Het meisje
Ontslag van kapitein
vuren van Tohr
Vlag halfstok
Kassier stort verduisterd
geld terug
Radioprogramma
uitcU£juncK>ioom
Een dure klap voor
meester
door Edgar Rice Burroughs
Noorsche boot vaart IJmaider
haven binnen.
Een en twintig van de negen en
vijftig schipbrenkelingen opge
pikt
Met de vlag halfstok kwam gisteren
middag kwart over een het Noorsche
stoomschip „Borgholm" de midden-
sluis van IJmuiden binnenvaren. Het
schip is getuige geweest van de zoo-
veelste ramp welke door een mijn of
een torpedo in de nabijheid van onze
kust is veroorzaakt. Een ramp, die
vermoedelijk aan acht en dertig
menschen het leven heeft gekost
Ditmaal is, zooals wij gisteren in een
^aatste telex-bericht" reeds mededeelden,
het slachtoffer het Noorsche stoomschip
„Biarritz", groot 2388 ton, dat op weg was
van Oslo naar Antwerpen.
Deze dienst wordt door de „Biarritz"
reeds gedurende langen tijd onderhouden en
het schip is voor vele Nederlandsche touris-
ten, die Noorwegen bezochten, geen onbe
kende.
Van den geredden tweeden stuurman ver
namen wij het een en ander omtrent deze
ramp, die in den nacht van Woensdag op
Donderdag, zoo hij zeide, te ongeveer twee
uur, geschiedde op 36 mijl van IJmuiden.
De „Biarritz" en de „Borgholm" stoomden
in eikaars nabijheid. De „Borgholm" voorop.
In een paar minuten gezonken.
Om twee uur des nachts werd de beman
ning van laatstgenoemd schip opgeschrikt
door een hevige ontploffing en al spoedig
bleek, dat de „Biarritz' was getroffen.
Zoo hevig was de ontploffing, dat het schip
in een paar minuten zonk. Men had op de
„Biarritz" nog juist den tijd een motorsloep
over boord te zetten, waarin twintig man
plaats namen. De „Borgholm" heeft dezen
allen aan boord genomen en ook de sloep,
die beschadigd was. Een en ander ging met
veel moeilijkheden gepaard, daar het don
ker was en de zee tamelijk ruw. Verder wer
den nog drie lijken opgevischt, zoodat nog
38 personen vermist worden, die ongetwij
feld allen hun graf in de golven hebben
gevonden.
Onder de 21 geredden bevonden zich
veertien passagiers en zeven van de beman
ning, van welke laatsten een persoon is ge
wond.
Van de bemanning werden gered de twee
de stuurman, een matroos, twee lichtmatro
zen, een timmerman (de gewonde), een sto
ker en een stewardess. Een van de geredde
passagiers heeft bij de ramp zijn vrouw ver
loren.
Van de passagiers waren er twee en twin
tig bestemd voor Antwerpen en twee voor
Rotterdam.
De geredden zullen voorloopig in eenige
hotels te IJmuiden worden ondergebracht.
Droeve tijding.
De consul-generaal van Noorwegen te
Rotterdam was aanwezig en heeft direct
maatregelen genomen om de familie der ge
redden, die in hoofdzaak in Noorwegen
woont, te kunnen telegrafeeren.
De „Borgholm" is nog tot het aanbreken
van den dag op de plaats van de ramp ge
bleven, maar het ongeval is zoo plotseling
geschied, dat er verder niemand meer gered
kan worden.
Op het nippertje gered.
Nog eenige tragische bijzonderheden ver
namen wij van een der geredde passagiers,
ook een zeeman. Het is de Noor Otto Es
pedal, stuurman van een Noorsch tank
schip die naar Oslo ging met vacantie. Hij
was pas van een lange reis in Antwerpen
binnengekomen.
Stuurman Espedal zit in het hotel stille
tjes bij de warme kachel, hij heeft een
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
Norman Charlton
3.
Lilian mengde zich in de discussie. Meneer
Greville heeft alle recht, aan zijn hulp elke
voorwaarde te verbinden, die hij noodig acht.
Ik neem die voorwaarde aan, hoewel ik niet
begrijp, waarom u die stelt. Ik beloof u, dat
ik, wanneer ik dezen jongeman ooit weer
mocht ontmoeten, mijn best zal doen, hem op
te voeden.
Je zult hem weer ontmoeten, zei Gre
ville, daar zal ik wel voor zorgen!
Lilian schrok terug voor dit vooruitzicht.
Wat moet ik in vredesnaam tegen hefh
zeggen? vroeg ze.
Vraag je aandeel in het tafelzilver, dat
hij gestolen heeft, opperde Tommy kwaad
aardig.
Zorgt u alsjeblieft, dat hij onmiddellijk
in vrijheid wordt gesteld, zei Lilian, die door
Tommy's opmerking weer aan den toestand
van haar „slachtoffer" werd herinnerd, smee-
kend tegen Greville. Terwille van zijn arme
moeder.
Je weet niet eens, of hij een moeder
heeft, gromde Tommy.
Jawel, antwoordde de minister hjj
heeft een moeder. Toevallig is ze mijn zuster.
En ik kan jullie tevens mededeelen, dat mijn
neef op mijn bevel is vrijgelaten.
Lilian ging verschrikt zitten.
Wil iemand soms nog thee hebben?
vroeg zij haperend. En... wat voor prach
tig weer voor dezen tijd van het jaar.
HOOFDSTUK IH.
De mevrouw van den overkant.
Josiah Turner, Lilian's vader, was een man
Van bekwaamheid. Hij had een flinke zaak
lichtblauwe trui aan en een deken om
zich heen gewikkeld. Geen wonder, dat de
ze man de verkwikkende warmte van de
groote kachel zoekt. Hij heeft eenigen tijd
in het ijskoude water rondgezwommen, voor
dat hij door de mannen van de redding
boot werd opgepikt.
Hij lag, evenals bijna alle andere passa
giers te kooi, toen omstreeks 2 uur in den
nacht een ontzettende explosie hem deed
opschrikken. Tijd om over zijn pyama
eenige kleedingstukken aan te schieten
gunde hij zich niet, want toen hij zijn hut
opende, stroomde het water hem reeds te
gemoet. En toen hij aan dek kwam, stond
ook dit al vol water. Een sloep was reeds
gestreken en er bleef hem niets anders
over, dan in het ijskoude water te sprin
gen. Hij zwom naar de boot, waarin zich al
meer geredden bevonden. Toen hij vlak bij
de boot was, voelde hij iemand aan zijn
beenen hangen. Met moeite kon men hem
en den man, die zich aan hem had vast
geklampt, aan boord hijschen. Spoedig
daarop verdween de Biarritz in de diepte
en nog eenige oogenblikken later sloot de
zee zich over het schip, dat velen met zich
meesleurde.
Twee der geredden hadden medische ver
zorging noodig. Zij werden zoo spoedig mo
gelijk naar het Roode Kruis Ziekenhuis in
Beverwijk overgebracht. Een van hen is 'n
stewardess, die door de emotie een shock
had gekregen. De tweede, de timmerman,
is aan een der beenen gewond.
De fraude ten kantore van ge
meente-ontvanger te Lelden.
Naar wij vernemen, is door Mr. J. de
Vrieze, den raadsman van den kassier van
den gemeenteontvanger te Leiden, die ver
dacht wordt van fraude ten bedrage van
1713 gulden, het volledige bedrag namens
zijn cliënt teruggestort in handen van den
gemeenteontvanger te Leiden, zoodat de ge
meente geen schade lijdt. De betrokken kas
sier is door de justitie aangehouden, in af
wachting van de resultaten van het ac
countantsonderzoek. Verd. heeft een volle
dige bekentenis afgelegd, doch hij houdt vol
dat er geen andere fraude is gepleegd dan
die, in verband met de couponverantwoor
ding ten bedrage van 1715 gulden. Verd.
heeft 25 dienstjaren en is nooit eerder met
de justitie in aanraking geweest.
Onderwijzer tot
oord ee ld.
f 75.— boete ver-
Een onderwijzer van een hervormde
school te Ermelo had een 12-jarigen leerling
twee klappen om zijn ooren gegeven, omdat
de jongen naar de meening van den onder
wijzer niet voldoende oplette. Het gevolg
was echter, dat de jongen een lichte hersen
schudding opliep en veertien dagen thuis
•moest blijven.
Op 11 Januari ƒ.1. had de onderwijzer zich
voor de rechtbank te Zwolle te verantwoor
den. Hij voerde tot zijn verdediging aan,
dat hij zonder kastijding geen kans had
gezien de aandacht en activiteit van de
klas te behouden.
De officier van justitie had tegen den
onderwijzer een boete van f 100.subs. 20
dagen hechtenis geëischt.
Gisteren wees de rechtbank in deze zaak
vonnis en veroordeelde den onderwijzer tot
75 gulden boete subs. 15 dagen hechtenis.
BRITSCHE ARBEIDERS WILLEN
WAARHEID OVER FINLAND!
Walfer Citrine en de andere leden van
de commissie van onderzoek welke naar
Finland is gezonden door het Britsche
nationale vakbestuur zijn per vliegtuig uit
Stockholm in Abo aangekomen.
In een interview zeide Citrine het vol
gende:
„Wij zijn hier om te zien hoe wij kun
nen helpen. Niets zou ons gelukkiger ma
ken dan indien wij een snellen vrede kon
den bewerkstelligen. De delegatie wil met
eigen oogen de levensomstandigheden zien
van de Finsche arbeiders, teneinde de door
de communisten verspreide beweringen te
gen te spreken over een z.g. „witte terreur"
in Finland.
Tijdens bezoek aan Duitsche
grensplaats vergeten het com
mando over te dragen.
Een grensincident.
Gisterochtend deed de-Centrale Raad van
Beroep te Utrecht uitspraak in de zaak van
den kapitein van het Nederlandsche leger
D. B. H„ te 's-Gravenhage. die in Óctober
j.1. eervol uit den dienst werd ontslagen,
nadat hij zes dagen in arrest had gezeten.
Aanleiding tot dit ongevraagde ontslag was
een bezoek van den kapitein geweest aan
een feest in een Duitsche grensplaats.
De kapitein had tijdens zijn be
zoek aan deze grensplaats niet ge
zorgd voor overdracht van het com
mando over zijn compagnie, gele
gerd op korten afstand van de Duit
sche grens.
Tegen het gegeven ongevraagde eervolle
ontslag was de kapitein in verzet gekomen.
Drie weken geleden werd deze zaak be
handeld vor den Centralen Raad van Be
roep te Utrecht. Mr. R. A. James uit Apel
doorn trad hierbij op als pleiter voor den
klager. Hij bracht hierbij naar voren, dat
klager het eervol ontslag ten onrechte was
verleend, dit aantoonend aan de hand van
verschillende getuigenverklaringen en rap
porten uitgebracht over den kapitein. Onder
de getuigen bevonden zich de luitenant-kolo
nel der infanterie van Loon, de majoor der
infanterie Floor, de kapitein der marechaus
see te Assen en de opperwachtmeester der
marechaussee, Elings, te Ter Appel. Deze
laatste getuige gaf een duidelijke uiteenzet
ting van hetgeen zich in die dagen in de
nabijheid van de grens afspeelde.
Een grensincident.
Er had n.1. een z.g. grensincident
plaatsgehad, waarbij door een Duit-
schen boerenzoon v. Duitsch grond
gebied af eenige schoten waren ge
lost op een verloofd paartje, dat op
Nederlandsch grondgebied een rustig
plekje had meenen te vinden om uit
te rusten van een fietstochtje.
Hierbij was de jongeman door een kogel
in een der beenen getroffen. Op verzoek
van de Duitsche grensautoriteiten had de
kapitein zich belast met het onderzoek in
samenwerking met den opperwachtmeester
der marechaussee. Later had de kapitein
zich op uitnoodiging v. den Landrat Zim-
mermann naar een feestje in de nabijgele
gen Duitsche grensplaats begeven in de
veronderstelling, dat hij aan deze uitnoodi
ging van Duitsche zijde gehoor diende te
geven.
Hij verzuimde evenwel, toen hij later op
het feest twee luitenants van zijn compag
nie ontmoette, zonder dat zij daarvoor de
vereischte vergunning hadden gevraagd,
hen daarover te onderhouden en tenig te
sturen.
Dit laatste verzuim mag volgens mr. Ja
mes niet gelden als het bewijs, dat de kapi
tein ongeschikt zou zijn voor den dienst,
daar de verklaringen van de getuigen en
de rapporten over den kapitein uitgebracht
het tegendeel voldoende aantoonen.
De Centrale Raad van Beroep
verklaarde gisterochtend het beroep
van den kapitein ongegrond. De ka
pitein blijft dus eervol ontslagen.
Bij de behandeling van deze zaak werd
de minister van Defensie vertegenwoordigd
door den heer D. Paauwe, referendaris bij
het Departement.
ZATERDAG 27 JANUARI 1940.
Hilversum I, 1875 en 414,4 m.
V AR A-uit zending. 10.0010.20 V.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
TARZAN en de
18.
d'Arnot riep wanhopig: „We halen het niet,
Tarzan. Die duiveLs rennen als antilopen!"
„We zullen moeten vechten", riep O'Rourke
ademloos uit. De aapman zag ook, dat hun
pogingen om de boot tijdig te bereiken, mis
lukt waren. „Halt!" beval hij. „Ga allemaal
rondom Janette staan." Vlug stonden de man
nen om het meisje heen. Behalve Tarzan had
den alle leden van het troepje een geweer.
Tarzan vertrouwde op zijn stevig mes. „Daar
komen ze!" riep Perry. Er knalden enkele
schoten. Drie van de gele mannen vielen neer,
Doch de overigen kwamen brullend naderbij.
Weer knalden de geweren, doch de gele bende
had het kleine troepje blanken al spoedig
omsingeld. Een van de grootste reuzen viel
Tarzan aan. De aapman sprong opzij en
stootte zijn mes diep in de zijde van zijn aan
valler. Met een wilde doodskreet sloeg de gele
man tegen de grond boven op den koning van
de jungle. Voordat de aapman onder het
zware lichaam van zijn vjjand weg kon krui
pen, had een zwerm gele monsters zich van
hem meester gemaakt en drukte hem tegen
de grond.
10.20 Voor arbeiders ln de Continubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.45 Berichten
ANP).
2.00 Esperanto-uitzending.
2.20 Hammond-orgelspel.
2.303.00 Muzikale causerie.
3.05 Reportage.
3.30 Gramofoonmuziek.
4.15 Pianoduetten.
4.30 Vragenbus.
4.50 Kamermuziek.
5.30 Filmland.
5.50 Orgelspel.
6.15 West-Friesche uitzending.
6.45 Kinderleesclub.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Politiek radiojournaal.
7.30 Cyclus: „Hoe werkt de kerk?"
8.00 Herhaling SOS-berichten.
8.03 Berichten ANP.
8.15 Puzzle-uitzending.
8.30 VARA-Harmonie-orkest.
9.10 „Weet U, dattoespraak.
9.15 Radiotooneel.
9.30 Rosian-orkest.
9.55 VARA-Varia.
10.00 En nu... Oké!
11.15 Berichten ANP.
11.25 Gramofoonmuziek.
11.40—12.00 Orgelspel.
Hilversum n, 801.5 m.
8.00 Berichten ANP.
8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
van zijn vader geëerfd en op de soliede fun
deering een enorme onderneming opgebouwd.
Hij was een onaanzienlijk klein man, die met
een toonlooze stem stamelend sprak.
Hij was lid van het parlement geworden,
omdat het met zijn belangen strookte; niet uit
persoonlijke eerzucht of uit een verheven ver
langen om het mensepdom te dienen. Hij be
zat de gave de consequenties van zijn daden
en ondernemingen vooruit ten volle te kun
nen overzien. Hoewel buitengewoon gefortu
neerd, was hij een eenvoudig man, niet trotsch
op zijn geld en positie. Natuurlijk gaf hij de
voorkeur aan den omgang met menschen van
zijn eigen maatschappelijken stand, maar als
de omstandigheden het meebrachten, zou hij
zonder een spoor van neerbuigendheid aan de
zelfde tifel gaan zitten met zijn bedienden.
Vele jaren geleden had een jong meisje thee
en taartjes verkocht in een kleinen winkel in
het stadje Woolcomble. Haar geestige manier
van praten en haar vroolijke plagerijen ver
maakten hem toen en hij vond het prettig
naar haar gebabbel te luisteren. De lunch
room werd door deze jonge dame en haar
oudere zuster gedreven en na zijn huwelijk
met de jongste van de twee dames, had hij er
op aangedrongen dat zijn vrouw ieder jaar
haar zuster, die de zaak had voortgezet; ging
bezoeken.
Eigenaardig (of misschien juist niet eigen
aardig) onttrok mevrouw Turner zich echter,
als zij er maar eenigszins de kans toe zag,
aan dezen plicht. Haar man had nooit begre
pen, waarom zij ongaarne aan haar vroegere
broodwinning herinnerd werd; hij was niet
behept met dat gevoel van valsche schaamte,
dat zjjn vrouw er toe bracht, zich voor het
onberispelijk verleden te schamen.
Het was haar echter niet lang beschoren,
het genoegen te smaken, zich „een dame" te
voelen. Een jaar of zes na haar huwelijk
stierf ze en liet Lilian, een kind van drie jaar
achter. Haar man had veel van haar gehou
den; na haar dood werd hij stil en terugge
trokken en ging heelemaal op in zijn zaken.
Zijn vermoeiende zakelijke beslommeringen en
misschien nog meer het clubleven, waartoe de
eenzaamheid van zijn weduwnaarstaat hem
bracht, waren de oorzaak van een toenemen
de karakterzwakte, waaraan de sterkste man
niet kon ontkomen.
Maar hij had de belofte gedaan, dat hij zich,
als zijn dochter van de kostschool terugkwam
en haar plaats als hoofd van zijn huis ging
innemen, een strenger discipline zou opleggen.
Toen het zoover was, kwam hij tot de con
clusie, dat zijn slechte gewoonte meer vat op
hem had gekregen dan hij ooit gedacht had,
dat het geval zou zijn. Menigmaal werd Jo
siah Turner 's morgens wakker, zonder dat
hij zich herinneren kon, hoe hij in zijn bed be
land was! Hij sloeg zich dan tegen 't voor
hoofd en herhaalde, dat het zo niet ging,
neen, dat het zoo niet ging....
Lilian zag haar vader's zwakheid met leede
oogen aan, maar zij trachtte hem toch zoo
goed zij kon te beschermen tegen de koude,
critische oogen van de buitenwereld. Maar
langzamerhand, na vruchtelooze pogingen om
hem te verbeteren, legde zij zich met gelaten
heid neer bij het feit, dat deze zwakke stee
er bij hem nu eenmaal was.
Maar Josiah, die zich bewust werd dat zijn
gebrek een slechten invloed begon te krijgen
op de helderheid van zijn denken, ging zelf
den strijd aanbinden tegen zijn noodlottige
zwakheid en Lilian begreep niet, dat het ver
langen naar een blijvende genezing een van
de redenen was, waarom haar vader zoo vaak
zijn schreden richtte naar het huis tegenover
hen.
Op den middag stonden zij beiden voor het
venster van zijn woonkamer en zagen lady
Shepheard de stoep van haar huis opkomen.
Kijk, riep Josiah Turner. Precies de
moederlijke vrouw voor jou!
Ik mag haar niet, zei Lilian onverschil
lig zij doet me altijd aan een politie-agent
denken.
Ik heb het met haar over je gehad, ver
telde haar vader, en ze is niet erg over je
te spreken. Ze vindt, dat je te modern en te
ongegeneerd bent en te veel met jongelui om
gaat.
Wat 'n onzin! riep Lilian verontwaardigd.
Mijn heer Turner glimlachte op zijn droef
geestige manier. Hij keek naar zijn buur
vrouw die nog in de schaduw van haar por
tiek stond.
Je kunt zeggen wat je wilt, maar ik
apprecieer haar buitengewoon. Ze is in veel
opzichten de volmaaktheid in persoon. Een
sterk karakter en een echte dame! Ik zou
wel eens een man willen zien, die onder haar
oogen de grens zou durven overschrijden
Van wat?
Van matigheid.
Lilian keerde zich verschrikt naar hem toe
Een vriendelijk hart, een hart vol mee
voelende liefde verborgen achter een masker
van stroefheid en ijzige correctheid, vervolg
de Josiah Turner droomerig. Dat is wat ik
noodig heb. Een goedhartige dochter is heel
aardig, maar slapheid is het gevolg. Slap
heid dat is het juiste woord.
Ik mag haar niet, herhaalde Lilian.
Zij is zoo hard en vormelijk.
Dat lijkt ze. Maar die koele, strenge
correctheid is het geneesmiddel dat jjj en
ik noodig hebben Lilian. Ja, jjj net zoo goed
als ik. Ze heeft geljjk. Je bent te modern;
12.15 Rococo-octet.
12.45 Berichten ANP, Gramofoonmuziek.
1.10 KRO-orkest.
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonmuziek.
2.45 Kinderuurtje.
4.00 KRO-Melodisten en solist.
4.30 Gramofoonmuziek.
4.45 Musiquette (5.155.30 Internationale
sportrevue).
5.45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 „Nationale en internationale kartels",,
lezing.
7.35 Actueele aetherflitsen,
8.00 Berichten ANP, njededeelingen.
8.15 Overpeinzing met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek.
8.45 Gevarieerd programma.
10.30 Berichten ANP.
10.4012.00 Gramofoonmuziek.
te rumoerig; je moet zachter en vrouwelij
ker worden.
Och, onzin, protesteerde Lilian.
Meneer Turner schudde het hoofd.
Vader en dochter hebben op verschil
lende punten de grenzen overschreden. Lady
Shepheard zou ons binnen de perken houden
als het haar plicht zou worden.
Mij niet!
Ja zeker, jou ook. Ik geef toe, zij is
ernstig, zij is streng, maar medicijnen zijn
dikwijls bitter, ook al worden ze door een
liefdevolle hand toegediend.
Lilian legde haar hand op den arm van
haar vader.
Waarom kan ik u niet helpen? vroeg
ze bijna smeekend. Zij kan nooit zooveel
van u houden als ik. U behoort b(j mij,
niet bij haar.
Lieve kind, antwoordde haar vader, en
hij legde zijn arm om haar heen, jij kunt
me niet helpen, omdat je geen overwicht
over me hebt en dat heeft zij wél. Natuur
lijk houdt ze niet van mij, zooals jy dat doet,
maar ik weet wel, dat ze oprechte sympathie
voor me koestert, evenals ik voor haar. Van
menschen op onzen leeftijd kun je niet ver
wachten, dat we verliefd zijn als een paar
schoolkinderen.
Neen, zei Lilian peinzend, maar het
zal me tijd en moeite kosten, er aan te
wennen dat „mevrouw van den overkant"
mijn stiefmoeder wordt. En het spijt me,
dat ik moet zeggen, dat ik het voorloopig
nog niet zoo'n prettige idee kan vinden.
Het eenigszins pijnlijk onderwerp bleef
verder rusten. Bij het diner dien avond kwam
er geen wijn op het buffet en Lilian keek een
beetje schuw naar den bediende, toen hij ta
felwater in haar vader's glas schonk; Josiah
nam er een slok van en verzocht toen den
bediende een flesch champagne te brengen.
Zie je, lieve kind, zei hij met een pein
zend glimlachje, toen de man de eetkamer
verlaten had: Zie je, ik heb je wel ge
zegd, dat je niet het minste overwicht over
me hebt.
Dat was gebeurd een poosje voor hetgeen
in de vorige hoofdstukken is verteld.
Josiah Turner was er in geslaagd zich
binnen de perken te houden tot den avond
van lady Templedown's bal. Voor de eerste
maal sedert Lilian van de school thuis was,
had hij in het openbaar aan zijn zwakheid
geen weerstand kunnen bieden.
(Wordt vervolgd.)
