AANVAL OP NAPELS
AFGESLAGEN
en de
vuren van Tohr
Groote Clown?
Radioprogramma
door Edgar Rice Burroughs
Duitsch legerbericht
De repnblikeinsche partijdag
in AMERIKA
Italiaansch legerbericht
STILTE IN HET
SUEZ-K ANAAL
FEUILLETON
WAAROM TREUR JE,
Arbeidsdienst in Noorwegen
iüsïïnIët westen
Het opperbevel van de Duitsche weer-
niacht meldt:
In het westen geen bijzondere gebeurtenis
sen. In den nacht van 25 op 26 Juni deden
onze gevechtevliegtuigen met succes bom
aanvallen op verscheidene vliegvelden en in
richtingen van de vliegtuig-industrie in Mid
den-Engeland.
Eerst thans wordt bekend, dat op 24 Juni
een bomaanval ondernomen is op een vijan
delijk transportschip van ongeveer 7.000 ton,
ter hoogte van Bayonne. De aanval had he
vige ontploffingen en branden tot gevolg.
Een Duitsche duikboot heeft ten ZuidWesten
van Ierland het bewapende Britsche stoom
schip „Saranac" van 12.000 bruto register
ton en 2 andere bewapende vijandelijke
koopvaardijschepen getorpedeerd.
Van 3 Britsche Bristol—Blenheim-vliegtui-
gen, die opnieuw een poging ondernamen
het vliegveld van Stavanger, Sola aan te val
len, werden er 2 door onze jagers neerge
schoten. Het derde verdween zonder tot een
aanval te zijn overgegaan.
De bomaanvallen door Britsche vliegtui
gen, in den nacht van 25 en 26 Juni, in
Noord- en West-Duitschland troffen geen mi
litaire objecten en richtten slechte geringe
schade aan.
Voor zoover tot dusver bekend, werden 4
personen gedood.
Het legerbericht van het Italiaansche
hoofdkwartier luidt:
Aan de fronten in Italië en Noord-Afrika
valt niets te melden.
In Oost-Afrika deden de Engelschen ver-
geefsche pogingen om Asmara en Diredawa
te bombardeeren. Twee vijandelijke vliegtui
gen werden neergehaald.
De poging om vluchten te ondernemen bo
ven Napels werd verijdeld door jachtvlieg
tuigen en luchtdoelgeschut, die den vijand
op de vlucht dreven.
De deelneming van Italië aan den oorlog,
zoo schrijft de Berliner Boersen-Zeitung,
heeft het reeds tevoren begonnen proces van
verlatenheid van het Suezkanaal voltooid.
De omvang van deze verlatenheid wordt ge
kenmerkt door het feit dat zoowel de Engel-
sche als de Fransche scheepvaart bijna vol
komen uit het kanaalverkeer verdwenen wa
ren, hoewel b.v. het aandeel van de Brit
sche koopvaardijvloot aan het kanaalverkeer
in het laatste normale jaar 1938 ongeveer 50
procent van het totaal had bedragen. Ook
de Fransche koopvaardijvloot was in het
Suezkanaal sterk vertegenwoordigd en nam
daar de vijfde plaats in. De meest catastro-
phale inkrimping van het verkeer geschied
de toen octk als gevolg van de militaire ge
beurtenissen de Nederlandsche en de Noor-
sche scheepvaart uit het Suezkanaal ver
dween. Noorwegen stond tevoren op de zesde
plaats met 1.484 millioen'ton. Bij de toetre
ding van Italië tot den oorlog was meer dan
90 procent van het kanaalverkeer opgeheven.
DOOR A. H. KOBER
13
Kort daarna kreeg Go opnieuw een brief,
die ditmaal uit Praag kwam en luidde:
Maakt u zich niet ongerust, waarde heer
Go! De Pisiani's weten nog niet, dat u in
Weenen bent! Zoolang Wichtlmeyer zijn
mond houdt bent u veilig bij hem; en Wichtl
meyer is een betrouwbaar man".
Opnieuw werd Go door angst gepakt. .We
ten nog niet" stond er. Maar hoelang
zou het duren, eer zij er achter waren? En
hoelang zou Wichtlmeyer zijn mond houden?
Of wilde men hem enkel maar bang maken
Maar toen gebeurde er iets, waardoor Go
al deze angsten vergat.
Op zekeren morgen was hij op het po
dium bezig om zich als boeienkoning uit
een paar moeilijk geknoopte touwen te be
vrijden, toen er opeens twee dames binnen
kwamen: een oude en een heele jonge, die
elk een klein koffertje droegen. Wichtlmeyer
sprong verrast en verheugd op toen hij hen
zag, liep op de jonge dame toe en omhelsde
haar!
Go stond sprakeloos. Die leelijke oude man
en dat knappe meisje? Want zij scheen hem
het verrukkelijkste vrouwelijke wezen toe,
dat hij ooit gezien had: met glanzend goud
blond haar. diepblauwe oogen en een lier
blank gezichtje.
Wichtlmeyer liet de dames in het ve
trekje, dat als bureau dienst deed. Zijn vrouw,
die juist moest optreden, kwam naar buiten,
begroette de dames kort en daar s on
Wichtlmeyer alweer op het tooneel en e
Voorstelling ging verder.
Maar op den avond van dien dag werd a
zaak vroeger gesloten dan anders. De baas
drukte Go een paar kronen in de hand en
zei:
„Ga in de stad eten! Wij hebben bezoek en
Willen graag onder ons zijn".
Go zou liever thuis zijn gebleven om aai
..bezoek" nader te leere- kennen. Maar nu
moest gehoorzamen.
Op den republikeinschen partijdag te Was-
mngtong werd gisteren een aanvang ge
maakt met de stemmingen over de candi-
daatstelling voor 't Witte Huis. Bij de eerste
stemming zullen de toekomstige candidaten,
met een grooter of kleiner aantal stemmen,
door de leiders van de afgevaardigden hun
ner staten worden voorgesteld. Veel betee-
kenis hebben deze stemmingen echter niet.
De eigenlijke strijd om de meerderheid der
in totaal 1000 stemnjen begint pas later. De
leiding hebben thans Taft, Dewey en Wilkie,
cioch de vrienden van Hoover beweren, dat
deze de eenige mogelijke candidaa' blij
ken.
In de laatste 14 dagen hebben zich duizen
den jonge mannen gemeld bij den vrijwilli-
gen arbeidsdienst. Om aan den toeloop van
werkwilligen voor de nieuwe organisatie in
alle deelen des lands tegemoet te komen,
zijn in verschillende deelen van Noorwegen,
vooral in het westen, in de nabijheid van
Drontheiin en Bergen nieuwe werkkampen
geopend. De eerste werkobjecten, die door
deze kampen ter hand zullen worden geno
men, bestaan in het aanleggen van wegen
door gebieden, die voorheen ontoegankelijk
waren. In Haugsyd zal door den aanleg van
nieuwe wegen een woudgebied van 10.000
morgen ontsloten worden. Tusschen 1 Augus
tus en 1 September zal de vrijwillige arbeids
dienst in de kustplaatsen zorgen voor het in
zouten van makreel, waarop de vangst spoe
dig zal worden geopend.
AMERIKA BUITEN DEN OORLOG!
De New York Times bevat een adverten
tie over een geheele pagina van het natio
nale comité, dat zich tot doel gesteld heeft
Amerika buiten vreemde oorlogen te houden.
In deze advertentie waarschuwen vijf sena
toren voor deelneming aan het Europeesche
conflict en merken zij op, dat de democrati
sche partij de Ver. Staten tegen den wil van
het volk naar den oorlog sleept.
FORD MAAKT GEEN VLIEGTUIGMOTO
REN VOOR ENGELAND.
Het. Amerikaansche comité voor de nati
onale verdediging deelt officieel mede, dat
Henry Ford geweigerd heeft vliegtuigmoto
ren voor Groot-Brittannië te maken. De com
missie poogt daarom dezen order bij een an
dere fabriek te plaatsen. De motoren zouden,
volgens de overeenkomst, voor Groot-Brit
tannië en de Ver. Staten bestemd zijn.
VRIJDAG 28 JUNI 1940.
Jaarsveld, 414,4 ra.
KRO-uitzending.
8.00 Berichten ANP.
8.05 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 John Kristel en zijn Troubadours.
12.45 Berichten ANP.
1.00 Gramofoonmuziek.
I.15 Vervolg van 12.15
2.00 Orgelconcert.
2.30 Gramofoonmuziek.
3.30 Rococo-octet.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.15 Musiquette en gramofoonmuziek.
5.00 Ziekenpraatje.
5.45 Musiquette en soliste.
6.30 VPRO: Cyclus „Groote mannen in be
wogen tijden".
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Reportage.
8.00 Berichten ANP.
8.30 KRO-Groot-Amusementsorkest, KRO-
Operettekoor en solisten.
9.45 Gramofoonmuziek.
9.55 Wjj sluiten den dag.
10.00—10.15 Berichten.
Kootwijk, 1875 m.
AVRO-uit zending.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Gramofoonmuziek.
9.00 Berichten (Fransch).
10.00 Morgenwijding.
10.30 Omroeporkest en solisten (opn). Hier
na orgelspel.
II.15 Berichten (Engelsch).
11.30 AVRO-Amusementsorkest.
12.30 Berichten (Duitsch).
12.45 Berichten ANP en eventueel Gramo
foonmuziek.
1.00 Gramofoonmuziek.
I.45 Berichten (Fransch).
2.00 Berichten (Duitsch).
2.15 Omroeporkest en solist.
3.15 Berichten (Fransch).
3.30 Omroeporkest en declamatie.
5.00 Berichten (Duitsch).
5.15 AVRO-Amusementsorkest, een dames
koor en solisten (opn.).
5.45 AVRO-Dansorkest.
6.15 Berichten (Engelsch).
6.30 Gramofoonmuziek.
7.10 Kiuderkoor „Zanglust" en het Omroep-
orkerst (opn.).
7.40 Reportage.
8.00 Berichten (Duitsch).
8.15 Berichten (Engelsch).
8.30 Berichten ANP en eventueel Gramofoon
muziek.
8.45 De Capo-orkest.
9.15 Berichten (Engelsch).
9.30 Omroeporkest, AVRO-Operakoor en solist
(opn.).
10.00 Berichten (Duitsch).
10.15 Berichten ANP, Sluiting.
II.1511.30 Berichten (Fransch).
TARZAN
T"Sï
135.
Bij het hooren van snel naderende voet
stappen, fronste Tarzan het voorhoofd. Als
een opgejaagd dier keek Tarzan vlug om zich
heen. zoekend naar een uitweg. Daar! Die
trap! Misschien een uitweg! Misschien een
val! Terwjjl hij zijn makkers wenkte hem te
volgen, rende hij de trap op. Deze kwam uit
op een balcon. „Gevangen" mompelde Perry.
„We breken onze nek als we naar beneden
springen. Daarbjj kunnen we niet naar bene
den met die soldaten." De slimme aapman
loste het probleem snel op. Op zijn bevel
ging Kailuk met zjjn rug tegen den muur
staan. O'Rourke klom op zijn schouders,
greep de dakgoot en hees zich op het dak.
Even later stond de reus op de schouders
van Tarzan en klom op het dak. Een paar
tellen later stapte de aapman naar voren,
nam een sprong, greep de goot en trok zich
zelf op. Juist was hij veilig op het dak be
land, toen de Tohriaanse soldaten het balkon
bereikten. „Vlug!" zei Tarzan, „ze kunnen
elk ogenblik het dak opklimmen."
r
VERSTERKING DER GRENSPOSTEN VAN
HONGKONG.
Naar uit Hongkong verluidt, hebben de
Engelsrhe autoriteiten van Hongkong, waar
schijnlijk wegens de Janansche operaties in
het grensgebied van de Britsche kolonie,
hun grensposten versterkt en twee bruggen
over de grensrivier laten afbreken.
De uitwateringssluizen op den afsluitdijk, welke de genie op last van de Nederlandsche militaire autoriteiten
bii de nadering der Duitsche troepen had laten springen, worden hersteld
Daarom ging hij naar een herberg in de
buurt van het Prater waar veel kermis
klanten en artisten kwamen. Daar raakte
hij in gesprek met den baas van een loterij
tent, dien hij goed kende, omdat hij hem
al op verschillende jaarmarkten had ont
moet.
HOOFDSTUK 4.
Worsteling tusschen man en beer.
„Zoo, jij werkt dus bij „Wichtlmeyer's
Wonderen"? Weet je ook, dat jouw baas
een van de rijkste lui uit onze kringen is?"
Go schudde het hoofd: „Nee, heelemaal
niet, hoe zou ik dat weten! Ik heb nog nooit
loon van hem gekregen, alleen zakgeld".
Dan heeft hij er jou aardig tusschen ge
nomen!" lachte de ander, „net iets voor
hemDe oude Wichtlmeyer heeft in
Beieren, niet ver van Muenchen vandaan
een landgoed liggen, nou, je zou het wel een
kasteel kunnen noemen..."
„Maar hoe is dat nu mogelijk?"
„Dat kun je wel op je vijf vingers na
rekenen. Als er nu eens in elke voorstelling
honderd bezoekers komen, laten we maar
zeggen honderd, want het zijn er meestal
meer. dan heeft hij per voorstelling tien
mark. Twintig voorstellingen per dag zijn
dus tweehonderd mark, is zesduizend per
maand en twee en zeventigduizend per jaar.
Ben aardig sommetje nietwaar Maar reken
nu eens verder: Wichtlmeyer werkt al meer
dan veertig jaar. Er zijn minstens twintig
goeie jaren bij geweest: hij heeft maar wei
nig onkosten gehad, want hij werkt door
gaans enkel met zijn vrouw of hij had zoo'n
domoor als jij in dienst, die niets dan de kost
en een paar mark kreeg. Geloof je nu, dat
hjj een landgoed heeft in Beieren?"
Go knikte, en vroeg verwonderd:
„Maar wat doet hjj dan met dat vele geld?
Hij is toch nooit thuis? Wat heeft hij dan
aan dat kasteel?"
„Juist! Wat heeft Wichtlmeyer daaraan?
Een paar vacantiedagen per jaar. het voor
uitzicht op een aangename oude dag, en het
bewustzijn, dat hij rijk is en dagelijks nog
rjjker wordt... Ja, en dan heeft hij zijn Flo
rence. Dat is zijn lieveling, zijn schat, gijn
kostbaarste bezit. En Florence woont met
haar gouvernante en het personeel daarginds
in dat mooie kasteel..."
„Florence?" onderbrak Go heftig, „dus dat
is dat knappe meisje, dan vandaag op be
zoek kwam!"
„Die staat je wel aan, wat? Maar dat is
niets voor jou, jongen! Die moet minstens
den keizer van China trouwen: zij krijgt het
kasteel en al het geld als Wichtlmeyer gaat
hemelen. Florence is zijn kleindochter. Hjj
had als eenig kind van zijn eerste vrouw een
dochter..."
„O, dus dan is deze, die dikke Fatima,
zijn tweede vrouw?"
„Ja. natuurlijk! Zij heeft als Therese Pott-
gieszer vroeger Tiroler snoepgoed verkocht
op de jaarmarkten... Maar je moet me niet
aldoor onderbreken! Dus van zijn eerste
vrouw, die vroeg is gestorven had Wichtl
meyer een dochter. Die is met een Engel
schen fabrikant getrouwd; en hun eenig
kind was deze Florence. De beide ouders
stierven kort na elkaar en grootvader Wichtl
meyer heeft het kleine ding, dat toen een
jaar of zes was, bij zich genomen. En nu
woont zij op dat kasteel en jij weet meteen
wat je voor een baas hebt!"
...In dien nacht deed Go haast geen oog
dicht. Hij zag aldoor het ranke figuurtje van
de blonde Florence voor zich. Hij was bljj
toen het eindelijk licht werd en het tijd was
om op te staan.
De eerste voorstelling was al dadelijk goed
bezet. De toeschouwers amuseerden zich uit
stekend. Het lachen en het applaus drongen
tot op de straat door en lokte op die ma
nier nieuwe gasten voor de volgende voor
stelling aan.
Het was in die tweede voorstelling, dat Go
ineens Florence onder de toeschouwers zag
zitten. Juist, toen hij als „Radumpo de beest-
mensch" naar binnen werd getrokken. En
het scheen hem toe, dat zijn baas hem van
daag bijzonder veel hooi liet eten.
Go voelde zich diep beschaamd. Het ge
lach van de menschen daar beneden, waar-
tusschen Florence zat, klonk hem als hoon
in de ooren. Liefst had hij Wichtlmeyer in
het gezicht geslagen en was van het podium
gesprongen om zich ergens te verbergen...
En toen hij op handen en voeten kruipend,
door Wichtlmeyer aan de ketting werd weg
gebracht, besloot hij opeens om vandaag nog
zijn baas te zeggen, dat hij dit onwaardige
werk niet meer op zich wilde nemen. Hjj
wilde zijn plicht als Fakir verrichten tot zijn
voeten bloedden, zich laten vastbinden en
boeien tot al zijn leden pijn deden maar
als beestmensch en Marschbewoner trad hq
niet meer op!
En hij deed wat hij zich had voorgenomen.
Dienzelfden avond nog, nadat de zaak ge
sloten was, ging Go naar zijn baas en zei
rustig:
„Ik wil niet meer als Radumpo en ook niet
meer als Marsmensch optreden. En wanneer
u het daar niet mee eens bent py ik maar
liever weg".
JAPANSCHE OPERATIES IN DE RICH
TING VAN INDOCHINA.
Naar het Japansclie hoofdkwartier van het
leger in Zuid-China bekend maakt, hebben
de Japansche troepen in het gebied van
Nanning (provincie Kwangsi) operaties in
de richting van de grens van Fransch In-
dochina geopend. Het doel van deze opera
ties zou zijn den weg af te snijden voor wa
penleveringen uit Indochina naar Tsjoeng-
king. De Japansche voorhoeden stonden
Dinsdagnacht reeds in de nabijheid van
Loengtsjau, een belangrijk verkeersknoop
punt, op dertig kilometer van de grens.
Wichtlmeyer zweeg een paar minuten, zoo
verrassend scheen die verklaring voor hem
te zqn. Toen kneep hij zqn linkeroog dicht en
zei spottend:
„Zoo? De heer Go gewaardigt zich dus,
mq zqn dienst op te zeggen? Wie heeft jou
het hoofd op hol gebracht? Je denkt zeker,
dat je een hoog loon van mij kunt afpersen,
nietwaar? Maar zoover zijn we nog niet,
jongenlief! Je hebt je rekening buiten den
waard gemaakt! Ga jq maar rustig je gang
en laat mjj in de steek! Ik zal de politie dan
wei er van op de hoogte stellen dat je ver
dwenen bent, en dan zul je wel zien wat er
gebeurt! De Pisiani's, die door jouw schuld
zijn verongelukt, zoeken je, om schadevergoe
ding van je te eischen. Zij zullen je door alle
steden jagen, door alle landen en tenslotte
krq'gt de politie je toch te pakken, en dan
word Je veroordeeld om den Pisiani's hun
geheele schade te vergoeden! Tot de laatste
cent toe! Je leven lang zul je moeten wer
ken en slaven, alles voor anderen! Zoo, nu
weet je wat je te wachten staat, beste
jongen! Denk er nog maar eens over na! Dan
kun je morgenvroeg zeggen, wat je van plan
bent. En nu, uit mqn oogen!" Hij schreeuwde
de laatste woorden uit, stiet Go de straat op
en liet het qzeren rolluik achter hem met
zulk een vaart naar beneden, dat de jongen
het bqna op de hielen kreeg...
Go's eerste gedachte was: weggaan, vluch
ten! Maar Wichtlmeyer's dreigementen maak
ten hem besluiteloos. Zijn baas had hem in
de val gelokt en kon met hem doen wat hq
wilde...
Doelloos slenterde Go door het nachtelijke
Weenen en zocht instinctief de drukke stra
ten op, waar de groote bioscopen lagen, de
bekende restaurants en fijne juwelierszaken.
Hij liep wat heen en weer in de kleurige
schijn van de lichtreclames en ging tenslotte
een café binnen.
Even later had hij het onaangename gevoel,
dat er iemand op hem lette. Voorzichtig keek
hij om. Niet ver van hem vandaan zat, alleen
aan een tafeltje een heer, die weliswaar in
zijn krant %cheen te lezen, maar hem onop
houdelijk over de rand aanstaarde. De oogen
kwamen Go bekend voor...
Maar de heer scheen van hem hetzelfde te
denken, hq liet de krant zakken, groette
aarzelend en ging naar hem toe. En nu zag
Go. dat het Alf was. Alf van de Pisiani's.
Wordt vervolgd.
