SIEGERS
EEN BGEK
DAANSCHREUDER
Doei Uw voordee
J. ZUID WE
G.H.v. Grunningen
fa. Gebr. PRONK
Fa. v. Kalsbeek
Paul
KERSTGESCHENKEN
KERSTGESCHENK
KEKST-
GERECHTEN
MARTIN HCGGENBGSCH
Een welkome
Kerstverrassing
DE WIT's Lederhandel
TOOPT yw KLEEDING
C. W. SCHELTIS v/h Kooman Weststraat 107
^wwue;i Yïlantet
Jieïitboomaïtikelen
Kerstkransen
Kerstbrooden
Kerstkransjes
Keizerstraat
Toot de kou
Piet Zweed
Wij wensen U een vrolijk Kerstfeest
r/nccsr
*%gmmwa-Aiws.
.ói'M Spoorstraat -40.
fijnjvtoevete
Jt
Dat spreekt
vanzelf!
Uw kerstbout
biffitótende èfcfwntn
llaml li eens ,zie*t
Confectie als Maatwerk
kerstverhaal
i Een advertentie in de Heldersche
Courant komt onder j
duizenden oogen.:
Ook UW advertentie!
Diverse soorten gebak
Banketbakkerij
Telefoon 584 Binnenhaven 2
Voor nuttige
slaagt U zeker bij
Goud - Zilverwerk - Horlogerie
Gero-Ziiver
als
BOEKHANDEL
KONINGSTRAAT 27
VOOR
FORNUIZEN
KACHELS
WASCHMACHINES
RIJWIELEN
EN ONDERDEELEN
is Uw adres
Onze collectie
bestaat uit moderne kleuren en modellen
Sluisdijkstraat 46-48 - Telefoon 903
U weet ons deviesALTIJD DE LAAGSTE PRIJZEN'
voor de
natuurlijk
smaakt beter gebraden in onze
beroemde gemengde koppen
Margarine van 62 ct. per pond
Let op het merk!
De Friesche Kaaswinkel
Keizerstraat 99 (v.h. Sluisdijkstr. 12)
Spoorstraat @4
Telefoon 660
U BELT - WIJ BRENGEN
bij Uw kersttoilet
Ziet onze étalages met een
rijke sorteering modeschoenen in
alle prijsklassen
IC geschenken
IE boomversiering
SFI tafelversiering
SS kandelaars
1" kaarsen
Tel. 265 Keizerstraat 54-56
Den Helder
Keus vindt U zeker,
zoowel in
en Uw adres is
Opgemaakte Allerhande
Appelgebak
Slagroomgebak
Kersttaarten
Cake's
Kransen, enz enz.
Banketbakkerij
Spoorstraat 21, Telet. 783
Het was heerlijk warm in de groote gezel
lige huiskamer van het ouderwetsche dokters
huis.
Mevrouw Hoffman zat met Hannie, haar
eenigst dochtertje, in het knusse hoekje bij de
groote, staande lamp, die haar licht verspreid
de door de heele kamer, maar het meest over
de donkere krullen van Hannie, die op haar
lage stoeltje er vlak onder zat. Ze was druk
bezig aan een poppen jurk je, dat vóór Kerst
mis nog af moest. Je hoorde in de kamer al
leen het tikken van de klok, het rikketikken
van de breinaalden van moeder en zoo af en
toe een zucht van Hannie, als ze weer een toer
af had en even moest kijken, hoe lang het
nu al was. Haken was zoo moeilijk, maar 't
werd fijn. „Zon je nu maar niet ophouden",
zei moeder eindelijk, „anders kun je er straks
niet van slapen. Morgen kun je dan wel weer
verder, hé. Je hebt toch vrij van school.
„Hé ja, dan doe ik nu maar niets meer. 'k
Ben er al haast moe van. Kijk, moeder, zoo'n
stuk heb ik vandaag gedaan".
„Knap hoor! En je haakt nu ook al mooi
gelijk hé, 't went gauw, als je maar eerst
weet, hoe het moet".
„Wat is u ook al ver," moes. Voor wie wordt
dat truitje? Wat leuk staat dat, bruin met
grijs!"
„Dit is voor het kleine jongetje van onze
werkvrouw. Ja, dat moet morgen ook nog af,
want dan moeten de pakjes weg. Weet je wat,
jij kunt hier morgen mooi een koordje voor
haken, dan heb jij er ook wat aan gedaan."
„Fijn, moes! Als ik groot ben, hé, dan wil
ik net als u".
„Wat bedoel je, meisje?"
„Nou, ook allemaal zulke fijne dingen ma
ken, zoo lekker warm, en die dan aan arme
kinderen geven met Kerstfeest. Dan zijn ze
zoo blij. Weet u nog wel, moes, van verleden
jaar, toen mocht ik immers ook een pakje voor
een arm gezin weg brengen. Mag ik nou ook
weer meehelpen?"
„Natuurlijk, kind, mag je me weer helpen.
Vind je het ook zoo fijn, arme menschen bjij
te maken? Ik ook, kindje, 't is net, of je zelf
veel vroolijker Kerstfeest viert, als je eerst
anderen blij gemaakt hebt. Maar als jij dat
ook zoo graag wilt hoef je daarmee toch niet
te wachten tot je groot bent. Je zou nu ook
wel best iemand kunnen verrassen".
„Wie dan, moes? O, toe, zegt u 't gauw.
Heerlijk!"
Nee hoor, dat zeg ik je niet. Ik vind het
veel mooier als je dat zelf gaat uitzoeken. Je
hebt nu nog tijd genoeg om er over te denken".
„Maar toch geen tijd meer, om wat te ma
ken, moes".
Nou, dat hoeft toch ook juist niet. Je zou
desnoods wat geld uit je spaarpot kunnen ne
men om daar wat voor te koopen. Maar dit
zeg ik je er direct bij: het mag niet voor één
van je vriendinnetjes wezen, of Vader of Moe
der, maar voor een arm of ziek kind, dat het
werkelijk noodig heeft".
„O, heerlijk moes, fijn!" riep Hanna ver
heugd, en ze huppelde op haar stoel van ple
zier. „Dan koop ik vast een mooie pop voor
een ziek meisje, of nee, een warme das voor
een jongetje of een muts of
„Weet je wat, Hannie, je gaat er nu eerst
maar wat over droomen, dan kun je morgen
wel weer verder zien. 't Is al half negen. Je
kunt vanavond toch niet wachten tot vader
thuis komt. Ga maar gauw naar boven. Ik
kom je straks nog wel even lekker instoppen".
Nog lang lag Hannie in bed na te denken
hoe ze 't zou moeten aanleggen met haar
Kerstverrassing. Nu weer bedacht ze dit, dan
weer dat, en toen ze eindelijk insliep, had ze
nog geen besluit genomen. Van al de planne
tjes, die Hannie dien avond in haar hoofd had,
kwam echter niets. O, 't ging zoo heel anders
dan ze zich had voorgesteld, en 't was ge
beurd, vóór ze 't eigenlijk zelf goed begreep.
's Middags moest ze voor moeder een bood
schap doen en op den terugweg liep ze over
de markt. Die markt vond ze altijd zoo ge
zellig. Al die schreeuwende, en lawaaierige
mannen in hun kraampjes achter de romme
lige uitstellingen, en dan de vrouwen en kin
deren, die zoo maar al het moois door elkaar
heen haalden als ze iets wilden koopen. Han
nie liep van het eene kraampje naar het an
dere, overal nieuwsgierig toekijkend, wat de
menschen kochten en zoo kwam ze ook bij een
kraampje waar niemand voor stond en waar
achter de smalle „toonbank" alleen maar een
meisje zich bevond, ongeveer even groot als
zijzelf. Hannie keek naar het speelgoed, dat
er uitgestald lag, meest kleine dingetjes, als
kralen, fluitjes, en toen naar het bleeke stille
meisje, dat kleumerig tegen den wand leunde.
Ineens dacht Hannie: Hé, wat zou ik graag
dit meisje eens echt blij willen maken voor
het Kerstfeest. Ze kijkt zoo verdrietig, zoo
koud.
„Zeg", begon Hannie, „moet jij alleen op
dit passen?" en ze wees naar de uitgestalde
Voorwerpjes.
Het meisje keek op en zei met een blijde
klank in haar stem: „Wilt u iets hebben,
jongedame?"
„Nee", zei Hannie, of dat weet ik eigenlijk
niet, maar ehzeg, ben je niet koud, zoo
zonder mantel? Je staat hier al maar stil en
het waait zoo".
Medelijdend keek Hannie naar het arme
meisje, dat met tranen in de oogen en toch
lachend antwoordde: „Och nee, ik heb geen
mantel, maar dat went wel. Ik ben nu wel
koud, maar als moeder straks terug komt, ga
ik even wat rond loopen over de markt en
dan word ik wel weer warm. Moeder kan ook
geen mantel voor me krijgen, want we zijn
arm".
J"m"j
Toen was zoo maar het besluit van Hanr.se
genomen. Haastig trok ze haar eigen lekkere
warme mantel uit en zei beslist: „Asjeblieft,
dan krijg je mijn mantel. Ik heb er nog wel
een en ik hoop, dat je een heel plezierig en
blij Kerstfeest mag vieren.
Verbluft keek het verkoopstertje haar aan
en vóór het goed tot haar doordrong wat er
gebeurde, was Hannie al verdwenen. Hannie
liep vlug weg, met een vreemd blij gevoel in
haar hart. Ze huppelde over de straat. Heer
lijk, nu had zij ook iemand blij gemaakt. Nu
kon dat arme meisje morgen fijn in haar dikke
mantel naar het Kerstfeest gaan!
Maar toen opeens was al haar blijheid weer
verdwenen en stond ze stil van schrik. O, wat
zou moeder wel zeggen? Nu kwam zij immers
zonder mantel thuis. O, moes zou het vast niet
goed vinden. Zoo maar haar heele mantel weg
geven! Zou ze teruggaan en zeggen, dat ze
haar mantel weer moest hebben? Maar nee,
dat kon toch niet. Eerst geven, dan terug
vragen! Wat zou dat kind dan verdrietig we
zen! Nee, dat kon niet. En met bonzend hart
liep ze verder, maar hoe dichter ze bij huis
kwam, hoe banger ze werd. O, wat zou moeder
wel zeggen en vader, als die het hoorde? Wat
zouden ze boos wezen! En morgen wat het al
Kerstfeest. Daar had ze zoo naar verlangd en
nu was alles verdrietig geworden. Tranen
sprongen in haar oogen, maar ze veegde ze
gauw weg. Als moeder haar nu maar niet
direct zagStilletjes sloop ze door de ach
terdeur naar binnen, zette haar boodschappen-
tasch in de keuken en ging dadelijk door naar
boven, naar haar eigen kamertje. Gelukkig,
moeder had haar niet gezien. Ze ging op
haar bed zitten, leunde met haar hoofd op
de handen. O, wat moest ze nu beginnen
daar hoorde ze moeder in de keuken.
„Ben je misschien boven, Hannie riep
moeder van beneden. Ja, moes, ik zou immers
nog even mijn kastje opruimen?" Ze ging
naar haar kastje, haalde een paar planken
leege bleef in de rommel zitten en barstte
in snikken uit. O, wat moest ze nu doen? Ja,
naar moeder gaan natuurlijk en alles zeggen.
Maar dat durfde ze niet. Moeder zou zoo boos
wezen. En ze had het toch zoo goed bedoeld,
maar natuurlijk weer niet eerst goed na
gedacht. O, ze was een slecht kind geweest.
Ze schreide en schreide en door haar tranen
heen snikte ze: „Ik wilde dat meisje zoo
graag blij maken. En nu is alles zoo ver
drietig."
Aarzelend stond ze op. Ze zou, ze moest
het gaan zeggen... Wacht, daar ging de bel.
Dé voordeur ging open en sloeg toen weer
dicht. Er werd druk gepraat in de gang. Ze
hoorde moeders stem en dan weer een zacht
stemmetje, maar ze kon niet verstaan, wat
er gezegd werd. Vol spanning luisterde ze
naar elk geluid beneden. Wie zou daar toch
zijn? Ze wachtte eerst nog maar wat. O,
wee, daar kwam iemand de trap op! Even
later stond moeder in haar kamertje en keek
verbaasd naar haar behuild gezicht. Hannie
begon opnieuw te schreien, doch moeder trok
haar naar zich toe en zei: „Mijn kleine, dom
me meisje, wat scheelt eraan? Toe, zeg het
toch."
„O moeder... mijn mantel... ik... ik...
heb... O, moeder, mijn mantel is weg!"
„Och, kind, is het dat? En huil je daarom?
O, moeder, ik durf het haast niet vertellen."
„Maar dat hoeft ook niet, meisje, ik weet
er al alles van, hoor. Verbaasd keek Hannie
op. „Hoe kan dat dan? Wie heeft U dat dan
verteld
„Wel," zei moeder, zooeven werd er gebeld.
Ik zelf ging even opendoen en daar stond een
meisje op de stoep, met jouw mantel over de
arm. Ze was erg verlegen en ik kon er eert
niet veel uit wijs worden, wat ze vertelde.
Maar eindelijk begreep ik alles. Jij had haar
die mantel gegeven, zei ze, en toen haar moe
der kwam, vertrouwde die het niet heelemaal.
En kijk, toen vonden ze in één van de zakken
een sommenbriefje met jouw naam erop. En
nu wilde haar moeder, dat ze eerst aan mij
ging vragen of ik het wel goed vond."
„En vindt U het wel goed, moes? O, ik
was,zoo bang, dat U er boos om zou worden!"
„Nou, kind, voor dezen keer vind ik het
best, hoor, maar je had het toch eerst even
moeten vragen, dat had je zelf heel wat
angst en verdriet bespaard. Je bent tóch
mijn lieve, kleine meid, hoor.
Hannie sloeg haar arm stijf om moeders
hals en riep: „En U is de liefste moes van de
heele wereld."
„Kom, zei moeder, nu gaan we gauw naar
beneden, want je nieuwe „Vriendinnetje" zit
in de kamer op je te wachten, en weet je wat,
dan mag jij haar vragen, of ze morgen met
je gaat Kerstfeest vieren."
„Heerlijk moes!" En weg holde Hannie, vlie
gensvlug de trap af.
Toen Hannie dien avond in bed lag, kwam
er een blijde, gelukkige glimlach om haar
mond en sliep eindelijk in. Dienzelfden avond
lag in een armelijk bedje, in een klein bo
venhuis een overgelukkig meisje, dat lang,
héél lang tuurde naar een groot, donker ding,
dat over de stoel voor haar bed hing:
Hannie's mantel.
H. H„ Den Helder.
gevuld met amandel pers
Bedkrui ken
IJswanten
H andschoenen
Ené* Truien
Tochtband
Tel. 502, Vischmarkt
Hoeden
Tafelkleeden, Kapstokkleeden, Moderne Dressoir- en Schoorsteen-
loopers, Fantasiekleeden in zgde en handweef. Bedden, Gordijnen.
Legstoelkussens, Kapstokken.
Behanger!] Stoffeerder!]
(v.h. Ie stoffeerder Van Willigen)
F. GRIJPSTRA
behooren een paar
Nergens beter dan bij
Weststraat 65, Tel. 446
naar onze fraaie collectie Japonstoffen voor
1 I feestelijke gelegenheden. Ook in Mantelstoffen
B 8 O W bieden wij U een zeer ruime keuze
a p n F Kies voor de Kerstdaëen een nieuwe Corsage
H II F K f" uit onze groote sorteering
KEIZERSTRAAT 101
DAMESTASSCHEN
PORTEMONNAIES
ACTETASSCHEN
SCHAKEL- en PADVINDERSREEMEN
BEENKAPPEN
VOETBALTASSCHEN
Brouwerstraat 56-65 Sluisdijkstraat 117
tegen onze bekende lage prijzen
Uitsluitend verbruik
van de fijnste grondstoffen