BADPAVILJOEN
DANSAVOND
Dictatuur
contra Vrijheid
St. Nicolaas bij de
schooljeugd
Mobilisatie-flitsen
Madimeuw-d
U/aak yaati deen?
Dinsdag 5 December 1939
Tweede Blad
P+T*T*-Sinterklaas
De twee Stamil- feestavonden
naderen
Koe op hol
Burgerlijke Stand van Den Helder
Leven en werken van
Kepler
Mooi aanbod van „Pro Patria"
A. K* Kokelaar f
V oetbalcompetitie
„Zeemacht'
Op Woensdag 6 Dec.
wederom een gezellige
(met attracties).
Serg. JACK and Mis solöiers
N.V.ZEEBAD HUISDUINEN
Tewaterlating „O 23"
i
400 Jongens en meisjes krijgen
cadeaux en zingen liedjes.
Voor bijna 4000 Heldersche jongens en
meisjes, leerlingen van de iagere scholen,
is het gisteren een gróóte dag geweest.
Zoo groot, dat zij nog langen tijd zullen
terugdenken aan dezen onvergetelijken
Maandagmorgen en -middag, waarop Sint
Nicolaas, in gezelschap van Piet de knecht,
op bezoek kwam in de drie bioscopen.
Het was een prachtig gezicht: hoe ze daar
mannetje-aan-mannetje zaten, als de bekende
haringen in de ton, hoe ze elkander vertelden
van den Goedheiligman, van de caeaux, die
ze misschien zouden ontvangen, en van het
goede gedrag, dat ieder hunner dit bijna ver
streken jaar betoond had.
Het was in de Witte al precies als in de
Tivoli en in de Tivoli al net als in Rialto;
duizenden kloppende harten, duizende harten
in gespannen verwachting, duizenden kinde
ren, die met veel hoop, en sommigen ook met
wat vrees, de dingen wachtten, die zouden
gaan gebeuren.
Eerst waren daar de films. Fijne films, ge-
teekende, waarin men Micky Mouse en zijn
vrienden zag optreden. Na een circusfilm een
gekleurde teekenfilm. Kortom een voorpro
gramma, waarvan genoten is, en dat werd
begeleid door ontelbare „ohhh's..." en
„hè's...".
Tusschen de bedrijven door werden er ver
snaperingen rondgedeeld. Kostelijke reepen,
zalige gevulde koeken. En die, allemaal door
kwieke juffrouws en meneeren werden uit
gedeeld. En niemand werd er overgeslagen.
In de Tivoli zagen wij de komst van den
Sint. Waardig stapte hij uit de groote auto.
Wij hebben even geïnformeerd bij zijne hei
ligheid of hij reeds van de vermoeienissen
van den Zaterdag was uitgerust en dat bleek
inderdaad het geval te zijn. Achter St. Nico
laas kwam Piet. Zwarter dan ooit, met de roe
in zijn eene hand en een verschrikelijk dik
boek in de andere hand. Dat boek... maar
daarover direct.
Zoo kwam St, Nicolaas binnen, terwijl de
jongens en meisjes een welkomstlied zongen.
Ze keken de oogen uit. Wie had zooiets moois
gezien als de hermelijnen mantel, die wit-
golvende baard en de mijter? Vriendelijk
lachend gingen de Sint en zijn knecht naar
voren, almaar wuivend, terwijl Piet een en
kele maal dreigend met de roe schudde.
Waarnaar de jongens en meisjes, die wel eens
een keer ondeugend geweest waren, met ont
zag keken.
Sint Nicolaas praatte wat met de kin
deren: hij had het over hun. ijver en goed
gedrag, maar over hen, die wel eens een
keer ondeugend waren en niet vlytig.
Toen kwam het dikke Boek. Wat een ge
weldige bijbel was dat... en daarin ston
den alle jongens en meisjes van Den Hel
der. Met alles er bij geschreven wat ze
gedaan hadden. Meneer Kramer en meneer
Zijp mochten er ook even in kijken,, en
zagen heel wat bekende namen.
Nog eens zongen ze, en dan komt het
groote moment: de uitdeeling van de cadeaux.
Kisten en pakken vol. Een droom van ver
rassingen. Voor iederen jongen en voor ieder
meisje was er wat. Ook de stouten waren
niet vergeten, maar dat kon het volgend jaar,
als ze niet beter oppassen, en tóch in de
loopgraven gaan spelen, wel eens anders uit
komen.
Zoo gingen ze naar huis: bepakt en bezakt.
Allemaal zeer tevreden en dolgelukkig dat de
Sint toch nog naar Den Helder gekomen was
en... niet met leege handen.
Een woord van waardeering mag hier nog
wel gesproken worden tot de dames en hee-
ren, die dit feest van Maandagmorgen eli
-middag georganiseerd hebben. Zij hadden
veel, heel veel, werk moeten verzetten, maar
ze mochten dan ook het genot smaken, dat
er zooveel genoten is. Speciaal ook de in
koop-commissie, die op verzoek van St. Nico
laas alle cadeaux op tijd aanwezig deed zijn.
Voor 4000 kinderen...!
Voorts komt dank toe aan den heer P. van
Twisk, die zijn drie thaters belangloos af
stond voor dit mooie doel, en daarmede be
wees nog steeds een groot vriend van de
jeugd te zijn.
Tenslotte zij vermeld, dat de inspecteur
van het L.O., de heer Feringa, enkele malen
het feest met zijn tegenwoordigheid vereerde.
Het is sedert verscheidene jaren al ge
woonte geworden, dat met de St. Nicolaas- en
Kerstdrukte het postkantoor, dat tóch alles
niet verzwelgen kan door zijn niet al te mo
derne outillage, een tijdelijk „filiaal" sticht in
de bovenzaal van café Sanders op het Ko
ningsplein.
In hetzelfde zaaltje, waar men gewoon
lijk vergaderingen houdt, fancy-fairs or
ganiseert of buurtcomité-bijeenkomsten
kan meemaken, is nu ook dit jaar weer
P.T.T. neergestreken. Speciaal voor het
aannemen en verzenden van postpakket
ten.
Het is er zeer druk geweest. Maandag
morgen stuurden wij een der loopjongens
weg om „even" een pakje af te geven.
Dat was 9 uur. Klokslag 11 kwam hij
terug. Hij had 2 uur in de rij moeten
staan voor dat ééne pakje.
Wij konden het niet gelooven en zijn zelf
eens wezen kijken. En ziedaar, het bleek waar
te zijn. Pakjesbrengens Nieuwediep stond met
alleen in de rij achter de tafels van het
zaaltje, maar tet hokte samen op de trap en
maakte queue op het trottoir.
De stemming onder de wachtenden bleek
overigens prima te zijn, waaraan het feit, dat
Sinterklaas rondwaart, niet vreemd zal zijn.
Men kortte den tijd zoo genoeglijk mogelijk
en was al blij als men van de trap in de zaal
geloodst werd.
Er stond een groot biljart, bedekt met
roodbruin zeil en hierop werden de pakket
ten afgegeven. Gewogen en met postzegels
beplakt. Vlugge P.T.T.-handen deden kwiek
dit werk. Haast automatisch verhuisden de
pakjes en pakken van vóór het biljart naar
achter het biljart, om tenslotte op de groote
hoop terecht te komen.
Het was me de stapel wèl! Roode, grijze,
bruine, witte, zwarte en paarse pakken. Met
touwtjes, bindgaren en koorden omwikkeld,
met gom, zegellak en ardessen beplakt.
Pakken van den soldaat aan z'n moeder,
van den matroos aan z'n meisje en van den
vader aan z'n getrouwden zoon. Pakjes, keu
rig! ingepakt en slordig. Pakjes, uit den vorm
waarvan men reeds kon opmaken, wat de
inhoud moest zijn, en pakjes die feitelijk
alles konden bevatten.
Sint Nicolaastijd... pakjestijd...
Al die pakken en pakjes gaan nu door Ne
derland.. Naar alle plaatsen, dorpen en ge
huchtjes. Heel de P.T.T.-dienst is noodzake
lijk om deze distributie mogelijk te maken,
maar men kan er van verzekerd zijn, dat ze
er vóór Sinterklaaravond zijn.
We zagen er gistermorgen een man of
vier, vijf. Jonge kerels nog, die hun best de
den de zaken zoo gesmeerd mogelijk te doen
verloopen. Dat zag het publiek en het was
er erkentelijk voor.
Laat ons hopen, dat ook voor hèn vanavond
de Sint rijdt... ze hebben het verdiend, deze
blauwgekielde en grijsgejaste Sinterklaas-
P.T.T.-ers! Ook die van het Hoofdkantoor.
Maandag en Dinsdag a.s.
Zooals wij reeds enkele malen eerder
geschreven hebben, vinden er 11 en 12
December a.s., Maandag en Dinsdag dus,
de beide Stamil-feestavonden in Casino
plaats. De eerste avond is gereserveerd
voor de militairen, de tweede voor de
burgers.
Gezien het programma, dat klinkt als
een klok, mag verwacht worden, dat ook
de tweede avond een eclatant succes
wordt. Zoowel door de marine als de
landmacht zijn de beste krachten gere-
cruteerd en men kan er van op aan, dat
dit non-stop cabaretprogramma in den
smaak zal vallen bij jong en oud.
Er is muziek, er zijn clowns, er is aardig
tooneelwerk, er zijn sketchen, kortom, er is
alles wat een vroolijke avond garandeert.
De toegangsprijs is laag gehouden: 50 en
75 cent. Dat kan voor niet velen een bezwaar
zijn. Daarbij steunt men het sympathieke
doel, dta de Stamil nastreeft.
Houdt U den volgenden Dinsdag disponibel
voor dit vroolijke feest?
Gistermiddag hebben enkele straten de
sensatie ondergaan van een losgebroken koe,
die het vrij-zijn zoo naar haar zin had, dat ze
zich eerst na geruimen tijd liet vangen.
Het dier, eigendom van slager Ingelse,
rukte zich los in de Hoogdwarstraat, rende in
volle vaart de 2e Vroonstraat in, „nam" ver-
ovlgens de Koningdwarsstraat en Vlaming
straat en ging via de Tivoli-hoek naar de
Molenstraat.
Inmiddels had zich een groote schare ach
ter dit losbandige koe-beest verzameld, die
riep en brulde, maar er was niet een, die den
moed bezat het steeds meer zenuwachtiger
wordende beest tot staan te brengen.
In de Molenstraat waren «echter drie jon
gens, die voor geen kleintje vervaard waren.
Zonder bedenken, grepen zij de viervoeter
aan, die zich aldra rustig liet wegvoeren naar
de plaats, die voor haar bestemd was. Ver
moedelijk was dit haar laatste ren geweest.
van 4 December 1939.
BEVALLEN: M. Mesu—de Keizer, z.; N.
J. GoossensKoelewijn, d.; T. van ElkBak
ker, d.; J. TroostRiekwel, z.
OVERLEDEN: N. J. Vinken, (m.), 76 jaar;
wed. T. D. K. de Bruin, geb. A. B. Windt,
50 jaar.
Lezing door dr. P. Feenstra Kuiper
voor den Weer- en Sterrenkundigen
Kring.
De scheikunde en de sterrenkunde vertoonen
in hun geschiedkundige ontwikkeling een
groote overeenkomst.
De voorlooper van de scheikunde is de al
chemie. De beoefenaars van deze wetenschap
trachten uit onedele metalen goud te maken.
De alchemie is in Egypte ontstaan en kwam
daar na den tijd van Alexander den Grooten tot
hoogen bloei. Door de Arabieren werd ze naar
de Westersche volken overgebracht en ze vond
hier in de 14e, 15e en 16e eeuw vele aanhan
gers.
De eerste ontwikkeling van de sterrenkunde
was nauw verbonden met die van de astrologie.
De astrologen trachtten uit den stand der
hemellichamen bij iemands geboorte zijn verde
ren levensloop te voorspellen. De astronomie
van de Bayloniërs was in hoofdzaak astrologie.
Na de verovering van Egypte door Alexander
den Grooten schoot de astrologie hier welig op.
In de 15e en 16e eeuw beleefde de astrologie
haar hoogtepunt in het Westen. Mannen als
Regiomontanus, Melanchton, Tycho de Brahé
waren overtuigde aanhangers.
Terwijl men in de latere eeuwen zoowel de
alchemie als de astrologie als bijgeloof ver
wierp, is de oude droom van de alchemisten
uit het eene metaal het andere te maken en
dus ook goud te maken in de 20e eeuw ver
wezenlijkt. Ik denk evenwel niet, dat er vele
wetenschappelijke menschen zijn, die-meenen,
dat de astrologie ook een kern van waarheid
bevat, hoewel er in de' laatste 20 jaar een her
nieuwde belangstelling voor te constateeren
valt.
Kepler, de groote astronoom uit t' begin van
de 17e eeuw, levende dus in een even verwarden
tijd als de tegenwoordige, trok om den broode
voor verschillende belangrijke personen de ho
roscoop, hoewel hij er waarschijnlijk zelf geen
geloof aan gehecht heeft.
Onze plaatsgenoot, Dr. Feenstra Kuiper, die
een speciale studie van dezen merkwaardigen
astronoom gemaakt heeft, zal Vrijdagavond
8 uur in het gebouw van de Zeevaartschool van
zijn leven en zijn werk vertellen, waarschijnlijk
meer van zijn astronomisch werk dan van dat
als astroloog. Aan belangstelling zal het den
heer Feenstra Kuiper bij dit onderwerp zeker
niet ontbreken.
Blijkens de in dit blad voorkomende adver
tentie, waarnaar we gaarne verwijzen, stelt
onze plaatselijke Gymnastiek-vereeniging Pro
Patria „gemobiliseerden", die lid zijn van hot
K.N.G.V., in de gelegenheid de heeren-lessen
gratis bij te wonen.
Inlichtingen zijn hierover te verkrijgen bij
Inlichtingen zijn hierover te verkrijgen bij
Hoogerwerfstraat 1 en Spoorstraat 70.
Voorts kunnen zich voor de Adspiranten-
afdeeling van P.P. nu reeds jongens en meis
jes opgeven, die dan echter pas vanaf 1
Januari 1940 contributie behoeven te be
talen.
Met het heengaan van den heer Kokelaar,
waarvan gisteren in onze krant de over
lijdensadvertentie gelezen heeft, is een vroe
ger populair persoon uit onze stad over
leden. Als gepensionneerd onderofficier van
de Landmacht, kwam hij in dienst van Ca
sino, waar hij zoo ongeveer Manusje van
alles was. Hij trad op als buffetchef, zaal
chef, regisseur, speelde zelf tooneel, ver
leende zijn medewerking bij verschillende
festiviteiten enz., enz. Ook had de heer Ko
kelaar jarenlang een sigarenzaak aan den
Kanaalweg.
De teraardebestelling zal hedenmiddag te
2 uur plaats vinden.
Speciaal voor Officieren
der Land- en Zeemacht
met hun genoodigden
te verzorgen door
L»»
De stormwind, die Zaterdag op de voetbal
velden stond, heeft veel bedorven voor de
verschillende ploegen, die dezen middag aan
bod kwamen. Goed spel was niet mogelijk en
in enkele gevallen won de gelukkige. Niet
overal was dat het geval, getuige sommige
uitslagen, die aan duidelijkheid niets te wen-
schen overlaten.
Het elftal van het vliegkamp De Kooy 1,
bij goed weer een team, dat altijd goed is
voor eenige doelpunten, moest nu met een
puntloos gelijk spel genoegen nemen. Zoo ko
men de kampioenen weer een punt achterop,
wat hen in het geheel niet te pas komt.
Van den Onderzeedienst was dit gelijke
spel een uitstekende prestatie en een ver
diende belooning voor hun enthousiast spel
gedurende het uur, dat de wedstrijd duurde.
Het Wachtschip speelde op het Heider-
terrein tegen den Verbindingsdienst, die zon
der Krab uitkwam, een zeer goede partij
voetbal. Men streed met wisselende kansen
en de Verbindingsdienst was volstrekt niet
de mindere. Toch moest men het aanzien,
dat de Emma-bewoners in de laatste minuten
de leiding namen uit een corner. Het was een
fraai doelpunt, het eenige van den wedstrijd
en dus voor de Wachtschepelingen den volle
buit waard, maar een gelijk spel had de ver
houding beter weergegeven.
Kijkduin A kraakte de Stokers van H. Ms.
van Speijk met 5—0. Toen wij de Kijkduiners
zagen verschijnen dachten wij hen niet tot
zulke grootsche daden in staat. Drie inval
lers, naar wij vernamen en gekleed in een
voetbalplunje, dat ook den toets der critiek
niet kon doorstaan. Luitenant Reinders en
zijn mannen maakte echter korte metten
met de volgelingen van korporaal Cup, waar
door kijkduin een goede positie in gaat ne
men en Van Speijk naa rde onderste helft
van de ranglijst verhuist.
In afdeeling B hadden ook de Officieren tot
hun devies gekozen: zeg het met doelpunten.
Do Adelborsten beantwoordden heelemaal
niet aan de verwachtingen, met het resul
taat, dat zij werden ingemaakt met 40.
Volkomen verdiend was de overwinning van
de Officieren, die gedurende den geheelen
wedstrijd den toon aangaven en de jeugd
voortdurend op hun eigen helft terugdron
gen. Ook de Stafmuziek verloor weer eens,
nu van de Zoeklichtafdeeling. Men trof het
nu wel beroerd, dat de aanvoerder reeds na
tien minuten gewond raakte, maar hierin lag
toch niet de reden van hun voortdurend
'falen. Wij zouden hen aanraden de oude
paardjes nog maar eens van stal te halen,
wie weet hoe goed zij het nog doen. De be
kende H.R.C.-speler de Jong, droeg ook het
Stafmuzikanten-shirt. Wat hij blaast, strijkt
of slaat in het orchest, weten wij niet, maar
in dezen wedstrijd speelde hij zijn partijtje
best en hij wist de eer te redden door het
eenige tegenpunt te scoren.
In den wedstrijd Kustartillerie Erfprins
Kijkduin B had Piet de Boer een produc
tieve bui en wist reeds voor de rust aan Erf
prins een 30 voorsprong te geven. Na de
rust kwam Kijkduin B, die beter in hun klee-
ren staken dan hunne collega's van A, ge
weldig opzetten, maar begingen de fout hun
tegenstanders in te sluiten. Bovendien man
keerde een schutter in de voorhoede en men
veroorloofde zich zelfs de weelde van een
strafschop te missen. Zoo staat Erfprins nu
bovenaan in afdeeling B, de plaats waar zij
thuishooren, gezien hun spel en vanwaar zij
zonder ongelukken niet makkelijk te verdrin
gen zullen zijn.
Op de Onderzeedienstkazerne speelden De
Kooy 2 en het 21ste Grens Batt. gelijk. De
jongens van het 21ste zien nu de hatelijke
nul achter hun naam verdwijnen en wij voor
zien voor hen nog wel betere resultaten,
want hun spel is heusch niet zoo slecht,
alleen een beetje onbesuisd. De Kooy 2 kan
ook het puntje best gebruiken, om bij de bo
venste vijf te blijven, wat noodig is voor een
prijsje.
Hier volgen de volledige uitslagen:
Afdeeling A:
Fort Kijkduin A— Van Speijk 50
WachtschipVerbindingsdienst 10
De Kooy 1Onderzeedienst 00
Afdeeling B:
De Kooy 221e G. B. 33
OfficierenKon. Instituut 40
Kustart. ErfprinsKijkduin B 30
Zoeklichtafd.Stafmuziek 41
Mijnengevaar.
Zeg Tom, het schiet maor niks op met disse
oorlog, vind ie wel?
Jao, Boris, wat za 'k oe er van zeggen.
Er komp maor geen „schot" in hè!
Tjonge nog an toe, wat is 't anders een
stormpie vandaog, as ie neet uut kieken, giert
de wind nog dwars deur oew rammelende kar
kas heen en heb ie morgen nog een driedub
bele longontsteking op de koop toe!
En weet ie wat er dan nog bie kump Tom
Nee, hoe mot ik dat noe wéten, ik vind zoo'n
malle ziekte al belabberd genog.
Jao, maor wie loopt nog de kans, dat we
opgeblaozen worden.
Wat zeg ie mien daor noe?
Jao Tom, noe met dit weer kunt er wel zoo
hier en daor van die ronde blikken bollen
los slaon van d'r lui kettingkies.
Noe ie 't zoo zegt, Boris, ik gao es op de
diek kieken of er soms één an kump.
Noe dan gao ik met oe met, want as ge
zworen waopenbroeders, motten wie saomen
alle gevaoren trotseeren.
Somen gingen ze, regen en wind ten spijt,
den dijk op en keken ze over de bulderende
zee, richting Noord-Noord-Oost-West.
Papderlepaps, Boris, wat zeet mien lodderig
oog, daor gundert?
Donders nog an toe Tom, daor heb ie zoo'n
ding! Gaot as de sode-mera'kel naor beneden
en belt de Luit. op. ik gao dan die borden uut
zetten, van „Verboden Toegang, Mijnenge
vaar"!!
Tom verdween in ons onderkomen en ging
aan 't bellen en Boris plaste of de duvel hem
op de hielen zat met een bord op zijn nek het
fort af, op weg naar de toegangswegen tot
den dijk, om daar zoo'n bord neer te zetten,
opdat de menschen gewaarschuwd zouden
zijn.
Nadat Boris drie borden geplaatst had,
keerde hij naar het einde van den dijk terug,
alwaar hij Tom weer ontmoette, die zich
schijnbaar ook danig van zijn opbelkunst ge
kweten had, tenminste te oordeelen naar zijn
roode ooren.
Dat ding kump hier aordig dicht bie Boris.
Jao, naor beheuren, Tom, maor noe mot ie
es achter oe kieken, ik geleuve dat die bor
den de één of andere magnetische aantrek
kingskracht bezitten, want het volk kumpt
in dichte drommen omhoog, de diek op.
Hé menschen, denk toch om 't spatten van
't bloed, want ie loopt de kans, dat dat ding
op de diek tolt.
Och, mijnheer de soldaat, dat zal nog wel
los loopen, die dingen zijn niet zoo gevaarlijk,
als ze los geraakt zijn, als men wel denkt!
Nee?? Noe kietel hum dan maor es met
een veertie an zien voelheurntje, dan zul ie
't wel zeen!
Zeg Tom, wat is dat veur volk, dat ze er
zoo met de neuze op gaon staon.
Maok oe toch niet dik Boris, de menschen
hebt noe eenmaol altied stuk veur stuk wel
eens de wensch geuit, een vogeltje te wèzen,
noe en daor heb ze noe wel aordig kans op,
dat die wensch uutkomt en waorumme zul
len...
Bats
Met een oorverdoovende knal barstte de
mijn uit elkander, alles wegslaande, wat on
der zijn bereik lag.
Salpieter, kalie... en nog wat Boris, ik
vloog mien amper van de peutjes, is mien dat
een klets. Geef mien maor een spuut, die
paft nog heilig bie zoo'n ding.
Mot ie die menschen is zien Tom, de vogels
zien umgedraaid in honden, die met de staart
tusschen de beenen wegrennen.
Ze zult in 't vervolg wel oppassen, om nog
es zoo dicht bie zoo'n bollekie te kommen.
Noe Boris ,ik geleuve eerder, dat ze alle-
maile naor de oogendokter gaon en een brille
koopen met vief glaozen, dan zult ze ten
minste wel béter kunnen lézen, wat er op
die borden staot!
Die dingen bint toch ook neet veur niks
gemaokt.
Noe Tom, as ie het anders zoo bekieken,
dan liekt het er toch wel veul op.
Jao maor weet ie wat het noe precies is,
de menschen bint noe eenmaal gepikt op
sensaosie, en dat slao ie d'r maor zoo neet
uut.
Ze zult niet eerder wiezer worden, veur
dat er eene mit een holten poot uut de lucht
kump vallen en als toonbeeld dient veur dat
volk, eerder leert ze 't toch neet aof.
Kom Boris, wie hebt onze plicht gedaon,
wie kunt oe wel weer inpakken.
Wie neet heuren wil mot maor veulen Boris
Zoo is 't Tom
DICK.
Het is hier niet de plaats een korte ver
handeling op te stellen inzake de wijze
waarop de machthebbers in de totalitaire
staten zich van het regeer-apparaat bedie
nen. Het Recht is daar afhankelijk ge
maakt van de Macht, de waarde van het
individu ging verloren bij het oppermachtig
geweld van het regeer-apparaat, dat iedere
rechtspersoon volkomen ondergeschikt
maakt.
In Duitschland is dat zoo en in de Sow-
jet-Unie zeker niet minder. Men heeft er
krasse staaltjes van gezien en gehoord,
doch heeft er zich bij neergelegd, omdat
men tenslotte toch iedere mogendheid zijn
eigen boontjes moet laten doppen.
Maar sedert de laatste jaren is er een wijzi
ging in de gedragingen der totalitairen geko
men. Zij treden uit de omgrenzing van eigen
huis en pogen, reeds verscheidene malen met
succes, ook kleinere nabuurlanden hun wil op
te leggen. Het is begrijpelijk, dat hieruit con
flicten ontstaan, die met de wapens uitgevoch
ten moeten worden.
Een di.er conflicten ziet men thans in Fin
land: een kleine en vredelievende natie moet
zich op hoog bevel van de heeren in het Kreml
bukken. De Sowjet-Unie eischt marinebases op
verschillende plaatsen, is zoo grootmoedigi?)
daarvoor een geldelijke vergoeding te betalen,
en indien het nabuurland daarmede niet accoord
wenscht te gaan, geen nood, dan stuurt men
wel even enkele eenheden van het „onoverwin
lijke Roode leger", dat in record-tijd deze on
willige Finnen, die hun eigen belang!?) niet
begrijpen, wel tot rede zal brengen.
Ziehier: de dictatuur, naar buiten, in haar
brutaalsten, verwerpelijksten en ongecompli-
ceerdsten vorm.
Wat de heldendaden van dat „onoverwinlijke
Roode leger", waarover Stalin sedert langen
tijd zooveel goeds verteld heeft, betreft, het
blijkt, dat deze Goliath het tot nu toe toch niet
kon klaarspelen met den Finschen David. Déze
Finnen schijnen te vechten als duivels en van
plan te zijn hun huid zoo duur mogelijk te ver-
koopen. Weliswaar is er een Sowjet-paladyn,
Otto Kuusinen, die er geen bezwaar in ziet zijn
land voor de luttele zilverlingen van zijn groo
ten baas in Moskou te versjaggeren, maar
voorshands schijnt de aanhang van dit duistere
Kreml, van nul en geener waarde te zijn.
Zweden en Noorwegen slaan zorgzaam dezen
strijd gade. Men is nuchter genoeg om te be
grijpen wat het zeggen wil als Finland gaat
capituleeren. Dat het dat z a 1 doen, indien
werkelijk de geheele Roode defensiemacht in
het vuur geworpen wordt, en als men inder
daad 800 bommenwerpers naar Helsinki zendt,
is, helaas, te verwachten. En dat dan de
mogelijkheid groot is dat men ook deze beide
Scandinavische staten eischen gaat stellen,
wordt niet verbloemd.
Wij kunnen op dit oogenblik nog niets zeg
gen over den afloop van den strijd in Finland.
Het zal echter goed zijn, dat de kleine naties,
waaronder ook ons land behoort, nauwlettend
op dezen strijd toezien. Hij zal speciaal voor
hen zeer leerzaam zijn.
DOKTER NIET TE VEEL.
Neem een citroentje in „De Toe'ast".
BIOSCOPEN:
RiaJto, Spoorstraat, acht uur:
„Hotel Imperial".
rivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur:
„Artistenpension" en „Geheime Inlichtin
gen".
Witte-Bioscoop, Koningstraat, acht uur:
„Een vrouw verloor".
Barometerstand Den Helder: 736.7
Maximum temperatuur lucht: 4.4
Laagste temperatuur: 2.8
Wind: richting: Z.; kracht: 4
Licht op: 4 uur 18 min.
Geslaagd voor het Machinistendiploma A
onze stadgenoot, de heer J. Matthjjssen.
Vanmorgen om ongeveer half elf is, van
een der hellingen der Rotterdamsche Droog
dokmaatschappij, de jongste aanwinst van
onze Marine, de O 23, te water gelaten. In
ons numer van morgen komen wij daar met
het verslag van onzen specialen verslaggever
op terug.
Uit het politie-rapport
EEN AARDIGE ST. NICOLAAS-SURPRISE
Iemand had wegens een of andere overtre
ding een boete opgeloopen van tien gulden.
Daar genoemd persoon niet in staat bleek deze
boete te voldoen, werd hij aangehouden en naar
Alkmaar overgebracht.
DIE VERKEERDE WEERELDT.
Zeker persoon had zoo dringend iemands
handteekemng noodig, dat hij vond, dat hij hem
net zoo vlug zelf kon maken dan degeen van
wien hij hem moest hebben. Deswege werd hü
wegens valschheid in geschrifte aangehouden.
FIETS VERMIST.
Aangifte werd gedaan van het vermissen
van een rijwiel bij het vliegkamp de Kooy.
TE VERLEIDELIJK.
Een 14-jarige loopjongen werd aangehouden
daar hij uit het kantoor achter den winkel van
zijn baas iets weggenomen had. Het bleek dat
dit niet de eerste maal was.
