Onze schaatswedstrijd
voor werkloozen
SALON
Het jubileum
Jan van Dok
De mijnramp
te Huisduinen
Geef Uw handen PUROL
58 mannen rijden om cokes
hammen, metworsten enz
Schade van f 7000 voor
het Zeebad Huisduinen
Bijna 1 graad onder 0
Om een konijn of
een worst
60 werkloozen in de bocht
De Gazelle
van Jan van
Dok
Maandag 8 Januari 1940
Tweede Blad
Prachtig geslaagd ijsfeest
Burgerlijke Stand van Den Helder
Hedenmorgen 8 uur t
Temperatuur en Barometerstand
MANSHANDEN
van
Zaterdagmiddag om kwart over twee
precies zwaaide een zeker redactielid van
de Heldersche Courant met verwoeden
ijver de roode vlag ten teeken, dat de
wedstrijd, georganiseerd door ons dag
blad, voor werkloozen een aanvang had
genomen. Met groote vechtlust wierpen
zich op dat sein het eerste tweetal rijders
in den strijd om de nuttige prijzen, die
voor dezen kamp beschikbaar waren ge
steld.
Negen en twintig maal herhaalde zich dit
schouwspel, dat iederen keer weer andere
tooneelen bracht. Tooneelen van spanning en
opwinding, tooneelen van enthousiasme en
teleurgestelde toeschouwers.
Want moeder, vrouwen, kinderen, neven en
nichten waren meegekomen om hun favoriet
aan te moedigen in den strijd om de lekker
nijen.
Van 20 tot 63 jaar.
Van allerlei leeftijd waren de deelnemers.
Van 20-jarige jongens tot de 63-jarige Zwier-
stra toe, waarvan laatstgenoemde ons vol
trots het kruis van den Elfstedentocht in
1933 liet zien. Als derde was hij aangekomen
toen, maar nu zouden de jongeren wel zege
vieren, want zijn spieren werden wat stijf.
Inderdaad sneuvelde hij reeds in de eerste
ronde, daar hij door een ongelukkige loting
reeds dadelijk tegen den uiteindelijken win
naar Hofstra kwam.
Er waren nog andere oudjes bij. Wij noe
men de zestigjarige Boogaard, die er zoowaar
in slaagde den twintigsten prijs te bemach
tigen. Die metworsten zullen hem dubbel ge
smaakt hebben.
Onze wethoduer van sociale zaken, Mr. J.
Mulder, toonde zijn belangstelling voor den
wedstrijd en volgde met spanning de resul
taten van de kamp.
Het verloop.
Zaterdagmorgen om tien uur werd de baan
met de zeer gewaardeerde hulp van Gemeente
wege, die op het eerste verzoek dadelijk een
aantal gemeentelijke werklieden te onzer be
schikking stelden, op het terrein nabij Fort
Erfprins, waar vroeger de ijsclub „Het Noor
den" zetelde, uitgezet, zoodat toen om half
twee de eerste belangstellenden acte de
précense gaven, alles in gereedheid was om de
deelnemers te ontvangen. Onze ijverige „motor
politie", onder leiding van inspecteur Davidson,
zorgde voor goede afzetting, hetgeen wel noo-
dig was gezien het aantal deelnemers.
Want niet minder dan 58 werkloozen
hadden zich opgegeven, nadat ze van den
wedstrijd via onze bulletins, die alweer
dank zjj volledige medewerking van Ge
meentezijde in de verschillende stempel
lokalen waren opgehangen, kennis had
den genomen.
Om half twee was het dan ook al een drukte
van belang aan de start. Deelnemers keurden
voor het laatst nog eens het traject, waarin
geen scheurtje te vinden was. Bovendien liet
het weer ons niet in den steek en zorgde een
harmonicaspeler voor de stemming, toen om
tien over twee het startsein werd gegeven, alle
factoren voor het slagen van dezen middag
aanwezig waren.
Reeds de eerste ronde bracht de noodige
spanning. Verscheidene favorieten kwamen
door loting al dadelijk tegen elkaar uit, zoodat
in die ritten geducht gevochten werd om de
zege.
Op vlotte wijze werden de verschillende rit
ten afgewerkt, zoodat reeds spoedig aan de
tweede ronde begonnen kon worden. Steeds
spannender werd het en toen de kwart-finales
in zicht kwamen, werd de taak van de politie
steeds zwaarder, daar het vele publiek op
drong, om de rijders toch maar goed te zien.
Hierdoor ontstond gevaar, dat het ijs het be
geven zou, doch inspecteur Davidson en zijn
mannen zorgden er wel voor, dat de menschen
zich verspreidden.
De demi-finale bracht de twee favorieten
tegen elkaar, n.1. Jacobs ep J. Hofstra, die
na een echte Friesche „loop"partij door
laatstgenoemde werd gewonnen. De finale
werd daarna gemakkelijk door Hofstra
gewonnen.
De prijsuitreiking.
Zoo was om vier uur een einde gekomen
aan dezen mooien sportmiddag, die besloten
werd met de prijsuitreiking, door onzen direc
teur, den heer Koning, hetgeen hij met enkele
toepasselijke woorden deed.
Het is onnoodig te schrijven, dat de prijzen
een dankbaar onthaal vonden bij de diverse
gelukkigen.
Toen keerde men huiswaarts, voldaan en
tevreden, ook de niet-prijswinnaars, want die
hadden als troost-prijs zich tegoed gedaan aan
de gratis koek met chocolade-melk.
Tenslotte volgen hier de uitslagen:
le prijs,
J. Hofstra.
2e prijs,
J. Gillkens
3e prijs,
4e prijs,
Hofstra.
5e prijs,
6e prijs,
7e prijs,
8e prijs,
4 zak cokes, 1 ham en 1 metworst,
2 zak cokes, 1 ham en 1 metworst,
2 zak cokes en 1 ham, Jacobs.
2 zak cokes en 1 metworst, Jouke
1 konijn en 1 koek, W. de Valk.
1 konijn en 1 kaas, Slotemaker.
1 kaas en 2 metworsten, de Wilde.
1 zak aardappelen, P. Koene.
9e prijs, 1 ham, D. Koomen.
10e prijs, 1 ham, J. Girssen.
11e t/m 20e prijs, elk 2 metworsten. G.
Pompert, K. Bakker, H. Hofstra, H. Kerjzer,
D. Duinker, E. ten Napel, H. Kooij, Sjonge,
G. Biersteker en J. Boogaard.
Zooals U bekend is, schrijven B. en W. aan
den raad, zijn Zaterdag 30 December j.1., nabij
Huisduinen, twee uit zee aangedreven mijnen
ontploft. Vooral bij de eerste ontploffing is
groote schade toegebracht aan het hotel en
andere gebouwen van de N.V. Zeebad Huis
duinen en aan de woningen en andere gebou
wen van particulieren aldaar.
Van het badhotel en de daarnaast staande
woningen van de N.V. Zeebad Huisduinen zijn
nagenoeg alle ruiten gesprongen, vloeren ge
scheurd, daken ontzet, enz. Met herstel der
totale schade, welke aan haar eigendommen
is toegebracht is naar raming een bedrag van
7000.gemoeid, terwijl de N.V. niet tegen
molest is verzekerd. Het is wel erg te betreu
ren, dat genoemde N.V. zoo getroffen is op
een tijdstip, waarap, na een reeks van moei
lijke exploitatiejaren, een wending ten goede
was gekomen. De laatste maanden van het
pas verloopen jaar hebben namelijk een goede
exploitatieuitkomst opgeleverd, hetgeen moet
worden toegeschreven aan de aanwezigheid
van vele militairen, als gevolg van de mobi
lisatie. Zoo bestond het vooruitzicht, dat de
N.V. in staat zou zijn in 1940 de rente- en af
lossingsbedragen te betalen.
Het spreekt wel vanzelf, dat de schade
zoo spoedig mogelijk moet worden her
steld, opdat het bedrijf weder kan worden
voortgezet. De noodige voorbereidende
maatregelen zijn dan ook terstond getrof
fen. De N.V. had 1 dezer in contanten een
bedrag van ongeveer 2500.— in kas. het
geen reeds een aanzienlijke vooruitgang
beteekent vergeleken bij 1938, welk jaar
met een tekort van ruim 1000.sloot.
Maar dit bedrag, althans een deel daarvan,
is noodig als bedrijfskapitaal voor de exploi
tatie. Het is dus uitgesloten, dat de N.V.
zonder hulp de noodige herstellingen kan laten
verrichten. En het ligt voor de hand, dat
door zoo spoedig mogelijk dient te worden
geholpen de gemeente, welke reeds zoo
nauw bij de instelling is geïnteresseerd, bij
springt. Zij heeft immers bij de uitkomsten
van de exploitatie groot financieel belang;
stopzetting van het bedrijf zou dan ook zeker
niet in haar belang zijn, vooral nu de exploi
tatie-uitkomsten zooveel beter zijn geworden.
Doch ook overigens zou het zeer tot schade
van deze gemeente zijn van Huisduinen in
het bijzonder wanneer het bedrijf niet meer
zou kunnen worden voortgezet.
B. en W. stellen den Raad dan ook voor
hun te machtigen om aan de N.V. Zeebad
Huisduinen een renteloos voorschot te ver-
leenen tot een maximum bedrag van
7000.onder beding, dat de N.V. ge
noemd bedrag terugbetaalt, wanneer zjj
daartoe, naar het oordeel van het college
in staat is en overigens onder de door
B. en W. te stellen regelen.
als zij ruw of gesprongen zijn- Doos 30 ct.
Een vraagstuk op zichzelf is, wie voor de
schade, welke is aangericht aan de eigen
dommen van de N.V. Zeebad Huisduinen en
van de particulieren, aansprakelijk is. Het
komt ons aanvankelijk voor, dat de bewaking,
zeker in het bebouwde gedeelte der gemeente,
zóódanig moet zijn, dat drijvende mijnen tijdig
worden onschadelijk gemaakt. Hoewel los
geslagen mijnen onschadelijk behooren te zijn,
is toch voldoende gebleken, hoe gevaarlijk
drijvende mijnen nog kunnen zijn. Naar het
inzicht van B. en W. zijn er daarom redenen
om aan te nemen, dat de Staat (in elk geval
voor schade, welke door het springen van
Nederlandsche mijnen is aangericht, zooals
hier het geval is gebleken) aansprakelijk is te
stellen. Het komt B. en W. voor, dat te dezen
maatregelen dienen te worden getroffen. In
dien de schade door het Rijk wordt vergoed,
zullen de aan de N.V. Zeebad Huisduinen voor
geschoten gelden uiteraard onmiddellijk aan
de gemeente behooren te worden terugbetaald.
BEVALLEN: L. C. G. de Jong Boers—
Zervas, z.; H. S. D. JacobsElsemulder, d.;
J. LutersHickmann, d,
OVERLEDENA. W. Boëseken, geb. Van
Bale, (v.), 63 jaar.
- Houdt de schaatsen bij de
hand! i:
m
S Wij beleven een wonderlijke winter:
van strenge vorst tot dooi is' tegen-
woordig maar een kwestie van een uur, 1;
en indien men hoop heeft op een flinke
vorstperiode komt er regen en mist,
5 die in 24 uur de pret tot het verleden j-
maken.
5 Gaan wij de temperaturen gedurende
dit weekeinde na, dan zien wij, dat het
Zaterdagmorgen 8 uur nog 7.9 graden
l: vroor. Na 8 uur begon het kwik echter
op te loopen, en dat zoo constant, dat
het reeds om half 1 's middags boven
j| het 0-punt gerezen was. Het dooide! j;
Om 2 uur Zaterdagmiddag dooide het
i: 0.3 graad en zoowel gedurende den ver- j!
S deren Zaterdag als den geheelen Zon-
5 dag bleef het dooien. Het kwam giste-
2 ren tot bijna 2 graden boven 0.
In den nacht kwam de stijging even-
wel tot stilstand, en om 4 uur heden- 1:
nacht zakte het kwik weer onder het
jj 0-punt. Het vroor wederom! Zoo bleef
het gedurende den na-nacht en om 8
uur vanmorgen was de temperatuur |j
S nog 0.8 graad onder het vriespunt.
Dat er nog goede hoop bestaat voor
de schaatsenrijders wordt wel bewezen
Z door het feit, dat het ook in Groningen
gisteren den geheelen dag gedooid heeft,
doch dat om 8 uur vanmorgen aldaar S
Z niet minder dan 7 graden vorst geno-
S teerd werd.
De barometer vertoont een stijgende
tendens, zoodat er nog geen reden is Z
de schaatsen in 't vet te zetten.
iimtii::!
Barometerstand Den Helder: 764.1
Maximum temperatuur lucht: 0.8
Laagste temperatuur: —0.8
Wind: richting O.Z.O. Kracht 4
Licht op: 4.33
DAMES KAPPER HEEREN
Stakmanbossestr. 65 Tel. 541
Zaterdagavond heeft in Casino het
jubileumfeest plaats gevonden van den
populairen voorzitter der Heldersche
Reddersvereeniging „Moed, Volharding
Zelfopoffering, waarop herdacht werd
het feit, dat Jan van Dok sedert
30 jaren deel uitmaakt van het bestuur.
30 Jaren is een lange tjjd en dat geldt
wel in het bijzonder voor een bestuurs
lid van „M., V., Z." Want het werk daar
is niet altijd even dankbaar. Men stuit
er dikwijls op onbegrip en niet ver
diende critiek. En als men dan daarbij
nochtans in staat is 30 jaren lang die
critische klippen te omzeilen... welnu,
dan is er alle reden toe om na die mijl
paal eens een recht genoeglijk jubileum
feest op touw te zetten. En zeker voor
iemand als Jan van Dok (alias „Jan de
Waterrot", alias „Jan de Deurrooker"),
die zelf we! honderd jubilea hielp orga-
niseeren en daarbij steeds de leiding in
handen had.
Het programma zou om 8 uur beginnen,
Maar het Heldersche kwartiertje werd bijna
3 kwartier. Niemand begreep 't fijne ervan.
Waren de artisten verlaat... was de feest
commissie soms zoek... of was er een andere
handicap? Niemand die 't wist, totdat we uit
den droom geholpen werden: men was ver
geten den jubilaris en zijn familie van huis
te laten halen. Hetgeen kon gelden als bewijs
hoè moeilijk organiseeren wel is!
De Casino-zaal was uitstekend bezet. Van
de aanwezige autoriteiten noemen wij bur
gemeester en Mej. Ritmeester, majoor Van
der Blom, en wethouder L. F. van Loo. Voorts
vertegenwoordigers van de N.-Z. Holl. Redding
Mij. en het Heldersche Reddingsfonds.
Het was de heer Roetman, die allen het
welkom toeriep, in het bijzonder den autori
teiten en voorts aan de donateurs, leden, auto
eigenaars, enz., enz. De heer Roetman dankte
de gevers van de prijzen voor de verloting en
voorts de heeren Egner en Polak. De familie
Polak had n.1. eén ruim bedrag geschonken
aan de kas van „M., V„ Z.", een mededeeling,
die met luid applaus onderstreept, wordt. Spr.
wenscht allen een genoeglijk feest.
De heer Veenstra treedt dan van achter de
op het tooneel staande bestuurstafel op, en
deelt mede, dat er vele schriftelijke geluk-
wenschen bij het bestuur zijn ingekomen, die
men echter om des tijds wille niet zal voor
lezen.
Een uitzondering maakt hjj echter voor
een sympathieken brief van oud-burge
meester Houwing, die de Jutterstad blijk
baar nog steeds een warm hart toedraagt,
en van een rijm, geschreven door den oud
burgemeester van Alkmaar.
De heer Roetman richt zich dan tot Jan
van Dok; hij roemt diens groote verdiensten
voor de Vereeniging en spreekt de hoop uit,
dat Van Dok nog vele jaren zijn huidige
functie zal mogen bekleeden. Hij doet daarbij
weer een beroep op de vrouw en dochter van
den jubilaris, die hem al te veel moeten af
staan aan de Vereeniging.
Tenslotte memoreert de heer Roetman het
feit, dat vele oud-redders, ook dank zij Van
Dok's werk voor een ondersteuning op hun
ouden dag in aanmerking zijn gekomen en
spreekt hij de hoop uit, dat hij ditzelfde voor
nog vele niet gesteunde redders zal weten te
verkrijgen.
Bestuur en leden van ,,M., V., Z." wilden
echter hun warme genegenheid voor hun
praeses ook verstoffelijken. De koppen werden
bij elkaar gestoken en beraadslaagd wat te
geven. Na rijp beraad besloot men tot: een
fiets. Het vehikel, waar de voorzitter thans op
rijdt, is „een brakkie" en dus meent men Van
Dok met een fonkelnieuw en van alles voor
zien rijwiel datgene gegeven te hebben, wat
hij 't beste op z'n tallooze tochten door de
stad kan gebruiken.
Van Dok is ontroerd als het blinkend
rijwiel van achter de coulissen gedragen
wordt, en niet minder moeder Van Dok,
als men haar beloont voor de vele stille
uren thuis doorgebracht als haar 50 op
stap was, met een bouquet bloemen.
Van Dok, dan zelf 't woord nemend, zegt
vereerd te zijn over de tot hem gesproken
woorden. Hij heeft tot voor 12 dagen niets
geweten van deze jubileum-viering, maar nu
het zoover is, is hij dankbaar zoo vele jaren
voor de Vereeniging te hebben mogen arbei
den. Na gewezen te hebben op de vele up
en de niet minder talrijke downs in die pe
riode, en als zijn onwrikbare meening te ken
nen gegeven te hebben, dat er nooit en te
nimmer „politiek" in „M., V., Z." zal komen,
belooft hij, zoolang hem dat mogelijk is, de
belangen voor de oud-redders te blijven be
hartigen. Voor het cadeau van een Vereeni
ging bedankt hij allen uit den grond van zijn
hart.
De Burgemeester:
Met zeer vriendelijke woorden schildert
vervolgens de burgemeester de verdiensten
Jan van Dok. Deze Jan van Dok, aldus spr.,
is iemand, die voor zijn Vereeniging onmis
baar is. Groot en velerlei zijn zijn verdiensten
voor „M., V., Z." En speciaal die verdiensten,
die men doorgaans niet opmerkt.
30 Jaar lang behartigde gij de belangen
van hen, die die belangen aan U toever
trouwd hadden, aldus de burgemeester, en
ge hebt ze goed behartigd. Ge moest
er echter lang en hard voor werken en
daarvoor is men U dank en erkentelijk
heid verschuldigd.
Den redders komt een gemakkelijken ouden
dag toe en dat een deel van hen deze thans
bezit is ook mede door Uw toedoen en werk.
Er is een kentering ten goede gekomen voor
die garde, maar nog veel moet, en zal, ver
beterd worden.
Gij zijt een hard werker geweest, Van Dok:
ge waart de spil als er, waar en voor wien
dan ook. iets te organiseeren viel; was het de
jaarlijksche auto-tocht, de idem-feestavond,
voor de actie der ondersteuningen of bij de
begrafenissen en jubilea. Altijd was U nummer
één. Welnu, daarvoor is het Gemeentebestuur
U erkentelijk en stelt het op prijs U als stof-
felijk blijk van die waardeering een vruchten-
mand aan te bieden. (Applaus).
De burgemeester besluit zijn woorden
als volgt: Jan van Dok is iemand, die het
goede met viyt beoefent en die helpt,
waar hjj helpen kan. Hij is een burger, die
waard is geëerd te worden. Het is voor
m|j persoonlek een eer U dit te mogen
zeggen. Een 30-jarig jubileum is een ju
bileum van een langen tijd. Maar we
hopen op dit moment op een volgend
jubileum
De in Haarlem wonende, maar in hart en
nieren Nieuwedieper zijnde Coen Bot, prijst
eveneens het vele werk van zijn vriend en
voormalig mede-bestuurslid. Hij leest daarbij
eveneens voor een op Grunwaldiaansche wijze
gesteld schrijven van den Juttervriend Levy
Grunwald.
De heer De Jong, hoofd der Kustwacht te
Huisduinen en Callantsoog, verschijnt even
eens ten tooneele. Namens de aanwezige red
ders van Callantsoog en Groote Keeten wijdt
hij waardeerende woorden aan Van Dok en
overhandigt hem namens die redders een kist
sigaren.
Als dan Wiesje Rovo nog een Jan-vanDok-
ode gezongen heeft, .wordt het officieele ge
deelte van den avond besloten.
Wat het overige deel van dit feest betreft
zullen wij kort zijn. Er was een cabaret-pro
gramma, verzorgd door Wiesje Rovo, Max van
Laarhoven en den clown Joop Theunis (die
tevens een goed muzikant bleek te zijn), dat
gezien den bijval wel in den smaak viel. Een
enkele maal vonden wij de keuze der nummers
echter wel wat dubieus. Een woord van waar
deering moge hier niet onthouden worden
aan den begeleidenden pianist, den heer J.
Dol, die 1'improviste accompagneerde en
zich van die taak op vaardige wijze kweet.
Tot... 4 uur bleef men bijeen. Zoowel de
verloting als 't bal waren een succes en menig
zeeridder zal nog langen tijd met genoegen
aan dit feest, ter eere van Jein van Dok
terugdenken.
Eerst was er niets dan de zon en de baan.
De zon, die van de baan een doffe zilver-witte
spiegel maakte, een stuk glanzend staal tus-
schen de groene wallen van het fort.
Er was bijna geen wind.
Eerst kwam toen een geel-bruine tafel, daar
na arriveerde een bakbeest van een mand, ver
volgens de Commissie en tenslotte de rijders.
Dat waren de werkloozen.
Ze hadden er zich kennelijk op ingesteld. Er
waren geen zware jassen, geen lastig wijde
broeken; de schaatsen waren 's morgens extra
nagezien en er was er geen onder die 60 deel
nemers, die niet in z'n hart besloten was óf
een zak brand, óf een konijn, annex ham te
annexeeren. l
Deze werkloozen-kamp stond in het teeken
der gemoedelijkheid. Er was wel een organi
satie-commissie, maar ze deden het zonder
groene of roode rozetten op hun borst. Men had
zich niet dagen van tevoren behoeven op te
geven, maar dat kon eventueel nog 1 minuut
voor den aanvang. Er werden ook geen moei
lijke combinaties gemaakt. Nummer 1 reed
tegen nummer 60 en nummer 2 tegen 59. Bim-
ple comme bonjouren niemand die één
woord critiek leverde. Trouwens wie interes
seerde zich voor organisatie. Het konijnde
worstdaar ging het om!
Zoo stonden daar 60 werkloozen op een
kluitje. Het ijs kraakte er van en het fort-
grachtelijke water welde en sputterde op in de
wakken bij de start- en finish-palen. Toen
kwam ér een meneer met een fluitje en een
andere met een roode vlag en even later was
deze strijd aangevangen.
Langs het lijntje stond een jongen met
paarse wangen en een „loopende" neus. Die
jongen zei: ,#e rijje as dieve" en hij had het
bij het rechte eind. Ze reden als „dieven", die
blauw-g et ruide, bont-gebroekte, plat-gepette en
kromgebogen Nieuwediepers. Twee bij twee
werd gestart en wélk een bravour werd daar
tusschen start en finish te aanschouwen ge
geven.' Daar vlogen ze heenmet de bretels
kruiselings over de blauwe truien, de lijven 90
graden gebogen, met molewiekende armen en
grotesk-zwaaiende beenen. De een reed op kou
sen, de ander op „ouwe kissies" en de derde op
lage schoenen. Maar hoe ze ook reden, ze
reden allemaal hard en sommigen als pijlen
uit een boog.
Want voor ieder was daar het lokkend ge
heimenis van de mand; daarin wist- men de
konijnen de hammende kazen en de
worsten
Er waren er bij van 6 kruisjes.' Er was er
een, die de medaille der 11-stedentocht onder
z'n trui droeg en er waren er ook die „het-zoo-
maar-even-probeerden". Waaruit volgt, dat het
een verbeten strijd werd en de toekenning voor
den hoofdprijs een vraagteeken tot het eind toe.
Iedereen had het dien middag op de baan
tusschen de groene fortwallen naar z'n zin. De
rijders om de prijzen, omdat er zooveel prij
zen waren. De commissie, omdat alles zoo ge
smeerd liep en het publiek, dat waar voor z'n
geld kreeg.
Dick de Leeuw goochelde alle schlagers der
laatste 12 maanden, inclusief het „soldaten-
repertoir" uit z'n harmonica en werd goed be
dacht. De politie was aanwezig, maar had het
evenmin zwaar. En toen om half 4 het einde
van dit sportief gebeuren daar was, vond ieder
een dat eigenlijk jammer, met uitzondering van
de prijswinnaars, die hun buit, na heeten strijd,
veilig gesteld wisten.
En toen toen klommen we op den berm
van den weg. Mét de tafelde „administra
tie" en de mand.
Dick de Leeuw pleegde fanfares, de win
naars stonden vooraan en er gingen hoera-tjes
op voor allen die dezen genoegelijken ijs-strijd
hadden helpen slagen. Daar waren konijnen
en volvette Edammertjesen pikante ham
metjes en smeuige worsten. En ze gingen
uit de mand en in de handen over der win
naars, die er mee in hun sas waren en zeiden:
Merci", of „hij is voor de bakker", of „pik in",
of „da's meegenomen".
Zoo gingen ze heen: een kleine 60 werkloo
zen, waarvan een deel bekaasd, beworst en be-
brandstoft. Ze zullen er niet beter en rijker
door worden van die prijzen, maar daar ging het
ook niet om. Het was alleen te doen om hen,
die het in onze stad niet zoo gemakkelijk heb
ben, wat vertier te schenken en een deel ervan
een extratje voor thuis.
En daar meenen wij in geslaagd te zijn!
Hetgeen een goede voldoening is voor hen,
die dezen vreedzamen strijd op touw zetten.
Heel Den Helder kent Jan van Dok:
iederen dag ziet men hem rijden op z'n
fiets, die eigenlijk geen fiets meer was,
doch zooals de heer Roetman Zaterdag
avond terecht opmerkte, een „brakkie".
Dus besloot het bestuur van de garde
een fiets te koopen. Helaas met de
financiën was het benard gesteld, zoo
dat men met loode schreden naar den
heer E. N. Heyligenberg toog, „om eens
te gaan praten
Welnu, er viel met den heer E. N. H.
te praten, en zoo kreeg Jan van Dok
zijn fiets, ondanks de magere kas.
De heer Heyligenberg schreef er een
brief bij, die tegelijk met de Gazelle
werd overhandigd.
Daarin staat:
Bij deze fiets bieden wjj de volgende
service aan: 1 Jaar garantie tot en met
8 Januari. Tevens gratis onderhoud ge
durende 3 jaar. Het rijwiel kan 6 maal
per jaar bij ons gebracht worden, waar
bij het geheel gratis nagezien en schoon
gemaakt wordt.
Alzoo: een Gazellemèt toe-
behooren
