Noordpool-impressie's
Dr. Wagemaker"
ATIEK
Dapper Finland
op de
Dank aan de Marine
Op de bres voor
Finland
Tien jaar
Speeltuinwerk
'tVriest nog 3 graden
ponderdag 15 Februari 1940
Tweede Blad
MadlrUeuiuJ
Sensaties op het Marsdiep
ff
Urenlange tocht
Paard op hol
Volgende week een algemeene
collecte
Uitslag verloting
Burgerlijke Stand van Den Helder
De basis van het werk:
„Liefde tot het kind
Hallo, 385, Texels Veerhuis?". De welwil
lende stem van Toon Luyckx beantwoordt
yoor de zooveelste maal de vraag: „Wanneer
gaat er een boot naar Texel?"
In het vooruitzicht, Woensdagochtend om
JO uur naar Texel te kunnen, wordt de Dins
dagavond niet ingekort!
Vijf minuten voor tienen zaten we in de
yerwarmde kajuit van Texel's trots en glorie
>,Dr. Wagemaker". Wij zijn het in dezen bar-
j-en wintertijd al gewend, dat de boot niet in
pnkele minuten uit Den Helder's haven is
yerdwenen. Maar, Oudeschild is ijsvrij, wan
neer we maar eenmaal in volle zee zijn, dan
js het een kwestie van korten tijd. Conduc
teur Beumkes verkoopt zijn kaartjes. „Horn-
tje of Oudeschild?" is onze vraag", wel we
tende, dat we thans rechtstreeks naar Texel's
Jiaven zullen varen. „Laten we hopen, dat
we er komen!" Dit was het antwoord van
Ben man, die de grillen van de met ijs bedekte
fee kent.
De „Dr. Wagemaker" stoorde zich niet aan
Batgene, wat zich in haar ingewanden afspeel
de, deze ging recht op het doel af. Maar, het
jps had ook wat in de melk te brokkelen, het
ging dus niet van een leien dakje, deze af
vaart. Inplaats van voorwaarts, ging de weg
thans terug en zoo konden wij van uit de
kajuit de cantine op de Buitenhaven aan
schouwen Vreemde gewaarwording. Maar
pu was de gang er in en na een half uur
jvaren wij door de ijsmassa heen!
We passeeren de „Marsdiep".
In open zee, passeerden we het zusterschip
^Marsdiep" van T.E.S.O. Nu waren wij zeker
Van de overwinning. Plotseling echter werd
ide vaart gestuit door de metersdikke ijs-
Schotsen, die tot onoverzienbare ijsvelden,
bedekt met reinwitte sneeuw, waren bijeen
gedreven. De geul, die de „Marsdiep" achter
baar had gelaten was geheel verdwenen, het
;was als of er nimmer een schip had baan
gebroken door deze onafzienbare ijsmassa!
Ka een half uur geducht zuchten der machi-
Jies, achtte Kapitein List het noodig andere
bianoeuvres te maken! We keerden even om,
betgeen eenvoudiger is gezegd dan gedaan!
Het was een probeeren zus en zoo, een poging
links, een poging rechts, maar niets 'mocht
baten. Een groote bocht, misschien zou dit
Uitkomst brengen, maar neen, niets baatte,
Vergeefsch waren alle zeemanspogingen.
ï>e leer bleek sterker dan de theorie. In het
gezicht van de haven stranden is een spreek
woord, dat werkelijkheid werd!... De terug
tocht werd aanvaard.
De pret begint...
De „pret" begon echter pas... Na dat, na
veel worsteling, onze mooie boot weer open
water had gevonden, moesten onvermijdelijk
de ijsschotsen met vele grimmige koppen
worden doorbroken om het niet verlangde of
beoogde doel te bereiken. De brokken ijs
schoven over elkaar, als of het kinderspeel
goed was, maar, na een honderdtal meters
groeiden zij aan tot onoverkomelijke ijsber
gen.
We liggen stil
Het dramatische moment was aangebro
ken: Vóór noch achteruit was thans moge
lijk; als een muur zoo vast zat het grootsche
Échip.
De directie van de T.E.S.O. verzoekt
ons haar grooten dank te betuigen aan
de Marine voor de snelle en afdoende
wyze, waarop zij gisteren hulp ver
leende, toen een van haar schepen, de
„Dokter Wagemaker", in ernstige moei
lijkheden verkeerde.
De marine helpt...
Naast vele burgers waren velen landver-
dedigers aan boord en slechts één bootsman
van de Koninklijke Marine. Sergeant K. de
Boer, Kustwachter, was de man die uitkomst
zou brengen. Deze onvolprezen bootsman was
paraat, hij vervulde zijn vrijen plicht, als of
het dienst was, onder het oog van zijn hoog-
sten superieur. Fluks beklom hij de ijzeren
trap, die parallel loopt met de dikke, logge
stoompijp en klauterde vervolgens boven op
de brug.
Van zijn werk waren alle toeschouwers-
leeken stil! Een zwaaien links, rechts, armen
wijd, over elkaar, kortom, als we niet beter
wisten zouden we spreken van grimassen,
4ie niets beduidden. Met onvermoeiden
kracht ging hij door. Resultaat... geen con
tact met de posten aan Helder's kust!
Een vlag!
„Een vlag!" commandeerde hij vriendelijk.
Het personeel improviseerde aan een stok
een vlag en... daar ging de vertooning door!
Een interessant schouwspel voor hen, die als
oningewijden dezen arbeid volgden!
Maar deze capriolen leidden tot het
vurig begeerde doel:' contact! Er kwa
men lichtseinen, van het ipstituut; later
van het weerkundig observatie, halver
wege Huisduinen. De vuurtoren gaf licht,
hetgeen door de leeken ook als een tee-
ken van contact werd uitgelegd. Vanaf
de commandobrug, waar ook Texel's
Burgemeester, Mr. Kamp, het machtig
en prachtig natuurschouwspel aanschouw
de, kwam het verzoek om assistentie
te vragen: „De krachtigste sleepboot of
.ijsbreker!" Na een half uur zagen wjj
aan den reinwitten horizon een zwarte
stip opdoemen! Daar kwam de langver
beide redding opdagen
Over...!!
Intusschen hadden de militairen ook dienst
gekregen van den vaandrig, om van stuur
boord naar bakboord te loopen, om beweging
in het schip te krijgen, waardoor de vaart
vergemakkelijkt zou worden. „OverOohver"
klonk het van den voorman en zoo liepen de
Jantjes heen en weer, weldra sloten deftige
burgers zich hierbij aan, waardoor allen be
loond werden met warme voetenDe ver
kleumde handen en vingers wonnen er niets
bij.
Op den voorplecht waren de noodvlaggen
geheschen. Een met diagonaal gele en roode
strepen, de andere met de horizontale kleuren
wit en blauw.
Van het dreigend gevaar waren de boot
reizigers zich allerminst bewust.
Volle kracht vooruit!
De Dr. Wagemaker ging met volle kracht
voorwaarts en oogenschijnlijk lieten wij de
eene schots na de andere achter ons, maar
na een half uur voorwaarts gaan waren wij
inplaats van recht tegenover den watertoren,
van Den Helder, precies tegenover den Huis-
duiner vuurtoren gekomen! De observatiepost
kwam echter weer in zicht, de Nieuwe Kerk,
Watertoren en Oude Kerk.
Tergend langzaam naderde de sleepboot,
die redding zou brengen! Daar daagde de
„Alcyon" met blauw-gele pijp voor onze oogen
op. kapitein N. Jongkind, Harlingen! Een
ijsbreker van klein formaat. De Dr. Wage
maker lag vrijwel stil! Deze kleine Alcyon,
maakte een eeresaluut, door rondom ons heen
te varen, door het water scherend, als of
er geen ijs te bekennen valt! Een samen
spraak tusschen den kapitein van de groote
boot met die der kleine „over den kostprijs!!"
De wetten der zee zijn anders dan die te
land. De koperen spreekhoorn, die als een
megaphoon zijn tonen over het ijs bazuinde,
was hier de dankbare bemiddelaar. De „Al
cyon" zou den weg bereiden, in de gemaakte
vaargeul kon de groote de kleine volgen!
Toen er een afstand van 200 meter was, lag
de „Wagemaker" weer als een hulpeloos we
zen vast op de plek, waar de schotsen haar
weer in boeien had geslagen.
De „Alcyon" ontfermde zich wederom,
keerde terug naar de plaats des onheils en
toen werd er intenser contact tot stand ge
bracht. Drie zwoegènde mannen op den voor
plecht, wierpen kabels en touwen, die aan
boord van den kleinen redder werden opge
vangen.
Intusschen was ook nog hulp komen op
dagen door de sleepboot „Hercules" van
Wijsmüller. Moeizaam had deze de plaats
des onheils bereikt. Aan stuurboordzijde ver
gezelde de „Hercules" de „Dr. Wagemaker".
En o, wonder, nu had deze „Hercules" moeite
om de „Wagemaker" bij te houden, in open
zee waren we thans aangekomen. Maar de
strijd ontbrandde opnieuw, want thans ging
het via Onrust huiswaarts.
Toch behoefde deze sleepboot geen onmid
dellijke assistentie te verleenen. De krachten
van den ijsbreker bleken groot genoeg om de
veilige haven te bereiken.
De paraatheid van de Koninklijke Marine
manifesteerde zich ook nog door de achter
volging van het convooi, van een zwart
spook, dat steeds naderbij kwam
Niet meer en niet minder werden wij ver
volgd door de „Amsterdam"! Deze was van
uit Callantsoog naar Den Helder gestoomd
om assistentie te verleenen! Vlak bij de ha
ven stoomde dit schip ons voorbij! De hu
mor ontbrak ook hier niet: „Heeft u assisten
tie noodig?", werd er met een glimlachend
gezicht ons toegeroepen.
De „Dr. Wagemaker" was uitgeput. In
volle overgave werd zij de haven binnen ge
sleept.
Wij namen, tevreden voor behouden aan
komst, afscheid van elkaar, maar m'n reis
genoot bracht nog even zijn wijze woorden
van den ochtend in herinnering:
„Laat ons den dag niet loven, alvorens het
avond is!"
Ernstig verwond.
De paarden hebben het met de gladheid
langs den weg ook hard te verduren. De die
ren, die niet al te stevig op hun pooten staan,
glibberen langs de gladde wegen. Ook al staan
ze op scherp is een glijpartrjtje toch niet uit
gesloten, terwijl de wagens ieder oogenblik
naar den kant van den weg gig den en daar
door de dieren nerveus maken.
Gisterenmorgen om ongeveer twaalf uur
reed de heer Wijngaard op een kar van Okke
Visser op het Koningsplein, op weg naar huis.
Het dier schrok op een gegeven oogenblik en
sloeg op hol. De wagen begon te glijden, de
remmen werkten niet meer en de kar maakte
een slag in het rond. De wagen sloeg daarbij
tegen het spoorhek. De bestuurder kwam te
vallen en kneusde vrij ernstig zijn rechterbeen,
zoodat hij gedwongen is tot huisarrest. Het
paard bekwam een diepe wond aan de borst
en nog eenige vleeschwonden. Van den wagen
brak het rechter voorwiel.
Ieder help en ieder offere.
Als we schrijven, dat heel ons volk
achter den strijd in Finland staat, dan
is dat niet overdreven en als we be
weren, dat ieder zou willen helpen, als
hem dat mogelijk was, om het ljjden
van het dappere Finsehe volk te ver
lichten, dan is dat geen phrase. We
leven mee met den vrijheidsstrijd van
dit geslagen volk. Maar daarmee wordt
Finland niet geholpen. Met sympathie
hoe goed bedoeld, wordt het leed niet
verzacht. Dan moet daadwerkelijk hulp
worden verleend. Geld is er noodig
voor het aanschaffen van verband
middelen, voor den aankoop van le
vensmiddelen, voor de leniging van den
materieelen nood.
Volgende week zal men in de gele
genheid zjjn zgn steentje daarvoor bij
te dragen. Dan zal in onze stad een
algemeene collecte worden gehouden
en ieder zal, naar zjjn vermogen, zjjn
gave kunnen brengen. Het is een eere
plicht! Laat men niet verzuimen, Don
derdag 22 Februari een gave te schen
ken voor het Finsehe volk. Hulp is
dringend noodig.
Dezer dagen werd door den burge
meester, mede namens mevr. Jolles
de Bruyn én mevr. Ritmeester, aan
tal van ingezetenen, een circulaire ge
zonden, met het verzoek mee te helpen
op 22 Februari. Iaat men dit verzoek
niet naast zich neerleggen, doch, als
men lichamelijk ertoe in staat is, zjjn
hulp geven. Dien dag zjjn er vele col
lectanten noodig. Hoe meer stadgenoo-
ten zich aanmelden, hoe sneller men
de stad afgewerkt heeft. Beschouw het
als een voorrecht mee te mogen hel
pen aan dit werk, dat niet anders be
doelt, dan een volk, dat onrecht ge
schiedt, te helpen. Zend uw instem
mend antwoord vóór 17 Februari in.
Hieronder laten we den uitslag volgen van
de verloting ten bate van de Vrijzinnig Her
vormde Vrouwen Vereeniging te Den Helder,
gehouden ten overstaan van notaris J. W. de
Wijn op 14 Februari 1940.
Tl
2.
r
O
"0
-Ï.
r
O
Prijsno.
r
O
Prijsno.
r
O
TJ
<3-
O
3
O
3
O
3
O
3"
O
3
O
a>'
3
O
3
e>
1
22
2
1564
3
1624
4
521
5
82
6
670
7
860
8
1923
1236
10
1867
11
1080
12
1053
13
1227
14
1839
15
1039
16
427
17
558
18
606
19
1051
20
33
21
1396
22
907
23
878
24
1732
25
216
26
266
27
1980
28
1776
29
464
30
487
31
109
32
590
33
1026
34
288
35
217
36
651
37
1856
38
500
39
361
40
1919
Prijzen
kunnen
worden
afgehaald
op
Za-
terdag, 17 Februari a.s. van 35 uur bij de
secretaresse, mevrouw A. AdolfsTanis,
Boerhaavestraat 47.
van 14 Febr. 1940.
Bevallen: C. J. Mulder—Kater, z. E. A.
JacobsBoucher, z. W. SturkSchnitzen-
döbel, d.
Nu de weersomstandigheden van de laatste
maanden weer zoo tallooze slachtoffers ge
maakt hebben van Rheumatische pijn, mag
het geen verwondering wekken, dat men
overal juist nu herhaaldelijk den raad hoort
geven: begin een Kruschen-kuur! Dat is dan
hiet zoozeer omdat de raadgevers allemaal
Weten, waaróm Kruschen Salts baat geeft in
gevallen van zelfs de hevigste Rheumatische
pijn, maar omdat zich in haast iedere familie
gevallen hebben voorgedaan, van wonderlijk
goede resultaten, met Kruschen Salts bereikt.
Geen wonder trouwens. Al jaren en
jaren is Kruschen Salts ook in Nederland ver
krijgbaar, waar het bij tallooze Rheumatiek-
lijders, wier pijnen men vergeefs had bestre
den, een waar wonder teweeg bracht, óók bij
patiënten die zonder eenig succes al alles ge
probeerd hadden. Heusch, zelfs als lijder
aan hardnekkige Rheumatische pijn kunt ge
Kruschen n§men. De aansporende werking
Van Kruschen's zes minerale zouten op lever,
Jiieren en ingewanden, zal Uw: organen nieu
we kracht bijzetten; ze zuHen Uw bloed gron
dig reinigen en zuiveren van schadelijke zu
ren. Reeds bij een kort maar regelmatig ge
bruik van Kruschen Salts, zullen alle zuren,
die zich in de weefsels en spiergewrichten
hebben vastgezet, worden opgelost en afge
voerd langs natuurlijken weg. Daarbij
krijgt ge dan vanzelf verlichting van de
scheuten en pijnen, die U het leven vergallen,
die het U onmogelijk maken Uw bezigheden
te verrichten en met een prettig humeur te
Verkeeren in familie- en vriendenkring. Kru
schen Salts is verkrijgb. bij apoth. en drog.
5- 0.40. 0.75 en 1.60 (extra groot pak).
Fabr.: e. Griffiths Hughes Ltd., Manchester
.(Engeland). Opger. 1756. (Adv,
Precies in het laatste huis aan den Brakke-
veldweg, vlak tegen de linie, woont mevr. de
Graafde Weerd, bij alle vrienden van de
Speeltuinvereeniging bekend en bij vele ver-
eenigingen een figuur, die gewaardeerd wordt
om haar ijver en initiatief. Een forsche vrouw,
met een paar levendige oogen, die beginnen te
glanzen als ze begint te vertellen van het werk
van de speeltuinvereeniging, de vereeniging, die
in het bijzonder de liefde van haar hart heeft.
En dat is geen wonder, want bijna twintig jaar
heeft ze al haar vrijen tijd in dienst van den
speeltuin gegeven.
Bijna twintig jaarJa, dat is geen
vergissing, want voordat de speeltuinver
eeniging „Den Helder" op gezonde basis
werd opgezet, was er reeds eerder een
poging gedaan om de jeugd in den zegen
van -dit werk te doen deelen. Het was
Volksonderwijs, dat met het idee kwam,
nu een kleine twintig jaar geleden, een
speeltuin op te richten. De vereeniging
kende het werk van buiten en wist hoeveel
waardeering de ouders in de groote steden
voor het werk van de speeltuinen hadden
en hoe graag de kinderen er speelden en
werkten. Het wist ook de paedagogische
waarde van het speeltuinwerk.
Een 400 a 500-tal leden gaven zich toenter
tijd op. Maar toen het op de practische uitvoe
ring van de plannen aankwam, moest men bij
het gemeentebestuur aankloppen en burge
meester Houwing. alsmede zijn wethouders,
voelden in het geheel niets voor deze fratsen.
„Laat de kinderen maar naar de duinen en
het strand gaan", zoo redeneerde het toenmali
ge gemeentebestuur. Na eenige jaren moest de
vereeniging liquideeren. Een vereeniging zon
der tuinen, zonder clublokaal kon immers geen
lang leven beschoren zgn.
De 184 gulden, die men in kas had, droeg
men af aan Volksonderwijs.
Toen kwam burgemeester Driessen. Een
man uit het hart van de Zaan, waar het
speeltuinwerk bloeide. Bg het uitbreidings
plan van de gemeente bestemde burge
meester Driessen het braak liggende stuk
grond achter de Crocusstraat voor de
eventueel op te richten speeltuin.
Wethouder De Zwart zocht mevr. de Graaf
en den heer Ponstein op en animeerde hen om
opnieuw te trachten een vereeniging op te
richten. Men begon nu op een betere basis en
met meer perspectief. De afd. Tuindorp kwam
tot stand met een 2 300 leden. Bij Volkson
derwijs werd aangeklopt om wat dubbeltjes
voor reclame. Die werden grif afgestaan en
brachten hun rente op. Het speelutinwerk
groeide.
Na de afdeeling Tuindorp werkte het be
stuur van deze afdeeling voor een afd. Visch-
markt, daarna voor de afd. Oude Helder. Het
werk had de volle sympathie van het gemeen
tebestuur en won de waardeering van tal van
ouders, die het wat veilig vonden, dat hun kin
deren, onder goede leiding, hun vrijen tijd ge
zond en productief doorbrachten.
Het clublokaal kreeg men in de oude Louise-
stichting in de Jonkerstraat. Wat was daar
veel op te knappen, zoo zei ons mevr. de
Graaf. Het moest bewoonbaar worden. Er was
geen licht en geen warmte, maar met den steun
van het gemeentebestuur kwam een en ander
voor elkaar. Er was natuurlijk een groot in-
convenient. Het clublokaal lag tever van Oud
Den Helder en eigenlijk ook van het Tuindorp.
Maar men kon zich er in ieder geval mee be
helpen en aan dien pionierstijd kan ik toch met
genoegen terug denken. Nu hebben we alles bij
huis en veel geriefelijker.
Heeft het speeltuinwerk ook de sympathie
van de ouders, zoo vroegen we, of staat men
er onverschillig tegenover?
De ouders hebben er veel waardeering voor
en de kinderen, ja, die zouden wel iederen mid
dag na schooltijd naar hun club willen. Maar
dat gaat niet. De tijden moeten vérdeeld wor
den. Iederen dag is er club, voor jongens en
voor meisjes. Er zijn vertelmiddagen, film
middagen, poppenkastmiddagen. Er is een
handwerkclub, een breiclub, een knutselclub,
een club voor timmeren en figuurzagen. Kort
om ieder kind kan zich' naar eigen aanleg en
sympathie bezig houden en bekwamen. Eens
per jaar wordt een tentoonstelling gehouden
en zomers worden uitstapjes georganiseerd.
De speeltuin beweegt zich op een breed ter
rein.
Mevr. de Graaf is de eenige, die van de op
richting nog in het bestuur zit en al zijn er
omstandigheden waardoor ze zich wat rem
men moet, met enthousiasme geeft ze zich nog
aan den arbeid.
„Als je je eenmaal aan het speeltuin
werk gegeven hebt," zoo verzekert ze ons
met overtuiging, „dan laat je het niet
meer los. Ik hoop, dat ik het nog min
stens 10 jaar mag doen."
Voor de speeltuinen is het ook te hopen, zoo
denken we, als we de woning verlaten. Dit
werk kan alleen vrucht dragen, als het gedaan
wordt door menschen, die zichzelf weten uit te
schakelen, doch hun arbeid verrichten uit lief
de tot het kind.
Zaterdagavond viert de speeltuinvereeniging
haar 10-jarig bestaan. Op dien avond zal men
zeker ook terugdenken aan den moeilijken ar
beid van de pioniers. Zaterdag zal Casino vol
zgn. slechts enkelen weten echter hoeveel
strgd er geweest is voor alles zoo stevig ge
grond was als op het oogenblik.
Elders op deze pagina doen wij een beroep
op onze stadgenooten zich volgende week een
offer te getroosten voor Finland. Velen worden
opgeroepen hun tijd en kracht voor een dag te
geven, anderen om geen collectant voorbij te
laten gaan. zonder een flinke gave in de bus
gedaan te hebben.
Finantieele bijdragen worden door tal van
volkeren naar Finland gestuurd. Het land,
dat zoo dapper vecht tegen een ontzaglijke
overmacht, is daar dankbaar voor, maar het
zal met geld alleen geen stand kunnen houden.
De tot het Russische leger vrij kleine schare
Finnen wordt door de wekenlange gevechten
oververmoeid en omdat de vijand steeds nieu
we en frissche krachten in den strijd kan
brengen, wordt het gevecht aan het Ladoga
meer zonder onderbreking voortgezet.
De Russen boeken nog maar steeds
weinig succes. Met groote verliezen aan
menschen en materieel zgn ze een weinig
naar voren gedrongen, maar deze voorui-
gang is van geringe beteekenis en staat
zeker niet in verhouding tot de offers, die
men er voor heeft moeten brengen. De
Finnen blijven het voordeel van het ter
rein behouden en zgn den vijand strate
gisch en in moed verre de baas. Met een
bewonderenswaardige onverschrokkenheid
verdedigen zjj hun land. Dank zjj den lan
gen winter profiteeren ze van de klima
tologische omstandigheden van hun land.
Nu komt er uit Engeland bericht, dat den
Britschen vrijwilligers voor Finland geen be
lemmeringen meer in den weg gelegd zullen
worden. Zoodra dit besluit was afgekomen,
hebben zich honderden naar het aanwervings
bureau begeven om zich voor den strijd in
Finland aan te melden. De ochtendbladen kon
den reeds voor gisteren het aantal van twee
duizend vrijwilligers noemen. Dat teekent de
sympathie voor het voor zijn rechten strijden
de volk.
Deze houding van Engeland echter zal ook
zijn invloed doen gelden op Rusland en
Duitschland. Rusland, dat naar men gelooft,
vóór 28 Februari een zege wil bevechten.
Rusland, dat door dezen strijd in Finland
toch reeds zoo'n moreelen tik heeft gehad,
zoodat het voor de geheele wereld geblameerd
is. Waar is nu de kracht van het machtige
Russische leger, waar zijn bekwaamheid?
Een handjevol Finnen houden de duizenden
Russen met hun modern oorlogsmaterieel nu
al maandenlang tegen.
Het is een belaching voor de wereld gewor
den en de vrees voor Rusland is heel wat
geminderd door hun figuur in Finland. Als
straks de vrijwilligers aan Finschen kant
gaan strijden zal de situatie voor de Russen
nog moeilijker worden.
Duitschland zal deze Britsche hulp
eveneens met leede oogen aanzien. Het
is er bij gebaat, dat een beslissing door
Rusland zoo spoedig mogelijk bevochten
wordt, opdat Rusland zijn handen meer
vrij krijgt om Duitschland bij te staan
in zijn strijd tegen Engeland en Frank
rijk, zij het niet materieel, dan toch eco
nomisch en dat is voo% Duitschland ook
meer dan noodig.
De komende weken kunnen ons voor on
verwachte verrassingen plaatsen, zooals
trouwens heel deze oorlog ieder oogenblik tot
een wending kan komen, die men niet ver
wacht had, doch waarop men toch voor
bereid dient te zijn.
U jaagt de felste koude
zelfs uit het grootste huis
Met OKKE VISSER's brandstof
in haard, kachel of fornuis.
Adres: Polderweg 34. - Tel. 228
Sneeuw verwacht.
De temperatuur blijft aantrekkelijk
hoog; ook gisteren zgn we gespaard
gebleven voor temperaturen van onder
de 10 graden, en als niet alle voortee
kenen bedriegen zullen we voornamelijk
te kampen hebben met sneeuwbuien.
Wat het verloop der temperaturen
betreft, nadat het kwik gistermorgen
een stand had van 5.6 graad, was
deze 's middags 2 uur 3.7 en om 7
uur 's avonds 3 graad. Zoo bleef het
gedurende den geheelen avond en nacht.
Nu eens iets hooger, dan weer iets lager.
Om 8 uur vanmorgen vroor het onge
veer 3 graden.
De wind is Noord, de barometer staat
vrijwel stil en er valt, als wij dit schrij
ven, sneeuw. Sneeuw is het ook, die
men vandaag nog blijft verwachten.
Het Marsdiep was hedenmorgen nog
geheel dicht van het ijs.
