label voor rijksmarken
en guldens
Verbod vervoer
van autobanden
hst G6H6im unn
Ma
in den tiibouw
TAFli^ AM en de
vuren van Tohr
Diensten vande
7 orrance
Esdale
volksgezondheid-
DE FRUITTEELT IN
NOORDHOLLAND
sgnasne
door Edgar Rice Burroughs
n
Om nit te knippen
De verwoestingen
in ons land
FEUILLETON
Neemn
De burtremeester van Amsterdam heeft
onderstaande tabel voor de omrekening van
Duitsche Reichsmarken in Nederlandsche
guldens ter kennis van de burgerij ge-
bracht:
Voor Rijks-
in
Voor
in Rijks-
marken
Guldens
Guldens
marken
R.M.
Rpi.
Guld.
Cent
Guld.
Cent
R.M.
Rpf.
1
0.5
0.5
1
2
1.5
1
2
3
2
2
3
4
2.5
3
5
5
3.5
4
6
6
4
5
8
7
4.5
6
9
8
5.5
7
11
9
6
8
12
10
6.5
9
14
11
7.5
10
15
12
8
11
17
13
8.5
12
18
14
9.5
13
20
15
10
14
21
16
10.5
15
23
17
11.5
16
24
18
12
17
26
19
12.5
18
27
20
13.5
19
29
30
20
20
30
40
26.5
30
45
50
33.5
40
60
60
40
50
75
70
46.5
60
90
80
53.5
70
1
05
90
60
80
1
20
1
66.5
90
1
35
2
1
33.5
1
1
50
3
2
2
3
4
2
66.5
3
4
50
5
3
33.5
4
6
6
4
5
7
50
7
4
66.5
6
9
8
5
33:5
7
10
50
9
6
8
12
10
6
66.5
9
13
50
20
13
33.5
10
15
30
20
20
30
40
20
66.5
30
45
50
33
33.5
40
60
60
40
50
75
70
46
66.5
60
90
80
53
33.5
70
105
90
60
80
120
100
66
66.5
90
135
100
150
Opmerking: 1 Gulden 1.50 R.M.
Nieuwe verordeninq aigekondigd.
Het Departement van Nijverheid en
Seheepvaart maakt bekend:
1. Het is verboden motorrijvviel- en au
tobanden, zoowel binnen- als buitenbanden,
zoowel gebruikte als on.gebruikte, at te
leveren.
2. Van het verbod bedoeld onder 1 is uit-
gezonderd het afleveren aan militairen,
Duitsche militaire attache's, leden van het
Duitsche gezantschap en van de Duitsche
consulaten, arisen, veeartsen, verloskundi-
gen, verplegers en verpleegsters, destructor
bedrijven, brandweer, politie en post, zoo-
mede voor het vervoer van goederen, dat
door de Duitsche bezettingstroepen is ge-
last en voorts voo vervoer van motor-
brandistof.
3. Van het verbod bedoeld onder 1 is
eveneens uitgezonderd het afleveren aan
autoriteiten, welke door den directeur-gene
raal van Handel. Nijverheid of door den
directeur van het Rijksbureau voor Rubber
met toestemming van den directeur-gene-
doorRoy Vickers
26
Er werd verteld, dat de diamanten verdwe-
nen waren en uiteengezet op welke wijze
de moord gepleegd was, en met 6§n uitzon-
dering was dat alles, wat men kon verkla
ren. Die eene uitzondering betrof natuurlijk
haar eigen handelingen.
„Ik was op het bureau, toen er om negen
uur achttien getelefoneerd werd. Een vrou-
wenstem vroeg, of zij met de politie sprak
Toen dit bevestigd werd, zeide zij te vermoe-
den, dat er op Hillfoot was ingebroken. Toen
ik haar naam vroeg, deed zij of zij mij ver-
keerd begreep."
„Hoe klonk de stem van die vrouw?"
vroeg de Coroner.
„Erg helder, meneer, en net of zij gewend
was orders te geven. Ik zou zeggen, dat het
de stem van een dame was. Tenminste van
iemand, die als dame is opgevoed."
Annabelle kneep Torrance hand. Het kon
ook beteekenen dat Annabelle wist, dat het
Torrance nu niets meer kon schelen. Het
eenige waar zij nog aan dacht, was Gerald's
veiligheid.
„Er werd niets over den moord gezegd?"
„Nee, meneer. Ze zei alleen maar een in-
braak. Tot nu toe hebben wij de identiteit
van de persoon, die ons opbelde, niet kunnen
vaststellen."
„Het komt mij voor, dat dit niet van veel
belang kan zijn," zei de Coroner. „Een dame,
die passeerde, kan een verdacht licht in een
van de ramen hebben opgemerkt. En daar zij
niet als getuige wenschte te worden opgeroe-
pen wat zegt U, brigadier?"
„Het is gebleken, meneer, dat de telefoon
In de hal van Hillfoot gebruikt werd."
„Oh-ah-zoo! Dat had ik voor het oogenblik
raal van Handel en Nijverheid zijn aange-
wezen voor het verkrijgen en verbruiken
van motorbrandstof.
4. Van het verbod bedoeld onder 1, is
eveneens uitgezonderd het afleveren aan
gebruike van ziekenvervoer, lijkenvervoer
en evacuatie.
5. Van het verbod bedoeld onder 1 is
eveneens uitgezonderd het alfleveren aan
hen, die voorzien zijn van een schriftelijke
vergunning van een burgemeester voor 't
verkrijgen en verbruiken van motorbrand
stof.
Van de afleveringen houdt de verkooper
aanteekening in zijn afleveringsregister,
waarvan de origineelen wekelijkis aan het
Rijksbureau voor Rubber moeten worden
opgezonden.
In de gevallen, waarin een schriftelijke
vergunning als bedoeld onder ten vijfde is
verstrekt, moet deze den bandenverkooper
worden getoond. Deze schrijft in dat geval
een R.B.R. 3-formulier uit, waarop een
aanteekening van de vergunning wordt ge
daan, welk formulier door kooper en ver
kooper wordt geteekend, terwijl de ver-
eischte zegels - worden geplakt. De afleve-
ring kan dan onmiddellijk plaats vinden,
terwijl daarna het R.B.R. 3-formulier aan
't Rijksbureau voor Rubber wordt opgezon
den.
Deze verordening treedt onmiddellijk in
werking.
Verslag van het demonstratie-
bedrijf te Schellinkhout,
In de maand April werden appel en
peer voor de bjoei bespoten met V/2 pet.
Bordeausche pap. De jonge appelaanplan
ting werd vroeg gespoten met I'A pet. Bord.
pap, teneinde beschadiging, welke vooral
liij Goudreinet en Cox Oranje Pippin spoe-
dig optreedt, te voorkomen. Kort voo den
bloei werd nog eons gespoten met 2 pel
Californische pap.
In Mei zal na den bloei zoo spoedig
mogelijk weer worden gespoten. De peren
worden bespoten met pet. Bordeausche
pap, waaraan toegijvoegd 0.3 pet. lood-
arsenaat. De appelen worden bespoten met
1 pet. Californische pap waaraan ook toege-
voegd 0.3 loodarsenaat. Op gevoelige va-
rieteiten wordt het loodarsenaat apart ver-
spoten, ook wordt dan niet met 1 pet. Cali
fornische pap gespoten, maar met 0.5 pet.
Californischep ap, waaraan toegevoegd 0.5
pet. Cal-mo-sul of Kelofogg.
De kruisljessen worden ongeveer half Mei
bespoten met lV^p ct. Acalisch-Bourgondi-
sche pap ter voorkoming van Amerikaan-
sche kruisbessenmeeldauw.
Vorstschade tengevoige van den strengen
vorst komt dit jaar weinig voor. Slechts
enkele struiken. welke reeds vorig jaar
door den vorst hadden geleden. maar zich
later hadden hersteld, blijken thans dood
te zijn.
Een klein proceni!
Van Duitsche officieele zijde zijn eenige
bijzonderheden medegedeeld over de Tnate-
rieele gevolgen van de strijdhandeiingen in
verschillende deelen van Nederland. Zij heb
ben ten Oosten van de Grebbelinie en in het
Noordelijke deel hiervan tot de waterlinie
vrijwel geen schade opgeleverd, evenmin als
in Zuidelijk Nederland, met uitzondering
van de Peel en de omstreken van Breda. De
verwoestingen maken slechts een klein pro-
cent uit, afgezien van de vernielde brug-
gen en andere kunstwerken.
Duitschland als belangrijke af-
nemer voor het Westland.
Het A.N.P. meldt uit Naaldwijk, dat men
in tuinderskringen thans de toekomst wat
hoopvoller begint in tp zien. Men verwacht
binnenkort een vergrooting van den export
van Nederlandsche tuinbouwproducten naar
Duitschland. Hierdoor zullen de kwanta
groenten en fruit, die anders vernietigd
moeten worden, tegen een bevredigertden
prijs verhandeld kunnen worden. Nu Enge-
land als klant is uitgeschakeld, zal de tuin-
bouw nagenoeg gebeel voor zijn afzet op
Nederland en de Duitsche gebieden zijn aan-
gewezen. De tuinbouworganisaties verwach-
ten echter wel een algehcele wijziging in het
verkoopsysteem, dat waarschijnlijk in in in
of meerdere mate gecentraliseerd zal wor
den.
Ook in viocgcre jaren was Duitschland
altijd de grootste klant van den N'ederland-
schen tuinbouw. Zoo werd in het jaar 1029
naar Duitschland 394.759.000 kg. aan tuin
bouwproducten uitgevoerd, tegen een waar-
de van ruim 49 millioen gulden. Hieruit
blijkt wel overduidelijk, welk een belangrij
ke afnemer het Duitsciie Hijk ook vroeger
beteekende voor onze agrarisclie bedrijfs-
takken.
In de laatste jaren is de uitvoer ndar
Duitschland echter aanzienlijk teruggeloo-
pen, daar tal van belemmerende bepalingen
den export in den weg stonden. Zoo bedroeg
in 1938 de uitvoer van tuinbouwproducten
naar Duitschland slechts 135.030.000 kg., te
gen een waarde van f 16.227.000.
De export is dus geweldig teruggeloopen,
al bleef Duitschland nog altijd een dec voor-
naainste at'nemers der Nederlandsche tuin
bouwproducten.
Ook in het Westland is men wat deze toe-
komstige verruiming van den export betreft
over het algemecn zeer hoopvol gestemd.
Bloementeelt in oorlogstijd.
Aan de groote centrale Westlandsche snij-
bloemenveiling te Honselersdijk, gemeente
Naaldwijk, zijn de laatste dagen uit den aard
der zaak nagenoeg geen bloemen door de
kweekers aangevoerd. Gi^teren werden. ech
ter weer bevredigende kwanta bloemen aan
gevoerd, waarvoor ook van de zijde van den
handel weer belangstelling voor bleek te
bestaan.
In de kringen van de bloementeelt verwacht
men binnenkort een aanmerkelijke stijging
van den export van Nederlandsche bloemen
naar Duitschland. Ook in dey vorige maan-
den zijn nog steeds Westlandsche snijbloe-
men naar Duitschland ingevoerd.
In het Westland verwacht men echter,
dat binnenkort belangrijk grootere hoeveel-
heden bloemen naar Duitschland zullen kun
nen worden verzonden. Hiervoor zouden dan
vooral irissen, anjers en lelicn in aanmer-
kirig komen.
Beplanting met boonen. Van al-
Ie daartoe geschikte terreinen.
Het bestuur van de Alg. Ver. voor Bloem-
bollencultuur en dat van den Bond van
Bloembollenhandelaren hebben de volgende
mededeeling aan de leden der vereeniging
gezonden:
„Wij raden u dringend aan om het daar-
voor geschikte, leegliggende land onverwijld
met boonen te beplanten.
„Met medewerking van de oude Centrales
in Den Haag, zullen wij over voldoende zaad
boonen kunnen beschikking tegen de gel-
dende prijzen.
„U kunt de door u benoodigde hoeveelhe-
den en soorten, direct aan de besturen opge-
ven, waarna men bericht zal ontvangen,
waar men het zaad kan afhalen tegen con-
tante betaling van den kostenden prijs.
„Waarschijnlijk zullen hoofdzakelijk brui-
ne boonen beschikbaar komen."
DE SPONS ER OVER!
De vertegenwoordiger van den Duitschen
militairen bevelhebber in Nederland wees
er in een persgesprek op, dat in de laatste
maanden een al te scherpe toon tegen
Duitschland in de Nederlandsche pers tot
uiting was gekomen, doch dat de Duitsche
bevelhebber daarover „de spons wilde ha-
len" en naar een wederzijdsch vertrouwen
wil streven, in de overtuiging dat de Neder
landsche bevolking zich dit vertrouwen
waardig zal toonen.
Natuurlijk zal het noodig zijn eenige beper-
king voor de pers ten aanzien van publica-
ties in te voerep.d och dit zal alleen geschie
den op strategische en niet op rolitieke gron-
dcn. Met de binnenlandsche politick wenseht
de Duitsche bevelhebber zich niet in te laten.
1
102.
Perry keek Tarzan sceptisch aan. „Wat be-
doe^ je met het vinden van een uitweg Met
deze kettingen om onze enkels kerel, wat
ben je optimistiach." ,,Ik kan de kettingen
breken," zei de aapman rustig. „Waarom doe
je het dan niet? We rennen dan weg." Tar
zan schudde het hoofd. „De hele troep bewa-
kers zou ona nazetten nog voordat we onze
vlucht begonnen waren. Neen, O'Rourke, er
is een betere weg. Muiterij muiterij onder
de slaven, die hier met ons leven." „Dat if
een groots idee," zei Perry, ,,zelfs al zoudei;
z-in.
we er bij sterven." Tarzan had bdfnerkt, dat
sommige slaven uitgekozen waren voor een
speciale marteling. Dit waren alleen Rotho-
rianen. Een van hen werkte juist links van
hen. Terwijl de bewaker aan den anderen
kant van de groeve was, ging Tarzan heel
voorzichtig naar den gelen arbeider toe. Aan
het eind van zijn ketting gekomen, keek de
aapman opzij en zag dat de slaaf hem vanuit
zijn ooghoeken gadesloeg, „Wat wil je? Wee.t
je niet dat het verboden is met elkaar te
praten en dat dit ons beider dood kan bete-
kenen?" zei de man tamelijk ruw.
Dringend noodzakelijk besmette-
lijke ziekten aan te geven.
De Directeur-Generaal van de Volksge
zondheid maakt bekend:
1. Alle diensten en instellingen op het ge-
bied van de Volksgezondheid vverken zoo-
veel mogelijk door.
2. Het is dringend noodzakelijk de hand te
houden aan de verplichting tot aangifte van
besmettelijke ziekten.
3. Deze aangifte moet voorloopig geschie-
den in alle gevallen, waarin vermoeden van
be&mettelijke ziekte bestaat. welke aangifte
nader moet worden bevestigd, indien de ziek
te is vastgesteld.
4. Gevallen van besmettelijke ziekte in de
provincie Overijssel moeten tot nader bericht
ter kennis worden gebracht van den genres
kundigen inspecteur van de Volksgezond
heid te Groningen.
5. De inspecteurs van de Volksgezondheid
moeten zoo spoedig mogelijk aan den betrok-
ken hoofdinspecteur kennis geven van alle
feiten en omstandigheden, waaruit gevaar
voor de volksgezondheid kan voortvloeien.
6. Van alle storingen in de drinkwatervoor-
ziening moet door de' burgemeesters onmid
dellijk kennis worden gegeven zoowel aan
den betrokken pharmaceutischen inspecteur
van de volksgezondheid als zoo mogelijk aan
het Rijksbureau volar drinkwatervoorziening.
7. De keuringsdiensten van waren moeten
zooveel eenigszins mogelijk is toezicht uit-
oefenen ter voorkprning van het gebruik van
ondeugdelijke levensmiddelen.
vergeten," zei de Coroner, waardoor hij liet
blijken, dat hij de couranten bestudeerd had
voordat hij op de zitting kwam. ,,Dus indien
wij, wat het tijdstip van den moord aangaat,
op het medische rapport mogen vertrouwen,
kunnen wij aannemen, dat de dame die U
opbelde, vanuit het huis telefoneerde, nadat
de moord was geschied?"
„Ja meneer. Ik zie niet in hoe het anders
had kunnen zijn."
„Ik vindt, dat wij alles moetejj weten, wat
U ons over deze vrouw kunt vertellen, Briga
dier. Bestaat de mogelijkheid, dat je haar met
den moord in verband brengt?"
„Ja meneer".
Torrance had zich gestaald tegen het on
verwachte en toch hield zij op dit oogenblik
even haar adem in. Ditmaal streelde Anna
belle haar hand.
„We hebben tenminste reden om aan te ne-
men, dat de vrouw in het huis, die misschien
ook de vrouw is geweest die ons heeft opge-
beld, ongewoon deed. In de eetkamer von-
den wij in den uitbouw de afdrukken van
vrouwenschoenen op de kussens."
Torrance ging iets verzitten en leunde een
beetje naar voren, zoodat haar arm niet lan-
ger die van Annabelle raakte. Gerald leunde
ook naar voren en Annabelle was zoo klein,
dat hun hoofden dicht bij elkaar waren. „Trek
je maar niet aan wat ze zeggen hou je
taai!" zeiden zijn oogen haar.
„Waarom zou de vrouw, indien zij in ver
band stond met den moord, in den uitbouw
van de eetkamer hebben gestaan?"
„Dat weet ik niet, meneer."
,,Daar hebben wij niet veel aan. Brigadier.
Denk je, dat zij daar op post stond om uit
te kijken of er misschien iemand toevallig
naar binnen keek?"
„Nee meneer. De stand van de voetafdruk-
ken op de kussens wijzen er op. dat zij niet
uit het raam keek, maar met haar gezicht
naar de kamer stond."
,,Om de waarheid te zeggen, klinkt dat on-
geloofeljjk," zei de Coroner, „indien je ons
meer kunt vertellen over de vrouw die telefo
neerde, kunnen we beter doorgaan. Ik vind
het eigenaardig, dat in een stille buurt als
Callingham, de aanwezigheid van vreemdalin-
gen totaal niet is opgemerkt. Is het bijvoor-
beeld bekend, op welke wijze de moordenaar
'ojj het huis aankwam en weer vertrok?"
,,Wij meenen te mogen aannemen, meneer,
dat zij met een auto kwamen. Er is een two-
seater gezien met een nummer van Liverpool,
die op den hoek van Blessington Road stond
geparkeerd, hetgeen ongeveer driehonderd
meter van Hillfoot af is. Zij werd opgemerkt
door agent Knowling, om negen uur vijftien.
Hy noteerde het nummer, omdat het een ge-
vaarlijke plaats was om er een wagen na don-
ker te parkeeren. Toen hij er om ongeveer
negen uur vdjf en veertig weer langs kwam,
was de wagen verdwenen. Het gelukte hem
haar te volgen tot het nieuwe vliegveld te
Harlington, dat, zooals u misschien weet, me
neer, ongeveer zeven kilometer van Calling-
ham af ligt."
„Wat! Zelfs in dit jaargetijde is het op dat
uur daar donker! Wat deden ze op dat nachte-
lijk uur op het vliegveld?"
„Vliegen, meneer." Er werd in de zaal on-
derdrukt gelachen, doch de Brigadier ver-
volgde„Een brievenbesteller, die na zjjn laat
ste ronde naar huis ging, zag, dat men den
wagen het vliegveld opreed. 'sNachts is daar
niemand, het veld is niet meer dan een wel-
land met een paar schuren dus weet nie
mand wat er daar gebeurde. Maar uit navraag,
die wij daar in de omgeving instelden, konden
wij vaststellen, dat er een vliegmachine om
enkele minuten voor tienen is opgestegen."
„Nou, dan moet het gemakltelijk genoeg
zijn na te gaan, waar die gebleven is."
„Dat moet het ook, meneer. Maar tot op
heden hebben wij het niet verder kunnen vol
gen dan Flacking, hetgeen ongeveer tien kilo
meter ten Zuiden van Harlington ligt."
De vliegmachine ging naar Parijs. Torarnce
voelde haar hart bonzen. Zoo hadden zij het
dus gedaan!
Zij ging vlug achteruit zitten, een en al
angst dat Gerald haar gedachten zou raden
Pas op dat oogenblik begreep zij, dat zij steeds
zoo half en half geloofd had, dat het haar
eigen jaloezie geweest was die vastgesteld
had, dat Annabelle de vrouw was. Haar eerste
gewaarwording was, vreemd genoeg, een ge-
voel van opluchting en hersteld zelfvertrou-
wen. Zij kon nu tenminste weer op haar zin-
tuigen vertrouwen. Het was Annabelle ge
weest, die zij om negen uur in het huis gezien
had. Annabelle die om even voor zessen met
Gerald in Parijs was geweest. Tusschen zes
8. De vleeschkeuring blijft intact; voor
•desfructie van cadavers en afgekeurd vleesch
moet zorg worden gedragen. Voor het geval
destructoren tijdelijk het materiaal niet kun
nen verwerken, kan dit begraven worden op
algemeene aanwijzingen, te geven door de
veterinaire inspecteurs van de Volksgezond
heid.
9. Op het rijksinstituut voor de Volksge
zondheid worden de werkzaamheden gehee!
op normale wijze bericht, zoodat alle aanvra-
gen tot dit insiituut op de gewone wijze kun
nen worden gedaan.
10. Alle instellingen op het gebied van de
Volksgezondheid moeten van moeilijkheder
bij de uitoefening van den dienst zoo spoedig
mogelijk kennis geven aan den betrokkcr
inspecteur van de Volksgezondheid.
ALKMAAR, 20 Mei.
VeemarkL 58 Vette koeien f 165320
135 nuchtere kalveren (slacht) f 618, 111
vette varkens 6569 ct. per Kg.
BROEK OP LANGEND1JK, 20 Mei.
Aanvoer: 850 Kg. uien 5.606.40, 500 Kg.
prei 5.505 80. 740 bos rabarber 1 90, 105 si.
bloemkool 14.60-15, 2e s. 12.40, 3e s. 9.
en negen had Annabelle van Parijs naar Har
lington kunnen vliegen en daarna kon dezelf-
de vliegmachine hen terugbrengen, zoodat zij
Gerald op tijd, 'om middernacht, in het Parij-
sche hotel kon opwachten.
Zij waagde veel, door Gerald snel aan te
kijken. Zijn gezicht was uitdrukkingloos. On-
gelooflijk, dat hij de geweldige beteekenis die
door de getuigenis van den Brigadier naar
voren gebracht werd, niet begreep.
Men kon de politie nu niets meer vragen en
gerust aannemen, dat er een onbesliste uit-
spraak zou volgen. De Coroner was, zooals
gewoonlijk in dergelijke gevallen, teleurge-
steld.
„Voordat wij deze zitting sluiten, vermoed
ik, dat de jury nog een familielid wil hooren.
Is de heer Gerald Saranack aanwezig?"
Gerald, aan de andere zijde van Annabelle
gezeten, stond op en liep naar den stoel voor
de getuigen.
Hij vertelde, hoe hy met zijn vrouw in den
vroegen ochtend na den moord, uit Parijs was
gekomen. Men vroeg hem hierover geen bij
zonderheden.
„Ik zou u willen vragen, meneer Saranack,
of u iets weet over de soort of de waarde van
de ruwe diamanten, die vermist worden?"
Gerald kreeg een kleur. Wat was hij toch
hopeloos, als hij op de een of andere wijze de
waarheid niet kon zeggen.
„Niets bepaalds, meneer. Ik begreep uit een
gezegde van mijn oom, even voordat ik naar
Spanje ging, dat de heele partij niet meer
waard was dan een vijftienhonderd gulden.
Hij mopperde over de vermogensbelasting en
ezi, dat hij van plan was de diamanten te ver-
koopen en dat hij hoopte er een kleine twee
duizend gulden voor te maken."
„Dat zou natuurlijk reden zijn voor een in-
braak, maar nauwelijks om een moord te ple-
gen. Was het u bekend of hij vijander had?"
Gelukkig werden er geen verdere vragen
over de diamanten gesteld. Alles bij elkaar
genomen, had Gerald het er nog al goed af-
gebracht.
,,Ik zou het haast niet denken, meneer. Ik
heb er in elk geval nooit van gehoord."
Wordt vcrvolgd.
