MODE-REVUE
Trouwe Zwartje
DE AFWIJKING
BESCHEIDEN
MAAR
CHIC
Kort verhaal
1
GRIJS is-mode en rood is mode
en Schotsch is mode, ja maar
zwart blijft alle kleuren van
het zonnespectrum met vele lengten
slaan. De Parisienne, niet zoo fri
vool als men denkt, en veel practi-
scher dan men aanneemt, blijft
haar zwartje trouw. Heeft zij on
gelijk? Is zoo'n zwart japonnetje,
bescheiden maar chic, niet te dra
gen bij alle weer, in alle omstan
digheden? Maakt het niet slank?
Kan het niet tegen een stootje? Is
het niet op vele wijzen te verleven
digen? Verdraagt het niet elke
kleur? Neen, het mag dan zomer
zijn, de Parisienne weet wat zij
doet. Zij doet wat haar moeder en
haar grootmoeder vóór haar deden
zij steunt op de ervaring van ge
slachten.
Zwart en doodsche somberheid zijn al
lerminst synoniem. Als dat zoo was zou
Parijs al een heel sombere stad zijn en de
Parisiennes zouden den indruk maken al
len in den rouw te zijn. Nu, ieder weet
dat het tegendeel het geval is. Een stad,
die geen recht op dien titel heeft, zal nooit
den vleienden naam van „Ville Lumière",
van Lichtstad, verwerven, en de Parisienne
zou nooit „de bloem der Seine-boorden" ge
noemd zijn, als zij haar zwart niet. ver-
vroolijkte met kleurige ditjes en datjes, die
op het donkere fond beter uitkomen dan op
een lichteren achtergrond.
Maakt een ochtendwandeling over de
Boulevards of langs de Champs-Elysées en
geeft Uw oogen den kost. De werkzame Pa
risienne, die geen luxe-vrouwtje is, o, aller
minst! draagt een rechte simpele nauw-
om-de-heupen sluitende mantel. Dit vlugge
kwieke kleedingstuk is in volkomen harmo
nie met de opgewektheid en de besloten
heid, die haar op dit vroege morgenuur be
zielen. De mantel vertoont, bij alle een
voud, toch wel een origineel detail. Nu eens
zijn het de zakken, die door hun merk-
waardigen vorm de aandacht trekken, dan
weer zijn het de knoopen, die attentie vra
gen, of wel het is een kleurig sjaaltje, een
pochette, of een veeltintig fichu, dat een
verlevendigende noot aanslaat. En let op
de handschoenen. Die zijn kleurig genoeg
en in harmonie met de tint van blouse of
hoed, of zelfs in overeenstemming met die
der schoenen. Engelsch-roode, maiskleurige
of horizon-blauwe handschoenen beëindi
gen een lange zwarte mouw op waarlijk
charmante wijze. Zijn alle mantels van
donkere stof overigens? Allerminst! Niet
gering is het aantal gestreepte. Het fond
van den mantel is dan meestal mode-grijs
en de strepen zijn wit en zwart. Is zoo'n
mantel niet jong en sportief?
Het is middag geworden. De toiletten heb
ben gekleeder allure, maar zwart domineert
nog steeds. Maar hoeveel variatie bieden al
die zwarte toiletten en van hoeveel smaak
leggen zij een welsprekend en veelvoudig
getuigenis af! Ziet wel hoeveel bolero's er
gedragen worden? Geen wonder! Wat is ge
makkelijker te maken, wat gemakkelijker te
dragen dan een aardige bolero, die met een
kleurig stofje gevoerd is? En de voering is
goed zichtbaar, want de bolero's worden
open gedragen en de vroolijke binnenzijde
„verlicht" de geheele japon. Merkt vooral
op dat een restje van de voeringstof als tooi
van den hoed dienst doet. Handige vingers
hebben het om den bol geknoopt en zoo pas
sen bolero en hoed voortreffelijk bij elkaar.
Straks, als het volop zomer is, zullen wij nog
veel meer bolero's zien. Dan hebben ze geen
mouwen meer, ze zijn van linnen, helder-ge-
kleurd, of zelfs van wit piqué, maar ze zul
len nog altijd bij de kleine toque passen en
van de zwartste japon een volmaakt-zo-
mersch kleedje maken.
Hier is een dame, die niet precies slank
heeten kan. Zij heeft wijselijk van het
dragen van een bolero afgezien, en dit aardi
ge kleedingstuk vervangen door een kleine
pelerine van zeer soepele stof, waaraan
fronsjes de noodige wijdte geven en die met
een groote strik in een contrasteerende kleur
aan de halsuitsnijding vastgehecht is.
De gekleede namiddagmantels, die U ziet,
zijn alle nauwsluitend; vele zijn voorzien
van tressen en soutaches, die een aardig
dessin vormen vaak een letter van
Grieksche allure. Voor zwarte mantels
worden vooral blauwe tressen gebruikt,
maar ook witte soutaches, die elegante ara
besken teekenen, laten zich met goed resul
taat aanwenden.
Bij dergelijke zwarte mantels wordt bij
voorkeur een hoedje van sterk glanzend
hélder-kleurig stroo gedragen. Deze hoedje»,
die de meest onverwachte vormen aanne
men, worden vóór op het hoofd om niet
te zeggen: op het vborhoofd gedragen;
zij zijn meer versiering dan hoofddeksel,
want ze bedekken liet haar maar voor een
klein gedeelte.
En nu is het avond. Is de Parisienne
haar zwart ontrouw geworden? Allerminst!
Daar is een dame, die zich naar een partij-
Li n k s
CHIQUE MANTELJAPON
Mantelmodel, veel pllssé dat bij
de borstzakken begint en over de
gebeele voorkant van de japon
wordt voortgezet. De witte koord-
versiering staat vooraan op de ma-
rineblawe stof.
Rechts:
REIS-ENSEMBLE
Practisch en voor vele gelegenhe
den bruikbaar. De mantel is met
leer versierd, heeft groote zakken
buitenop en breede schouders met
raglanmouwen, waar als het moet
best een extra jasje onder schuil
kan gaan. De rok is precies van de
juiste lengte en wijdte, kortom het
is een uiterst handig kleedingsstuk
waarvan men jarenlang plezier kan
hebben.
tje spoedt. Misschien is ze ook op weg naar
de bioscoop of naar een vriendin, die haar
op de thee genoodigd heeft Nog steeds
draagt ze zwart, maar nu ook een aardige
paletot van bedrukt crêpe, practisch en flat-
tcerend kleedingstuk, dat haar een „bloe-
miger" karakter geeft dan ooit. En ziet U
die jonge vrouwen, die geen paletot dragen
het is nogal warm vanavond en in
japon uitgegaan zijn? Zij hebben de zak
ken, die in geen enkel geval ontbreken, met
een kleurig zakdoekje getooid, of wel een
garnituur aan hun corsage gehecht, waar
van de amusante symboliek een oogenblik
de aandacht trekt. Zijn ze niet in de mode
de kleurige geborduurde lapje», die een
hart en een hutje op de zwakte vlakte van
een blouse teekenen of zelfs twee harten
die onder een roode paraplu schuilen, be
schcrmd tegen den regen en laat ons
hopen tegen de wederwaardigheden van
het grillige leven?
Haar trouwe zwartje bewijst de Parisien
ne dag in dag uit onwaardeerbare diensten
En zij stelt ze op even grooten prijs als
Robinson het de diensten van dat andere
trouw zwartje, Vrijdag, deed.
GERTRUDE.
door
J. LI MAX.
De vermaarde oogarts Loppenga betrad
klokslag half twee zijn wachtkamer. On
willekeurig schrok hij bijna terug. Hij
stond weer voor een goed dozijn menschen.
Dat was elke dag zoo. Hoe kwam hij er
door heen En wat zich tusschen dit uur
en half vier nog aanmelddeEnfin, 't was
nu eenmaal niet anders.
Een dame stond op. O. die was dus zeker
de eerste. Hij nam haar met zich mee.
De anderen wachtten gedwee, lezend,
suffend, kijkend. Het duurde nogal een
ooos voor de tweede aan de beurt kwam.
Geduld overwint echter alles. En voor hij
't goed wist, kon nummerdire naar bin
nen.
„Gaat u zitten", zei Loppenga.
No. 3 gaat zitten.
„Waarvoor komt u?" vroeg Loppenga
„Last met lezen", antwoordde no. 3 die
niet erg woordenrijk bleek te zijn en hij
wees op zijn oogen.
„Nooit gebrild informeerde Loppenga
nog.
No. 3 stond op. Loppenga plaatste hem
op een behoorlijken afstand van de letter
kaart en verzocht hem te lezen, wat er
stond.
Vlug stak no. 3 van wal N G, R S I.
NBRTO, VLofpt, PTDPLB
0 T G O N R E J, PDaarop aarzelde
hij en zei„Verder wordt 't me wat
schemerig".
„Hm", zei de dokter, zocht een glas uit
en ordonneerde: „Houdt u de -hand voor uw
linkeroog, kijkt u met 't andere door dit
glas en leest u nog eens".
No. 3 deed wat hem trezegd werd en las
nu ook den zevenden regel en den laatsten
regel vlot„P 1 e z f t o, T e n d c z p g
„Nu voor 't ander oog", verzocht hij.
No. 3 deed t met hetzelfde resultaat.
„Zonderling, zonderlig". sprak de dokter
nadenkend. „Komt u eens hier".
Hij nam hem mee achter een stel gordij
nen sloot die. zoodat ze vrijwel in het don
ker zaten, liet daarop fel licht op de oogen
van N'. 3 schijnen, bestudeerde ze door een
soort kijker, verzocht hem. den blik even
naar rechts, naar links te wenden.
„Ik begrijp er niets van", sprak Loppen
ga nu „Uw oogen zijn normaal. U heeft
geen bepaalde afwijking. U moet alleen een
Ipesbril hebben, omdat uw eezichtsvermo
gen door de jaren eenigszins verzwakt is
„Maar waar zit 'm dat in
„Wat bedoelt u?" vroeg no. 3.
FILMSTERREN HEBBEN ZORGEN
HET LEVEN VAN EEN' FILMSTER
IS LANG NIET ZOO ZORGLOOS
EN ZONNIG ALS HET SOMS
WEL LIJKT. „HOE BLIJF IK
MOOI. SLANK, JONG EN ELAS
TISCH DIE VRAGEN KOSTEN'
ZEER VEEL HOOFDBREKENS.
NIET ALTIJD IS HET UITERLIJK
T BELANGRIJKST!
Het kan niet worden ontkend, dat de
Amerikaansche filmwereld gedurende de
laatste jaren, opvallender nog dan voor
dien, een bescheiden aantal talentrijke
kunstenaars bezit die de film op een ge
heel ander niveau hebben gebracht, dan
waarop zij zich vroeger bewoog. Deze men
schen, acteurs en actrices, hebben de film
tot een autonome kunstvorm verheven en
op een ander plan gebracht. Zij baseeren
hun succes niet op toevallige uiterlijke
schoonheid, het criterium dat jaren
lang in Hollywood van zoo bijzonder groo
te beteekenis was maar op speeltalent
Wij behoeven maar de namen te noemen
van sterren als Bette Davis, Paul Muni,
Elisabeth Bergner (en van de oudere gar
de: Charly Chaplin) om eraan te herinne
ren dat wezenlijke groote successen een
andere grond kunnen hebben dan een knap
mannelijk uiterlijk of een „lief snoetje".
Maar wij moeten één ding niet vergeten:
deze filmkunstenaars vormen een zeer be
scheiden minderheid en groot, oneindig
veel grooter is het aantal diergenen die
zich wel handhaven door hun innemend
voorkomen, hun .stralende glimlach" en
hun charmante gebaren.
MAAR DIKWIJLS OM 'T UITERLIJK
KWELLENDE ZORGEN.
Voor hen in het bijzonder geldt de con
clusie: een filmster heeft het niet gemak
kelijk. Immers behalve het eigenlijke werk,
de vaak urenlang durende repetities in 't
schijnwerperlicht der Jupiterlampen, in de
brandende zonneschijn aan een of ander
strand, of in de sneeuw, of de wind in de
bergen, kent de ster ook in de vrije uren
nog heel wat andere, soms niet weinig
kwellende zorgen, en één daarvan is de
oplossing van de vraag: Hoe blijf ik mooi,
slank, elastisch, jeugdig, sportief, titiaan-
rood of platina-blond, kortom: hoe blijf ik
de lieveling van het publiek?
Afgezien van de maatschappelijke ver
plichtingen die heel wat tijd en geld
vorderen, maar die nu eenmaal onaf-
scheidenlijk aan het beroep verbonden zijn,
vragen de maatregelen tot verzorging van
gezicht en lichaam heel wat zorg en tijd.
Zooiets is, wanneer men aan de heden ten
dage in Hollywood heerschende schoon
heidscultuur denkt, ook niet anders mo
gelijk. De uiterlijke verschijning is nu een
maal alles voor de debutanten, een
„conditio sine qua non" om vooruit te ko
men in het filmbedrijf en voor de sterren
de strikte voorwaarde om ster te blijven.
SPARTAANSCIIE MAATREGELEN.
Strenge, wij kunnen gerust zeggen Spar-
taansche maatregelen, moeten al direct
na het opstaan worden genomen. De duur
van den slaap wordt al direct afhankelijk
gesteld van de omstandigheden der film
speler of speelster. Wordt een gewichtstoe
name gevreesd of heeft die zich reeds ken
baar gemaakt, dan mag de slaap onder
geen voorwaarde langer duren dan acht
uur en dan is 'n namiddagdutje (dat vele
filmmenschen zich plegen te gunnen) vol
maakt uitgesloten. Daarentegen wordt hij
of zij die wat al te slank is er op gewezen
dat de slaap wat langer moet duren, dan
wordt de nachtrust een „medicijn" en het
middagslaapje voorschrift.
Na het opstaan en nog voor het ontbijt
komt de lichaamstraining aan de beurt.
Loppenga schudde nadenkend het hoofd,
nam hem weer mee naar de letterkaart en
verzocht hem. opnieuw en zonder glas te
lezen.
No. 3 kwam weer tot den 6en regel. Daar
op klaagde hij andermaal over schemerig
heid.
Dokter Loppenga streek zich met de
hand over het hoofd, keek peinzend voor
zich.
„Zoon geval heb ik in mijn jarenlange
praktijk nog nooit meegemaakt", zei hij
met de grootste verbazing.
„Leest u nog eens met dit glas".
No. 3 deed weer. wat hem gezegd werd
en las nu weer vlot tot en met den laat
sten regel.
Verstomd staarde Loppenga hem aan.
„Wat kan in 'shemelsnaam de oorzaak
zijn van die afwijking?" vroeg hij meer aan
zichzelf dan aan No. 3.
„Leest u nog eens den vijfden regel".
„Met of zonder glas?" vroeg no. 3.
„Zooals u wilt".
En zonder glas ratelde no. 3 zonder aar
zeling afP T D P L B.
„Maar ziet u dan nietvroeg Loppenga
met ten top gestegen verbazing, en hij
wees achter de D, „dat hier geen P, maar
een K staat?"
De patiënt keek zwijgend een oogenblik
voor zich. Toen antwoordde hij verlegen-
„Ja".
„VV el allemenschenriep Loppenga ver
ontwaardigd uit, „waarom zegt u het dan
niet
Toen kwam er onderworpen bij den an
der uit
„lp heb die letter nooit punnen uitspre-
pen, dopter".
MARLENE DIETRICH,
Die duurt in den regel wel* twee tiur en
gedurende al dien tijd is de zwaarbeproefde
star nog volkomen nuchter, 'op enkele
slokjes uitgeperste sinaasappel na. De turn
oefeningen, afgezien nog van de obligate
ademhalings-en spijsverteringsoefeningen,
staan onder controle van een art», die zich
met de lichamelijke welstand van'iedere
star bezig houdt. Met onbarmhartige ge
strengheid en zorgvuldigheid wordt daar
bij gelet op ieder, ook het geringste
lichaamsfoutje, op iedere eventueele nala
tigheid en elke ook de meest bescheiden
verslapping van een of ander spiertje.
Heeft iemand bijvoorbeeld te dunne kui
ten dan moet zij allerlei beenoefeningen
maken om dat euvel te verhelpen. De film
dame gaat dan bijvoorbeeld op de grond
liggen, plaatst een dik zwaar boek op de
wreef van de voeten en heft de beenen
dan vele malen, ten gevolge waarvan zich
de kuitspieren ontwikkelen. J5r moeten
kniebuigingen, heele en halve worden ge
maakt en nog tal van andere oefeningen,
waardoor de kuitspieren sterker worden.
Fietsrijien en tenissen staan ook op het
programma.
Alle filmsterren gaan gebukt onder
„zware zorgen" met betrekking tot den
lijn van hun halsMen weet immers dat
het ouder worden bij dames zich het eerst
daar manifesteert; zoodra dus de eerste
rimpeltjes en plooitjes zichtbaar worden,
moeten er gansche series halsoefeningen
worden uitgevoerd. Na deze waarlijk om
vangrijke ochtend-oefeningen wordt dan
eindelijk het ontbijt gebruikt, op grond van
het laatste gewichtsbriefje al of niet uit
gebreid. De meesten beginnen met vruch
tensap. grapefruit,- sinaasappelen en ana
nas. Magere dames gebruiken veel slag
room en fijngemalen noten alsmede veel
suiker. De dikkeren moeten natuurlijk af
zien van dergelijke lekkernijen en zich tot
geroosterd brood beperken met thee zon
der suiker. In het algemeen wordt het ont
bijt door dieet-deskuijdigen vastgesteld,
voor elk der filmsterren afzonderlijk
GEHEIME RECEPTEN!
Ach ja, en dan zijn er nog de zorgen voor
de teint, het haar, de handen en de voe
ten die machtig veel tijd in beslag nemen.
Wat schmink, poeder, haarmiddelen en
nagellak betreft, hebben de meeste film
sterren hun eigen recepten, die zij tot geen
prijs aan hun collega's zouden afstaan of
aan hun meest intieme vriendinnen ver
raden. Die recepten behooren te het diep
ste geheim van de verzorgsters die zij in
dienst hebben en die niet ten laatste juist
rijk gesalarieerd worden, opdat zij hun ge
heimen vooral niet prijsgeven. Maar niet
iedereen in het Mekka van de film veraf
goodt zich zoo en doet mee aan deze ge
heime cultuur der gezichtsverzorging.
Velen en dikwijls de meest bekende ster
ren, vergenoegen zich met de super-fabri
katen van de Amerikaansche en aan tradi
ties rijke Fransche cosmetische inlustrie
of ze zeggen het althans en laten zich
daarvoor uitstekend betalen! Een der be
kendste eenvouasapos&elen in Hollywood
voor zoover het de cosmetiek betreft is
Virginia Bruce die zich op een zoo vol
maakte huid kan beroemen, dat zij zonder
schmink of poeder voor de camera kan ver
schijnen en toch een goede indruk maken.
Ook van Greta Garbo wordt gezegd dat zij
zich altijd en uitsluitend bepaalt tot een
oud-Zweedsch huismiddeltje door haar ge-
zich met ijs te wasschen.
ONTBERINGEN TER WILLE
VAN DE SCHOONHEID.
Al die schoonheidsvoorschriften drukken
natuurlijk hun stempel op het particuliere
leven van de filmster. Van een leventje
naar haar vrijen wil, ook al is ze nog zoo
beroemd (of misschien juist daardoor) is
eenvoudig geen sprake. Hun amusementen,
uitstapjes en „slippertjes" zijn dan ook
heel wat zeldzamer dan men geneigd zou
zijn te ondereteilen, zeldzamer dan van
menigeen buiten het filmbedrijf. Te veel
alcohol, te veel rooken of snoepen, te veel
eten of te veel amoureuze perikelen, dat
alles is taboe voor de filmster: het zou haar
teint eens kunnen schadenJa zelfs het
krijgen van kinderen is voor velen hunner
een probleem, omdat zij daarmee hun
schoonheid zouden riskeeren. Vandaar dat
zooveel filmsterren besluiten om kinderen
te adopteeren ten einde aldus ieder risico
buiten te sluiten en nochtans het genoegen
smaken van kleine kinderen om zich heen
te hebben. Veelal adopteeren zij inboorlin
gen-kinderen van het personeel uit Califor*
nische huizen en zooveel is wel zeker:
filmsterren zijn in den regel niet de slecht
ste moedertjes 1
