't Britsche zorgenkind Laatste Marine-Concert Met Ivorol een super reiniging van mond en tanden, Van een kustvaarder waarschuwingsschot Donderdag 4 April 1940 Tweede Blad ^tadinieuuMJ Burgemeester Ritmeester geen candidaat voor 2e Kamer verkiezingen Luchtbescherming - Zelfbescherming Wat doet het Nederlandsch Bijbelgenootschap in Ned* Indië? Dc blindenavond Auto cn wielrijder in minder prettig contact Burgerlijke Stand van Den Helder Het FrïcO-mekJt op JLcoJL, ee*t uKuth&vuj votii éwoÊiteit TICO- Helders Mannenkoor Uitslag Openbare Verkooping Beroep aangenomen Uit het politie-rapport die het negeerde Wat er bij kaaphoofd gebeurde NIERBROODJES 12 Twee mijnenleggers worden in Indië gebouwd Barometerstand van Den Helder Aanvankelijk bevatte de lijst voor de ver kiezingen van de Tweede Kamer der Sta ten Generaal den naam van burgemeester Ritmeester als no. 6. Wij vernemen thans, dat de heer Ritmeester besloten heeft zich terug te trekken van deze candidatuur, zoodat hij bij de aanstaande verkiezingen geen candidaat gesteld wenscht te worden. Naast de onderwerpen, waarover reeds eerder werd geschreven, als het dooven en temperen van licht en het afschermen van ramen, het inrichten van schuilplaat sen, het treffen van maatregelen ter be perking van brandgevaar, enz., vindt U op de luchtbeschermingstentoonstelling in „Musis Sacrum" op 8, 9 en 10 April a.s., nog vele zaken, die zeker niet min der Uwe belangstelling waard zijn. Daarvan valt te noemen het onderdeel, dat Illustreert welige de gevolgen kunnen zijn. indien gasbommen worden geworpen en wat noodig is om de zeer ernstige gevaren van gassen zooveel mogelijk te keeren. Als eerste middel daartegen worden de verschillende gasmaskers getoond. Het personeel van den Luchtbeschermingsdienst is van gasmaskers voorzien, doch de burgers zien over het alge meen nog veel te weinig in, hoe noodig het is, dat ook leden van het gezin over gas maskers kunnen beschikken. Van verdere beschouwingen over onder- deelen der tentoonstelling willen wij ons thans onthouden. Beter is, dat ieder zelf met eigen oogen gaat zien en daarbij luistert naar het geen door een bevoegd deskundige zal wor den medegedweeld. Het Gemeentebestuur heeft ook op dit punt een navolgenswaardig voorbeeld ge geven, door te bevorderen, dat de leerlin gen van de hoogste klassen der lagere scholen in groepsverband de tentoonstel ling gaan bezoeken. De oudste leerlingen van Commeniusschool en de Christelijke en Roomsch-Katholieke scholen zullen, eveneens onder leiding der Hoofden, van het tentoongestelde kennis nemen. Laten de ouderen hierbjj niet achterblijven, doch zorgen dat zjj, in kennis van zaken be treffende de luchtbescherming, niet voor de kinderen onderdoen. Het kan niet alleen henzelf, maar ook de gemeenschap ten goede komen. Gisteren sprak dr. Harrestein, onder voorzitter van het Nederlandsch Bijbelge- genootschap, over het werk: Wat het Neder landsch Bijbelgenootschap in Indië verricht. Eind 1937 maakte de secretaris van het genootschap een reis naar Indië, teneinde te onderzoeken welk resultaat het werk in In dië had. Het rapport, dat hij over deze reis Uitbracht was werkelijk ontstellend. Aller eerst zat men met het vraagstuk der bijbel- Vertalingen, want hoewel de bijbel reeds in meer dan 30 verschillende Indische talen werd gedrukt, zijn er toch nog steeds zeer groote streken met millioenen inwoners, waar nog steeds geen bijbel in de eigen taal ver krijgbaar is. In Indië bestaan zooveel ver schillende talen, dat er op het gebied van de bijbelvertalingen nog steeds heele gebie den braak liggen. Stel nu eens het geval, dat er voor een Zeer groot gebied wel de bijbels voorradig Zijn; dan zit men weer met de verspreiding ervan. Vele taalgebieden zijn zoo groot als geheel Nederland, en men mag toch niet van de bevolking verwachten, dat ze zich een dagenlange reis te voet getroost om het woord Gods bij het Centrale punt, waarheen de bijbels vanuit Holland gestuurd zijn, te koopen. Er moet met deze bijbels gecolpor teerd worden, ze moeten in de Dessa ge bracht worden. En ook omtrent deze colpor tage luidde het rapport ontstellend. De Zending te Oogstgeest had de geheele post ad 100.000.welke door haar op de be grooting voor colportage was uitgetrokken, moeten schrappen, omdat er geen geld voor \vas, Dan is ook de bijbel veel te duur voor de Inheemsche bevolking. Weliswaar bedraagt de prijs er slechts luttele centen, doch als men nagaat, dat de gemiddelde Javaan van 4 centen per dag kan leven, begrijpt men, dat zelfs een bedrag van een enkele gulden leeds zeer hoog is. Men kan van deze men- schen niet verwachten, dat zij hun geheele Sveekloon opofferen voor een boek. De secretaris deed eenter meteen een plan aan de hand om over de eerste nooden heen te komen, hiertoe was echter een extra uit gave van 60.000 noodig, verdeeld over zes jaren. De penningmeester kon deze extra Uitgave echter niet toestaan, daar dit gelijk Zou staan met een faillissement van het ge nootschap. Men poogt nu dit bedrag van geloovig Ne derland bij elkaar te krijgen, en met succes. In de eerste twee jaren bracht de actie 35.000.op, en ondanks de slechte tijden, hoopt het genootschap ook de ontbrekende f 25.000.nog te verzamelen. Om een voor beeld te geven van de moeilijke omstandig heden, waaronder het genootschap in Indië werkt? Er was een Balineesche uitgave noo dig van het Evangelie van Johannes. Dit Evangelie werd vertaald en moest toen ge drukt worden. Geen enkele drukker in Ne derland kon echter op korten termijn een uit gave klaar maken, omdat het Hindoe-schrift Zoo reusachtig vreemd is en de teekens hier voor apart zouden moeten worden aange- Heeft l al kaarten gekocht A.s. Dinsdagavond vindt in het Casino plaats en nogmaals zouden wjj er op wil len wijzen, dat het een veelbelovend pro gramma is. dat hier geboden zal worden. Speciaal geldt dat voor de opvoering van de mooie operette ,.Aline in Wonderland", welke door den heer Krijgsman en zijn jeugdige schare uitgevoerd wordt. Niet minder dan een 80-tal jongens en meisjes werken aan dit spel mee. zoodat men zich er van verzekerd kan houden dat het een sprookje is dat een uitstekende vertolking zal krijgen. De kaarten worden aan de huizen aan geboden, terwijl men deze voorts aan het Bureau van Drukkerij de Boer kan afha len. Wjj adviseeren den Dinsdagavond vrij te houden. Niet alleen omdat men met het bezoeken van deze uitvoering een sympa thiek en zuiver menschleivend doel steunt, doch daarnaast omdat men zich van een goeden avond verzekert! maakt. Dit zou bovendien te kostbaar wor den. Toen heeft men het in schoonschrift ge schreven manuscript gefotografeerd. Vanaf deze fotografie cliché's vervaardigd, en daar na het werkje gedrukt. De kostprijs bedroeg 35 cent, en het kon op Bali niet duurder dan voor 5 cent verkocht worden, in verband met de koopkracht van de bevolking. Hiermee ging het Genootschap accoord, gaf bovendien nog 20 colportage-provisie voor ieder ver kocht exemplaar, en dén nog 10 cent voor den colporteur, zoodat door het Bijbelgenoot schap. het is een eenvoudig rekensommetje, 41 cent op ieder exemplaar werd verloren. Spr. hoopte, dat het ieder nu duidelijk zou zijn, zich eenigermate een voorstelling van de moeilijkheden te maken, waarmee het ge nootschap in Indië te kampen heeft, en hoopte, dat ieder Christen zjjn steun aan dit werk zal geven, dat een eereschuld van Ne derland tegenover Indië is. Wat doet het Genootschap voor de gemobiliseerden Heel ip het kort zeide de spreker hierna nog iets over het werk, dat het Bijbelgenoot schap voor onze gemobiliseerde landgenooten verricht. Zij zorgt ervoor, dat de gemobiliseer den, die overal, aan de grens, aan de kust en op zee. zoo'n zwaren tijd meemaken, ook geestelijk voedsel krijgen. Duizenden Nieuwe Testamenten werden door het genootschap gratis aan gemobili seerden uitgedeeld. Dit vergde een bedrag van 15.000.Zes duizend gulden werden hiervan reeds door Christen-Nederlanders van alle gezindten, Luthers, Gereformeerd, Her vormd, bijeengebracht, en het Genootschap vertrouwt, dat ook de ontbrekende 9000. gulden bijeen gebracht zullen worden. Laat een ieder ook dit werk steunen. Het giro nummer van het genootschap is 22939, Am sterdam. Gistermiddag vond op het Singel, hoek Kru- gerstraat een aanrijding plaats tusschen een auto, die uit de richting van Huisduinen na derde, en de bocht belangrijk te kort genomen schijnt te hebben. De fietser, de heer J. Plan ken van de Laan, werd ondersteboven gereden, doch was nog zoo fortuinlijk met de schrik vrij te koirjen. Met het rijwiel was het erger gesteld. Dat werd op tal van plaatsen ernstig beschadigd. Dat was weer eens een prettig aandoend schouwspel! Een volle Casino-zaal wilde het laatste concert in dit winterseizoen bijwonen, zoo zelfs, dat de laatkomers zich nog met een staanplaats tevreden moesten stellen. Wij wagen het niet te raden, waaraan deze bui tengewone belangstelling te danken was. Wel was het korps adelborsten in grooten getale opgekomen, uit waardeering jegens den diri gent. Maar hierover straks meer. Het concert werd geopend met de bekende ouverture van „Ein Sommernachtstraum", van Mendelssohn, welke op een vlotte wijze met begrip werd vertolkt. Hierna kwam de solist van den avond, de concertmeester Adolph Poth van het Resi dentie-orkest. aan het woord. Zijn keuze was gevallen op het mooie viool-concert van Max Bruch. Wij hebben het meer hooren uitvoeren, maar desondanks blijft het een graag ge hoord en zeer dankbaar concert. Het is een genot voor de uitvoerenden en voor de toe hoorders. Wellicht zullen enkele „nieuw lichters" in de muziek het te romantisch vin den, maar het gewone concertpubliek waar deert een dergelijk werk nog altijd meer dan de moderne vioolconcerten, die hoofdzakelijk tot violisten spreken (om den technischen kant) en minder tot het hart van den toe hoorder. De heer Poth denkt er blijkbaar ook zoo over, want de gevoelvolle vertolking, die hij gaf, bewees wel, dat het werk zijn volle genegenheid bezit. In bepaalde passa ges bereikte hij een ontróerenden toon, on danks een kleine pech met de stemming, als gevolg van temperatuursverschil. Zijn tech niek is uitstekend en hg behcerscht zijn werk (geheel uit het hoofd gespeeld!) volkomen. Dcor een langdurig applaus bewees het pu bliek z(jn oprechte waardeering. Een apart woord van hulde voor de keurige en kleur rijke begeleiding, door het orkest, zij hier nog gebracht. Na de pauze betrad de heer Delgorge, voorzitter van het Comité, het podium, om zijn gebruikelijk woord van dank uit te spre ken tot den dirigent en zijn orkest, tot den Commandant der Marine en tot het Ge meentebestuur, dat, dank zij een subsidie, deze concerten mogelijk maakte. Hij hoopte voor het volgende seizoen weer op aller mede werking. Als stoffelijk blijk van waardeering werd den dirigent, namens het Comité, een fraaie krans overhandigd. Na dit niet-muzikale intermezzo werd het tweede gedeelte van het concert geopend met een fantasie uit „Butterfly", heerlijke melo dieuze muziek, die nooit verveelt. Daarna volgde iets heel bijzonders: een klokkensolo. Zooals u zich wellicht zult herinneren, heeft het korps adelborsten een carillon cadeau ge geven aan de Stafmuziek bij het 75-jarig bestaan van „de Staf". Uit den aard der zaak bestaat er weinig solo-muziek voor een dergelijk instrument, zoodat de heer Leisti- kow een stuk gecomponeerd heeft, dat als zeer geslaagd is te beschouwen. Het geeft gelegenheid alle mogelijkheden en alle tonen ten gehoore te brengen en de componist heeft dit in muzikaal en compositorisch opzicht op een aardige manier gedaan. Geen wonder dat de jonkers ingenomen waren met „hun" stuk. Als blijk van waardeering bood een adelborst een prachtige bloemenmand aan. De bekende balletmuziek uit Faust. krach tig en strak geleid door den dirigent, be sloot dezen avond. Een daverend en langdurig applaus was zijn belooning. Tot slot volgde nog het Wilhelmus, dat door de zaal staande werd aangehoord. Tot weersziens in October zullen we hopen. opgave van 3 April 1940. OVERLEDEN: W. J. Hofstra (m.) 5 jaar; B. Kuiper (m.) 79 jaar. pc Dir. A, J. LEEW EN S. Maandag 15 April stelt bovengenoemde liedertafel zich voor in Casino het voorjaars concert te geven. Buiten de pianistische medewerking van het eerelid Mevrouw Marie Nymeyer—Moor man alhier, zal als solist zijn medewerking verleenen de jonge, veelbelovende cellist Adriaan Kind te Amsterdam. De heer Kind, leerling van Orobrio de Cas- tro, geniet zijn opleiding aan het Conservato rium te Amsterdam en wordt door den direc teur Willem Andriessen aanbevolen. Uit een en ander blijkt, dat Helders Man nenkoor ditmaal zich wederom de medewer king van een goeden solist heeft verzekerd. Het koor zelf treedt met een zestal a ca- pella gezongen nummers op, waaronder eenige bekende o.a.: „Nimmer nacht" en „Psalm 84" I van den vader van genoemden Conservato riumdirecteur, N. H. Andriessen). Uitslag van de gisterenavond door Notaris G. Leeuw, in „Musis Sacrum" gehouden ver kooping. De ijsfabriek „Het Noorden", met de daar in en daarbjj behoorende machinerieën, ge reedschappen en inventaris. P.E.N. huisje, bergplaats en opslagterrein aan de Harte- straat, groot 3 aren 52 centiaren. Kooper J. Kuiper q.q. 6.300. Het pakhuis en erf aan de Hartestraat. staande vóór het vorige perceel, groot 1 are 82 centiaren. Kooper R. N. v. Os. q.q. 2.025.—. Het woonhuis en erf aan de Hartestraat no. 28, staande naast en vóór het vorige per ceel, groot 76 centiaren. Kooper L. Braat 1.700. Het woonhuis en erf aan de Brouwerstraat no. 64, groot 81 centiaren. Kooper L. Eraat 2.300. Het huis en erf aan de Vlamingstraat no. 28, groot 84 centiaren. Kooper P. Kalis, q.q. 1.480. Het huis en erf aan de Gasstraat no. 3, groot 75 centiaren. Kooper A. Smak, q.q. 1.320. Het huis en erf aan de Molengracht no. 28, groot 68 centiaren. Kooper A. Smak, q.q. 1.965. Het huis en erf aan de Breestraat no. 35, groot 93 centiaren. Koopers Gebrs. Riemers 680. Cand. Y. Feenstra, hulppredikant bjj de Geref. Kerk alhier, heeft het beroep van de Geref. Kerk te Paessens aangenomen. VERDWENEN FIETSEN. Een damesrijwiel, staande in de Govers- straat en een heerenrijwiel, staande voor het Kegelhuis, zijn verdwenen. BOTSING. Op den hoek 2e GoverdwarsstraatParal lelweg ontstond een botsing tusschen een auto van een wasscherij en een ATO-wagen. Beide voertuigen werden licht beschadigd. want het actieve zelfreinigend schuim dringt door tot in de meest verborgen schu lhoekjes waar gewone tandpasta niet komt. Tube 60-40-25 ct. Geen kapiteinsmanieren. Wjj leven in tjjden van uitgebreide overheids bemoeiingen, van wetten en verordeningen, van crisismaatregelen en voorschriften, die de oorlogstoestand rond ons land eischt. Meer nog dan anders wordt op het oogenblik van iederen Nederlander verwacht, dat hij de wet kent en dat hij er naar leeft, het moge dan nóg zoo onaangenaam zjjn. De oorlogstoestand bracht ook nieuwe voor schriften voor de Scheepvaart. Een gezagvoer der mag dan nóg zooveel macht op zijn bo dem hebben door het Wetboek van Koop handel hem gegeven, dat hem: naast God, schipper op zijn schip doet zijn hij moet zich tegenwoordig veel laten welgevallen, wat hij vroeger als gezagsdrager-bjj-uitnemendheid niet zou hebben aanvaard. Zjjn vr\je koers na het verlaten van het zeegat, gesteld door z(jn eigen nautische kunde en ervaring, bestaat niet meer. Kapitein, dit zjjn uw koersen. Wilt u anders...? Gevaarlijk gebied. En zelfs bjj het aanloopen san de vader- landsche kust dient de Nederlandsche ge zagvoerder zich te melden bij het bewa kingsvaartuig, vóór hü toestemming krijgt het zeegat binnen te loopen. Want er lig gen mijnenvelden en het bewakingsvaar tuig kan waarschuwen, als het noodig mocht zijn. De vrijheidsdrang, dien elke zeeman nu een maal van huis uit moet bezitten om een goed zeeman te kunnen zijn, heeft enkelen sinds September van het vorige jaar wel eens par ten gespeeld, zóó zeer zelfs, dat een krasse correctie noodig was. De Raad voor de Scheep vaart heeft zich weer eens naar zjjn ouden naam, Raad van Tucht, moeten doen gelden. Hij heeft enkele gevallen van overtreding van voorschriften behandeld: gezagvoerders van kustvaarders, die bewust of onbewust maling hadden gehad aan de bewakingsvaar tuigen en hun eigen weg waren gegaan. Het slot van dit lied van de zee was natuurlijk een schot voor den boeg, een aanhouding, een verhaal, een onderzoek en... op het matje voor de groene tafel verschijnen. Nu zijn onze kustvaarders moderne voortzetting van het aloude ras der Gronin ger kofschippers de vrije vogels van de West-Europeesche zeeën. Zij scharrelen van haven naar haven, trotseeren stormen en ge vaar, werken alle uren van het etmaal en komen, waar een ander niet kan naderen. Ras-zeelui met een eigen mentaliteit. In hun wereldje aan boord heerschen nog patriar chale verhoudingen. Zij zijn nog met recht naast God, schipper op hun schip. Maar één van hen bakte het wel wat tè bruin. En het kwam hem op drie maanden schorsing te staan. Volgen wij in vogel vlucht de verhooren in deze zaak, bij den Raad voor de Scheepvaart. Beklaagde vertrok in ballast van Dor drecht naar Harlingen. Vóór zijn vertrek nam hij er eentje op den goeden afloop. Dat „eentje" bestond uit acht glazen bier en zes borreltjes. Hij liep het Schulpengat bij Den Hel der binnen, bekommerde zich niet om het bewakingsvaartuig, werd aangehouden, maakte chicanes, werd in Den Helder verhoord en verklaarde, dat hij niets van schieten had gehoord. Maar, had hij het gehoord, dan had hij er zich nog niets van aangetrokken. „Berichten aan Zee varenden" kreeg hij nooit aan boord en hij wilde er ook niets mee te maken hebben! Men ziet het: de geest van den Boekanier is niet dood. Hg leeft! Uit de verklaringen van den marine-offi cier. die het vaartuig aanhield, bleek het volgende: Het scheepje werd bjj Kaap Hoofd aan gehouden. Getuige kwam op de brug, waar hij den stuurman achter het stuurrad aan trof, terwijl op een stoel naast de kaarten- tafcl iemand zat, die niet wel scheen te zijn. Dit was de kapitein. Getuige gaf dezen per soon bevel nabij den Zuidwal voor anker te gaan. De kapitein protesteerde heftig en stond uit zijn stoel op, waarbij hij op ge tuige den indruk maakte onder den invloed van sterken drank te verkeeren. Niettegen staande 's mans protesten heeft getuige het schip naar de ankerplaats geloodst. Een officier van gezondheid, die het ver hoor van den recalcitranten gezagvoerder te Den Helder bijwoonde, verklaarde, dat hij tij dens dat verhoor tot de overtuiging kwam, dat de beklaagde lijdende was aan een vrij ernstige acute alcohol-intoxicatie. Hierop wezen: lichte spraakstoornis, onzekere bewe gingen, decorumverlies, oordeelstoornissen, verhoogde afleidbaarheid, zorgelooze euphorie en overdreven gesticuleeren. Voorts bleek uit de verklaringen van de zen officier, dat de uitademingslucht van den gezagvoerder ook geen twijfel liet omtrent den aard van de genuttigde dranken! En tot slot de stuurman, die verklaarde, dat hij van Hoek van Holland tot de reede van Nieuwe Diep op de brug was geweest en dat de kapitein navigeerde. Na het pas- seeren van de boei van Petten had getuige het bewakingsvaartuig gezien en had hij den kapitein gevraagd of hij daar niet heen moest. De gezagvoerder had daarop, waarschijn lijk door den „invloed" nog meer dan anders overtuigd van de juistheid van Hugo de Groot's ideaal „Mare Liberum" (De vrije zee) op godslasterlijke wijze deze vraag van den stuurman ontkennend beantwoord, zoo op de wijze van: Laat ze naar deloopen. Dit alles gebeurde op de Nederlandsche kust met een Nederlandschen kapitein, die door een „vrij ernstige acute alcohol-intoxica tie" zich een Boekanier uit het verre ver leden waande. Wat gelukkig zelden voor komt (zoowel oorzaak als gevolg). Drie maanden luidde het vonnis van den Raad. die het standpunt van den gezagvoer der. dat hg alles kon doen en laten zooals hg verkoos een standpunt waarin hij later volhardde zoo onbehoorlijk en in oorlogs tijd zeer gevaarlijk noemde. Wjj schreven reeds eerder, dat niemand op dit oogenblik de positie van de huidige Britsche machthebbers behoeft te benjj- den. Niet alleen dat men tegen een zeer sterk Duitsch front, zoowel te land, ter zee als in de lucht moet strijden, daarne vens is men verplicht iederen dag, ja, ieder uur, een groot aantal onderdeelen van het machtige imperium scherp in het vizier te houden, opdat men niet a bout portant voor de meest verrassende en ontstellende verrassingen zal komen te staan. Daar is het woelige Eire, dat het pertinent blijft vertikken zich ook maar eenigszins En- gelsch te oriënteeren, daar is Zuid-Afrika, waar de geesten ook in opstand gekomen zijn onder leiding van de generaals Smuts en Herzog en daar is Britsch-Indië, waar het onder de millioenenbevolking ook gist en borrelt en waar men zeer zeker een uitbarsting niet tot de onmogelijkheden kan rekenen. Men heeft gelezen dat Britsch-Indië, onder Gandhi's leiding, bereid is tot steun aan Enge land. Het wil soldaten en geld leveren, maar het eischt daarvoor terug: onafhankelijkheid. Men eischt thans in de plaats voor deze hulp tot dominion te worden verklaard en aarzelt niet deze eisch kracht bjj te zetten door vrij openlijke bedreigingen. Gandhi, die nog altijd millioenen volgelingen heeft, heeft thans in principe zijn sanctie ge geven aan leidelijk verzet. Evenwel, hg heeft daaraan twee voorwaarden verbonden; ten eerste mag er in geen geval geweld gebruikt worden en ten tweede zal hij zelf bepalen wanneer de actie moet worden ingezet. Zal Gandhi in staat zijn zijn volgelingen zoo lang in toom te houden, als hij ditzelf wenscht? De mogelijkheid is niet uitgesloten, doch daar naast diene men er terdege rekening mede te houden, dat ieder oogenblik een kleinere of grootere volksactie zal uitbreken, met alle funeste gevolgen vandien. w i- iti f Toen in den herfst van het vorige jaar de oorlog tusschen Engeland en Duitsch- land een feit geworden was, verklaarde de Onderkoning van Britsch-Indië, Lord Linlithgow, eveneens mede namens Britsch Indië den oorlog aan Duitschland. Of dat de wensch van het grootste deel der In dische bevolking was, moge men aan ge rechten twijfel onderhevig achten. Tijdens den wereldoorlog 1914—1918 beloofde men in Indië koeien met gouden horens inzake onafhankelijkheid, waar echter in de prak tijk nooit iets van terecht gekomen is. Er is een belangrijke hulp voor de Britsche regeering en dat is het onderlinge wantrouwen tusschen de Hindoe's en Mohammadanen. Dat de Britsche staatslieden van deze historisch gegroeide controverse gebruik maken is be grijpelijk. Of rij in staat zullen zijn het geor ganiseerd verzet gedurende den huidigen oor log tegen te houden moet worden afgewacht. Hoe dan ook, het heeft er alle schjjn van, dat de geheele of gedeeltelijke onaf hankelijkheid van Britsch-Indië in de naas te toekomst verwezenlijkt zal worden. Zg het als prijs voor verleende hulp bjj dezen oorlog of als eisch, door een millioenen- volk gesteld, en die men niet kan negeeren. Telefoon 766 Het ligt in het voornemen, aldus de Tel., om de beide mijnenleggers, bedoeld in het bij den Volksraad ingediende slagkruiserplan, in Indië aan te besteden. De plannen voor de voorzieningen van de vlootbasis Soerabaja zijn in groote lijnen ge reed, zoodat dadelijk tot uitvoering kan wor den overgegaan, zoodra de voorstellen door den wetgever zijn goedgekeurd. De uitvoe ring zal geschieden door den dienst van het havenwezen, de genie en de marine gezamen lijk. De Telegraaf teekent hierbij aan: Vermoedelijk zullen de mijnenleggers te Soerabaja gebouwd worden. Tot dusver zijn slechts zeer weinig oorlogsschepen in In dië gebouwd. Als wjj de marinelijst naslaan, dan vinden wij daarin, dat de „Krakatau" te Soerabaja is gebouwd, en verder nog eenige kleinere vaartuigen, zooals de „Tydeman", voor opmetingen bestemd, de „Aldebaran", van de Gouvermentsmarine en de „Pro Pa- tria", thans depotschip. Barometerstand Den Helder: 758.5 Maximum temp. lucht: 9.0 Temperatuur 8 uur: 6.3 Wind: richting: W.Z.W., kracht 3 Licht op:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 5