BELGIË WACHTEN
MAGERE DAGEN
Talenkennis als militaire kracht
Eeo goede vangst
Ons menu veranderen
Ernstig geval
DIERENMISHANDELING
Eén vleeschlooze
dag per week
De kranten slechts
vier pagina s
1300 Duitsche vliegtuigen
in Noorwegen
Slecht beloonde
gastvrijheid
Duitsch organisatievermogen
veroorzaakte Noorwegen s val
-4
LUXEMBURG ALS LEK
IN DE VERDEDIGINSLINIE.
Brussel, 25 April 1940.
Hoewel uit de Brusselsche musea zoowat
alle belangrijke kunstwerken zijn verdwe
nen en opgeborgen op veilige plaatsen, is het
er nog nooit zoo druk geweest als tegen
woordig. Hoe dat komt? Wel, omdat men
*ich is gaan toeleggen op wat men hier
noemt: het kunstwerk van de week. Iedere
week wordt uit de schuilplaats een kunst
werk te voorschijn gehaald, tentoongesteld,
in een voordracht besproken door een des
kundige en daarna weder netjes opgeborgen.
De pers wijdt er aandacht aan, geeft een af
beelding en ooit tevoren stonden de oude
meesters in zulk een luister als thans!
Verder hebben we hier ontelbare liefdadig
heidsconcerten. Er komt bijna geen einde
aan; en het moet gezegd: ze zijn soms heel
goed. Van 29 April af wacht ons nog een no
vum: middagconcerten in de Rbenszaal van
het Museum voor Oude Kunst, voor den ge
ringen prijs van twee francs, zegge 13 cents!
Ze worden gegeven ten bate van het Steun
fonds der Artisten-Muzikanten en men zal
er kunnen genieten van orkest, piano, zang,
kamermuziek, oude en nieuwe muziek. Voor
de opening zal het kamerorkest van de mu
ziekkapel van Koningin Elisabeth optreden.
En de Brusselaar heeft ten bate van de
weldadigheid de ,Great Zwanze Exhibition
1940" georganiseerd. De „zwanze" is voor
den Brusselaar, wat voor ons de droge hu
mor is. Zoo zien we, dat ook in de somber
ste tijden de humor van een volk hart en
geest levendig houdt.
Eén vleeschlooze dag per week
Ingevoerd.
Dat is maar goed ook, want geleidelijk ko
men we, ongemerkt, in de magere dagen te
recht. Onze veestapel is sterker geslonken,
dan men dacht. Denemarken is als leveran
cier van vleesch gesloten en nu blijft alleen
nog Nederland over, dat ons twee maal in
de maand herkauwers mag sturen. We moe
ten dus zuinig zijn. Ja, we kennen al een
vleeschloozen dag per week, den Maandag...
En op nog tal van andere dingen moeten we
zuinig zijn. We gaan hier nu ook aan het
inzamelen slaan: het ministerie van Natio
nale Defensie zal eerstdaags een actie ont
ketenen voor het inzamelen van oud papier,
oud metaal en oude kleedingstukken.
De Koningin der Aarde, Hare Ma
jesteit de Pers, zal eerlang ook het
hare moeten bijdragen: den directeu
ren van dagbladen is aangezegd dat
binnenkort op niet meer dan vier pa
gina's zal mogen worden gedrukt.
De uitbreiding van den oorlog tot
Scandinavië heeft den toevoer van
papierpulp stop gezet, zoodat
schaarschte aan papier dreigt.
Naar verluidt hebben de Duitschers ech
ter dezer dagen een aantal schepen, die
zich te Warnemünde bevonden, vrij gegeven.
Deze schepen waren geladen met papier en
houtpulp, zoodat verwacht wordt dat de
papiermisère nog een tijdje zal uitblijven.
Onze steenkoolpositie, belangrijke factor in
het Belgische economische leven, is even
eens allesbehalve rooskleurig. De huidige
voorraad, welke aan de mijnen beschikbaar
is, vertegenwoordigt niet meer dan de nor
male reserve. Maar een verbetering is in
uitzicht gesteld, omdat men verwacht da*
6poedig weder Duitsrhe kolen zullen wor
den ingevoerd, zelfs tot een hoeveelheid
van 60 percent van den invoer in vredestijd
In Februari heeft Duitsrhland 40.000 tor
geleverd, in Maart 90.000 fon en voor April
zal het belangrijk meer zijn.
Eerder dan ons land komt
het zooveel armere België aan
de magere dagen toe.
De moeilijkheden van onze
Zuiderburen zijn echter voor
een goed deel ook de onze en
de rantsoeneeringen waar
van onze Brusselsche corres
pondent gewaagt doemen drei
gend op, ook voor ons volk.
Het wordt met den dag dui
delijker, dat de worsteling
waarvan wij thans getuige
zijn, in haar gevolgen voor de
neutralen veel ingrijpender
zal worden dan die van 1914-
1918.
De buikriem zal stevig meo
ten worden aangehaald!
Wees welkom, vreemdeling
maar gedraag n zooals het be-
behoortl
Intusschen gaan we door met het inter
neeren van vreemdelingen. De kampen te
Merxplas en te Marchin in Henegouwen zijn
stampvol; te St. Andries bij Brugge zijn 'n
paar duizend vrouwen geinterneerd en bin
nenkort krijgen we nog kampen in andere
plaatsen des lands.
Aan de Universiteit te Brussel, waar vele
vreemdelingen studeeren, heeft men een
ernstig waarschuwend woord gericht tot de
studenten, lien aanmanend tot kalmte en
hun den raad gevend, zich te onthouden
van elke anti-neutrale manifestatie, op
straffe van de Belgische gastvrijheid te ver
beuren. Dit was noodig, want die vreemde
element zijn zeer rumoerig en heetgebakerd,
demonstreeren om den haverklap en bren
gen het land en zijn rust in gevaar. Hoe
langer hoe meer is de neutraliteitspolitiek
schering en inslag bij alle manifestaties. De
Vlamingen zijn er trotsch op, door hun ac
tie den ommezwaai van Koning Leopold in
1936 te hebben bewerkt. Vele Walen waren
er toen tegen, doch bekennen nu ronduit,
dat de Vlamingen het bij het rechte eind
hadden.
Versperringen In Lnxembnra
vormen nog geen verdedigings
gordel.
In het groothertogdom Luxemburg worden
sedert eenigen tijd versperringen aange
bracht op de straten, die naar Duitschland
leiden. (Bij ons bestaan er versperingen
aan Alle grenzen). Daar deze versperringen
niet als een verdedigingsgordel kunnen
worden beschouwd en als zoodanig kunnen
dienst doen, blijken de groothertogdommers.
vooral de grensbewoners, er niet goed over
te spreken te zijn. De eerste de beste, aldus
redeneert de Luxemburger, weet dat de
aangebrachte versperringen geen voldoen
de militaire waarde bezitten om een ge-
beurlijken inval te beletten. Daarentegen
verhoogen zij de kans, dat het grondgebied
van het Goothertogdom gebeurlijk een ope
ratieterrein zou worden, het Groothertogdom
geen leger bezit en naar geen verdedigings
gordel kan verwij-zen, zooals dit in België
het geval is. Met dat al is het zeker, dat
men met het thans toegepaste middel nooit
een vijandelijke macht zal kunnen tegen
houden!
Men neemt evenwel algemeen aan, dat de
Belgische legerleiding voldoende maatrege
len heeft genomen voor de grenslijn tus-
schen België en Luxemburg.
In de haven van Drontheim. Dnitsche artil
lerie-af deelingen zijn met haar geschat in
de Noorsche stad aangekomen, waar het
transport aan de kade wordt ontscheept, om
op de vereischte pnnten in stelling te wor
den gebracht.
EEN BRUTAAL HEERSCHAP
INGEREKEND.
Woensdag 3 April werd des avonds inge
broken in de fabriek van electrotechnische
apparaten der N.V. Thabur aan de Wal
dorpstraat te Den Haag. Men had zich den
toegang blijkbaar verschaft over een schut
ting aan de zijde'S an de Leeghwaterstraat
en vervolgens door een onafgesloten raam
pje van een loods. Gestolen waren vier
stofzuigers, terwijl eenige andere stofzui
gertoestellen en een geldkistje waren
klaargezet., doch achtergelaten, vermoede
lijk omdat de inbrekers in hun duisteren
arbeid waren gestoord.
Op 6 April werd aan deze fabriek een
werkman ontslagen, die sinds het begin van
de maand zonder bericht was weggebleven.
De politie bij wie aangifte van het voorge
vallene was gedaan bracht dit wegblijven in
verhand met de inbraak en ging over tot ver
spreiding van het signalement van den ont
slagen werkman den 25-jarigen behanger
Ph. D„
Ph. D. meldde zich op 15 April bij de po
litie te Rotterdam omdat hij geen onderdak
en geen geld had. Toen bleek dat hij als ge
signaleerd te boek stond werd hij gearres
teerd en op transport naar Den Haag ge
steld. Na langdurig verhoor door de H
sche politie bekende hij aan de inbraak
schuldig te zijn. Hij vertelde tevens, dat hij
twee medeplichtigen had, hoewel toegevend
dat het „initiatief" van hem was uitgegaan.
Zijn assistenten waren de 23-jarige matras
senmaker H. de J. en de 22-jarige bedde-
maker S. B.
Met hun drieën waren zij per bakfiets
Woensdagavond 3 April naar de fabriek
aan de Waldorpstraat gereden, waarna de J.
buiten de „wacht" had gehouden, terwijl de
beide anderen naar binnen waren gegaan
om hun keuze uit den fabrieksvoorraad te
doen. Inderdaad waren zij er in geslaagd,
vier stofzuigers op hun bakfiets te laden
en eenige andere apparaten met het geld
kistje voor medeneming gereed te zetten,
toen zij op de een of andere wijze werden
gestoord.
Het drietal was toen met de vier stofzui
gers op de bakfiets weggereden. Den vol
genden dag wisten zij het gestolene te ver-
koopen, nadat zij de voorwerpen 's nachts
in een bergplaats, nog wel in de „oog-in-
't-zeil"-straat, hadden opgeborgen.
Ook de medeplichtigen zijn achter slot -en
grendel gezet Zij waren juist van plan
naar België uit te wijken.
Maar
Het Zuivelbureau te 's-Gravenhage heeft
een circulaire uitgezonden waarover wij in
de pers tot dusver weinig hebben gelezen,
en toch gaat het hier om een probleem,
dat ons allen ten nauwste raakt, n.1. onze
voedselvoorziening. Genoemd bureau wijst
er terecht op, dat dé oorlogsomstandighe
den wel eens zoodanig zmiden kunnen wor
den, dat wij geheel moeien worden gevoed
door het kleine stukje grond, waarop wij
leven. Onze voedselvoorziening, zooals die
nu is, hangt in groote mate af van den
invoer van veevoeder en kunstmest, en van
den invoer van broodgraan. Raakt die in
voer in de klem en wie kan zeggen of
dit niet het geval zal worden dan zul
len wij nolens volens ons menu moeten
veranderen en ons moeten voeden met wat
onze vaderlandsclie bodem dan nog kan blij
ven opleveren. Daarom adviseert het Zui
velbureau ons nu reeds te weamen aan het
gebruik in allerlei vorm van melk, aard
appels, groente en fruit, welk regime, zoo
als de brochure tot troost vermeldt, overi
gens ook in vredestijd aanbevelenswaardig
is en onze gezondheid slechts ten goede
kan komen.
Dezen officieelen raad aanvaarden wij,
zegt de H.P., gaarne en menigeen zou hem
wel in practijk willen brengen, ware het
niet, dat in dit land van groenten en fruit
de prijzen dezer artikelen een groot deel
van het jaar voor lieden met bescheiden
beurzen vrijwel prohibilitief zijn. Dit ver
schijnsel is nog des te ergerlijker, wanneer
men bedenkt, dat onze tuinbouw in een al
lerdroevigste positie verkeert en voor een
aanzienlijk deel zijner productie geen ande
ren uitweg ziet dan de mestvaalt. Aan den
eenen kant dus de wanhopige producent,
die slechts een deel zijner productie kwijt
kan tegen lagen prijs, aan den anderen
kant de door officieele instanties en door
800 zware bommenwerpers
De bijzondere correspondent in Noorwegen
van de „Popoio di Roma" meldt, dat de
luchtmacht welke ter beschikking staat
van het Duitsche opperbevel in Noorwegen
bestaat uit 1300 vliegtuigen, waarvan 800
zware bommenwerpers, 200 lichte bommen
werpers en 300 jachtvliegtuigen.
Wij publiceeren hierbij een brief
uit Berlijn, welke een. zij 't slechts
zeer oppervlakkigeblik doet slaan
in de oroanisatiekeuken der Duit
sche oorlogsleiding, doch om de dé
tailgegevens welke zij bevat over
het Noorsche avontuur zeer merk
waardig is.
Onmiddellijk na het uitbreken van den
strijd in Noorwegen werd hier aan den
woordvoerder van de weermacht de vraag
gesteld, hoe Duitschland, dat naar het
heette als tegenzet tegen het Engelsche
voornemen om mijnen te leggen in de Noor
sche territoriale wateren, tot de bezetting
van Denemarken en Noorwegen besloot,
zijn actie zoo bliksemsnel ten uitvoer kon
leggen. Een dergelijke coup toch vereischt
een langen tijd van voorbereiding: en dit
zou het vermoeden kunnen wekken, dat
de Duitschers reeds lang met het plan rond
liepen, Scandinavië onder hun „bescher
ming" te nemen en het optreden der Brit-
sche mijnenleggcrs slechts een voorwendsel
was, dat de uitvoering van dit plan moest
rechtvaardigen. Het laconieke antwoord op
deze vraag luidde: „Onze organisatie is zoo
uitstekend, dat wij op elk gewenscht oogen-
blik en in bijna elk gebied van Europa
hetzelfde zouden ondernemen". Hoewel men
nu een dergelijke uitspraak met een korrel
tje zout dient te nemen, lijdt het toch geen
twijfel of de Duitsche Generale Staf is op
elk gebied op alle mogelijkheden voorbe
reid. Voor elk land, waarop de oorlogs
brand zou kunnen overslaan, heeft deze
st f öperatieptannen uitgewerkt. Dat men
Jaarbij een uiterst nauwkeurige wijze te
werk is gegaan en zelfs de kleinste kleinig
heid niet over het hoofd heeft gezien, be-
wiist de actie in Scandinavië. Eiken dag
weer verneemt men nieuwe feiten, die adn-
toonen dat de Duitsche organisatoren waar
schip lijk in de geheele wereld huns gelijke
niet hebben.
GASTVRIJHEID, DIE
SLECHT BELOOND WERD.
Zoo vertelde ons een Noor, die zoo juist
met een Duitsch legervliegtuig uit Oslo
naar Berlijn was aangekpmen hij behoort
tot de lieden, die in de Duitsche hoofdstad
een wit voetje hebben riog een verbluf
fend staaltje van de nauwe samenwerking
tusschen de Duitschers en hun Noorsche
handlangers. Toen de Duitsche oorlogs- en
transportschepen de Oslofjord binnenstoom-
den, lagen daar bijna geen mijnen meer,
die den toegang hadden kunnen versper
ren. Het grootste deel was enkele dagen te
voren ingehaald, zoogenaamd om te worden
gecontroleerd! Een ander feit, hetwelk sterk
de aandacht heeft getrokken is, dat velen
der in Noorwegen opereerende officieren
en manschappen de Noorsche taal blijken
machtig te zijn. Oorspronkelijk meende men
daaruit de gevolgtrekking te moeten ma
ken. dat de Duitsche legerleiding de voor
Noorwegen bestemde bezettingstroepen
spoedcursussen in het Noorschhad laten
volgen. Ten deele zal dit ook wel het geval
zijn geweest; maar velen der Duitsche mi
litairen in Noorwegen schijnen toch op an
dere wijze aan hun kennis van de Noorsche
taal te komen. In 1919, toen de nood in
Duitschland op het hoogst was, erbarmden
zich vele neutrale landen over ondervoede
Duitsche kinderen. Ook Noorwegen nam
eenige duizenden Duitsche jongens en meis
jes op. In het gezin hunner pleegouders
leerden zij Noorsch en later, toen zij in
Duitschland waren teruggekeerd, bleven zij
in deze taal met hun Noorsche vrienden in
biefwisselig. Aan het hoofd van de Noor
sche organisatie, die de Duitsche kinderen
in Noorsche gezinnen onderbracht, stond
een generaal, die zelf drie pleegkinderen
aannam. De zoon van dezen N'oorsclien ge-
De tweede zeeslag voor Narvik. Een telegra*
fisch overgebrachte foto van het terrein van
den strijd in de Narvik Fjord.
eigen voorkeur tot het eten van spinazie,
bloemkool enz. enz. aangespoorde consu
ment, die echter deze heerlijkheden niet
kan koopen, omdat ze te duur zijn. WSj heb
ben gelezen, dat er nu eindelijke een com
missie is ingesteld, die zal onderzoeken,
waarom de marge tusschen productiekosten
en detailprijs zoo buitensporig groot is.
Moge zij spoedig met haar onthullingen ko-
men en moge minister Steenberghei, die
voor nog een klein beetje meer ordening
waarlijk zijn hand niet zal omdraaien, dan
onverwijld de maatregelen treffen waar
door de consument in staat zal zijn den
raad van 'sministers eigen Zuivelbureau
ook inderdaad op te volgen.
Een maand gevangenisstraf ge-
ei scht.
De rechtbank te Zutphen beeft gisteren!
behandeld een zaak wegens dierenmishan
deling tegen den expediteur van A. te Apel
doorn. Deze èxpediteur heeft een van zijn
voerlieden met een gewond paard laten
werken. De majoor van de rijksveldwacht
van der Werf heeft het paard, dat op de
schoft een wonde van 5 bij 9 c.M. had en
kennelijk pijn leed, laten uitspannen.
De eigenaar vertelde, dat in het tuig kus
sens waren aangebracht om de wonde vrij
te laten. Dit was gebeurd op advies van
een veearts, die bij de behandeling van de
zaak als getuige-deskundige deze verklai-
ring bevestigde.
De majoor van de rijksveldwacht bleef er
bij, dat het paard ernstig door pijn werd
gekneld en de dekens op, in plaats van
langs de wonde waren gelegd.
In zijn requisitoir laakte de officier van
justitie de houding van verdachte, die het
gewonde paard onder dergelijke omstandig-
heden had laten werken.
Hij eischte wegens dierenmishandeling
een maand gevangenisstraf.
neraal woont sinds een jaar te Berlijn en
correspodeerde van daar uit verder met
zijn pleegbroeders. Zoo juist bleek hem nu,
dat de drie jongemannen, die allen uitste
kend de Noorsche taal beheerschen inge-
l']fd waren bij de Duitsche strijdkrachten,
die deelnamen aan de bezetting van Noor
wegen
HOE DUITSCHLAND KENNIS VAN
VREEMDE TALEN BEVORDERT
BIJ DE JEUGD.
Overigens is het aan den Duitschen Ge-
neralen Staf zeer gemakkelijk gemaakt, een
overzicht te krijgen over dat deel van de
bevolking, dat vreemde talen beheerscht.
In Duitschland is ieder burger verplicht,
zich van een z.g. „Kennkarte" te voorzien.
Op de voor deze kaart in te dienen vragen
lijst komt de volgende vraag voor: „Welke
talen spreekt u Hierbij dient te worden
opgemerkt, dat de leerling op de middel-
t t- sc'10'en naar keuze slechts of Engelsch
of r ransch kan leeren. Hij is daarentegen
\erpncht, de taal te leeren van het land,
waaraan het district grenst, waarin hij
woont. Zoo leeren de kinderen in de nabij-
neid van de Hongaarsche grens Honva .sch
in de nabijheid van de Roemeensche grens
0 °nsch enz. Sinds korten tijd wordt
in verschillende middelbare ol n ook
onderwijs gegeven in de Russische taal.
Zoo kweekt Duitschland een aantal jonge-
ueden aan, die ook de minder gangbare
talen van Europa beheerschen. Mocht
Duitschla d dezen oorlog dan ook k .nnen
winnen, dan zullen deze menschen zoowel
op economisch als op politiek gebied natuur-
!iik gemakkelijk emplooi vinden.
Ten slotte willen wij nog een staaltje van
organisatiekunst vermelden, waaruit blijkt,
dat de Duitsche militairen inderdaad geen
enkele détail over het hoofd zien. Het is
bekend, dat de Duitsche grenstroepen nauw
keurig op de hoogte worden gesteld van de
velerlei wetenswaardigheden betreffende
net land, dat aan het Duitsche district
"renst, waarin zij zijn gelegerd.. In het
bijzonder worden hun bijvoorbeeld de on-
lerscheidingsteekens der militaire en bur
gerlijke autoriteiten in deze 'en i 'ge
bracht. Men kan er dan ook van verzekerd
zijn, dat een Duitsch soldaat, die zijn stand
'laats heeft aan de Nederlandsehe grens,
'eter een N'cderlandsch kolonel zal wettn te
onderscheiden van een generaal-majoor,
daa menig Amsterdammer,
