binnen te stappen, bedacht de luisteraar zich.
„Dacht je, dat je leep was?" murmelde de
stem, die Freddy het laatst in een derde klas
compartiment gehoord had. „Maar je bent
een beetje t e leep, eerwaarde heer, of liever
gezegd, nagemaakte eerwaarde heer! En als
je bijkomt, heb ik nog een beetje meer voor
je in 't vet. Haha!
Een schamper lachje volgde. Toen een
stilte. Daarop begon 't gemurmel opnieuw.
„Hé? Hallo? Waar ben je? Nu, denk er
om, verroer je niet! Als je het doet, krijg je
er nog een, die beter aankomt! Als ik alleen
was geweest, had ik je wel direct in de ga
ten gehad en zou ik je nooit in de auto heb
ben meegenomen. Jammer, dat het je niet
voldoende was, dat je mocht meerijden...
Gekken! Allemaal gekken! Nu dan, hoor je?
Hou op... stil! Om hier te komen en te ver
wachten. dat je zult uitvinden, waar we haar
heengebracht hebben..."
Freddy's vingers spanden zich. Het was
hem of zjjn hart even stilstond. Een nieuwe
stilte; langer dan daarnet. Zou de kerel nooit
doorgaan? Ah...!
„Hier! Wat ga je doen?" De mompelstem
sloeg nu over in geschreeuw. „Voor den
drommel, wat ga je doen? Laat los! Laat los!
Goed dan... als je niet wilt... Gooi dat weg...
laat dat vallen... ik... ik zal je nek breken..."
Thans kvvam er een ander geluid uit de
kamer. Iets had zich opgericht en was weer
gevallen. Daarop een gereutel.
106.
Terwijl ze naar de prachtige zonsondergang
keken over het water, besloten ze hun avond
maaltijd te gaan nuttigen en ze wilden juist
beginnen, toen ze1 opeens het geluid van vele
voetstappen hoorden. Dadelijk daarop verna
men ze het gemurmel van stemmen achter
het dikke onderhout. Toen kwamen plotseling
een twingtigtal wilden te voorschijn, hun
zwarte lichamen glansden in het maanlicht
als gepolijst eboniet.
„Rustig blijven", fluisterde mijnheer Hen
driks. „Laten zij de eerste aanval maar wa
gen".
108.
„Bedank hen", zei René, „en zeg hun, dat
ze echte vrienden zijn". Haastig sleepten de
vier mensen droog hout, dat ze konden vin
den bij elkaar. Ook Kazimoto en de vriende
lijke kaffers hielpen mee en spoedig hadden
ze een grote brandstapel. Bep zag de lichten
van de stoom' oot en René hield een lucifer
bij het hout en stak het vuur aan. Dit werd
opgemerkt, want het schip kwam langzaam
nader, terwijl een kleine boot uitgezet werd,
die naar de kust werd geroeid.
7.15 Causerie; „Het Nederlandsche visschers-
leven".
7.35 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP.
8.15 KRO-New Style Artists en soilst (9.00
9.45 Radiotooncel).
10.30 Berichten ANP.
10.40 Lajos Veres en zijn orkest.
11.0012.00 Gramofoonmuziek.
Freddy stiet de deur open en ging naar
binnen. De man had zich bewogen, maar zijn
gezicht lag nog naar den vloer gekeerd. Hi)
gaf geen teeken dat hij de deur had hooren
opengaan, maar toen Freddy op hem toe
vloog, barstte hij uit:
„Mooi! Goed zoo! Ik zal het je zeggen!
verdraaid... laat los... ik zal het je immers
vertellen! Ik kan toch niet praten als ik ge
wurgd word... Een huis op Thetford Heath...
bewesten Thetford... daar hebben ze d'r heen
gebracht. Ga haar daar maar zoeken! Het is
een onbewoond huis en misschien zal de huis
bewaarder je wel een klein souvenir..."
De adem stokte Freddy haast in de keel.
Thetford Heath! Een onbewoond huis be
westen "Tietford! Daar was ze dus!
En toen wrong zich uit de keel van den
ij lenden man op den grond een woeste lach
los Een lach, zoo verschrikkelijk, dat Freddy
onwillekeurig een stap achteruit deinsde.
„En nu ben je weg. verduivelde gek!"
trijschte de man. „Dan zal ik je eens wat an
ders vertellen! Je dacht, dat je me te pakken
kon nemen, hè? Nou, ga dan maar naar Thet
ford! Amuseer je! Maar je zult er niets vin
den... Want het is toevallig niet Thetford,
eerwaarde heer. Het is HoltHa ha! Je
dacht dat je een loopje met mij kon nemen...
dat dacht je, hè? Ha ha ha! Ha ha...!"
De krankzinnige lach brak in gerochel. De
gestalte verhief zich plotseling op de knieën
en opende de oogen. die recht in die van Fred
dy staarde. Thans zag Freddy het voorhoofd
van den man... er was een diepe, gapende
wond in.
Daarop zonk de p-estalte terug en de be
weeglijke oude man. die in Norwich in den
trein van 5 uur 18 was gestapt, lag thans
werkelijk heel stil.
XIXI. De race naar Holt.
In een leunstoel, met een dooden man aan
zijn voeten, in een onbewoond huis en bulde
rend noodweer buiten, stak Freddy Reeve een
sigaret op. Een paar minuten lang rookte hij
zonder dat hjj probeerde na te denken, genie
tend van de rust. Toen kwam hij een beetje
op zijn verhaal en begon te trachten de stuk
ken van de legkaart bij een te voegen.
De vijf schurken waren hier samengekomen
Hier hadden zij hun definitieve plannen vast
gesteld en zjj zouden waarschijnlijk juist naar
Holt vertrekken, toen de reverend ten too-
neele verscheen.
Wordt vervolgd.)
