De Brabantsche Brief:
x.n.u.n.
van
verleden
Uoet&al
In ons district
Radioprogramma
IS bÏÏ5£L"V™s"""
Zaterdag 2 December 1939
Vierde blad
van het
SDe teAAit ktaMtAA
Ulvenhout, 30 Nov. 1939.
,Amico,
We geraken in den
Advent. En daarmee
komt veur ons, boe
renvolk, 'n rustig tij
aan, zoo tot Drieko
ningen omtrent.
Den winterzaai is
gedaan, op den akker
valt veurloopig wei
nig te karweien. Nie
veul anders, dan el-
ken dag 'n kruiwa-
gentje kool uitdoen,
'nen zak spruiten, 'n
mand winterpeeën en
zoo, sjuust genogt veur eenen gank langs de
klantjes. Mee dieën arbeid is 't wel gebeurd
buiten.
De Wei? Kijken we veureerst nie meer aan;
tenminste zoo lank er gin hoogwater komt.
De beesten staan gestald; voeierkoken, mel-
ken, uitmesten, 't zijn allegaar werkzaam-
hedens, die binnen of op den erf gebeuren.
Wij gaan in den „winterslaap". Maar
amico, vat dat nou weer nie te sjecuur op:
'nen boer is ginnen kikvorsch en z'n bedrijf
gin kermistent. Daar valt op 'n hofsteê altij
wat te schaften. De verkens, de runders, de
peerden ze vragen van uur tot uur oewen
goeien zurg. Ja, den kiepenstouw zelfs eischt
meer den winterdag verzurging.
Oew klanten zurgenkinders! 't Heele jaar
deur! Enne... ik spreek daarmee gin kwaad
die worden er nie gemakkelijker op, mee
de jaren.
Neem gerust van me aan, de goeie nie
te na gesproken 't vrouwvolk wierd veul
lastig! 'k Heb er altij goed mee overweg ge
kund, dat mag ik eigens zeggen, maar van
daag...? 'k Beschouw 't dikkels als 'nen mee
valler, wanneer d'n kearel aan de deur komt.
De vrouw is alles te duur en... te klein. Ze
wil veul, heel veul veur 'n klein bietje. Dat
wil zeggen: als t' den groentenboer en bakke
betreft. Ik hoor t minste van den Fielp dezelf
de bezwaren. Z'n franskes zijn altij te klein, in
z'nen krentenmik zitten altij te weinig kren
ten, z'n koekskes zijn te zwaar in 'n ons.
Maare... en dat wou 'k 'ns gezeed hebben
g'had: als ik de advertentiepagina's in de
krant en de etalazie's zie, dan... nou, dan krijg
ik wel 'ns den kriebel als 'n klantje me weer
bepingelt op éénen cent!
Versta me goed: ik gaai deuze week nie op
de wefkes afgeven! Maar daar is zoo schrik
kelijk veul dwaling op de weareld. In de „sa-
men"-leving.. En om deus verzuchtend ge
dacht terug te brengen tot 'n veurbeeid van
kleinsten vurm (want wij, kleine kwiebuskes,
wij zien mee ons kippige oogen en kleine ver
stand te onvolkomen om zelfs over 'n fiets-
ongelukske 'n sjuuste verklaring te kunnen
geven vraag 't den Rechters! Toch maken
we.w e a r e ld-oorlogen.ik zeg, om deus
verzuchtend gedacht, dat er zoo bar veul dwa
ling is, terug te brengen tot 'n veurbeeid van
kleinsten vurm: waarom is 'nen savoyenkool,
dien 'k mee twee handen vast mot houwen en
waarvan 'n heel gezin z'n eigen zat kan
schransen, waarom is zoo 'nen bonk voedsel
veur elf centen 'nen cent te duur; en waarom
zgn 'n hoeike, zijen kousen, corsetten, gewater
golfde krullekes, zijen hemmeks, diffrente-
kleuren schoentjes, nagellak, poudres, al
zulk gerei dat gemist kan worden nooit te
duur? Dieën kool is veur alle gezinslejen en
kost 11 cent. Dieë anderen rommel is veur de
vrouw-alleen en kost 11 reksdaalders!
Is dat hopelooze dwaling, of nie? Elf centen
om den dokter buiten de deur te houwen is
'nen cent te duur. Elf reksdaalders om den
echtscheidingsadvocaat binnen te halen is „te
g^66f
Zeg nou nie: „Dré, ge overdrijft." Ginnen
eenen verstandigen man eischt van z'n vrouw,
dat ze over straat gaat als 'n filmmeid. Gin
een vrouw die er eigen zoo toetakelt („op-
FEUILLETON
Naar 't Engelsch vaa A. W. Marchmont
42.
Hij stak een lucifer aan om te kunnen zien
waar de deur was en klopte toen kort en
krachtig op het paneel.
„Ja, wat is er?" kwam Dessies stem van de
andere zijde.
„Ik moet u spreken."
„Zeg dan waar wat u te zeggen hebt. Er is
hier niemand anders."
„Kom eruit. Ik heb nieuws voor u. Ikheb u
gezegd dat u uw vrijheid terug krijgt.
„Ik herhaal dat ik liever blijf waar ik ben.
Waarom bent u alleen?"
„Sir Edmund moest nog even weg.
„U spreekt de waarheid niet en ik ver
onderstel dat u hier bent met duistere be
doelingen ten behoeve van uzelf. Sir Edmund
heeft me zelf nog geen half uur geleden gezegd
dat hij uit moest, maar u weet blijkbaar niet,
wat er gebeurd is, sinds u bent weggegaan De
deur die u hebt opengebroken, was van bin
nen gesloten. Hij heeft me zelf de sleutel ge
geven, als bewijs, dat hij mij geen kwaad zal
doen. En de revolver die ik heb, heeft hij me
ook gegeven, om op hem te schieten as ij
zou probeeren mij lastig te vallen. Dus he
duidelijk dat u liegt en als u bij mij durft
komen, moet u de gevolgen maar ondervinden.
Ik zal de deur openen, zoodra ik Sir Edmund
Landales stem hoor en geen seconde eerder.
De Montalt slikte een verwenschmg in en
hij ondernam een venijnigen aanval op e us
schendeur. Weldra begon deze te wijken en
teen werd hij voorzichtiger. Hij was niet van
zins het meisje de kans te geven op hem te
schieten, hoewel hij geen hoogen dunk had van
haar vaardigheid met een vuurwapen.
„Ik kan nu ieder oogenblik de deur open-
krijgen," waarschuwde hij dreigend. „IK Den
maakt") veur haren eigen man. En als ge dat
nog nie gelooft, dan zijn er de statistieken over
echtscheiding nog...!
En... de erm geprocedeerde manskearels, die
nie op tijd den moed hadden huilie onverstan
dig wefke, meegeslept in die kookende wea-
relddwalihg, haar geverfd toetje te wasschen!
Vraag 't dien kearels!
Maar genogt. Ik wil maar gezeed hebben
g'had: wij spendeeren ons geld verkeerd. Ja,
wij kearels ook! D'n minister van de.Engelsche
geldlaai heeft 't verlejen week gezeed: „deu-
zen oorlog is d'n duurste die er ooit gevoerd
is!"
Wiedes! 't Is toch 'nen mekanieken oorlog!
Zelfs Trui doodgewone (goddank) doodge
wone boerin zelfs mijnen toetelöeris heeft
daar haren kijk op.
„Ga maar na", zee ze verlejen week als den
Fielp op 'nen avond was komen aansteken:
„tel 't maar op oew tien vingers uit! 'Nen
handveger en 'nen goeie kost 'n kwartje.
'Nen stofzuiger 'n paar honderd gulden. Veur
éénen stofzuiger", zee Trui: „koopt ge dus 'n
duuzend handvegers! Maaar..." gong ze wijer:
„gin één vrouw, al is ze nog zoo proper, die
duuzend handvegers verslet, dan mocht ze wel
vijfhonderd jaar worden. Maar stofzuigers,
nou, die kan ze 'r wel drie aan in haar leven.
Alleen om 'r karpetje proper te houwen spen
deert ze dus, nou 't mekaniek gebeurt, twee
drie duuzend keer zooveul méér geld, dan
vroeger!"
Zoo is 't toch, amico!
En nou weet ik, wat gij zeggen gaat:
„zoo'nen stofzuiger is toch maar onmisbaar!"
Ja! Ge hebt gelijk! Wij laten de vrouw nie
op haar knieën den grond schuieren, mee 'r
neus boven 't stof, als 't anders gebeuren kan.
Dieën stofzuiger is onmisbaar!
Hij is „alleen maar"... veur de stofzuigster
tweeduuzend keeren te duur, want haren ploe
terenden man verdient nie tweeduuzend keer
zooveul geld als vroeger!
Zoo is 't heele leven ingericht. Van 'nen
watergolfkrullenkop tot 'nen weareldoorlog:
't is veur ons te duur! Veul te duur! Duuzen-
den keeren te duur! We kunnen 't nie betalen.
Nie mee ons bietje geld, noch mee onze ziels
kracht, die de ellende, die over ons leven
kwam, nie meer dragen kan.
Wij gaan gebukt onder de „onmisbare" din
gen, die onbetaalbaar zijn.
Legers, die lijk den handveger gemekani-
seerd zijn, kunnen we nie meer betalen. En
toch ze zijn onmisbaar!
Want als d'n vijand, van kop tot teen, ge-
mekaniseerd en gemotoriseerd is, dan kan de
teugenpartij al nie minder doen halen waar
halen!
Soldaten zijn gin soldaten meer. 't Zijn tech
nici. Trui zegt: ,,'nen soldaat is vandaag 'nen
oorlogssmid, 'nen gevechtsmonteur op de
stoomfiets."
En, waar of nie? den stofzuiger neemt
't vuil heel wat beter op, dan zoo'nen hand
schuier!
Want:
„Dames en heeren, hier volgt eerst een
extra uitzending van het A.N.P. Daarna zet
ten wij onze ,vroolijke gramofoonplaatjes
voort."
„Dames en heeren, hier volgt een... extra...
uitzending van het A...N...P... Publicatie, in
welken vóórm... ook, is verbode! Uitzending
voor het Algemeen Programma. Zoojuist be
reikt ons het be-richt, dat het... tienduuzend
ton groote koopvaardijschip „Naar de Blixum",
dat opweg was naar... Nederr-land, onder de...
Oos-te-lijke kkust van Enge-land op een
mijnn... isgeloope en... gezzonke. Tweehon
derd opvvarende... worden vèr. Mist. Nadere
bijzonderhede ont-breke nog. Goeden-middag...
Damesenheeren".
„Dames en heeren, hier zijn we weer. Loetje
Bend vervolgt ons programma met „Heide-
wietska", Poolidoor Bee Zet tweehonderdacht-
ennegentigduizend zeuvenhonderd vijfentwin
tig tweenegenacht, zeuven tweevijfHeide-
wietska!"
Honderden families in rouw, duuzenden in
ondragelijken angst, 'n schip van tien, twin
tig millioen wèèrde naar den kelder, 'n lading
van tonnen gouds naar den bojem der zee...
„Heidewietska, vooruit geef gas, al dat ge
treuzel komt nie meer te pas!"
Eén mijntje, éénen plof, pats! millioenen
aan geld en honderden menschenlevens!
Amico, kan 't Menschdom dieën „mekaniek"
betalen? Hoe... „goed" ie ook werkt? Hoe
„onmisbaar" ie ook is?
Kunnen we dat blijven betalen mee ons
bietje geld? En wat nog veul zwaarder weegt:
kunnen we dat blijven torsen mee de kracht
van ons zielement?
We gaan gebukt onder de „onmisbare" din
gen, die onbetaalbaar zijn.
Ik heb en tóch, ik bedoelde daar gin
kwaad mee al aangetoond wat in 't huis
houwentje de... vrouw kost. Maar daar zijn
meer „dingen", die te zwaar op 't gezinsleven
drukken! 't Heele huishouwelijke werk is ge-
mekaniseerd. Alles „werkt" op gas en elec-
triek. 't Werme water loopt „zoomaar" uit den
muur. 't Onske ham en 't fleschke melk wordt
's zomers frisch gehouwen in de electrische
koelkast. Kachels? Stofnesten meneer! Cen-
trale verwenning, da's je ware. „Met dat
dunne zijden ondergoed, noodig voor „melijn
heb ik 's winters toch 'n bontjas..." Och-neee,
da's wéér de vrouw. Auto s, stoom- en ge
wone fietsen veur de kinders... allemaal „on
misbare" dingen. Ge hebt gelijk, amico! Groot
gelijk! 't Is allegaar „onmisbaar". Maar 't is
nie te betalen!
't Is ook nie uit te winnen mee éénen cent
op 'nen savoyenkool of op 'n brood.
En toch: zoo leven we, zoo voeren we oor
log. D'n onmisbaren mekaniek is 'n wonderlijk
ding, maar onbetaalbaar! 't Gemakkelijk ge
worden leven onmogelijk!
Waar mot dat op uitdraaien?
Op „de" overwinning, zeggen de diepel-
maten.
Op 'n algemeene revolutie, zeggen anderen.
Kan zijn! Maar da's gin oplossing, 'n Alge
meene revolutie is maar 'n verandering van
bazen in de eigenste snertzooi, die we van
de zaak der samenleving hebben gemokt.
'n Zaak, waarin alles, alles onbetaalbaar is
geworden! Van de vrouw tot en met den oor
log toe: 't Is te zwaar veur onze geldelijke en
veur onze innerlijke krachten.
Of ik weet waar 't naar toe mot?
Neeë! Daar ben 'k te stom veur.
't Is mee 'nen Vaderons nie goed te bidden.
Mee gin duuzend. Mee gin millioen rozen-
hoeikes krijgen we 't gedaan, dat de mijnen
nie ontploffen.
„Maar we krijgen er misschien den Vrede
mee", zult ge teugenspreken. Zekers, amico.
Maar ik heb nou geleerd tussehen twee wae-
reldoorlogen in: den Vrede is veurbereiding
tot oolog! En daar zijn heel wat grootere
mannen dan ik, egroentenboer, die datzelfde
zeggen!
Eén ding weet Ik wel en'k heb dat al 'ns
mee aan oe geschreven g'had: deus meka-
nieke leven kunnen we mee gin dollars, gin
ponden en mee gin guldens blijven betalen
Ik kan veur 'nen bos peeën gin honderd
gulden vragen. Toch zou ik die langzamer
hand noodig hebben, om m'n belastingen e
voldoen, om m'n bedrijf te mekaniseeren en
wat „onmisbare" dingen aan te schaffen.
Gij kunt uwen boekhouder gin honderdduu-
zend gulden tractement geven, om deuzen
mensch 't leven 'n bietje mogelijk te maken.
En bij te laten dragen in „den duursten oor
log, ooit gevoerd."
Ik mot oe zeggen, da'k nie begrijp hoe de
Groote Mannen" de toekomst zien.
Maar wél heb ik zoo'n vaag ideeke, dat zij
op dat punt even stom zijfi als ik.
't „Gemakkelijke", 't gemekaniseerde leven,
van zijnen schoonheidstechniek tot zijnen oor
logstechniek, van zijnen „Beauty-Cult" (waar
'nen boer al gin verstajum van krijgt) tot
zijnen grandioozen vernielingscultuur, dat ge
makkelijke leven, waarin vandaag minder
krachtsinspanning noodig is om honderd mil
lioen weerde den grond in te boren, dan vroe
ger noodig was om 'nen vloer aan te vegen, ik
zeg: deus Gemakkelijke Leven is zoo onnoeme
lijk zwaar en moeilijk geknoeid, gemekani-
seerd, dat... dat bidden nie meer helpen kén,
want elk gebedeke vraagt Onzenlievenheer om
„het" Wonder! Het wonder, om de weareld
terug te draaien naar 't steenen tijdperk, toen
den oorlog nog handwerk was!
Maar ondertusschen vraagt den braven
mensch aan zijnen Schepper, om 't moeilijke
leven deur geholpen te worden, „want, God,
eigens kan ik niemeer!"
Zou dan misschien in deus gebeden zelfken
nis, in de totale zelfvernedering uiteindelijk de
oplossing komen
Ik, stommen boer, ik geloof dat!
DRfi.
Daar van het wedstrijdprogramma van
Zondag j.1. slechts 2 wedstrijden doorgang
hebben gevonden, heeft de K.N.V.B. het
verstandige besluit genomen voor afd.
I en II het zelfde programma, met uit
zondering van de 2 genoemde wedstrij
den natuurlijk, opnieuw vast te stellen.
Zoodat we ons ditmaal voor de gemakke
lijke taak zien gesteld slechts even aan
deze wedstrijden en waar noodig aai onze
prognostiek van vorige week te herinne
ren.
Afdeeling I.
Ajax—Haarlem; DWS—'t Gooi; KFC
VSV; ADO—DOS.
Afdeeling n.
Hermes DVSFejjenoord; HBS—Sparta;
VUC—DFC; DHC—Xerxes; CVV—RFC.
De twee eerstgenoemde wedstrijden zijn de
belangrijkste; vooral bij HBS—Sparta za'. het
spannen!
Afdeeling III.
Wederom heeft afd. III een grooten wed
strijd, n.1. HeraclesHengelo, de huidige num
mers 1 en 2 van de ranglijst. Het komt ons
voor, dat de Heracllieden geducht voor de
blauwhemden zullen moeten oppassen.
Go Ahead zal haar papieren weer wat ver
beteren door de Enschedesche Boys te ver
slaan. Ook Enschede en Tubantia achten we
tot overwinningen in staat, daar resp. Quick
en Wageningen op bezoek komen. NEC
AGOVV wordt een aardige wedstrijd, waarin
de thuisclub de beste kansen heeft.
Afdeeling IV.
Leider NO AD voorspellen we een moeilijken
wedstrijd tegen MVV in Maastricht. Maar ook
haar grootste concurrente, Juliana, heeft nog
lang niet gewonnen van PSV (in Eindhoven).
Limburgia zal het niet kunnen bolwerken
tegen het bezoekende Willem II, evenmin als
Roermond tegen BW. Helmond zien we op
eigen terrein verliezen van Eindhoven, maar
LONGANAC wordt een dubbeltje op z'n
kant.
Afdeeling V.
In Assen vindt de ontmoeting tussehen de
huidige kampioen en de kampioen-in-spé
plaats. Het is jammer, dat Achilles zoo met
invallers sukkelt, anders zou het een span
nende wedstrijd worden. Onder de gegeven
omstandigheden zal het wel op een zege voor
GVAV uitloopen.
Be Quick krijgt wederom een goede kans op
de beide punten, want Veendam is in uitwed
strijden niet zoo sterk als thuis. Heerenveen
zal zich geen twee keer achter elkaar laten
verrassen en daarom voorspellen we WVV
weinig succes bij haar bezoek aan de Heeren-
veeners. Sneek wint van Leeuwarden. Veloci-
tas zal het tegen HSC niet verder brengen
dan een gelijk spel.
Afdeeling I, klasse B.
AlcmariaHRC is gespeeld, zoodat voor
morgen vijf wedstrijden te boek staan. Eén
daarvan is HeledrZFC, waarvan we vorige
week zeiden, dat deze wedstrijd niet bij voor
baat door een vinnig strijdend Helder-team
verloren is. We handhaven deze prognose, ook
al zal Spierenburg niet meer van de partij
kunnen zijn.
SuccesWFC is een soortgelijke wedstrijd
als HelderZFC, zoodat we de Wieringers de
zelfde kansen toekennen. West FrisiaZaan
dijk en PurmersteijnHollandia zijn 2 wed
strijden, waarvan we ditmaal niets te zeg
gen hebben. Alleen over de Boys willen we 't
nog even hebben: zij gaan n.1. op bezoek bij
OSV en nu zijn we zeer benieuwd, of de rood-
witten nog mee willen tellen, ja of neen. Deze
wedstrijd zal daar n.1. een antwoord óp geven.
ZONDAG 3 DECEMBER 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
8.30 KRO. 9.30 NCRV. 12.15 KRO. 5.00
NCRV. 7.45—11.30 KRO.
8.30 Morgenwijding.
9.30 Gewijde muziek (gr.pl.)'.
9.50 Gereformeerde Kerkdienst. Hierna: Ge
wijde muziek (gr.pl.).
12.15 Causerie over Java.
12.45 Berichten ANP.
1,00 Boekbespreking.
1.20 Rococo-octet.
1.35 Gramofoonmuziek.
I.45 Rococo-octet.
2.00 Godsdienstonderricht.
2.30 KRO-orkest.
3.00 Cello en piano (3.203.40 Reportage).
4.00 Ziekenlof.
5.00 Gewijde muziek (gr.pl.).
5.50 Nederlands Hervormde Kerkdienst. Hier
na: Gewijde muziek (gr.pl.).
7.45 Berichten.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 Vroolijk programma.
9.00 KRO-orkest.
9.45 Radiotooneel.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Epiloog.
II.0011.30 Esperantolezing,
Hilversum II. 301.5 m.
8.55 VARA. 10.00 VPRO. 12.00 AVRO. 5.00
VPRO. 5.30 VARA. 8.0012.00 AVRO.
8.55 Gramofoonmuizek.
9.00 Berichten.
9.05 Tuinbouwpraatje.
9.30 Gramofoonmuziek
10.00 Zondagsschool. xr «„.u-dienst
10.30 Vrijzinnig Protestantsche Kerkdienst.
12.00 Cyclus „Onze Weermacht
12 25 Gramofoonmuziek.
12 45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
1.00 Het Puszta-orkest.
1.30 Causerie: „Een gesporken mailbrief
1.50 Gramofoonmuziek.
I.55 Causerie: „Het Welpenverhaal
2,oo2.27 Boekbespreking.
2.30 Concertgebouw-orkest en solisten,
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 Friesch programma.
4.30 Causerie: „Strategie van dezen oorlog
4.50 Sportnieuws ANP. Gramofoonmuziek.
5.00 Gesprekken met luisteraars.
5.30 Voor de kinderen.
6.00 Bravour en Charme.
6.30 Causerie: „Voetballiefhebbers, kent U ce
spelregels?"
6.55 Sportnieuws ANP.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Schuldig of onschuldig?
7.30 Het Rosian-orkset.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen, reportage
8.25 Omroeporkest en solisten.
8.25 Toespraak: „Eerste stortingshalfjaar
1940 met rente".
9.30 Raditooneel met muziek.
10.00 AVRO-Amusementsorkest en solisten.
II.00 Berichten ANP, hierna tot 12.00 AVRO-
Dansorkest.
MAANDAG 4 DECEIMBER 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
NCRV-uitzending.
8.00 Berichten ANP.
8.05, Schriftlezing, meditatie.
8.20 Gramofoonmuziek (9.309.40 Geluk-
wenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Christ. lectuur.
11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek (Om 12.30 Ber. ANP)
I.00 Revida-sextet en gramofoonmuziek,
2.00 Schooluitzending.
2.352.55 Revida-sextet.
3.00 Causerie over kamerplanten,
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.15 Voor de kinderen.
6.20 Vragenuurtje (7.007.15 Berichten).
7.45 Causerie over koperzagen.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Berich-
ten. Hierna: Toespraak „De N.C.R.V. als
middel voor de uitbreiding van Gods Ko
ninkrijk".
8.15 Gramofoonmuziek.
8.45 Causerie: „Het komende Kerstfeest".
9.15 Gemengde Zangvereeniging „Tavenu" en
het Collegium Musicorum".
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Orgelspel.
II.15 Gramofoonmuziek.
ca. 11.5012.00 Schriftlezing.
Hilversum II. 301.5 m.
Algemeen programma, verzorgd door de
VARA. 10.00—10.20 v.m. VPRO.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Pianovoordracht.
11.10 Declamatie.
11.30 Gramofoonmuziek.
12.20 VARA-orkest.
12.40 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP.
12.55 VARA-orkest.
I.151.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Zang en orgel.
3.00 Declamatie.
3.30 Viool en piano en gramofoonmuziek,
4.10 Gramofoonmuziek.
4.30 Voor de kinderen.
6.006.25 Orgelspel.
6.30 Het Rosian-orkest.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Voor de niet meer leerplichtige jeugd.
7.25 Gramofoonmuziek.
7.30 VARA-orkest.
8.03 Berichten ANP.
8.15 VARA-orkest.
9.00 De Ramblers.
10.00 Zang en piano.
10.15 Residentie-orkest.
II.00 Berichten ANP.
111012.00 Gramofoonmuziek.
niet in de stemming om de spot met me te
laten drijven. Ik heb haast. Geef de robijnen,
dan krijgt u uw vrijheid terug."
„Ik heb ze niet meer," zei Dossie.
„Dat geloof ik niet. U had ze bij u toen u
hierheen kwam. Dat weet ik."
„Ik heb ze aan sir Edmund Landale gege
ven, als u ze van hem kunt krijgen, wees er
dan gelukkig mee. Ik heb hem verteld hoe ik
er aan gekomen ben, omdat ik het noodig
vond dat hij uw motief om mij hierheen te
lokken en hem voor te liegen, zou kennen".
„Op dat oogenblik werd er heftig aan de
voordeur gebeld en het galmende geluid
echode spookachtig naar boven.
De Montalt schrok en stiet een ruwe krach
term uit. Dat was Landale natuurlijk, die
terug was gekomen en de straat deur gegren
deld vond. Wat er nu gedaan moest worden,
diende onmiddellijk te gebeuren.
Eén krachtige ruk met het breekijzer en de
deur was open, maar Dessie had elk meubel
stuk, dat ze van zijn plaats had kunnen krij
gen, als een barricade tegen de deur gescho
ven en toen de Franschman dit merkte, kende
zijn woede géén grenzen. Hij brak uit in een
stortvloed van scheldwoorden en probeerde
zich een weg door de opgestapelde meubel
stukken te banen.
„Het heeft geen zin om binnen te komen,"
riep het meisje opgewonden. „Ik heb immers
gezegd dat ik de steenen aan sir Edmund- ge
geven heb."
„Dan zal ik met jou afrekenen," snerpte de
razende man, en met den druk van zijn heele
lichaamsgewicht tegen de deur schoof hy deze
open, zoodat de barricade met donderend ge
weld in elkaar stortte.
Daarop sprong hij de kamer in, doch het
volgende oogenblik was hij weer schaakmat
ijlings wegslipte naar een hoek van de kamer
gezet, doordat Dessie het licht uitdeed en
die zij tevoren als schuilplaats had uitgezocht.
Deze manoeuvre had hij niet voorzien. De
kamer was pikdonker, hij kon geen stap voor
zich uitzien en als hij een lucifer afstreek om
het meisje of de steenen te zoeken, was hij een
goed mikpunt voor haar revolver. Hij bleef
even stilstaan en geheel van zijn stuk ge
bracht, beet hij zich op de lippen. Toen kreeg
hij een idee. Hij trok het mes uit de leeren
schede, liet zich op handen en knieën neer en
begon systematisch de kamer te doorzoeken
zich voortbewegend met de behoedzaamheid
van een sluipenden tijger. Hij was daarmee
halverwege gevorderd, toen een geluid aan het
andere eind van het vertrek hem overeind deed
springen en in de richting rennen, waaruit het
geluid was gekomen, in de overtuiging dat het
meisje een poging deed om te ontsnappen en
in haar vlucht iets omver had gegooid.
Doch hij kon haar niet vinden en toen hij
met gespitste ooren en gespannen zenuwen
grafkè"dereren' W" kamer 200 stil aIs een
*aV^reep hÖ dat hij beetgenomen was
Li?635'6 met °pZet het geluid bad ver
oorzaakt en waarschijnlijk iets door de kamer
gegooid, om zijn aandacht af te leiden.
Haar sluwheid verwenschend begon hij op
nieuw zijn onderzoek, nog versterkt in zijn
voornemen om haar, als hij haar vond, te laten
boeten met haar leven. Na haar uitdagend
verzet, was hij onvermurwbaar als een getergd
roofdier. 6
Centimeter bij centimeter kroop hij over den
vloer, zijn hart brandend van bloeddorst. Tel-
kens hield hij op om te luisteren naar haar
zicTï^en118 taStte dan met de handen om
Als hij iets te pakken kreeg, bevoelde hij het
nauwkeurig en liet het niet los eer hij zich
kwU c dat het geen deel van haar
kleeren of een van haar ledematen was, of een
plaats waar zc zich verschuilen kon.
Het was een opzet, die tenslotte gelukken
moest en kort daarop gleden zijn Lekende
handen dan ook langs, iets, dat bewoog.
Het was Dessies voet en onmiddellijk werd
-/nrh?i'eePiVaSt' t®rwi-'1 een gegrom van wraak
zuchtig plezier dat haast niets menschelijks
had, zich uit zijn keel loswrong.
Maar even snel liet zijn hand los. Een helle
vlam uit een revolver verblindde hem en
kinnk doord5Ingende kreten om hulp weer
klonken door het huis.
HOOFDSTUK XXVm.
In den greep van den dood.
Toen de Montalt Dessie losliet, verstomd™
haar angstkreten en een ritsel®"Teluid
waarschuwde hem, dat ze zich bewogen had
Onmiddellijk strekte hij zijn handen uit en
tastte in de duisternis snel in alle richtingen
maar hij kon haar nergens ontdekken; daarom
sprong hij overeind en zocht zijn weg naar de
deur van de kamer voor het geval dat ze
mocht probeeren te ontvluchten.
Hij hield zijn adem in en luisterde weer
doch hoorde geen enkel geluid. De tijd gin<*
snel voorbij en hij leek verder van zijn doel
verwijderd dan ooit.
Toen besloot hij tot een radelooze poging
Hij moest licht hebben, het kostte wat het
wilde, en dan het meisje vastgrijpen. Hij sloot
de deur van het vertrek, smeet er genoeg
meubelstukken tegenaan om Dessie de vlucht
onmogelijk te maken en voelde daarop naar
den schakelaar van het electrische licht, maar
kon die niet vinden. Dat ellendige ding scheen
uitzonderlijkerwijs niet naast de deur te zitten
in dit spookhuis! Hij verwenschte zijn tegen
spoed. Alle zelfbeheersching had hem nu ver
laten. Hij was als krankzinnig in zijn woest en
gejaagd verlangen om met zijn werk gereed
fnrh^l?' En heÜ. volgend oogenblik was dc
fortuin hem gunstig.
Nog steeds tastend naar den knop, kwamen
zijn handen eensklaps ion aanraking met het
LhUr' da\ tegen den muur gedrukt stond
?edÊntn g°rdljnen van het ouderwetsche
„Eindelijk!" riep hij in een triomfanteliike
razernij terwijl zijn eene hand haar beetpakte
en hij den vrijen arm om haar heensloeg om
haar te beletten de revolver te gebruiken die
zij, daaraan twijfelde hij niet, klaar hield' om
te schieten. Behoedzaam zocht hij dc hand met
het wapen en toen hij die had, ontrukte hi
haar de revolver en "wierp die weg t™
Dessie luidkeels om hulp schreeuwde°'
u' du.ivelin"> grauwde hij, met één
hand haar beide handen in een ijzeren ^reen
samenknellend en met de andere het 4rlhn
van het bed trekkend en haar half smorfnd óm
de kreten te onderdrukken.
Daarop zocht hij zijn mes en een nieuwe
datTefSChmg ontsnaPte hem. toen hij merkte
tner. v» Wj moest het verloren hebben
toen hij over den vloer kroop.
„Wil je die steenen geven, ja of neen?" bul
derde hij met een vloek, die hij herhaalde toen
zijn slachtoffer geen antwoord gaf.
Hij schudde haar heen en weer met al de
kracht van een in waanzinnige woede ontsto
ken bruut en ontdekte, dat ze van schrik het
bewustzijn verloren had.
(Wordt vervolgd.)
