vuren van Tohr
Bommen strooien
Dc uitvoering van het Schaarschte in
wapenstilstandsverdrag Engeland
Ook Duitschland werpt
tijdbommen uit
Hitier ia den Elzas
Groote Clown?
Britsche vliegtuigen
neergeschoten
Postverkeer met
Duitschland uitgebreid
Schitterende prestatie van
een blinden jongen
door Edgar Rice Burroughs
Radioprogramma
FEUILLETON
WAAROM TREUR JE,
Fransche regeering uit
Bordeaux vertrokken
Uruguay behoeft geen
bescherming
Dc gehoorzaamheidsverklaring'*
Besprekingen te Wiesbaden.
Tn hotel „Nassauer Hof' heeft gisteroch
tend om 11 uur de officieele opening
plaats gevonden van de vergaderingen van
de wapenstilstandscommissie, waaraan alle
Duitsche en Fransche vertegenwoordigers
hebben deelgenomen. Precies om 11 uur
verscheen de leider van de Duitsche dele
gatie, generaal von Stuelpnagel, met de
leidende personen van de Duitsche delega
tie. Onmiddellijk* daarna betraden de leden
van de Fransche delegatie de zaal. De dele
gaties werden vervolgens aan elkaar voor
gesteld. De tolk noemde eerst de namen
van de Fransche vertegenwoordigers: voor
het leger, generaal Huntzinger, die leider
js van de delegatie, generaal Muchard voor
de luchtmacht, luitenant-kolonel Humbert
en kapitein ter zee Tracou. Daarop werden
de namen van de Duitsche vertegenwoordi
gers voorgelezen: generaal von Stuelpnagel,
leider van de delegatie, luitenant generaal
Mieth voor het lezer, luitenant ter zee We
ver voor de marine en luitenant kolonel
Hucnnerman voor economie en industrie.
Nadat de beide delegaties met elkaar
hadden kennes gemaakt, betraden de ove
rige Duitsche en Fransche leden der com
missie de zaal. Nadat -alle gedelegeerden,
ongeveer 40 personen, aan de groote tafel
hadden plaats genomen, opende generaal
von Stuelpnagel de bijeenkomst met de
volgende woorden, die onmiddellijk werden
vertaald:
Hierbij verklaar ik de besprekingen van
de wapcnstilstandseommissie voor geopend.
De wapenstilstandscommissie heeft tot taak
de bepalingen, die zijn neergelegd in het
wapenstilstandsverdrag, uit te voeren.
Eveneens heeft zij rekening te houden met
de regelingen, die uit het Italiaansch—
Fransche wapcnstilstandsverdrag voort-
ylocien.
Als represaillemaatregel.
Het Britsche ministerie van luchtvaart
heeft, zegt D.N.B., op 28 Juni in een com
muniqué beweerd, dat de Duitsche vliegtui
gen bij het bombardeeren van militaire
doelen in Groot-Brittannië tijdbommen heb
ben uitgeworpen, die pas na geruimen tijd
ontploften.
Van bevoegde Duitsche zijde wordt in dit
verband vastgesteld, dat deze bewering met
de feiten in overeenstemming is. De Duit
sche luchtmacht is overgegaan tot dezen
vergeldingsmaatregel, nadat onomstootelijk
was komen vast te staan, dat de Royal Air
Force dergelijke bommen op Duitsch gebied
liceft laten vallen. Om een voorbeeld uit vele
te noemen: in den nacht van 26 op 27 Juni
zijn om 1.15 uur op Allcnilorf ten zuiden
van Arnsberg in Wcstfalen twee bommen
geworpen. Een daarvan was een tijdbom, die
pas na ongeveer 9 uur ontplofte. Vijf school
kinderen, die op weg naar school waren,
werden hierdoor gedood.
De Fuchrer heeft gisteren van zijn hoofd
kwartier uit Muelhausen en den Boven El
zas bezocht. Bij deze gelegenheid heeft hij
verschillende zware pantserwerken in de
Maginotlinie, die door de nieuwe Duitsche
wapenen in zeer korten tijd buiten gevecht
zijn gesteld bezichtigd.
DOOR A. H KOBER
16
„Ik dacht aan uw litteekens, baas."
„Dat is heel begrijpelijk en daar wil ik je
ook wel meer van vertellen. Wanneer een beer
iemand kwaad doet, dan is dat ofwel het ge
volg van een misverstand, ruwe speelschheid,
maar soms ook een uitdrukking van ongenoe
gen, want de dieren hebben evenals de men-
schen wel eens een booze bui. En dan moet je
dit nog onthouden Go: aan een beer kun je, in
tegenstelling met een leeuw of een tijger, nooit
zien hoe hjj eigenlijk gestemd is. Daarom
komt de aanval van een beer meestal geheel
verrassend."
Nu werkte Go al bijna een half jaar bij Ra
sumow, die zeer tevreden over hem wa3. Maar
met Big, den weinig spraakzamen Kaukasier,
had hij geen vriendschap kunnen sluiteu. Op
Go's vragen had de man hem verteld, dat Ra-
sumow nooit een maandengagement aannam
beneden de tienduizend roebel, dat hij In Zuid-
Rusland een landgoed, dat Marfa, de oudste,
de troep eens van hem over zou nemen en
daarom al twee jaren meereisde, en dat hij,
C, ook wel met de dieren kon optreden, hij
het al een keer of twee, drie gedaan, maar
dat was al een paar jaar geleden.
Rasumow was over Lodz naar Warschau
gereisd en werkte nu met zijn troep in het
circus Ciniselli te Kiew. Zijn reis door Rus
land was een ware triomftocht. Er is geen
volk ter wereld dat het circus in hooger eere
houdt dan de Russen en in elke stad opnieuw
jubelden zij den bekenden berentemmer toe.
Rijke circusliefhebbers overlaadden hem met
geschenken, te zijner eere werden feesten ge
geven en hij werd in de patriciërshuizen uit-
genoodigd: Rasumow nam al deze eer met de
verheugde trots van een groot artist.
Hij trainde enkel met zijn dieren wanneer
er in de voorstelling iets gehaperd had. want
zij kenden het nummer zoo door en door. dat
er geen bijzondere repetities meer noodig
waren.
In Engeland wordt het gebrek aan levens
middelen van dag tot dag duidelijker te voe
len. Voornamelijk is er een gebrek aan ver-
sche groenten en fruit, dat voor het grootste
gedeelte uit Nederland kwam, alsmede aan
eieren, die geleverd werden door Denemar
ken en de Baltische landen. Tenslotte is pr
een tekort aan Zuidvruchten. Het vervoer
van deze vruchten uit de Britsche dominions
wordt met den dag moeilijker,' daar de
scheepsruimte voor andere dingen noodig is.
Ook tabak is zeer schaarsch geworden, nu
Engeland van zijn leveranciers in het na
bije Oosten en op den Balkan is afgesne
den. Vanaf Maandag mogen alle Engelsche
dagbladen nog slechts met zes pagina's ver
schijnen. Sedert Engeland van de Scandina
vische landen is afgesneden, is de groothan-
delsprijs voor papier met meer dan het dub
bele gestegen. Duizend kilo papier kost thans
in Engeland 24 pond sterling.
De Fransche regeering is thans uit Bordeaux
vertrokken. Nadat Vrijdag president Lebrun
de stad verlaten had, vertrok Zaterdag een
lange colonne auto's waarin de leden der
regeering, het personeel hunner hureaux en
de leden van het parlement hadden plaats
genomen. Officieel is als nieuwe zetel der
regeering „een stad in het centrale berg
land" genoemd. De Fransche bladen voegen
hieraan toe, dat regeering en parlement hun
zetel in twee dicht bij elkander gelegen ste
den zullen vestigen. Clcrmont Ferrand zal
een dezer zetels zijn. Het gemeenteliestuur
heeft reeds opdracht gekregen, liet grootste
hotel vrij te doen maken.
Critiek op de aanwezigheid van
Amerikaansche oorlogsschepen.
Het Uruguaische blad „Tribuna" keert zich
tegen al te veelvuldige bezoeken van Ame
rikaansche oorlogsschepen. De aanwezigheid
van een geheele divisie op dezen breedte
graad, moet duidelijk verklaard worden, al
dus het blad.
Het gerucht doet de ronde, dat de sche
pen voor beveiliging van Uruguay bestemd
zijn. Het blad schrijft, dat dit land geen be
scherming noodig heeft .Het wijst er op, dat
hulp van groote mogendheden den kleinen
staten altijd duur te staan is gekomen.
In den nacht van 26 op 27 Juni hebben,
aldus D.N.B., vijandelijke vliegtuigen weer
vluchten naar het noordwesten van Duitsch
land ondernomen. Een Britsch toestel is in
Slecswijk—Holstein neergeschoten, waarbij
twee inzittenden om het leven kwamen en
twee gevangen werden genomen. Een tweede
Britsch bombardementsvliegtuig is in de
provincie Hannovcr neergehaald. Drie inzit
tenden kwamen om het leven.
Op een aardappelenveld.
Dat de Britsche vliegers bij hun nachte
lijke aanvallen hun bommen laten vallen
zonder te weten, waar zij terecht zullen ko
men, blijkt uit het feit, dat in den nacht van
Zaterdag op Zondag een aardappelveldje in
een van de omliggende polders van Rotter
dam gebombardeerd is. Omstreeks vier uur
des nachts heeft een vliegtuig van groote
hoogte een tweetal explosieve hommen laten
vallen, welke beide in het aardappelveldje
terecht kwamen.
Persoonlijke ongelukken hebben zich niet
voorgedaan. Er is slechts lichte'schade aan
het gewas toegebracht. Militaire doelen be
vinden zich niet in de omgeving.
Ook drukwerk onder andere.
Het postverkeer met het buitenland gaat
steeds verder in de richting van het normale
Thans is het postverkeer met Duitschland in
zooverre uitgebreid dat de verzending van
monsters, handelsdocumenten, drukwerken
en zgn. gemengde zendingen mogelijk is.
Slaagt met mooie cijfers voor
eindexamen H.B.S.
Onder de geslaagden voor het eindexamen
der Chr. H.B.S. te Leiden bèvindt zich ook
de 17-jarige leerling J. v. Veen.
Het „Leidsch Dagblad" maakt hierbij de
volgende aanteekening:
Het betreft hier den leerling J. van der
Veen, die 'n zeer bijzondere en hewonderens
waardige prestatie heeft verricht, wanneer
men in aanmerking neemt, dat hij van zijn
geboorte af de beschikking heeft gehad over
slechts zécr beperkt gezichtsvermogen. Wan
neer men bedenkt welk een ontzaglijke han
dicap dit heeft gevormd bij het onderwijs
alle leerboeken moesten in Brailleschrift
worden veranderd, zijn schriftelijk werk
moest hij op den tast af in machineschrift,
of ook in gewoon handschrift maken, terwijl
het hem uit den aard der zaak onmogelijk
was om gemaakte vergissingen naderhand
te corrigeeren! dan moet men we] grooten
eerbied hebben voor die ijzeren wilskracht,
welke hem in staat stelde op nauwelijks 17-
jarigen leeftijd dit examen te presteeren. En
die eerbied groeit tot oprechte bewondering,
wanneer men verneemt, dat deze jongeman
nimmer één onvoldoende rapportcijfer be
haalde en dat hij bij zijn eindexamenwerk,
dat hem vanzelfsprekend ook in Braille
schrift werd verstrekt, voor alle vakken,
waarin dat mogelijk is, vrijstelling van het
mondeling examen werd verleend, terwijl
zijn cijferlijst geen enkel cijfer lager dan
een 7 bevatte. Het gemiddelde lag boven de
8!
Voor een dergelijke prestatie is een bij
zondere gelukwensch en een woord van op
rechte hulde dubbel en dwars verdiend!
T ARZ AN en de
Niet in strijd met trouw aan Ne-
derlandsche regeering.
Ter zake de van de leerkrachten te vra
gen verklaring van gehoorzaamheid van het
Duitsche gezag heeft prof. dr. W. J. Aalders,
hoogleeraar te Groningen, als voorzitter van
de Vereen, voor Chr. Volksonderwijs, advies
ingewonnen bij zijn collega in het volken
recht aan de Groningsche universiteit, prof.
mr. dr. C. W. v. d. Pot. In zijn advies re
leveert prof. v. d. Pot, zoo meldt „Dc
Standaard", ark 45 van het Landoorlogs-
reglemcnt, vastgesteld op de tweede Haag-
sche Vredesconferentie in 1907 en paragraaf
7 van de Verordening van den Rijkscom
missaris voor het bezette Ned. gebied, om
te concludecren, dat par. 7 zoo gelezen
schijnt te mogen worden, dat de verplich
ting die men aanvaardt duurt zoolang
men een der genoemde functies bekleedt.
Wie dus zou komen te staan voor de uitvoe
ring van 'n bevel, dat men naar eer en ge
weten meent niet te kunnen uitvoeren, zal
altijd nog door het neerleggen van zijn
functie zich daaraan kunnen onttrekken,
zonder dat hem dan het schenden van
zijn verklaring ten laste kan worden ge
legd. Is deze uitlegging juist en daar
omtrent zal nog wel nadere opheldering
komen dan rijst het gewetensconflict
dus pas, als men inderdaad zulk een bevel
zou krijgen, wat niet waarschijnlijk is te
achten.
Overeenkomstig dit advies geeft het
hoofdbestuur van de Verv. voor Chr. Volks
onderwijs de leden zijner vereeniging en de
leerkrachten in zijn scholen in overweging
om de bedoelde verklaring als deze geëischt
wordt, af te leggen.
Het hoofdbestuur oordeelt, dat al moge
het afleggen van bedoelde verklaring pijn
lijk zijn, zij niet in strijd brengt met de
trouw aan de Nederlandsche regeering;
integendeel zij beantwoordt aan hetgeen
deze regeering zelf in 1907 mede heeft vast
gesteld.
138.
Toen ze de hoek omsloegen, stond een der
grote dieren vlak voor hen. „Het mes'" beval
Tarzan tegen Perry, „het mes, dat Wong je
gaf." Met een wreed gebrul dook het ver
scheurende dier in elkaar, gereed om te
springen, terwijl zyn groene ogen op Kailuk
gevestigd waren. Toen het dier naar vore*
sprong, rende de Rathoriaan naar de gebou
wen in de buurt, zijn eenige kans om te ont
snappen. „Neen! Niet wegrennen! Dat haal
je niet!" riep Tarzan. En gehoorzaam als een
trouw soldaat keerde Kailuk zich nu naar
het dier en wachtte zrjn lot af. Toen sprong
Tarzan, vlug als een luipaard, naar voren
en duwde Kailuk weg van het hongerige dier.
Voor de leeuw zich om kon keren en opnieuw
uitvallen,' was de aapman op zfln rug ge
sprongen en had zijn gespierde arm om de
nek van het dier geslagen. Terwijl Tarzan
steeds weer het mes in de zachte zijde van
het dier plantte, sprong de leeuw nog enkele
malen in de lucht, doch zakte toen levenloos
in elkaar. „Tarzan! We zullen moeten vech
ten! Kijk eens voor je daar komen ze naar
ons toe de soldaten!"
DINSDAG 2 JULI 1940.
Jaarsveld, 414.4 m. AVRO-Uitzending.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuzick.
9.10 Concertgebouw-orkest (opn.).
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.),
10.30 De Palladians (opn.).
11.00 Huishoudelijke wenken.
11.20 Gramofoonmuziek.
11.45 AVRO-Aeolian-orkest en solist.
12.30 Pianosoli.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
1.00 Puszta-orkest.
I.30 Orgelspel.
2.00 Lyro-trio.
2.45 Omroeporkest, solist en gramofoonmu
ziek.
3.153.35 Declamatie.
5.00 AVRO-dansorkest.
5.30 AVRO-amusementsorkest en soliste.
6.30 VPRO: Jeugduitzending.
6.45 Gramofoonmuziek.
.7.007.10 Mr. Dr. L. N. Deckers spreekt voor
het Centraal Comité voor den gewonden en
zieken soldaat.
7.30 „De jacht op een schim", causerie.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Concertgebouw-orkest en solisten (opn.).
10.15—10.30 Berichten ANP.
Kootwijk, 1875 m. KRO-Uitzending. 11.15
II.30 n.m. Berichten.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Wij beginnen de dag.
Ook Big en Go deelden in Rasumow's roem.
Want zij waren zijn helpers en konden eens
even groote dompteurs worden als hij; elke
dierentemmer moest als oppasser beginnen.
Zij kregen allerlei geschenken en souvenirs
toegestopt en werden evenals hun meester
dikwijls uitgenoodigd: doch slechts in het
circu3restaurant, daar zij zich nooit verre van
de beren mochten verwijderen.
De beren waren het middelpunt van hun
bestaan en Go was met dit leven tevreden.
Nog afgezien daarvan, dat hij door Rasumow
goed betaald werd en dat zijn baas hem zeer
welwillend behandelde, had hij ook plezier in
de dieren. Voor het eerst in zijn zwervend
leven had hij wezens gevonden waarvoor hij
verantwoordelijk was, die hij mocht verzorgen
en die hij van dag tot dag beter leerde kennen.
Zeker, ook als leerjongen bij de Pisiani's had
hij dieren moeten verzorgen, maar die paar
den waren slechts middel tot het doel geweest,
het ging niet om hen maar om de rijkunst-
stukken. Of zou hij indertijd nog te jong zijn
geweest, om dieren te kunnen begrijpen? In
ieder geval, zoo als hij nu van zijn beren hield,
bijzonder van den kleinen Frits en den groo
ten Oswin, zoo had hij nog nooit van een dier
gehouden en evenmin van een mensch.
„Hoe vind jij Marfa eigenlijk?" vroeg Big
hem op zekeren dag.
Go wist niet wat hij van deze vraag moest
denken en antwoordde kort:
,.Ik vind haar heelemaal niets. Ik heb nog
nooit over haar gedacht."
De Kaukasier keek hem onderzoekend aan.
„Zoo?." bromde hij. „Nu luister eens goed:
voor mij is Marfa het mooiste meisje, dat er
rondloopt!" Zijn toon was dreigend.
Go begreep dadelijk dat Big op oude rech
ten aanspraak maakte en van zrjn rivaliteit
bij Marfa niet gediend zou zijn. Go kreeg haast
medelijden met zijn dikken, onbeholpen kame
raad. Zeker had Big het nog nooit gewaagd
om Marfa zijn toegenegenheid te bekennen en
sleepte hij zijn liefde als een last met zich
mee...
Toen Rasumow, nadat hij een jaar door
Rusland gereisd had, van Charkow naar Sara-
tow wilde gaan en den eigenaar van het circus
aldaar zijn nummer aanbood, ontving hij een
antwoord, dat hq niet voor mogelijk had ge
houden, namelijk een weigiering.
Hij kwam er spoedig achter hoe de zaak in
elkaar zat. In circus Saratow was gedurende
de afgeloopen maand een andere groote Rus
sische dompteur opgetreden, die langen tijd
door Siberië had gereisd en nu langzaam naar
het Westen trok.
Deze man, die Durow heette, was niet
slechts dompteur maar .ook humorist en be
roemd om zijn grappen. Bijzonder de gewaag
de satiris, waarmee hij weinig populaire mi
nisters en andere hooggeplaatste persoonlijk
heden belachelijk maakte, trokken allerwegen
een groot en dankbaar publiek. Hijzelf was
leerling van de cadettenschool geweest, eer hij
er naar het circus vandoor was gegaan; en
men zei, dat de Czaar zelve hem de hand
boven het hoofd hield wanneer hij in botsing
kwam met alle soorten van dieren: beren,
honden, katten, vossen, vogels, zeeleeuwen,
ratten, haifen, dashonden, varkens, apen en
hazen. Al deze dieren kenden kleine kunst
stukjes en Durow gaf daar zijn grappigen
tekst en uitleg bij. Rasumow was een veel
grooter dresseur; maar niettemin moest men
Durow's nummmers om hun variatie prijzen
en menigeen vond ze interessanter dan Rasu
mow's elegante berenpantomines.
Rasumow besloot, zijn mededinger niet uit
den weg te gaan.
Toen hij Go op zekeren morgen bij zich riep
en vroeg: „Hoor eens 'Go, wil jij een beren
nummer instudeeren?" was de jongen hem
het liefst om den hals gevallen.
„O, zoo graag!"
„Uitstekend. Kijk eens, ik heb wat meer
beweging in mijn nummer noodig en denk er
aan om een „worsteling tusschen mensch en
beer te gaan vertoonen. Ik geloof, dat Frits
en jij wel goed genoeg met elkaar kunt op
schieten om dat te probeeren. Je begrijpt na
tuurlijk dat zoo' n worsteling heelemaal
geen worsteling is, maar een goed ingestu
deerd spel waarbij elke houding en elke be
weging van te van te voren is vastgesteld en
de beer zich tenslotte door den mensch laat
overwinnen, dat wil zeggen, zich voor hem
ruggelings op den grond laat vallen... Dus
probeer, of je het met Frits eens kuntwor
den en zeg mij dan maar wanneer we het
nieuwe nummer kunnen gaan oefenen."
Om het met Frits „eens te worden" streef
de Go bijzonder naar zijn vriendschap. Hij
sprak het jonge dier hartelijk toe, liefkoosde
het, speelde ermee door de tralies en op zeke
ren dag durfde hij het wagen bjj Frits in het
hok te komen.
Kort daarna begonnen in de centrale kooi
en onder leiding van Rasumow de eigenlijke
repetities. Zij waren moeilijk, duurden lang
en brachten gevaar mee. Frits was weliswaar
de jongste beer, maar toch steeds nog enkele
centimeters grooter dan Go, enorm sterk en
daarbjj zoo onstuimig, dat hg Go uit pure
speelscheid dikwijls op den grond gooide of
samen met hem over den vloer rolde, waarbij
de jongen soms maar ternauwernood aan een
gevaarlijke omhelzing ontsnapte.
Het duurde wekenlang eer ze zoover waren,
dat Frits op commando de verschillende be
wegingen uitvoerde: en opnieuw duurde het
weken eer het dier de juiste volgorde onthield.
8.30 Gewijde muziek (gr.pl.).
9.00 Gramofoonmuziek.
11.1511.30 Berichten (Engelsch).
12.00 John Kristel en zijn Troubadours.
12.3012.45 Berichten (Duitsch).
12.45—1.00 Berichten ANP.
I.45 Gramofoonmuziek.
2.002.15 Berichten (Duitsch).
3.153.30 Berichten (Engelsch).
5.005.15 Berichten (Duitsch).
5.30 John Kristel en zijn Troubadours.
6.15 Berichten (Engelsch).
6.30 RVU: Lezing.
7.00 Vraaggesprekken over het Rijksmuseum
en het Stedelijk Museum te Amsterdam.
7.15 John Kristel en zijn Troubadours.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten (Duitsch).
8.15 Berichten (Engelsch).
8.30 Berichten ANP.
8.45 John Kristel en zijn Troubadours.
9.159.30 Berichten (Engelsch).
9.55 Wij sluiten de dag.
10.00 Berichten (Duitsch).
10.15—1025 Berichten ANP.
II.1511.30 Berichten (Engelsch).
Nu moest het geheel beter worden afgewerkt
en ook dit stelde het geduld van den temmer
op een zware proef. Tenslotte moe9t het num
mer worden ingespeeld en de „representatie"
ervan worden voorbereid. Pas na een groot
half jaar van dagelijkschen zwaren arbeid was
de worsteling met den beer eindelijk rijp voor
de manege.
Het debuut vond plaats in het circus van
Orel. Terwijl Go zich achter de coulissen door
Marfa driemaal liet bespuwen om het geluk
te bezweren, kondigde de regisseur met vele
groote woorden het nieuwe nummer aan. Toen
betrad Go, gekleed in het pantervel der gla
diatoren, den rooden ring, boog en wenkte
glimlachend naar het gordijn, dat geopend
werd om den beer Frits door Big van ket
ting en halsband ontdaan binnen te laten.
Het dier groette het publiek eveneens. De
tegenstanders gaven elkander de hand en gin
gen op het fluitsignaal van den scheidsrechter
dadelijk in gevechtshouding staan.
Wat het publiek nu te zien kreeg was een
schijnbaar geheel ongedwongen en geïmpro
viseerde reeks van heup- en hoofdgrepen, nek-
massages, omarmingen en stootor waarbij de
toeschouwers de krachtige, mooi gebouwde
de lichamen der beide worstelaars kiaden be
wonderen. De man en de beer gingen af en
toe op den rand van manege zitten en lieten
zicht koelte toewuiven.
Dit wekte telkens een algemeene en storm
achtige vroolijkheid op, maar toen in de
laatste ronde de beer Frits met een kolossale
sprong op Go losging, hield men in de zaal den
adem in. Was dat nog spel? Of was de beer
werkelijk woest geworden? De man ontkwam
slechts met de uiterste inspanning van zijn
krachten aan de vreeselijke armen van het
bruine ondier... En terwijl de beer een oogen-
blik naar lucht hapte, pakte de man hem vlug
om het middel de beer sloeg zijn armen
om de menschen-schouders en wierp hem
met zijn volle kracht achterover. Maar het
dier hield zich nog op de been en wankelde
enkele seconden eer het ruggelings ter aarde
viel, zijn tegenstander meetrekkend in zijn
val; deze hield hem vast, drukte hem neer
een. twee. drie. vier, tot de scheidsrechter
had uitgeteld. De mensch was overwinnaar
gebleven4r
Wordt vervolgd.
