Geluidloos door de Een lichtgeloovige Deensche Rijksdag bijeen Schoten in den nacht Kopenhagen onder den Duitschen hiel Radioprogramma De vliegmachine der toekomstJ cll In het binnenland van Noorwegen nog geest van verzet PANTASIE OF WERKELIJKHEID? Bij den modernen oorlog valt de aandacht heel sterk op de lucht macht; en al maf? de luchtmacht misschien niet het voornaamste wapen worden frenoemd, in elk (re- val vormt het toch een der belang- rijkste wapens, hetgeen reeds meer malen gebleken is. Daarom is het jreen wonder, dat men aan het vliegtuig zooveel aandacht heeft besteed en ook in de naaste toe komst altijd besteden zal. Van schepen, auto's en vliegmachines zonder bestuurders weet men in het open baar betrekkelijk weinif?, en toch bestaan derfrelijke dinf?en reeds. In 1899 bouwde de Duitsche onderwijzer A. Voeler een boot. die door radioeolven bestuurd werd. Tege- lijkertijd werd het bericht eepiibliceerd. dat prefesor Fitzeerald van Dublin een gelijk soortige uitvindine had eedaan. die reeds gepatenteerd was. Beide uitvindineen w-a- ren onafhankelijk van elkaar geschied. Mr. Christoph Wirth werkte het principe ver der uit en slaagde er in. verschillende voor werpen vanuit de verte te bedienen; zoo kon hij een pistool afschieten, belsignalen en lichtteekcns geven en mijnen laten ont ploffen. In 1911 baarden zijn proefnemin gen met de electroboot „Prins Ludwig" ge weldig opzien. Vanaf de oever liet hij het schip manoeuvreeren, stuurde het veilig tusschen alle schepen door. Op zijn werk bouwden diverse anderen voort Heden ten dage is het reeds een gewoon verschijnsel, dat een staatshoofd (vooral president Roo- seveld is hier sterk in), door op een knopje te drukken, tientallen of honderden kilo meter verder een brug of tentoonstelling opent, een waterdam in werking stelt, een schip te water laat enz. enz. Graf Zeppelin dacht er over. zijn luchtkruiscrs met een vér-bestu ringsinrichting uit te rusten en de „Zeppelins" zonder bemanning er op uit te sturen. In 1915 demon streerde de Duitsche ingenieur Von Flettner een draadloos bestuurde tank, die zonder bemanning ope- reeren zou en de prikkeldraadver sperringen automatisch zou door snijden. De militaire deskundigen wilden van deze uitvinding geen ge- bruüc maken, evenmin als heden ten dage. Er gaan flauwe geruch ten, dat aan de gevechten in de jaren 19171918 op de Noordzee ook booten hebben deelgenomen, welke door middel van radio bestuurd wer den. Doch tot nu toe is er geen enkel bewijs geleverd, dat deze or waarheid zouden berusten. Ook het idee. om vliegmachines vanaf den beganen grond te besturen is niet zoo nieuw als men wel zou denken De Italiaan Fiamme construeerde kort voor het uitbre ken van de groote wereldoorlog een vlieg machine. die door radiogolven bestuurd werd. Maar Fiamme's pogingen bleven hier voorloopig hij stilstaan. Tien jaar la ter begon hij met schepen te experimentee- ren. Amerika, dat op het gebied van ra diogolven een tijd lang Europa voor was. wierp zich vol enthousiasme op dit werk; men zag groote perspectieven van vèr- stuurbare torpedo's, mijnen en vliegma chines. 1927. HET KEERPUNT. Maar pas in 1927 behaalde men een be langrijk resultaat: zonder bemanning werd een vliegtuig over een afstand van 30 km. draadloos bestuurd. Het automatische vlieg tuig behoort ook niet meer tot het rijk dor fantasie. Vier hefboomen zorgen voor de besturing van de machine: een startboom, een richtingsboom, een snelheidsboom en een landingsboom. Het is voldoende, de in aanmerking komende hefboom te hanteeren en het automatische toestel zorgt verder voor de onberispelijke uitvoering van alle bevelen. Het verschil tusschen een automa tisch en een verbestuurbaar vliegtuig is. dat het eerste een piloot noodig heeft, liet tweede niet. Het automatische vliegtuig heeft een piloot noodig om de diverse hef boomen te hanteeren en af en toe controle uit te oefenen (nauwkeurige kompassen toonen het voortdurend of hij de juiste rich ting en hoogte heeft). De hierboven besproken soorten vliegtui gen zijn echter technisch nog niet zoo vol maakt, dat zij geregeld in de praktijk kunnen worden gebruik». En dat is in de zen tijd eigenlijk een geluk, want wanneer die vliegtuigen technisch volmaakt waren, zou er oneindig meer vernietigd kunnen worden, dan thans reeds het geval is ge weest (wij denken hierbij aan de gruwelij ke Russische luchtraids boven Finland). Sedert jaren ook tracht men het geraas en geronk der vliegtuigen te doen verdwij nen. De voornaamste oorzaken van het la waai zijn wel de uitlaat en de propeller. Hoe grooter het aantal toeren is. des te meer lawaai wordt, er veroorzaakt. Proeven hebben aangetoond, dat ook een windmotor bij 4000 toeren een flinke hooge toon tot stand brengt, welke vanaf 1000 meter hoog te nog duidelijk op aarde te bemerken is voor het menschenoor. Zou men deze kwes tie kunnen oplossen, dan zou ook een technisch voordeel bereikt zijn, aangezien het ontstaan van een geruisch met energie verbruik gepaard gaat. Er zijn ook andere geluiden, die vooral door de ventielen teweeg worden gebracht; het lawaai er van is bij de luchtgekoelde motoren wel het grootst. Bij watergekoelde motoren is het veel minder, daar zij hier ingebouwd zijn. Het is dus aan te bevelen, dit inbouwen meer en meer toe te passen, ook al is de kans op panne bij waterkoe ling grooter. Bij een militair vliegtuig zou een schot in de koeler bepaald noodlottig zijn, .daar verder vechten niet mogelijk is en men dan zou moeten landen. De uitlaat is de andere lawaaimaker. Ge luiddempers. zooals bij automobielen toege past. zijn onbruikbaar aangezien een vlieg tuigmotor 100 maal meer lawaai maakt dan een automotor van 50 pk. Meer succes heeft men gehad door in de uitlaat een groot aantal gaten te maken en zoo de regelmatige explosies tot een onre gelmatig geruisch te maken, waardoor een zekere gedempte toon ontstond. Dergelijke pogingen zijn van veel beteekenins. Tot op heden bestaat er geen geruischloos motorisch vliegtuig ('t eenige geruischlooze vliegtuig is immers het zeilvliegtuig); de pogingen het te bereiken, worden steeds talrijker. Want voor de militaire lucht vaart zou een dergelijke uitvinding natuur lijk van groot belang zijn, aangezien bij een nachtelijke overval de vijandelijke luis terposten van geen nut zouden zijn. „Zulke menschen behooren door de strafwet niet beschermd te worden" Het Amsterdamsche gerechtshof behan delde gisteren een strafzaak tegen twee Amsterdammers, een uitgever en een koop man, die op geraffineerde wijze hun stad genoot K. hebben opgelicht. De rechtbank had het tweetal veroor deeld tot anderhalf jaar gevangenisstraf met aftrek van preventieve hechtenis.. Zij waren als volgt te werk* gegaan: De uitgever kende den Amsterdammer K. Op zekeren dag in Juli van het vorige jaar ontmoette hij hem en hij vertelde, dat hij een Duitschcn Jood kende, die al geruimen tijd hier was als emigrant. Die vluchteling, zoo beweerde hij, zou in Koningsberg een groote waarde aan sieraden hebben afge geven aan een vertrouwensman en hij wil de nu trachten zijn bezittingen naar Ne derland gesmokkeld te krijgen, maar voor die smokkelpartij was geld noodig en dat was nu juist een artikel, waar de uit gever weinig van voorradig had. Voelde K. er iets voor een bedrag te fournecren, hij zou dan op een aardig winstje kunnen re kenen. De steraden waren zeker twee ton waard. K. voelde wel iets voor het geval, maar hij wilde het zaakje dan zelf samen met den uitgever opknappen, de winst zou dan grooter zijn. Een tweede conferentie werd belegd en daarbij was ook de „vluch teling" de eigenaar van de sieraden aan wezig. In werkelijkheid was het heele verhaal van a tot z gelogen en voor „vluchteling" speelde de tweede verdachte in deze zaak, een Amsterdamsche koop man. Weer werd het heele aanlokkelijke ver haal afgedraaid en de vluchteling die zich Lowenstein noemde ging er mede accoord, dat K een belangrijk deel van de sieraden zou krijgen. Zijnerzijds zou K direct 230 voor de kosten en later nog f 1000 betalen bij het overhandigen van de sieraden. Een „vertrouwensman" die evenens bij de bespreking aanwezig was, zou onmid dellijk naar Duitschland vertrekken en bij zijn terugkomst zou hij direct na het pas- seeren van de Nederlandsch-Belgische grens telefonecren of het parket goed was over gekomen. Inderdaad kwam dit bericht op 22 Juli van het vorig jaar binnen. K. wreef zich in de handen, in de toekomst zag hij zich als een welgesteld burger die zijn schaapjes op het droge heeft. De „vertrouwensman" verscheen in het afgesproken Amsterdamsche café. Helaas zonder de koetbaarheden, zoodat een tweede afspraak moest worden gemaakt. Ditmaal arriveerde de „vertrouwensman" met een tasch. De uitgever overhandigde met een plechtig gezicht een verzegeld pakje, K. zij nerzijds betaalde 1000.—. Zeer tot zijn schade onderzocht hij niet di rect welke kostbaarheden zijn zakenvriend hem in de handen had gestopt. Thuis merkte hij pas. dat hij danig bij den neus was genomen. Het pakje bevatte slechts waardelooze prullen, stukjes lood. eenige bazarsieraden en twee Duitsche sigarettenblikjes. IJlings toog hij naar de politie. De uitge ver, de koopman en de „vertrouwensman" werden ingerekend. De „vertrouwensman", die in zekere deelen van Amsterdam be kend is als .Amsterdamsche Karei", werd eveneens tot anderhalf jaar veroordeeld, doch hij berustte in zijn vonnis. 4 oor het Gerechtshof legde de uitgever en de koopman, evenals voor de rechtbank, een volledige bekentenis af. Het slachtoffer van de oplichting be schreef hoe hij omgepraat was om deze ex peditie te financieren. Hij had geen onder zoek ingesteld naar de geloofwaardigheid van het verhaal. De procureur-generaal vond de oplichting hoogst ernstig en hij recruireerde bevesti ging van het vonnis (anderhalf jaar gevan genisstraf met aftrek van voorarrest). De verdediger was van oordeel, dat men hier niet kon spreken van strafbare op lichting, omdat de geldgever immers bij de minste controle reeds had moeten merken dat hij bedrogen werd. Te lichtgeloovigen behooren door de -strafwet niet beschermd, te woden. Het hof zal uitspraak doen op 23 April. STAUNING VERDEDIGT DE HOUDING DER REGEERING. De Deensche Rijksdag is gisteren in een buitengewone zitting bijeengekomen, waar Stauning een verklaring heeft afgelegd. Hij zeide o.m. De koning en het ministerie hebben be sloten in vertrouwen op de verzekering van Duitschland, dat Duitschland niet het voornemen heeft door de uitgevoerde maat regelen de Deensche territoriale integri teit en politieke onafhankelijkheid aan te tasten, te trachten orde in de toestanden en deze bezetting te scheppen. Deze weg is gekozen om land en menschen te behoeden voor de ge volgen van den oorlogstoestand. De huidige regeering heeft de verant woordelijkheid voor het besluit, zij is ech ter ook van gevoelen, dat zij is opgetreden op grond van een eerlijke overtuiging, en dat zij land en volk bevrijdt van een zwa ren slag van het noodlot. Het is de wensch der regeering. dat de bezetting met begrip en humaan gevoel tegenover een oude Noordsche natie geleid moet worden. Het land moet worden beschermd voor den oorlog, waarbij vertrouwd wordt op de medewerking van het volk. Stuaning besloot met den wensch. dat er vrede moge heerschen tusschen de vol keren. De voorzitter van den rijksdag gaf uit drukking aan de goedkeuring van het volk en de meerderheid van den rijksdag voor de rijksdagverklaring. OPENBARE GEBOUWEN DOOR DUITSCHE SOLDATEN BEWAAKT. Naar uit Stockholm gemeld wordt, heb ben talrijke visschersvaartuigcn, meeren- deels vrouwen en kinderen naar Zweden vervoerd. De vluchtelingen verklaarden, dat zich ter reede van Kopenhagen vier Duit sche oorlogsschepen bevinden, dat Duische soldaten met de bajonet op het ge weer alle openbare gebouwen te Kopen hagen bewaken en dat voortdurend bom menwerpers over de stad vliegen. ER KOMT ECHTER GEEN ENKEL JUIST BERICHT OVER DOOR. Uit Oslo en Kopenhagen worden over de radio, die zich in Duitsche handen bevindt, berichten ontvangen. De teie fische en telefonische verbindingen zijn nog steeds verbroken. Er komt geen enkel julsi bericht door over den tegenstand van Noorwegen, doch alles wijst er op. dat 1 sommige gebieden het verzet voortduurt Gezien de bezetting van vitale punten van het Noorsche grondgebied heeft de aige- meene mobilisatie zich niet op de gewensch- te wijze kunnen voltrekken. In het binnenland schijnt de geest van verzet nog te overheerschen, terwijl te Os lo een atmosfeer van sombere berusting heerscht. DE NATUURLIJKE UITVOERHAVEN VAN ZWEEDSCH" IJZERERTS DOOR DE DUITSCHERS BEZET. Een oorlog kan de oorzaak zijn van zonderlinge zaken. Groote steden worden doodgezwegen en kleine dorpjes komen in het mid delpunt der publieke belangstelling Een dergelijk plaatsje is Narvik, de kleine Noorsche haven, die thans door de Duitschers is bezet. Zijn nauwelijks 8H duizend inwo ners hebben dat zeker nooit kun nen droomen Narvik was tot dusverre alleen aan be langhebbenden bij de uitvoer van ijzererts bekend, het was daarom de voornaamste haven. Ruim 4 tot 5 millioen ton Zweedsch ijzererts werd van hier uit reeds in de ja ren vóór de bewapeningswedijver ver scheept, en in de laatste jaen, ja zelfs in de laatste maanden, zijn de uitvoerbedragen met sprongen gestegen. In andere tijden zouden de Noren slechts trotsch op de ontwikkeling van huijj haven geweest zijn, tegenwoordig echter, midden in de oorlog, keken zij bezorgd. De regeering in Oslo had een geheime zit ting van het parlement vastgesteld, die zich met de vraag bezig heeft gehouden, wat er zou gebeuren, wanneer de Geallieerden de blokkade tot Narvik zouden uitstrekken. Thains is de teerling geworpen en de toekomst voor Narvik duister.. De verhoogde interesse in het kleine Noorsche havenstadje wordt veroorzaakt door het feit, dat over Narvik het verreweg grootste gedeelten, en in de winter zelfs al het Zweedsche ijzererts naar Duitschland vervoerd wordt. En dit wordt weer ver klaard door de geographische ligging van de haven. Niet alleen ligt Narvik aan een zeer beschutte breede en diepe fjord, de Olot-fjord, die nooit bevriest en de geheele winter kan gebruikt worden, het ligt ook dichter bij het centrum der ijzererts-wer- ken dan de Zweedsche havens. Beschouwt men het delfcentum Kiruna als dit centrum, dan bedraagt de afstand van daar naar Narvik slechts 145 kilome ter, terwijl van Kiruna naar Lulea, de Zweedsche haven, aan de Botnische golf, 500 kilometer bedraagt,, welke haven ge heel de winter is dichtgevroren. Het ijzer wordt bijna uitsluitend door Zweedsche spoorwegen vervoerd, en menig een zal verbaasd zijn te vernemen, dat Narvik slechts 7 kilometer van de Zweed sche grens verwijderd is. Noorwegen is daar zeer smal. Zoo vormt Narvik dus de natuurlij ke uitvoerhaven voor het Zweed sche ijzer, hoewel alleen voor het Noord-Zwcedsche, en niet voor het EEN SCHRIJNEND VERHAAL VAN HET WESTELIJK FRONT. Hoe ook reeds in dezen oorlog, hoe wel aan het Westelijk front nog nau welijks begonnen, alle menschelijk gevoel is afgestompt en weer men- schelijke verhoudingen gelden, waar van men zich het bestaan niet meer kon voorstellen, leert onderstaande schrijnende schets van het oorlogs- tooneel. In Paris Soir, het groote Parijsche avond blad, aldus de N.R.C. vertelt Joseph Kessel van een vooruitgeschoven wachtpost niet ver van het punt, waar de Fransche, Duitsche en Luxemburgsche grenzen samenkomen. Het was iets over tweeën in den nacht, toen de man van de 20, die een en al oog-en-oor is, een verdacht geluid bespeurde Hij zag niets, maar het geluid herhaalde zich. Werda riep hij, maar als eenig antwoord ontplofte een granaat in de zware stilte van den nacht en den angst tegen den wand van het schuilhok Wat zich toen afspeelde her inneren de verdedigers zich als een halluci natie van kreten en vlammen. Alle gebaren die ze maakten, schenen hun gelijktijdig. Ze hebben het begrip van den tijd verloren. Al les vermengt zich voor hen in de plotselinge vaart, die hen voortdrocg. Toen de granaat barstte haastte de waker zich de chefs te waarschuwen, maar dezen waren door de nauwe opening al naar buiten gestormd. De adjudantch^f greep de machinegeweren, in de dwarsgang stiet hij op den waker. De Duitschers, riep deze. „Gooi granaten", beval de sergeant Open het vunr! Toen gaf hij van de eene naar de andere schuilplaats het wachtwoord door: „Open het vuur. Gooi ze met granaten." Het was hoog tijd, nog enkele minuten en van den post ware niets gebleven. De aan vallers hadden hun opdracht wel voorbereid die erin bestond den post het kostte wat het wilde te nemen. Later hoorden ze, dat een Duitsche compagnie, in vrachtauto's aange voerd, na het ondergaan van de maan door de naburige ravijnen tot de Fransche linies doorgesijpeld was, tegen de kleine verheven heid haar automatische wapens in stelling had gebracht en met speciale scharen, die geen geluid geven, het ijzerdraad had weten door te knippen. Dat was goed te zien, toen eensklaps aan alle kanten v. d. post. waar deze niet door het steile ravijn beschermd werd, geweervuur losbrandde, met dat van twee zware mitrailleuses vermengd, en schimmen zich op het eerste Fransche ma chinegeweer stortten. Een hagel van schroot ontving hen. Een hunner bracht de handen aan den buik met een diep gereutel, zijn kameraden namen hem wijkende mee. Een regen granaten viel niettemin op den weg en de hellingen en spande een scherm van vuur en metaalsplin ters. Verander de schietbaan, gelastte de ser geant-majoor bedaard. „Houd je taai, jongens", riep een ander den granaatwerpers toe. De vijand weifelde. Toen kwam een rauwe stem in het Fransch uit de loopgraaf langs den weg: Geef je over, leg de wapens neer, Fran- scheu. Jullie zijt omsingeld, verloren, „We zijn drie maal sterker dan jullie", hernam een ander Duitsch officier: „geef je over." Nooit! Een wild gebrul, waar als rukwinden ver- wenschingen, uitdaging, beleediging en ge vechtsopwinding door joeg, steeg toen uit den post op. De kerels uit het noorden brul den: Houd je sm... en zoo meer. Het is twijfelachtig of de mannen aan den overkant den smaad begrepen, maar ze kon den zich niet vergissen wat aanging de eens gezindheid van de stemmen, den toorn, hun vastberadenheid en woeste drift. De Duit schers begonnen toen ook scheldwoorden te schreeuwen en het vechten begon opnieuw Had de post alleen den aanval kunnen af slaan?... Niemand zou het kunnen zeggen. Een beslissende tusschenkomst kwam plotse ling de zaak regelen. Een zgn. vrijkorps had het schieten gehoord. Zonder zich een oogenblik te bedenken gaf de luitenant bevel recht op het vuur af te gaan. Een ki lometer ongeveer scheidde hen van die plek, maar ze zagen al de schijn sels yan de automatische wapens. Terwijl hij met zijn mannen langs het bosch dien post te hulp ijlde, werd hij van ter zij door granaten be stookt. Dit belette hen niet hun sal vo s bij dat van de aangevallenen te voegen. Toen werd het tumult van de wapens on eens door stooten op een fluit overgierd, de Duitsche officieren gaven het sein tot den terugtocht. Aan achtervolging in het duister was geen denken. De luitenant vergenoegde zich ermee den wegtrekkenden een zwlar vuur na te zenden, waarna nog enkele van hun kameraden gevangen genomen werden en den Franschen wapens en munitie in han den vielen... middel-Zweedsche, dat In Bergsla- gen gecentraliseerd is. Yan de ruim 14 millioen ton erts die Zweden in de laatste vredesja ren jaarlijks geproduceerd heeft, werden in de streek van Kiruna 10 millioen ton gewonnen. De ijzer- ertswerken liggen alle ten Noorden van de poolcirkel, en leveren het beste, buitengewoon phosphorhou- dende ijzererts ter wereld. In Kip- nuavaara wordt de hoeveelheid voorkomend erts op 1.05 millioen ton geschat In Gallivare schat men het op ongeveer 400 millioen ton en de overige ertsvoorraad van Lapland is ongeveer 150 tot 180 millioen ton. Op grond van een overeenkomst met de regeering mag de jaarlijks gewonnen hoeveelheid erts in de voornaamste bergwerken niet meer dan 9 millioen ton bedra gen (de huidige opbloei heeft tot een verhooging van deze hoeveel heid geleid); hierdoor kan men aan nemen dat de ertsvoorraden van Lapland nog lang in staat zullen zijn, aan de ijzerbehoefte te voldoen. Sterlc fosforhoudend. Het grootste gedeelte der in Lapland ge- wonnen ijzererts is, zooals gezegd, zeer fosforhoudend en geschikt voor de uitvoer. Afgezien hiervan wordt er ook een kleine hoeveelheid fosforarm ijzererts gewonnen, dat in Zweden zelf gebruikt wordt. Dit sterk fosforhoudende ijzererts is van vitaal belang voor de Duitsche industrie, daar Duitschland zelf slechts fosforarm ijzererts bezit, waarvan het jaarlijks 11.140.000 ton produceert (1938). Daarbij komt nog 2,700.000 ton uit Oostenrijk, teza men dus ruim 14 millioen ton. In 1938 voerde Duitschland 21.900.000 ton erts in. 7.500.000 ton kwam uit de Geallieerde lan den, 3.700.000 ton van over zee, die dus te genwoordig wegvallen. De ruim 12 millioen ton, die Duitschland uit Zweden en Noor wegen invoert, zijn dus voor het rijk tijdens de oorlog absoluut onmisbaar. Dit is bekend. Maar minder bekend zijn de uitvoercijfers van Narvik sinds het uitbreken van de oorlog. Daaruit blijkt namelijk, dat Enge land in geen geval hierdoor bena deeld is, maar dat het in de eerste zeven oorlogsmaanden van Narvik zelfs meer ijzer kreeg dan Duitsch land en wel (tot Maart) 711.00 ton tegen 599.00. Uit Narvik werden de volgende hoe veiheden ijzer ver scheept: Naar Engeland Naar Duitschland September October November December Januari Februari Maart )1 tot 20) 20.000 ton 117.000 ton 59.000 ton 76.000 ton 148.000 ton 131.000 ton 160.000 ton 70.000 ton 16.000 ton 75.000 ton 96.000 ton 281.000 ton 99.000 ton 62.000 ton Zooals men ziejt beschikt Engeland niet alleen over het strijdmiddel der blokkade, maar ook over dat der „strategische" in- koopen! VRIJDAG 12 APRIL 1940. Hilversum I. 1815 en 414.4 m. Algemeen programma, verzorgd door den KRO. 8.00 Berichten ANP. 8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek. 11.30 Bijbelsche causerie. 12.00 Berichten. 12.15 KRO-Melodisten en solist. 12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek. I.10 KRO-orkest. 2.00 Orgel en zang. 3.00 Gramofoonmuziek. 4.00 Verkorte opera „Êrnani" (gr.pl.)', 4.45 Vioolvoordracht, met pianobegeleiding. (5.005.20 Gramofoonmuziek), 5.35 Gramofoonmuziek. 5.45 Musiquette en solist. 6.30 Rococo-octet. 7.00 Berichten. 7.15 Luchtvaartpraatje. 7.35 Gramofoonmuziek. 8.00 Berichten ANP. 8.15 KRO-Melodisten en solist. 8.45 Belgisch programma. 10.30 Berichten ANP. 10.40 Gramofoonmuziek. 10.45 Geza Kisa en zijn Hongaars orkest. 11-1012.00 Gramofoonmuziek. Hilversum H. 801.5 m. 8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA 10.40VPRO. 11.0012.00 VARA. 8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.20 Declamatie. 10.40 Zang en piano. II.10 Declamatie. 11.30 Gramofoonmuziek. 12.00 De Palladians. i2fin5 Berichten ANP, gramofoonmuziek. I.00 AVRO-Amusementsorkest en soliste. 2.00 Voor de huisvrouw. 2.10 Pianovoordracht. 2.40 Disco-causerie. 3.30 AVRO-Dansorkest. ,9ramofoonmuziek met toelichting. 5.00 Voor de kinderen. 5.306.00 Gramofoonmuziek. 6.05 Orgelspel. 6.30 Letterkundig overzicht. 6.50 Zang en piano. 7(SDCAClU3 "Het beginselprogramma der 7.18 Berichten ANP, 7.30 Berichten. 7.35 Voor de jeugd. 8.00 Cello en piano. o m oyCiM. "De mensch roept tot God", 9.00 Radiotooneel. 9.25 De Ramblers. 9.40 Actueele uitzending. 9.55 Eameralda. ïnïn ^ragI"enten uit de operette „Balalaika". 10.40 Avondwijding. II.00 Berichten ANP. 11.10 Jazzmuziek (gr.pl.) 11.40—12.00 Gramofoonmuziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 8