WAT GEVEN
Texel
Ons Indisch hoekje
fe~preöihbüurten
-DE TOELHST-
Drie dolle dagen
Donker Londen
Sportende Jantjes
Rialto Theater
Tivoli Theater
Houders van polissen met
buitenlandsche dekking
Dorpshuis en bedehuis
7&x,eJibcfi< nieuwe
YlieuwJ uit Uh&
Het is al weer heel wat jaren geleden, dat
op de Nederlandsche planken het tooneelstuk
Tante Jutta uit Calcutta" opgevoerd werd
en het was een tooneelstuk, waardoor menige
zaal tot op haar grondvesten gedaverd heeft.
Want de schrijver van deze dwaaste aller
dwaze kluchten heeft kans gezien een serie
nonsensikale grappen aan elkaar te lijmen,
die zelfs den grootsten Nurks de glimlach op
zijn gezicht weet te brengen.
En gisteravond zagen wij de film. De naam
werd anders, en is geworden „Drie Dolle
Dagen". Maar in hoofdtrekken liet men de in
houd recht wedervaren en men kan zich op
nieuw kostelijk amuseeren aan deze dwaze
historie van enkele mannen en vrouwen in
den carnavalsttjd.
Wat overigens te zeggen van deze film?
Alleen dit, dat men onwillekeurig in carna
valsstemming geraakt bij het zien van al deze
vroolijkheden. Dat men, juist in deze zorgen
volle dagen, verlangt naar een dergelijk feest.
De opnamen van het Carnavalsfestijn in
Keulen zijn authentiek en ook zonder de spe
ciale mededeeling daarvan zou men dit heb
ben kunnen constateeren. Want waar ter we
reld kan men vroolijker, zorgeloozer en
dwazer het feest der zotheid vieren dan in
Keulen, waar men zich drie volle dagen pleegt
over te geven aan de grilligheden van Prins
Carnaval.
Deze film heeft ook zwakke kanten. Niet
altijd zijn de grappen even fijn, niet altijd is
het verloop der geschiedenis even logisch.
Maar dat zijn in het dwaze bestek van het
geheel slechts bijkomstigheden, die niet zoo
heel veel terzake doen. Hoofdzaak was dat
men de eene vroolijke episode aan de andere
verbond en dat het geheel niet al te onwaar
schijnlijk werd. En hierin is men goeddeels
geslaagd.
De hoofdrollen zijn in handen van Jupp
Hessels, Erik Ode, Paul Heidemann en Trude
Hesterberg, terwijl ook Tina Eilers een op
merkelijke rol te zien geeft.
De regie is goeddeels in uitstekende han
den. Dit geldt met name voor de opnamen
van het carnavalsfestijn in Keulen.
In het voorprogramma draait een interes
sante film over het visschen op „grof wild".
Voorts biedt het Profilti-nieuws enkele aar
dige bijzonderheden die journaalliefhebbers
zullen weten te apprecieeren.
Deze week draait in Tivoli de sensationeele
film „Donker Londen". Een film die een goed
beeld geeft van de misdadigerswereld in
Europa's grootste stad. Vooral komt in deze
film tot uitdrukking het feit, dat, wie eens met
de justitie in aanraking is geweest, steeds de
angst bij blijft om weer in handen van het ge
recht te vallen. De doortrapte recidivist na
tuurlijk niet meegerekend, maar hier is het
ook de uitzondering, die den regel bevestigt.
Zoo geeft de film „Donker Londen" een beeld
van een jongmensch die om een of ander mis
drijf, wat wordt niet bekend gemaakt, in de ge
vangenis terecht komt. Wanneer hij ontslagen
wordt, zoekt hij een kennisje op, dat hij ge
wurgd in haar kamer aantreft. En nu komt de
groote fout, die deze jonge man maakt. In-
plaats, dat hij zich tot de politie wendt, vlucht
hij, uit angst, dat hij van dit misdrijf beticht
zal worden. Natuurlijk is dit nu juist het geval.
Als een opgejaagd dier wordt hij door het land
vervolgd.
Nergens vindt hij rust, niemand vertrouwt
hij. Tenslotte komt hij terug in Londen en ont
moet daar een vriendin van het meisje, dat ver
moord werd.
Zij gelooft, dat hij de misdaad niet heeft ge
pleegd en tracht uit te vinden, wie den dader
kan zijn. Beide meisjes waren dance girls en
door na te gaan met wie het vermoorde meisje
veel heeft gedanst, komt men er tenslotte ach
ter, dat een oude schoolmeester, die niet goed
in het hoofd is, deze moord op zijn geweten
heeft.
Een opname uit „Drie dolle
dagen", welke film deze week
in het Rialto-theater loopt.
Paul Henckels en Trude Hes-
Natuurlijk gebeurt dit niet een. twee, drie,
maar vinden er heel wat sensationeele momen
ten plaats, voor den dader is gepakt.
De film is naar een gegeven van James Cur-
tis samengesteld en dit gegeven is zeer zeker
op een bijzondere wijze uitgewerkt. Vooral het
spel van Emlyn Williams is goed. Niet over
dreven in de gedeelte waar angst getoond moet
worden, maar reëel van weergave. Een film,
waarvan sensatieliefhebbers zullen smullen.
Er t's een groote verandering in het leven
onzer marine-Jannetjes gekomen, zóó groot als
geen enkele hunner dit 10 dagen geleden zou
hebben kunnen droomen.
Er wordt niet meer geschoten, er wordt niet
meer geoefend aan de kanonnen, aan de tor
pedo's; onderzeebooten varen niet meer uit en
mijnen worden niet gelegd. Vliegtuigen gaan
niet meer de lucht in en het werk ligt in dé
diverse inrichtingen stil.
De marine is geïnterneerd.
Maar moge dan al het veldgrijs van de land
macht goeddeels uit het uiterlijk beeld uan de
stelling van Den Helder verdwenen zijn, dit
geldt nog niet voor het marineblauw van onze
jongens van de navy. Zij vullen nog de straten
van de binnenstad, ze slenteren op de toege
wezen uren langs de winkels en knipoogen
tegen de aardigste Nieuwediepsche meisjes.
Men ziet ze ook, even pittig als voorheen,
marcheeren: meedragend springplanken, goal-
palen, ballen en athletiek-instrumenten. Ze
marcheeren naar de sportvelden in en buiten
de stelling en zorgen er voor, dat althans hun
body's niet te lijden hebben van het gedwon
gen „dolce far niente".
Wij weten niet hoelang dit nietsdoen
voor het niet-af gezwaaide gedeelte nog zal
duren, maar wij spreken de hoop uit, dat het
van korten duur zal zijn. Niets is zoo funest,
zoo geestdoodend als dit wachten. Vandaar, dat
wij het toejuichen, dat er uit het midden der
marine leiders zijn opgestaan, die onze jannen
thans verstrooiing bezorgen in den vorm van
sportbeoefening.
Sport veredeltsport zorgt dat de geest
gezond blijft. Nooit beseften wij de waarheid
zoo diep als in deze dagen, nu vrijwel de eenige
uitspanning voor deze wachtende jongens be
staat uit sport.
Wij hebben menige sectie zoo de laatste
dagen naar de sportvelden zien marcheeren: en
het deed prettig aan te mogen constateeren,
dat dit marcheeren geschieddevroolijk en met
de hoofden recht opgeheven.
Zoo moet het zijnj zoo kan en mag de Ne
derlandsche matroos marcheeren. Hij heeft be
wezen voor zijn taak te staan, hij heeft be
wezen bereid te zijn zichzelf op te offeren voor
zijn vaderland als dit hem noodig heeft.
De wapenstilstand kan daaraan niets veran
deren.
Capituleeren is geen schande als dit ge
schiedt onder omstandigheden zoóals deze
thans waren, en dat geldt in gelijke mate voor
de mannen van leger en vloot.
De Nederlandsche matroos was nimmer een
Jan Salie en het is vele, vele jaren geleden,
dat het schoone lied ontstond dat vertelt, dat
er „van verdriet en sjagrijn nog nooit één mari
nier gestorven is". Ook nu zal dit niet gebeu
ren.
Integendeel, er is niet de minste zeden zich
tot pessimisme te laten vervallen. De sport
kan, ook in dit opzicht, belangryk als stimu
lans fungeeren.
Nederlandsche marinemenschen hebben het
recht het hoofd omhoog te heffen.
Nooit gold zoozeer het parool:
uKop op!"
staan wij met onze jarenlange ervaring
op assurantiegebied gaarne ten dienste.
Wij vertegenwoordigen yitsluitend Neder
landsche maatschappijen en kunnen
direct ingaande dekking garandeeren.
Alg. Assurantiekantoor J. J. Dito
Prins Hendriklaan 16 Tel. 527
In het Tivoli-thealer
draait deze week de
Warner Bros film
,J)onker Londen"
(They drive by night).
Hier de 3 eerste mede-
spelenden Emlyn WiZ-
liams, Allan Jeaves en
Anna Konstam.
Dit eiland heeft zijn eigen lied;
De vogels, die den zomer duchten
Gaan schreeuwend door de hooge luchten
En roepen om een vér verschiet.
Dit eiland heeft zijn eigen licht.
Het glinstert boven verre stranden
En overstuift de vlakke landen,
Gespreid achter het duingezicht.
De eigen zee omspoelt dit land.
Ze vloeit zoo grijs rondom de dijken,
En spat, zoover de banken reiken
Haar schuim op een toekomstig strand.
Dit eiland heeft zijn eigen tijd.
Wie weet, wanneer die is gekomen
Om 't kale graf staan scheeve boomen:
De grond is open en bereid.
(Overgenomen uit de bundel „Het Klok
huis" van Christiaan Terpstra; uitgegeven
bij N.V. W. Hilarius te Almelo).
In het westelijk deel van Midden-Sumatra
is een vader geen vader! Hij vormt met
vrouw en kinderen geen gezin en woont
ook niet in het huis van zijn echtgenoote.
Daarin woont de moeder met haar kinderen,
ooms, tantes, oud-ooms, enz., allen van moe
derszijde.
De man, die ook in rechten en plichten als
de eigenlijke vader optreedt, is de broer der
vrouw, de oom. De feitelijke vader, die tel
kens in het huis van zijn echtgenoote tijdelijk
gast is, is voor zijn kinderen een vreemde.
Dit leidt tot eigenaardige toestanden. De
voor de ongehuwde mannen, die daar als
jongens een groot deel van hun levenswijs
heid opdeden. Die balei's zijn er nog wel,
maar hun fraaie uiterlijk heben ze door het
leelijke dak van gegolfd, plaatijzer verloren.
Naast de balei valt in het dorp op het
Mohammedaansche bedehuis. Van dit bede
huis is een der wanden of muren naar Mekka
gericht. Er bevindt zich een nis in dien
muur. Bij het bidden keert de Mohammedaan
het gezicht naar die nis Het inwendige is
zelden of nooit verdeeld. Soms is een deel
voor de vrouwen afgeschoten. Die moskeeën
of missigits zoo heeten ze kunnen heel
groot zijn. In Z.O. Borneo zag ik er een, die
4000 5000 menschen kon bevatten. Behalve
toerist merkt hiervan bij zijn korte bezoeken
niets. Trouwens hij wordt te veel door de be
schouwing der grootsche en onliefelijke na
tuur in beslag genomen om aan den mensch
en zijn werk aandacht te schenken. Maar hij
ontkomt bij het bereiken der Padangsche Bo
venlanden zoo heet dat gebied er toch
niet heelemaal aan.'
In de dorpen troffen hem vroeger, toen de
moderne tijd zijn invloed nog niet had doen
gelden, de fraaie en merkwaardige woningen
met het dorpshuis, de balei, waarvan ik een
afbeelding laat zien. Die balei was gemeente
huis of raadzaal, waarin de notabelen de be
langen van hun dorp behartigden. Ze was
tevens sociëteit, logeergebouw, slaapplaats
lampen bevatten ze geen meubilair, op vloer
matten na. Op het erf is vaak stroomend wa
ter of bevinden zich de waterbakken voor de
ritueele reiniging en het wasschen der voeten
vóór het betreden van het heiligdom.
Hierbij reproduceer ik de foto van een mo
derne moskee. De bevolking vindt haar heel
mooi. Maar ze past niet in het landschap! De
ouderwetsche deden dit op onovertrefbare
wijze!
Misschien ziet men op de reproductie de
lange, stilstaande staartklokken, die aan
den voet der minaret zijn opgehangen. De
bedoeling dier eigenaardige verfraaiing kon
ik niet te weten komen.
H. F. TILLEMA.
ZONDAG 26 MEI.
Ned. Herv. Gemeente.
Den Burg, v.m. 10 uur Ds. Visser.
Oosterend. v.m. 10.30 uur Ds. Kok.
De Waal, v.m. 11 uur Ds. v. 't Hooft.
Den Hoorn. v.m. 11.40 uur Cand. Foeken,
Hulpprediker te Burgh (Schouwen),
De Cocksdorp, v.m. 11 uur Ds. Salm.
Maandcollects.
Zuid-Eierland, n.m. 3.30 uur Zondagsschool.
De Koog. n.m. 7.30 uur Ds. Tinholt.
Oudeschild, v.m. 10 uur Ds. Tinholt.
Doopsgezinde Gemeente.
Den Burg. n.m. 7.30 uur Ds. Gorter.
Geref. Kerk.
Den Burg (gebouw Fanfare):
v.m. 10 uur Cand. Wouda.
n.m. 3 uur Ds. v. d. Leer.
Oosterend, v.m. 10 uur Ds. v. d. Leer.
n.m. 3 uur Cand. Wouda.
Geref. Kerk H.V.
Oosterend, v.m. 10 uur en n.m. 3 uur de heer
v. d. Plas van Amsterdam.
Leger des Heils.
Zondag: 10.30 u. Heiligingsdienst; 7.30 U.
Verlossingsbijeenkomst.
Dinsdag: 8 uur Soldatensamenkomst.
Donderdag: 8 uur Heiligingsdienst.
Leiders: Luit. D. Pieters en Kdt. Luit. Th.
Plomp.
Ds. Brommer i*
Op 48-jarigen leeftijd is te Stiens overleden
Ds. F. W. J. Brummer Ne-
derlandsch Hervormd Predikant aldaar. Ds.
Brummer stond achtereenvolgens te
Oosthuizen, Hoorn op Texel, Hansweert, Heu-
gelo (O.), Bergum en vanaf 1936 te Stiens.
BOUWVERGUNNINGEN.
Verleend aan:
M. Witte, Eierland, bouwen van een dubbel
woonhuis. Jn. Dekker, De Koog. bouwen van
een schuur. L. den Braven, De Koog. verbou
wen van zijn pension. D. Eelman. Den Burg,
bouwen van een woonhuis, D. M. Vlas, Oude
schild, uitbreiden van de Stoom-, Wasch- en
Strijkinrichting.
Ingekomen personen.
Anna C. van Dijk, van Hillegom. Stations
weg 96, Den Hoorn 89.
Klazina Oost, van Amsterdam, Joh, Ver-
hulststraat 84, Oudeschild 121.
Dirk van Tattenhoven, echtgenoote en twee
kinderen, van Rotterdam, Weststraat 27, Oos
terend.
Arend Brouwer, van Den Helder, Lijsterstr.
Den Burg, Wilhelm, laan 15.
Dirk J. Gerritsen, van Den Helder, Molen
straat, Den Hoorn 89a.
Matthijs Beemsterboer, echtgenoote en 3 kin
deren, van Berkhout E 52, Oudeschild S 22a.
Vertrokken personen.
Jacob Keijzer van Nieuwstraat, Den Burg,
naar Rijsenburg.
Jan Komdeur, van Den Burg, Molenstraat,
naar Vlissingen.
Corn. List, geh. m. B. de Zee, van Oudeschild
74, naar Den Helder.
Dominicus van Bedaf, van Oudeschild, naar
Den Helder a.b. J. v. Bakel.
Johanna Kooger, van Oosterend, Peperstraat,
naar Den Helder a.b. D. Aukes.
Jantje M. van Leeuwen, van E 63, naar Ze
venbergen, Markt 3.
Andries Fluitman, echtgenoote en kind, van
Hoogerstraat, Den Burg, naar Den Haag.
Herman D. Wijma, van Nieuwe Niedorp,
Oudeschild 30.
B«rgerkjke Stand van Texel
van 18 tot en met 24 Mei 1940.
GEBOREN: Marry, d.v. J. S. van Leeuwen
en A. Bremer. Pieter Johan, z.v. J. S'. van
Leeuwen en A. Bremer. Adriaan Pieter, z.v.
P. A. Zegers en M. Duinker.
ONDERTROUWD: J. de Graaf en M. Mul
der. J. Zoetelief en W. L. Langeveld.
OVERLEDEN: Hendrik Boon, oud 59 jaar,
echtg. v. Jannetje Eelman. Nicolaas Lap,
oud 60 jaar, echtgen. v. Antje Kos. Willem
Bakker, oud 63 jaar, echtgen. v. Keetje
Veeger.
POLITIE.
Gevonden: twee sleuteltjes, een onder
deel Agfa, een armbandje, Rijksdistributie
kaarten, een fiets, een jasje, een tasch, een
damesfiets.
SLAAP IS NOODIG.
Koop een slaapmutsje bij Spoorstr. 9-11
Hotel-Café-Restaurant
Visscherij
URK, 22 Mei.
Door 10 vahrtuigen werd heden aan den
Gemeentelijken Vischafslag alhier aangevoerd:
280 pond kuilpaling, van 1440 pond per
vaartuig, prijs 14 18 ct.'520 pond lijn- of
beugaal, 2023 ct. per pond.
