Duizenden soldaten offeren in den R*K> Volksbond hun bloed DnDushkmd 3 Graad onder nul Nieuwe slag voor de neutralen Maar per soldaat slechts één druppel! Weer vliegtuigen boven de stelling Woensdag 22 November 1939 Tempo: 500 soldaten per uur Het groote nut van den Bloedgroepeeringsdienst in tijd van oorlog en voor de statistiek AMERICAN CIGARETTE Door maatregel van Engeland Men zij gewaarschuwd UlaaA q,aan ure keen? L Eén van de honderdduizenden Wonderlijke verhalen doen sedert enkele dagen in Den Helder de ronde, verhalen, waarin sprake is van lieden, die onze miltairen in de letterlijke be- teekenis van 't woord zouden „bloed- zuigen", lieden die als moderne vam piers neergestreken waren op de stel ling teneinde het hartebloed van „onze jongens" op te eischen. Verhalen, waarin sprake was van het aftappen van heele en halve liters bloed. De plaats des onheils was het ge bouw van den Roomsch Katholieken Volksbond aan de Molengracht. Het was daar, dat iederen dag weer hon derden en honderden militairen aan- den-loopenden-band hun edelste vocht moesten afstaan voor een doel, dat de volksmond bereids „transfusie" ge noemd had. Het leek ons goed eens op onderzoek te gaan, en uit te vinden, wat er eigenlijk daar in den Volksbond bij de „bloed-tappers" gebeurde; het resultaat van dit bezoek vindt U hieronder. Bij de wit-jassen. Voor het gebouw stonden auto's. Ze wa ren leeg en zij, die er mee vervoerd werden, waren binnen. Het waren er vele op dat oogenblik. Ver over de honderd. Goeddeels dienstplichtige miliciens, maar ook korpo raals, sergeants, onderofficieren en zelfs een kapitein vonden we ergens opgesteld. Alvorens aan den leider van den Bloed- groepeeringsdienst (dus niet transfusie- dienst!), den kapitein S. I. de Vries, bijzon derheden betreffende de werkzaamheden te vragen, hebben wij het „hol-van-den-leeuw betreden teneinde een globalen indruk te krij gen. Een kleine dertig witgejaste soldaten wa ren verspreid in de zaal, welke ingericht bleek tot bloed-hospitaal. Overal tafeltjes, bedekt met kleine glazen buisjes, met porceleinen bak jes, met flakkerende spiritusbranders en met fleschjes, waarin zich bloed bevond. Een druppel De „slachtoffers" stonden eribij. In tem po werden ze naar voren gehaald. In het goede licht gezet, hun oor met een watje, gedrenkt in ether, schoon gepoetst om daarna tot het „moment suprème" over te gaan. Meen niet lezer, dat dit bestond uit het aftappen van een pagr liter bloed. Het is zelfs geen liter... geen halve of kwart liter..., het offer dat „onze jon gens" van hun hartebloed moeten bren gen, is beduidend kleiner. Het gaat slechts om... 1 onnoozele druppel bloed. En dan nog maar een kleine druppel. Ziedaar, de heele operatie. Onder dé naald. Een voor een onder het mes... pardon, on der de naald. Of, zooals de officieele term luidt „even prikken". Het duurt dan ook maar even. Na de duizenden geprikten die reeds eerder voorgingen hebben deze jonge kerels een ongelooflijke handigheid gekregen om van iemand een druppel bloed te winnen. Het is zuiver „loopende-band-werk" geworden. Ma chinaal veegt men de oorlel schoon, machi naal wordt het naaldje in het militaire oor- lelletje geboord (gegarandeerd pijnloos!) en even machinaal vangt men het druppeltje le vensvocht op in een buisje. Dat is alles. Niets meer en niets minder. Teveel fantasie. Dat de fantasie sommigen der „jongens daarbij parten speelt, is geen sterveling te wij ten. Toch is het enkele malen, naar wij ver hamen, voorgekomen, dat er een. hetzij van de ether-lucht, hetzij van de fantastische voor stellingen, even tegen de vlakte sloeg. De ploeg die dit merkwaardige werk verricht Is een geschikte ploeg. Men merkt direct dat iedere functionnaris plezier in z'n werk heeft. En dat is wel verklaarbaar ook, want men begrijpt dat men hier iets doet voor de ge meenschap, dat men een doel nastreeft waar mede zoowel militarist als pacifist niets dan instemming kan betuigen. Omdat het vo°r een doel is, dat de gemeenschap ten goede kan komen. Doch daarover direct. De bedoeling. Het was kapitein de Vries, die ons daar na vertelde op welke wijze de dienst werkt, en wat men met de resultaten be oogt. Allereerst dan waarom juist hij deze functie bij den geneeskundigen dienst van de Nederlandsche weermacht vervult. De reden daarvan is, dat hij in een der Lon- densche ziekenhuizen in de praktijk de organisatie van een vrijwel gelijken dienst meemaakte. De bedoeling van den dienst is, de bloed groep te bepalen van de geheele Nederland sche weermacht. Van den oppersten bevel hebber tot den vergeten recruut in de binnen landen van Drenthe. Geen enkele ontkomt er aan! Allen leveren hun druppel. Van garnizoen tot garnizoen. In October is men, aan het werk getogen. Een ploeg van Ongeveer 30 man werd na strenge selectie uitgekozen, bestaande uit een leider, 2 officieren van gezondheid, admini stratief personeel en de opgeleide manschap pen. En toen trok men er, met autobussen, op uit. En men zal blijven trekken, nog ge durende verscheidene maanden, van garnizoen tot garnizoen, van stad tot stad, van bivak naar bivak. Totdat men de honderdduizenden der landmacht alle „geprikt" heeft. Amsterdam en Utrecht zijn reeds onder de „naald" geweest en sedert Zaterdag heeft de groep haar leger opgeslagen in den Volks bond, die van Roomsch-Katholiek vergader huis getransformeerd werd tot tijdelijke kli niek. Maar dan een kliniek, waar de humor niet ontbreekt, want het geheele „proces" vindt plaats onder de grootst mogelijke ge moedelijkheid, zoowel van de zijde der prik kers als van geprikten. Het is mogelijk dat ons leger in nabije of verre (hopenlijk zal dat overigens nimmer het geval zijn!) toekomst het land zal moeten ver dedigen. In dat geval zullen er zeker slacht offers zijn, waarbij wegens den aard hunner verwondingen of wegens ernstig bloedverlies tot bloedtransfusie moet worden overgegaan. Nu zal men weten, dat niet ieder persoon van het bloed van ieder ander voorzien kan wor den. Daarvoor wijkt de samenstelling te be langrijk af. Een onderzoek na de verwonding zou voorts te veel tijd in beslag nemen, ter wijl men daarna maar weer een geschikte per soon zou moeten vinden, wiens bloed overeen kwam met dat van het slachtoffer. Vier bloed-groepen. Dank zij dezen nieuwen dienst vindt men nu in het oorlogszakboekje van ieder dienst plichtige bij de Marine geschiedde dit reeds enkele jaren geleden) een letter, aangevende de bloedgroep van den eigenaar. Er zijn een viertal groepen: respectievelijk AB, A, B en O. Laat ons thans de eerste faze beschrijven van dit onderzoek. De soldaten, waarvan er deze week reeds verscheidene duizenden per autobus aangevoerd werden naar de Molen gracht, treden binnen en geven een kaart af, waarop hun naam, rang, leeftijd, geboorte datum en woonplaats bij groot verlof in voor komen. 500 Man per uur. Even later vindt de manipulatie met het oorlelletje plaats: met een scherpe naald, van zeer fijn gepolijst staal, wordt een prik gegeven, en de druppel vangt men op in een dun glazen buisje, waarin zich reeds een vloeistof bevindt die stol ling tegengaat. Dat men reeds over een bijzondere routine beschikt wordt bewezen door het feit dat men werkt op een capa citeit van gemiddeld... 500 man per uur. Men heeft dus des morgens een groot aan tal buisjes met 1 druppel bloed, die doof elk laborant verzameld worden op een apart blok, zoodat men weet van wien het bloed in kwestie is geweest. De dan volgende behandeling bestaat uit het uitgieten van het verdund zijnde bloed op een porceleinen tegeltje, waarna een druppel test serum A en B toegevoegd wordt. Beide drup pels worden gemengd en met het b'oote oog kan men dan duidelijk de reactie zien. Er wordt op 4 verschillende manieren gereageerd,- en het bloed wordt dus ook in 4 verschillende groepen onderverdeeld. Een der 4 soorten, aangeduid door de reeds genoemde letters, wordt dus in het oorlogszakboekje aangetee- kend terwijl de aanteekening eveneens gezet wordt op de kaart van den militair, die deze bewaart wanneer hij zijn zakboekje later in levert. Belangrijke gegevens. Na de bepaling door den bloedgroepee- ringsdienst worden de gegevens nog over genomen op een groote kaart voor de aan gelegde carthoteek, en welke kaart uiter aard van de grootste beteekenis is uit statistisch oogpunt. Na de mobilisatie toch kan men daarop de bloedgroepen zien van eenige honderdduizenden Nederlanders, van een belangrijk deel van het volk dus. Wil b.v. het Heldersche gemeentebestuur, of het Roode Kruis later zijn voordeel doen met die gegevens, dan kunnen deze in stanties daarvan profiteeren. Ziedaar het nut in vredestijd. Gisteren is men met Den Helder klaar ge komen, en vandaag gaat het met de bussen naar buiten. Het laboratorium neemt men ge deeltelijk mee, maar 's middags keert men weer naar het gebouw van den Volksbond terug ten einde het onderzoek aldaar voort te zetten. Het onderzoek van de jongens die in den polder liggen, bij de duinen, kortom overal waar ze hun bivak hebben opgeslagen. 1 Druppel bloed wordt met 1 druppel serum vermengd, teneinde de reactie te bepalen. Nog honderdduizenden zullen aan de beurt moeten komen, maar zij behoeven voor de „operatie" niet de minste vrees te koesteren. Integendeel, onder de „naald" van zulke humane collega's kan men het eerder als een niet ongenoeglijke afwis seling zien in het misschien een enkele maal eens wat eentonige soldatenleven. Daaroni: offer Uw druppel bloed met vreugde soldaten en weest van het nut van het onderzoek tenvolle overtuigd! De stad tot tweemaal toe op geschrikt. Nauwelijks was men feitelijk bekomen van de sensaties van de eerste duidelijk zicht- en hoorbare actie van het anti-luchtdoelgeschut om de stelling van Den Helder op Maandag avond, of wederom mocht men gisterenavond het twijfelachtige genoegen smaken een der gelijke actie mee te maken. De eerste maal was dat te omstreeks half tien. Plotseling hoorde men het geschut weer op verschillende plaatsen rondom de stelling losbranden, en even later vlogen de deuren in alle deelen der stad open, en zag men de be woners in groepjes datgene gadeslaan, wat zich in de lucht afspeelde. Ditmaal kon men wel degelijk een vlieg tuig hooren. Maar het geluid was uiterst zwak, zoodat men kan aannemen, dat het toe stel op zeer groote hoogte geweest moet zijn. Temeer waar de stralen der zoeklichten, on danks het uiterst verre zicht (de vrieslucht was volmaakt wolkloos) o.i. er niet in ge slaagd zijn den ongewenschten gast in hun bundels te krijgen. Het was weer datzelfde boeiende schouw spel als den avond ervoor. Weer de elkaar kruisende lichtarmen, weer dat zoe kend aftasten van den hemelkoepel; nu eens cirkelden de bundels in groote snel heid het luchtruim af, dan weer kropen de stralen langzaam langs het duistere hemelgewelf, waaraan tienduizenden ster ren te twinkelen stonden. En intusschen dreunde het geschut. Telkens hoorde men enkele seconden na het lichtschijnsel van het afvuren de losbarsting; men kon de granaten hooren weggieren om dan weer even later de ontploffing van het pro jectie, honderden meters hoog, te hoo ren en... te zien. Want duidelijk teeken den zich de witte wolkjes tegen den on- bewolkten hemel af. Het duurde ongeveer een 20 minuten, dat de batterijen en de zoeklichten in actie ble ven. Een vijftal stralen poogden het toestel te vangen, maar spoedig verstierf het zwakke geronk en was het einde daar. Om half 11 beleefde men de herhaling. Weer dreunde het geschut over de stad en weer bleek zich een toestel in het luchtruim in de omgeving van de stelling te bevinden. Weer gedurende een tiental minuten poog den zoeklichten het toestel in hun stralen te vangen, maar ook ditmaal zal dit waarschijn lijk te hoog geweest zijn. Burgerlijke Stand van Den Helder AVERLEDEN: Wed. J. Gauw, geb. M. de Bie, 84 jaar. Vanmorgen, toen wij naar kantoor fietsten, was de wereld gedeeltelijk wit. Er lag rijp op de takken der boomen en np de heesters in de voortuintjes. Men trok z'n kraag op en was blij z'n hand schoenen niet vergeten te hebben. De bruggen waren wit, de kanaalkanten waren bedekt met een soort sprei van uiterst fijn kantwerk en over menige plas lag een min of meer dikke korst ijs. Het had dan ook inderdaad gevroren en ditmaal voor het eerst was het geen onschuldig nachtvorstje. Integendeel, bij informatie aan het weer kundig ob servatorium deelde men ons mede, dat de minimum-temperatuur vannacht ge weest was 3'/2 graad onder het 0-punt. Om kwart voor zes was de tempera tuur nog 1,3 graad onder 0 en om 8 u. 0.4 graad onder het vriespunt. Voor de eerste maal dus een flinke vriesnacht. De neutrale landen zijn al in vele op zichten gedupeerd door den oorlog. Ver schillende schepen van landen, die met den oorlog niets uitstaande hebben, zijn slachtoffer geworden van de oorlogs methoden der strijdende partijen. Dit was reeds aanleiding, dat enkele groote scheep vaartmaatschappijen besloten hun kost baarste materiaal buiten de oorlogszone te houden en van Napels af met kleinere schepen naar Nederland te varen. Ont zaggelijke premies moeten voor molest- verzekering betaald worden en zoo worden de lasten, die direct op de neutralen ge legd worden, tengevolge van dezen oorlog ondraaglijk zwaar. Het risico van het varen wordt met den dag grooter en vooral na de ramp met de „Simon Bolivar" zal menigen zeeman den moed ontzinken om zijn gevaarlijk werk voort tezetten. Een nieuwe slag voor de neutrale scheep vaart staat voor de deur. Chamberlain heeft gisteren in het Lagerhuis aangekondigd, dat Engeland, naar aanleiding van het leggen van mijnen op scheepvaartroutes, zonder waar schuwing, exporten van Duitschen oorsprong of van Duitsche eigenaars op zee in beslag zal laten nemen. Engeland neemt dus priori aan, dat de mijnen, hoewel dit niet is uitge maakt, van Duitschen oorsprong zijn. Het motiveert deze meening met er op te wijzen, dat het waanzin zou zijn, als Engeland op deze wijze zijn eigen scheepvaart zou vernie tigen. Inderdaad zou dit wel dwaas zijn. En geland heeft er alleen maar nadeel van als de scheepvaart voor het eigen land belemmerd wordt. Het remt daardoor den .eigen aanvoer en zorgt ervoor, dat de schepen een andere route zoeken. Wie echter het sterkst gedupeerd wor den door dezen maatregel zijn de neu trale landen en niet in het minst ons land, dat tal van export-artikelen van Duitsch- iand vervoert. Engeland overtreedt daar mee een verdrag en brengt onze positie in meer gevaar. Want niet alleen dat deze maatregel groot financieel nadeel met zich brengt, doch Duitschland kan er straks een argument in vinden, dat de neutrale staten hun neutraliteit schenden als zij, hoewel door overmacht gedwongen, Duitsche exportartikelen door Engeland in beslag laat nemen. Reeds nu wees een Duitsche persstem in die richting. De neutrale staten trachten zich afzijdig te houden van het conflict, het is hun ernstige bedoeling, doch de maatregelen van beide kanten der strijdende partijen.genomen, ma ken hun het leven wel moeilijk. Als deze strijd lang zal dureh, beteekent dit ook voor ons land, in economisch opzicht, een ontzaggelijk groot nadeel. Natuurlijk zal onze regeering tegen dezen onrechtmatigen maatregel van Engeland pro testeeren. Men zal echter wel, zooals bij vorige protesten, dit naast zich neerleggen, met de verontschuldiging, dat men voor eigen lijfs behoud daartoe gedwongen is. Gisteren heeft een bewoonster van onze stad, toen ze in een winkel geld wisselde, na inkoopen te hebben gedaan, o.m. een geldstuk teruggehad, dat een halve gulden zou zijn, doch dat bij thuiskomst een gasmetermunt bleek te zijn. In andere steden schijnt deze „vergissing" ook nogal eens gemaakt te worden, zoodat men goed doet op de halve guldens te letten. BIOSCOPEN: Rialto, Spoorstraat, acht uur: „Midnight". Tivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur: Éénmaal „Yes", éénmaal „No." en „Amor op de Ranch". Witte-Bioscoop, Koningstraat, acht uur: „Filmstudio-geheimen". Heden: Luth. Kerk, 8 u. Prot. Chr. Reclasseerings- avond. Evangelisatiegebouw, Palmstraat 8 u. Ma- ranatha-conferentie. Casino, 8.30 uur: Tweede Marine-concert. Donderdag 23 November. Evangelisatiegebouw, Palmstraat, 8 u.Ma- ranatha-conferentie. Casino, 8.15 uur: Concert „Winnubst". Barometerstand Den Helder: 775.6 Max. temp. lucht 8 uur: o.4 Laagste temp.: 1.3 Windrichting; O.Z.O. kracht: 2 Licht op4.29

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 13