IVOREN SCHAT
Prijs akkerbouw
producten verhoogd
Op Volendammer
botter gebotst
Het geheim van de
Radioprogramma
Het stroopersdrama
in het jachtveld
Zijn kijk op de wereld
onvoldoende!
Het verleidelijke mantelpakje
Scboo'hoofd gearresteerd
Dc radiozender van de R.S.A.P.
Matroos krijgt gelijk
door: A. PANDOR
Terugwerkende kracht.
De minister van Economische Za
ken heeft besloten, de prijzen van
verschillende akkerbouwproducten
van den oogst 1939 te verhoogen, met
het oog op de gewijzigde economi
sche omstandigheden en de hoogere
kosten, die de voorbereidingen van
den oogst 1940 met zich mede bren
gen.
De prijzen, die met terugwerkende kracht
voor de reeds overgenomen granen zullen
gelden, zijn.
Rogge f 9.
Wintergerst f 9.
Zomergerst f 9.40
Haver f 8.
Aardappelmeel f 10.75
Al deze prijzen berekend per 100 Kg.
Suikerbieten, geleverd aan suikerfabrie
ken f 11.25 per 1000 kg.
De door den minister aanvankelijk vast
gestelde vergoeding voor bewaarloon van
rogge, n.1. 3 cent per week na 15 December
en 4 ct. per week na 1 April 1940, blijft van
kracht.
Hiermede vervalt de regeling inzake den
toeslag van f 1.per 100 kg. voor die land
bouwers, die gewoon waren de rogge van
het eiligen bedrijf te vervoederen. Voor peul
vruchten en enkele andere kleinere artike
len heeft nog overleg met de landbouw-orga-
nisaties plaats.
De prijzen voor granen gelden voor ge
middelde kwaliteit gezonde, houdbare,
marktschoone granen, geleverd aan het door
den provincialen voedselcommissaris aange
wezen pakhuis, met dien verstande, dat, in
dien vervoer over meer dan 10 km. moet
plaats vinden, de hoogere vracht aan den
teler vergoed zal worden.
In deze prijzen zijn begrepen de kosten
yan de commissonairs.
De kwaliteit.
De gemiddelde kwaliteit zal worden be
paald aan de hand van een monster, dat
door de Nederlandsche Akkerbouwcentrale
zal worden vastgesteld en dat zooveel mo
gelijk het gemiddelde van den Nederland-
schen oogst zal weergeven.
Daar de omstandigheden en de gebruike
lijke wijze van levering in de onderscheide
ne provincies sterk van elkaar kunnen af
wijken, zal de provinciale voedselcommissa
ris onder goedkeuring van den minister re
gelen kunnen treffen, die de algemeene
richtlijnen in het voorgaapde gegeven doen
aanpassen aan de plaatselijke omstandig
heden. De bedoelde functionnaris kan de
hieruit voortvloeignde geldelijke gevolgen,
onder goedkeuring van den minister, in de
uitbetaling verrekenen.
Schietende strooper komt er ge
nadig af.
De rechtbank te 's-Hertogenbosch heeft
gisteren vonnis gewezen in de geruchtma
kende strafzaak tegen den 45-jarigen arbei
der W. B. wonende te Herpen, die terecht
heeft gestaan, verdacht van het feit in den
nacht van 4 op 5 November van het vorig
jaar, bij 't stroopen in 'n jachtveld onder
Reek, een, aanslag te hebben gepleegd op
het leven van de rijksveldwachters S. G.
Parlevliet uit Berghem en A. Akkermans
uit Schayk, door met een jachtgeweer op
hen te schieten, zonder hem evenwel "te tref
fen. Hij schoot den hond van den rijksveld
wachter Akkermans dood en ook voor het
doodschieten van den hond stond hij terecht
FEUILLETON
Justitie i„ mst^ntie eischte de Officier van
slae pen n w©Rens poging tot dood-
zes maa ^evankenisstraf van twee jaar en
de riiaaf11 Nadien heeft de rechtbank op
Z,™8 wafr. de aanslg zou zijn gepleegd
ber i l ingesteld en toen op 5 Octo-
rerhtK* f te*en B. opnieuw voor de
diende, heeft de Officier van
doodslai? h.t!n laS,^ Iegging van P°King tot
liprira- 'a*en vallen en tegen B. wegens
straf doodslag een gevangenis
straf geeischt van één jaar.
hooft rechtbank gisteren uitspraak doende
tnf a j Tan teHlastelegging van poging
t doodslag en van bedreiging met dood-
ag vrijgesproken. Voor het doodschieten
an den politiehond veroordeelde de recht-
ank hem tot een geldboete van vijfender-
g gulden, subs. vijfendertig dagen hechte-
Onfortuinlijke inbreker, die kij
kers stal, liep zelf i nden kijker
Gisternacht is ingebroken in de zaak van
een opticien aan de Laan van Meerdervoort
te Den Haag.
Na over enkele muren geklommen te zijn,
is de inbreker aan de achterzijde het huis
binnengedrongen. Uit het magazijn en den
winkel heeft de man zes verrekijkers, waar
onder zeekijkers en nachtkijkers, drie too-
neelkijkers en ongeveer 50 gulden en hoor
nen brilmonturen ontvreemd. Nog voordat
de inbraak was ontdekt door den boven den
winkel wonenden opticien, heeft een agent
van politie den vermoedelijken dader aange
houden. In de Obrechtstraat zag de politie
man een fietser met een juten zak. De
agent hield hem staande en onderzoek
bleek, dat de zaak een aantal verrekijkers
en brillen bevatte. Dit was aanleiding om
den man te arresteeren, doch zijn overbren
ging naar het politiebureau verliep niet
vlot. De man wierp plotseling fiets en zak
weg en zette het op een loopen. Door met
zijn revolver te dreigen heeft de agent ten
slotte den man in een portiek weten te drij
ven, waarna hij onder dreiging van den re
volver kon worden opgebracht. Hij bleek te
zijn de 26-jarige bakker B. J. L., een bekend
inbreker. Hij is het vorige jaar betrokken
geweest bij den gefingeerden roofoverval op
den Westduinweg, waarvoor hij een jaar ge
vangenisstraf heeft gekregen. De' in be-
slag genomen partij goederen is zeer ver
moedelijk van de inbraak bij den opticien
afkomstig. Het onderzoek is nog gaande.
Dienstmeisje besteelt haar me
vrouw.
Een 24-jarig meisje woont op een kamer
tje ergens in Amsterdam en heeft een be
trekking als dagmeisje in Zuid. Zij is jong
en wil graag pronken in mooie nieuwe win-
terkleeren.
Het mantelpakje, dat zij op haar dagelijk-
schen weg naar huis in een étalage ziet, zal
haar jonge figuurtje vlot staan. Bij het één
hoort het ander: een nieuw blousje, een
nieuw hoedje.
Maandag neemt zij in haar betrekking
honderd gulden weg en komt Dinsdag niet
in haar dienst terug. Woensdag al kwelt
haar het berouw en zij komt bij de familie
waar zij dient vertellen, waarom zij is weg
gebleven.
Gisteren is de dienstmaagd opgesloten in
het politiebureau en dezer dagen zal zij
voor den officier van Justitie worden ge
leid.
Wegens verduistering en valsch-
heid in geschrifte.
Op verzooek van den commissaris van
politie te Sneek is te Rotterdam aangehou
den de heer F. K., hoofd der Christelijke
Schippersschool te Sneek, als verdacht van
verduistering en valschheid in geschrifte.
Verdachte was in Rotterdam in militairen
dienst en wordt naar Sneek overgebracht
om ter beschikking van de Justitie te wor
den gesteld.
PRINS BERNHARD BIJ JHR. DE GEER.
Z.K.H. Prins Bernhard heeft gistermorgen
een kort bezoek gebracht aan Jhr. Mr. D.
J. de Geer in het gebouw van het departe
ment van Financiën.
Drie mannen veroordeeld.
De Rotterdamsche rechtbank heeft uit
spraak gedaan in de zaak der geheime uit
zendingen van de K.S.A.P. Wegens het in
bedrijf hebben van een radiozender zonder
vergunning van den minister van 1\ ater-
staat werden J. H., P. S., en W. J. M. allen
veroordeeld tot een maand gevangenisstraf.
De eisch was drie maanden.
Hij wou liever niet naar Sout-
hampton.
Toen een matroos van het s.s. „Staten
dam" op 4 Sept. j.1. vernam, dat het schip
naar Southampton zou vertrekken, voelde
hij er niets voor mee te gaan naar deze ha
ven van een oorlogvoerende mogendheid.
Hij maakte zijn bezwaren kenbaar en bood
het reeds genoten voorschot aan. De reede-
rij vatte dit echter op als onrechtmatig ver
breken van de arbeidsovereenkomst en ver
zocht den Raad voor de Scheepvaart, het
monsterboekje van den matroos in te hou
den.
De Raad behandelde gisteren dit verzoek
en gaf als zijn meening te kennen, dat de
arbeidsovereenkomst slechts spreekt over
de reis van Rotterdam naar New York en
geheel zwijgt over het aandoen van Sout
hampton. Tenslotte werd het verzoek der
reederij afgewezen.
Avontuur van de Lemmerboot
„Holland."
Gisternacht te ongeveer half twee is de
Lemmer boot, welke den dienst Lemmer-
Amsterdam onderhoudt, het s.s. „Holland",
kapitein Doornspleet, in de ondoordringba
re duisternis welke eenig zicht schier onmo
gelijk maakte, ter hoogte van Monnikendam
tusschen Urk en Marken op een Volendam
mer botter gevaren. De boeg van den botter
werd aan weerszijden ernstig beschadigd:
een zwaard werd gedeeltelijk afgerukt.
Daar men meende, dat de botter lek was
gestooten, werd een deel van de bemanning
aan boord van de „Holland" genomen. Dit
was echter niet het geval. De Lemmer boot
heeft daarop de vischersboot naar Marken
gesleept, vanwaar de botter verder op ei
gen kracht is verder gevaren.
Het s.s. „Holland" is niet noemenswaar
dig beschadigd.
ZATERDAG 21 OCTOBER 1939.
Hilversum 1. 1875 en 414.4 m.
KRO-uitzending.
8.00 Berichten ANP.
8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
10.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest (12.45—1.10 Berichten ANP,
gramofoonmuziek).
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.45 Kinderuurtje.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.30 KRO-orkest.
5.15 Internationale sportrevue.
5.30 Gramofoonmuziek.
5,45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie: „Het jeugdvraagstuk".
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP. mededeelingen.
8.15 Meditatie met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofonmuziek.
8.45 Gevarieerd programma.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Causerie: „Ave Maria: Tota pulchra es
Maria" (met muzikale omlijsting).
11.1012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II. 301.5 ra.
VARA-uitzenidng. 10.0010.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Eventueel Berichten ANP, gramofoon
muziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor arbeiders in de Continubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.15 Berichten
ANP).
Een avontuurlijke reis naar de ontoegan
kelijke oerwouden van Afrika, op zoek naar
de plaats, waar de olifanten hun laatste le-
veusdagen slijten.
169.
„Hoe gaat het ermee, oude vriend?" vroeg
mijnheer Hendriks, terwijl hij zyn waterfles
aan de droge lippen van den sheik hield. „Wrijf
zijn enkcis, Koen, zorg dat het bloed weer
gaat stromen".
Zwak door de doorgestane angsten, ver
telde de sheik wat er met hem gebeurd was.
Lopez en zijn Wanderobo's hadden hem de
kaart ontnomen en hem daarna achtergela
ten in deze spelonk, waar hij zou sterven van
honger en dorst, terwijl de anderen naar het
olifantenkerkhof gingen. Koen liep onderwijl
rusteloos door de spelonk heen en weer. Een
straal daglicht bij de muur trok zijn aan
dacht.
170.
Terwijl hij door de spleet keek, riep hij ver
baasd: „Ik zie het. Ik zie het!"
„Wat zie je?" vroeg René, terwijl hij naar
hem toe kwam. Door een kloof, misschien
vele kilometers diep, keek René en zag
alsof hij door een telescoop gluurde het
vreemdste gezicht van de wereld!
„Dat is de plaats waar de olifanten heen
gaan om te sterven!" riep hij hijgend uit. Vlug
haalde hij zijn verrekijker te voorschijn, hield
hem vlak voor de kloof en keek nu opnieuw.
171.
Geraamten van olifanten, lang geleden ge
storven, waren in het zonlicht te zien. Een
vergissing was uitgesloten.
„Tonnen ivoor!" zei Koen, „duizenden slag
tanden!"
Mijnheer Hendriks en Bep keken nu op hun
beurt door de verrekijker. .„Eindelijk hebben
wij dan toch ons doel bereikt", mompelde
mijnheer Hendriks. Maar nu sprak de olifants
man*
„Boo-loo-la gaat weg".
„Naar het olifantenkerkhof?" flapte Koen
er onstuimig uit.
172.
„Neen, ik wees plaats waar olifanten ster
ven", zeide reusachtige kaffer, „wees U plek
waar „kasteel dat roept" is. Boo-loo-la hield
belofte. Nu Boo-loo-la gaat weg".
„Hij is Lopez achterna gegaan", legde de
si eik uit. „Hij wil de olifanten beschermen."
„Hij bracht ons hierheen, ik vermoed om de
kaart van den sheik te bemachtigen," besloot
René. „Hij wist, dat Lopez natuurlijk hierheen
zou komen, als hij de kaart had gevonden."
Naar 't Engelscb van A. W. Marchmont
5.
„Dat dacht ik ook en ik ging meer van hem
houden dan ik langzamerhand al was Be
gonnen te doen. Maar toen gebeurde er iets
onverwacht. Er hadden kort na elkaar een
paar sterfgevallen plaats in zijn familie zoo
dat hij erfgenaam werd van het familiebezi
en de beschikking kreeg over een vorstelijk
inkomen. Het was wel een heel groote ver
andering voor hem en ik merkte al spoedi0,
dat onze verloving hem begon te drukken, i
bood hem aan zijn vrijheid terug te-geven,
maar hij hield vol, dat hij van mrj hield en
mij nooit zou willen opgeven. Maar de weeiae
steeg hem naar het hoofd, hij ging zich aan
allerlei uitspattingen te buiten en zonk
steeds dieper, zoodat ik hem tenslotte schreef,
dat ik niet met hem wilde trouwen. Hy kwam
zelf en in het gesprek, dat wij hadden, leerae
ik zijn waren aard kennen.
„Arm kind," mompelde Dora. vla_pn
„Je hoeft me werkelijk met te beklagen,
Dora; het was een geluk voor mij. Want nu
kwam de aap uit de mouw. Het bleekdat hij
me aan het lijntje had gehouden en zelf allang
biet meer van plan was geweest my tot zijn
vrouw te maken! Hij wierp mij voor de voeten
wat ik hem in het diepste vertrouwen had
verteld en verklaarde dit een onoverkomelijk
bezwaar om mij te trouwen, nu hij een ade
lijke titel had. Ik behoef je niet te zeggen, d
ik hem, als eenig antwoord, verzocht hee
gaan. En weet je wat de lafaard deed
wraak? Hij ging naar de dame bij wie ik
betrekking was en vertelde haar myn levens
geschiedenis, met als gevolg, dat ik op siaa
den voet werd ontslagen. Zoo zyn m
Dora-lief," besloot Dessie bitter. „En daarom
2.00 Causerie: „De moeilijkheden van de Mid
denstand in Mobilisatietijd".
2.15 Gramofoonmuziek.
2.20 Muzikale causerie m.m.v. het VARA-
orkest.
3.00 Reportage
3.30 VARA-orkest en solisten.
4.30 Esperanto-uitzending.
4.„0 Residentie-orkest.
5.30 Filmland.
5.50 Orgelspel.
6.15 Brabants programma.
6.45 Kinderleesclub.
7.00 V AR A-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Politiek radiojournaal.
7.30 Cyclus: „Hoe werkt de kerk? (II)".
7.55 Causerie „Uitzicht".
8,00 Herhaling SOS-berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.20 Vraag en antwoord.
8.30 Het Rosian-orkest.
9.10 „Aan tijd gebonden", toespraak.
dring ik er bij jou zoo op aan, dat je geen
man vertrouwt voor je hem op de proef hebt
gesteld."
Mrs. Markham stond op en sloeg haar
armen om haar vriendin. Ze had diep mede
lijden met haar, maar ze kon geen verband
zien tusschen den schurk van wien Dora ver
teld had en den man, waarmee zij ging
trouwen. De vergelijking was absurd.
Arme Dessie! Wat moet dat een ontzetten
de'ontgoocheling voor je zijn geweest," zei ze.
„Maar Godefroi zou nooit tot zooiets in staat
^Dessie glimlachte teleurgesteld de be
kentenis, die haar zooveel moeite had gekost,
bleek niet het minste effect te hebben en
de glimlach was nog niet van haar gezicht
weggetrokken of haar vriendin stond op en
kuste haar goedennacht.
Dessie ging naar haar kamer, vervuld van
vrees dat de verblinding en de impulsiviteit
van haar vriendin tot de grootste ellende
zouden leiden, en vóór ze in slaap viel, besloot
ze tot den éénen stap, die haar doeltreffend
leek openlijk met den man spreken, die
zich graaf de Montalt noemde.
De°gelegenheid kwam eerder dan ze ver
wacht had. Ze had het zich den vorigen avond
zóó voorgesteld, dat ze Tom zou vertellen wat
ze wist en dat zij dan samen een onderhoud
zouden hebben met de Montalt. Maar het liep
anders.
Den volgenden ochtend voelde mrs. Markham
zich niet heelemaal wel en kwam niet beneden
om te ontbijten. De Monthlt liet zich al vroeg
aandienen en Dessie ging naar beneden om hem
te woord te staan.
Haar hart klopte sneller toen ze de breede
trap afliep naar de ontbijtkamer, waar de be
zoeker was binnengelaten, maar uiterlijk was
ze kalm en beheerscht.
De Montalt stond in den erker, die uitzag op
den kleurigen, goed onderhouden tuin, maar
keerde zich snel om toen hij de deur hoorde
opengaan en Dessie zag de uitdrukking van
blijdschap op zijn gezicht veranderen in een
van verbazing.
Hij haastte zich echter naar haar toe met
dezelfde overdreven beleefdheid, die haar den
vorigen avond zoo gehinderd had.
„Mrs. Markham is toch wel goed in orde,
dat zij nog niet beneden is?"
Dessie beduidde hem plaats te nemen.
„Mrs. Markham had vanmorgen hoofdpijn;
ze is niet opgestaan en vroeg mij u te ontvan
gen; ze dacht dat we elkaar dan misschien ook
beter konden leeren begrijpen", antwoordde
Dessie, hem strak aankijkend.
„Maar mijn beste miss Merrion, het is mij
buitengewoon aangenaam", was het ontwijken
de bescheid. En met een veelbeteekenenden
blik voegde hij er bij: „Dora's vrienden moeten
mijn vrienden worden, Einders kunnen ze héér
vrienden niet blijven".
„Natuurlijk, dat spreekt vanzelf", beaamde
het meisje.
Hij knikte, keek haar daarop vragend aan.
„Maar u zegt, dat we elkaar beter moeten
leeren begrijpen; wat bedoelt u daar eigenlijk
mee?"
Dessie had snel nagedacht terwijl hij sprak
en wachtte nu even met haar antwoord. Toen
sprak ze helder en nadrukkelijk: „Ik zal er
maar geen doekjes om winden. De kwestie is
deze: ik zou graag weten waarom u zich tegen
over mijn vriendin hebt voorgedaan als mon
sieur de Montalt, terwijl u in werkelijkheid
Rolande Lespard bent, de moordenaar van uw
ouden oom, Paul Duvivier?"
Vol ontzetting sprong de man van zijn stoel
op. Hij werd doodsbleek en een moment was hij
sprakeloos, terwijl hij het meisje aanstaarde
als een krankzinnige. Daarna ging hij weer zit
ten en worstelde om zijn zelfbeheersching. Ein
delijk barstte hij uit:
„Dat is een leugen! Mon Dieu, een infame
leugen!"
Maar zijn anders zoo welluidende, diepe stem
klonk heesch en miste alle overtuigingskracht.
Dessie bleef hem strak en rustig aankijken,
zonder een woord te zeggen.
HOOFDSTUK V.
Poging tot omkooping.
Het succes van Dessie's aanval lag in het
onverhoedsche er van. Op een moment dat de
man zich opnieuw, zooals telkens den laatsten
tijd, gelukwenschte met het feit, dat hij het
jonge rijke weeuwtje zóó listig had weten in
te palmen, dat ze er eenvoudig niet aan dacht
ook maar de geringste informaties naar hem in
te winnen, kwam dit meisje als een wreede
spelbreekster, als de verpersoonlijking van het
noodlot, tusschenbeide.
Zijn verloofde had hem vol enthousiasme van
Dessie verteld en hij had dikwijls aan deze gun
stelinge van Dora gedacht. En haar dan met
zijn eigen maatstaf metend, verwachtte hij wel.
dat ze alles in het werk zou stellen om haar
rijke vriendin voor zich alleen te houden en een
huwelijk tegen te werken Maar hoe ter wereld
had ze zijn identiteit ontdekt?
„Neemt u mij niet kwalijk", hernam hij, toen
hij eindelijk zijn zelfbeheersching terug had,
„maar ik heb dikwijls last van myn hart als ik
opgewonden ben. Ik hoop, dat ik u niet Eian
het schrikken gemaakt heb. N hebt mij met uw
beschuldiging volkomen buiten mijzelf ge
bracht, maar nu voel ik me weer beter. Ik be
grijp absoluut niet hoe u een dergelijke vergis
sing kunt maken; hoe bent u daar in vredes
naam toe gekomen?"
9.15 Vroolijke schets.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.40 Vragenbus.
10.00 En nu... Oké.
11.00 Berichten ANP.
11.10 Radiotooneel.
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
„In de eerste plaats is het geen vergissing
en in de tweede plaats is mijn motief duidelijk
genoeg ik wil mijn vriendin beschermen
tegen een man, die zoo gevaarlijk is als u bent".
„Nu, ik geef u dan de verzekering, dat u zich
schromelijk vergist hebt en ik herhaal, dat ik
wel graag zou willen weten hoe u er toe ge
komen bent mij te vereenzelvigen met een
moordenaar. Het is warempel geen kleinig
heid!"
„U bedoelt, dat u graag wilt weten hoe ik u
herkend heb?" klonk het onbarmhartig. „Dat
zijn mijn zaken. Het is voldoende dat ik u her
kend heb en ik daarvan gebruik maken zaJ
ook".
De Montalt was niet om een antwoord ver
legen.
„Ik ben niet wraakzuchtig, miss Merrion. Ik
zou niet graag willen, dat Dora zoo'n trouwe
vriendin als u verliest en ik geef u mijn woord
als gentleman, dat u het absoluut mis hebt en
ook dat ik u bewijzen zal dat dit het geval is".
Hij zweeg even en voegde er het volgende
oogenblik aan toe:
„Als ik mij niet vergis, bent u verloofd met
een jong advocaat, mr, Cheriton, nietwaar?
Nu, dan stel ik u voor dat u hem alles vertelt
Ik zal met u meegaan en dan zal ik het aan
hem overlaten op welke wijze hij u mijn iden
titeit wil bewijzen. Als ik in Frankrijk was, zou
ik bewijsmateriaal genoeg bij de hand hebben
msiar hier?"
Hij haalde de schouders op.
Dessie keek hem strak aan alsof ze zijn ge
dachten wilde raden, maar hij ontweek haar
blik met.
>'Ig h°ef geen bewijzen te hebben van uw
identiteit. Ik wéét wie u bent", sprak ze be-
daard.
Hij trok even zijn dikke wenkbrauwen samen
alsof hy nadacht, toen stond hij van zijn stoc.
op en zei met een stem, die weer streng ei
krachtig klonk:
',Xu' miss Merrion, ik heb mijn best gedaan
om u de onaangename gevolgen van uw verre
gaande flater te besparen. Ik heb aangeboden
u genoegdoening te geven en u moet de conse
quenties van uw weigering aanvaarden. U bent
nrilif6 n,iaatregeIen te nemen, die u verkiest,
ikzelf zal zoo spoedig mogelijk mrs. Markham
fn overhoud verzoeken en haar op d
hoogte stellen van wat u gezegd hebt. Wilt i
g0®d Zljn haar te vragen wanneer zij m
ïèn ang6n °f ZaJ ik °m een bediende bei
erlnUhPanTopde tCrWijI hÖ Sprak en legde
(Wordt vervolgd.)
