„Oome Piet" overleden ioitrt li op dit blad Sport Hoe donker het was Mobilisatie-flitsen Piet Ostenbrug, de ridder van de Renown heengegaan Met Janus Kuiper behoorde hij tot de eere-garde Nu kunt U nog profiteren van onze lage prijzen! Schoenmagazijn H. van de Poll Spoorstraat 109 - Tel. 293 H*R»C*~nieuws Water vogels-nieuws Mijnhardtjes KoJiföal Tijdschriften <D,cwuïiett w4 9 m Hf firn éül Kehk eft ZendfAty OSTENBRUG. Oome Piet is niet meer. Oome Piet... dat was voor heel den Ouden Helder, voor heel Den Helder en voor vrijwel de geheele Nederlandsche kust Piet Ostenbrug, de 84-jarige oude zeeleeuw van het Dijkje. Oome Piet, de vriend van den Koning der zeeridders Janus Kuiper. Oome Piet is heengegaan. Men zal hem niet meer kunnen zien ijsbeeren, iederen dag dat bekende stukje langs den Kanaalweg, door de Prins Hendriklaan, langs het spoor en, als hij goed was, langs den buitenkant. Oome Piet en Janus. Dat waren twee onafscheidelijken. Samen opgegroeid, ge boren in de vlet, bleven ze samen. Ook toen zy ouder werden, de 7 kruisjes pas seerden. De laatste jaren was Oome Piet niet meer de oude. Het begon brakkig te worden met z'n oogen, maar hij wilde niet thuis blyven zitten. Hy trok er nog op uit, met z'n witte stok, voetje voor voetje loopend. Nee, Oome Piet was er de man niet naar om bij de pakken te gaan neerzitten. Hij was uit de school van de Tabbie's, van de Bijlen en Beenen. Hy was een kerel van sta-vast, een groot zeeridder en een dapper bevechter van het beest, dat op duistere stormnachten tiert op den Razenden Bol. Wij hebben dikwijls met Piet Ostenbrug ge praat. Zoowel in zijn kleine huisje aan den Dijkweg, als op de feestavonden van de Ver- eeniging, waarvan hij een trouw lid was en op den jaarlijkschen riddertocht het land door. Piet had een zeldzaam goed humeur. Hij was dan ook iemand, waarvan je nooit kwaad hoorde, die alleen maar vrienden had. In den Ouden Helder, en overal waar men kwam. Piet stond in hoog aanzien, ook al omdat hij nooit „dik" deed. Over z'n werk in de vlet, over z'n daden met Opa Rijkers was hij niet gauw aan het praten te krijgen. Dat was lang geleden, zei hij, en daarover wist men al ge noeg. Ook Piet Ostenbrug was begiftigd met het eere-metaal, hem door regeeringen en Konin gen geschonken. Omdat hij keer op keer zyn leven in de waagschaal stelde voor het groote doel: de menschen te redden op zee. Hij had het niet breed, maar vergeten werd hij niet. Het vorige jaar, bij de onvergetelijke herden king van de „Renown"-ramp toch, is hij, met z'n vrienden Kuiper en Piet Botter (welke laatste ook reeds heengegaan is), gehuldigd. Op het stadhuis is ook hij toegesproken door den burgemeester, de burgemeester, die ook hart heeft voor die oude zeeridders, die weet wat hen toekomt en die belangstelt in hun lot. Dat was een groot moment voor Oome Piet, daarvoor was hij heel dankbaar. Oome Piet, drager van de bronzen medaille van Koning Willem III en van de bronzen van de Koningin, heeft een bewogen leven achter den rug. Als zoon van visschers geboren, zat hij op een leeftijd dat andere jongens nog op de lagere school liepen bij z'n vader in de vlet. Zoo leerde hij het ambacht, en hij verleerde het nooit meer. En nog als jonge kerel zat hij reeds met die andere ridders in de redding boot om met Dorus Rijkers, met Tabbie, met Janus Kuiper en Jan Bijl er op uit te trekken. De lijst van Oome Piet's heldendaden is groot. Zeer groot. Het is een lange ry van namen van Nederlandsche, Finsche. Fransche en Engelsche schepen. Alle schepen die ten onder gingen of dreigden te gaan op de gronden bij Nieuwediep. Een leven van avontuur. Een leven, in het teeken van den zee-h'eros, die, niet denkende aan eigen veiligheid, telkens weer bestormer van de zee, van de gronden werd. Het is niet mogelijk alle reddingen weer te geven, de lijst zou te groot worden. Maar veel meer dan 100 men- sehenlevens ontrukte Ostenbrug aan de golven en de keeren dat hy uitvoer, mee hielp redden, maar welke keeren niet in het groote boek van de zeeridders aan- geteekend werden, zijn legio. Het is slechts enkele maanden geleden, ter gelegenheid van de onthuling van het borst beeld van Dorus Rijkers, dat men hem hul digde. Hij was er trots op. Oome Piet, op de erkenning van zijn daden. Zoo is dit leven heengegaan. Wij betreuren dit heengaan van Piet Osten brug, omdat hij zoo volmaakt paste in het milieu van den Ouden Helder. Hij, met z'n lange blauwe jas en z'n bolhoedje... kijk, hij was die echte oud Heldersche patriarch waar ieder naar keek en die we graag aan onze vrienden van buiten wezen. Omdat ook wij trots waren op die zee-bestormer van het oude stempel. Men komt in de verleiding iets uit dat hel denleven te gaan vertellen. Maar het lijkt ons niet noodig als wij alleen maar herinneren aan dat epos van de Renown, het grootsche zeeridders-avontuur, dat wij het vorige jaar herdachten. Ook hij trok er heen in die nach ten. Ook hij maakte verschillende tochten mee en onttrok menschen aan de kaken van het alverslindend zeebeest. Renownhij en Janus waren er bij. In de voorste linie. En voor, en na de Renown was Oome Piet de eerste, steeds weer. Dat zat in z'n bloed, zoo was hy geboren. Onze gedachten gaan op dit oogenblik uit ook naar zijn vriend: Janus Kuiper. Hij zal hem missen, Janus, z'n loopje, z'n gezel schap Ze waren onafscheidelijk sedert vele, vele jaren. 84 jaar is Piet Ostenbrug geworden. Een gezegende leeftyd. Maandag wordt hij begraven op Huisduinen. Om 2 uur vertrekt de stoet van het huisje aan de Dijkstraat, en om 3 uur zal het stoffeiyk overschot aan de aarde toevertrouwd worden. Als trouw lid van „Moed, Volharding, Zelfopoffering" zal de vereeniging hem de laatste eer brengen. De beiaardier zal spelen, en de zeeridders zullen acïiter de baar aanloopen. In den Ouden Helder zal rouw zijn Want de jonkheid en de ouderdom zal hem daar missen. Deze vriendelijke, goed moedige, dappere Oome Piet. Oome Pieteen stuk historie, een brok geschiedenis is heengegaan. En de ridderbend' is weer gedund MIDDELBARE TECHNISCHE SCHOOL VOOR BOUWKUNDE, DONGESTRAAT TE AMSTERDAM. Ten gevolge van de regelmatige toename van het aantal leerlingen der Middelbare Technische School voor Bouwkunde en aanverwante cur sussen, omvattend 580 leerlingen, is thans de uitbreiding van het schoolgebouw met een 9-tal lokalen en een oppervlakte van ruim 600 m2 tot stand gekomen, waardoor zoowel de afdee- ling weg- en waterbouwkunde als de afdeeling bouwkundebeter zijn gehuisvest. Onder deze lokalen bevinden zich werkplaatsen voor machinale houtbewerking en metaalbewerking benevens teeken- en theorielokalen. NIEUWS VAN H.R.C. Onder verwijzing naar de desbetreffende advertentie in dit nummer vestigen wij er de aandacht op, dat door bijzondere omstandig heden de algemeene vergadering op Maan dag a.s. niet doorgaat. Wacht echter niet langer met inkoopen. Wij zijn goed ge sorteerd in alle soorten WJNTERSCHOEISELo.a. Rubber Russische Motor- en Rijlaarzen Hooge Heeren- en Jongensschoenen Winterpantoffels De alom bekende alléén bij: CUl Utetl, ifjxo-GU.lt. 68-70 Verkoopprijs 60 ct. en cadeau bij aankoop van vijf gulden stof. Verhuizing. „Geachte aanwezigen" zoo begon Tom zijn toespraak, terwijl hij op de trap in een huis stond, hetwelk door hem en zijn kameraden in bezit zou worden genomen als toekomstig kwartier. „Wie bint hier mit zien allen voorleupig in dit huis geperst om hier te maffen en 's avonds, in de „zitkamer", welke wie eerst nog motten interieuren, ons vertier te zoe ken, waor wie dan ook, elk naar zijn vermeu- gen een kladderke kunnen pennen, naar het dierbaarste goed op disse wereld. Een borrel ter inwieding motten we vanavond maor van onze eigenste centen koopen, want 't geet er bie mien neut af en thans neudig ik oe allen met naor bóven te gaon en een plaotsie uut te zeuken waor ie wilt maffen." Met een donderend geweld renden allen naar boven, naar de 2e verdieping, vlug rond gekeken en dan naar de 3e étage. Enkelen pikten, voorzoover dit mogelijk was, een hóekle. De anderen moesten zich maar tevreden stellen met een „middenpleat- sie" op dé kamers. „Mienheer de kieperaol mot zeker sjiek slaopen in zien appartement is 't niet, op perde Tom, toen hij de korporaal met een springveeren matras naar boven zag komen, welke deze van een zeer gesitueerd heer ge kregen had. Plotseling werd er gebeld! Hé jonges, wie motten een kindermeid heb ben, om steeds veur ons boodschappen an te nemen en de post naar bóven te brengen. Terwijl Tom deze woorden sprak, liep hij naar het raam en opende dit, stak zijn stop pelige gezicht naar buiten en riep: „Vandaog niet neudig. kom morgen maor terug melkboer, wie motten eerst..." Snel als de weerlicht, trok hij zijn hoofd terug en duikelde hals over kop achterover de kamer in. „Verdikkeme, de Luit jongens, ik schrok mien amper een beroerte..." Stom van 't lachen stonden we naar hem te kijken, niet wetende wat te doen, tot ein delijk één de moed had naar beneden te loo- pen en open te doen. De Luit scheen het geval ook gemoedelijk opgenomen te hebben, want lachende ver scheen hij boven, om de zaak eens nader te inspecteeren. Tom had zich ook al spoedig weer een ge legenheidsgezicht aangepast en stevende met een op den Luit af. „Luit, motten wie ons hier zoo veur 't open racm uutkleeden? Wie moogt dan wel oppassen, dat de stad niet leegloopt om die film te zien en stelt oe dan veur, als er plotseling vreemde bromvlie gen kommen, wat mot er dan wel niet gebeu ren?" „Ja Tom, toch zullen we voor vanavond dit moeten riskeeren, aangezien we vóór morgen zeker geen gordijnen hebben, of iets van dien aard. „Jao ziet uwes Luit, dan zie ik mien toch genoodzaakt, mien eerst te wasschen, veur dat ik mien als mode-model laat bekieken. Enfin kameraden, wie zult ons wel behelpen en ik geleuf wel, dat wie in ons nest kommen. Maor bint er onder ook lui, die an slaap wandelen lieden, dan kunt ze vannacht mooi in de hanebalken, haontje koning kraaien en hebben ze daar een beter terrein, dan hier in de kaomers en ik dan 't gevaar loopen, dat ze óver mien boek gaon tippelen... „Nou jongens, welterusten en een goede nachtrust in jullie nieuwe woning. „Jij gaat je zeker eerst goed wasschen hé Tom?" „Nou Luit, noe U 't zegt, geleuf ik, dat 't béter is, da'k er van aof zien, ik denke dat 't niet zoo biezunder goed veur mien botten wè- zen zal en ik bin 't wel gewend, om zco in mien kleeren te gaan pitten. Goeien nacht, Luit DICK. HRC I—OSV I. Aanvang TWEE uur. Morgen speelt het le elftal thuis tegen den Oost-Zaanschen tweede klasser OSV, een oude bekende uit vorige seizoenen en een ploeg die altijd tot goede prestaties in staat is. Vooral dit seizoen doet OSV het zeer goed en behoort zij tot clubs, die voor de eerste plaats in aanmerking komen. Na de nederlaag van j.1. Zondag zal OSV morgen wel alles op alles zetten om door een overwinning den achterstand te verkleinen, waarmede we willen zeggen, dat de Racers zich van hun allerbeste zijde zullen moat„en laten zien, willen zij ongehavend uit den strijd komen. Al met al belooft het weer een zeer span- nenden wedstrijd te worden, waarbij wij het le veel succes toewenschen. Dit is net elftal: Dijkshoorn Leavy Buitenhuis Selderbeek Stolk Roomeijer Sanders v. Peit De Vries De Jong Dissel WATERVOGELS I—HELDER II. Aanvang .10 uur. Wederom is voor ons eerste elftal een thuis wedstrijd vastgesteld. De beide vorige wed strijden leverden ons geen enkel winstpunt op. Een reden te meer om daar nu verandering in te brengen en te zorgen, dat wij nu eens geen nederlaag krijgen. Het elftal is als volgt samengesteld: Frans Clowting F. Been J. Bontes Slotemaker v. d. Hert S. Been Beekhoven Hollander H. Been v. Velsen Rensmaag tegen Moeheid en „Halfzielc gevoel" Indien de regen niet als spelbreker fungeert, gaat korfballend Den Helder een interessante derby tegemoet. Onze beide plaatselijke ver- eenigingen, n.1. KVDH en de HKC-Elto-com- binatie gaan elkaar op het terrein van eerst genoemde vereeniging bekampen. Daar bij een plaatselijke ontmoeting zich altijd verschillen de onberekenbare factoren voordoen, zullen wij ons maar niet aan een voorspelling wagen. We willen alleen maar den wensch uitspreken dat de match op hoog peil zal staan, niet alleen technisch, maar in de eerste plaats wat sportiviteit betreft. „The bigmatch" vangt aan om 10 uur op het terrein gelegen aan de Kemphaanstraat. De Kern. November-nummer. Uitgave van Van Holkema Warendorf te Amsterdam. Zooals gewoonlijk vindt de lezer van „De Kern" weer tal van wetenswaardige bijdragen, die zijn volle interesse zullen hebben. Zoo is daar het artikel uit. de American Mercury over het bestaan van zelfmoord-typen, over Peter de Groote (uit de ,,Annales"-Parijs) over Mevrouw Tabouis, de vermaarde journaliste, over „splendid isolation" en over de oorsprong van het leven uit de „Revue de Paris". Tenslotte vindt de lezer een bijdrage over Deanne Durbin. En dat is zeker niet het minst aardige. Het Vrye Schrift. Onafhankelijk let terkundig miniatuur-tijdschrift onder redactie van C. Huickx en Willem Eges. Aflevering 4. Uitg. Vlietlaan 23 b, Rotterdam. Zoaols met vele nieuwe tijdschriften het ge val is gaat het ook dit periodiek niet voor den wind. Wij lezen dat diverse prominente litera tuur-bladen weigeren kennis te nemen van dezen jongen broeder onder de maandbladen. Na het vervolg van den roman „Waarheen met Marie" van Willem Eges lezen wij een aantal pro memoria, die niet van originaliteit ontbloot zijn. Wij ontvingen van H. D. Tjeenk Willink Zn. N.V. te Haarlem de brochure: Naar een betere werking van het parle mentaire stelsel, geschreven door Ir. J. M. de Muinck Keizer. Weet U wat duisternis is...? Als U het niet weet had ge in 't begin der week eens Uw woning moeten verlaten. Dan had men sensatie kunnen beleven. Ook wij beleefden deze sensaties. Wij verlieten om half één in 't begin der week het kantoorgebouw der krant, en vielen van een zee van licht in een soort peillooze inktpot, die overdag Koningstraat pleegt te heeten. Het was onbeschrijflijk donker en eerst op zoo'n moment gaat men iets beseffen van datgene wat „straatverlichting" heet. De straatverlichting is iets waar niemand zich meer heet of koud over maakt. In de middel eeuwen bestond ze niet eens, maar op zulke momenten gaat men iets beseffen van den vooruitgang der maatschappij. Zoo stonden we daar. We probeerden de proef op de som te nemen en uit te visschen of men nu inderdaad geen hand voor oogen kon zien. Welnu lezer, ze was niet te zien. Zóó donker was het. Aan den hemel stonden een paar sterren. Die prikten hun licht door de wolken en ga ven geen zier licht. Ergens in een hoog win kelhuis scheen het schijnsel van een nacht pitje, waarschijnlijk van een dienstboden kamer, door het glas, maar daar had men beneden niets aan. Beneden was alleen een 1 duister hol. Een vloeibaar aandoende don kerte, waarin het zeer gevaarlijk was zoo maar los te stappen. Het duurde 10 minuten voor we aan deze duisternis gelijkgeschakeld waren. Langza merhand gingen wij iets ontwaren dat om trekken van huizen moesten zijn, en een trottoirband, en een weg in het midden. Een zaam, tastende langs de koude gevels der Koningstraatsche huizen zijn we voort ge strompeld. Er suisde iets voorbij... twee lieden op de fiets, iets wits fladderde voor en naast hen. Militaire politie. Er stond iets op den hoek van Spoorstraat en Koningstraat. Een zwarte paal, een duis tere berg, waar beweging in zat. Het duurde lang eer we uitgevonden hadden wat dit was: een agent van politie, die controleerde of het wel donker was... Er was niets te bespeuren in dezen inkt- nacht. Niets. Geen gloortje licht in de win kels, geen étalage-spaarlampje, geen fietslan taarn, geen auto-lamp, geen lantaarns... niets. Het was de volkomen nacht. In de verte hoorden we geruisch en waar men tenslotte in zulk een noodlotsnacht nooit kan weten, sloegen we de richting in van dit geluid, hetwelk veroorzaakt werd door enkele leden der taxi-club, die zich bij den Gastro noom inwendig stonden te restaureeren. Het was iets bijzonders, deze eetpartij in volslagen donker. Hoe men minuten lang stond te peuteren met 'n dubbeltje of kwartje aan de automaat, hoe er een geheimzinnig een lucifer opstak om de gleuf te vinden. Hoe er terstond een agent toeschoot om te zien of dit alles wel zuivere koffie was en ten slotte de gastronoom zelve, die compleet met pyramidemuts en schootsvel het zijne er van wilde hebben. Zoo stonden we daar. We wisten niet van - elkaar wie we waren, maar het was toch een' zekere broederschap. We voelden ons allen vereend in het donker en slachtoffers van deze anti-lichtactie. De een at, de ander dronk en een derde hield een blauw zaklantaarn gericht op de etenden, opdat zij althans hun mond zouden kunnen vinden. Blauwig schijnsel viel op de ballen gehakt, de croquetten en de nassi, het geen echter de eetlust der onbekenden blijk baar niet deerde. Na de restauratie zijn we verderop gegaan. Ergens stond weer een agent. Die keek en loerde en speurde. Maar alles was duister. Of... bijna alles. In de étalage van De Gruyter zagen we beiden tegelijk, de agent en schrijver dezes, een ver geten licht branden. Het was maar een uiterst futiel stukje licht, maar... het was licht. We togen er samen op af, maar hoe dichter we bij de étalage kwamen des te flauwer werd het schijnsel. Werden we door den of ander beetgenomen. Neen, dat werden we niet. Maar 250 meter verder in de Weezenstraat brandde een klein spaarvlammetje van een lantaarn en dat minimale lichtbronnetje weerkaatste nog in een der blikken reclame-bordjes van het De Gruytersche kozijn. Ik stak een cigaret op. Het had er veel van of de gasfabriek de lucht in vloog, zooveel licht werd er plotseling in de straat gegooid Volkomen verblind werd je ervan. Zoo strompelden we huiswaarts. In de zijstraten en buitenwijken was het nacht in het kwadraat. Via stellage's voor huizen, een losstaand blind, een 9teen uit het trottoir, een lantaarn- paal die men niet verwachtte en een man. die stil stond op straat, bereiken wij onze woning Verrast en verbaasd dat we deze zonder mS- lest mochten betreden, In de partij de BestRab uit de vor' rubriek is het volgende weggevallen 6 kr 31, 21—26. 7. 41—36, 20—24. 8. 34—30, 15_2^ Onderstaande partij is de uit de le rons' van de wintercompetitie van de Held n club. atïl' J. Stoll (Wit)D. Dissel (Zwart). 1. 34—29 20—25 gewoonlijk wordt hip* 19—23 of 17—22 gespeeld. 2. 40—34 14—20 3. 45—40 20—?. 4. 29X20 25X11 5. 32—28 ijt.. 6. 28X17 11X22 7. 37—32 7 f? 8. 41—37 15—20 9. 50—45 10. 46—41 5—10 11. 32—28 1'7 12. 28X17 11X22 13. 37—32 7 14. 4137 2025 sterker is hier 19—23 15. 3126 de inleiding van wits doel 15. 15—20 16. 37—31 'ia- het volgende was hier ook zeer sterk 16 27, 31X22, 18X27, 32X21 en 16X27 17. 3227 Wit heeft thans zijn doel be- reikt en de hekstelling is ontstaan. Het ver" volg laat echter zien, dat het zeer moeilik is dit te handhaven. 17. 2—7 18. 34—30 35yu 19. 39X30 19—23 20. 44—39 HCK ook 2328 kwam hier in aanmerking 21. 30—25 9—14 op bijv. 11—17 zóu wit dam kunnen halen door 2721 en 28—23 enz zwart haalt echter door 4450 eveneens dam" 22. 33—29 23X34 23. 39X30 Wit heeft een vrijwel ideale stelling weten te verkrijgen, mede ook door het ontbreken van hinderlijke schijven op 41 en 46. 23 19—23 24. 38—33 14-10 25. 25X14 19X10 26. 30—25 13-19, een sterke zet; zwart dreigt zich door 27—21 enz. te bevrijden. 27. 3329. Ook deze zet heeft geen resul. taat meer. 27. 23X34 28. 40X29 26-21' 29. 26X28 18—23 30. 29X18 12X21 Zooals dikwijls in de partij voorkomt, heeft de opgeslotene na het verbreken van de stelling het beste spel, zoo ook hier; de zwarte stelling laat zich makkelijker' op bouwen. 31. 31—26 10—14 32. 26X17 11X22 33. 45—40 4—9 34. 40—34 19—23 35. 42—38 14—19 36. 34—30 15-20 37. 25X14 9X20 38. 43—39 7-12 39. 39—33 8—13 40. 30—24 20X29 41. '33X24 19X30 42. 35X24 12-18 43. 36—31 3—9 de zwarte stelling is thans veel beter. 44. 2420 914? Sterker was hier wel 2329 of 222S, waardoor zwart een zeer sterke stelling verkrijgt. Ook 13—19 was hier zeer sterk. 45. 20X9 13X4 46. 38—33! 4—9 47. 47—41 9—13 48. 41—36 22—27! anders was 3127 enz. gevolgd. 49. 31X22 18X27 50. 49—43 6—11 51. 43—39 13—19 52. 39—34 19-24 53. 4842 2732, de remise brengende zet. Echter ook 11—17 is niet winnend, bijv. 11—17, 42—37,17—22, 37—31, 31—26, 27—32, 3631 enz. 54. 4237, de beste, op 3328 volgt 32—28 enz. met winst. 54. 32X41 55. 36X47 11—17 56. 47—42 17—22 57. 33—29 24X33 58. 3430, remise. III. Onderstaande stelling is eveneens een be kende partijslagzet en is uit een reeds eerder voorgekomen partij. S Zwart 13 schijven op 3, 6, 8, 11, 12, 13, 14 15, 18, 19, 23, 24 en 26. Wit 13 schijven op 27, 28, 30, 32, 33, 35, 3 38, 39, 42, 43, 48 en 49. Wit speelt en voert een winnende co binatie uit. GODSDIENSTIG APPEL AAN DE GRONINGER STUDENTEN. Binnenkort zal in de Groninger stu^en^en wereld de aandacht worden gevraagd vooi Godsdienstig Appèl, dat gehouden zal w op 19, 20 en 21 November a.s. Dit appèl wordt georganiseerd door Comité, bestaande uit studenten van ae uiteenloopende Protestant Chirstelijke gen. j( Het zal bestaan uit een drietal }ezinpe-pM. houden door resp. ds. S. H. &Van!aPr Pred. te Groningen; prof. dr. H. O. e„ hoogleeraar in de Psychiatrie te ötre den heer M. A. Krop, theol. cand. te o gen, over de onderwerpen: Nood. ie De bedoeling van dit appèl is, om m ninger Universitaire wereld een zo x' mogelijk Christelijk getuigenis te 3eva!' 10 centrale waarden van het Christendom geseculariseerde studentenwereld tveei naar voren te brengen. Doch de betekenis van dit Appèl „jir boven zijn oorspronkelijke opzet uit. A l g mer werd in andere Universiteitsste soortgelijke acties bereikt, dat sti'"en,en tot Vrijzinnig Christelijke tot Gercformeei zich in deze aaneenschaarden. Tot nu het steeds een kleine groep van (Je^ -'jogr lid die zo iets ondernamen, doch thans is jf. eerst een zo breed mogelijke samenwei ,,^eV renkt, welke voor het zo verdeelde Christendom in Nederland tot oen voorbeeld moge strekken. .^e* Dat de invloed van dit Godsdienstig 9 niet enkel tot Groningen beperkt M.> ^:jr verder blijken uit het feit, dat deze ^0 gen gedruk en in boekvorm uitgego worden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 18