Abonneert U op dit blad
'fa&AJyqMxuul
£en tyutleAtje....
KeAli en ZencUncf,
flieuwJ uit IMc
Donderdag 30 Mci 1940
Twccdc Btad
MxtcUrdeuwji
Schoenenbonnen
aangekomen
Geen brandstof meer
Kleeding op bonnen
Ze kwamen na uren**»
uit den Polder weerom
Een in den nood
Wimpie, de koelbloedige
Geen prijsopdrijving
Pensioen aan zieke en
gewonde militairen
Ds* C. F* Nolte
Uitvaartmis Mgr. Evers
de ideale verkooper!
Visscherij
Uk het politie-rapport
I
De distributiebonnen voor schoenen"^
zijn op het kantoor aan de Kerkgracht
aangekomen. Zij, die dus aanspraak
meenen te kunnen ma ken op een paar
schoenen, kunnen zich met hun stam-
kaart naar dit kantoor begeven.
Voor verwarmingsdoeleinden.
Er wordt ons meegedeeld, dat er geen
brandstof meer voor verwarmingsdoeleinden
beschikbaar gesteld zal worden, uitgezonderd
voor ziekenhuizen of, als dat noodig mocht
zijn, voor ouden van dagen. Men zal deze
brandstof aan moeten vragen aan het dlstri-
butiekantoor aan de Kerkgracht.
Voor kookdoeleinden zal nog in zeer be-
perkte mate brandstof beschikbaar worden
gesteld.
Ook kleeding en alle textielgoederen mogen
ni het vervolg niet meer afgeleverd worden,
zonder afgifte van ontvangstbewijzen, even
als dat op het oogenblik ook met de levens-
middeleri het geval is.
De midaenstand kan deze ontvangstbewij
zen bij het hoofd van het distributiekantoor
aan de Kerkgracht bekomen.
DOBBELMAN N V. NIJMEGEN
Onhebbelijk gedrag.
Als eerste delinquent kwam gisterenmiddag
voor den zeekrijgsraad, de matroos der le kl.
A. H. V., die zich te Aruba aan boord van
Hr. Ms. „0 15" zoo onhebbelijk had gedragen.
dat hij nu een zware pijp had te rooken. Hij
had geweigerd gehoor te geven aan dienst-
bevelen van een luitenant ter zee, hij had zich
verzet tegen een onderofficier en een briga
dier van politie, die bij zijn arrestatie< hielp,
had hij stevig „afgedroogd".
Beklaagde zelf meende, dat deze heele zaak
wat opgeblazen was en verklaarde .indirect"
gevolg te hebben willen geven aan het dienst-
bevel, als hij eerst wat „tot rust gekomen"
was.
De president was het met dit standpunt
verre van eens en de fiscaal meende, dat het
geval uit een militair oogpunt zwaar aan-
gerekend moest worden, al was hij er tevens
van overtuigd, dat het heele geval wat teveel
■uitgemeten was. Hij eischte 2 maanden ge-
vangenisstraf, met aftrek van 5 dagen voor-
arrest.
De verdediger Mr. D. H. Buiskool is het met
den fiscaal eens, dat de telastelegging te zwaar
is. Bekl. heeft weliswaar dingen gedaan, die
niet door den beugel kunnen, maar het op-
treden van den sergeant en oudsten officier
was ook verre van tactisch. Spr. voert ver-
schillende gronden tot verzachting van straf
aan en bepleit uiterste clementie.
Het hemd van den kwartiermeester.
De zeemilicien matroos 3e kl. K. H. P. A.,
dienende aan boord van de Marinekazerne,
had 19 Maart het hemd van een kwartier
meester geleend en was daarmee gaan passa-
gieren. Hij had aanvankelijk de streepen onder
een jekker verborgen, doch toen hij in een
cafe belandde en boven z'n theewater kwam,
had hij zijn jekker uitgetrokken en zich ook
de „waardigheid" van een kwartiermeester
toegeeigend, door eenige zeemiliciens weg te
sturen.
De fiscaal vroeg 3 dagen gevangenisstraf.
Beklaagde was toch reeds gestraft, daar hij
anders Zaterdag naar huis had mogen gaan.
Luit. ter zee 2e kl. J. N. J. v. d. Mey hield
een sympathiek pleidooi Hij had niets dan
goeds van bekl. te zeggen, die den leelijke
vijand had, dat was de drank. De drank, die
hem reeds tot de meest dwaze dingen had
gebracht. Deze man had leiding noodig en
die ontving hij niet op de overbevolkte
Marinekazerne.
De man is reeds zwaar getroffen doordat
zijn woning, met heel zijn bezit, in Rotter
dam verwoest is. Zijn jong huwelijk is daar-
door in grooten zorg gekomen en nu is hem,
zoo zegt pleiter, vandaag een betrekking aan-
geboden door een schipper. Geef hem die
kans door zijn onmiddellijke invrijheidsstelling.
Leg hem desnoods een voorw. straf op.
De fiscaal ondersteunde dit voorstel van
pleiter, als het waar is dat beklaagde een
baan kan krijgen.
Ongehoorzaam zeemilicien.
De volgende voor de balie verschijnende
zeemilicien hofm. 3e kl. F. N. F. was zoo
onverstandig geweest op 17 April aan boord
van H. Ms. „Schorpioen" de opdracht van een
bootsman om zijn kooi behoorlijk op te sjor-
ren, te weigeren. Voor deze militaire over-
treding had de jongeman sinds 17 April in
voorarrest doorgebracht en de fiscaal vond
dit blijkbaar welletjes, zoodat hij den krijgs-
raad voorstelde de straf gelijk te stellen aan
het voorarrest van 6 weken.
De verdediger sloot zich bij het requisitoir
aan.
Verstokt deserteur.
Vervolgens stond de zeemilicien barbier 3e
kl. G. J. de Z. voor den krijgsraad terecht
terzake desertie. Hij had de Marinekazerne
op 25 Maart verlaten en was daarin niet
teruggekeerd voor 10 April, toen de gemeente-
politie te Amsterdam hem had aangehouden.
Reeds eerder had de Z. zich schuldig gemaakt
aan desertie en zijn motief, dat hij uit angst
voor straf was weggebleven, vond bij den
fiscaal niet veel geloof.
De fiscaal eischte tegen bekl. 3 maanden
gevangenisstraf, met aftrek van het voor
arrest sedert 10 April.
Mr. Buiskool bepleitte een gesplitste straf,
onvoorwaardelijk voor wat betreft het voor
arrest en de rest voorwaardelijk. De man kan
een betrekking krijgen, geef hem zijn kans.
Hier werd de zitting, die elf zaken telde,
afgebroken door de komst van zes Engelsche
bommenwerpers, die een overhaaste vlucht
naar de schuilkelders noodig maakte.
De zitting wordt hedenmiddag voortgezet,
waarin de uitspraken voor. bovenstaande
zaken vallen
Voor de ,J)istributie-film" bleek reeds drie dagen lang groote belangstelling te bestaan.
Hier ziet men een der eindelooze queue's, zooals men die van 's morgens tot's avonds in de
Spoorstraat kan aanschouwen.
En hoe
Er is een oud geuzenlied, waarvan de eerste
strofe luidt: Ze kwamen na jaren uit Brabant
weerom. Het was aan dezen regel, dat wij
vanmorgen tusschen 6 en 7 uur moesten den-
ken, toen tal van Nieuwediepers en Nieuwe-
diepsters weer naar Den Helder terugkwa-
men en dat op een wijze, die aan landver-
huizers deed denken. Het deed denken aan de
films, die men gezien heeft over de trekkende
transvalers, die er ook met „hutje en mudje"
van tusschen gingen. Precies zoo deden de
Nieuwediepers. De Transvalers deden het in
huifkarren. Welnu, wij zagen tal van
groentenkarren waarover men in der haast
een „huif" gespannen had en waaronder men
zat.
Ja, hoe zat men erineengedoken, koud
en verkleumd. Grijs van de slaap en op van
vermoeienis.
Men zat er, tegen en op elkaar teneinde
zich aan elkaar te warmen, men zat er geme-
lijk en geeuwend, met dekens, doeken en
plaids om beenen, hoofden en ruggen gewik-
keld.
De intocht
Er waren verscheidene belangstellenden op
het vroege uur die naar dit schouwspel kwa
men kijken. De een had medelijden en de an-
der plaatste critische opmerkingen. De een
lachte spottend, de ander had medelijden met
de ,,trekkers", die er zoo verfomfaaid en zor-
gelijk uitzagen.
Medelijden, ja, dat is het gevoel, dat bij ons
overheerscht. Medelijden met al diegenen, die
zich door een onberedeneerde angst lieten ver-
leiden Den Helder te verlaten. Medelijden met
hen, die geen uur en geen minuut meer binnen
de grenzen van Den Helder wilden blijven
toen een onbekende het gerucht rondstrooide
waardoor een niet gering deel der 40.000
Nieuwediepers zijn positieven verloor en de
beenen nam.
Wij, en al de anderen die rustig thuisgeble-
ven zijn, die er niet aan gedacht hebben naar
buiten te tijgen, willen ons niet op den borst
slaan en van onzen moed en zelfbeheersching
getuigen. De angst zit er bij velen nog te zeer
in dan dat wij hier verwijten zouden willen
neerschrijven.
Maar waar wij wel een beroep op willen
doen, dat is op het gezonde verstand, het
nuchtere inzicht der Heldersche bevolking, die
toch dikwijls genoeg bewezen heeft te beschik-
ken over een gezond oordeel en een eigen
meening.
De wereld is overstroomd met geruchten en
bakerpraatjes.
Zorgt er voor daarvan niet het slachtoffer
te worden.
En neem niet al te snel toevlucht tot de
Transvaalsche methoden
De zeekrijgsraad is een deftig college. De
president in zijn wijde toga imponeert, de
hoofdofficieren met hun dikke gouden ban-
den, dwingen respect af. Wij, vertegenwoor-
digers van de pers, de verdedigers, evenals
de president in ambtelijk gewaad gehuld, het
publiek op de tribune (meestal is de belang
stelling gering) staat als 6en man op, als
uit de raadskamer het college binnenkomt en
achter de groene tafel zitting neemt. Het is
indrukwekkend en het is spijtlg dat een
mengch zoo snel aan alle dingen went, zoo
dat hij na de tweede of derde voorstelling al
niet meer ,,gepakt" wordt.
Gistermiddag was er zitting. Drie zaken
waren afgehandeld. Scherpe en vermanende
woorden waren er van achter de groene tafel
tegen de beklaagden voor de balie geuit.
Eenigen waren tot snikkens toe bewogen ge
weest. Verdedigers hadden in breedvoerige
betogen alle deugden van hun bescherme-
lingen naar voren gebracht, waarbrj je je
verwonderde dat er zooveel deugdzaamheid
op dit ondermaansche gevonden wordt.
En terwijl dit alles zich daar naast de pro-
voost aan de Buitenhaven afspeelde, de presi
dent met zijn armen over elkaar, critisch zat
te luisteren, de fiscaal zich spitste op r6-
en duplieken, klonken plotseling in de gang die
naar de rechtzaal leidt haastige voetstappen.
Eenige driftige tikken klonken als dissonan-
ten in het schoon betoog van Mr. Buiskool,
de deur ging open, het hoofd van een wel-
gedanen marinier verscheen om den hoek, hij
fluisterde den fiscaal een paar woorden toe,
waarvan wij op de perstribune alleen ver-
stonden „Engelsche vliegtuigen". De spanning
van de rechtszitting was gebroken en een
andere spanning trad in.
De fiskaal verwijderde zich ter orientee
ring. Voor de verdediging was geen belang
stelling meer. We hoorden het zware dreunen
van de vliegtuigmotoren, we hadden geen
interesse meer. Toen de fiskaal terugkeerde,
maande hij aan tot spoed en 6en beklaagde,
die met bewogen stem zich nog voor de balie
wilde verdedigen, werd opgejaagd. „Sc.hiet op
alsjeblieft."
Toen gebeurde het: paf, paf, paf, snel en
dreunend vielen de mitrailleurschoten en nog
sneller verdween de heele krijgsraad, de pers,
de beklaagden. Alles holde via een zij-uitgang
van een steenen trap naar de schuilloopgraaf
(Historisch).
Wimpie van de Weststraat bracht 't er
beter af dan gij alien, Heldersche medebur-
gers, die gisteren in zoo grooten getale weg-
vluchtet vooreen bombardement dat niet
plaats vond. Kom, kom, hebben we nu alle
houvast, geloof en vertrouwen verloren?
En dan op zoo'n loos gerucht van eenige
fantasierijke angsthazen een zoo uitgebreide
uittocht op touw te zetten? Wij hebben toch
in onze stad vele en betrouwbare voorlichters,
raadgevers en bezadigde autoriteiten. Onze
bedachtzame' nuchtere Hollandsche geest-
kracht moeten wij juist in moeilijke tijden
bewaren.
Wimpie van de Weststraat deed het beter.
Wanneer bij ons onderscheidingen zouden
worden uitgereikt aan hen die in groot ge-
vaar de grootste koelbloedigheid aan den dag
legden, dan zou Wimpie zeker het eerekruis
le klasse op z'n schoolblouse gespeld krijgen.
Het was op dien ernstigen middag, dat na
heldhaftigen tegenstand de strijd werd ge-
staakt.
Zeer velen achtten dit voor ons land en volk
de beste oplossing. Zoo ook dacht Wimpie's
vader er over.
Hij gevoelde zich zoo zeer opgelucht en ont-
spannen, dat hij hierin aanleiding vond ter
gelegenheid van dit feit zijn vrouw en kinderen
te tracteeren.
Een heerlijke tompoes, dat zou na de ang-
stige spanning er zeker wel invallen. Dus toog
vader met Wimpie en z'n zusje ten koeke-
bakker. Vier heerlijke versche rose besuikerde
room gevulde tompoesen werden voor korten
tijd in het witte doosje neergevleid. In het
vooruitzicht van een lekkere hap huppelt
Wimpie aan vaders hand verblijd huistoe. Het
is intusschen ongeveer half negen. Wanneer
ze weer thuiskomen ziet moeder verblijd naar
vader met z'n doosje heerlykheden op. Maar,
wat is dat? Terwijl papa het doosje vast op
tafel zet, draait mama zich om: O, Jan, kijk
eens, daar heb je weer zoo'n groot vliegtuig,
zou dieOch kom, vrouwtje, 't is nu weer
vrede, maak je maar niet ongerust. 't Is niets
hoor. Roe-roe-roe-roe-roe weerklinkt steeds
luider en doordringender de los draaiende
propeller. DanopeensEen zware,
dreunende knal. Alles beeft, alles lawaait,
alles rinkelt en er breekt in oorverdoovend
geweld glas en hout.
De tuindeuren vliegen met verbrijzelend
glas de kamer binnen. Wild pakt vader Wim
pie vast en duwt hem met kracht in de wand-
kast, zelf vlucht hij met moeder en zusje de
gang in. Even vermindert het geraas. Na
eenige oogenblikken, wanneer de wolken stof
en kalk een beetje zijn neergezakt, waagt
papa even om 't hoekje de kamer in te kij
ken. 't Is een ru'ine, maar alles is nu toch weer
stil. Daar gaat de kastdeur op een kier en...
Wimpie's hooge stemmetje weerklinkt daar-
door rustig en fijntjes.
„En, mag ik nou me tompoes hebben
pappie?"
Pappie, te verbouwereerd door den schrik-
wekkenden knal, stuntelt weer naar binnen.
(Dat was van die bom, die op de West-
gracht viel).
Geheel van haar stuk gebracht, aanschouwt
ook mammi.e de verwoesting. Maar veel tijd
wordt hen voor verdere beschouwingen niet
gelaten. Opeens, maar nu van de werfzijde,
barst een bijkans nof fellere explosie uit, die
dreunend met een slag alle voorvensters naar
binnen slingert. Mammie wankelt Pappie
staat als versteend, maar, wanneer ook nu
de stof en scherven zijn gedaald en de drie
zwaar bezochten volkomen ontsteld ter neer
zitten, opent zich weer de kastdeur op een
kiertje en Wimpie's stemmetje klinkt onver-
droten.
„En wanneer krijg ik nou eens eindelijk me
tompoes, pappie?"
,v Vox Humana.
Strenge straffen.
Aan alle winkeliers en verkoopers wordt
nog eens onder de aandacht gebracht,
dat zij, ingevolge de prtfsopdrjjvingswet
en de hamsterwet, hun waren voor geen
hoogere prij/cn mogen verkoopen, dan die
vastgesteld waren voor 9 Mei.
Overtredingen hiervan zullen streng ge
straft worden.
achter de provoost. Boven ons hoofd knetterden
de schoten van 't afweergeschut. Allen waren
we e6n, de president in zijn toga, de
fiskaal, de leden van den raad, de beklaagden,
het zat daar gemoedelijk in de lange donkere
gang op de houten bank. Het onderscheid tus
schen aanklager en beklaagde was weggeval-
len. Noch ernstige, noch vermanende woorden
werden meer gesproken. De commandant van
de Marinekazerne, overste Hoog, stond met
vriendelijken glimlach, de andere vluchtelingen
uit de omgeving op te vangen. Doorloopen,
doorloopen, er is nog ruimte heeren
De bommen bleven weg en na vijf minuten
staken we ons hoofd buiten de schuilpiaats en
zochten we veiliger plek op het Ankerpark,
maar van een voortzetting van de afgebroken
zitting kwam niets meer. De arme beklaagden,
die op vrijspraak gerekend hadden.
Het Bestuur van de Stichting „De Neder-
landsche Soldaat" verzoekt ons mede te dee-
len, dat blijkens de door haar ingewonnen in-
lichtingen bij de betreffende bevoegde auto
riteiten de toekenping van eventueel pen
sioen aan gewonde en zieke militairen als-
mede aan de nagelaten betrekkingen van ge-
sneuvelde militairen, op de gewone wijze
ambtshalve door de betreffende afdeeling van
het departement van Defensie zal worden
afgehandeld.
Zieke en gewonde militairen en nagelaten
betrekkingen van gesneuvelde militairen, die
recht op pensioen meenen te kunnen laten
gelden, kunnen zich daartoe wenden tot het
bestuur van de Stichting voornoemd, dat aan
belanghebbenden kosteloos inlichtingen ver-
schaft.
De Stichting heeft haar werkingssfeer over
het geheele land en het adres is: Stichting
„De Nederlandsche Soldaat", Drachten.
Overlijdensbericht was gelukkig
onjuist.
Wij lezen in het Hbl.:
Uit Middelburg ontvangen wij het verheu-
gende bericht, dat ds. C. F. Nolte, Evang.-
Luthersch predikant te Middelburg-Vlissingen,
in tegenstelling tot wat een week geleden was
gemeld, in leven en lichamelijk vooruitgaande
is. Bij de krijgsverrichtingen was hem, naar
ons nu blijkt, te Vlissingen een letsel toege-
bracht hersenschudding dat tot het be
richt van zijn overlrjden aanleiding heeft ge-
geven; dit bericht luidde zoo steilig, dat wij
en anderen er niet aan meenden te moeten
twijfeien. Ds. Nolte is, zoo vememen wij nu,
naar zijn huis te Middelburg vervoerd, en zal
in elk geval-nog geruimen tijd verpleegd moe
ten worden.
Plechtigheid te Den Haag
Gisterenochtend is in de kerk van den H.
Jacobus aan de Parkstraat te Den Haag de
uitvaartmis voor wijlen mgr. F. J. H. Evers,
oud-hoofdaalmoezenier van leger en vloot, op-
gedragen. Mgr. Huibers, r. k. bisschop van
Haarlem, mgr. Paolo Giobbe, de pauselijke
internuntius, mr. J. R. H. van Schaik, voor-
zitter der Tweede Kamer, en vele andere
autoriteiten woonden de plechtigheid bij. De
hoofdaalmoezenier van leger en vloot, mgr.
J. J. J. Noordman, celebreerde geassisteerd
door aalmoezenier majoor Brouwer als dia-
ken, kapelaan Buis als subdiaken en kapelaan
Van den Oudenhoven als ceremoniaris, den
dienst; het koor zong de mis van Perosi.
Een Profeet. verrijst. Sholem Asch. Uitg. Ser-
vire. Den Haag. Geb. f 3.90.
De Nazarener is de titel van de trilogie,
waarvan Een Profeet verrijst, het eerste deel
vormt. Het boek verscheen in 1939 in Amerika
en werd in 't Nederlandsch vertaald door
J. MaschmeijerBuckers.
Om met het laatste te beginnen: De verta-
ling is goed en herinnert ons geen oogenblik
aan het Engelsche origineel.
Jammer genoeg kan er van de roman zelf
niet veel goeds gezegd worden. Het wordt
een gewoonte, dat uitgevers zelf een bespre-
king van hun uitgaven daaraan toevoegen.
Ook hier doet zich weer een dergelijk geval
voor. Natuurlijk zijn we altijd volgens de uit-
geefster verrijkt met een kunstwerk van den
eersten rang, waarvoor de schrijver zegge en
schrijve maar liefst dertig jaar gezwoegd
heeft. Indien dat dan waarlijk het geval is,
dan had de heer Asch die dertig kostbare ja
ren beter kunnen gebruiken, want het is on-
begrijpelijk, dat een dergelijk middelmatig
romanprobeersel het tot een druk en zelfs tot
een vertaling in het Nederlandsch bracht. Het
is verward en vaak bladzijden lang vervelend,
terwijl de sensatie-zucht er soma duimdik op-
gesmeerd ligt. Waarlijk jammer van die der
tig lange jaren.
DE KERK SPREKE HAAR WOORDEN
VAN TROOST...
Boodschap van den president van
den Oeeumenischen Raad in Neder-
land.
Nu de omstandigheden, waaronder wij thans
leven, het onderling contact zoozeer bemoei-
lijken, dat het onmogelijk is de in den Oeeume
nischen Raad vertegenwoordigde kerken te
raadplegen over eenige gemeenschappelijke
actie, hoe gewenscht deze ook zijn zou, doe ik
als president van dien raad deze boodschap
uitgaan. Zelfs met de voorzitters van de Ne
derlandsche afdeelingen van den Wereldbond
en den Raad der kerken en die van het Lau-
sanne-Comite en mijn medeleden van het
dagelijksche bestuur heb ik geen voeling kun
nen houden.
In deze dagen doe i0 een beroep op alien,
die zich Christenen noemen, om zich hun roe-
ping als leden van de kerk van Christus meer
dan tot nu toe bewust te worden, zich nauwer
aaneen te sluiten, datgene te zoeken en voorop
te stellen, wat ons vereenigt en alles te ver-
mijden, wat de tegenstellingen verscherpt. De
kerk van Christus moet haar boodschap van
liefde, vrede en gerechtigheid blijven brengen,
zij mag het gebed voor alle menschen nimmer
nalaten of daarin verslappen. Juist nu heeft
de kerk een woord voor de wereld, ook voor
onze zoozeer geschokte en beproefde landge-
nooten. Het vaste geloof, dat God zijn heer-
schappij over deze wereld niet laat varen,
geeft kracht om de diepe wegen, waarlangs
Hij ons leidt, met een rustig vertrouwen te
gaan. Onze hart en en gedachten gaan met
innige deelneming uit naar zoovelen, die
treuren om degenen die hun leven gelaten heb
ben in een zeer ongelijken strijd voor hun
vaderland of die als slachtoffer van het oorlogs-
geweld den dood hebben gevonden. Ook denken
wij niet minder aan die nog talrijke schare
dergenen die in groote spanning verkeeren om-
trent het lot van hun dierbare levens. De kerk
spreke haar woorden van troost, boete en ver-
geving en getuige van de eeuwige dingen, die
blijven, ook als de aardsche vergaan. Aanvaar-
dende het oordeel Gods blijven wij in deze we
reld staan midden in den strijd om het Konink-
rijk Gods. De kerk als van God gegeven instru
ment voor de redding der menschen bestaat
Gode zij dank als een instituut dat ons met
nog hechtere banden bindt dan nationaliteit,
gezin of wat dan ook. De Christenen der jonge
kerken in het oosten zeggen ons dat zij door
het ontzaggelijke leed, dat reeds jaren over ve
len hunner gekomen is, zijn gaan ontdekken,
dat er tenslotte heel weinig zaken zijn, waar
voor een mensch te alien tijde bereid moet zijn
te sterven en dat zij daaruit de les geleerd heb
ben, dat het dan ook het beste is, veel meer
dan tot hier toe voor die weinige zaken te gaan
leven. God zij ons alien genadig, verzoening
doende over al onze zonden en die der geheele
wereld. Wandelende in Jezus' voetstappen gaan
wij rustig en moedig den weg, dien God ons
leidt, doende wat Hij ons te doen geeft.
Dr. C. W. Th. baron van Boetzelaer
van Asperen en Dubbeldam.
URK, 28 Mei.
Door 24 vaartuigen werd heden aan den
Gemeentelijken Vischafslag alhier aangevoerd:
1272 pond Kuilpaling, van 30400 pond per
vaartuig, prijs 1820 ct.1180 pond Lijn- of
Beugaal, 202814 ct. en 276 pond Fuikaal,
25 ct. Alles per pond.
Een kwaaie rakker.
Een bewoner van de Bothastraat deed aan-
gifte, dat hij op de Javastraat meermalen was
aangevallen door een hond. Naar den eigenaar
van dezen kwaden rakker wordt een onder-
zoek ingesteld.
Wie heeft hem gezien.
Een bewoner van de tweede Vroonstraat
deed bij de politie aangifte, dat zijn groote
groene handwagen, voorzien van den naam
W. Schrander, sedert 14 dagen vermist wordt.
Van wie
Een bewoner van de Hoofdgracht heeft
aangifte gedaan, dat hij, daags na het bom
bardement, een coupon blauw gestreepte hee-
renstof achter zijn woning heeft gevonden.
Ook dat gaat door...
Een bewoonster van de "Leliestraat deed
aangifte van beleediging, door een andere be
woonster van die straat.
Een man, die Dinsdagavond in zwaer be-
schonken toestand op de Westgracht werd
aangetroffen, werd ter ontnuchtering naar
het hoofdbureau van politie overgebracht.
Motor/iets vermist.
Door een bewoner van de Boerhaavestraat
werd aangifte gedaan van vermissing van
zijn motorfiets, G.Z. 48518, die door hem aan
militairen in bruikleen was afgestaan.
Vechtpartij.
In de Nieuwstraat, hoek Spoorgracht, ge-
raakten twee mannen zoodanig slaags, dat
een van hen door een spiegelruit van den
wmkel van de firma v. Praag werd gegooid.
Toen de politie, die gewaarschuwd werd, ter
plaatse kwam, waren de vechtersbazen spoor-
loos verdwenen, zoodat het met de verwon-
ding van dengene, die het onderspit moest
delven, nog wel losgeloopen zal zijn.
Denk om uw rijwiel.
Aangifte werd gedaan van vermissing van
een damesrijwiel, dat onbeheerd en... niet op
slot, op de P. H. Laan had gestaan.
