„Oome Piet"
overleden
ioitrt li op dit blad
Sport
Hoe donker
het was
Mobilisatie-flitsen
Piet Ostenbrug,
de ridder van de Renown
heengegaan
Met Janus Kuiper behoorde hij
tot de eere-garde
Nu kunt U nog profiteren
van onze lage prijzen!
Schoenmagazijn H. van de Poll
Spoorstraat 109 - Tel. 293
H*R»C*~nieuws
Water vogels-nieuws
Mijnhardtjes
KoJiföal
Tijdschriften
<D,cwuïiett
w4 9
m Hf firn éül
Kehk eft ZendfAty
OSTENBRUG.
Oome Piet is niet meer.
Oome Piet... dat was voor heel den
Ouden Helder, voor heel Den Helder en
voor vrijwel de geheele Nederlandsche
kust Piet Ostenbrug, de 84-jarige oude
zeeleeuw van het Dijkje. Oome Piet, de
vriend van den Koning der zeeridders
Janus Kuiper.
Oome Piet is heengegaan.
Men zal hem niet meer kunnen zien
ijsbeeren, iederen dag dat bekende stukje
langs den Kanaalweg, door de Prins
Hendriklaan, langs het spoor en, als hij
goed was, langs den buitenkant.
Oome Piet en Janus. Dat waren twee
onafscheidelijken. Samen opgegroeid, ge
boren in de vlet, bleven ze samen. Ook
toen zy ouder werden, de 7 kruisjes pas
seerden.
De laatste jaren was Oome Piet niet
meer de oude. Het begon brakkig te
worden met z'n oogen, maar hij wilde
niet thuis blyven zitten. Hy trok er nog
op uit, met z'n witte stok, voetje voor
voetje loopend. Nee, Oome Piet was er
de man niet naar om bij de pakken te
gaan neerzitten. Hij was uit de school
van de Tabbie's, van de Bijlen en Beenen.
Hy was een kerel van sta-vast, een groot
zeeridder en een dapper bevechter van
het beest, dat op duistere stormnachten
tiert op den Razenden Bol.
Wij hebben dikwijls met Piet Ostenbrug ge
praat. Zoowel in zijn kleine huisje aan den
Dijkweg, als op de feestavonden van de Ver-
eeniging, waarvan hij een trouw lid was en op
den jaarlijkschen riddertocht het land door.
Piet had een zeldzaam goed humeur. Hij
was dan ook iemand, waarvan je nooit kwaad
hoorde, die alleen maar vrienden had. In den
Ouden Helder, en overal waar men kwam.
Piet stond in hoog aanzien, ook al omdat hij
nooit „dik" deed. Over z'n werk in de vlet,
over z'n daden met Opa Rijkers was hij niet
gauw aan het praten te krijgen. Dat was lang
geleden, zei hij, en daarover wist men al ge
noeg.
Ook Piet Ostenbrug was begiftigd met het
eere-metaal, hem door regeeringen en Konin
gen geschonken. Omdat hij keer op keer zyn
leven in de waagschaal stelde voor het groote
doel: de menschen te redden op zee. Hij had
het niet breed, maar vergeten werd hij niet.
Het vorige jaar, bij de onvergetelijke herden
king van de „Renown"-ramp toch, is hij, met
z'n vrienden Kuiper en Piet Botter (welke
laatste ook reeds heengegaan is), gehuldigd.
Op het stadhuis is ook hij toegesproken door
den burgemeester, de burgemeester, die ook
hart heeft voor die oude zeeridders, die weet
wat hen toekomt en die belangstelt in hun lot.
Dat was een groot moment voor Oome Piet,
daarvoor was hij heel dankbaar.
Oome Piet, drager van de bronzen medaille
van Koning Willem III en van de bronzen
van de Koningin, heeft een bewogen leven
achter den rug.
Als zoon van visschers geboren, zat hij op
een leeftijd dat andere jongens nog op de
lagere school liepen bij z'n vader in de vlet.
Zoo leerde hij het ambacht, en hij verleerde
het nooit meer. En nog als jonge kerel zat
hij reeds met die andere ridders in de redding
boot om met Dorus Rijkers, met Tabbie, met
Janus Kuiper en Jan Bijl er op uit te trekken.
De lijst van Oome Piet's heldendaden is
groot. Zeer groot. Het is een lange ry van
namen van Nederlandsche, Finsche. Fransche
en Engelsche schepen. Alle schepen die ten
onder gingen of dreigden te gaan op de
gronden bij Nieuwediep.
Een leven van avontuur. Een leven, in
het teeken van den zee-h'eros, die, niet
denkende aan eigen veiligheid, telkens
weer bestormer van de zee, van de
gronden werd.
Het is niet mogelijk alle reddingen
weer te geven, de lijst zou te groot
worden. Maar veel meer dan 100 men-
sehenlevens ontrukte Ostenbrug aan de
golven en de keeren dat hy uitvoer, mee
hielp redden, maar welke keeren niet in
het groote boek van de zeeridders aan-
geteekend werden, zijn legio.
Het is slechts enkele maanden geleden, ter
gelegenheid van de onthuling van het borst
beeld van Dorus Rijkers, dat men hem hul
digde. Hij was er trots op. Oome Piet, op de
erkenning van zijn daden.
Zoo is dit leven heengegaan.
Wij betreuren dit heengaan van Piet Osten
brug, omdat hij zoo volmaakt paste in het
milieu van den Ouden Helder. Hij, met z'n
lange blauwe jas en z'n bolhoedje... kijk, hij
was die echte oud Heldersche patriarch waar
ieder naar keek en die we graag aan onze
vrienden van buiten wezen. Omdat ook wij
trots waren op die zee-bestormer van het
oude stempel.
Men komt in de verleiding iets uit dat hel
denleven te gaan vertellen. Maar het lijkt ons
niet noodig als wij alleen maar herinneren
aan dat epos van de Renown, het grootsche
zeeridders-avontuur, dat wij het vorige jaar
herdachten. Ook hij trok er heen in die nach
ten. Ook hij maakte verschillende tochten
mee en onttrok menschen aan de kaken van
het alverslindend zeebeest.
Renownhij en Janus waren er bij. In
de voorste linie. En voor, en na de Renown
was Oome Piet de eerste, steeds weer. Dat
zat in z'n bloed, zoo was hy geboren.
Onze gedachten gaan op dit oogenblik uit
ook naar zijn vriend: Janus Kuiper. Hij zal
hem missen, Janus, z'n loopje, z'n gezel
schap
Ze waren onafscheidelijk sedert vele, vele
jaren.
84 jaar is Piet Ostenbrug geworden.
Een gezegende leeftyd. Maandag wordt
hij begraven op Huisduinen. Om 2 uur
vertrekt de stoet van het huisje aan de
Dijkstraat, en om 3 uur zal het stoffeiyk
overschot aan de aarde toevertrouwd
worden.
Als trouw lid van „Moed, Volharding,
Zelfopoffering" zal de vereeniging hem
de laatste eer brengen. De beiaardier zal
spelen, en de zeeridders zullen acïiter de
baar aanloopen.
In den Ouden Helder zal rouw zijn
Want de jonkheid en de ouderdom zal
hem daar missen. Deze vriendelijke, goed
moedige, dappere Oome Piet.
Oome Pieteen stuk historie, een
brok geschiedenis is heengegaan.
En de ridderbend' is weer gedund
MIDDELBARE TECHNISCHE SCHOOL
VOOR BOUWKUNDE, DONGESTRAAT TE
AMSTERDAM.
Ten gevolge van de regelmatige toename van
het aantal leerlingen der Middelbare Technische
School voor Bouwkunde en aanverwante cur
sussen, omvattend 580 leerlingen, is thans de
uitbreiding van het schoolgebouw met een 9-tal
lokalen en een oppervlakte van ruim 600 m2
tot stand gekomen, waardoor zoowel de afdee-
ling weg- en waterbouwkunde als de afdeeling
bouwkundebeter zijn gehuisvest. Onder deze
lokalen bevinden zich werkplaatsen voor
machinale houtbewerking en metaalbewerking
benevens teeken- en theorielokalen.
NIEUWS VAN H.R.C.
Onder verwijzing naar de desbetreffende
advertentie in dit nummer vestigen wij er de
aandacht op, dat door bijzondere omstandig
heden de algemeene vergadering op Maan
dag a.s. niet doorgaat.
Wacht echter niet langer met
inkoopen. Wij zijn goed ge
sorteerd in alle soorten
WJNTERSCHOEISELo.a.
Rubber Russische Motor- en Rijlaarzen
Hooge Heeren- en Jongensschoenen
Winterpantoffels
De alom bekende
alléén bij:
CUl Utetl, ifjxo-GU.lt. 68-70
Verkoopprijs 60 ct. en cadeau bij
aankoop van vijf gulden stof.
Verhuizing.
„Geachte aanwezigen" zoo begon Tom zijn
toespraak, terwijl hij op de trap in een huis
stond, hetwelk door hem en zijn kameraden
in bezit zou worden genomen als toekomstig
kwartier.
„Wie bint hier mit zien allen voorleupig in
dit huis geperst om hier te maffen en
's avonds, in de „zitkamer", welke wie eerst
nog motten interieuren, ons vertier te zoe
ken, waor wie dan ook, elk naar zijn vermeu-
gen een kladderke kunnen pennen, naar het
dierbaarste goed op disse wereld. Een borrel
ter inwieding motten we vanavond maor van
onze eigenste centen koopen, want 't geet er
bie mien neut af en thans neudig ik oe allen
met naor bóven te gaon en een plaotsie uut
te zeuken waor ie wilt maffen."
Met een donderend geweld renden allen
naar boven, naar de 2e verdieping, vlug rond
gekeken en dan naar de 3e étage.
Enkelen pikten, voorzoover dit mogelijk
was, een hóekle. De anderen moesten zich
maar tevreden stellen met een „middenpleat-
sie" op dé kamers.
„Mienheer de kieperaol mot zeker sjiek
slaopen in zien appartement is 't niet, op
perde Tom, toen hij de korporaal met een
springveeren matras naar boven zag komen,
welke deze van een zeer gesitueerd heer ge
kregen had.
Plotseling werd er gebeld!
Hé jonges, wie motten een kindermeid heb
ben, om steeds veur ons boodschappen an te
nemen en de post naar bóven te brengen.
Terwijl Tom deze woorden sprak, liep hij
naar het raam en opende dit, stak zijn stop
pelige gezicht naar buiten en riep:
„Vandaog niet neudig. kom morgen maor
terug melkboer, wie motten eerst..."
Snel als de weerlicht, trok hij zijn hoofd
terug en duikelde hals over kop achterover
de kamer in.
„Verdikkeme, de Luit jongens, ik schrok
mien amper een beroerte..."
Stom van 't lachen stonden we naar hem
te kijken, niet wetende wat te doen, tot ein
delijk één de moed had naar beneden te loo-
pen en open te doen.
De Luit scheen het geval ook gemoedelijk
opgenomen te hebben, want lachende ver
scheen hij boven, om de zaak eens nader te
inspecteeren.
Tom had zich ook al spoedig weer een ge
legenheidsgezicht aangepast en stevende met
een op den Luit af.
„Luit, motten wie ons hier zoo veur 't open
racm uutkleeden?
Wie moogt dan wel oppassen, dat de stad
niet leegloopt om die film te zien en stelt oe
dan veur, als er plotseling vreemde bromvlie
gen kommen, wat mot er dan wel niet gebeu
ren?"
„Ja Tom, toch zullen we voor vanavond dit
moeten riskeeren, aangezien we vóór morgen
zeker geen gordijnen hebben, of iets van dien
aard.
„Jao ziet uwes Luit, dan zie ik mien toch
genoodzaakt, mien eerst te wasschen, veur dat
ik mien als mode-model laat bekieken. Enfin
kameraden, wie zult ons wel behelpen en ik
geleuf wel, dat wie in ons nest kommen.
Maor bint er onder ook lui, die an slaap
wandelen lieden, dan kunt ze vannacht mooi
in de hanebalken, haontje koning kraaien en
hebben ze daar een beter terrein, dan hier in
de kaomers en ik dan 't gevaar loopen, dat ze
óver mien boek gaon tippelen...
„Nou jongens, welterusten en een goede
nachtrust in jullie nieuwe woning.
„Jij gaat je zeker eerst goed wasschen hé
Tom?"
„Nou Luit, noe U 't zegt, geleuf ik, dat 't
béter is, da'k er van aof zien, ik denke dat 't
niet zoo biezunder goed veur mien botten wè-
zen zal en ik bin 't wel gewend, om zco in mien
kleeren te gaan pitten.
Goeien nacht, Luit
DICK.
HRC I—OSV I.
Aanvang TWEE uur.
Morgen speelt het le elftal thuis tegen den
Oost-Zaanschen tweede klasser OSV, een oude
bekende uit vorige seizoenen en een ploeg die
altijd tot goede prestaties in staat is.
Vooral dit seizoen doet OSV het zeer goed
en behoort zij tot clubs, die voor de eerste
plaats in aanmerking komen.
Na de nederlaag van j.1. Zondag zal OSV
morgen wel alles op alles zetten om door een
overwinning den achterstand te verkleinen,
waarmede we willen zeggen, dat de Racers
zich van hun allerbeste zijde zullen moat„en
laten zien, willen zij ongehavend uit den strijd
komen.
Al met al belooft het weer een zeer span-
nenden wedstrijd te worden, waarbij wij het
le veel succes toewenschen. Dit is net elftal:
Dijkshoorn
Leavy Buitenhuis
Selderbeek Stolk Roomeijer
Sanders v. Peit De Vries De Jong Dissel
WATERVOGELS I—HELDER II.
Aanvang .10 uur.
Wederom is voor ons eerste elftal een thuis
wedstrijd vastgesteld. De beide vorige wed
strijden leverden ons geen enkel winstpunt
op. Een reden te meer om daar nu verandering
in te brengen en te zorgen, dat wij nu eens
geen nederlaag krijgen.
Het elftal is als volgt samengesteld:
Frans Clowting
F. Been J. Bontes
Slotemaker v. d. Hert S. Been
Beekhoven Hollander H. Been
v. Velsen Rensmaag
tegen Moeheid en „Halfzielc gevoel"
Indien de regen niet als spelbreker fungeert,
gaat korfballend Den Helder een interessante
derby tegemoet. Onze beide plaatselijke ver-
eenigingen, n.1. KVDH en de HKC-Elto-com-
binatie gaan elkaar op het terrein van eerst
genoemde vereeniging bekampen. Daar bij een
plaatselijke ontmoeting zich altijd verschillen
de onberekenbare factoren voordoen, zullen
wij ons maar niet aan een voorspelling wagen.
We willen alleen maar den wensch uitspreken
dat de match op hoog peil zal staan, niet
alleen technisch, maar in de eerste plaats wat
sportiviteit betreft. „The bigmatch" vangt aan
om 10 uur op het terrein gelegen aan de
Kemphaanstraat.
De Kern. November-nummer. Uitgave van
Van Holkema Warendorf te Amsterdam.
Zooals gewoonlijk vindt de lezer van „De
Kern" weer tal van wetenswaardige bijdragen,
die zijn volle interesse zullen hebben. Zoo is
daar het artikel uit. de American Mercury
over het bestaan van zelfmoord-typen, over
Peter de Groote (uit de ,,Annales"-Parijs) over
Mevrouw Tabouis, de vermaarde journaliste,
over „splendid isolation" en over de oorsprong
van het leven uit de „Revue de Paris".
Tenslotte vindt de lezer een bijdrage over
Deanne Durbin. En dat is zeker niet het minst
aardige.
Het Vrye Schrift. Onafhankelijk let
terkundig miniatuur-tijdschrift onder redactie
van C. Huickx en Willem Eges. Aflevering 4.
Uitg. Vlietlaan 23 b, Rotterdam.
Zoaols met vele nieuwe tijdschriften het ge
val is gaat het ook dit periodiek niet voor den
wind. Wij lezen dat diverse prominente litera
tuur-bladen weigeren kennis te nemen van
dezen jongen broeder onder de maandbladen.
Na het vervolg van den roman „Waarheen
met Marie" van Willem Eges lezen wij een
aantal pro memoria, die niet van originaliteit
ontbloot zijn.
Wij ontvingen van H. D. Tjeenk Willink
Zn. N.V. te Haarlem de brochure: Naar een
betere werking van het parle
mentaire stelsel, geschreven door Ir.
J. M. de Muinck Keizer.
Weet U wat duisternis is...?
Als U het niet weet had ge in 't begin der
week eens Uw woning moeten verlaten. Dan
had men sensatie kunnen beleven.
Ook wij beleefden deze sensaties.
Wij verlieten om half één in 't begin der
week het kantoorgebouw der krant, en vielen
van een zee van licht in een soort peillooze
inktpot, die overdag Koningstraat pleegt te
heeten.
Het was onbeschrijflijk donker en eerst op
zoo'n moment gaat men iets beseffen van
datgene wat „straatverlichting" heet. De
straatverlichting is iets waar niemand zich
meer heet of koud over maakt. In de middel
eeuwen bestond ze niet eens, maar op zulke
momenten gaat men iets beseffen van den
vooruitgang der maatschappij.
Zoo stonden we daar. We probeerden de
proef op de som te nemen en uit te visschen
of men nu inderdaad geen hand voor oogen
kon zien. Welnu lezer, ze was niet te zien. Zóó
donker was het.
Aan den hemel stonden een paar sterren.
Die prikten hun licht door de wolken en ga
ven geen zier licht. Ergens in een hoog win
kelhuis scheen het schijnsel van een nacht
pitje, waarschijnlijk van een dienstboden
kamer, door het glas, maar daar had men
beneden niets aan. Beneden was alleen een
1 duister hol. Een vloeibaar aandoende don
kerte, waarin het zeer gevaarlijk was zoo
maar los te stappen.
Het duurde 10 minuten voor we aan deze
duisternis gelijkgeschakeld waren. Langza
merhand gingen wij iets ontwaren dat om
trekken van huizen moesten zijn, en een
trottoirband, en een weg in het midden. Een
zaam, tastende langs de koude gevels der
Koningstraatsche huizen zijn we voort ge
strompeld.
Er suisde iets voorbij... twee lieden op de
fiets, iets wits fladderde voor en naast hen.
Militaire politie.
Er stond iets op den hoek van Spoorstraat
en Koningstraat. Een zwarte paal, een duis
tere berg, waar beweging in zat. Het duurde
lang eer we uitgevonden hadden wat dit was:
een agent van politie, die controleerde of het
wel donker was...
Er was niets te bespeuren in dezen inkt-
nacht. Niets. Geen gloortje licht in de win
kels, geen étalage-spaarlampje, geen fietslan
taarn, geen auto-lamp, geen lantaarns... niets.
Het was de volkomen nacht.
In de verte hoorden we geruisch en waar
men tenslotte in zulk een noodlotsnacht nooit
kan weten, sloegen we de richting in van dit
geluid, hetwelk veroorzaakt werd door enkele
leden der taxi-club, die zich bij den Gastro
noom inwendig stonden te restaureeren.
Het was iets bijzonders, deze eetpartij in
volslagen donker. Hoe men minuten lang
stond te peuteren met 'n dubbeltje of kwartje
aan de automaat, hoe er een geheimzinnig
een lucifer opstak om de gleuf te vinden. Hoe
er terstond een agent toeschoot om te zien
of dit alles wel zuivere koffie was en ten
slotte de gastronoom zelve, die compleet met
pyramidemuts en schootsvel het zijne er van
wilde hebben.
Zoo stonden we daar. We wisten niet van
- elkaar wie we waren, maar het was toch een'
zekere broederschap. We voelden ons allen
vereend in het donker en slachtoffers van
deze anti-lichtactie.
De een at, de ander dronk en een derde
hield een blauw zaklantaarn gericht op de
etenden, opdat zij althans hun mond zouden
kunnen vinden. Blauwig schijnsel viel op de
ballen gehakt, de croquetten en de nassi, het
geen echter de eetlust der onbekenden blijk
baar niet deerde.
Na de restauratie zijn we verderop gegaan.
Ergens stond weer een agent.
Die keek en loerde en speurde.
Maar alles was duister. Of... bijna alles. In
de étalage van De Gruyter zagen we beiden
tegelijk, de agent en schrijver dezes, een ver
geten licht branden. Het was maar een
uiterst futiel stukje licht, maar... het was
licht.
We togen er samen op af, maar hoe dichter
we bij de étalage kwamen des te flauwer
werd het schijnsel. Werden we door den of
ander beetgenomen.
Neen, dat werden we niet. Maar 250 meter
verder in de Weezenstraat brandde een klein
spaarvlammetje van een lantaarn en dat
minimale lichtbronnetje weerkaatste nog in
een der blikken reclame-bordjes van het De
Gruytersche kozijn.
Ik stak een cigaret op. Het had er veel van
of de gasfabriek de lucht in vloog, zooveel
licht werd er plotseling in de straat gegooid
Volkomen verblind werd je ervan.
Zoo strompelden we huiswaarts.
In de zijstraten en buitenwijken was het
nacht in het kwadraat.
Via stellage's voor huizen, een losstaand
blind, een 9teen uit het trottoir, een lantaarn-
paal die men niet verwachtte en een man. die
stil stond op straat, bereiken wij onze woning
Verrast en verbaasd dat we deze zonder mS-
lest mochten betreden,
In de partij de BestRab uit de vor'
rubriek is het volgende weggevallen 6 kr
31, 21—26. 7. 41—36, 20—24. 8. 34—30, 15_2^
Onderstaande partij is de uit de le rons'
van de wintercompetitie van de Held n
club. atïl'
J. Stoll (Wit)D. Dissel (Zwart).
1. 34—29 20—25 gewoonlijk wordt hip*
19—23 of 17—22 gespeeld.
2. 40—34 14—20 3. 45—40 20—?.
4. 29X20 25X11 5. 32—28 ijt..
6. 28X17 11X22 7. 37—32 7 f?
8. 41—37 15—20 9. 50—45
10. 46—41 5—10
11. 32—28
1'7
12. 28X17 11X22 13. 37—32 7
14. 4137 2025 sterker is hier 19—23
15. 3126 de inleiding van wits doel
15. 15—20 16. 37—31 'ia-
het volgende was hier ook zeer sterk 16
27, 31X22, 18X27, 32X21 en 16X27
17. 3227 Wit heeft thans zijn doel be-
reikt en de hekstelling is ontstaan. Het ver"
volg laat echter zien, dat het zeer moeilik
is dit te handhaven.
17. 2—7 18. 34—30 35yu
19. 39X30 19—23 20. 44—39 HCK
ook 2328 kwam hier in aanmerking
21. 30—25 9—14 op bijv. 11—17 zóu wit
dam kunnen halen door 2721 en 28—23 enz
zwart haalt echter door 4450 eveneens dam"
22. 33—29 23X34 23. 39X30
Wit heeft een vrijwel ideale stelling weten te
verkrijgen, mede ook door het ontbreken van
hinderlijke schijven op 41 en 46.
23 19—23 24. 38—33 14-10
25. 25X14 19X10 26. 30—25 13-19,
een sterke zet; zwart dreigt zich door 27—21
enz. te bevrijden.
27. 3329. Ook deze zet heeft geen resul.
taat meer.
27. 23X34 28. 40X29 26-21'
29. 26X28 18—23 30. 29X18 12X21
Zooals dikwijls in de partij voorkomt, heeft
de opgeslotene na het verbreken van de
stelling het beste spel, zoo ook hier; de
zwarte stelling laat zich makkelijker' op
bouwen.
31. 31—26 10—14 32. 26X17 11X22
33. 45—40 4—9 34. 40—34 19—23
35. 42—38 14—19 36. 34—30 15-20
37. 25X14 9X20 38. 43—39 7-12
39. 39—33 8—13 40. 30—24 20X29
41. '33X24 19X30 42. 35X24 12-18
43. 36—31 3—9
de zwarte stelling is thans veel beter.
44. 2420 914? Sterker was hier wel
2329 of 222S, waardoor zwart een zeer
sterke stelling verkrijgt. Ook 13—19 was hier
zeer sterk.
45. 20X9 13X4 46. 38—33! 4—9
47. 47—41 9—13 48. 41—36 22—27!
anders was 3127 enz. gevolgd.
49. 31X22 18X27 50. 49—43 6—11
51. 43—39 13—19 52. 39—34 19-24
53. 4842 2732, de remise brengende
zet. Echter ook 11—17 is niet winnend, bijv.
11—17, 42—37,17—22, 37—31, 31—26, 27—32,
3631 enz.
54. 4237, de beste, op 3328 volgt 32—28
enz. met winst.
54. 32X41 55. 36X47 11—17
56. 47—42 17—22 57. 33—29 24X33
58. 3430, remise.
III.
Onderstaande stelling is eveneens een be
kende partijslagzet en is uit een reeds eerder
voorgekomen partij.
S
Zwart 13 schijven op 3, 6, 8, 11, 12, 13, 14
15, 18, 19, 23, 24 en 26.
Wit 13 schijven op 27, 28, 30, 32, 33, 35, 3
38, 39, 42, 43, 48 en 49.
Wit speelt en voert een winnende co
binatie uit.
GODSDIENSTIG APPEL AAN DE
GRONINGER STUDENTEN.
Binnenkort zal in de Groninger stu^en^en
wereld de aandacht worden gevraagd vooi
Godsdienstig Appèl, dat gehouden zal w
op 19, 20 en 21 November a.s.
Dit appèl wordt georganiseerd door
Comité, bestaande uit studenten van ae
uiteenloopende Protestant Chirstelijke
gen. j(
Het zal bestaan uit een drietal }ezinpe-pM.
houden door resp. ds. S. H. &Van!aPr
Pred. te Groningen; prof. dr. H. O. e„
hoogleeraar in de Psychiatrie te ötre
den heer M. A. Krop, theol. cand. te o
gen, over de onderwerpen: Nood.
ie
De bedoeling van dit appèl is, om m
ninger Universitaire wereld een zo x'
mogelijk Christelijk getuigenis te 3eva!' 10
centrale waarden van het Christendom
geseculariseerde studentenwereld tveei
naar voren te brengen.
Doch de betekenis van dit Appèl „jir
boven zijn oorspronkelijke opzet uit. A l g
mer werd in andere Universiteitsste
soortgelijke acties bereikt, dat sti'"en,en tot
Vrijzinnig Christelijke tot Gercformeei
zich in deze aaneenschaarden. Tot nu
het steeds een kleine groep van (Je^ -'jogr lid
die zo iets ondernamen, doch thans is jf.
eerst een zo breed mogelijke samenwei ,,^eV
renkt, welke voor het zo verdeelde
Christendom in Nederland tot oen
voorbeeld moge strekken. .^e*
Dat de invloed van dit Godsdienstig 9
niet enkel tot Groningen beperkt M.> ^:jr
verder blijken uit het feit, dat deze ^0
gen gedruk en in boekvorm uitgego
worden.