Doorgedrongen
tot bij Yperen
hot eeHeim unn
Een „praatje aan den haard"
RADIO
vuren van Tohr
en de
7 orrance
Esdale
Het Westland klaar
door tdgar Rice Burroughs
Op'ichter aangehouden
van Roosevelt
Daitscb lBQCrbcricht en,twee kruisers, alsmede een transportvaar-
FEUILLETON
De inneming van Calais
PROGRAMMA
tu'8 van 18.000 ton met zware bommen te
treffen, waarbij zich verschijnselen voorde
den van het uitbreken van brand en van ex
plosies.
Op het vliegveld Barduvos zijn verschei
dene vliegtuigen op den grond vernield.
De vijand zette in den nacht van 26 op 27
Mei met zijn lukrake luchtaanvallen tegen
niet-militaire objecten in West-Duitschland
voort, zonder hierbij schade van beteekenis
aan te richten.
jbet opperbevel van de Duitsche weermacht
maakt bekend:
In Vlaanderen en in Artois hebben onze
(troepen hun aanvallen voortgezet en de in
gesloten vijandelijke legers verder in het
nauw gebracht In het bijzonder ten noorden
•van Menin gelukte het diep in het vijande
lijke front door te dringen tot dicht voor
yperen.
Evenals op de vorige dagen namen sterke
eenheden van het luchtwapen aan de ge
vechtshandelingen in het Westen deel en ver
gemakkelijkten den opmarsch van het leger
Het zwaartepunt van den aanval met de
sterkste uitwerking lag boven het gebied van
de ingesloten vijandelijke legers.
De ten noordoosten van Lens aanvallende
Duitsche troepen sloegen tegenaanvallen van
Fransche koloniale troepen met bloedige ver
liezen voor den vijand af.
Zooals reeds in een afzonderlijk bericht is
bekend gemaakt, is Calais, dat achter het
front omsingeld was, na een verwoed ge
vecht in onze handen gevallen. Bij Boulogne
schoot de eerste luitenant in een pantser-re
giment Von Jaworski, met zijn gepantserde
gevechtswagen in het vuur van verscheidene
vijandelijke oorlogsschepen, een torpedojager
jn brand.
Tegenover de poging van de Engel-
schen om deelen van hun ingesloten
troepen over het Kanaal naar Enge
land in veiligheid te brengen, deed
het luchtwapen opnieuw aanvallen
op de nog in vijandelijk bezit geble
ven havens aan de Beigisch-Fran-
sche kanaalkust. In Duinkerken gin
gen de havenwerken in vlammen op.
Aan het zuidelijke front waren geen bij
zondere gebeurtenissen. In de gevechten der
laatste dagen ten zuiden van Sedan, heeft
de luitenant in de pantserafweer-compagnie
van een regiment infanterie, Muellcr, vijf
.van de elf zware vijandelijke pantserwagens
vernietigd en de overige zoo zwaar bescha-
dirgd dat hun aanval mislukte.
De aanvallen van het luchtwapen richt
ten zich ook tegen de vliegvelden in de om
geving van Parijs, tegen verkeerswegen ten
zuiden van Iteims en tegen vijandelijke troe
penbewegingen. Alleen op één vliegveld wer
den twintig vijandelijke vliegtuigen ver
nield. De verliezen van den vijand bedroegen
gisteren 73 vliegtuigen. Daarvan werden er
32 in de luchtgevechten en 15 door luchtdoel
artillerie neergeschoten. De rest werd op den
grond vernietigd. Vijftien eigen vliegtuigen
werden vermist.
In den sector rondom Narvik werden ook
gisteren weer bergjagers per valscherm neer
gelaten. Nadat reeds op 24 Mei een vijande
lijk vliegtuigmoederschip in de Ofote-fjord
bij Narvik een zwaren bomtreffer gekregen
had, werd dit schip zooals reeds in een afzon
derlijk bericht bekend gemaakt, op 25 Mei
voor Harstad opnieuw door drie bommen,
waaronder een bom van het zwaarste kaliber
getroffen en tot zinken gebracht.
Voorts gelukte het een koopvaardijschip
van 8.000 ton door bomtreffers tot zinken te
brengen en bovendien een groot oorlogsschip
door: Roy Vickers
De indruk in Zweden.
Na het bericht, dat de Duitsche troepen de
Kanaalkust hebben bereikt, vormde de inne
ming van Calais voor de Zweedsche openba
re meening het meest indrukwekkende be
richt. Van militaire zijde wordt bijzonder
naar voren gebracht, dat niet alleen de ring
om het noordelijk geallieerde leger onverbid
delijk wordt gesloten, doch dat ook Duitsch
land door de verovering van Calais definitief
den sleutel tot de poort van Engeland in han
den heeft. In deze kringen is men van mee
ning, dat de Duitsche weermacht met haar
nieuwe tactiek in nauwelijks meer dan
veertien dagen een doel heeft bereikt, dat
door Duitschland in den wereldoorlog, niet
tegenstaande alle groote prestaties, niet ver
kregen kon worden. De meeste bladen leggen
den nadruk op de beteekenis van de inne
ming van Calais.
Railverbinding moet in orde zijn.
Om op alle gebeurlijkheden voorbereid te
zijn, heeft de directeur der Westlandsche
Stoomtramweg Maatschappij, Jhr. Ir. J.
Röell besloten eenige tramwagens gereed te
laten maken, teneinde een eventueel drei-
gent isolement van dit tuinbouwcentrum te
voorkomen.
Zoolang echter nog voldoende benzine
wordt verstrekt, zullen de bussen der W.S.M.
de diensten tusschen Den Haag, Delft, Maas
sluis, Hoek van Holland en het Westland
blijven onderhouden.
De directie der W. S. M. rekent op een
geduchte toeneming van het goederenver
voer in het Westland, tengevolge van de
nieuwe regeling voor den tuinbouw, waarbij
het overschot der export-tuinbouwproducten
naar Duitschland zal worden uitgevoerd.
Alle veilingen in het Westland zijn aange
sloten aan het railsnet der W.S.M. waarop
locomotieven met goederenwagons voor het
vervoer zorgen. Een regelrechte spoorwegaan
sluiting is hierdoor mogelijk, hetgeen voor
het vervoer der tuinbouwproducten van
groot belang is. In 1928 bedroeg het transport
per W.S.M. aan groente, steenkolen en tuin-
bouwmateriaal ongeveer 218 millioen kg.
Ook dit jaar verwacht de W.S.M. in ver
band met de opleving in den Westlandschcn
tuinbouw, een zeer hoog opgevoerd goederen
vervoer.
33.
„Wat geeft het, om tegenover mij comedie
te spelen," zei Torarnce met bravoure, ,,ik be
grijp niet, hoe je het kunt. Waarschijnlijk be
zit je de macht, om jezelf te suggereeren en
Jezelf te verbeelden, dat je al die kleine vrou
welijke emoties werkelijk voelt. Ga er gerust
mee door, maar op mij heeft het geen in
vloed."
Annabelle droogde haar gezicht af en
poederde het opnieuw.
„Het is stom van mij geweest, om mij zoo
te laten gaan tegenover jou. Maar van jou
is het niet aardig om zoo'n toon tegen mij
aan te slaan. Waarom haat je mij? Ik haat
jou toch ook niet? Ik heb je bewonderd en
ik mocht je graag. Nu laat je mij onver
schillig. Mijn eenige wensch is, dat Gerald ge
lukkig wordt. Waarom ben je hier gekomen?"
„Gedeeltelijk in de hoop een overeenkomst
te kunnen sluiten," antwoordde Torrance.
„Dat is niet noodig. Ik zal echtscheiding
aanvragen, zoodra Gerald mij het bewijs
stuurt en dan kun je met hem trouwen."
„Als er iemand naar ons stond te luiste
ren," zei Torrance, „dan zou er misschien
eenige reden zijn om je als een klein, sen
timenteel kind aan te stellen. Zooals de zaken
nu staan, verknoei je je tijd maar."
„Je bent ontzettend wreed tegen mij, Tor
rance. Er bestaat geen enkele reden om mij
zoo te plagen."
„Goed. Je bent dus van plan er mee door
te gaan schijnbaar wil je mij den eersten
stap laten doenIk was de vrouw achter
de gordijnen."
„Was jij dat? stamelde Annabelle, „O, wat
vreeselijk!"
„Je wist het al lang!"
„Wel heb ik ooit!"
,,'t Hindert niet. Nu weet je het tenminste.
Ik heb jou die diamanten zien verbergen, na
dat
Torrance zweeg door de ontzetting van de
ander. Annabelle zag er bijna leelijk uit, toen
Bij een Amcrsfoortsche winkolier ver
voegde zich Zaterdag een persoon, die voor
gaf van de Duitsche geheime politie te zijn.
Hij deelde den winkelier mede, er van op de
hoogte te zijn, dat hij goederen onder zijn
beheer had, welke van diefstal afkomstig wa
ren.
Wanneer de winkelier driehonderd gul
den wilde storten, zou hiervan volgens den
man geen aangifte bij de Duitsche autoritei
ten worden gedaan. De winkelier, die inder
daad dergelijke goederen bezat, doch bewij
zen kon dat hij daarvan reeds aangifte bij de
politie had gedaan, betaalde den man niette
min een bedrag van 240 gulden.
De oplichter is in Amsterdam aangehou
den en wordt ter beschikking van de Justitie
gesteld.-
Geweldige bestellingen bij de in
dustrie.
President Roosevelt heeft Zondagavond
een van zijn gebruikelijke „praatjes aan den
haard" gehouden, dat per radio verspreid
werd.
Hij verklaarde, dat de toestand het noodig
maakt op uitgebreiden schaal te bewapenen.
Er is echter geen reden voor paniek. Ook
deed hij een dringend beroep op het Ameri-
kaansche volk te storten in het fonds van
het Roode Kruis tot hulp aan de bevolking in
de oorlogsgebieden, waartoe tot dusver tien
millioen dollar is bijeengebracht Hij sloot
met een oproep tot een gemeenschappelijk
gebed, opdat de vrede spoedig moge terug-
keeren.
Roosevelt gaf een schildering, hoe de be
volking in de oorlogsgebieden moest vluch
ten om aan de verschrikkingen van den
strijd te ontkomen. Elke Amerikaan dient
daarom het Roode Kruis te steunen.
Betreffende de vraagstukken van
den tegenwoordigen oorlog welke
rechtstreeks de Vereenigde Staten
aangaan,*betoogde Roosevelt verder,
dat wel elkeen de illusies heeft opge
geven, als zou de zee een gordel van
veiligheid vormen. Ik zelf, aldus de
president, heb die illusies nooit ge
koesterd. Ik wijs echter de paniek
stemming af van hen die beweren,
dat de Vereenigde Staten weerloos
zijn en alle vrijheden moeten opge
ven om zich te bewapenen.
In dit verband somde Roosevelt op, wat
hot leger en de vloot aan nieuwe wapenen,
schepen en meer personeel verkregen heb
ben sedert hij aan ht bewind is. In het bij
zonder vermeldde hij, dat ruim 1700 moder
ne stuks luchtdoelgeschut van alle soorten af
voorradig of in bestelling gegeven zijn. De
vorming van een afzonderlijk minlsterio
voor de luchtwapenen wees Roosevelt af. Het
luchtwapen moet met de land- of zeestrijd
krachten gemeenschapplijk optreden.
Daarom moeten leger en marine over eigen
vliegafdeelingen beschikken.
In het verdere verloop van zijn rede kon
digde Roosevelt geweldige bestellingen aan
voor de industrie.
Hij keerde zich tegen de oorlogswinstma
kers en tegen een overdreven stijging der
prijzen van verbruiksartikelen. Voorts ver
zocht hij de arbeiders geen onredelijke ei-
schen te stellen. Als tegenprestatie beloofde
hij, dat alle sociale wetten van don New
Deal zouden blijven bestaan. Een verlen
ging van den werktijd is niet noodig, daar
beter de vele tienduizonden werkloozcn weer
te werk kunnen worden gesteld. Overal waar
de industrie deze stimuleering van het be
drijfsleven niet alleen kan financieren, zal
de regeering met hulp ingrijpen.
Ten slotte waarschuwde de presidont voor
spionnen, saboteurs en verraders, die de
landsverdediging willen verlammen.
TARZAN
DINSDAG 28 Mei 1940.
Jaarsveld, 414.4 m. N.C.R.V.-Uitzending. 10,40
—11.00 n.m. V.P.R.O.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.30 Gramofoonmuzick.
10.00 Officiële berichten.
10.30 Morgendienst.
11.00 Orgel en viool,
12.00 Politieberichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
109.
Ahtea's blik verzachtte zich, toen ze naar
den knappen aapman keek. Hoe rustig en be
daard had hij de woedende olifant tot stil
stand gebracht, die haar bijna had laten ver
ongelukken. „Tarzan, ik houd van je," fluis
terde ze, „en ik zou je zo graag naast me ep
de troon zien als koning van Tohr." Zij
strekte smekend haar armen uit. „Ik ben de
laatste spruit van een lange reeks blanke
vorsten. Als ik sterf zonder erfgenaam, zal
de regering van Tohr aan een der gele reu
zen komen. O, Tarzan, blijf bij me. Jij bent de
man, waarvan ik altijd heb gedroomd." Op
dat ogenblik had Tarzan echt medelijden met
haar. Maar dit medelijden verdween al heel
spoedig, toen h(j zich herinnerde hoe barbaars
wreed ze was. „We hebben het hier al over
gehad en ik heb u mijn antwoord gegeven,"
zei hij. „Mijn eerste gedachte geldt mijn vrien
den, dat is mijn plicht. Als u mij wilt toestaan
dat ik hen veilig uit de jungle breng, dan geef
ik u mijn woord, dat ik terug zal komen."
„Eenmaal uit het gezicht," zei Ahtea, „zou js
ook je belofte vergeten. Neen, ik zal je vrien
den vrijlaten en ze moeten de moeilijkheden
van de jungle dan maar alleen trachten te
overwinnen. Ik geef je dus nog eenmaal de
kans mijn aanbod aan te nemen ja of neen
Tarzan antwoordde rustig: „Neen!"
12,45 Berichten A.N.P.
1.00 Stichts Salonorkest.
2.30 Gramofoonmuziek.
3.00 Vrouwenbalfuur.
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de jeugd.
5.45 Canzonetta-sextet,
7.00 Officiële berichten.
7.30 Voor tuinliefliebbers.
8.00 Berichten A.N.P.
8.15 Koninklijke Militaire kapel.
9.10 Causerie.
9.30 N.C.R.V.-orkest.
10.00 „In afwachting", toespraak.
10,30 Berichten A.N.P.
10.40 Avondwijding.
11.00—12.00 Gramofoonmuziek.
Kootwijk 1875 m. VARA-Uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek.
9.00 Berichten (Frans).
9.15 Gramofoonmuziek.
9.30 Berichten (Nederlands).
9.45 Pianovoordracht.
10.15
10.30
11.15
11.30
11.45
12.00
12.55
1.00
1.30
1.45
2.00
2.30
Gramofoonmuziek.
Orgelspel.
Berichten (Engels).
Berichten (Vlaams).
Gramofoonmuziek.
VARA-orkest.
Gramofoonmuziek.
Rosian-Ladies.
Berichten (Nederlands).
Berichten (Frans).
Orgelspel.
Berichten (Nederlands).
haar mond open bleef staan en zij haar aan
staarde.
„Jij zag mg!", fluisterde zij, „Ik zat in
Parijs
„Ja, maar je vloog hiernaar toe met een
vliegmachine en was op tijd terug
Opnieuw werd Torrance schaakmat gezet.
Annabele rende van de toilettafel naar den
anderen kant van het bed. Toen sprong zij
plotseling op en over het bed, rukte de deur
open en vloog de kamer uit.
„Marie!Anne!" gilde zij, en rende de
trap op naar de kamers van het dienst
personeel.
Een oogenblik stond Torrance verstomd.
Toen hoorde zij de stemmen van de meisjes
door Annabelle's hysterisch huilen werke
lijk of voorgewend heen en zelfs op dat
oogenblik weifelde zij nog. Toen werd er luid
op de voordeur gebonsd.
Zij aarzelde, ging toen naar beneden en
deed de voordeur open voor den recher
cheur, die haar in de tuin had aangesproken.
„Is er iets aan de hand, juffrouw? Ik hoor
de gillen."
De vraag was eenvoudig genoeg, maar het
antwoord belachelijk moeilijk te vinden. Z(j
had een Impuls langs hem heen te dringen en
weg te gaan. Maar zij zei:
„Er is niets mevrouw Saranack is
slechts overstuur. Misschien is het beter als
U haar even ziet."
Zij vroeg hem binnen te komen, juist toen
Annabelle, gevolgd door Marie in een fla
nellen kamerjas, boven aan de trap ver
scheen.
„Hier is een politieagent," riep Torrance
luid, „wil je nog een proces-verbaal op laten
maken?"
„O nee nee!" Annabelle kwam bedeesd
den trap af. „Je hebt mij zoo aan het echrik-
ken gemaakt, Torrance."
„Zou het niet beter zijn, als de dames mij
vertelden, wat er gebeurd is?"
„Eigenlijk niets! Tenminste, ik geloof van
niet," stamelde Annabelle, „maar juffrouw
Esdale zei iets vreesejyks tegen mij zij be
schuldigde mij er van meneer Saranack ver
moord te hebben den ouden meneer Sa
ranack, bedoel ik en ik dacht, dat ze gek
geworden was en mij iets wilde doen."
De man keek Torrance weifelend aan.
„Misschien heeft U er een ander oordeel
over, juffrouw?" vroeg hij. In z(jn hart mocht
hij Torrance wel en mevrouw Saranack niet.
Een kort oogenblik dacht Torrance er over,
Annabelle formeel aan te klagen, doch ter
wijl z(j aarzelde, drong de rechercheur bij
haar aan.
„Het was misschien een gewone ruzie, niet
waar Juffrouw Esdale? En U heeft beiden
meer gezegd, dan eigenlijk de bedoeling was"
„Dat moeten wij aan mevrouw Saranack
overlaten," zei Torrance, „Ik heb niet ge
gild."
„Zooals U wilt, juffrouw! Heeft U iets aan
te geven, mevrouw Saranack?"
„O nee, dat zou ik onmogelijk kunnen
doen!" zei Annabelle, „ik had er geen idee
van, dat het zoo zou loopen. Als juffrouw
Esdale nu van plan is weg te gaan, is het
heele geval, wat mij betreft, afgedaan. Eigen
lijk is het allemaal mijn schuld, agent! Ik ge
loof, dat ik mijn zenuwen niet meer den baas
was. Maar Torrance wij scheiden toch niet
als vijanden, wel?"
Zonder antwoord te geven, liep Torrance
het huis uit. Zij was zich er van bewust, dat
zij het onderspit gedolven had.
Zij zei den chauffeur naar Londen te rijden
naar haar flat, waar zij naar bed ging. om
den noodigen slaap op te doen voor den
zwaren dag van morgen.
Om acht uur zat zij al in het Parnassus
Hotel, waar Hartlandt Massjter haar in zijn
kamerjas ontving.
HOOFDSTUK XXXIH.
Dood punt.
„Dus je hebt geprobeerd de zaak te for-
ceeren, Torrance. En is het je gelukt?"
„Nee. Ik had gedacht een of andere over
eenkomst te maken, waardoor zij het geld zou
krijgen, op voorwaarde dat zij mij het bewijs
van Gerald's onschuld zou geven. Maar er
kwam niets van, doordat zij zoo wegliep en
gilde."
„Maar je hebt jezelf tenminste overtuigd,
dat zij werkelijk een misdadigster is dat
zij werkelijk de vrouw is, die je gezien hebt?"
,.Ik weet het niet."
Het duurde zoo lang voordat zij ant
woordde, dat Meneer Massiter er bang van
yerd.
„Ik heb er den heelen nacht over liggen
denken," voegde Torrance er aan toe. Voor
dat ik daarheen ging dacht ik, dat ik haar,
wat er ook gebeurde, kon dwingen zichzelf
op de een of andere manier te verraden
voor mij, bedoel ik. Maar nu zie ik in dat
het type vrouw, die zij voorstelde, precies het
zelfde gedaan zou hebben, wat zij deed. Een
domme, sentimenteele dwaas van een vrouw".
Meneer Massiter raapte de courant op, die
Torrance had meegebracht. Er stonden dikke
koppen in over de arrestatie, doch het eenige
nieuws was, dat Gerald Saranack in hech
tenis werd gehouden en dien ochtend voor den
rechter zou verschijnen.
„Indien je niet zeker bent, dat zij de vrouw
was, die je zag", zei meneer Massiter niet
2.45 Gramofoonmuziek.
3.15 Berichten (Engels),
3,30 Gramofoonmuziek.
5.30 Berichten (Nederlands).
5.45 De Ramblers.
6.15 Berichten (Engels).
6.30 Berichten (Vlaams).
6.45 Rosian-orkest.
7.30 Berichten (Nederlands).
7.45 Orgelspel.
8.15 Berichten (Engels).
8,30 Berichten, (Vlaams).
8.45 VARA-Harmonie-orkest (opij.)
9.15 Berichten (Engels)
9.30 Berichten Nederlands).
9.45 Siylvia-Amusementsorkest.
10.30 Reportage.
10.50 Gramofoonmuziek.
11.15 Berichten (Frans).
11.30 Berichten (Engels).
11.45—12.00 Gramofoonmuziek.
lichten nadruk, „heeft jouw getuigenis voor
Gerald nauwelijks eenige waarde. Maar dat
moeten de advocaten maar uitmaken. Om
welke reden is hij gearresteerd, weet je dat
ook?"
„Ik weet niets. Hij wilde niet, dat ik met
hem meegingi"
Hij keek haar met een eigenaardige uit
drukking op zijn gezicht aan en zij begreep
dat h(j dacht aan het feit, dat zij samen wa
ren weggeloopen.
„Dus je hebt het toch gewaagd, Torrance?
Je hebt hem er vandaan gekregen?"
„Voor enkele uren".
„Ik wist, dat je slagen zou" Hij knikte
verschillende malen achtereen, „ik ging na
melijk uit van de veronderstelling, dat ook
dit jongmensch menschelyke hoedanigheden
bezit".
„Het heeft 't voor hem alles veel erger ge
maakt".
,,N-nee. Dat zou ik niet durven zeggen.
Maar ik geef toe, dat ik niet veel van een
Engelsehe jury afweet. Ik zal je strakjes wel
kunnen vertellen, hoe hij er voor staat",
„Wat gaat U doen, meneer Massiter?"
„Mij laten scheren. Bestel jij ontbijt voor
twee personen". Hij zuchtte, dwong zich toen
vroolijk te zijn en zei vaderlijk tegen haar:
„Kijk eens, mejuffrouw, ik weet best dat je
geen ontbijt wilt hebben, maar wij doen geen
stap, voordat je iets gegeten hebt".
Tjjdens het ontbijt sprak hij nauwelijks te
gen haar. Gedurende den korten tijd dat zij
hem kende, was zij gewend geraakt aan zijn
perioden van zwijgen en had geleerd er prijs
op te stellen.
„Wil je er bij zijn, als hij voor moet komen?
Ik heb mijn kapper mij de procedure van
jullie rechtspraak uit laten leggen".
„Nee. Hij zal er den voorkeur aan geven
dat ik er niet bij ben, dat weet ik".
„Dan hlijf je hier op deze kamer, tot ik
terug ben. En kijk niet zoo angstig. Ik ben
niet zoo gek om te probeeren juliie rechter
om te koopen. Maar ik ga eens kijken, hoe
de zaken ervoor staan en ik zal met zijn ad
vocaten gaan praten. Er is maar een ding,
waarmee ik het in deze zaak niet eens ben,
Torrance. En dat ben jij".
Toen zij hem vragend aankeek, ging hn
door:
„Als zij te weten komen, dat jij de vrouw
bent geweest, die dien avond in het huis
achter de gordijnen heeft gestaan, dan zou
den Z'j jou ook kunnen arresteeren".
„Och. wat hindert dat?"
(Wordt vervolgd).
