Aq&tida Toch? „Toen wij trouwden Vijftig gasmaskers Kantongerecht Dam-journaal Woensdag 25 October 1939 Tweede Btad Satyrisch blijspel van f.B. Priestley door Het Neder landsch Tooneel" Bob Scholte komt naar Den Helder Morgen begint de trekking Plaatsbespreking non-stop Cabaret-avond vangt heden aan Jan Mens tt &tacUnieuuxi i - Eerste abonnementsvoor stelling Een der merkwaardigste hedendaagsche Engelsche dramaturgen is ongetwijfeld J. B. priestley. Juist dezer dagen heeft men in de jjederlandsche pers kunnen lezen, dat hij een opmerkelijk „tijd-stuk" gecreëerd heeft, luis terende naar den naam „Music at Night", een vreemd en bizar stuk tooneel, waarin echter de veelzijdigheid van Priestley, als kenner en doorvorscher van dezen tijd, ten volle aan het licht komt. Een stuk moraal, in gedegen om lijsting. En daarom is het zoo merkwaardig, dat op naam van dienzelfden auteur een reeks juccesvolle blijspelen staan, waarvan de pieesten reeds een imposante r\j van jaren opvoeringen beleven. Een knap blijspel-schrijverja, ddt is jijj. Dat heeft men gisteravond in Casino kun nen constateeren, waar door de N.V. „Het Nederlandsch Tooneel" een vertolking gegeven werd van „Toen wij Trouwden". Een stuk, waarom veel, zeer veel zelfs, gelachen is. Een stuk, met een zeer orgineele kern, veelal gees tig in uitbeelding, en waarmede zelfs een nurks zich vermaken kon. In een klein Engelsch stadje vieren drie echtparen hun zilveren huwelijksfeest. De drie paren huwden tegelijkertijd in dezelfde kerk, en de plechtigheid werd door denzelfden predi kant verricht. Opden avond, dat men echter het zilveren feest viert, barst de bom. Het huwelijk blijkt namelijk geen rechtsgeldgheid gehad te hebben, aangezien de predikant niet over de noodzakelijke bevoegdheden beschikte. Het is duidelijk, dat een dergelijke situatie door een handig dramaturg uitgebuit kan worden op duizend en één manieren en deze vele mogelijkheden zijn bij iemand als Priest ley in goede handen. Hij voert ons in een milieu, dat bestétét. Een familiekring die be staat. Neem iemand als de wethouder Helliwell, met zijn verfoeilijke eigendunk, of iemand als het raadslid Parker, dat vrijwel naast z'n schoe nen loopt van ingebeeldheid. Of neem de tra gische pantoffelheld Soppit. Zulke menschen ij n er! Het zijn geen typen, het zijn personen zooals men ze in het leven keer op keer ont moet. Met name in het eerste bedrijf kan men met volle teugen van deze heeren, en zeker niet minder van hunne echtelieden, genieten. Men geniet van hun opgeblazenheid, van hun ziel- looze bestaan, van hun ingebeelde voortreffe lijkheid en kleinzielig burgerdom. Menschen die iets-in-de-wereld-bereikt-hebben, maar die klein in hun kleinheid bleven. In één woord, een soort „camera obscura" van een Engelsch nest, zoo een kwart eeuw geleden. En geschil derd nu- eens met goedmoedigen spot, dan weer met bijtende satyre. Het stuk heeft tempo. Er zit pit en vaart in. Telkens en telkens weer weet de samensteller U op de vleugelen van zijn oorspronkelijke brein mee te voeren en telkens weer moet men lachen en inwen dig genieten om zooveel dwaasheid in zooveel menschen. De ontknooping is on gezocht, de karakters zijn, in het alge meen tenminste, goed getroffen, terwijl de regie vrijwel zonder een enkel manke ment verliep. Het is echter een niet te ontkennen feit, dat het eerste der drie -bedrijven eenige klassen beter is dan de volgende. Het eerste is aan vaardbaar. De situatie k&n voorkomen, is aan nemelijk. Dat is niet het geval met de beide overige bedrijven. Dan dalen - de uitgebeelde menschen af tot carricaturen. Het b 1 ij f t wel grappig, maar men voelt dat het blijspel overgegaan is in de klucht. Er komt eei? dominee ten tooneele, waarom men lacht, -maar- die een gecarricareerde do minee is. Diet niets te maken heeft met den predikant in het dagelijksch leven. Er is een persfotograaf, dié aangeschoten over de plan ken drentelt, xnagr het is een carricatuur van een persfotograaf. Er komt een jongedame van de vlakte voor het voetlicht, maar haar joyeuse entrée is ongeloofwaardig. Ook de wijze waarop de drie echtparen reageeren pp dqn geschapen toestand is niet aanvaardbaar. Het is wel geestig, hoogst vermakelijk zelfs, maar in werkelijkheid zullen deze menschen op deze omstandigheden zeer zeker niet gereageerd hebben. Maar... men neme deze bezwaren niet te ernstig op. Zooals gezegd, er is om dit stuk veel en hartelijk gelachen. Vrijwel zonder pauze amuseerde het groote auditorium zich wat mag men in zulke sombere dagen als Wij thans beleven méér verwachten? Wij mogen niet besluiten alvorens enkele artisten een compliment gebracht te hebben voor hun spel: daar is dan Theo Frenkel als de pantoffelheld, Mien Duymaer van Twist als zijn betere helft, Anton Roemer als Helli well, Louis van Gasteren als Albert Parker, Mies Elout als Mary Helliwell, en Corrie Ko- revaar als Annie Parker. Marie Faassen gaf voorts een prima Juffrouw Northrop, terwijl May Vollenga tenslotte van haar dienstbode rolletje iets goeds wist te maken. Onze populaire zanger van de Radio, Bob Scholte, komt 2 dagen naar Den Helder. Zater dag en Zondag a.s. zal de van de A.V.R.O. zoo bekende en gevierde radio-zanger twee vroolijke avonden geven in Casino. Het beloven een paar leuke ontspanningsvoorstellingen te worden, want niet alleen Bob Scholte, maar nog één der bekendste prominenten der kleinkunst n.1. nie mand minder dan Willy Derby, zal beide avon den zijn allernieuwste repertoir zingen. Verder behoort bij het gezelschap de onge ëvenaarde illusionist „Davola", de man van „het mysterie" en lachwekkende raadsels. De muzikale begeleiding is in handen van Bob Snoek. CUl Jan diende bij het leger, Men vond hem geen genie, Toch was hij alle dagen De held van „de compie"! Hij stond bekend bij den sergeant, Bij korporaal en luitenant, En zelfs de kolonel Zei lachende: „Wel, wel!" Want als men ging marcheeren, Soms heele uren lang, Dan was Jan onvermoeibaar De leider van den zang. Hij kende moppen groot en klein, Dan zong zelfs ook de kapitein, En ook de grootmajoor Riep glunder: „Ga maar door!" Breed muzikaal gesproken, Had Jan een pracht-techniek, Hij was vaak op zijn eentje De heele staf muziek! Trompet en klarinet en fluit. Die klonken hoog er bovenuit, Dan trilde voor en na Zijn mondharmonica! En 's avonds op de kamer, Met half gesloten deur, Stond op twee smalle planken Een groot formaat acteur! Dan speelde Jan een fijne rol, En altijd liep zijn zaaltje vol, En lachend door een kier Keek stiekum de fourier! Jan, dat is goed begrepen, Zet dat maar nooit opzij, Ook bij den ernst der tijden, Daar hoort wat humor bij De jongens reiken je spontaan Voor wat je doet en hebt gedaan, De trouwe vriendenhand Van 't dienend vaderland!! October 1939. KROES. (Nadruk verboden). De filmacteur Adriaan van Hees, "bekend uit „Jonge Harten", die morgenavond op den non-stop Cabaretavond voor het Marine Rampen Fonds zal declameeren. Voor 38.000 inwoners. De Hollander heeft een nuchteren aard en dat heeft zijn goede zijde. Hij laat zich niet zoo gauw uit zijn lood slaan en heeft boven dien de eigenschap de kat eens uit den boom te kijken, alvorens een beslissing te nemen. Het heeft zijn goede zijde, zeiden we, maar ook zijn kwaden kant, want men kan wel eens tè nuchter en tè afwachtend zijn. Zaterdag werd bekend gemaakt, dat men door middel van het Postkantoor een gas masker kon bestellen, tegen contante beta ling en met overleg van een maatbewijsje af gegeven door of namens den burgemeester. Ons volk heeft er uiterst traag op gerea geerd en ook in onze stad schijnt men niet hard te loopen om een masker. Ongeveer vijftig stuks werden aangevraagd, meest voor echtgenooten en voor kinderen van officieren. Vijftig stuks op een bevolking van 38.000 inwoners, dat ziet er weinig hoopvol uit als er eens een gasaanval mocht plaats hebben Men verwacht en vertrouwt zeker, dat het nooit zoover zal komen. Laat ons maar ho pen, dat men in die verwachting niet teleur gesteld wordt. Overigens, de prijs van de gas maskers is niet hoog en men kan ze nü nog krijgen. In zooverre is een aanbeveling mis schien niet overbodig. Wie werkelijk plan heeft tot de aanschaffing over te gaan, kan het beter nu doen, dan in tijd van nood, als de levering ervan traag en moeilijk gaat. Morgen begint de trekking van de Staats loterij, dan zal menig hart dagelijks weer sneller kloppen, want ieder denkt en wenscht de honderdduizend te winnen. Om die te winnen, of althans een deel ervan, moet men in het bezit zijn van een lot en het is daarom, dat wij verwijzen naar de advertentie van de collectriee van de Staatsloterij, mevr. v. Pienbroek, Loodsgracht 66, opgenomen in ons nummer van Maandag j.1. en het Adver tentieblad van heden. In verband met de gemo- biliseerden in onze stad, zal mevr. v. Pienbroek haar lotenverkoop ook 's avonds plaats hebben. NAAR DOETIXCHEM. Op verzoek van den Officier van Justitie werd een jongen naar Alkmaar overgebracht. Wegens dieverijen wordt hij naar een verbe terhuis in Doetinchem vervoerd. Den Helder Zitting van Dinsdag 24 October. Verkeersfout. De heer J. L. stond terecht terzake het feit, dat hij op 7 Augustus op den hoek Ruijgh- weg-Meeuwenstraat twee personen aangereden had. De oorzaak hiervan was, dat hij zich niet aan den rechterkant van den weg be vonden zou hebben. Na een korte woorden wisseling tusschen verdachte en een getuige volgt de uitspraak: 8.boete, subs. 4 dagen. De aanrijding bij het Singel. Volgde een aangehouden zaak van de vo rige maal. Zooals men weet schreven wij des tijds over de aanrijding, waarbij betrokken was de instructeur K. B., postbode, die een aanrijding had, terwijl er iemand naast hem zat, die aan het auto rijden leeren was. Nu was er de getuige Barendrecht, die zegt geen signalen gehoord te hebben van de auto, waarin B. reed. Ook had deze verzuimd voor rang te geven. Verd. echter merkt op, dat getuige meer links dan rechts van den weg reed. De Ambtenaar merkt op. dat de aanrijding geschiedde onder toezicht van den instructeur, zoodat deze verantwoordelijk gesteld moet worden. De straat was breed genoeg en de aanrijding had dus voorkomen kunnen wor den. Hij vraagt 20.boete, subs. 15 dagen. Nadat verd. nog gezegd heeft, dat de ander links reed, komt de uitspraak: 10.boete, subs. 5 dagen. Gevolgen van den broodoorlog. Volgt wederom een aangehouden zaak en wel die tegen den bakker-kruidenier H. S. uit Den Helder, die echter niet verschenen is. Wel is er keurmeester Deurloo uit Alkmaar, die geregeld bij S. kwam ter controle van het brood, doch die niet kan zeggen of verd. wer kelijk als kruidenier optrad. Verschillende getuigen blijken thans door verdediger Buiskool opgeroepen te zijn. Zoo wel personeel van den man als klanten. De een is definitiever in zijn (of haar) bewerin gen dan de ander, maar wel blijkt, dat er meer dan 4 artikelen in den winkel waren, die er op wijzen, dat hier geen sprake kan zijn van overtreding der Vestigingswet. Temeer waar deze artikelen reeds verkocht werden voor den datum waarop deze wet inging. Er wordt dus aangenomen, dat het bedrijf inderdaad het karakter van kruidenierswinkel had. Vrij spraak. Texelaars op 't appèl. Volgde een tweetal Texelaars, waarvan de een, de verd., het bestaan had de paarden van den heer N. Kikkert te De Koog vlak buiten de bebouwde kom van het dorp te „parkee ren". Hiervoor werd een proces-verbaal op gemaakt en gistermiddag volgde de laatste faze in deze affaire, die ook al aangehouden was van de vorige maal. Na eenig heen en weer gepraat volgt de straf: 6.— boete of 3 dagen. Gevent of niet gevent Aangehouden was ook de zaak tegen P. D., die een bekeuring opgeloopen was van agent Allart, wegens het venten zonder vergunning aan de Hoofdgracht. De man is zeer positief in zijn beweringen en zegt, dat de agent liegt, hetgeen hem een lichtelijke schrobbeering van den Kantonrechter bezorgt, 4.of 2 dagen, waarvan door verd. onder protest acte wordt genomen. Aangehouden.. Eenigen tijd geleden reed de heer Z. alhier met, volgens getuigen, veel te groote snelheid over de Buitenhaven, daarbij de brug passee- rend op levensgevaarlijke wijze. De zaak was de vorige maal aangehouden, teneinde de ge tuige G. B., een majoor-machinist van de Ko ninklijke Marine, gelegenheid te geven te komen vertellen wat er precies gebeurd was. Uit alles bleek echter zonneklaar, dat hev hoogst roekeloos was geweest, 10. of 5 dagen. Aanrijding. Achter de R.H.B.S'. hadden eenigen tijd ge leden de heeren L. en Van O. een aanrijding gehad, beide rijdende in een auto. Een en an der bleek als oorzaak te hebben, dat L. niet alle verkeers-maatregelen in acht genomen had. 10.boete, subs. 5 dagen. Dat had de zon gedaan. De pakhuisknecht J. P. H. reed op de fiets in de Bierstraat, toen hij plotseling de zon in het oog kreeg. Dat was oorzaak, volgens zijn zeggen, dat hij een bejaarde dame aanreed, die daar nog langen tijd de naweeën van on dervond. 10.of 5 dagen. Klein goed. Overigens volgde hierna nog een serie klein goed van het bekende gehalte. Daar waren overtredingen op de ijkwet, fietsers zonder reflectors en lantaarns, fietsers in verkeerde richtingen, overtredingen van de arbeidswet, enz., enz. Het was eerst laat voordat de zitting beslo ten werd. FA. TONNEMA CIE. SNEEK Fabrikanten van KING pepermunt en andere kwaliteitsartikelen Burgerlijke Stand van Den Helder BEVALLEN: J. van Os—de Wilde, d. A. Visserde Boer, d. E. van der HaagBreen, d. A. de BoerBakker, z. J. C. de Wit Timmer, z. ONDERTROUWD: B. A. Huijbers en A. Boersma. J. Arend en G. Muije. A. Man en H. G. Ploog. M. Kossen en H. de Graaf. J. de Vries en L. J. Veldhuizen. J. A. C. Maas en W. M. Kuijper. A. Wijker en J. Hollander. Hedenmiddag, van 35 uur, en mor gen van 111 en van 35 uur vindt de plaatsbespreking plaats voor den non stop-cabaretavond ten bate van het Ma rine Rampen Fonds. Tevens zal men op die uren z'n kaarten kunnen koopen aan Casino. Het bespreken kost slechts 5 cent per plaats. Voorts kan men de entréebewyzen aan schaffen aan het bureau van Drukkerij De Boer, bij Sigarenmagazijn Henk Mesker, Spoorstraat en bij de boekhandelaren. LEUNEN MAG NIET. In de Spoorstraat stond gisteren iemand tegen een perceel te leunen. De politie gaf er een bekeuring voor. Bij al de narigheden van de laa,tste weken doet 't mij deugd, een vrolijker accoord te kunnen aanslaan. Daar hebben we warempel in m'n dierbare vaderstad een platina echt paar! En wat voor een! Ome Kees en tante Mina Marinus, wonende Willemstraat, hopen 3 No vember a.s. hun zeventig-jarige echtverbin tenis te herdenken. Zodra ik dit bericht onder m'n bebride ogen kreeg, besteeg ik m'n trou we tweewieler en peddelde Willemstraat- waarts. Wat al herinneringen heb ik aan deze straat; goede, kwade. Als kind stond ik daar de komst van H.M. de Koningin af te wach ten, die steevast deze straat bezocht bij Haar jaarlijks bezoek aan de hoofdstad. Daar wer den bloemen aangeboden, daar schalden ijle kinderstemmetjes tegen de gammele gevels, overspoeld met rood en wit en blauw... Ik zie me er lopen in de bange dagen van Juli '34. Oproer. Verzet. Tanks en pantser auto's glijden over het grauwe asfalt; barri cades dwars over de rijweg; een bloedbad met doden en gewonden... De Willemstraat is de Wilemstraat niet meer. Oude cavaljes van huizen vielen in puin, oude bewoners stierven, de jongeren zoeken hun woon in de nieuwe stadswijken. De Willemsstraat sterft sic trancit gloria mundi. Eén bruidspaar zal de oude straat niet on trouw worden: het bruidspaar ome Kees en tante Mina. Hun ganse leven versleet in die oude Jordaanstraat. Ome Kees, viskoper, venter: 'n werkezel. Tante Mina stond jaren achtereen met eigen gebakken vis. met gar nalen, met haring op de markt. Tante Mina wie kent haar niet? Daar zit ze in 'r wollen truitje voor 't raam. Oud, vervallen vrouwtje, met 'r vogel kopje. waarin twee pientere oogjes pinkelen. Twintig kinderen heeft ze tussen de bedrijven door ter wereld gebracht vijf blqven er over. In m'n gedachten zie ik een stuk van Vredenhof met vijftien grafsteenen en ik huiver van dit doorgestane leed... Tegenover haar zit Kees. Bleek, mager en stokdoof. Negentig is-ie, in z'n jonge jaren 'n zwemmer en mensenredder eerste klas. Dook van de brug de Prinsengracht in, weer of geen weer. Vóór het venster zitten ze, want voor de deur is vreugde! De beroemde Volendammers (die ras-echte Mokummers zijn!) concerteren. Boven op een vrachtauto zitten ze, die dui- velsche kerels. En over het asfalt schuiven de voeten van struise Jordaanse schonen, voortgezweept door de muziek. De harmonica bast z'n bronzen accoorden, de clarinet gilt, de saxofoon jammert en kreunt, lacht en schatert als een bezetene. En vóór het ven ster van hun versierde woning zit het platina bruidspaar ik hoop dat 't geniet... Want achter dit décor van klatergoud schrijnt de armoede. Kees en Mina zijn arm. Dit is geen schande, doch lastig. En als de vereniging „Tot Heil des Volks" de versiering niet verzorgd had, was er niets gebeurd.,. Want tante Mina voelde niet veel voor feestvieren. Ze heeft 'n slechte herinnering aan haar 50-jarige bruiloft. Toen wè,s er feest, maar bij thuiskomst bleek een lang- vinger haar spaarcentjes te hebben buitge maakt... Toch hoop ik, dat de Amsterdamsche overheid zich die dag niet zal laten kennen. Zeventig jaar getrouwd, dat is 'n prestatie op-zich-zelfWant we beleven 't in onze da gen niet vaak, dat Vondel ode: „Waar werd oprechter trouw, Dan tussen man en vrouw, Ter waereld óóit gevonden..." zó in vervulling gaat! Zeventig jaar getrouwd. Twintig kinderen... Ik spreek m'n verbazing hierover uit tegen een brede tante. „Och," zegt ze, da's nog niks. Mijn kerel is d'r één van de vieren twintig, 'n vent as 'n boom! Maar 't tege- woordige geslacht is so suinig d'r kan geen onsie suiker meer af laat staan 'n koter..." Waarna ik haastig op m'n fiets gespron gen ben! De nog steeds bestaande hoop, dat op een of andere manier nog een einde ge maakt zou worden aan den in het begin stadium verkeerenden oorlog, schijnt met de rede van den Duitsehen minister van buitenlandsche zaken, von Ribbentrop, wel geheel te moeten worden opgegeven. Duitschland heeft den oorlog aanvaard, zoo heeft de Duitsche minister gisteren avond in Danzig gezegd en het Duitsche volk is thans vastbesloten den „opge drongen oorlog" te voeren en de wapens niet neer te leggen, alvorens de veiligheid van het Duitsche rijk in Europa gewaar borgd is en de garantie bestaat, dat een dergeljjken aanval op het Duitsche volk voor altijd is uitgesloten. Dit is de quin- tessence van de rede van minister von Ribbentrop, en men mag daaruit dus over duidelijk lezen, dat Duitschland nu vast besloten is den strijd tot het bittere einde voort te zetten. Op welke wijze en met welke middelen de Duitsche Führer het grootste succes denkt te behalen, hoe hij meent het snelst de overwin ning te kunnen bevechten, daarover heeft von Ribbentrop zich natuurlijk niet uitgelaten. Waarschijnlijk is Hitier het daar zelf nog niet over eens. Zal hij door midel van een krachtig offensief successen trachten te boeken of zal hij, naar men in zekere kringen meent, door middel van een „continentale blokkade" trach ten Engeland van het vaste land van Europa af te snijden en dus trachten het zwaard, dat Engeland op Duitschland richt, in het hart van Engeland te boren? Onmogelijk is het niet, vooral als men ziet, dat Duitschland bijna geen enkel onvriendelijk woord tegen Frankrijk uit, dat toch ook aan Berlijn den oorlog verklaard heeft en dat toch in alle op zichten naast Engeland staat. Duitschland is vermoedelijk in de veronderstelling, dat het met Frankrijk nog wel tot overeenstemming kan komen, als het eerst Engeland maar aan banden heeft gelegd. Wij zullen ons niet verdiepen in de moge lijkheid of onmogelijkheid van dit plan omdat dit alles zuiver op speculatie zou berusten. Dit kunnen we echter wel vast stellen, dat het voor Duitschland uiterst moeilijk zou zijn om de neutrale landen door middel van concessies en economische aanbiedingen, los te krijgen van Engeland. Het zou een werk van eenige jaren onder handelen zijn, als het ooit zoover zou komen. Een groot offensief is ook moeilijk voor het Duitsche rijk. Wij hebben er dezer dagen nog op gewezen. Zet men het in op het Westelijk front, dan beteekent het 't verlies van millioe- nen menschenlevens, met de geringe kans ooit door dezen gordel van beton heen te breken. Waagt men de doorbraak via de neutrale lan den, België en Nederland, dan heeft men op nieuw twee of meer tegenstanders tegen zich gekregen en dat heeft ook ernstige consequen ties. Een langdurigen oorlog kan Duitschland niet voeren. In dit verband leze men het hoogst interessante artikel van onzen medewerker Dr. v. Raalte, opgenomen op pagina twee van dit blad, over de olie- en benzinevoorraden van Duitschland. Hoe het zij, de beslissing voor Duitschland, welken weg men gaan zal, is moeilijk, dat men dezen echter spoedig zal uitstippelen, ook om het volk voor te lichten, is zeer waarschijnlijk. De tijd dringt voor het Duitsche rijk. Natuurhistorisch Museum, 2e Vroonstraat, lederen Woensdag van 35 uur. lederen Zaterdag van 7—10 uur. Bovendien de eerste Zondag van elke maand van 35 uur en de eerste Woensdag van 810 uur. Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek geopend: dagelijks /an 9—1? en van 13.30— 1" u. Zaterdags van 9—12 uur. BIOSCOPEN: Rialto, Spoorstraat, acht uur: „De Leugen van Nina Petrovna". Tivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur: „Peter de Groote" en „Revolvervuur". Witte-Bioscoop, Koningstraat, acht uur: „Blokkade" en „Waar het Westen begint" Heden: Casino. Marineconcert. Café „Central". Filmavond v. d Alg Ned Typ. Bond. Donderdag 26 October. Casino. Kunst- en Cabaretavond door Bloe- mendaalsche Kunstkring ten bate van het Rampenfonds. Zaterdag 28 October. Casino. Willy Derby en Bob Scholten. Bal na. Zondag 29 October. Casino. Willy Derby en Bob Scholten. Bal na. Café „De Pool". Kegelconcours. Opgenomen om 8 uur hedenmorgen. Barometerstand Den Helder: Temp. lucht: Wind: richting: No., kracht' Licht op: 755.2 11.1 2 5.16

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 5