Het bloembollenvali
in het gedrang
TARZ AN </e
vuren van Tohr
DE SCHAT
Dc leer der
vervangingswaarde
in de Wxyjebiyn
door Edgar Rice Burroughs
Radioprogramma
Een brief aan de „Eersfe
vrouw van Finland"
Zal het Surplusfonds tlidig 71 pet.
van de minimumprijzen kunnen
uitbetalen?
Een nieuwe methode om virus-in
fectie tegen te gaan.
In zijn openingsrede van de vergadering
der Alg. Vereeniging voor Bloembollencul
tuur, welke te Haarlem gehouden werd,
schetste de voorzitter, dr. A. J. Verhagc den
noodtoestand in het bloembollenbedrijf. De
drie millioen gulden regeeringssteun zijn in
derdaad niet voldoende gebleken.
De grootste moeilijkheid vormde aldus
spr. de uitbetaling door het Surplusfonds
met 71 pet. van de binnenlandsche mini
mumprijzen, Het georganiseerde vak had
zich op het standpunt gesteld, dat de regee
ring onder deze omstandigheden het tekort
behoorde aan te vullen. De regeering heeft
echter bij herhaling te kennen gegeven, dat
zij een dergelijke storting a fonds perdu niet
verantwoord achtte.
Het verheugde spr., het vertrouwen
te kunnen hebben dat, gezien deze
wel zeer uiteenloopende standpun
ten, een oplossing zal worden ge
vonden, waarop het zonder voor het
vak al te bezwarende voorwaarden
mogelijk zal zijn, dat het Surplus
fonds tijdig 71 pet. van den mini-
mumprijs uitbetaalt. Deze oplossing,
die nog niet definitief is, maar die
toch volgens de gevoerde besprekin
gen wel zal worden aanvaard, zal
hierin bestaan, dat een renteloos
voorschot aan het Surplusfonds
wordt verstrekt, waarvan terugbe
taling eerst zal aanvangen wanneer
de areaal-inkrimping van vorig na
jaar weer zal zijn ingehaald.
Hoewel van den minister van Economi
sche Zaken nog geen definitief bericht is
ontvangen, mag toch vertrouwd worden, dat
op deze wijze het surplusfonds in staat is
de betalingen normaal te doen verloopen.
Verliezen der exporteurs.
Spr. wees er voorts nadrukkelijk op, dat
regeeringssteun in verband met de verliezen
op den export onontbeerlijk is.
Beslissingen blijven echter te lang uit, ook
wat betreft de door de areaal-inkrimping
.vrijkomende gronden.
Ten einde tot een goede oplossing van al
deze probleemen te geraken, is samenwer
king tusschen de verschillende organisaties
in het bloembollenbedrijf noodzakelijk. Daad
werkelijke hulp van de regeering blijft ech
ter onmisbaar. Het bloembollenvak is wel
geslagen, maar niet verslagen; juist in de
zen tijd moet, zoo besloot voorzitter, alles
gedaan worden om het bedrijf te stimulee-
ren.
Virusziekten.
Mej. dr. M. P. de Bruyn Ouboter, ver
bonden aan het Laboratorium voor bloembol
lenonderzoek te Lisse, hield vervolgens een
voordracht over „Virusziekten in verband
met de bloembollencultuur".
Spreekster zette uiteen, dat in het alge
meen twee groote groepen van ziekten te on
derscheiden zijn, namelijk parasitaire en
physiologische. Over de vraag, tot welke
groep de virusziekten gerangschikt moeten
worden, loopen de opvattingen nog uiteen.
Velen beschouwen het virus als een leven-
looze stof, vooral op grond van dj onderzoe
kingen van den Amerikaan Stanley, doch
aan den anderen kant bestaat de meening,
dat men met een levende parasiet te doen
heeft, aangezien virusziekten zich volkomen
als parasitaire ziekten gedragen. Vroeger
heeft men de virusaantasting van bloembol-
FEUILLETON
door MALCOLM HOWES
27.
Maar ze lag in de haven, toen we ver
trokken.
Nee, we kwamen d'r voorbij, terwijl ze
binnenvoer.
O, heeft ze ons herkend?
Nee, hoor! We zeilden en voerden gee**
mastlicht. Toen ik het hare in de gaten kreeg,
bond ik een paar ouwe Zuidwesters over onze
zijlichten. Het is op een goed ding om je
met je eigen zaken te bemoeien, en, meer
dan dat, er voor te zorgen, dat andere lui zich
bij de hunne houden, wanneer ze lastig wil
len worden!
Zullen we blijven zeilen, mijnheer?
Zoolang de wind aan houdt, zei Stump,
Zjjn verrekijker opbergend en wegstevenend
naar den salon. In een oogwenk waren alle
hens aan dek. Het bericht had de ronde ge
daan, dat een kanonneerboot hen achtervolg
de en iedereen wilde die zien.
Mr. Fenshawe en baron von Kerber ston
den apart. De oudere man was zichtbaar ge-
ergerd over dit nieuwe blijk van Italiaansche
bemoeizucht. Royson, die op de kleine brug
heen en weer liep, ving nu en dan een glimp
op van de nadrukkelijke gebaren van den
kunstkenner. De Oostenrijker was bleeker
dan gewoonlijk, maar dat kon het gevolg
zijn van de onaangename ervaringen van den
vorigen dag. Irene kwam op de brug. Of
schoon ze wist, dat niemand dan de -kapi
tein met den dienstdoenden officier mocht
spreken, fluisterde ze verlegen:
Ze zullen niet op ons schieten, wel, mijn
heer?
Hij glimlachte geruststellend. De trilling in
haar stem was verrukkelijk. Het deed hem
voor een oogenblik dien ellendigen ring ver
geten,
I en nooit als een infectieziekte beschouwd,
uoch als degeneratie-verschijnselen. Hier-
door zijn waarschijnlijk waardevolle varië
teiten verloren gegaan, hetgeen voorkomen
had kunnen worden, indien het verschijnsel
tijdig als een infectieziekte zou zijn herkend.
Het tot nu toe gebruikte diagnosemiddel:
infectie van een gezonde plant met perssap
uit een verdachte plant, heeft bij bolgewas
sen het bezwaar, dat men meestal een vol
jaar op het resultaat moet wachten. Daar
om is een nieuwe methode" ingevoerd, na
melijk het serologisch onderzoek, waarbij
door inspuiting van perssan uit bladen van
zieke planten bij een konijn een anti serum
verkregen wordt tegen een bepaald virus,
dat tevens als diagnosemiddel voor dat virus
dienst kan doen.
Aangezien de verspreiding der virusziek
ten in het algemeen door bladluizen ge
schiedt, ligt het voor de hand. dat men in
de eerste plaats zooveel mogelijk de infec
tiebronnen moet verwijderen en het voort-
kweekon dient te geschieden met geselec
teerd en volkomen zuiver materiaal.. Daar
vele virusziekten door san-overdracht over
gebracht kunnen worden, is het tevens raad
zaam hij het afsnijden van bloemen en liet
hollen en snijden van hyacinlhenhollen in
fectiegevaar uit te sluiten door voor het af
snijden eerst de zieke planten te verwijderen
en bij het hollen en snijden elke bol met een
schoon mesje te behandelen.
Den laatsten tijd heeft nten nog een
nieuwe methode gevonden om virus
infectie tegen te gaan. Een plant, ge
ïnfecteerd met een weinig schadelijk,
soms zelfs symptoomloos virus,
blijkt namelijk niet vatbaar te zijn
voor infectie met een na verwant
virus. Hierin zou men dus een mid
del hebben om door infectie met wei
nig schadelijke virttsrassen de infec
tie door wel-schadelijke virusrassen
te voorkomen.
Deze methode is echter nog zeer weinig
uitgewerkt.
Uit alles blijkt, dat er voor het wetenschap
pelijk onderzoek nog een lange weg met
vele moeilijk te overwinnen hindernissen is
af te leggen, zoo besloot mcj. De Bruyn
Ouboter haar belangwekkende voordracht,
welke met lichtbeelden werd verduidelijkt.
DOOR DEN HOOGEN RAAD
AANVAARD.
Aan B. P. M. L. te Dordrecht is voor de
rechtbank aldaar ten laste gelegd, dat hij
te Dordrecht opzettelijk niet heeft nageko
men art. 5 der Prijsopdrijvings- en Ham-
sterwet 1939, houdende een verbod tot prijs
opdrijving. L. had den prijs van sokkenwol
van f 0.39 per knot verhoogd tot f 0.43.
De zaak werd behandeld door den poli
tierechter, die een veroordeelend vonnis uit
sprak. In hooger beroep heeft het hof te
's Gravenhape" dit Vonnis vernietigd en den
verdachte vrijgesproken op grond, dat ten
aanzien van deze wol geen voorschriften
waren gegeven, bedoeld in artikel 3 der
Hamsterwet. De politierechter had hier
prijsopdrijving aanwezig geacht op grond,
dat de prijsverhooging is geschied op oude
voorraden. Het hof oordeelde deze meening
onjuist omdat het hier een loopend bedrijf
betreft met vrijwel constante voorraden.
Het algemeen belang en het belang van
den winkelier brengen mede de geregelde
aanvulling van den voorraad. Deze aan
vulling kan niet geschieden indien de win
kelier genoodzaakt zou zijn op basis van
vroegere, lagere inkoopsprijzen te verkoo-
pen en tegen verhoogde prijzen in te koo-
pen.
De procureur-generaal bij genoemd hof
kon zich met dit arrest niet vereenigen.
De Hooge Raad heeft gisteren in
deze zaak arrest gewezen en over
wogen, dat niet is in te zien, waar
om een wederverkooper die, om
zijn goederenvoorraad van normale
grootte op peil te houden, regelma
tig in plaats van de daaruit ver
kochte goederen, andere gelijksoor
tige goederen inslaat en die zijn
verkoopprijzen aan de inmiddels
opgcloopen, hem door zijn leveran
ciers in rekening gebrachte fabrieks
prijzen aanpast, onredelijk zou han
delen. tenzij de aldus door hem
tot richtsnoer genomen fabrieksprij
zen, met het oog op de omstandig
heden als onredelijk zouden zijn te
beschouwen, betgeen echter in casu
niet als bewezen is aangenomen.
Een bedrijf, dat liet aanhouden van voor
raden in zich sluit, zou een niet te aan
kaarten risico met zich brengen indien
liet, hoewel liet onvermijdelijk bij eventu-
eele daling \an het prijspeil de >waarde
van zijn voorraad zal zien dalen, van een
stijging van dit pe'l geen voordeel zou mo
gen trekken en het trekken van zoodanig
voordeel zeker volkomen verantwoord is
indien, zooals hier, de hoocere opbrengst
weer noodig is om de voor aanvulling van
don voorraad benoodigde goederen in te
koopen.
Op grond, dat niet blijkt, dat het hof
van een onjuiste opvatting van het begrip
„prijsopdrijving" zou zijn uitgegaan, en
hier dus een zuivere vrijspraak aanwezig
is, heeft de Hooge Raad het cassatieberoep
niet-ontvankelijk verklaard.
„NU. IN DE URE VAN FINLAND'S
WEDEROPBOUW, ZIJN WIJ IN
GEDACHTEN BIJ U.
De veertig vrouwen, die in October J.l.
een oproep hebcn verspreid tot de vrouwen
van Nederland, hebben thans een brief ge
richt tot mevrouw Kallio, de eclitgenoote
van den president der Finsche republiek,
waarin o.m. gezegd wordt:
Met dankbaarheid voor Finland's demon
stratie van wat de mobilisatie der moreele
krachten in een land tot stand kan bren
gen en met bewondering voor de wijze,
waarop zij baar beproeving doorstaat, wil
len wij u doen weten, nu, in de ure van
Finland's wederopbouw, dat wij in gedach
ten' met u zijn, voor u bidden en met u
staan aan hetzelfde geestelijke front.
Wij wensclien niet slechts niet u mede
te werken waar wij kunnen, maar wij stel
len -ons zelf opnieuw voor de taak, een
nieuwen geest van ontferming en verzoe
ning te scheppen, waarin samenwerking
tusschen alle dcclcn van een volk en sa
menwerking tusschen alle volken der we
reld niet alleen mogelijk, maar natuurlijk
zal zijn.
De brief besluit met het aanhalen van
een woord' van Koningin Wilhelmina
„Moge het mejischdom door christenoogcn
loeren-zien".
WOENSDAG 3 APRIL 1940.
Hilversum I. 1875 en 414,4 m.
NCRV-uitzending. 6.307.00 Onderwijsfonds
voor de Scheepvaart.
8.00 Berichten ANP.
8.05 Schriftlezing, meditatie.
8.20 Gramofoanmuziek (9.309.45 Geluk-
wenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.14 Pianovoordracht en gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek (Om 12.30 Ber. ANP)
1.00 Amsterdams Salonorkest en gramofoon
muziek.
2.30 Voor postzegelverzamelaars.
3.00 Zang, piano, cello en gramofoonmuziek.
4.15 Gramofoonmuziek.
4.55 Felicitaties.
5.00 Voor de jeugd.
69.
De duisternis viel in. Het was middernacht
voordat d'Arnot en Ukah het plan om te ont
snappen, durfden te volvoeren, zodat ze hulp
konden brengen aan Tarzan en zjjn vrienden.
Ze kwamen voorzichtig uit hun schuilhoek te
voorschijn, achter de uitkijktoren en begon
nen naar de buitenmuur van Tohr te sluipen.
Gelukkig had de muur allerlei oneffenheden,
die als steunpunten voor handen en voeten
konden dienen. Terwjjl ze langzaam vorder
den hoorden ze dichtbij een vreemd rhythmisch
geluid, vergezeld van het getrompetter van
olifanten. De geluiden kwamen al dichter en
dichter bij. Toen zagen ze toortsen het bos
verlichten. „De Tohriaanse bewakers van de
jungle, gezeten op olifanten! Niet lager klim
men! Als ze ons zien, zijn we verloren," zei
Ukah. Zijn waarschuwing klonk d'Arnot ont
moedigend in de oren. Hij klemde zich wan
hopig vast aan een klein uitsteeksel, terwijl
zijn voeten in de lucht bengelden. „Ik kan zo
niet langer blijven hangen!" fluisterde d'Ai
not. „Probeer het nog een ogenblik," verzocht
Uhak, „want er hoeft er nog maar één te
passeren." „Ik kan niet," zuchtte de
Fransman. „Ik ik glijd er af." Langzaam,
zonder er iets aan te kunnen doen, gleden
zijn gloeiende vingers van de steen!
5.455.55 en 6.00 Grapiofoonmuziek..
6.30 Taalles en technisch onderricht.
7.00 Berichten.
7.15 Friesche uitzending.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, internationaal overzicht,
herhaling SOS-berichten.
8.25 Herdenking Philips van Marnix van St.
Aldegonde.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
Hilversum II. 301,5 m.
VARA-uitzendlng. 10.0010.20 v.m. en 7.80
—8.00 VPRO.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Orgelspel.
8.45 Gramofoonmuziek.
9.30 Keukenpraatje.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor arbeiders in de Continubedrijven.
11.30 Voor de vrouwen.
12.00 VARA-orkest.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
1.00—1.45 VARA-orkest.
2.00 Voor de vrouw.
2.30 Cello, piano en gramofoonmuziek.
Neen„daar hoeft u niet bang voor te zijn,
miss Fenshawe. Mijn ervaring ter zee is niet
grooter dan de uwe, maar u kunt er zeker van
zijn, dat de Italianen zich aan de regels zullen
houden. Indien ze ons werkelijk inhalen, zul
len ze direct een signaal hijschen.
Het oorlogsschip liep zestien knoopen per
uur, de Aphrodite zeven, dus de jacht duurde
niet lang. Omstreeks één uur fladderde de
groen-wit-roode vlag van Italië aan de voorra
van het achtervolgende schip, daaronder de
rood-en-wit gestreepte signaalvlag, en de „J"-
vlag, die te kennen geeft: „Stop, ik heb iets
belangrijks mee te deelen."
De Britsche kleuren werden geheschen, ge
volgd door den beantwoordenden wimpel. Het
groote zeil zakte, het fokkezeil werd inge
haald en het schip werd bijgedraaid, terwijl
het Italiaansche schip, dat de „Cygno" bleek
te zijn, snel naderRwam. Mrs. Haxton naderde
Stump en fluisterde hem wat in het oor.
U hebt gelijk, mevrouw, knikte hij. Hij
stapte naar voren en keek naar de bemanning,
die voltallig op den voorsteven stond.
Iedereen, behalve de wacht, naar beneden,
gromde hij, en _jorg, dat je daar blijft met alle
luiken dicht tor ik je vraag je leelijke snuiten
aan dek te vertoonen.
Ze gehoorzaamden in norsch zwijgen, hoe
wel ze de reden van het bevel begrepen. Toen
de „Cygno" haar hijgende machines stopzette
naast de Aphrodite, loerden veel meer oogen
uit het jacht, dan de Italiaansche commandant
vermoedde. Het oorlogssschip zette een boot
uit. Er haperde iets aan het tuig, de achter
ste takel bleef steken, de boot viel en bengelde
met den boeg omlaag aan de kipstutten, en
een officier en een halfb dozijn matrozen viel
in zee. Ze werden spoedig opgevischt, maar
het ongeval was niet bevorderlijk voor het
goede humeur van den bevelhebber van de
Cygno. Een droge officier en dito bemanning
verschenen nu ten tooneele en de boot werd
langs het jacht geroeid.
Stump knikte tegen een paar matrozen en
de ladder plofte zoo vlug neer, dat de boot
bjjna voor de tweede maal verongelukte:
De officier salueerde heel beleefd, toen hij
het dek bereikte. Waarschijnlijk was hij ver
baasd twee zulke knappe dames aan te treffen.
Ofschoon Irene Italiaansch sprak, nam mrs.
Haxton de taak van tolk op zich. De Cygno
bracht twee brieven van den gouverneur van
Massoea, vertelde ze. Een was gericht aan
Signor Fenshawe, de andere aan den signor
kapitein van 't Britsche vaartuig Aphrodite.
Zouden de heeren zoo goed willen zijn de
brieven van den gouverneur te lezen en voor
ontvangst te teekenen?
Beide documenten waren zuiver formeel. Ze
behelsden den officieelen eisch, dat de Aphro
dite niet zou beproeven iemand aan land
te zetten anders dan in een erkende haven en
waarschuwden eigenaar en den commandant
dat de Cygno gehoorzaamheid aan dit beve
zou afdwingen.
Eerst weigerd Mr. Fenshawe schriftelijk te
antwoorden, maar Von Kerber haalde hem er
toe over en hij schreef:
Mr. Fenshawe heeft de eer den gouverneur
van Erythrea mede te deelen, dat zjjn verbod
aan een Britsche Wetenschappelijke expeditie
om in de kolonie te landen, eigenmachtig en
ongemotiveerd is. Mr.Hiram Fenshawe is ver
der van oordeel, dat het voornoemde verbod
deel uitmaakt van de wederrechtelijke be
handeling, waaraan luj en andere leden van
zijn gezelschap blootstonden gedurende hun
bezoek aan de „erkende haven" Massoea. Ten
slotte is Mr. Hiram Fenshawe van plan, de ge-
heele zaak aan het Britsche ministerie van
Buitenlandsche Zaken voor te leggen.
Dét trotsche antwoord toonde duidelijk, dat
de schrijver nog steeds op de hand van Von
Kerber was, onverschillig, weike onthullingen
de brief uit Londen, waar Royson van wist, be
vat had.
Irene schreef het briefje voor haar groot
vader over. Ze maakte geen aanmerking. Mis
schien kookte haar eigen Engelsche bloed over
den snorkenden toon van de bedreiging van den
gouverneur.
Stump*s brief was kort. Hij luidde:
,,S. Y. Aphrodite.
Breedte -5°10' 'N.Lengte 15°15 O.
Mijnheer uw breif ontvangen. Zal han
delen, zooals ik wenschelijk acht.
Hoogachtend.
JOHN STUMP,
Kapitein.
Toen het onaangename deel van zjjn taak
was afgeloopen, bracht de Italiaansche offi
cier de beleefde groeten over van den com
mandant van de Cygno en inviteerde uit diens
naam Mr. Fenshawe en de twee dames voor
de lunch. Mr. Fenshawe bedankte beleefd on
der het voorwendsel dat hij zijn reis niet
wenschte te onderbreken en de zeeofficier
"keerde naar zijn schip terug.
De Aphrodite keerde haar neus weer naar
den wind, haalde haar vlag neer en zeilde
weldra met haar gewone vaart verder. De
Cygno hield op de kust aan, maar naarmate
de dag voort ging werd het steeds duidelijker,
dat zij niet van plan was, het jacht los te la
ten, vóór de straat van Bab-el-Mandeb was
gepasseerd. Omstreeks vier uur ging de wind
liggen en werden de machines aangezet. Te
gen den avond stak de wind weer op, maar
sloeg om naar het Zuiden. De lichten van de
3.15 Voor de kinderen.
5.306.00 Gramofoonmuziek.
6.05 Orgelspel.
6.30 „Dronken chauffeurs voor den rechter",
lezing.
6.50 Zang met pianobegeleiding.
7.00 VAR A-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 „Van streven en strijden", causerie.
7.3Ö „De moderne vergadering bestaat 7?
jaar", lezing.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.20 Rosian-orkest.
9.00 VARA-Maandrevue,
9.30 De Ramblers.
9.50 „Schuldig of onschuldig?", causerie.
10.00 Kwintetconcert.
10.40 Medische vraagbaak.
11.00 Berichten ANP.
11.10 Orgel en zang.
11-4512.00 Gramofoonmuziek.
Cygno waren duidelijk zichtbaar op ongeveer
drie mjjl afstand.
Irene slaagde erin Royson enkele minuten
alleen te spreken. Von Kerber had, naar het
scheen, haar grootvader overtuigd, dat Alfieri
de betaalde handlanger was van mededingers
oudheidkundigen, die lont hadden geroken van
den Sabaeïschen schat en erin geslaagd waren
den steun van de Italiaansche Regeering te
krijgen. Irene was overtuigd, datde slechte be
handeling die zy in Massoea hadden ondervon
den, het besluit van den ouden heer om zijn
tegenstanders tot eiken prijs te verslaan,
slechts had versterkt. Het vasthouden van zjjn
telegrammen, waarvan de baron hem verteld
had, was de druppel, die den emmer had doen
overloopen.
Het jacht was op weg naar Aden, om hem
in staat te stellen bij de Britsche autoriteiten
een klacht in te dienen, maar het sou onmid
dellijk daarna naar Somaliland vertrekken,
waar een karavaan zou worden verzameld,
waarmee de Italiaansche grens zou worden
overschreden. Dick merkte op, dat Irene ge
neigd was, de zaken hun loop te laten. Hjj
was het (alleszins begrijpelijk) met haar
eens, want hjj was vijfentwintig en verliefd!
Hij pijnigde zijn hersens af om een voorwend
sel te vinden om over ringen te beginnen,
maar zijn vernuft liet hem in den steek.
Irene op het dek van haar grootvaders jacht
verschilde in vele belangrijke oprichten van
het sidderende meisje, dat zich aan hem
vastgeklemd had tijdens dien gelukzaligen
tocht den vorigen avond.
Royson had de morgenwacht van vier uur
voormiddag tot acht. Stump voegde zich kort
na zonsopgang bjj hem en scheen bezorgd
over de juiste plaats van het jacht Voor zoo
ver Dick op de kaart kon nagaan, waren ze
in veilige wateren: niettemin was de dikke
schipper niet tevreden voor de hooge piek van
Dsjebel Aduali in zicht kwam. duideljjk ge
scheiden van Dzjebel Ash-Ali met 't eiland
Sanabor In het Westen.
Een vuurtoren op het vasteland wierp hun
telkens een helderen straal toe, tot de op
gaande zon die waarschuwing overbodig
maakte. De Cygno achtervolgde hem nog
steeds, varende met halve kracht, maar
Stump had geen oog voor het oorlogsschip.
Een. la£e heuvel met twee toppen schoof zich
tusschen de hooge Dzjebel Aduali en het
schip, Toen zjjn kam den top van den verderaf
liggenden berg sneed, veranderde Stump
scherp van koers.
Ji- .(Wordt vervolgd.)
