Aq&tida
Toch?
„Toen wij
trouwden
Vijftig gasmaskers
Kantongerecht
Dam-journaal
Woensdag 25 October 1939
Tweede Btad
Satyrisch blijspel van f.B. Priestley
door Het Neder landsch Tooneel"
Bob Scholte komt naar
Den Helder
Morgen begint de
trekking
Plaatsbespreking non-stop
Cabaret-avond
vangt heden aan
Jan Mens
tt
&tacUnieuuxi
i -
Eerste abonnementsvoor stelling
Een der merkwaardigste hedendaagsche
Engelsche dramaturgen is ongetwijfeld J. B.
priestley. Juist dezer dagen heeft men in de
jjederlandsche pers kunnen lezen, dat hij een
opmerkelijk „tijd-stuk" gecreëerd heeft, luis
terende naar den naam „Music at Night", een
vreemd en bizar stuk tooneel, waarin echter
de veelzijdigheid van Priestley, als kenner en
doorvorscher van dezen tijd, ten volle aan het
licht komt. Een stuk moraal, in gedegen om
lijsting. En daarom is het zoo merkwaardig,
dat op naam van dienzelfden auteur een reeks
juccesvolle blijspelen staan, waarvan de
pieesten reeds een imposante r\j van jaren
opvoeringen beleven.
Een knap blijspel-schrijverja, ddt is
jijj. Dat heeft men gisteravond in Casino kun
nen constateeren, waar door de N.V. „Het
Nederlandsch Tooneel" een vertolking gegeven
werd van „Toen wij Trouwden". Een stuk,
waarom veel, zeer veel zelfs, gelachen is. Een
stuk, met een zeer orgineele kern, veelal gees
tig in uitbeelding, en waarmede zelfs een
nurks zich vermaken kon.
In een klein Engelsch stadje vieren drie
echtparen hun zilveren huwelijksfeest. De drie
paren huwden tegelijkertijd in dezelfde kerk,
en de plechtigheid werd door denzelfden predi
kant verricht. Opden avond, dat men echter
het zilveren feest viert, barst de bom. Het
huwelijk blijkt namelijk geen rechtsgeldgheid
gehad te hebben, aangezien de predikant niet
over de noodzakelijke bevoegdheden beschikte.
Het is duidelijk, dat een dergelijke situatie
door een handig dramaturg uitgebuit kan
worden op duizend en één manieren en deze
vele mogelijkheden zijn bij iemand als Priest
ley in goede handen. Hij voert ons in een
milieu, dat bestétét. Een familiekring die be
staat.
Neem iemand als de wethouder Helliwell, met
zijn verfoeilijke eigendunk, of iemand als het
raadslid Parker, dat vrijwel naast z'n schoe
nen loopt van ingebeeldheid. Of neem de tra
gische pantoffelheld Soppit. Zulke menschen
ij n er! Het zijn geen typen, het zijn personen
zooals men ze in het leven keer op keer ont
moet. Met name in het eerste bedrijf kan men
met volle teugen van deze heeren, en zeker niet
minder van hunne echtelieden, genieten. Men
geniet van hun opgeblazenheid, van hun ziel-
looze bestaan, van hun ingebeelde voortreffe
lijkheid en kleinzielig burgerdom. Menschen
die iets-in-de-wereld-bereikt-hebben, maar die
klein in hun kleinheid bleven. In één woord,
een soort „camera obscura" van een Engelsch
nest, zoo een kwart eeuw geleden. En geschil
derd nu- eens met goedmoedigen spot, dan
weer met bijtende satyre.
Het stuk heeft tempo. Er zit pit en
vaart in. Telkens en telkens weer weet
de samensteller U op de vleugelen van zijn
oorspronkelijke brein mee te voeren en
telkens weer moet men lachen en inwen
dig genieten om zooveel dwaasheid in
zooveel menschen. De ontknooping is on
gezocht, de karakters zijn, in het alge
meen tenminste, goed getroffen, terwijl
de regie vrijwel zonder een enkel manke
ment verliep.
Het is echter een niet te ontkennen feit,
dat het eerste der drie -bedrijven eenige klassen
beter is dan de volgende. Het eerste is aan
vaardbaar. De situatie k&n voorkomen, is aan
nemelijk. Dat is niet het geval met de beide
overige bedrijven. Dan dalen - de uitgebeelde
menschen af tot carricaturen. Het b 1 ij f t
wel grappig, maar men voelt dat het blijspel
overgegaan is in de klucht.
Er komt eei? dominee ten tooneele, waarom
men lacht, -maar- die een gecarricareerde do
minee is. Diet niets te maken heeft met den
predikant in het dagelijksch leven. Er is een
persfotograaf, dié aangeschoten over de plan
ken drentelt, xnagr het is een carricatuur van
een persfotograaf. Er komt een jongedame van
de vlakte voor het voetlicht, maar haar
joyeuse entrée is ongeloofwaardig.
Ook de wijze waarop de drie echtparen
reageeren pp dqn geschapen toestand is niet
aanvaardbaar. Het is wel geestig, hoogst
vermakelijk zelfs, maar in werkelijkheid zullen
deze menschen op deze omstandigheden
zeer zeker niet gereageerd hebben.
Maar... men neme deze bezwaren niet te
ernstig op. Zooals gezegd, er is om dit stuk
veel en hartelijk gelachen. Vrijwel zonder
pauze amuseerde het groote auditorium zich
wat mag men in zulke sombere dagen als
Wij thans beleven méér verwachten?
Wij mogen niet besluiten alvorens enkele
artisten een compliment gebracht te hebben
voor hun spel: daar is dan Theo Frenkel als
de pantoffelheld, Mien Duymaer van Twist
als zijn betere helft, Anton Roemer als Helli
well, Louis van Gasteren als Albert Parker,
Mies Elout als Mary Helliwell, en Corrie Ko-
revaar als Annie Parker. Marie Faassen gaf
voorts een prima Juffrouw Northrop, terwijl
May Vollenga tenslotte van haar dienstbode
rolletje iets goeds wist te maken.
Onze populaire zanger van de Radio, Bob
Scholte, komt 2 dagen naar Den Helder. Zater
dag en Zondag a.s. zal de van de A.V.R.O. zoo
bekende en gevierde radio-zanger twee vroolijke
avonden geven in Casino. Het beloven een paar
leuke ontspanningsvoorstellingen te worden,
want niet alleen Bob Scholte, maar nog één der
bekendste prominenten der kleinkunst n.1. nie
mand minder dan Willy Derby, zal beide avon
den zijn allernieuwste repertoir zingen.
Verder behoort bij het gezelschap de onge
ëvenaarde illusionist „Davola", de man van
„het mysterie" en lachwekkende raadsels. De
muzikale begeleiding is in handen van Bob
Snoek.
CUl
Jan diende bij het leger,
Men vond hem geen genie,
Toch was hij alle dagen
De held van „de compie"!
Hij stond bekend bij den sergeant,
Bij korporaal en luitenant,
En zelfs de kolonel
Zei lachende: „Wel, wel!"
Want als men ging marcheeren,
Soms heele uren lang,
Dan was Jan onvermoeibaar
De leider van den zang.
Hij kende moppen groot en klein,
Dan zong zelfs ook de kapitein,
En ook de grootmajoor
Riep glunder: „Ga maar door!"
Breed muzikaal gesproken,
Had Jan een pracht-techniek,
Hij was vaak op zijn eentje
De heele staf muziek!
Trompet en klarinet en fluit.
Die klonken hoog er bovenuit,
Dan trilde voor en na
Zijn mondharmonica!
En 's avonds op de kamer,
Met half gesloten deur,
Stond op twee smalle planken
Een groot formaat acteur!
Dan speelde Jan een fijne rol,
En altijd liep zijn zaaltje vol,
En lachend door een kier
Keek stiekum de fourier!
Jan, dat is goed begrepen,
Zet dat maar nooit opzij,
Ook bij den ernst der tijden,
Daar hoort wat humor bij
De jongens reiken je spontaan
Voor wat je doet en hebt gedaan,
De trouwe vriendenhand
Van 't dienend vaderland!!
October 1939. KROES.
(Nadruk verboden).
De filmacteur Adriaan van Hees, "bekend uit
„Jonge Harten", die morgenavond op den
non-stop Cabaretavond voor het Marine
Rampen Fonds zal declameeren.
Voor 38.000 inwoners.
De Hollander heeft een nuchteren aard en
dat heeft zijn goede zijde. Hij laat zich niet
zoo gauw uit zijn lood slaan en heeft boven
dien de eigenschap de kat eens uit den boom
te kijken, alvorens een beslissing te nemen.
Het heeft zijn goede zijde, zeiden we, maar
ook zijn kwaden kant, want men kan wel
eens tè nuchter en tè afwachtend zijn.
Zaterdag werd bekend gemaakt, dat men
door middel van het Postkantoor een gas
masker kon bestellen, tegen contante beta
ling en met overleg van een maatbewijsje af
gegeven door of namens den burgemeester.
Ons volk heeft er uiterst traag op gerea
geerd en ook in onze stad schijnt men niet
hard te loopen om een masker. Ongeveer
vijftig stuks werden aangevraagd, meest voor
echtgenooten en voor kinderen van officieren.
Vijftig stuks op een bevolking van 38.000
inwoners, dat ziet er weinig hoopvol uit als
er eens een gasaanval mocht plaats hebben
Men verwacht en vertrouwt zeker, dat het
nooit zoover zal komen. Laat ons maar ho
pen, dat men in die verwachting niet teleur
gesteld wordt. Overigens, de prijs van de gas
maskers is niet hoog en men kan ze nü nog
krijgen. In zooverre is een aanbeveling mis
schien niet overbodig. Wie werkelijk plan
heeft tot de aanschaffing over te gaan, kan
het beter nu doen, dan in tijd van nood, als
de levering ervan traag en moeilijk gaat.
Morgen begint de trekking van de Staats
loterij, dan zal menig hart dagelijks weer
sneller kloppen, want ieder denkt en
wenscht de honderdduizend te winnen. Om die
te winnen, of althans een deel ervan, moet
men in het bezit zijn van een lot en het is
daarom, dat wij verwijzen naar de advertentie
van de collectriee van de Staatsloterij, mevr.
v. Pienbroek, Loodsgracht 66, opgenomen in
ons nummer van Maandag j.1. en het Adver
tentieblad van heden. In verband met de gemo-
biliseerden in onze stad, zal mevr. v. Pienbroek
haar lotenverkoop ook 's avonds plaats hebben.
NAAR DOETIXCHEM.
Op verzoek van den Officier van Justitie
werd een jongen naar Alkmaar overgebracht.
Wegens dieverijen wordt hij naar een verbe
terhuis in Doetinchem vervoerd.
Den Helder
Zitting van Dinsdag 24 October.
Verkeersfout.
De heer J. L. stond terecht terzake het feit,
dat hij op 7 Augustus op den hoek Ruijgh-
weg-Meeuwenstraat twee personen aangereden
had. De oorzaak hiervan was, dat hij zich
niet aan den rechterkant van den weg be
vonden zou hebben. Na een korte woorden
wisseling tusschen verdachte en een getuige
volgt de uitspraak: 8.boete, subs. 4 dagen.
De aanrijding bij het Singel.
Volgde een aangehouden zaak van de vo
rige maal. Zooals men weet schreven wij des
tijds over de aanrijding, waarbij betrokken
was de instructeur K. B., postbode, die een
aanrijding had, terwijl er iemand naast hem
zat, die aan het auto rijden leeren was. Nu
was er de getuige Barendrecht, die zegt geen
signalen gehoord te hebben van de auto,
waarin B. reed. Ook had deze verzuimd voor
rang te geven. Verd. echter merkt op, dat
getuige meer links dan rechts van den weg
reed.
De Ambtenaar merkt op. dat de aanrijding
geschiedde onder toezicht van den instructeur,
zoodat deze verantwoordelijk gesteld moet
worden. De straat was breed genoeg en de
aanrijding had dus voorkomen kunnen wor
den. Hij vraagt 20.boete, subs. 15 dagen.
Nadat verd. nog gezegd heeft, dat de ander
links reed, komt de uitspraak: 10.boete,
subs. 5 dagen.
Gevolgen van den broodoorlog.
Volgt wederom een aangehouden zaak en
wel die tegen den bakker-kruidenier H. S. uit
Den Helder, die echter niet verschenen is. Wel
is er keurmeester Deurloo uit Alkmaar, die
geregeld bij S. kwam ter controle van het
brood, doch die niet kan zeggen of verd. wer
kelijk als kruidenier optrad.
Verschillende getuigen blijken thans door
verdediger Buiskool opgeroepen te zijn. Zoo
wel personeel van den man als klanten. De
een is definitiever in zijn (of haar) bewerin
gen dan de ander, maar wel blijkt, dat er meer
dan 4 artikelen in den winkel waren, die er
op wijzen, dat hier geen sprake kan zijn van
overtreding der Vestigingswet. Temeer waar
deze artikelen reeds verkocht werden voor
den datum waarop deze wet inging. Er wordt
dus aangenomen, dat het bedrijf inderdaad het
karakter van kruidenierswinkel had. Vrij
spraak.
Texelaars op 't appèl.
Volgde een tweetal Texelaars, waarvan de
een, de verd., het bestaan had de paarden van
den heer N. Kikkert te De Koog vlak buiten
de bebouwde kom van het dorp te „parkee
ren". Hiervoor werd een proces-verbaal op
gemaakt en gistermiddag volgde de laatste
faze in deze affaire, die ook al aangehouden
was van de vorige maal. Na eenig heen en
weer gepraat volgt de straf: 6.— boete of
3 dagen.
Gevent of niet gevent
Aangehouden was ook de zaak tegen P. D.,
die een bekeuring opgeloopen was van agent
Allart, wegens het venten zonder vergunning
aan de Hoofdgracht. De man is zeer positief
in zijn beweringen en zegt, dat de agent liegt,
hetgeen hem een lichtelijke schrobbeering van
den Kantonrechter bezorgt, 4.of 2 dagen,
waarvan door verd. onder protest acte wordt
genomen.
Aangehouden..
Eenigen tijd geleden reed de heer Z. alhier
met, volgens getuigen, veel te groote snelheid
over de Buitenhaven, daarbij de brug passee-
rend op levensgevaarlijke wijze. De zaak was
de vorige maal aangehouden, teneinde de ge
tuige G. B., een majoor-machinist van de Ko
ninklijke Marine, gelegenheid te geven te
komen vertellen wat er precies gebeurd was.
Uit alles bleek echter zonneklaar, dat hev
hoogst roekeloos was geweest, 10. of
5 dagen.
Aanrijding.
Achter de R.H.B.S'. hadden eenigen tijd ge
leden de heeren L. en Van O. een aanrijding
gehad, beide rijdende in een auto. Een en an
der bleek als oorzaak te hebben, dat L. niet
alle verkeers-maatregelen in acht genomen
had. 10.boete, subs. 5 dagen.
Dat had de zon gedaan.
De pakhuisknecht J. P. H. reed op de fiets
in de Bierstraat, toen hij plotseling de zon in
het oog kreeg. Dat was oorzaak, volgens zijn
zeggen, dat hij een bejaarde dame aanreed,
die daar nog langen tijd de naweeën van on
dervond. 10.of 5 dagen.
Klein goed.
Overigens volgde hierna nog een serie klein
goed van het bekende gehalte. Daar waren
overtredingen op de ijkwet, fietsers zonder
reflectors en lantaarns, fietsers in verkeerde
richtingen, overtredingen van de arbeidswet,
enz., enz.
Het was eerst laat voordat de zitting beslo
ten werd.
FA. TONNEMA CIE. SNEEK Fabrikanten van
KING pepermunt en andere kwaliteitsartikelen
Burgerlijke Stand van Den Helder
BEVALLEN: J. van Os—de Wilde, d. A.
Visserde Boer, d. E. van der HaagBreen,
d. A. de BoerBakker, z. J. C. de Wit
Timmer, z.
ONDERTROUWD: B. A. Huijbers en A.
Boersma. J. Arend en G. Muije. A. Man en H.
G. Ploog. M. Kossen en H. de Graaf. J. de
Vries en L. J. Veldhuizen. J. A. C. Maas en
W. M. Kuijper. A. Wijker en J. Hollander.
Hedenmiddag, van 35 uur, en mor
gen van 111 en van 35 uur vindt de
plaatsbespreking plaats voor den non
stop-cabaretavond ten bate van het Ma
rine Rampen Fonds. Tevens zal men op
die uren z'n kaarten kunnen koopen aan
Casino. Het bespreken kost slechts 5 cent
per plaats.
Voorts kan men de entréebewyzen aan
schaffen aan het bureau van Drukkerij De
Boer, bij Sigarenmagazijn Henk Mesker,
Spoorstraat en bij de boekhandelaren.
LEUNEN MAG NIET.
In de Spoorstraat stond gisteren iemand
tegen een perceel te leunen. De politie gaf er
een bekeuring voor.
Bij al de narigheden van de laa,tste weken
doet 't mij deugd, een vrolijker accoord te
kunnen aanslaan. Daar hebben we warempel
in m'n dierbare vaderstad een platina echt
paar!
En wat voor een! Ome Kees en tante Mina
Marinus, wonende Willemstraat, hopen 3 No
vember a.s. hun zeventig-jarige echtverbin
tenis te herdenken. Zodra ik dit bericht onder
m'n bebride ogen kreeg, besteeg ik m'n trou
we tweewieler en peddelde Willemstraat-
waarts.
Wat al herinneringen heb ik aan deze
straat; goede, kwade. Als kind stond ik daar
de komst van H.M. de Koningin af te wach
ten, die steevast deze straat bezocht bij Haar
jaarlijks bezoek aan de hoofdstad. Daar wer
den bloemen aangeboden, daar schalden ijle
kinderstemmetjes tegen de gammele gevels,
overspoeld met rood en wit en blauw...
Ik zie me er lopen in de bange dagen van
Juli '34. Oproer. Verzet. Tanks en pantser
auto's glijden over het grauwe asfalt; barri
cades dwars over de rijweg; een bloedbad met
doden en gewonden...
De Willemstraat is de Wilemstraat niet
meer. Oude cavaljes van huizen vielen in
puin, oude bewoners stierven, de jongeren
zoeken hun woon in de nieuwe stadswijken.
De Willemsstraat sterft sic trancit gloria
mundi.
Eén bruidspaar zal de oude straat niet on
trouw worden: het bruidspaar ome Kees en
tante Mina. Hun ganse leven versleet in die
oude Jordaanstraat. Ome Kees, viskoper,
venter: 'n werkezel. Tante Mina stond jaren
achtereen met eigen gebakken vis. met gar
nalen, met haring op de markt. Tante Mina
wie kent haar niet?
Daar zit ze in 'r wollen truitje voor 't
raam. Oud, vervallen vrouwtje, met 'r vogel
kopje. waarin twee pientere oogjes pinkelen.
Twintig kinderen heeft ze tussen de bedrijven
door ter wereld gebracht vijf blqven er
over. In m'n gedachten zie ik een stuk van
Vredenhof met vijftien grafsteenen en ik
huiver van dit doorgestane leed...
Tegenover haar zit Kees. Bleek, mager en
stokdoof. Negentig is-ie, in z'n jonge jaren
'n zwemmer en mensenredder eerste klas.
Dook van de brug de Prinsengracht in, weer
of geen weer. Vóór het venster zitten ze,
want voor de deur is vreugde! De beroemde
Volendammers (die ras-echte Mokummers
zijn!) concerteren.
Boven op een vrachtauto zitten ze, die dui-
velsche kerels. En over het asfalt schuiven
de voeten van struise Jordaanse schonen,
voortgezweept door de muziek. De harmonica
bast z'n bronzen accoorden, de clarinet gilt,
de saxofoon jammert en kreunt, lacht en
schatert als een bezetene. En vóór het ven
ster van hun versierde woning zit het platina
bruidspaar ik hoop dat 't geniet...
Want achter dit décor van klatergoud
schrijnt de armoede. Kees en Mina zijn arm.
Dit is geen schande, doch lastig. En als de
vereniging „Tot Heil des Volks" de versiering
niet verzorgd had, was er niets gebeurd.,.
Want tante Mina voelde niet veel voor
feestvieren. Ze heeft 'n slechte herinnering
aan haar 50-jarige bruiloft. Toen wè,s er
feest, maar bij thuiskomst bleek een lang-
vinger haar spaarcentjes te hebben buitge
maakt...
Toch hoop ik, dat de Amsterdamsche
overheid zich die dag niet zal laten kennen.
Zeventig jaar getrouwd, dat is 'n prestatie
op-zich-zelfWant we beleven 't in onze da
gen niet vaak, dat Vondel ode:
„Waar werd oprechter trouw,
Dan tussen man en vrouw,
Ter waereld óóit gevonden..."
zó in vervulling gaat!
Zeventig jaar getrouwd. Twintig kinderen...
Ik spreek m'n verbazing hierover uit tegen
een brede tante. „Och," zegt ze, da's nog
niks. Mijn kerel is d'r één van de vieren
twintig, 'n vent as 'n boom! Maar 't tege-
woordige geslacht is so suinig d'r kan
geen onsie suiker meer af laat staan 'n
koter..."
Waarna ik haastig op m'n fiets gespron
gen ben!
De nog steeds bestaande hoop, dat op
een of andere manier nog een einde ge
maakt zou worden aan den in het begin
stadium verkeerenden oorlog, schijnt met
de rede van den Duitsehen minister van
buitenlandsche zaken, von Ribbentrop,
wel geheel te moeten worden opgegeven.
Duitschland heeft den oorlog aanvaard,
zoo heeft de Duitsche minister gisteren
avond in Danzig gezegd en het Duitsche
volk is thans vastbesloten den „opge
drongen oorlog" te voeren en de wapens
niet neer te leggen, alvorens de veiligheid
van het Duitsche rijk in Europa gewaar
borgd is en de garantie bestaat, dat een
dergeljjken aanval op het Duitsche volk
voor altijd is uitgesloten. Dit is de quin-
tessence van de rede van minister von
Ribbentrop, en men mag daaruit dus over
duidelijk lezen, dat Duitschland nu vast
besloten is den strijd tot het bittere einde
voort te zetten.
Op welke wijze en met welke middelen de
Duitsche Führer het grootste succes denkt te
behalen, hoe hij meent het snelst de overwin
ning te kunnen bevechten, daarover heeft von
Ribbentrop zich natuurlijk niet uitgelaten.
Waarschijnlijk is Hitier het daar zelf nog niet
over eens. Zal hij door midel van een krachtig
offensief successen trachten te boeken of zal
hij, naar men in zekere kringen meent, door
middel van een „continentale blokkade" trach
ten Engeland van het vaste land van Europa
af te snijden en dus trachten het zwaard, dat
Engeland op Duitschland richt, in het hart
van Engeland te boren? Onmogelijk is het
niet, vooral als men ziet, dat Duitschland
bijna geen enkel onvriendelijk woord tegen
Frankrijk uit, dat toch ook aan Berlijn den
oorlog verklaard heeft en dat toch in alle op
zichten naast Engeland staat. Duitschland is
vermoedelijk in de veronderstelling, dat het
met Frankrijk nog wel tot overeenstemming
kan komen, als het eerst Engeland maar aan
banden heeft gelegd.
Wij zullen ons niet verdiepen in de moge
lijkheid of onmogelijkheid van dit plan
omdat dit alles zuiver op speculatie zou
berusten. Dit kunnen we echter wel vast
stellen, dat het voor Duitschland uiterst
moeilijk zou zijn om de neutrale landen
door middel van concessies en economische
aanbiedingen, los te krijgen van Engeland.
Het zou een werk van eenige jaren onder
handelen zijn, als het ooit zoover zou
komen.
Een groot offensief is ook moeilijk voor het
Duitsche rijk. Wij hebben er dezer dagen nog
op gewezen. Zet men het in op het Westelijk
front, dan beteekent het 't verlies van millioe-
nen menschenlevens, met de geringe kans ooit
door dezen gordel van beton heen te breken.
Waagt men de doorbraak via de neutrale lan
den, België en Nederland, dan heeft men op
nieuw twee of meer tegenstanders tegen zich
gekregen en dat heeft ook ernstige consequen
ties.
Een langdurigen oorlog kan Duitschland niet
voeren. In dit verband leze men het hoogst
interessante artikel van onzen medewerker Dr.
v. Raalte, opgenomen op pagina twee van dit
blad, over de olie- en benzinevoorraden van
Duitschland.
Hoe het zij, de beslissing voor Duitschland,
welken weg men gaan zal, is moeilijk, dat men
dezen echter spoedig zal uitstippelen, ook om
het volk voor te lichten, is zeer waarschijnlijk.
De tijd dringt voor het Duitsche rijk.
Natuurhistorisch Museum, 2e Vroonstraat,
lederen Woensdag van 35 uur.
lederen Zaterdag van 7—10 uur.
Bovendien de eerste Zondag van elke maand
van 35 uur en de eerste Woensdag van
810 uur.
Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek
geopend: dagelijks /an 9—1? en van 13.30—
1" u. Zaterdags van 9—12 uur.
BIOSCOPEN:
Rialto, Spoorstraat, acht uur:
„De Leugen van Nina Petrovna".
Tivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur:
„Peter de Groote" en „Revolvervuur".
Witte-Bioscoop, Koningstraat, acht uur:
„Blokkade" en „Waar het Westen begint"
Heden:
Casino. Marineconcert.
Café „Central". Filmavond v. d Alg Ned
Typ. Bond.
Donderdag 26 October.
Casino. Kunst- en Cabaretavond door Bloe-
mendaalsche Kunstkring ten bate van het
Rampenfonds.
Zaterdag 28 October.
Casino. Willy Derby en Bob Scholten.
Bal na.
Zondag 29 October.
Casino. Willy Derby en Bob Scholten.
Bal na.
Café „De Pool". Kegelconcours.
Opgenomen om 8 uur hedenmorgen.
Barometerstand Den Helder:
Temp. lucht:
Wind: richting: No., kracht'
Licht op:
755.2
11.1
2
5.16