Jan Zeedijk in Amerika
Doodslag op
voetbalveld
De Avonturen van
Radioprogramma
Huppelend zijn geld
verloren
door R. J. VAN NEERVOORT
Ter voorkoming van
spionnage
Diefstal uit bonthuis
PUBLICATIE
Mr. Rost van Tonningen
veroordeeld
VREESELIJK DRAMA TE SPRANG.
CAPELLE BERECHT.
Veel publieke belangstelling.
Op Zaterdag 30 September werd te Sprang-
Capelle in de competitie van den BV B (Bra
bantsche Voetbal Bond), de voetbalwedstrijd
S.D.O.-Sparta gespeeld, welke een tragisch
einde heeft genomen. Tijdens den wedstrijd
hadden reeds eenige incidenten tusschen
spelers van de beide teams plaats gevon
den. Daarom had de scheidsrechter, de heer
van V., het noodig geoordeeld een'der spe
lers naar de kleedkamer te zenden, waar
na de wedstrijd, die een zeer ruw karak
ter droeg, werd voortgezet. Toen even voor
het einoe tusschen de spelers wederom een
vechtpartij ontstond, floot de scheidsrechter
den wedstrijd af. Op dit moment was Spar-
ta aan de verliezende hand.
Terwijl de spelers zich van het
veld verwijderden, heeft een der
S.D.O. spelers, de 21-jarige sjouwer
H. G.. uit Sprang-Capelle bij den
uitgang van het voetbalveld den 23-
jarigen gehuwden Sparta-speler C
Snijders uit Vrijhoeve-Capelle met
een mes gestoken. De getroffen
speler liep hevig gillend naar het
voetbalveld terug. Het mes was door
de rechterborstkas tot in het hart
pn longen gedrongen en na hevig
bloedverlies zakte het slachtoffer
nabij het doel dood neer.
Terstond werd politie en dokter gewaar
schuwd, Medische hulp mocht toen reeds
niet meer baten.
Dader vlucht.
De 21-jarige dader was inmiddels naar
huis gevlucht, alwaar hij het mes achter
een boomstronk in den tuin had verbor
gen. Burgemeester A. Smit uit Sprang-
Capelle kon daar den dader arersteeren.
Toen deze naar het gemeentehuis
van Sprang-Capelle werd overge
bracht. waar een talrijke menigte
stond opgesteld, drong plotseling
een man naar voren, die zich op
den arrestant wilde werpen. Het
was de vader van het slachtoffer.
De politie voorkwam echter een tweede
drama.
Veel belangstelling voor het proces.
Gister diende de zaak voor de rechtbank
te 's-Hertogenbosch. De publieke belang
stelling, vooral uit de Langstraat, is groot.
Nadat verdachte door de marechaussee is
binnengeleid, leest de officier van Justitie
de dagvaarding voor.
Verd., die geen al te snuggeren indruk
maakt, wordt door den president vervolgens
aan een verhoor onderworpen. De pres.
vraagt verd. op welke wijze het drama zich
heeft afgespeeld en welke motieven hem ge
leid hebben tot het plegen van den moord.
Verd. beweert zich van het geheele geval
niet veel meer te herinneren. Hij verklaart
gedurende den wedstrijd zeer zenuwachtig
te zijn geweest. Hij zegt. dat de verslagene
hem in het been had geknepen en hem
toen geslagen had. Ik zag Snijders op mij
af komen en liep toen op hem toe.
De president: „Had U een mes bij zich?"
Op deze vraag antwoordt verd. bevesti
gend. Hij zegt zich echter niets te herinne
ren. of hij het mes reeds open had gemaakt
toen hij Snijders tegemoet ging.
Van moord vrijgesproken.
Na het getuigenverhoor neemt de officier
van Justitie requisitoir. Spr. acht niet be
wezen, dat verd. zich aan moord heeft schul
dig gemaakt en eischt ten aanzien van dit
gedeelte van de ten laste legging v r ij-
spraak
Wel acht de officier bewezen, dat verd.
zich heeft schuldig gemaakt aan doodslag.
FEUILLETON
29.
Dessie huiverde en zei toen langzaam en
haaht toonloos:
„Ja, het is dezelfde man."
„Het is een samenloop van omstandig
heden, dat hij die robijnen in mijn tasch
heeft gestopt," legde miss Davenant uit.
„Doordat jij die steenen had, heeft hij je na
tuurlek in zijn macht gekregen."
„Ja," beaamde Desise op flauwen, weife
lenden toon. „En ik..."
„Wacht even voor je verder gaat, ver
zocht de bezoekster. „Laat ik je eerst verte
len wat ik ervan weet. Het is overigens niet
veel. Later hoorde ik natuurlijk wie die Cas-
pien was en ik volgde de verslagen van het
proces, nadat hij voor moord op zijn oom ge
arresteerd was. Nu, drie jaar daarna kwam
hij bij me. Het was na dit bezoek, dat ik je
den tweeden brief stuurde. Zooals je je her
innert wist ik, toen ik je den eersten keer
schreef, nog niet dat de robijnen in mijn
tasch zaten. Enfin, om op zijn bezoek terug
te komen, zijn macht over mij was volkomen
verdwenen: ik dreigde hem de deur uit te
laten zetten als hij het ooit weer waagde mij
te komen opzoeken. Maar het was met om
mij te doen, doch om de steenen. Ik herinner
de mij niet meer dat hij, zooals hij zei, mij
een sigarenkoker in bewaring had gegeven
en had ook geen reden om aan zijn mede-
deeling te twijfelen; het motief was duidelijk
genoeg. Hij deed het natuurlijk, dat de robij
nen, als hij gearresteerd mocht worden, ij
mij gevonden zouden worden en niet bij hem.
Ik heb er geen idee van hoe ze in zijn bezit
kwamen. Vermoedelijk heeft hij ze gestolen,
hij is er schurk genoeg voor."
\'ederlandsch spoorweqperso-
neel wordt van identiteitsbe
wijzen voorzien.
.vaar wij vernemen heeft in ver-
oand met de smokkelarij van uni
formen waaronder ook die van per
soneel der Nederlandsche Spoorwe
gen, de directie der N.S. besloten
voor het geheele personeel, van
hoog tot laag identiteitsbewijzen in
te voeren, voorzien van pasfoto en
handteekening van den houder.
Deze bewijzen zullen zoo spoedig
mogelijk worden uitgereikt. Ieder
van het personeel heeft dan het
recht, en bij gemotiveerd wantrou
wen den plicht, een hem onbekend
persoon, die zich voordoet als
spoorwegambtenaar of beambte,
naar zijn identiteitsbewijs te vra
gen.
Bij het opleggen van de straf zal
rekening moeten worden gehouden
met het feit, dat verd. een men-
schenleven heeft vernietigd en een
gezin, bestaande uit een weduwe met
drie kinderen in het ongeluk heeft
gestort. Daarom eischt de officier
wegens doodslag een gevangenis
straf van vier jaar.
Veel berouw.
De verdedigster dringt aan op het inwin
nen van een psychiatrisch rapport. Mocht
de rechtbank meenen, dat verd. wel aan
sprakelijk is voor zijn daad. dan zijn er alle
termen aanwezig, om den jeugdigen verd.,
die veel berouw van zijn daad heeft, tot een
mildere straf te veroordeelen.
Op 30 November a.s. zal de rechtbank
uitspraak doen.
Groot aantal personen staat te
recht.
Wegens diefstal en heling van bont en
andere goederen uit het bonthuis „Duin
oord" aan de Laan 'van Meerdervoort te
's-Gravenhage heeft veertien dagen gele
den een groot aantal personen terecht ge
staan.
De 35-jarige kapper J. C. K., die een vol
ledige bekentenis aflegde, werd gisteren
veroordeeld tot een gevangenisstraf van
éen jaar.
Een 49-jarige naaister, een goudsmid en
een autohandelaar werden wegens heling
veroordeeld.
Tenslotte had zich de magazijnknecht uit
het bonthuis I. H. wegens diefstal en me
deplichtigheid aan inbraak te verantwoor
den gehad. Tegen hem werd twee jaar ge
vangenisstraf, door te brengen in de jeugd
gevangenis te Zutfen, geëischt.
De rechtbank heeft conform dezen eisch
vonnis gewezen.
UITVOER VAN VLAS.
Naar wij van officieele zijde vernemen,
zal de Nederlandsche Akkerbouwcentrale,
als monopoliehoudster voor den uitvoer van
stroovlas, in het vervolg slechts monopolie
overeenkomsten afsluiten met hen, die zich
ook de laatste jaren met den uitvoer van ge
repeld en/of ongerepeld vlas hebben bezig
gehouden.
Alle belanghebbenden, waaronder ook de
telers, die hun vlas rechtstreeks al of niet
door bemiddeling van een buitenlandschen
commissionnair voor uitvoer hebben ver
kocht, doch het nog niet hebben geleverd,
alsmede zij, die het voornemen hebben zich
met den uitvoer van vlas bezig te houden,
dienen hiervan vóór 22 November a.s. aan
de Nederlandsche Akkerbouwcentrale, Be-
zuidenhout 15, 's-Gravenhage, opgave te
doen. Deze centrale zal claarop aan de be
trokkenen een formulier ter invulling toe
zenden.
's-Gravenhage. 15 Nov. 1939. (Adv.)
„Hjj is door en door een schurk," beves
tigde Dessie. Ze bewaarde angstvallig het
stilzwijgen over hetgeen zij zelf van de her
komst der robijnen wist.
„Ik schreef je, zoodat je op je hoede koi
zijn in geval je hem ooit zou ontmoeten,"
ging miss Davenant voort, „ofschoon het me
niet heel waarschijnlijk leek dat het gebeu
ren zou. Nu weet je geloof ik alles; toen ik
van Tom hoorde dat hij met een meisje ging
trouwen, dat Dessie Merrion heette, pijnigde
ik mijn hersens af met de vraag of jij dat
mischien kon zijn. En in een vertrouwelijke
bui vertelde hij me hoe je in handen gevallen
was van een zekeren de Montalt, een
Franschman, en uit de beschrijving, die Tom
van hem gaf, herkende ik hem direct. Toen
ben ik er maar op uitgetrokken voor het ge
val, dat je inderdaad m ij n Dessie Merrion
was. En ik heb geen vergeefsche reis ge
maakt!" Ze keek haar gastvrouw aan met
een zonnigen, hartelijken blik, wachtte even,
en vervolgde toen: „Zeg Dessie, als jij en .k
hem samen niet aankunnen, dan bestaat er
nog altijd een zekeren advocaat, die ons
graag zou willen helpen."
Ze eindigde met een vroolijken lach, die
Dessie als muziek in de ooren klonk.
„Ik ben dolblij dat je gekomen bent," zei
ze. „ik snakte naar een beetje vriendschap
maar zelf jij kunt niet begrijpen hoe hoope-
loos de situatie is."
„Ik begrijp anders een heeleboel," was het
wederwoord, „en de rest moet je mij vertel
len, Dessie."
Dessie schudde langzaam het hoofd en liet
een treurig lachje hooren.
„Dat kan ik niet. Ik kan het zelfs Tom
niet vertellen."
Miss Davenant was hierop voorbereid,
Lientje en Stientje weten er meer
van.
Gisterochtend zette de Haagsche recht
bank, de strafzaak voort tegen de 29-jange
Christien B. en de 23-jarige Lientje B„ die
ervan verdacht worden op 19 Juni j.1. een
ouden man van pl.m. f 115.te hebben be
roofd.
Op 21 September was de rechtbank met
deze zaak aangevangen en de verdedigers
hadden toen opheffing van de preventieve
hechtenis voor de beide verdachten ver
kregen, waarna de zaak uitgesteld werd
om nog een getuige te hooren. Deze ge
tuige was nu verschenen, wat niet het ge
val was met verdachte Lientje B., die van
de in vrijheid stelling gebruik had gemaakt
om spoorloos te verdwijnen. Niettemin werd
voortgang met deze zaak, gemaakt.
Een dure danspartij.
De thans verschenen getuige was de 63-
jarige metselaar de Z., die op den bewus-
ten avond met zijn vriend, den 75-jarigen
J. K., in een café aan de Herderinnestraat
de bloemetjes had buiten gezet.
Op een gegeven oogenblik was deze
K. met Lientje aan het dansen ge
weest. „Het was meer huppelen",
verklaarde de Z. En niet lang daar
na miste hij zijn portemonnaie.
Hij vertelde dit aan de caféhoudster, die
Lientje onder handen nam en, zonder dat
de oude man het merkte, de portemonnaie
in de vensterbank achter diens stoel wist
te deponeeren.
De beide oude heertjes namen de dames
na de danspartij mee naar de woning van
K., waar laatstgenoemde den volgenden
dag uit een geldkistje een bedrag van f 115
miste.
De officier van justitie eischte tegen ie
der der beide meisjes, die een slechte re
putatie heben, een jaar en drie maanden
gevangenisstraf.
De verdediger achtte het ten laste geleg
de allerminst bewezen, want er zijn tal
van menschen in het huis van den ouden
man geweest en wie zegt, dat Lientje of
Christien het geld gestolen hebben? PI.
concludeert tot vrijspraak.
Uitspraak 30 November.
Tot een voorwaardelijke gevan
genisstraf.
Wegens smaadschrift tegen den toenmali-
gen minister van Defensie, den heer van
Dijk, heeft de officier van Justitie bij de
Haagsche rechtbank tegen mr. Rost. van
Tonningen een geldboete van f 200.subs.
100 dagen hechtenis plus een voorwaardelij
ke gevangenisstraf van één maand geëischt.
Verdachte had een artikel in het Nationa
le Dagblad gepubliceerd, getiteld: „De on-
ridderlijkheid van minister van Dijk".
De rechtbank heeft conform dezen eisch
vonnis gewezen.
ZATERDAG 18 NOVEMBER 1939,
Hilversum I, 1875 en 414.4 m.
KRO-uitzending.
8.00 Berichten ANP.
8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 Het Rococo-octet.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
1.10 KRO-orkest.
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonmuziek.
2.45 Kinderuurtje.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.30 KRO-Boys en solist.
5.15 Internationale sportrevue.
5.30 Gramofoonmuziek.
5.45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „Ziekenhuizen".
7.35 Actueele aetherflitsen.
maar ze gaf geen kamp.
„Het zal je goed doen eens vrijuit tegen
iemand te spreken. Het was met Tom pre
cies hetzelfde."
„Je hebt hem toch niet verteld van onze
ontmoeting in Birmingham?" klonk het ver
schrikt.
„Neen, dét hem ik hem nog niet verteld
dat zei ik je immers al. Ik moest eerst ab
solute zekerheid hebben, dat die Montalt die
zelfde .churk was. Maar ik zal het hem nu
vertellen en er heel openhartig bijvoegen
welke rol die man in mijn leven heeft ge
speeld." Ze zweeg en wachtte af of Dessie
iets zeggen zou. Ze gaf echter geen ant
woord.
„Wil je me alles vertellen?" drong miss
Davenant aan.
„Het heeft geen zin het kan niet." De
robijnen, dat is het minste van alle ellende."
„Dan zal ik zelf naar de Montalt toegaan
sn meer dan dat. ik zal mrs. Markham ver
tellen wat ik van hem weet."
„Als je dat doet ben ik verloren," riep
Dassie hartstochtelijk. „Hij denkt natuurlijk
dat ik je ertoe aangezet heb en hij zal..."
„Wat zal hij?" vroeg miss Davenant, toen
Dessie niet voortging.
„Hij zal mij ten gronde richten. Ga niet
naar hem toe, doe het alsjeblieft niet." Haar
stem klonk smeekend en ze greep de hand
van haar bezoekster. „Als ik het je kon ver
tellen, zou je inzien, dat er alleen maar ver
schrikkelijke dingen uit kunnen voortkomen,
wanneer je je ermee bemoeit. Toe, ga niet
naar Dora mrs. Markham toe. Ik weet
dat je het beste voor hebt, maar je begrijpt
evenmin als Tom hoe ernstig de gevolgen
zijn. Geloof me, het is een hopelooze zaak,
alleen stilzwijgendheid kan mg redden". Ze
53.
Hij nam een Engelse sleutel van het in-
strumentenbord, sprong in de machinekamer
van het luchtschip en begon de motoren te
vernielen. Hij sloeg wild in het rond met de
zware sleutel. In twee minuten had hij zoveel
schade aangericht, dat het luchtschip buiten
werking was gesteld. Nu konden de bende
leden niet meer ontkomen. „Boem! Boem!"
Eensklaps klonk een vreemd, donderend ge
raas.
55.
Dangloss stormde op Jan Zeedijk toe, juist
op het ogenblik, dat deze achterste voren uit
het luchtschip klom. Danglass' grote, sterke
vuist greep Zeedijk bij den nek. Deze, hierop
niet bedacht, struikelde en viel voorover,
waarna hij, door den slag het bewustzijn ver
loor. Dang.oss wierp hem over zijn schouder
en droeg hem de hangar uit naar buiten.
„Vlug!" riep hij tegen zijn medeplichtigen.
„Laadt mijn machine met bommen. Ik zal
dien vervloekten kruiser opblazaen!"
54.
Jan Zeedijk lachte opgewonden, terwijl hij
er met de Engelse sleutel op los sloeg. Hij
wist, wat dit geraas te beteekenen had. Het
was een schot, afgevuurd door het oorlogs
schip „Hudson". Zijn plannen werden tot op
de seconde uitgevoerd. Buiten de hangar
stonden de bendeleden bij elkaar, toen het
schot van de „Hudson" over het water klonk.
Dangloss, buiten zichzelf van woede, deed
een gasmasker voor en rende alleen de met
rook gevulde hangar binnen, daar Jan Zee
dijk juist het luchtschip in brand had trach.-
ten te steken.
56.
„En dezen kerel neem ik met me mee!
Bind hem aan handen en voeten! Als ik niet
slaag zal hij het eerst sterven!"
Op dat ogenblik kwam Jan Zeedijk weer bij
kennis. Een half dozijn mannen stond om
hem heen en droeg hem, nadat hij gebonden
was, naar het vliegtuig, dat reeds startklaar
was en wierp hem voor de tweede maal ruw
in de machine. Dangloss klom in de cockpit.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 Meditatie met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek.
8.45 Gevarieerd programma.
10.30 Berichten ANP.
10.4012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II. 301.5 m.
VAR A-uitzending. 10.0010.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor arbeiders in de Continu-bedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.45 Ber. ANP)
1.30 Arbeiders Zandgvereeniging „Kunst en
Strijd" (opn.).
2.00 Esperanto-uitzending.
2.202.55 Muzikale causerie.
3.00 Reportage.
3.30 VARA-orkest.
4.30 Vragenbus.
4.50 Utrechts Stedelijk Orkest (opn
5.30 Filmland.
5.50 Orgelspel.
6.15 Friesche uitzending.
6.45 Kinderleesclub.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Politiek radiojournaal.
was haast huiten zichzelf van opwinding.
„Ik kan alleen belooven geen stappe°n te
doen als je me alles vertelt, dan kan ik voor
mijzelf oordeelen of je gelijk hebt."
„Dat kan ik niet, dat mag ik niet. Ge oof
mij. er is een hinderpaal, waardoor Tom en
ik nooit met elkaar kunnen trouwen. Maar
ik kan niets zeggen, omdat ik mijn woord ge
geven heb "-.e zullen zwijgen. En mijn woord
breken beteekent mijn ondergang. Toe, vraag
het mij niet meer".
Miss Davenant schudde het hoofd.
„Dessie, ik kan het hierbij niet 'aten Tom
is dol op je en het zal zijn levensgeluk ver
woesten als je in je besluit volhardt om met
hem te breken. Hij en ik geloiven allebei dat
je zoo geïntimideerd bent dat je geen zuiver
oordeel meer hebt. En ik wil me er in mengen
om je tegen jezelf te beschermen zooals
jij mij tegen mezelf bschermd hebt".
Dessie zuchtte en liet met een wanhopige
beweging haar handen in de schoot vallen".
„Doe zooals je wilt", zei ze gelaten. „Maar
de dag zal komen dat je grondig berouw hebt
van je inmenging".
„O neen, integendeel", sprak miss Dave
nant op beslisten toon, haar mantel aan-
trekkend.
„Ga je weg? Waar ga je heen?" vroeg
Dessie, het antwoord vreezend.
„Naar mrs. Markham en daarna zal ik een
gesprek met de Montalt hebben en hem
ontmaskeren".
En toen ze afscheid nam van Dessie fluis
terde ze:
Verlies den moed niet, Dessie.
Het volgend oogenblik had ze de deur ach
ter zich gesloten en Dessie bleef alleen in het
gruwelijk besef dat de ondesgang waartegen
ze vergeefs, had gevochten, nu vlakbij was.
7.30 Causerie: „Hoe werkt de Kerk? Diaken
zijn op een dorp."
8.00 Herhaling SOS-berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Gramofoonmuziek
8.30 VARA-orkest.
9.10 Toespraak: „Paraat".
9.15 Vroolijke schets.
9.30 Orgelspel en slagwerk.
9.40 Gramofoonmuziek.
10.00 En nu... Oké!
ïl.00 Berichten ANP.
11.10 Radiotooneel.
11.3012.00 „The Ramblers."
HOOFDSTUK XX.
Daphne verschijnt weer ten tooneele.
i Miss Davenant was ten zeerste verbaasd en
niet weinig verontrust na haar gesprek met
Dessie, en op haar weg naar South Kensing-
ton liet ze in haar gedachten alles wat het
meisje gezegd had nog eens de revue pas-
seeren. Doch ze slaagde er niet in den sleu
tel tot het geheim, dat de oorzaak was van
de plotselinge^ breuk tusschen de verloofden
te vinden. Eén ding stond intusschen voor
haar vast: dat de man die zich thans de
Montalt noemde, erin betrokken was en dat
er nog iets ernstigers in het spel was dan de
geschiedenis met de juweelen. Ze was even
wel vast besloten om, al zou, zooals ze be
greep, de strijd zwaar zijn, niet voor de Mon
talt te wijken.
Toen ze aan de woning van mrs. Markham
in Edgecumbe Square belde, bleek deze niet
thuis te zijn. Ze liet daarom haar kaartje
achter met de mededeeling dat ze terug zou
komen. En toen ze voor de tweede keer aan-
W6rd 26 direct ^nnengelaten. Doch
ïnplaats van mrs. Markham was het de Mon-
talt die haar ontving...
„ïk wou graag mrs. Markham spreken, niet
u zei ze kortaf.
„Het geluk is aan mijn zijde", antwoordde
hij met sarcastische kalmte. „Toen ik uw
kaartje zag, beschouwde ik het als een storm
signaal; ik was u innerlijk dankbaar en be
reide mij voor u te woord te staan. Mrs.
Markham laat u meedeelen ik heb haar
namelijk over u ingelicht dat ze u tot haar
spijt met kan ontvangen. Ze weet dat wij
elkaar van vroeger kennen en vraagt u uw
wenschen aan mij kenbaar te maken. Of met
MarJu woorden ik wil niet dat u mrs
Markham ziet en spreekt".
De verandering in zijn stem toen hij deze
laatste zin uitsprak, was duidelijk genoeg.
kimnSS fvenant had zichzelf om de ooren
kaarrie af"£ Wat ezelachtiS °m haar
geven en °P die manier den
vijand een waarschuwing te geven Dat ze
merken van wat m haar omging en rustisr
en een tikje uit de hoogte zei ze: g
„Het doel van mijn bezoek is mrs. Mark-
LespardTent". 26 °°k Z6keren Ro,ande
(Wordt vervolgd.)
