Circa f 3.200
ATI EK
„Wat Mijnhardt maakt is goed
DEBO's
Gaslicht
Bereikbaar
ideaal
364-70
voor het Roode Kruis
publiek debuut
moeheid en slapte,^
zenuwachtigheid en
overspanning:
Vrijdag 23 Februari 1940
Tweede Blad
MaddnieuwJ
Collecte Finland:
Bi-
verdubbelt Uw energiei
t
BtBHBHBHSMnni
Sicm Hamels's Jazz Mixers
in Casino
Feestavond in het
Stellingpark
Loterij Pluimveevereeniging
H O
Burgerlijke Stand van Den Helder
UtaaA (j,acui w-e hten?
Temperatuur en Barometerstand
m
iiVrijheid is goud waard".
Gisteren hebben een kleine 200 collec
tanten de Heldersche bevolking belegerd.
Straat voor straat, weg na weg en gracht
na gracht werden systematisch „afge
werkt". Overal rammelde de collectebus,
en overal gingen de deuren open en
offerde men grootere of kleinere bedra
gen ten bate van Finland, voor wiens
groote zaak millioenen harten thans zoo
vurig kloppen.
Reeds in de morgenuren bleek, dat de
collecte zou slagen. Dat was een prima
stimulans voor het collectanten-leger,
dat er zoo mogelijk nog een schepje op
deed en met een waarlijk laaiend en
thousiasme zijn taak volbracht.
In Casino was des middags het comité aan-
jvezig; daar bevonden zich mevrouw Jolles,
jnevr. Ritmeester en de overige dames en
Jieeren, die zich zoo zeer beijverd hebben de
organisatie gesmeerd te doen verloopen. Zij
waren het, die de bussen in ontvangst namen
en hier was het, dat de stroomen centen, dub
beltjes, kwarties en guldens op de tafeltjes
liitvloeiden. Een stroom van geld
Er waren diverse verrassingen. Een der
aardigste was het vinden van een gouden
Vijfje in een der bussen, ingepakt in een pa
piertje, waarop vermeld stond „Vrijheid is
goud waard!" Zoo is het!
Het was wederom het personeel van de
JTwentsche Bank, dat zich verdienstelijk
maakte met het tellen. En men kan er van
op aan, dat het zich voor geen halve cent
yergist heeft.
Eindelijk was de laatste collectant binnen
en hoewel Koegras nog niet bekend is, kan
J-eeds thans worden vastgesteld, dat de op
brengst ongeveer3200 gulden bedraagt.
Een magnifiek resultaat, dat tot groote dank
baarheid stemt.
Ook Den Helder heeft zijn taak geweten.
Het heeft geofferd voor Finland en voor de
Einsche vrijheidszaak. Hulde gevers!
Het comité verzocht ons nog op deze
plaats zijn groote erkentelijkheid te betui
gen, in de eerste plaats aan de milde
gevers en daarnaast aan de dames en
heeren collectanten. Voorts aan de
Casino-directie, die wederom de kleine
zaal gratis beschikbaar stelde en daaren
boven 200 koppen koffie gratis leverde.
En tenslotte het Twentsche Bank-perso-
neel, dat al tellende zjjn diensten gege
ven had.
De filmvoorstelling in Rialto.
Er was eens een theaterdirecteur, en die
wijdde een deel van zijn leven aan het streven
om vereenigingen, die bij hem aanklopten, te
helpen.
De naam, wel, die zult U zoo langzamerhand
wel kennen, want bijv. gisterenavond gaf hij
in alle drie zijn theaters voorstellingen, die
hem „geen cent in 't laatje" brachten. De
Zoolang een mensch geen pijn heeft en ook
geen bepaalde klachten, waardeert hij maar
half dat rijke bezit van een goede gezondheid,
Maar ook bij de eerste aanwijzingen van pijn
hier, stramheid daar, zijn we gewoonlijk nog
onverantwoordelijk roekeloos en onverschil
lig. Dat is ook de fout van de meeste
lijders aan Rheumatische pijnen. Het gros
van de slachtoffers van deze kwaal, die al
zoo talrijke levens-verwoest heeft, verzuimt
bijtijds maatregelen te nemen. Toch is het
heel wat gemakkelijker Rheumatische pijnen
in den aanvang te bestrijden, dan wanneer de
schadelijke zuren, die de pijnen veroorzaken,
Zich hebben vastgezet en genesteld in spie
ren, spierweefselen en in de gewrichten. Zoo'n
haard van schadelijk urinezuur, wordt de
bron van de steeds weerkeerende sloopende
pijnen. Daarom laat het zoover niet ko
men; doe een bloedzuiverende kuur met Kru-
schen Salts. De minerale zouten oefenen de
aansporende werking op Uw lever, nieren en
ingewanden uit, welke deze organen noodig
hebben, om het bloed met jeugdige kracht
door Uw aderen te doen stroomen. Dat moet
gebeuren! Dén worden al die giftige zuren,
uit Uw bloed gefilterd. Dan is er geen sprake
van opeenhooping van urinezuur, want dit
Wordt dan langs natuurlijken weg afgevoerd
regelmatig en grondig. Daarom, neem
voortaan ook Kruschen Salts, iederen morgen
de beroemde kleine dagelijksche dosis. Wit
zal U dat goed doen, hoe veel prettiger zult ge
U voelen, méér verzekerd, méér fit, beveiligd
voor pijnen, droefenis en ongemak. Kruschen
Salts is verkrijgb. b. apoth. en drog. k f 0.40,
0.75 en 1.60 (extra groot pak). Fabr.: E.
Griffiths Hughes Ltd., Manchester (Enge
land). Opger. 1756. (Adv.)
Witte en Tivoli waren bevolkt met militairen
en in Rialto had het Ned. Roode Kruis onder
dak gevonden.
Welnu dan, de heer v. Twisk ls het die
gisterenavond in Rialto de kunst verstond om
de aanwezigen van acht tot negen uur in span
ning te houdpn, in een voelbare spanning, die
slechts verbroken zou worden, als de titel van
de hoofdfilm bekend gemaakt zou worden.
Niemand raadde juist.
Want na het omvangrijke wereldnieuws
kwam een leerzame film, na deze kwam Popey
ten tooneele, toen een „goochelaar", die lief
tallige dames zoo maar uit de lucht greep, en
een muziekfilm, waarin een strijkkwartet in
dienst van de jazz werd gezet en toentoen
was hetpauze.
U begrijpt na ieder nummer zat het publiek
te popelen of hun keuze de juiste geweest, en
iedere maal kwam er iets nieuws, maar niet
waarop gewacht werd.
Toen kwam de heer v. Twisk ten tooneele
en voordat hij den uitslag bekend maakte,
deelde hij onder groot enthousiasme mede, dat
de collecte voor het Finsche Roode Kruis
3.200.had opgebracht en dat dezen avond
in Rialto 364.70 aan batig saldo had. Inder
daad, het waren cijfers om trotsch op te zijn
en dankbaar tevens jegens diegenen, die hier
aan medegewerkt en gegeven hadden.
Daarna kwam „het" moment. De uitslag!
Maar geen der ruim 300 inzendingen was juist
geweest en zoo wist eigenlijk nog niemand
wat er komen zou. Maar nu werd het doek
gauw opgehaald, en toen bleek wat de heer
v. Twisk over had voor het Ned. Roode Kruis,
want vertoond zou worden: Deanne Durbin in
Drie gewiekste meisjes worden
groot.
Is het eigenlijk nog noodig te vertellen, dat
de aanwezigen genoten hebben van deze film,
die sprankelde van levenslust, die vol zat met
gezonden humor en die de juiste maat van be
schaafdheid bezat. Deanne Durbin was de spil,
waar alles om draaide, als Penny probeert ze
haar zusters gelukkig te maken, zingt onder
wijl enkele prachtige aria's en ook „The last
rose in summer", brengt haar moeder tot
wanhoop, haar vader tot inkeer en slaagt er
in op het eind haar twee zusters gelukkig aan
den man te brengen. Een thema, dat dankbaar
is, omdat het zooveel mogelijkheden biedt. En
regisseur Henrij Koster heeft er ook wat bij
zonders van gemaakt.
Volle anderhalf uur duurde dit filmwerk,
volle 90 minuten heeft men zich kostelijk ge
amuseerd om de grappige en meest dolste
situaties, waaraan deze film zoo rijk is en we
gelooven hit naam van allen te spreken, als
we den heer v. Twisk een pluim op zijn hoed
steken voor de wijze, waarop hij hier het Ned.
Roode Kruis gediend heeft.
Tenslotte de verantwoording" der gelden,
die de heer Van Twisk aan het Roode Kruis
afleverde:
439 kaarten ad 40 ct. 175.60
379 30 113.70
Plaatsbespreken: 754 pl. a 10 ct.
289.30
75.40
Totaal 364.70
De feestavond der I'ersoneelsver-
eeniging van de N.V. Drukkerij en
Uitgeverij v/h C. de Boer Jr.
Gedurende enkele maanden is het in onze
stad bekend geworden, dat de schare der
plaatselijke vereenigingen er met één was uit
gebreid en wel met de personeelsvereeniging
van Drukkerij De Boer. Doch het was gister
avond, dat door het bestuur van deze baby
onder de Heldersche vereenigingen feitelijk
officieel voor de eerste maal voor het
voetlicht getreden werd met een licht pro
gramma van muziek en entr'acte-werk.
De Casinozaal was geheel gevuld met leden,
donateurs en genoodigden, toen om even over
half negen (inclusief dus het Heldersche kwar
tiertje...) de voorzitter, de heer Luyendijk,
voor het doek trad om de aanwezigen welkom
te heeten. In het bijzonder deed hij dat den
directeur, den heer S. Koning, en diens echt-
genoote, die een boeket bloemen was aan
geboden, en de vertegenwoordigers der zuster
verenigingen.
Na enkele bijzonderheden gememoreerd te
hebben, betrekking hebbend op het debuut der
„baby", de clementie van è.1 te critische gees
ten ingeroepen te hebben, en diegenen dank
gebracht had, welken hun medewerking aan
NOURY
f. 1.50 PER FLACON DUBBELE FLACON F. 2.25
blijken bjj een volgende uitvoering een iets
minder heterogene samenstelling te verkrij
gen. Het harmonisch geheel zou dat zeker
niet schaden. Overigens vloeiden de nooit
„oud" wordende melodieën zaalwaarts en
wiegde menig luisteraars-hoofd op de maat
mee.
Voor de pauze trad nog eens het orkest op.
De heer D. Abbenes, 'de leider van het en
semble, bracht daarbij nog een voortreffelijk
vertolkte viool-solo: „In the Moonlight" van
Ketèlby. Bij het nummer „Sag' beim Abschied
leise „Servus" was het Mej. M. Kramer, die
als refreinzangeres optrad.
Tusschen het optreden van het orkest door
had men reeds gelegenheid gehad naar Mej.
Derksen en den heer A. van Gorselen te luis
teren (en te zien), respectievelijk pianobege
leidster en conférencier-liedjeszanger.
Van Gorselen vertelde een serie Witzen, en
kreeg al spoedig z'n menschen mee. Tusschen
de kwinkslagen (waarvan alle niet even
„nieuw" waren) door, zong hij liedjes van
onze neutraliteit, van de vrouwtjes en van
andere onderwerpen, die in de levensliederen-
zangerij nu eenmaal gezongen plegen te wor
den. Men lachte en zong een enkele maal de
refreinen mee.
De grootste gang van het menu bleek te
bestaan uit de twee-akter „Cel 13 is vrij". Dit
is een klucht, die weliswaar weinig om het
lijf heeft, maar waarin beginnende tooneelisten
ongetwijfeld een kansje krijgen hun kunnen
te toonen. En dat is in dit kwartjesvinder
blijspel door enkele dames en heeren dan ook
gedaan. De heer Van Gorselen, die ook hier
de boventoon voerde, was, op eenige gechar-
checrdheid na goed in vorm. Vlot en met veel
fantasie bracht hij den oplichter. Mej. C.
Zander was eveneens zeer goed op dreef. Een
resoluut en vrij optreden. Van plankenkoorts
niet de minste last en voorts een speelster, die
haar rol begreep. Terwille van de plaats
ruimte de overige rollen slechts even geresu
meerd: de heer C. van Heusden bracht een
goedaangevoelde hotelgérant, de heer J. Bre-
mer een zwemkampioen, de heer A. Aberson
een trainer, mej. C. de Jong een even pittig als
correct kamermeisje, mej. I. Veenstra een
carricatuur van een oude vrijster, en voorts
de heeren J. Engel, R. v. d. Schoor en W.
Blokker. De laatste als politieagent, dragende
de uniform van een uiterst populair plaatselijk
gerechtsdienaar.
Zooals gezegd: het stuk werd voor een groot
deel vlot weergegeven, alhoewel er ongetwij
feld zoowel spel- als regiefouten te constatee-
ren waren. Men kan er echter van op aan, dat
van deze fouten leering getrokken is.
Na de pauze, waarin een origineele verlo
ting georganiseerd werd, volgde nog een op
treden van een mondorgel-trio, terwijl de uit
voering besloten werd met een persiflage op
het sprookje „Sneeuwwitje", getiteld „Rood-
kruisje", en ingestudeerd door den heer W. C.
Reinders. Men ziet hier het klassieke sprookje,
voorgesteld en gespeeld in dezen tijd van oor
log en mobilisatie. Een grotesk geval, dat op
SS
den avond gegeven hadden, verzocht spr. den
heer Koning even het tooneel te willen be
stijgen, teneinde uit zijn handen een oorkonde
te willen aanvaarden, waarop 's directeurs be
schermheerschap geboekstaafd stond. De
directeur bleek gaarne tot dit aanvaarden be
reid en nadat door hem enkele vriendelijke
woorden met betrekking tot de vereeniging
gesproken waren, waarbij hij zijn vertrouwen
uitsprak, dat de vereeniging inderdaad aan
haar doel zou beantwoorden (iets wat met een
spontaan „lang zal hij leven" van de geheele
zaal onderstreept werd) ving het als non
stop aangekondigde programma aan.
Vraagt men ons of de ingeroepAi clementie
voor de prestaties der medespelenden noodig
was. dan zeggen wij daarop: ja en neen. Ja,
omdat men tenslotte van debuteerende typo
grafen en administratiemenschen, waarvan
'n groot deel nimmer op de planken stond, niet
het onmogelijke kan verwachten. Er waren,
en wie zou er aan durven twijfelen, bij de
muziek valsche noten, er werden in de tooneel-
stukjes fouten gemaakt en ook in de confé
rence moesten, zij het een enkele maal, hiaten
gesignaleerd worden. Doch anderzijds werd
blijk gegeven, dat de dames en heeren een
ernstige poging deden zoo goed mogelijk voor
den dag te komen en dat dit gewaardeerd
werd, mocht wel het duidelijkst blijken uit het
herhaaldelijk opklaterend applaus van het
auditorium. Bij een volgend optreden zien wij
echter in verband met het non-stop-karakter
gaarne iets kortere pauzes tusschen de
nummers.
Het Debo-orkest opende met Robrecht's
Tweede Walsen-potpourrier werd vrij goed
gemusiceerd, hoewel het wellicht mogelijk zal
aller lachspieren werkte en waarin de dra
matis personae onherkenbaar vermomd was
met kabouterbaarden en andere dwergen-
kleedij. Een vroolijke potpourri van solozang,
koorzang en tooneel, waarbij begeleidende
tekst werd gesproken door een soort „Vader
Tijd". Ook hier waren enkele onvolkomenheden
aan te wijzen, doch een pakkend slot was dit
Roodkruisje zeker.
En toen... werd de zaal geruimd en wijdde
een deel van de aanwezigen zich nog eenigen
tijd aan de rhythmen van de Casino-band en
welk programma-besluit zich kenmerkte door
een prettige stemming.
Moge nog vermeld worden, dat de firma
Govers, Kanaalweg, de meubelen voor het
tooneel afstond, het technisch bureau Oort-
gijsen de verlichting in orde bracht, de fa.
Neels diverse costuums in bruikleen afstond
en de fa. Klercq enkele schilderijen en kleeden.
Op veler verzoek treedt de bekende band
van Siem Hamel a s. Zondag nog éénmaal op
in Casino. Het succes van de vorige maal over
trof de verwachtingen en dit was een aanlei
ding de „Jazz mixers" nogmaals te engageeren.
Vooral de origineele swing-Bezetting iets
geheel nieuws op het gebied van jazz trekt
de aandacht.
De bezetting blijft precies gelijk en dus kun
nen we weer luisteren naar het sonore en
melodieuze instrument: de electrische guitaar,
terwijl ook jazz op twee vleugels weer op het
programma staat.
Nieuwe cantine ingewyd.
Woensdagavond was het feest in het Alge
meen Stellingpark in de Janzenstraat. Op
feestelijke wijze hebben de daar gelegerde sol
daten hun nieuwe cantine ingewijd. De tim
merlieden van het Stellingpark, die dagelijks
hun arbeid geven aan den bouw van barakken
en kazematten, hadden in hun vrijen tijd nog
gelegenheid gevonden om een prachtige can
tine te bouwen. De schilders hadden er een
kleurig verfje aan gegeven en de versiering
met groen, slingers, lampions en vlaggen gaf
het geheel iets zeer feestelijks. Handig was er
bovendien een podium gïmproviseerd, de ban
ken, die anders altijd een kazerne-achtigen
indruk maken, waren door echte stoelen ver
vangen, er stond een piano en zoo kon men
zich eerder in een gezellige feestzaal wanen,
dan in een soldaten-cantine.
Dank zij de gulle medewerking van O. en
O. werd een voortreffelijk cabaretprogramma
afgewerkt.
Nadat de luitenant P. W. van Heivoort, die
bij ontstentenis van den directeur van het Al
gemeen Stellingpark het openingswoord sprak,'
in het bijzonder dank had gebracht aan den
kapitein Van den Bok. die krachtig aan het
tot standkomen van deze cantine had mede
gewerkt, aan den sergeant Meijroos, die er
thans met de leiding van belast is, aan de
bouwers en aan de medewerkenden van dezen
avond, kon de pret beginnen.
De LU-A band „The Soldier Swingers", die
reeds een zekere vermaardheid in Den Helder
gekregen heeft, bracht er al dadelijk de goede
stemming in en daarna kwam het gezelschap
van Henk Maizarac aan de beurt met een
aantal geestige schetsen. Dit gezelschap, dat
reeds zoo menigen feestavond voor soldaten
deed slagen, verstaat de kunst, tot het solda
tenhart te spreken en zoo sprak het vanzelf,
dat ook de nummers van dezen avond insloe
gen en een daverend applaus oogstten.
Aan een der nummers was nog een extra
attractie verbonden. Er werd n.1. een zeer
moeilijk geval ten tooneele gebracht en aan
drie vrijwilligers werd gevraagd de beste op
lossing te bedenken. De winnaar verdiende er
een kus van een der dames en een paar mooie
handschoenen, beschikbaar gesteld door de
firma Neels, mee.
Na de pauze vroeg vooral prof. Zamir met
zijn goocheltoeren de aandacht. Het was wer
kelijk wonderbaarlijk wat deze amateur
goochelaar als het ware onder den neus van
de spiedende soldaten voor kunstjes uithaalde.
Het grootste lachsucces van den avond werd
tenslotte het door de heeren H. Maizarac en
A. Meijer gespeelde schets „De firma Scheep
maker".
Maar daarmee was de avond nog niet uit,
want toen eerst kwam de LU-A-band, die
voortdurend voor goede entr'acte muziek ge
zorgd had, pas los. Met een muzikaliteit, die
aan het virtuose grensde, volgde het eene
nummer na het andere en vooral de drummer
had een groot aandeel in het succes. En toen
als laatste nummer de befaamde Tiger-rag
gespeeld werd, leek van puur enthousiasme, de
tijger ook in de zaal losgebroken. Terecht
mocht luitenant Van Heivoort in zijn slotwoord
zeggen, dat men de beste band van de Stelling
beluisterd had.
Het was een prachtige avond, die tot ver
na middernacht duurde en waarvan men zeker
spoedig een herhaling zal wenschen.
Veelbelovende abonnementsvoorstel
ling van „Het Masker".
Dinsdag a.s. vindt wederom een tooneel-
abonnementsvoorstelling in Casino plaats. Dit
maal wordt opgevoerd „Gaslicht", een „Vic-
torian" thriller in 3 bedrijven van Patrick Ha-
milton door de tooneelgroep „Het Masker". In
dit stuk treden op Willy Haak, Cruys Voor-
bergh, Ko Arnoldi, Lize Servaes en Lies de
Wind. De regie berust bij Cruys Voorbergh.
Plaatsbespreking Maandagavond van 79
uur.
Hieronder laten wij enkele persbeschouwin
gen volgen. Zoo schrijft:
De Telegraaf Een uitstekend stuk met
stijgende, steeds opgevoerde spanning, een der
beste in het genre. Drie menschen, drie levende
sterke rollen in een thriller, die meer dan een
thriller is. Goede bijrollen. Sfeer, spanning,
kostelijke regievondsten.
Met voorstellingen als deze, komt ons too
neel weer in eere.
De T (j d In jaren heb ik niet zoo'n goed
detective-stuk op de planken gezien... een
spannend misdadigersstuk met diepe mensche-
ljjkheid.
Het Masker heeft een prachtige vertooning
er van gebracht.
Het Volk: Vooral om Ko Arnoldi is een
bezoek aan deze voorstelling waard.
De Maasbode: Met zoo beperkte mid
delen het publiek den geheelen avond in span
ning te houden, daarvoor is zeker meester
schap noodig en dit toont Patrick Hamilton
(de schrijver) te bezitten.
Cruys Voorbergh had als de mysterieuze
Manningham een rol, die hem bijzonder goed
ligt en die hij met groote suggestieve kracht
vertolkte. Willy Haak speelde haar rol be
wonderenswaardig als een werkelijk tragische
rol.
In ons nummer van gisteren werd de uitslag
van de loterij der Pluimveevereeniging ,,H.
O." opgenomen. Abusievelijk werd daarin ver
meld, dat de prijzen afgehaald konden worden
bij P. Snel. Koningstraat. Bedoeld was: Café
Snel, Keizerstraat.
van 22 Februari 1940.
GETROUWD: C. D. Lak en J. A. Noorder-
meer. K. Kalsbeek en A. Heerkens. R. M. van
Essen en M. C. Wentel. A. J. van Bergen van
der Grijp en M. Rooda. C. Abbenes en G.
Forrer.
BEVALLEN: H. Roos—Smit, z. E. H. Slui
merAalberts. d. E. H. M. KoopmanWien-
nekendorf, d. L. J. R. Jansensde Waal, d.
M. H. Smit—Delver, z.
OVERLEDEN: C. J. Jacobs (m.), 6 dagen.
De oorlog bevindt zich, als men een aantal
staatslieden van groot formaat, mag gelooven,
nog eerst in zijn aanvangsstadium. Afgezien
van de activiteit ter zee merkt men aan de
hoofdfronten weinig van een bliksemkrijg. In
tegendeel, men heeft zich in het zicht van
elkander ingegraven en schijnt af te wachten
wanneer de tegenpartij lust en ambitie gaat
koesteren om voor den dag te komen. Dat
men wederzijdsch voor een dergelijk voor
nemen al bitter weinig gevoelt, is te begrijpen.
Het is echter interessant steeds weer te
hooren hoe in de landen, die elkander thans
geharnast tegemoet getreden zijn, telkens
weer stemmen opgaan, die reeds n u een rege
ling willen treffen voor den toekomstigen
vrede. Reeds nu, bij den aanvang van dezen
tweeden grooten oorlog in de 20ste eeuw, zint
en peinst men naar een oplossing, welke na
dezen strijd aan alle naties geluk, voorspoed
en „eeuwigen vrede" zal weten te geven.
Men kan over deze dingen zijn schouders
ophalen en ze naar het rijk der idealisten
bannen. Men kan er sarcastische opmerkin
gen over maken en wijzen op deze wereld, die
van misère en wanhoop ten onder dreigt te
gaan. En men kan weigeren iets aan te nemen
van de oprechtheid dezer vredes-apostelen, die
nu reeds praten over datgene, wat velen van
ons thans nog als een ontzaglijk ver ideaal be
schouwen.
Zeer zeker: een ver ideaal, maar...
een onbereikbaar ideaal? Neen, dit
ideaal is niet onbereikbaar. Zoolang de
mensch op aarde leeft, was daar het ver
langen naar orde en veiligheid. Ouders,
die kinderen kregen, hebben altijd vurig
gehoopt, dat die kinderen in vrede en
vr(jheid zouden kunnen werken en dat
kleine deel geluk zouden mochten erlan
gen, waarop ieder mensch rechtens aan
spraak maakt. Dat was zoo eeuwen ge
leden en dat is in 1940 nog zoo.
Het is goed, dat reeds nu de menschheid ge
wonnen wordt voor een streven, dat na deze
nachtmerrie van modernen oorlog, een betere
wereldorde zal scheppen. Dezer dagen lazen
wij een door den bekenden Engelschen roman
cier Somerset Maugham geschreven schets,
waarin hij vertelde van zijn ervaringen aan
het Fransche front. Iedere man van dat ont
zaglijk Fransche leger is paraat en bereid te
vechten voor zijn vaderland, maar van het
traditioneele „heilig vuur der oude vecht
jassen" is weinig of niets meer te bespeuren.
Men vecht, verbeten, om voor zijn kinderen
eindelijk vrede en welvaart te verkrijgen. Men
strijdt omdat het nu eindelijk eens uit moet
zijn met die eeuwige oorlogen, die de volken
verarmen en het beschavingspeil tot nul kom
ma nul reduceeren.
Zoo is het bij het Fransche volk en zoo is
het bij meer volkeren. En het is wellicht de
eenige zijde van deze barre misère waarin wij
thans leven, die in de toekomst winst kan op
leveren. Voor onze kinderen, die een ander erf
deel van hun ouders verwachten dan een plat
gebrand, uitgemoord en cultuurloos Europa.
Wondere wereld, vreemde mentaliteit.
Een wereld in vlammen, en ondanks deze
vlammen een Duitschland, dat dien oorlog
niet begeert, een Frankrijk, dat tegen z(jn
zin vecht en een Engeland, dat zoo weinig
mogelijk verlies wil lijden.
Het moet haast wel een vruchtbare
voedingsbodem zijn, waarin de korrels
van het zaad van het Heilig idealisme
straks komen te vallen.
Jlaar laat het spoedig zjjn!
Wie 's winters zomerwarmte wenscht
door cokes of anthraciet
Doet wijs als hij de brandstof stookt,
die OKKE VISSER biedt
Adres; Polderweg 34 - Telef. 228.
Aquarium Zoöl Station. Voor het publiek
geopend: dagelijks van 912 en van 13.30
17 u. Zaterdags van 912 uur.
Natuurhistorisch Museum, le Vroontsraat
Iederen Woensdag van 35 uur.
Iederen Zaterdag van 710 uur.
Bovendien den eersten Zondag van elke
maand van 35 uur en den eersten Woens
dag van 810 uur.
BIOSCOPEN:
Rialto, Spoorstraat, acht uur:
„Honululu" en „Onthullingen van een
spion".
Tivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur:
„Heerschers der Zee."
Witte Bioscoop, Koningstraat, acht uur:
„Om 30.000 dollar" en „De Jonge Politie-
held".
Zaterdag 24 Februari.
Casino, 8.00 uur: „Muriloff's Lach Selectie"
ten bate Finsche Roode Kruis.
Musis Sacrum, 8 uur: Uitvoering wandelsport-
vereeniging De Duinkanters.
Dinsdag 27 Februari
Casino, 8.30 uur: Abonnementstoonecivoor-
stelling.
Barometerstand Den Helder: 758.1
Maximum temp. lucht: 3.1
Laagste temperatuur: 2.6
Wind: richting: Z.Z.W., kracht: 3
Licht op: 5.56
