Oriënteeren en
aanpassen
vuren van Tohr
Groote Clown
De twist om de
Haagsche baby
Mijn in zee ontploft
Radioprogramma
door Edgar Rice Burroughs
Doel van de Jaarbeurs
FEUILLETON
WAAROM TREUR JE,
LUCHTAANVAL OP
KEULEN
Brengt evenwicht in
uw ledematen
Wattenknoeiers krijgen
voorwaardelijk
ASPECT TOTAAL VERANDERD!
„De dag van gisteren geleden, den
dag van heden met opgeheven hoofd
tegemoet!"
Zooals wij gisteren reeds mededeelden,
wordt de Jaarbeurs te Utrecht dit jaar ge
houden. De zeer bijzondere omstandigheden
waaronder dit geschiedt, heeft het gedele
geerd lid van den Raad van Beheer, de be
kende heer W. Graadt van Roggen, in een
persconferentie nader uiteengezet.
Buitengewone krachtsinspanning zal noo-
dig zijn, aldus de heer Graadt van Roggen,
en zeker levert de onzekerheid allerlei be
zwaren van organisatorischen aard op.
Aspect totaal veranderd.
Door het intreden van den gewijzigden
toestand is het aspect van den handel vol
komen veranderd, niet aleen wat de export
mogelijkheden betreft, maar ook met be
trekking tot het binnenlandsche handels
verkeer. Temidden van tal van nieuwe,
zich bovendien nog telkens wijzigende pro
blemen, moet het bedrijfsleven naar nieu
we wegen in eigenlijken en figuurlijken
zin zoeken, nieuwe methoden gaan toe
passen, andere vormen van productie, trans
port en distributie overwegen. Daarbij doet
zich dringend behoefte gevoelen aan een
snel herstel van verbroken contact, opdat
de zakenwereld zich opnieuw op eenigszins
vastere basis zal kunnen oricnteeren.
Voor de naaste toekomst komt het
voor het bedrijfsleven in het bijzon
der aan op: oriënteeren en aanpas
sen. Daarvan zal voor een. groot
deel afhangen of in onze zaken
wereld spoedig weder dusdanige
loonende resultaten verkregen kun-
worden, dat op een nieuwe basis aan
den handel uitbreiding gegeven
kan worden. Men is er in handels
kringen volkomen van overtuigd,
dat niets achterwege gelaten mag
worden, waarvan vermoed kan wor
den, dat het de oriënteering en de
aanpassing op economisch gebied
zal kunnen bevorderen. Het Jaar-
beursbestuur zag zich hierin zijn
taak aangewezen.
Het is voor het instandhouden van het
economisch bestel noodzakelijk, dat vooral
het persoonlijk contact tusschen nroducent
en afnemer, voor zoover dit telkenmale mo
gelijk zal blijken, op practische en effici
ënte wijze worde hersteld. Het belang van
liet Nederlandische bedrijfsleven brengt me
de, dat op de komende najaafsbeurs, als
het daarvoor aangewezen centrale orgaan,
aan dit streven leiding wordt gegeven:
naast de stimuleering van het handelsver
keer en het in gang houden van het zaken
leven, zal ook voorlichting door bevoegde
organen op industrieel, agrarisch en com
mercieel gebied verlichting van lasten
kunnen brengen. Voor menigen zakenman
zal aldus het Jaarbeursintermediair den
overgang naar den nieuwen toestand kun
nen helpen effenen.
Groepsindeeling blijft gehand
haafd.
Opdat de zakenmenschen, die gedurende
een lange reeks van jaren het Jaarbeurs-
itermediair in hun in. en veroop-systeem
ingeschakeld hadden, zich op de komende
najaansbeurs als vanouds „thuis" zullen ge
voelen, zal de gebruikelijke samenstelling
en groepsindeeling der najaarsbeurzen ge
handhaafd blijven.
Het vervoer geregeld.
Ten opzichte van het zoo belangrijke
vraagstuk van het Jaarbeursgoederen- en
Jaarbeursbezoekers-vervoer mocht het Jaar-
beursbestuur van de directie der Nederland-
sche spoorwegen de toezegging ontvangen,
dat, in samenwerking met den propaganda-
dienst der Jaarbeurs, al wat onder de gege
ven omstandigheden mogelijk zal blijken, in
het werk gesteld zal worden om het vervoer
naar en van de Jaarbeurs te vergemakke
lijken en te bespoedigen.
„De dag van gisteren is geleden", zoo be
sloot de heer Graadt van Roggen zijn toe
lichting", den dag van heden zullen wij be
steden om met opgeheven hoofde -den dag
van morgen tegemoet te kunnen gaan. De
raad van beheer is er van overtuigd, dat dit
streven door het Nederlandsche bedrijfsle
ven zal worden verstaan"
Het Salomo's oordeel nog niet
gevallen.
ENQUêTE GELAST /N
KORT GEDING,
De president van de Haagsche rechtbank,
mr. A. S. Rueb, zou gistermorgen uitspraak
doen Ln een wel zeer ongewone kort geding
zaak, die Zaterdagochtend voor hem had
gediend. De familie S. had n.1. een eisch
tot afgifte gesteld van het kind, dat de fa
milie van der W. thans bezit en als het
hare beschouwt. Mevrouw S. Is echter over
tuigd, dat dat kind haar toebehoort.
De onzekerheid over de afkomst van het
kind is een gevolg van de verwarring, die
op 10 Mei des morgens ontstond, toen Ln de
kraamvrouwenkliniek „Huize Bethlehem"
op den hoek van de Casuariestraat en de
Princessegracht een bom insloeg.
De uitspraak is echter nog niet ge
vallen. in verband met verschillende
tegenstrijdige verklaringen en de
bestrijding van het politierapport
door mevrouw van der W. op en
kele punten, meende mr. Rueb, dat
getuigenverhoor en desnoods des
kundigenverhoor meer licht zal moe
ten verschaffen.
Daarom beval de president den eischer
met getuigen te bewijzen, dat het kindje,
dat mevr. van der W. thans bezit, het kind
is van mevrouw Steinmetz. Onverminderd
het recht van partijen om andere getuigen
to doen dagvaarden, bepaalde de president
dat tien getuigen zullen worden gehoord,
t.w. de agent van politie J., die het bestre
den rapport heeft opgemaakt, een kennis
van mevr. van der W., de heer A., die haar
in het bedoelde huis op de Princessegracht
met haar kind heeft ontmoet, twee andere
in de kliniek verpleegde dames, het werk
meisje, dat volgens het zeggen van mevr.
van der W., haar haar kind in genoemd
huis heeft teruggebracht, vier zusters uit
de kliniek en de heer W., die het kind van
mevr. S. heeft aangenomen.
Den datum van de enquête stelde mr.
Rueb vast op Maandag 24 Juni, des mid
dags om 2 uur. De verdere uitspraken hield
de president aan.
In verband met de vrij groote publieke
belangsteling, die dezen ochtend voor de
zaak bestond, deelde de president mede,
dat bij de enquête geen publiek zal worden
toegelaten, daar deze in alle rust zal moe
ten plaats hebben.
DOOR A H KOBER
„Je hebt gelijk, Tullio," zei hjj nu, „ik zal
Alf er maar uit gooien..."
„En de ronde met drie man hoog?"
„Die zullen we voortaan met Go rijden!"
fluisterde Fred. „Go kan Alf's rol overnemen,
hij wordt dus de bovenste man. Ik zou me er
sterk over verwonderen als ik jou en Go niet
even veilig op mijn schouders kon dragen als
jou en Alf!"
Tullio en Lona knikten.
En Fred, nu geheel geestdriftig voor zijn
nieuwe plan, besprak met hen beiden hoe zij,
zonder dat Alf het kon merken, Go zouden
opleiden om zijn plaats in te nemen. Wanneer
het zoo ver was, dat zij de moeilijke toer met
den leerjongen aandurfden, konden zjj Alf
opzeggen.
Den volgenden morgen zei Fred tegen zijn
leerjongen:
„Van nu af aan wordt er elke nacht om
vier uur getraind. Jij brengt Negro op tjjd in
de manege, begrepen? En wanneer je Alf of
iemand anders iets verraadt, dan sla ik je
dood, begrepen?"
Go begreep het.
Nadat Fred zich ervan verzekerd had, dat
ook de eerste regisseur en de nachtwaker
zouden zwijgen, begon hg met de nachtelijke
repetities. Go werd aan een lange lijn ge
bonden en wanneer hij dreigde te vallen, trok
Lona hem omhoog. Brj de eerste oefeningen
bleek, dat Go niet zoo handig was als de
Pisiani's van hem verwacht hadden en hij
kreeg heel wat verwijten en oorvijgen.
In den nacht na de vijfde repetitie werd Go
opeens wakker. Het was alsof een van de
paarden een heftige beweging had gemaakt.
Hij kroop in het stroo naar voren om te zien
of alles in orde was. En ja: daar stond de
schimmel Negro op zijn pooten en bij hem
stond een man, die hem zachtjes toesprak...
Het was Alf!
„Alf! Zeg Alf!" riep Go. Maar de Zweed gaf
ZEVEN DOODEN.
Keulen, 19 Juni (D.N.B.) Bij een lucht
aanval van vijandelijke vliegers op het stad-
gebied van Keulen in den nacht van 17 Op
18 Juni, zijn zeven burgers gedood en een
aantal gewond. Eenige woonhuizen werden
vernield en verscheidene gebouwen gedeel
telijk beschadigd.
Personen, die in den oorlog of door een
ongeluk de rechterhand of het gebruik daar
van verloren hebben, leren meest in korten
tijd zich even zeker en krachtig van de lin
ker te bedienen. Allen gelijk stenotypisten
en pianospelers, die zich ter uitoefening van
hun beroep van beide handen moeten bedie
nen, bewijzen, dat de linderhand tot dezelfde
verrichtingen als „het mooie handje" in
staat is. En de Rheinisch Westfalische Zei-
tung, waaraan we deze beschouwing ontlee-
nen, laat erop volgen, dat onvoldoende te
werkstelling van de linkerhand in het prak
tische leven een voorbarige afmatting ten ge
volge kan hebben. Bekend is, dat tusschen de
rechter lichaarms. en de linker hersenhelft
nauwe betrekkingen bestaan. Daaruit blijkt
dat de voorrang, waarvan de rechterhand
geniet, aan de linker hersenhelft hoogere ei-
schen stelt. En 't blad komt tot de slotsom
dat wie het voor zijn vak niet van noode
heeft, sportief, b.v. door te zwemmen en bal
te spelen, het evenwicht moet zoeken te her
stellen.
Anderen komen er met boete aL
De Amsterdamsche rechtbank heeft giste
ren vonnis gewezen in de strafzaak tegen
de wattenknoeiers en de bij deze zaak betrok
ken personen verdacht van schuldheling. Het
rechterlijke college legde voorwaardelijke ge
vangenisstraffen of geldboeten op.
Zooals men zich herinnert, werd in Febru
ari van dit jaar ontdekt, dat partijen watten
door het rijk ter beschikking gesteld, van par
ticuliere confectiefabrikanten, om te verwer
ken in militaire kleeding, opnieuw werden
aangeboden. Bij de vervaardiging van de
uniformen bleek minder materiaal noodig
dan ter beschikking was gesteld. Eenige fa
brikanten beschouwden de overgebleven vel
len watten als speer (afval) en zij meenden
vrij over deze restanten te mogen beschikken
Er is destijds over deze zaak heel wat te
doen geweest en de publieke opinie kantte
zich vel tegen deze praktijken.
Een achttal confectiefabrikanten
moest zich wegens verduistering
^voor de rechtbank verantwoorden.
Twee verdachten werden tot voor
waardelijke gevangenisstraffen, van
drie maanden veroordeeld, drie tot
geldboeten van f 300, twee tot boe
ten van f 100, en een verdachte
hoorde zich tot f 50.boete veroor
deelen.
Twee kooplieden werden wegens schuld
heling veroordeeld tot voorwaardelijke ge
vangenisstraffen van een maand, aan een
verdachte werd een voorwaardelijke straf
van twee maanden opgelegd, de vierde ver
dachte werd tot f 100.boete veroordeeld.
Onaangenaam avontuur van mo
torschokker.
Gistermiddag om ongeveer half zes, toen
de motorschokker „Koningin Wilhelmina",
Sch. 12, schipper G. den Heyer, op ongeveer
200 meter ten Noordwesten van de Noorder-
pier was, is op ongeveer 20 meter afstand
van dit scheepje een mijn tot ontploffing ge
komen. De schokker kreeg eenige averij,
doch kon op eigen kracht de haven bereiken.
Geen van de opvarenden werd gewond.
Ook vanaf de kust werd de ontploffing ge
zien, waarbij een hooge waterzuil werd waar
genomen, terwijl in een wijden omtrek de
ontploffing werd gehoord.
VRIJDAG 21 JUNI 1940.
Jaarsveld 414.4 m.
VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. VPRO.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Hobo, fluit en piano.
11.00 Gramofoonmuziek.
TARZAN en de
129.
Met een koninklijk gebaar gaf Ahtea het
sein. De bewakers hieven de zwepen op, ge
reed om toe te slaan. Op dit ogenblik had de
aapman gewacht om zijn wanhopige poging
te doen. Zijn ogen rustten op de Zwarte Mal-
luk, den grooten olifant, die door Mungo be
reden werd in de stoet van de koninklijke lijf.
wacht. Malluk was de vriend van Tarzan. Nu
zouden die vriendschap en de kracht van Tar
zan beproefd worden. Met luide stem riep de
aapman: „Malluk! Tarzan yo!" Het grote dier
hield op met rusteloos heen en weer zwaaien.
Znij grote oren klapten als zwarte vleugels
heen en weer. Hij lichtte zijn slurf op en trom
petterde luid. Plotseling rende hg voorwaarts
naar den aapman toe. Mungo, die probeerde
het dier te stoppen, stak zijn speer diep in
de huid van den olifant. Met een woedend
gebrul sloeg Zwarte Malluk zijn sterke slurf,
naar boven om het been van zijn pijniger.
Met een machtige zyaai gooide de jungle
reus den gelen man op den grond. De woede
van Malluk stak ook de andere olifanten aan.
Paniek! Verwarring!
11.10 Declamatie.
11.30 Orgelspel.
12.00 VARA-orkest en solist (12.45—1.00
Ber. ANP. 1.001.10 Gramofoonmuziek.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.30 Declamatie.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.30Officieele mededeelingen, eventueel gra
mofoonmuziek.
4.00 Gramofoonmuziek met toelichting.
4.30 Gramofoonmuziek.
4.45 Pianovoordracht.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Rosian-orkest.
6.30 De Ramblers.
7.00 Voor de kinderen.
7.30 Officiëele mededeelingen, eventueel gra
mofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP.
8.15 VARA-orkest.
8.50 Gevarieerd programma.
9.00 Orgelspel en zang.
9.20 VARA-orkest.
10.00—10.10 Berichten ANP.
Kootwijk 1875 m.
NCRV-uitzending. 11.1511.30 n.m. Ber.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Schriftlezing, meditatie.
8.25 Gewgde muziek (gr.pl.).
8.35 Gramofoonmuziek (9.00—9.15 Berichten
(Frans).
10.00 Apollo-ensemble en gramofoonmuziek.
(9.009.15 Berichten.
11.15 Berichten (Engelsch).
11.30 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 Berichten (Duitsch).
geen antwoord; hij draaide zich vlug om en
ging heen. Go staarde hem na. Bleek, onwerke
lijk, als een spookverschijning had Alf eruit-
gezien... Go bracht er Negro toe om weer te
gaan liggen en strekte zich opnieuw op zijn
leger uit.
Na ongeveer dertig repetities stonden
Fred, Tullio en Go, drie man hoog tamelijk
vast op den rug van den schimmel, althans
de lange lijn was niet meer noodzakelijk.
Maar ook nu werd Go nog voortdurend be
rispt, gewaarschuwd en gestompt, nooit
geprezen of beloond. Niemand had hem ge
vraagd of hij de nieuwe, moeilijke en ge
vaarlijke toer wilde leeren; of hij niet te
bang was; hij kreeg r.iaar bevelen en er
werd over hem beschikt als over een dier
of een ding. De Pisiani's hadden het zelf in
hun jeugd niet anders gekend en voor de
vijftienjarige Go was deze gang van zaken
niet anders dan de natuurlijke wereldorde,
waartegen hij het niet in zijn hoofd zou
halenom op te staan.
Maar nu gebeurden hier in circus Renz
enkele dingen, die Go's leven een andere
wending gaven. Op zekeren dag, hij had
juist de paarden gevoerd, kwam een mooie
blonde dame op hem af, noemde hem bij
zijn naam en zou zeker een praatje met
hem gemaakt hebben, wanneer Go de taal
had kunnen verstaan, die zij sprak. Nu
streelde zij hem enkel lachend over zijn
wangen en drukte hem een pakje in de
hand, waarna zij weer heenging.
Toen Go het pakje openmaakte, kwam een
dierenoppasser, die het geval gezien had,
nieuwsgierig kijken. „O, chocolade!" riep hij,
nam Go de tabletten uit de hand en bekeek
ze. „Zes stuks, dat is veel te veel voor jou,"
zei hq. „Daar bederf je je maag maar mee...
Hier, twee is genoeg voor zoo'n klein jog!"
Hiermee gaf hij Go twee tabletten terug
en stak de andere vier in zijn zak.
Go wist wel, wat chocolade was, want in
het circus werd die aan het publiek verkocht,
maar hij had nog nooit een stuk chocolade
in zijn hand gehad. Hij liep den oppasser
achterna en zei: „Hier neem die ook maar!"
Want hij zou een slecht geweten hebben ge
had, wanneer hij chocolade voor zichzelf had
gehouden.
De man lachte en liet de laatste twee ta
bletten in zijn zak glijden.
„Wat was dat voor een dame?" vroeg Go
nu.
„Die? Dat is een fijne madam uit Wee-
nen," zei hij, „de aanstaande van jullie Alf.
Wat heeft die nu hier in de stal te zoeken?
Als de oude dat gezien had nou maar, dan
was ze de deur toch uitgevlogen!"
Go dacht er lang over na of hij den baas
iets van het geval vertellen zou, maar liet
het tenslotte, omdat hij bang was voor straf.
Alf's raadselachtige bezoeken bij Negro
herhaalden zich. Soms op een stil uur in den
namiddag of ook midden in den nacht stond
de Zweedsche kunstrijder bij het paard en
fluisterde het allerlei toe, alsof het hem ver
staan kon.
„Maak dat je wegkomt!" had hij den leer
jongen toegesnauwd. Go was dadelijk ver
dwenen. maar probeerde nu door een gat van
het zeildoek te zien, wat Alf toch eigenlijk in
den stal deed
Bij een van de laatste repetities het was
acht dagen eer Go voor het eerst zou optre
den als derde Pisiani hoorde hij den baas
tegen Tullio zeggen:
„Ik geloof, dat Alf iets gemerkt heeft. Of
misschien wil hij ook uit zichzelf weggaan.
Merk jij niet hoe hij ons ontwijkt?"
Tullio knikte.
„Ik heb gehoord, dat die doktersvrouw hem
voor de keus heeft gesteld: ik of het circus.
Zij wil niet met een circus meereizen en
eischt van hem, dat hij zijn artistenleven er
aan geeft, wanneer hij met haar trouwt. Zij
schijnt zoo rijk te zijn, dat geen van beiden
behoeft te werken." Jfc
Het circuspraatje was ditmaal de waar
heid.
De knappe Weensche dame was de rijke
weduwe van een dokter en wanneer de kunst
rijder haar wilde huwen, zouden beiden van
haar rente een leven zonder zorg kunnen
leiden.
Maar Alf kon niet tot een besluit komen!
Het is waar, hij hield van deze vrouw en er
waren oogenblikken, waarin hij er grif in
toestemde om het circus te verlaten en met
haar een burgerlijk leven te beginnen
Maar wanneer hij 's avonds met zijn twee
partners op Negro door den rooden ring ga
loppeerde, wanneer hij de kracht en de soe
pelheid van zijn spieren voelde, wanneer het
zaagsel opstoof, wanneer de muziek der
„Sledevaart" zijn bloed sneller deed jagen,
wanneer duizend handen applaudisseerden!
dan vergat de Zweed minutenlang de mooiste
vrouw, de heele overige wereld en zijn heele
toekomst, dan kon hij zich niet anders voor
stellen of hij zou tot het eind van zijn leven
zoo moeten rijden en eeuwig met het circus
mee door de landen trekken
Maar als de roes van den avond vervlogen
was. dan herleefde in hem de tweestrijd tus
schen de liefde voor een vrouw en de liefde
voor zijn beroep: en Alf had geen vriend,
niemand met wien hij over zijn moeilijkheid
had kunnen spreken en die hem geraden of
geholpen zou hebben.
De gebroeders Pisiani waren goede arbeids-
12.45 Berichten ANP.
1.00 Amsterdamsch salonorkest en gramofoon
muziek.
I.452.00 Berichten (Fransch),
2.002.15 Berichten (Duitsch).
3.00 Gramofoonmuziek.
3.15 Berichten (Fransch).
3.30 Hermann-trio en gramofoonmuziek.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Berichten (Duitsch).
5.15 Öhrist. kinderkoor „Lenteklokjes" met
pianobegeleiding (opn.).
5.30 Gramofoonmuziek.
6.15 Berichten (Engelsch).
6.30 Bel Canto.
7.30 Reportage of muziek.
8.00 Berichten Duitsch).
8.15 Berichten (Engelsch).
8.30 Berichten ANP.
8.45 Orgelconcert.
9.15 Berichten (Engelsch).
9.30 Christ. gemengd e zangvereeniging
„Harmonie" en gramofoonmuziek.
10.00 Berichten (Duitsch).
10.15—10.25 Berichten ANP.
II.1511.30 Berichten (Fransch).
kameraden voor hem geweest, voorbeeldige
artisten ook, van wie hij nog heel wat had
kunnen leeren. Maar in hun persoonlijk leven
waren zij steeds zeer gereserveerd en juist
omdat hun verhouding zoo geheel zakelijk
bleef, was de samenwerking van de drie Pi"
siani's zoo volmaakt geworden.
Doch in zijn moeilijke uren stond Alf nu
allen. En hij wendde zich tot de vrienden, die
den circusacrobaat nooit teleurstellen: tot de
dieren. Hij was nog bezield van het oeroude
geloof, dat ruiters met hun paarden een
enkel stuk leven vormen, en dat het paard
zijn berijder verstaat en begrijpt. En daarom
was de schimmel Negro Alf's eenige vertrou
weling
Niet enkel Go was getuige geweest van de
gesprekken, die Alf met zijn liefste paard
voerde; op een nacht zag ook de Weensche
dame het, toen zij den geliefden man was na
geslopen... Den volgenden dag vroeg zij
e"\' wa' hij t°ch bij het paard gedaan had.
Alf schudde mistroostig het hoofd:
„Negro antwoordt mij niet meer. Er is iets
niet in den haak met den schimmel."
„Je gelooft toch niet in ernst, dat een
paa™ ,ie zou kunnen antwoorden?"
„Het is, alsof het dier niets meer van me
vs 1 weren, zei Alf, zonder te letten op haar
Vrafu' halfluid voor zich heen.
^..mT(:rk' dat hij mij vreemd wordt, weer-
b .het &evoel, dat hij zich van mij
heeft* Gn Z*ck aan een ander gehecht
"d at voor een onzinnig bijgeloof
em°ei je maar niet met dingen, die je
toch met begrijpen kunt," zei Alf, terwijl hij
keek 010 lichtblauwe oogen afwezig aan-
je Wilt' Alf- Maar zooveel begrijp
ik wel van de zaak, dat ik'je iets vertellen
an, wat je niet schijnt te weten. Sedert we-
brarhf° ,'s nachta in de manege ge-
npn j *n Pisiani's, je kameraden, oefe-
ïif, met drie man hoog..."
ke.ek haar verwezen aan. „Hoe is **t
nu mogelijk zonder mij?"
'f!"' b®bben toch een voltigeur, niet
waar Heet hij niet Golden Dat is de man,
die jou moet vervangen!"
haar aan alsof zij krankzinnig
zichzflf n"; °en schreeuwde hij buiten
f:1ChZelf' "Dat kan ni^t waar zijn. Dat
lieg je."
Wordt vervolgd
