Geluidloos door de
Een lichtgeloovige
Deensche Rijksdag bijeen
Schoten in
den nacht
Kopenhagen onder
den Duitschen hiel
Radioprogramma
De vliegmachine der toekomstJ cll
In het binnenland van
Noorwegen nog geest
van verzet
PANTASIE OF WERKELIJKHEID?
Bij den modernen oorlog valt de
aandacht heel sterk op de lucht
macht; en al maf? de luchtmacht
misschien niet het voornaamste
wapen worden frenoemd, in elk (re-
val vormt het toch een der belang-
rijkste wapens, hetgeen reeds meer
malen gebleken is. Daarom is het
jreen wonder, dat men aan het
vliegtuig zooveel aandacht heeft
besteed en ook in de naaste toe
komst altijd besteden zal.
Van schepen, auto's en vliegmachines
zonder bestuurders weet men in het open
baar betrekkelijk weinif?, en toch bestaan
derfrelijke dinf?en reeds. In 1899 bouwde de
Duitsche onderwijzer A. Voeler een boot.
die door radioeolven bestuurd werd. Tege-
lijkertijd werd het bericht eepiibliceerd. dat
prefesor Fitzeerald van Dublin een gelijk
soortige uitvindine had eedaan. die reeds
gepatenteerd was. Beide uitvindineen w-a-
ren onafhankelijk van elkaar geschied. Mr.
Christoph Wirth werkte het principe ver
der uit en slaagde er in. verschillende voor
werpen vanuit de verte te bedienen; zoo
kon hij een pistool afschieten, belsignalen
en lichtteekcns geven en mijnen laten ont
ploffen. In 1911 baarden zijn proefnemin
gen met de electroboot „Prins Ludwig" ge
weldig opzien. Vanaf de oever liet hij het
schip manoeuvreeren, stuurde het veilig
tusschen alle schepen door. Op zijn werk
bouwden diverse anderen voort Heden ten
dage is het reeds een gewoon verschijnsel,
dat een staatshoofd (vooral president Roo-
seveld is hier sterk in), door op een knopje
te drukken, tientallen of honderden kilo
meter verder een brug of tentoonstelling
opent, een waterdam in werking stelt, een
schip te water laat enz. enz.
Graf Zeppelin dacht er over. zijn
luchtkruiscrs met een vér-bestu
ringsinrichting uit te rusten en de
„Zeppelins" zonder bemanning er
op uit te sturen. In 1915 demon
streerde de Duitsche ingenieur Von
Flettner een draadloos bestuurde
tank, die zonder bemanning ope-
reeren zou en de prikkeldraadver
sperringen automatisch zou door
snijden. De militaire deskundigen
wilden van deze uitvinding geen ge-
bruüc maken, evenmin als heden
ten dage. Er gaan flauwe geruch
ten, dat aan de gevechten in de
jaren 19171918 op de Noordzee ook
booten hebben deelgenomen, welke
door middel van radio bestuurd wer
den. Doch tot nu toe is er geen
enkel bewijs geleverd, dat deze or
waarheid zouden berusten.
Ook het idee. om vliegmachines vanaf
den beganen grond te besturen is niet zoo
nieuw als men wel zou denken De Italiaan
Fiamme construeerde kort voor het uitbre
ken van de groote wereldoorlog een vlieg
machine. die door radiogolven bestuurd
werd. Maar Fiamme's pogingen bleven
hier voorloopig hij stilstaan. Tien jaar la
ter begon hij met schepen te experimentee-
ren. Amerika, dat op het gebied van ra
diogolven een tijd lang Europa voor was.
wierp zich vol enthousiasme op dit werk;
men zag groote perspectieven van vèr-
stuurbare torpedo's, mijnen en vliegma
chines.
1927. HET KEERPUNT.
Maar pas in 1927 behaalde men een be
langrijk resultaat: zonder bemanning werd
een vliegtuig over een afstand van 30 km.
draadloos bestuurd. Het automatische vlieg
tuig behoort ook niet meer tot het rijk dor
fantasie. Vier hefboomen zorgen voor de
besturing van de machine: een startboom,
een richtingsboom, een snelheidsboom en
een landingsboom. Het is voldoende, de in
aanmerking komende hefboom te hanteeren
en het automatische toestel zorgt verder
voor de onberispelijke uitvoering van alle
bevelen. Het verschil tusschen een automa
tisch en een verbestuurbaar vliegtuig is.
dat het eerste een piloot noodig heeft, liet
tweede niet. Het automatische vliegtuig
heeft een piloot noodig om de diverse hef
boomen te hanteeren en af en toe controle
uit te oefenen (nauwkeurige kompassen
toonen het voortdurend of hij de juiste rich
ting en hoogte heeft).
De hierboven besproken soorten vliegtui
gen zijn echter technisch nog niet zoo vol
maakt, dat zij geregeld in de praktijk
kunnen worden gebruik». En dat is in de
zen tijd eigenlijk een geluk, want wanneer
die vliegtuigen technisch volmaakt waren,
zou er oneindig meer vernietigd kunnen
worden, dan thans reeds het geval is ge
weest (wij denken hierbij aan de gruwelij
ke Russische luchtraids boven Finland).
Sedert jaren ook tracht men het geraas
en geronk der vliegtuigen te doen verdwij
nen. De voornaamste oorzaken van het la
waai zijn wel de uitlaat en de propeller.
Hoe grooter het aantal toeren is. des te
meer lawaai wordt, er veroorzaakt. Proeven
hebben aangetoond, dat ook een windmotor
bij 4000 toeren een flinke hooge toon tot
stand brengt, welke vanaf 1000 meter hoog
te nog duidelijk op aarde te bemerken is
voor het menschenoor. Zou men deze kwes
tie kunnen oplossen, dan zou ook een
technisch voordeel bereikt zijn, aangezien
het ontstaan van een geruisch met energie
verbruik gepaard gaat.
Er zijn ook andere geluiden, die vooral
door de ventielen teweeg worden gebracht;
het lawaai er van is bij de luchtgekoelde
motoren wel het grootst. Bij watergekoelde
motoren is het veel minder, daar zij hier
ingebouwd zijn. Het is dus aan te bevelen,
dit inbouwen meer en meer toe te passen,
ook al is de kans op panne bij waterkoe
ling grooter. Bij een militair vliegtuig zou
een schot in de koeler bepaald noodlottig
zijn, .daar verder vechten niet mogelijk is
en men dan zou moeten landen.
De uitlaat is de andere lawaaimaker. Ge
luiddempers. zooals bij automobielen toege
past. zijn onbruikbaar aangezien een vlieg
tuigmotor 100 maal meer lawaai maakt dan
een automotor van 50 pk.
Meer succes heeft men gehad door in de
uitlaat een groot aantal gaten te maken en
zoo de regelmatige explosies tot een onre
gelmatig geruisch te maken, waardoor een
zekere gedempte toon ontstond. Dergelijke
pogingen zijn van veel beteekenins.
Tot op heden bestaat er geen geruischloos
motorisch vliegtuig ('t eenige geruischlooze
vliegtuig is immers het zeilvliegtuig); de
pogingen het te bereiken, worden steeds
talrijker. Want voor de militaire lucht
vaart zou een dergelijke uitvinding natuur
lijk van groot belang zijn, aangezien bij
een nachtelijke overval de vijandelijke luis
terposten van geen nut zouden zijn.
„Zulke menschen behooren door de
strafwet niet beschermd te worden"
Het Amsterdamsche gerechtshof behan
delde gisteren een strafzaak tegen twee
Amsterdammers, een uitgever en een koop
man, die op geraffineerde wijze hun stad
genoot K. hebben opgelicht.
De rechtbank had het tweetal veroor
deeld tot anderhalf jaar gevangenisstraf
met aftrek van preventieve hechtenis..
Zij waren als volgt te werk* gegaan:
De uitgever kende den Amsterdammer K.
Op zekeren dag in Juli van het vorige jaar
ontmoette hij hem en hij vertelde, dat hij
een Duitschcn Jood kende, die al geruimen
tijd hier was als emigrant. Die vluchteling,
zoo beweerde hij, zou in Koningsberg een
groote waarde aan sieraden hebben afge
geven aan een vertrouwensman en hij wil
de nu trachten zijn bezittingen naar Ne
derland gesmokkeld te krijgen, maar voor
die smokkelpartij was geld noodig en dat
was nu juist een artikel, waar de uit
gever weinig van voorradig had. Voelde K.
er iets voor een bedrag te fournecren, hij
zou dan op een aardig winstje kunnen re
kenen. De steraden waren zeker twee ton
waard. K. voelde wel iets voor het geval,
maar hij wilde het zaakje dan zelf samen
met den uitgever opknappen, de winst
zou dan grooter zijn. Een tweede conferentie
werd belegd en daarbij was ook de „vluch
teling" de eigenaar van de sieraden aan
wezig. In werkelijkheid was het heele
verhaal van a tot z gelogen en voor
„vluchteling" speelde de tweede verdachte
in deze zaak, een Amsterdamsche koop
man.
Weer werd het heele aanlokkelijke ver
haal afgedraaid en de vluchteling die zich
Lowenstein noemde ging er mede accoord,
dat K een belangrijk deel van de sieraden
zou krijgen. Zijnerzijds zou K direct 230
voor de kosten en later nog f 1000 betalen
bij het overhandigen van de sieraden.
Een „vertrouwensman" die evenens bij
de bespreking aanwezig was, zou onmid
dellijk naar Duitschland vertrekken en bij
zijn terugkomst zou hij direct na het pas-
seeren van de Nederlandsch-Belgische grens
telefonecren of het parket goed was over
gekomen. Inderdaad kwam dit bericht op
22 Juli van het vorig jaar binnen. K. wreef
zich in de handen, in de toekomst zag hij
zich als een welgesteld burger die zijn
schaapjes op het droge heeft.
De „vertrouwensman" verscheen in het
afgesproken Amsterdamsche café. Helaas
zonder de koetbaarheden, zoodat een tweede
afspraak moest worden gemaakt. Ditmaal
arriveerde de „vertrouwensman" met een
tasch. De uitgever overhandigde met een
plechtig gezicht een verzegeld pakje, K. zij
nerzijds betaalde 1000.—.
Zeer tot zijn schade onderzocht hij niet di
rect welke kostbaarheden zijn zakenvriend
hem in de handen had gestopt.
Thuis merkte hij pas. dat hij danig bij
den neus was genomen.
Het pakje bevatte slechts waardelooze
prullen, stukjes lood. eenige bazarsieraden
en twee Duitsche sigarettenblikjes.
IJlings toog hij naar de politie. De uitge
ver, de koopman en de „vertrouwensman"
werden ingerekend. De „vertrouwensman",
die in zekere deelen van Amsterdam be
kend is als .Amsterdamsche Karei", werd
eveneens tot anderhalf jaar veroordeeld,
doch hij berustte in zijn vonnis.
4 oor het Gerechtshof legde de uitgever en
de koopman, evenals voor de rechtbank, een
volledige bekentenis af.
Het slachtoffer van de oplichting be
schreef hoe hij omgepraat was om deze ex
peditie te financieren. Hij had geen onder
zoek ingesteld naar de geloofwaardigheid
van het verhaal.
De procureur-generaal vond de oplichting
hoogst ernstig en hij recruireerde bevesti
ging van het vonnis (anderhalf jaar gevan
genisstraf met aftrek van voorarrest).
De verdediger was van oordeel, dat men
hier niet kon spreken van strafbare op
lichting, omdat de geldgever immers bij de
minste controle reeds had moeten merken
dat hij bedrogen werd. Te lichtgeloovigen
behooren door de -strafwet niet beschermd,
te woden.
Het hof zal uitspraak doen op 23 April.
STAUNING VERDEDIGT DE HOUDING
DER REGEERING.
De Deensche Rijksdag is gisteren in een
buitengewone zitting bijeengekomen, waar
Stauning een verklaring heeft afgelegd. Hij
zeide o.m.
De koning en het ministerie hebben be
sloten in vertrouwen op de verzekering
van Duitschland, dat Duitschland niet het
voornemen heeft door de uitgevoerde maat
regelen de Deensche territoriale integri
teit en politieke onafhankelijkheid aan te
tasten, te trachten orde in de toestanden
en deze bezetting te scheppen.
Deze weg is gekozen om land en
menschen te behoeden voor de ge
volgen van den oorlogstoestand.
De huidige regeering heeft de verant
woordelijkheid voor het besluit, zij is ech
ter ook van gevoelen, dat zij is opgetreden
op grond van een eerlijke overtuiging, en
dat zij land en volk bevrijdt van een zwa
ren slag van het noodlot. Het is de wensch
der regeering. dat de bezetting met begrip
en humaan gevoel tegenover een oude
Noordsche natie geleid moet worden. Het
land moet worden beschermd voor den
oorlog, waarbij vertrouwd wordt op de
medewerking van het volk.
Stuaning besloot met den wensch. dat
er vrede moge heerschen tusschen de vol
keren.
De voorzitter van den rijksdag gaf uit
drukking aan de goedkeuring van het volk
en de meerderheid van den rijksdag voor de
rijksdagverklaring.
OPENBARE GEBOUWEN DOOR
DUITSCHE SOLDATEN BEWAAKT.
Naar uit Stockholm gemeld wordt, heb
ben talrijke visschersvaartuigcn, meeren-
deels vrouwen en kinderen naar Zweden
vervoerd. De vluchtelingen verklaarden, dat
zich ter reede van Kopenhagen vier Duit
sche oorlogsschepen bevinden, dat Duische
soldaten met de bajonet op het ge
weer alle openbare gebouwen te Kopen
hagen bewaken en dat voortdurend bom
menwerpers over de stad vliegen.
ER KOMT ECHTER GEEN ENKEL
JUIST BERICHT OVER DOOR.
Uit Oslo en Kopenhagen worden
over de radio, die zich in Duitsche handen
bevindt, berichten ontvangen. De teie
fische en telefonische verbindingen zijn nog
steeds verbroken. Er komt geen enkel julsi
bericht door over den tegenstand van
Noorwegen, doch alles wijst er op. dat 1
sommige gebieden het verzet voortduurt
Gezien de bezetting van vitale punten van
het Noorsche grondgebied heeft de aige-
meene mobilisatie zich niet op de gewensch-
te wijze kunnen voltrekken.
In het binnenland schijnt de geest van
verzet nog te overheerschen, terwijl te Os
lo een atmosfeer van sombere berusting
heerscht.
DE NATUURLIJKE UITVOERHAVEN
VAN ZWEEDSCH" IJZERERTS DOOR DE
DUITSCHERS BEZET.
Een oorlog kan de oorzaak zijn
van zonderlinge zaken. Groote
steden worden doodgezwegen en
kleine dorpjes komen in het mid
delpunt der publieke belangstelling
Een dergelijk plaatsje is Narvik,
de kleine Noorsche haven, die
thans door de Duitschers is bezet.
Zijn nauwelijks 8H duizend inwo
ners hebben dat zeker nooit kun
nen droomen
Narvik was tot dusverre alleen aan be
langhebbenden bij de uitvoer van ijzererts
bekend, het was daarom de voornaamste
haven. Ruim 4 tot 5 millioen ton Zweedsch
ijzererts werd van hier uit reeds in de ja
ren vóór de bewapeningswedijver ver
scheept, en in de laatste jaen, ja zelfs in
de laatste maanden, zijn de uitvoerbedragen
met sprongen gestegen. In andere tijden
zouden de Noren slechts trotsch op de
ontwikkeling van huijj haven geweest zijn,
tegenwoordig echter, midden in de oorlog,
keken zij bezorgd.
De regeering in Oslo had een geheime zit
ting van het parlement vastgesteld, die zich
met de vraag bezig heeft gehouden, wat er
zou gebeuren, wanneer de Geallieerden de
blokkade tot Narvik zouden uitstrekken.
Thains is de teerling geworpen en de
toekomst voor Narvik duister..
De verhoogde interesse in het kleine
Noorsche havenstadje wordt veroorzaakt
door het feit, dat over Narvik het verreweg
grootste gedeelten, en in de winter zelfs
al het Zweedsche ijzererts naar Duitschland
vervoerd wordt. En dit wordt weer ver
klaard door de geographische ligging van
de haven. Niet alleen ligt Narvik aan een
zeer beschutte breede en diepe fjord, de
Olot-fjord, die nooit bevriest en de geheele
winter kan gebruikt worden, het ligt ook
dichter bij het centrum der ijzererts-wer-
ken dan de Zweedsche havens.
Beschouwt men het delfcentum Kiruna
als dit centrum, dan bedraagt de afstand
van daar naar Narvik slechts 145 kilome
ter, terwijl van Kiruna naar Lulea, de
Zweedsche haven, aan de Botnische golf,
500 kilometer bedraagt,, welke haven ge
heel de winter is dichtgevroren.
Het ijzer wordt bijna uitsluitend door
Zweedsche spoorwegen vervoerd, en menig
een zal verbaasd zijn te vernemen, dat
Narvik slechts 7 kilometer van de Zweed
sche grens verwijderd is. Noorwegen is
daar zeer smal.
Zoo vormt Narvik dus de natuurlij
ke uitvoerhaven voor het Zweed
sche ijzer, hoewel alleen voor het
Noord-Zwcedsche, en niet voor het
EEN SCHRIJNEND VERHAAL
VAN HET WESTELIJK FRONT.
Hoe ook reeds in dezen oorlog, hoe
wel aan het Westelijk front nog nau
welijks begonnen, alle menschelijk
gevoel is afgestompt en weer men-
schelijke verhoudingen gelden, waar
van men zich het bestaan niet meer
kon voorstellen, leert onderstaande
schrijnende schets van het oorlogs-
tooneel.
In Paris Soir, het groote Parijsche avond
blad, aldus de N.R.C. vertelt Joseph Kessel
van een vooruitgeschoven wachtpost niet ver
van het punt, waar de Fransche, Duitsche en
Luxemburgsche grenzen samenkomen. Het
was iets over tweeën in den nacht, toen de
man van de 20, die een en al oog-en-oor is,
een verdacht geluid bespeurde Hij zag niets,
maar het geluid herhaalde zich.
Werda riep hij, maar als eenig antwoord
ontplofte een granaat in de zware stilte van
den nacht en den angst tegen den wand van
het schuilhok Wat zich toen afspeelde her
inneren de verdedigers zich als een halluci
natie van kreten en vlammen. Alle gebaren
die ze maakten, schenen hun gelijktijdig. Ze
hebben het begrip van den tijd verloren. Al
les vermengt zich voor hen in de plotselinge
vaart, die hen voortdrocg. Toen de granaat
barstte haastte de waker zich de chefs te
waarschuwen, maar dezen waren door de
nauwe opening al naar buiten gestormd. De
adjudantch^f greep de machinegeweren, in
de dwarsgang stiet hij op den waker.
De Duitschers, riep deze.
„Gooi granaten", beval de sergeant
Open het vunr!
Toen gaf hij van de eene naar de andere
schuilplaats het wachtwoord door: „Open
het vuur. Gooi ze met granaten."
Het was hoog tijd, nog enkele minuten en
van den post ware niets gebleven. De aan
vallers hadden hun opdracht wel voorbereid
die erin bestond den post het kostte wat het
wilde te nemen. Later hoorden ze, dat een
Duitsche compagnie, in vrachtauto's aange
voerd, na het ondergaan van de maan door
de naburige ravijnen tot de Fransche linies
doorgesijpeld was, tegen de kleine verheven
heid haar automatische wapens in stelling
had gebracht en met speciale scharen, die
geen geluid geven, het ijzerdraad had weten
door te knippen. Dat was goed te zien, toen
eensklaps aan alle kanten v. d. post. waar
deze niet door het steile ravijn beschermd
werd, geweervuur losbrandde, met dat van
twee zware mitrailleuses vermengd, en
schimmen zich op het eerste Fransche ma
chinegeweer stortten.
Een hagel van schroot ontving hen. Een
hunner bracht de handen aan den buik met
een diep gereutel, zijn kameraden namen
hem wijkende mee. Een regen granaten viel
niettemin op den weg en de hellingen en
spande een scherm van vuur en metaalsplin
ters.
Verander de schietbaan, gelastte de ser
geant-majoor bedaard.
„Houd je taai, jongens", riep een ander den
granaatwerpers toe.
De vijand weifelde. Toen kwam een rauwe
stem in het Fransch uit de loopgraaf langs
den weg:
Geef je over, leg de wapens neer, Fran-
scheu. Jullie zijt omsingeld, verloren,
„We zijn drie maal sterker dan jullie",
hernam een ander Duitsch officier: „geef je
over."
Nooit!
Een wild gebrul, waar als rukwinden ver-
wenschingen, uitdaging, beleediging en ge
vechtsopwinding door joeg, steeg toen uit
den post op. De kerels uit het noorden brul
den:
Houd je sm... en zoo meer.
Het is twijfelachtig of de mannen aan den
overkant den smaad begrepen, maar ze kon
den zich niet vergissen wat aanging de eens
gezindheid van de stemmen, den toorn, hun
vastberadenheid en woeste drift. De Duit
schers begonnen toen ook scheldwoorden te
schreeuwen en het vechten begon opnieuw
Had de post alleen den aanval kunnen af
slaan?... Niemand zou het kunnen zeggen.
Een beslissende tusschenkomst kwam plotse
ling de zaak regelen.
Een zgn. vrijkorps had het schieten
gehoord. Zonder zich een oogenblik
te bedenken gaf de luitenant bevel
recht op het vuur af te gaan. Een ki
lometer ongeveer scheidde hen van
die plek, maar ze zagen al de schijn
sels yan de automatische wapens.
Terwijl hij met zijn mannen langs
het bosch dien post te hulp ijlde,
werd hij van ter zij door granaten be
stookt. Dit belette hen niet hun sal
vo s bij dat van de aangevallenen te
voegen.
Toen werd het tumult van de wapens on
eens door stooten op een fluit overgierd, de
Duitsche officieren gaven het sein tot den
terugtocht. Aan achtervolging in het duister
was geen denken. De luitenant vergenoegde
zich ermee den wegtrekkenden een zwlar
vuur na te zenden, waarna nog enkele van
hun kameraden gevangen genomen werden
en den Franschen wapens en munitie in han
den vielen...
middel-Zweedsche, dat In Bergsla-
gen gecentraliseerd is.
Yan de ruim 14 millioen ton erts
die Zweden in de laatste vredesja
ren jaarlijks geproduceerd heeft,
werden in de streek van Kiruna
10 millioen ton gewonnen. De ijzer-
ertswerken liggen alle ten Noorden
van de poolcirkel, en leveren het
beste, buitengewoon phosphorhou-
dende ijzererts ter wereld. In Kip-
nuavaara wordt de hoeveelheid
voorkomend erts op 1.05 millioen
ton geschat In Gallivare schat men
het op ongeveer 400 millioen ton
en de overige ertsvoorraad van
Lapland is ongeveer 150 tot 180
millioen ton. Op grond van een
overeenkomst met de regeering mag
de jaarlijks gewonnen hoeveelheid
erts in de voornaamste bergwerken
niet meer dan 9 millioen ton bedra
gen (de huidige opbloei heeft tot
een verhooging van deze hoeveel
heid geleid); hierdoor kan men aan
nemen dat de ertsvoorraden van
Lapland nog lang in staat zullen
zijn, aan de ijzerbehoefte te voldoen.
Sterlc fosforhoudend.
Het grootste gedeelte der in Lapland ge-
wonnen ijzererts is, zooals gezegd, zeer
fosforhoudend en geschikt voor de uitvoer.
Afgezien hiervan wordt er ook een kleine
hoeveelheid fosforarm ijzererts gewonnen,
dat in Zweden zelf gebruikt wordt.
Dit sterk fosforhoudende ijzererts is van
vitaal belang voor de Duitsche industrie,
daar Duitschland zelf slechts fosforarm
ijzererts bezit, waarvan het jaarlijks
11.140.000 ton produceert (1938). Daarbij
komt nog 2,700.000 ton uit Oostenrijk, teza
men dus ruim 14 millioen ton. In 1938
voerde Duitschland 21.900.000 ton erts in.
7.500.000 ton kwam uit de Geallieerde lan
den, 3.700.000 ton van over zee, die dus te
genwoordig wegvallen. De ruim 12 millioen
ton, die Duitschland uit Zweden en Noor
wegen invoert, zijn dus voor het rijk tijdens
de oorlog absoluut onmisbaar.
Dit is bekend. Maar minder bekend
zijn de uitvoercijfers van Narvik
sinds het uitbreken van de oorlog.
Daaruit blijkt namelijk, dat Enge
land in geen geval hierdoor bena
deeld is, maar dat het in de eerste
zeven oorlogsmaanden van Narvik
zelfs meer ijzer kreeg dan Duitsch
land en wel (tot Maart) 711.00 ton
tegen 599.00. Uit Narvik werden
de volgende hoe veiheden ijzer ver
scheept:
Naar Engeland Naar Duitschland
September
October
November
December
Januari
Februari
Maart )1 tot 20)
20.000 ton
117.000 ton
59.000 ton
76.000 ton
148.000 ton
131.000 ton
160.000 ton
70.000 ton
16.000 ton
75.000 ton
96.000 ton
281.000 ton
99.000 ton
62.000 ton
Zooals men ziejt beschikt Engeland niet
alleen over het strijdmiddel der blokkade,
maar ook over dat der „strategische" in-
koopen!
VRIJDAG 12 APRIL 1940.
Hilversum I. 1815 en 414.4 m.
Algemeen programma, verzorgd door den
KRO.
8.00 Berichten ANP.
8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Bijbelsche causerie.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Melodisten en solist.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
I.10 KRO-orkest.
2.00 Orgel en zang.
3.00 Gramofoonmuziek.
4.00 Verkorte opera „Êrnani" (gr.pl.)',
4.45 Vioolvoordracht, met pianobegeleiding.
(5.005.20 Gramofoonmuziek),
5.35 Gramofoonmuziek.
5.45 Musiquette en solist.
6.30 Rococo-octet.
7.00 Berichten.
7.15 Luchtvaartpraatje.
7.35 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP.
8.15 KRO-Melodisten en solist.
8.45 Belgisch programma.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Gramofoonmuziek.
10.45 Geza Kisa en zijn Hongaars orkest.
11-1012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H. 801.5 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA
10.40VPRO. 11.0012.00 VARA.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Zang en piano.
II.10 Declamatie.
11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 De Palladians.
i2fin5 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
I.00 AVRO-Amusementsorkest en soliste.
2.00 Voor de huisvrouw.
2.10 Pianovoordracht.
2.40 Disco-causerie.
3.30 AVRO-Dansorkest.
,9ramofoonmuziek met toelichting.
5.00 Voor de kinderen.
5.306.00 Gramofoonmuziek.
6.05 Orgelspel.
6.30 Letterkundig overzicht.
6.50 Zang en piano.
7(SDCAClU3 "Het beginselprogramma der
7.18 Berichten ANP,
7.30 Berichten.
7.35 Voor de jeugd.
8.00 Cello en piano.
o m oyCiM. "De mensch roept tot God",
9.00 Radiotooneel.
9.25 De Ramblers.
9.40 Actueele uitzending.
9.55 Eameralda.
ïnïn ^ragI"enten uit de operette „Balalaika".
10.40 Avondwijding.
II.00 Berichten ANP.
11.10 Jazzmuziek (gr.pl.)
11.40—12.00 Gramofoonmuziek.