Serie auto-ongelukken op
jen Muiderstraatweg
H6T GBHBim Uflll
en de
vuren van Tohr
Luxemburg - Nederland
7 orrance
Esdale
Een listige kwakzalver
Kerkelijk incident in
Wilna
Radioprogramma
FEUILLETON
Stoomschip „Bernisse
verloren
Duitsch protest tegen
Roemeensche pers
door Edgar Rice Burroughs
Uaet&al
Het Nederlandsche elftal zal
niet gewijzigd worden
ZES WAGENS GEHAVEND, MAAR
GEEN PERSOONLIJKE ONGE
LUKKEN.
Door een serie auto-ongelukken is de
jfuiderst ra at weg in den vorigen nacht en
Jn den vroegen morgen van gisteren min of
meer op een auto-kerkhof gaan lijken, want
jes auto's zijn door de botsingen zwaar
jjeschadigd.
Een taxi uit Soest is indirect de schuld
van deze aanrijdingen. Deze wagen kwam
0m ongeveer drie ur uit de richting Am
sterdam. bestuurd door M. met drie passa
giers. Een paar honderd meter voor de op
rit van de Merwedebrug moest de chauf
feur stoppen, omdat de benzinetank leeg
was. M. ging op weg om benzine te halen,
doch toen de tank was gevuld, wilde de
wagen nog niet vooruit. Aanvankelijk
gtond de taxi in de berm van den weg,
doch het bleek noodig te zijn de motor op
gang te brengen door te duwen. Door deze
manoeuvre kwam de taxi op den weg te
recht. De chauffeur had helaas zijn lich
ten uitgedraaid. Op dat oogenblik naderde
een tweede taxi, afkomstig uit Muiden en
bestuurd door den eigenaar, den heer van
E. Deze verkeerde onder den invloed van
sterken drank. De rijsnelheid van deze taxi
bedroeg naar schatting 80 K.M. Met een
geweldigen slag vlogen de wagens tegen
elkaar. De tweede taxi werd uiteraard
zwaar beschadigd. De bestuurder kreeg het
stuur tegen de borst en moest per zieken-
atuo naar het Burgerziekenhuis worden
overgebracht. De inzittenden van de eerste
hepen geen verwondingen op. Een
v-tn i vWf* dusdanig onder den invloed
^an alcohol, dat hij van de heele botsing
niets gemerkt heeft.
Door den schok werd de auto geheel
n®F linkerzijde van den weg geduwd.
«♦«S1 naderde uit de richting Arn-
truck' afkomstig uit Franeker.
De bestuurder van deze truck zag de beide
taxi s aan den kant van den weg liggen en
stopte om te zien of hij hulp moest verlee-
nen. hij zette zijn wagen aan den rechter
bant van den straatweg.
twe*de vrachtwagen, welke in de
richting van Diemen reed, volgde kort na
de truc. De bestuurder W. uit Diemen. die
als een zeer voorzichtig rijder bekend
schijnt ook teveel op de verongelukte
autos gelet te hebben, althans hij reed
met een vaart van 40 K.M. op de truck
Am wagen werd zeer ernstig beschadigd.
nep een zware hoofdwonde en een her
senschudding op en werd eveneens naar
het Burgerziekenhuis in Amsterdam overge
bracht. De politie uit Diemen probeerde
(ten wagen van den weg te duwen. Dit luk-
n,e.t, omdat de rem-men vast stonden en
de wielen niet meer konden draaien.
Toen lagen dus op de plaats van het
eerste ongeval reeds vier beschadigde auto's.
Zoo was de situatie om half acht, toen
een melkauto uit Muiden naderde. De be
stuurder stopte teneinde zoo noodig assis
tentie te verleenen. Maar ook zijn wagen
zou de plaats des onheils niet zonder scha
de verlaten, want een ach teroprij dende
luxe-auto, waarvan de bestuurder evenmin
goed uitkeek, raakte de melkauto aan de
achterzijde. Hierbij deden zich geen per
soonlijke ongelukken voor.
Het gevolg van deze serie botsingen was
cius, dat op den druksten tijd van den dag.
wanneer vele autorijders de Merwedebrue
in beide richtingen passeeren, zes wagens
zwaar gehavend wachtten, totdat zij wer
den weggesleept.
Een kruiden verkoopende schoon
moeder om door de mazen van het
net te glippen.
DRIE GELDBOETEN VAN I 150.—
GEËSCHT.
Een 44-jarige Amsterdamsche scheikundi
ge, die zich behalve met de scheikunde ook
bezig pleegt te houden met astrologie, kos
mologie en het zoeken naar water met de
wichelroede, moest gisteren voor den kan
tonrechter Mr. G. F. Haase verschijnen, om
dat hy zich op het pad der geneeskunde had
begeven.
Verdachte had een listig systeem bedacht
om door de mazen van het net, dat de wet
spant, te glippen.
De patiënt, die raad en uitkomst van dezen
„wonderdoener" Verwachtte, moest zich aan
melden in een kruidenwinkeltje in de twee
de Boerhaavestraat, waar de schoonmoeder
van verd. den scepter zwaait. Daar kreeg de
lijdende mensch een volgnummer.
Dat toegangsbewijs tot den kosmoloog
kostte een gulden. Een paar huizen verder
had deae zijn zittingslokaal. Eerst moest de
patiënt opgeven, hoe hij heette, waar en wan
neer hij geboren was, liefst met het uur
waarop de patiënt het levenslicht had aan
schouwd. Dan keek de „dokter" de zieke
diep in de oogen om direct te weten, wat er
aan haperde. Hy schreef dan kruiden voor,
die in het winkeltje van de schoonmoeder
moesten worden gehaald.
„Ik stel niets vast", zeide verdachte, die
zich ter zitting hulde in een waas van ge-
hiemzinnigheid en pseudo-wetenschap „ik
bepaalde alleen de gevoelige plekken van
den mensch. Tegen den man, die aan duize
ligheid lijdt, heb ik alleen gezegd: „Ik zou
dat en dat middel gebruiken". Maar dat
vindt u in ieder homoeopathisch handboek
voor het huisgezin.
De man, die aan duizeligheid leed, beschreef
hoe hij er toe gekomen was om naar den
kruidendokter te gaan. Bij de behandeling
van den dokter had hij weinig baat gevon-
den, maar.ook de kwakzalver had geen ver
lichting kunnen brengen.
Voor de kruiden betaalde hij f 4.50. Een
paar weken later had hij opnieuw voor f 4.50
kruiden moeten koopen.
Verdachte ontkende, dat hij den gulden,
die zijn schoonmoeder voor het volgnummer
had gekregen, van haar ontving. „Dat geld
is om arme menschen gratis kruiden te ge-
gcn. Ik zou wel duizend getuigen a decharge
kunnen oproepen..." Zelf krijg ik er geen
cent van, ik leef van mijn studies en van de
wichelroede.
Spr. vorderde tegen verdachte drie geldboe
ten van f 150.subs, drie maal 50 dagen
hechtenis.
De kantonrechter Mr. Haase wees onmid
dellijk vonnis en veroordeelde verd. conform
den eisch tot drie maal f 150.boete, subs.
drie maal 50 dagen hechtenis.
Naar wij vernemen is thans bij de ree-
derij P. A. van Es en Co te Botterdam be
richt ontvangen, dat het Nederlandsche
stoomschip „Rernisse" verloren is.
Het schip, dat met een lading pyriet op
weg was naar Nederland en dat vermist
werd. is aan de Noorsche kust gezonken.
Bijzonderheden omtrent de omstandigheden,
waaronder bet schip is vergaan, zijn nog
niet bekend.
De achttien opvarenden van het schip
zijn gered en zijn thans op weg van Zweden
naar Nederland.
De „Bernisse' is een stoomschip van bru
to 951 en netto 478 ton. Het werd in 1913
gebouwd.
door: Roy Vickers
5.
Zij bleef staan, verbijsterd, met een vaag
gevoel van angst. Het moest natuurlijk een
van de dienstmeisjes zijn, maar waarom zou
den zij in het donker door het huis loopen
Zij wierp een blik naar de voordeur de
grendels zaten er nog op. Als zij op die ma
nier probeerde te ontvluchten, zou dat law aai
maken. Na een oogenblik denken, ging zij
terug naar de provisiekamer.
Er kwamen echter twee personen de trap
af. Te vlug om haar nog tijd te gunnen de
provisiekamer te bereiken. Torrance gmg
weer terug, door de openstaande deur van de
eetkamer en wachtte daar. Zij kreeg hoe lan
ger hoe meer het gevoel, dat er iets niet in
den haak was. Zij was er zeker van, dat een
Van de twee personen een vrouw was.
Inbrekers
Op haar teenen liep zij naar het raam.
Doordat dit uitgebouwd was, stond er een
ronde bank met kussens en hing er voor den
Uitbouw een zwaar gordijn, waarachter zp
zich kon verbergen. Zij ging op de bank
staan, zoo dicht mogelijk tegen den zijkant
van het raam, en het volgende oogenblik
hoorde zij een vrouw spreken, die in de deur
opening stond.
„Draai het licht niet aan, totdat ik de go
dijnen heb dichtgetrokken.
Een gebrom was het antwoord.
Toen sprak de vrouw weer.
„Ik heb je hier eigenlijk niet noodig.
draait toch maar om mij heen en ik wü aueen
zijn. Ga jij maar naar de salon die kamer
dSAr en let op of er iemand komt
denk er om, in het donker dan kun je
tegelijkertijd zien of er misschien iemand in
de buurt is. Ik ben binnen tien minuten
klaar."
Torrance hield haar adem in. Zij voelde da
de vrouw naar haar toekwam het tien
van de electrische zaklantaarn bescheen de
gordijnen enkele centimeters naast haar en-
De Duitsche gezant te Boekarest heeft
geprotesteerd tegen een artikel in het Roe
meensche blad „Universul betreffende du
verspreiding in verscheidene Roemeensche
steden van een krant, door Duitschland
uitgegeven, welke een imitatie is van een
Parijsch avondblad.
Het Roemeensche volk, aldus het artikel
in de „Universul", is niet zoo kinderlijk,
dat het zich door dergelijke buitenlandsehe
propaganda laat beinvloeden, en zijn gevoe
lens jegens Frankrijk, dat het geholpen
heeft, de nationale eenheid tot stand te
brengen, kunnen niet verzwakt worden.
Een delegatie katholieken verscheen Zon
dag in de sacristie van de Dom te Wilna,
waar juist de Hoogmis in de Poolsche taal
zou worden opgedragen. De delegatie eisch-
te, dat de dienst in het Littausch gehouden
zou worden. De koster sloot de delegatie op
in de sacristie. Later werd medegedeeld, dat
de dienst niet in het Littausch kon worden
gehouden, daar er geen Littausch spreken
de geestelijke aanwezig was. De menigte
begon toen Littausehe liederen te zingen
en sloot met het volkslied. In aansluiting
daarop werden door ongeveer 3000 Littau-
ers betoogingen gehouden voor het paleis
van den aartsbisschop. Zij eischten den
bisschop te spreken, doch deze vertoonde
zich niet. Onverrichterzake keerde de me
nigte naar de Dom terug, waar zij weer
Littausehe liederen begon te zingen.
Deze demonstratie, zoo vervolgt het
Duitsche Nieuwsbureau, 6taat in verband
met de kerkelijke spanning, die in het
halve jaar dat Wilna weer bij Littauen be
hoort. niets aan scherpte verloren heeft.
De min of meer openlijke tegenstand van
de nationale Poolsche geestelijkheid, met
aartsbisschop Jalszvkowski aan het hoofd,
slaat geen acht op de wensohen der Lit
tausch sprekende bevolking in dit gebied,
godsdienstoefeningen in de Littausehe taal
te houden. Van de 29 katholieke kerken
van Wilna ls slechts een kleine kerk be
stemd voor Littausehe godsdienstoefenin
gen.
TARZAN
DE BRITSCHE VERKENNINGSVLUCHTEN
BOVEN DUITSCHLAND.
In officieele kringen te Londen wordt
vernomen, dat Britsche vliegtuigen sedert
bet begin van den oorlog 800.000 mijl boven
Duitschland hebben gevlogen. De Britsche
verliezen zijn klein geweest en de waarde
van het verrichte werk weegt hier naar 't
oordeel van deskundigen wel tegen op.
Naar wij vernemen, ligt het in de bedoe
ling van de keuzecommissie van den K N.V.
B. om het Nederlandsch elftal, dat op zoo
succesvolle wijze den landenwedstrijd tegen
België met 4-2 won, in deiefde samenstel
ling tegen Luxemburg, welke'op Zondag
12 Mei te Luxemburg plaats vindt, te la
ten spelen.
Een voorbehoud moet worden gemaakt
ten aanzien van doelverdediger Van Male,
die Zondag een spierverrèkking in de knie
holte opliep en wiens lichamelijke conditie
nader onder het oog zal worden gozen. Ook
de reserves, die voor den wedstrijd tegen
België waren aangewezen, zullen de reis
naar Luxemburg maken. Het spreekt wel
vanzelf, dat een en ander slechts mogelijk
is, indien de internationale situatie de reis
toelaat en de spelers verlof kunnen krijgen.
De keuzecommissie gaat uit van de ge
dachte, dat nu de tijd weer is gekomen om
een sterk elftal op te bouwen. Met deze
spelers dient in gezamenlijk verband te
worden geoefend en er zal dan ook naar
gestreefd worden om vóór 12 Mei nog een
oefenwedstrijd te doen houden. Het staat
vast, dat in het Zwaluwenelftal, hetwelk
8 Mei a.s. te Luik tegen de Boode Duivels
speelt, geen spelers, die Zondag in de Ne
derlandsche ploeg uitkwamen, zullen wor
den opgenomen.
WOENSDAG 24 APRIL 1940.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
NCR V-uit zending. 6.307.00 Onderwijsfonds
voor de Scheepvaart.
8.00 Berichten ANP.
8.05 Schriftlezing, meditatie.
8.20 Gramofoonmuziek. (9.309^5 C-lnk wen-
schen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
85.
Een voor een waren de vechters van Tarzan
neergeveld door de overweldigende meerder
heid van Ahtea's soldaten. Alleen Tarzan en
O'Rourke hielden stand. Nu riep Ahtea: „Tar
zan! O'Rourke! Geef je over, of Janette Bur-
ton zal sterven!" Mungo met opgeheven
zwaard boven het hoofd van het gevangen
meisje, klaar om zyn koningin zonder aarze
len te gehoorzamen. Toen klonk uit de gang
de stem van Dr. Wong met een vreemden
klank van woede. „Geef je over, Tarzan!
Ahtea zal doen, wat ze zegt." De koning van
de jungle gooide het wapen neer. Perry volgde
brommend zijn voorbeeld. Zwijgend vormden
de bewakers een kring rond de gevangenen die
nu weer in de macht waren van de wrede
Ahtea. Plotseling stiet Janette een kreet van
ontzetting uit, holde naar voren en liet zich
op de knieën valen. Daar op de grond lag
Majoor Burton. een Tohriaansche speer stak
in zjjn borst. „Oh, oom Jim! Oom Jim!" snikte
het meisje. Ze sloeg haar ogen op naar Tarzan
en Perry. „Zal zal hij sterven?" Burton zelf
antwoordde met zachte stem: „Ik ik sterf,
Janette.
11.15 Ensemble v. d. Horst.
12.00 Berichten.
12.15 «Gramofoonmuziek.
12.30 Berichten ANP.
12.35 Gramofoonmuziek.
1.00 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.15 Zang met pianobegeleiding en gramofoon
muziek.
3.00 Christ. lectuur.
3.30 Pianokwartet „Die Hahge" en gramofoon
muziek.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de jeugd.
5.455.55 Gramofoonmuziek.
6.00 Land- en tuibouwcauserie.
6.30 Taalles en technisch onderricht.
7.00 Berichten.
7.15 Kamermandoline-ensemble Hilversum en
gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, internationaal overzicht,
herhaling SOS-berichten.
8.20 Utrechtsch Sted. Orkest en solist (9.15
9.45 Causerie over Antwerpen).
10.25 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.55 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
Hilversum H. 801.5 m.
VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. VPRO.
6.30—7.00 RVU. 7.80—8.00 VPRO.
8.00 Berichtent ANP, gramofoonmuziek.
9.30 Keukenpraatje.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor de vrouwen.
10.50 Voor arbeiders in de continubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 Orgelspel (opn.).
kei. Toen werden de gordijnen goed dichtge
trokken en was Torrance totaal verborgen,
alsof zij in een tent stond. Zij herinnerde zich
plotseling, dat zij zich vroeger hier verstopt
had toen zij tien jaar oud was. En Gerald
had haar bij haar haren er uit gesleept en
het had geweldgi pijn gedaan.
Even later werd er licht aangestoken
niet het middenlicht, doch een leeslamp bij
den haard. Torrance ging voetje voor voetje
op den tast langs de bank, totdat zij door de
spleet van de gordijnen kon kijken.
De vrouw stond voor den haard, midden in
het licht van de lamp. Alsof zij wist dat Tor
rance haar gezicht wilde zien, dramde zij
zich een kwartslag om en viel het volle licht
op haar gezicht.
Zij was niet mooi, zelfs niet aantrek
kelijk. Maar zij had het popperigste, het
meest innemende gezicht, dat Torrance ooit
eerder gezien had. Haar grijze oogen hadden
een verbaasden, onschuldigen blik als van
een heel klein kind. Haar donker hoofdje op
den blanken hals, had het schuwe van een
vogel. De lange wimpers gaven haar iets on
werkelijks, hun schaduw accentueerde de
zachtheid van haar wangen en dan gaven
haar roode lippen nog iets vertrouwds en
toch iets heimelijks. En dit lieftallig wezentje
telde -ts van haar linkerhand in haar rech
ter Torrance kon niet zien, wat het as
en mompelde er bij als een heel klein meisje:
„Een, twee, drie, vier... acht."
Wat het ook was, zij wist wat zij er mee
moest doen. Uit een chique handtasch nam
zij een of ander stuk gereedschap. Toen boog
zij zich over den open haard. De ombouw
van den haard bestond uit steenen. De kleine
hand lichtte er een steen uit. die van tevoren
los gemaakt moest zijn. Zij legde, wat zij ge
teld hid in de holte en de steen werd op zjjn
plaats teruggebracht. Deze moest ook al van
tevoren onderhanden genomen zijn, want hij
paste precies.
Z(j haalde nog meer uit haar tasch. daarna
kwam er een schrapend geluid en toen be
greep Torrance wat er gedaan werd. De steen
werd opnieuw met cement in den ombouw
van den haard gebracht.
De vrouw richtte zich op en bekeek haar
werk. Hoewel het licht niet al te scherp was,
kon Torrance vanaf haar plaats zelfs zien
dat het cement, of wat voor mengsel zij er
ook voor gebruikt had, er nieuw uitzag. De
vrouw bukte en raapte wat asch van den
haard deed dit op de nieuwe specie. Zij
nam de leeslamp en richtte er het voile licht
op, deed er nog wat asch bij en scheen toen
tevreden.
Als een veertje zoo licht ging zij terug
laar de hal en floot zachtjes.
..Klaar! Als er niemand in de buurt is, kun-
ïen we er vandoor... Denk er om, dat je
angzaam loopt als wa» buiten komen.'
Torrance hoorde hen de grendels van de
voordeur schuiven, zonder dat ze eenige
moeite deden het geluid te dempen. Toen
werd het licht in de hal uitgedraaid de
voordeur sloeg dicht. Torrance kwam uit
haar schuilplaats, stijf en verbijsterd.
„Ik wist niet, dat Oom Julius iets bezat,
dat de moeite waard was om te stelen! 'Trou
wens waren het inbrekers? Wat ik er van
begrijp, namen ze neits uit het huis mee, zij
verborgen er juist iets in!"
Zij veronderstelde, dat zij practisch moest
optreden, het huis doorzoeken om te kij
ken of er gestolen was de politie halen. Zij
was dat aan oom Julius verplicht.
Maar in dat geval zou zij haar eigen tegen
woordigheid moeten verklaren, haar eigen
slinksche manier van binnenkomen door het
raam van de provisiekamer.
En dat kon ze niet verantwoorden.
„Het geeft toch niet veel of ik hier rond
kijk. Wat die menschen ook deden, ze hadden
er in elk geval geen recht toe." Z(j liep naar
de telefoon in de hal en belde de politie op.
„Ik heb een vermoeden," zeide zij, „dat er
op Huize Hillfoot, Landkey Road, is ingebro
ken. Wilt u zoo goed zijn even te komen
kijken?"
„Wij komen dadelijk. Met wie spreek ik?"
„Dank u!" zei Torrance en hing de tele
foon aan den haak.
Zij verliet het huis door de voordeur en
bedacht, dat het station Landkey niet veel
verder was dan dat van Callington. Zij kon
even goed van Landkey naar Londen terug-
keeren.
Zij was nauwelijks het huis uit, toen zij een
auto voor hoorde rijden en dacht nog, dat de
politie er vlug bij was.
Maar het was de politie niet, het was het
personeel, dat van zijn vacantie terugkeerde.
De politie kwam pas tien minuten later. Er
werd een heeleboel gepraat, voordat de politie
zich toegang tot het huis verschafte en het
lichaam vond van Julius Saranack, die op de
eerste verdieping gewurgd was geworden.
HOOFDSTUK VH.
Driehoek.
Tegen elf uur was Torrance terug op haar
flat en verbrandde in het haardje van haar
eigen zitkamer haar brief aan Gerald. Gedu
rende den geheelen voorafgaanden nacht had
zij zich voorgesteld, hoe zjj dit zou doen en
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
I.00—1.45 VARA-orkest.
2.00 Handwerkles.
2.30 Gramofoonmuziek.
3.00 NVV-uitzending voor de vrou
3.15 Voor de kinderen.
5.306.00 Zang en orgel.
6.05 De Ramblers.
6.30 Causerie „Wat is Materie?"
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Koorzang.
7.30 Bijbelvertellingen.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP,VARA-Varia.
8.15 Gramofoonmuziek.
9.00 Radiotooneel.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.40 VARA-orkest.
10.10 Rosian-orkest.
10.40 Medische vraagbaak.
II.00 Berichten ANP.
11.1012.00 Gramofoonmuziek.
zich ingedacht dat het verbranden van elk
woord en eiken zin een foltering voor haar
zou zijn. Maar zoo was het niet. Zonder eenige
emotie kon zij den brief zien verbranden
Zij kon zelfs, met slechts een gevoel van in
tense eenzaamheid, voor haar bureautje gaan
zitten en een nieuwen schrijven.
„Beste Gerald. Oom Julius vertelde mij
gisteren dat je getrouwd was. Hij zei mij niet
veel meer, dan dat zij een Engelsche was, die
je in Spanje ontmoet had. Je weet toch dat ik
jullie, voor alles, heel veel geluk en voorspoed
wensch.
Er bestaat een kans dat ik, als huwelijks
cadeau, een baan voor je weet. Ongetwijfeld
zul je er nu geen bezwaar tegen hebben, haar
door mijn hulp te krijgen. Als je er op in wilt
gaan het is nog al iets buitengewoons
moet je me even opbellen. Dan zul je namelijk
dadelijk met den baas moeten komen kennis
maken. Mijn hartelijke groeten aan jullie
beiden, Torrance.
P.S. Heb je haar van mij verteld?"
Zij la9 het nog eens een paar keer over,
doch besloot het post scriptum er af te knip
pen. Toen adresseerde zij den brief: per adres
den heer Julius Saranack, en bracht hem zelf
naar de post. Haar brief zou vermoedelijk met
de eerste post in Callingham bezorgd worden
waarschijnlijk voordat Gerald er zelf aan
kwam.
Toen zij eenmaal in bed lag, was zij uitge
put. Zij had al haar krachten verbruikt, maar
het avontuur op Hillfoot had haar op de been
gehouden. Haar eenige wensch was te slapen.
Maar den volgenden ochtend waren haar
gedachten, terwijl zij zich aankleedde, weer
druk bezig. Dank zij den heer Massiter en
doordat rij den brief zoo vlug teruggehaald
had, was zij de vernedering ontloopen. Maar
het eenzame gevoel bleef.
Zij bedacht zich, dat zij den heelen dag op
haar kamers zou moeten blijven om Gerald's
telefoontje af te wachten. En naar alle waar
schijnlijkheid zou hij haar ook zeggen, dat hij
zijn vrouw kwam voorstellen. Zij ging zichzelf
eens in den spiegel bekijken.
Alle menschen! Iedereen zal denken dat ik
riek ben! Ik zal mij moeten opmaken." Voor
het ontbijt maakte zij zich nooit erg op, maar
ditmaal kon het niet anders. Zij was 'er net
mee klaar, toen haar dienstmeisje op haar
deur klopte.
„Juffrouw Esdale, hier is meneer Saranack
om u te spreken."
„Ik kom."
Wordt vervolgd.
