Spaanschen burgeroorlog
De rijkdommen
Naweeën van den
Waarom collecte den
pastoor tegenviel
In Madrid nog voelbaar
Deo Haag trouwlustig
Tegen mijnen
in open zee
Vernieling van
Finsche dorpen
vatt den
Finschen bodem
Verdwaald op het IJsselmeer
Vijftien mijnwerkers gewond
Nasleep van Oss
Luchtpost voor Urk
Steeds sneller door het luchtruim
Kerstmis incident
Teleurstelling voor
familie de Nigtere
PE RUSSISCHE „LETTER".
Hoe ziet Madrid er na den Spaanschen
fmrgeroorlog, of liever na den vrede uit?
En hoe neemt de Spanjaard den toestand
»P?
Dit vertelt de Madrileensche correspon
dent van de N.R.Grt. in een artikel, waar
aan wij het volgende ontleenen:
Voor men het Estación del Norte bin
nenrijdt overal loopgraven. Natuurlijk, de
universiteitsstad met aangrenzende par
ken, nog geen jaar geleden was hier het
front. Maar u denkt aan uw bagage de
trein is overvol, er is materiaal te kort en
onderweg is er nog een wagon bezweken
de Spanjaarden helpen u natuurlijk,
dus u helpt terug en zoodoende staan we
al middenin een serie reparatiewerkcn die
tezamen het station vormen.
Een desolate leegte.
Op de raarste punten de straat opge
broken, maar dat heb je in Den Haag
tenslotte ook, zij het meer om der wille
van het spel. Ziet men nader toe, dan
blijkt van verschillende huizen letterlijk
niet meer overeind te staan dan de bui
tenmuren, met discreet we zijn in
Spanje de luiken voor zoover nog aan
wezig, gesloten. Kijkt men door de kieren,
dan gaapt u een desolate leegte tegen. Toe
vallig een bom. Toentertijd wist heel Eu
ropa ervan, maar sindsdien kwam War
schau en daarna Helsingfors. Als men er
gens met de Finnen meeleeft, is het hier.
Het verkeer.
Verder is Madrid nog steeds in één woord
madriléno, mischien beschrijfelijk, maar
zeer zeker niet te definieeren. Nog steeds
vermogen drie of vier auto's die op onont
warbare wijze stilstaan, den nadruk te ge
ven, dat men zich midden in het drukste
en meest levensgevaarlijke verkeer bevindt.
Nog steeds vraagt men zich af waarom
juist deze kunstmatige creatie bij uitstek
tot residentie en wereldstad uit moest dijen
tot men zich herinnert, dat hier toevallig
het geographische midden van de een
heid Spanje ligt. Ten hoogste is Madrid een
beetje rommeliger dan het placht, want
iedereen keert terug maar lang niet ieder
een vindt zijn huis en bijbehooren zooals
hij het verliet. De hotels puilen uit en nog
ziet men geregeld vrachtauto's rijden be
laden met de heterogeenste stukken meu
bilair plus een paar sigarettenrollende so-
daten. Naar de depots, waar iedereen die
iets kwijt is, weet dat hij kan gaan zoeken.
Eén aspect van de liquidatie van den oor
log, zooals de kanten ook nog dagelijks lijs
ten arrestaties brengen wegens wandaden
tijdens het „roode" bewind.
In de rij—
De verkrijgbaarheid der dingen des da-
gelijkschen levens varieert hier van in het
geheel niet tot uiterst schaarsch. In het ge
heel geen boter bijvoorbeeld, geen eieren
en dat in een land welks keuken zijn hoog
ste triomfen uitviert in fabelachtige ome
letten! zoo pas drie weken lang geen
olijfolie. Schaarsch is ongeveer alles wat
men verder bedenken kan, vandaar dat een
zoo belangrijk deel van de huisvrouwelijke
dagtaak bestaat in hetzelfde geduldige wach
ten als tijdens den oorlog. Maar nu is men
ten minste zeker van zijn leven. Ik zag
colas voor brood en voor kolen, voor zoo
wat alles wat men bedenken kan; zelfs is
er in de Calle de Alcala, den Madrileenschen
boulevard bij uitstek, een queue te ontwa-
D« opbouw in Spanje wordt door het ge
brek aan grondstoffen ernstig belemmerd.
Doch niet overal ligt het werk stik Hier
boven riet men arbeiders bezig de ruinen
van de gevangenis te Madrid te sloopen;
er komt een nieuw stadhuis voor in de
plaats.
ren van niets meer of minder dan heeren, te
weten een voor de noodzakelijke levensbe
hoefte die hier poëtisch „blonde tabak" heet.
Het publiek aanvaardt
Het ontstellende is de vanzelfsprekend
heid, waarmee het publiek al deze onbe
haaglijkheden opneemt.. Wat „verwende"
landen als een ramp zouden bejammeren,
wordt hier kennelijk beschouwd als de na
weeën van een booze nachtmerrie, die god
dank voorbij is, maar die in het leven van
vrijwel iederen Spanj. onuitwischbare spo
ren heeft achtergelaten. Vandaar een zekere
schroom, die den buitenstaander bevangt
in den omgang met Spaansche vrienden.
De meegebrachte theorieën mogen correct
zijn of niet, hier verliezen ze op de een of
andere wijze hun beteekenis. 't Spaansche
spectrum met uitsluitend wit en rood is in
derdaad ietwat onvolledig, maar men geeft
er zich weldra rekenschap van- dat het hier,
na de gruwelijke ervaringen van de afgeloo-
.pen jaren, een noodsprong betreft naar een
basis, waarop Spanje, in afzijdige ongenaak
baarheid misschien, maar ook zonder
Ongerustheid over inwoner van
Nijkerk.
Een inwoner van de gemeente Nijkerk
de 28-jarige A. J. Mol, is Zondag om
streeks negen uur per schaats van Nijkerk
uit in de richting Amsterdam vertrokken.
Sindsdien heeft men niets meer van hem
vernomen. Een ongeluk wordt gevreesd.
Gistermorgen zijn uit Nijkerk, Bunschoten
en Huizen reddingsploegen met ijsvlétten
vertrokken om den vermiste te zoeken. De
ze pogingen hebben tot nog toe echter geen
resultaat opgeleverd.
De mogelijkheid wordt niet uitgesloten ge
acht, dat M. verdwaald is. De burgemees
ter van Nijkerk heeft daarom schippers,
die zich op het oogenblik op het IJsselmeer
bevinden, per radio dringend verzocht goed
uit te kijken. Het ijs ter plaatse is door
den sterken dooi echter zeer zwak geworden
Zij, die inlichtingen kunnen verschaffen,
worden verzocht zich in verbinding te stel
len met den burgemeester van Nijkerk.
Het meisje in Den Bosch was
Jo niet
De politie van het bureau Marnixstraat
te Amsterdam verzoekt ons te melden, dat
het meisje, dat men in de laatste weken
van December in Den Bosch, ventende met
briefkaarten, heeft gezien en wier opspo
ring de commissaris van politie te Den
Bosch had gevraagd, omdat men in haar
Jo de Nigtere had meenen te herkennen, de
vermiste niet is.
Het bleek een Amsterdamsche te zijn, die
met een blinden man is getrouw en die
beiden in hun onderhoud voorzien met den
verkoop van prentbriefkaarten.
iemand tot last te zijn, zijn regeneratiepro
ces tot een goed einde hoopt te brengen.
Hoe staat de Spanjaard tegenover
den Europeesehen oorlog?
In dit licht moet men ook de houding van
den gemiddelden Spanjaard beschouwen te
genover den huidigen Europeeschen oorlog.
Afgezien van het ongemak bij den wederop
bouw van zijn vaderland, is de groote on
vrede iets, dat den Spanjaard slechts intellec
tueel interesseert. Veel sympathie r laat
staan begrip heeft hij nauwelijks voor een
der partijen. Als Nederlander staat men ver
baasd over de wanbegrippen aangaande En
geland. Maar de Britten „hebben ons niet ge
holpen in de uiterste penarie".
Met Frankrijk vlot de broederlijkheid van
oudsher slechts matig. Ten hoogste is het
leedvermaak wel amusant waarmee men ga
deslaat, hoe ze daar ter voorkoming van bin-
nenlandsche troebelen in de benauwenis te
elfder ure nog korte metten maken met de
communisten. „En van ons hebben ze niet
willen leeren!"
En Duitschland?
Duitschland, het wel verre en zeer
vreemde, heeft den Spaanschen man
in de straat volkomen van de wijs
gebracht door zijn vriendschap met
wat men hier als den aartsvijand
beschouwt. Het gevolg is geweest, dat
de Spanjaarden zich meer dan ooit
zijn gaan bezinnen op het eigene;
met wien men er ook over spreekt, in
alle toonaarden keert het terug: het
Spaansch nationalisme is Spaansch
en niets dan Spaansch.
Toen ik verleden jaar twee dagen in Vigo
verbleef, zag men voor alle vensters en op
alle hoeken groote plakkaten, waarop on
der de nationale vlag die van Italië, Duitsch
land en Portugal prijkten met een viva voor
elk dezer landen. Thans zijn deze plakkaten
volkomen verdwenen, slechts in een achter
buurt van Madrid vond ik er nog een, ver
geten en halfverscheurd.
Fel tegen het communisme.
In tegenstelling tot Italië althans tij
dens het heetste van de aspolitiek prijkt
hier overal slechts de beeltenis van den
eigen Caudillo, veelal geflankeerd door die
van José Antonio (Primo de Rivera jr.) wij
len den geestelijken vader der falange. De
nationale beweging, zoo men haar al niet
reactionnair mag noemen, wil aanknoopen
aan de oude tradities uit den tijd van Span-
je's grootheid, waarbij het uitermate goed te
pas komt, dat deze onafscheidelijk verbon
den zijn met het christendom in den vorm
van het meest rigoureuzè katholicisme. Van
de gevaren, die dit katholicisme bedreigen,
heeft men het extremisme van links zoo
zeer aan den lijve ondervonden, dat men
het voelt als de belichaming bij uitstek van
al wat on- of antichristelijk, dus on- of anti-
spaansch genoemd kan worden. Zoo begrijpt
men de jubelkreten waarmee iédere Finsche
overwinning met groote koppen op de voor
pagina's wordt begroet. Deze mentaliteit
verklaart ook de terminologie, waarin de eer
ste Spaansche krantt die ik na jaren opende,
de rhetorische vraag stelde, waarom de
Europeesche mogendheden, in- plaats van
elkaar te beoorloogen, zich niet opmaken
tot een nieuwen grooten „kruistocht" tegen
de Russen, de groote „ketters" van onzen
tijd.
Autobus slipte.
Gladheid van den weg is oorzaak ge
weest van een autobus-ongeluk, dat nog be
trekkelijk goed is afgeloopen. In de vroegen
morgen om 6 uur slipte gisteren een groo
te autobus met mijnwerkers in de onmid
dellijke nabijheid van het dorp Wijlre. De
bus kwam eerst met de achterzijde tegen
een huis terecht, schoof daarna rakelings
langs een transformatorhuisje, drong door
een haag en botste vervolgens met de voor
kant tegen een huis, waar de wagen tot
stilstand kwam.
De vijftien inzittenden liepen allen lichte
verwondingen op. Ter plaatse konden er
veertien door een geneesheer worden be
handeld. Een van hen was vrij ernstig ge
wond. Hij werd overgebracht naar het St.
Josephs Ziekenhuis in Heerlen. De overigen
konden naar huis gaan.
De autobus werd aan de voorzijde inge
drukt en voorts zwaar beschadigd.
Mr. Rost van Tonningen ging
over de schreef.
De procureur-generaal bij den Hoogen
Raad heeft gisteren geconcludeerd tot ver
werping van het. cassatieberoep van mr. M.
M. van Tonningen, die door het Haagsche
gerechtshof wegens beleediging van de
minister van Justitie in een artikel over de
zaak Oss in het Nationaal Dagblad is ver
oordeeld tot een geldboete van 100 gulden.
De Hooge Raad zal op 15 Januari arrest
wijzen.
In laatste kwartaal '39 700 paar
tjes méér dan verleden jaar.
In zijn Nieuwjaarsrede voor de gemeen
teraad heeft de burgemeester van Den Haag
mr. S. J. R. de Monchy o.a. medegedeeld,
dat het aantal huwelijken in de residentie
gedurende de laatste vier maanden van het
jaar anderhalf maal zoo groot was als in
het overeenkomstige tijdvak van 1938 (rond
2100 tegen 1400 in het vorige jaar.)
De burgemeester schreef dit feit toe aan
de mobilisatie.
Gisterochtend half elf is een K.L.M.-toestel.
bestuurd door Parmentier. op Urk gedaald.
Het vliegtuig had vijftien zakken post aan
boord. Om elf uur is het toestel met vier
zakkeu post naar Schiphol teruggekeerd.
Huishoudster bestal hem. Drie
maanden geëischt.
De Amsterdamsche rechtbank be
handelde gisteren een zaak tegen
een 62-jarige huishoudster, die eeni-
ge jaren in betrekking is ge
weest bij een pastoor in
een kleine gemeente in Noordhol
land: De vrouw werd er van ver
dacht, in ongeveer twee jaar f 900.
aan collectegelden en f 187.aan
huishoudgeld te hebben gestolen.
Het was den pastoor opgevallen, dat de
collectes veel minder opbrachten dan vroe
ger en om den dader, die zich in de pas
torie moest bevinden te ontdekken werden
er geldstukken gemerkt. De inhoud van of
ferbussen en schalen werd in de keuken
geteld en het gemerkte geld werd erbij ge
legd. Toen kwam aan het licht, dat de
huishoudster zich systematisch geld had
toegeëigend. Bij haar werden eenige ge
merkte geldstukken teruggevonden.
Tijdens het tellen in de keuken van de
pastorie had zij haar slag geslagen. Tegen
over den pastoor legde zij een schriftelijke
bekentenis af. Bovendien betaalde zij f 187.
terug. Het bleek n.1. dat de vrouw spaar
duitjes had en dit in bewaring had gegeven
bij een pastoor, waar zij vroeger had ge
diend. Deze had er natuurlijk geen flauw
vermoeden van, dat de oude vrouw, die
hem gevraagd had haar geld te beheeren
en hem trouw elke maand f 50.-' of f 60.-
kwam brengen, op oneerlijke wijze aan
het geld was gekomen.
De vrouw loopt naar de Justitie.
Hiermede zou de zaak zijn afgedaan, maar
de vrouw was zoo dom om bij de Justitie
over den pastoor te gaan klagen: zij had
onder dwang bekend en nu was zij haar
spaarduitje ook al kwijt. Het gevolg van
haar klacht was, dat tegen haar een vervol
ging werd ingesteld.
Te kort huishoudgeld?
Ter zitting hield zij vol, dat zij eigenlijk
onschuldig was. Wel had zij zoo nu en
dan geld genomen uit het geldkistje, maar
dat was, omdat zij tekort huishoudgeld
kreeg en den pastoor wilde zij niet las
tig valen. Er kwamen nogal eens familie
leden en vrienden op de pastorie logeeren
en dan kon zij niet toe. Van de collecte
schalen had zij nooit iets weggenomen...
De officier van Justitie vond de herhaal
delijk plaats gehad hebbende diefstallen
hoogst ernstig. Hij wilde echter rekening
houden met den hoogen leeftijd, van verd.
en het feit, dat het geld was terugbetaald.
Spr. vorderde drie maanden gevangenis
straf.
De verdediger pleitte vrijspraak.
Siibs. drong hij op een voorwaardelijke
straf aan in verband met verd.'s hoogen
leeftijd, haar blanco strafregister en arbeid
zaam leven. Bovendien is de schade ver
goed.
De rechtbank zal 19 Januari vonnis wij
zen.
Argentinië protesteert.
De regeering van Argentië heeft een pro
testnota gericht tot de regeeringen van
Frankrijk, Engeland en Duitschland alsme
de tot die van Polen, tegen het gebruik van
mijnen buiten de territorialewateren. In
de nota wordt er op gewezen, dat Argen
tinië den oorlogvoerenden het recht heeft
toegekend mijnen te leggen in hun territori
ale wateren, maar niet daarbuiten in open
zee. De regeering van Argentië behoudt zich
derhalve het recht voor schadevergoeding
te eischen indien Argentijnsche schepen en
levens van Argentijnsche burgers verloren
gaan.
Den Russen wacht echter een
goede les....
Aan het geheele front in Finland is
thans een zekere kalmte ingetreden. Ten
Noorden van het Ladogameer hebben zich
enkele gevechten zonder strategische waar
de voorgedaan. Het belangrijkste gevecht
heeft zich afgespeeld bij Raate, een plaatsje
ten Zuidoosten van Suomusalmi. Een batal
jon Russen, die na den grooten slag bij
Suomusalmi in de bosschen waren ge
vlucht, hebben gepoogd door de Finsche
omsingeling heen te breken.
Nu de onderhandelingen met Finland en
de massa-aanvallen op het front niet zijn
geslaagd, poogt de Sovjet Unie haar doel te
bereiken door het vernielen van de dorpen
in het binnenland, door aanvallen uit de
lucht en pogen zij de verbindingen van Fin
land met de buitenwereld af te snijden. Het
is evenwel waarschijnlijk, dat de Finnen,
wanneer zij over meer jachtvliegtuigen be
schikken dan op het oogenblik, den vijand
een goede les zullen geven.
BIJ STALIN IN ONGENADE.
Djanof, de vertrouwensman van Stalin,
bijgenaamd de „Russische Kroonprins", is
naar het Zweedsche blad „Stockholm Tid-
ningen" bericht, in ongenade gevallen. Hij
heeft niet deelgenomen aan de besprekingen
van den Raad van Volkscommissarissen.
Het blad voegt hieraan tóe, dat de Sowjet
Russische autoriteiten zoo overtuigd waren
van het slagen van den inval in Finland,
dat reeds overwinningsfeesten voor 21 De
cember georganiseerd waren.
IJZER, NIKKEL, KOPER ZELFS GOUD
EN DIAMANTEN!
(Bijzondere correspondentie.)
•Dat Finland het land der ettelijke
tienduizendtallen meren is, was
van algemeene bekendheid. Dat
zijn bodem evenwel zoo rijk is aan
mineralen, zal voor de meesten
een verrassende onthulling zijn ge
weest, die eerst door dezen oorlog
aan het licht is gekomen. Er wordt
zelfs goud aangetroffen, zij het dan
in zeer bescheiden hoeveelheid.
Finsch Lapland is niet zoo rijk aan bodem
schatten als het Noorden van Zweden of 't
schiereiland Kola, waaraan het in het Noord
oosten grenst; doch met de energie, welke
een kenmerkende eigenschap is van het
Finsche volk, heeft men zich gezet aan de
taak om te onderzoeken in hoeverre de bo
dem mogelijkheid tot exploitatie biedt. Se
dert het begin van 's lands onafhankelijk
heid, dus sedert een twintigtal jaren, houdt
men zich daarmede bezig en met succes.
Hierbij is het merkwaardig op te merken
c"at alleen het voorkomen van... goud reeds
langen tijd bekend was. Dit werd aangetrof
fen in bepaalde zandlagen en ook wel,
adersgewijs, in rotsgesteente. Wij haasten
ons er bij te voegen, dat dit nooit aanleiding
heeft gegeven tot een „goldrush", want
daarvoor was de hoeveelheid te gering. In
het begin dezer eeuw heeft men de goud-
delverij op eenigszins grootere schaal be
oefend in de nabijheid van Laanila, aan den
heirweg die Rovaniemi verbindt met Petsa
mo; doch deze onderneming is reeds lang
opgegeven. Het goudgehalte bedroeg niet
meer dan 1 a 1.5, hoogstens 2 gram per ton
verwerkten grond. Ook werden kleine dia
manten aangetroffen in de aanslibbing van
de den laatsten tijd herhaaldelijk genoemde
Paatsjoki-rivier.
De ertsrijkdom van het Petsa-
mogebied.
Van veel meer belang zijn echter de ert
sen, die men ontdekte in het Petsamoge-
bied, dat bij den vrede van Dorpat aan
Finland kwam. Bij Salmijarvi leiden ver
takkingen van den hofdweg naar het
mijndistrict van Kolosjoki. Hier ziet men de
huizen van de mijnbouwkolonie op de Wes
telijke helling van den Petsamotunturi (tun-
turi kale berg) en de ten hemel reizende
fabrieksschoorsteenen.
Men schat de ertsafzettingen, die
zich uitstrekken over een oppervlak
te van 40 kilometer lengte en drie
kilometer breedte, op 5 milliosn ton.
Het nikkelgehalte bedraagt 1.3 pet.,
het kopergehalte 1.6 pet.
Zooals bekend, geschiedt de exploitatie
door een Canadeesche maatschappij. Bij de
bewerking van het erts doet zich sterk het
gemis aan electrische 'energie gevoelen.
Vóór den oorlog was men begonnen met
den bouw van een electrische centrale te
Janiskoski aan de Paatsjoki-rivier, welke
37.000 P.K. zou moeten leveren. De vijande
lijkheden hebben hier evenwel een spaak
in het wiel gestoken. Verder speelt het trans-
portvraagstuk een groote rol.
IJzer-, lood- en zinkerts.
Reeds in 1875 werd van Russische zijde
ten Westen van de Petsamofjord, in de on
middellijke nabijheid van de kust van de
Noordelijke IJszee, een begin gemaakt met
de ontginning van de terreinen, waarin
loodglans en zinkblende voorkwam. Of
schoon van te voren vaststond, dat de op
brengst- slechts van geringen omvang zou
zijn, werden hier met aanzienlijke kosten
boringen verricht. De exploitatie werd later
door de Finnen voortgezet, doch de oorlog
heeft ook hieraan een einde gemaakt. Van
meer belang is het ijzererts in Porkonen, in
het hart des lands gelegen, in het midden
tusschen den naar de Noordelijke IJszee
lopenden heirweg en den straatweg van
Rovaniemi via Kittila naar Muopio aan de
Zweedsche grens.
Lapland biedt ruimte voor een
aanzienlijke bevolking.
Sedert 1938 is Lapland een zelfstandige
provincie, tot welker hoofdstad dit jaar het
zich sterk ontwikkelende Rovaniemi zal
worden bevorderd. Zelfs wanneer de hoop
op de ontdekking van verdere 'rodemschat-
ten ijdel mocht blijken, dan zal zich des
niettegenstaande dit land ten Noorden van
den Poolcirkel, verder kunnen ontwikke
len, dank zij zijn andere natuurlijke rijk
dommen onmetelijke wouden en nog
sluimerende waterkrachten. Indien de za
ken een voor Finland gunstigen keer ne*
men, zooals de geheele wereld hoopt, zal
zich hier een nieuw gebied ontsluiten, in
staat om een grooten stroom kolonisten op
te nemen en in hun onderhoud te voorzien.
800 K.M. per uur.
Volgens de voorspellingen van Ameri-
kaansche luchtvaartingenieurs, vervat in
twee technische rapporten, welke door de
nationale consultatieve luchtvaartcommissie
aan het Congres zijn voorgelegd, zal men
over twaalf tot achttien maanden vliegtui
gen kunnen vervaardigen met een actiera
dius van bijna 15000 km. en een snelheid van
800 km. per uur.
De ingenieurs wijzen erop, dat de perfec-
tionneeringen worden verkregen door be
trekkelijk eenvoudige wijzigingen in de con
structie van den vleugel en door systemen
van koeling en synchronisatie der motoren,
welke op het oogenblik in de luchtvaartla
boratoria worden bestudeerd.
Een ander aspect en wel een, dat een
nuchteren Hollander vagelijk aan gebakken
peren doe denken, zijn de ontelbare „colas"
of queues, die u telkens dwingen u van
het trottoir af te wagen. Als ik ze zie
staan moet ik onwillekeurig denken aan
wat de profeet Jeremias had te zeggen over
het rijverbod op Zondag en soortgelijke pe
rikelen, of, om vooral niet eenzijdig hate
lijk te schijnen, aan de reacties van de
eeuwige stad Rome in dit voorjaar, toen er
plotseling geen boontje koffie meer te krij
gen was en hoê er toen even plotseling
Weer wel koffie kwam.
Aan dergelijke geforceerde mirakelen ge
looft de Spanjaard of in casu liever de
Spaansche niet, want zij weet hoe het
Ikomt dat zij dag in dag uit in de rij moet
gaan staan en hoe niemand er iets aan doen
kan. Meer dan ooit pretendeert Spanje het
christelijke land bij uitstek te zijn; in zoo
verre als geduld een doorgefourneerd chris
telijke en toegegeven ook nog islamieii-
sche deugd is, geeft het er een schitteren
de demonstratie van.
Om de blonde tabak.
De aanslag op den wethouder
te Heesch berecht.
Het Gerechtshof te Den Bosch heeft gis
teren arrest gewezen in de zaak tegen den
jeugdigen arbeider P. van Z., die op 22
Augustus j.l„ tijdens de kermis, een aan
slag op het leven van den heer. A. van
der Heijden, wethouder te Heesch, heeft
gepleegd. Het slachtoffer werd door twee
messteken in den rug gewond, doch is van
zijn wonden volledig hersteld.
Het hof bevestigde het vonnis van de
Bossche rechtbank en veroordeelde P. van
Z. opnieuw tot zes maanden gevangenis
straf.
De verdachte bleef ontkennen den aan
slag te hebben gepleegd.
