Pand, pand
Brooddistributie voor
Het afbreken der Britsch-
Fransche betrekkingen
vuren van Tohr
Graanopslagplaats in Belfast
verbrand
hotels, café's restaurants, enz.
van wie is dit pand
Misbruik van diplomatieke
privileges
f
ben uitdragerij gelijk.
FEUILLETON
WAAROM TREUR JE,
Groote Clown?
Engeland moet de Fransche
oorlogsbodems teruggeven
door Edgar Rice Burroughs
Eezoeic aan de arceeiing gevonden
voorwerpen van het hoofdbureau van
politie te Rotterdam, waar thans
1001 dingen te bevragen zijn, die uit
de puinhoopen t« voorschijn kwamen.
Honderden gehavende geldkist
jes, mantels, Japonnen, boorden-
knoopjes, hoeden, lakens, enz.
Ik kom eens informeeren, of er soms
nog iets gevonden is in pand Zomer
hofstraat 18?
Het is de stereotiepe vraag, die hon
derden malen per dag gesteld wordt
aan de beambten van de afdeciing
„Gevonden voorwerpen" van het
hoofdbureau van politie te Rotter
dam, thans Rotterdams grootste uit
dragerij, waar in bonte verscheiden
heid duizend en één voorwerpen lig
gen uitgestald die te voorschijn zijn
gehaald uit de puinhoopen van do
Maasstad of die even voor het uitbre
ken van den brand op 14 Mei .uit de
bedreigde perceclen zijn gered en
door eerlijke menschen bij de politie
zijn gedeponeerd
Helaas zijn niet alle menschen eer
lijk en helaas hebben niet allen, die
goederen uit bedreigde perceelen heb
ben gesleept, deze op het hoofdbure-
au gedeponeerd. Dat zijn de plunde
raars en puinschuimers. Velen zitten
thans achter de tralies over hun
schandaal na ted enken.
Den goheelen dag staan vele Rotterdam
mers, wier woningen op den liden Mei door
het vuur is vernield, voor het loket van de
afdeeling gevonden voorwerpen en queu om
te informeeren of er wellicht nog iets van
hun eigendommen is gevonden of gered.
Is er nog iets terecht gekomen van den
inboedel van pand 111 Goudscheweg 40. Heeft
u soms een geldkistje gevonden tusschen de
puinhoopen van pand 2 in den Hang? De be
zoekers vragen en de beambten zitten ge
bogen over lange lijsten, waarop de gedepo
neerde voorwerpen zijn geregistreerd. De be
ambten gaan niet over een nacht ijs. Er zijn
zoovele voorwerpen en zoovele aanvragers.
En een vergissing is menschelijk. Zoowel
van de zijde van de aanvragers als van die
van de beambten. Om een. voorbeeld te noe
men. Een juffrouw zoekt een barometer. De
buurvrouw had baar verteld, dat iemand het
instrument uit den gang had gehaald en bij
de politie had bezorgd. Aan den wand han
gen circa 7 barometers. „Dat is de mijne",
roept de juffrouw enthousiast uit. Waaraan
'herkent u haar?, vraagt de beambte. Ik zie
het aan het merk. En aan liet koperen knop
je. is haar antwoord. En dan toont de man
achter het loket vier barometers. Drie zijn er
half verkoold en de vierde in elkaar ge
drukt. Ze zijn waardeloos gewordenj maar
ze hebben alle vier hetzelfde merk en het
zelfde knopje. Waarom is de gehavende ba
rometer nu niet van de juffrouw en de onbe
schadigde wel. Het zijn vragen, die het per
soneel van de afdeeling gevonden voorwer
pen moet oplossen
DOOR A. H KOBER
33.
Toch moest hij den baas achteraf gelijk
geven, want in Agen werden goede zaken ge
maakt. Er werden dagelijks vier voorstellingen
gegeven, van twee uur 's middags tot twaalf
uur 's nachts en zij waren meestal uitverkocht.
Maar repeteeren kon men hier niet; gedu
rende hun vrijen tijd slenterden de circusmen-
schen door de stad en over de jaarmarkt.
Al op den eersten dag van zijn verblijf te
Agen raakte Joe Golden in een tent, die zeker
de grootste op het heele plein was; „Billy Big's
marine-kantine met de mooie zee-zwaluwen".
Toen Joe eenmaal binnen was zag hij, dat
hij zich vergist had; het was niets anders dan
een restaurant met een damesorkest. Maar alle
tafeltjes waren bezet, Golden kon nauwelijks
een stoel vinden, hij zag dat er enorm veel ge
dronken werd en dat de twaalf orkestleden,
dames in matrozenpakje veel succes hadden.
Op de eerste rij zaten vier beeldschoone meis
jes; maar natuurlijk konden zij heelemaal niet
spelen Joe kende die truc wel en waren
hun strijkstokken met zeep ingesmeerd.
Terwijl hij er nog over nadacht of soms
ook de dirigente, een temperamentvolle, slan
ke, roodblonde vrouw, het.vak niet verstond,
zag hij opeens een dikken man in rok naar
haar toe komen met een briefje. Zij las het en
verkondigde toen met een hooge, kraaiende
stem:
„Op verzoek spelen wij nu de Lorenzo-
marsch!"
Maar Joe Golden luisterde niet meer naar
de populaire marsch, die het geestdriftige
publiek bravo deed roepen; hij staarde naar
dien dikken man, die hem zoo bekend voor
kwam... Dat kan toch niemand anders zijn,
dan Big, zijn collega bij Rasumow; de kerel,
die hem indertijd aan de woede van Frits
had prijsgegeven!
Joe Golden hoefde niet ver te gaan om
te hooren, dat hij het bij het rechte eind had.
De oude Pincy kende den dikken man na
melijk. „Dat is Billy Big", vertelde hij aan
zijn clown, „een Rus, ik geloof, dat hij uit
de Kaukasus komt, hij reist al een jaar of
v®™ch«WenheM rijen zich in het
loofdbureau de gevonden voorwerpen aan-
een.
Om een greep te doen. Daar zijn kasregis-
ers, naaimachines, stofzuigers, radiotoestel
len snelwegers, schrijfmachines, kinderwa-
nfotft'.ien yorken. kinderspeelgoed,
.'T1"1?11, vloerkleeden, beddengoed,
hifi! f 'edikanten. Eenzaam in een
t 60,1 na,,e wasch «en half ver-
kul? - De wasch is onbeschadigd
tanrhfni verbrande woning gehaald. Een
andem, waarvan het vuur alles wat brand-
werfi.^ V afgevreten. Van al deze voor
werpen kan een apart verhaal worden ge-
i iS' .T' ovpr de m«nier, waarop ze bij
dfn z!,n be,and of waar zijn gevon
den. Sommjge voorwerpen liggen er al we
ken lang. Nog nimmer hebben de eigenaars
de moeite genomen eens op het hoofdbureau
te informeeren. Moeilijk, zelfs ondoenlijk is
net de eigenaars op te sporen. Dan zou
men eiken avond lijsten In de couranten
moeten puhliceeren van twee kolom lengte
hn deze lijsten zouden dan luiden: Te be
vragen 90 geldkistjes, 55 handkoffertjes 44
gedeeltelijk gesmolten gouden horloges, 199
zilveren vorken (als men ze beet pakt bui-
gen ze een gevolg van de hitte waaraan
ze hebben bloot gestaan), 33 pendules (die
nooit meer op gang gebracht kunnen wor
den, zelfs niet door den knapsten klokken
maker. anneer men deze lijsten heeft gele
zen is men nog even wijs. Voor een en de
zelfde schrijfmachine die tusschen de dui
zenden voorwerpen staat, hebben zich nu
reeds 8 eigenaars gemeld. Allen zijn er van
overtuigd, dat het hun schrijfmachine is.
*\io de rechtmatige eigenaar is? Natuurlijk
alleen degene, die weet welk nummer er in
is aangebracht. Gij eigenaar van een tikma
chine, weet gij het nummer van uwe machi
ne uit het hoofd. Wel de leverancier. Maar...
de meeste Rotterdamsche schrijfmarhinelë-
veranciers waren in de binnenstad gevestigd.
En Rotterdams binnenstad is grootendeels
een kale vlakte. Wie een radioapparaat mist,
moet het nummer weten. Hetzelfde geldt
voor stofzuigers, naaimachines en andere
merkartikelen
Wij spreken een grossier in motor-bin-
nen en buitenbanden, wiens inventaris ter
waarde van 12000 gulden vermist werd. De
man heeft bij „gevonden voorwerpen" een
gedeelte van 2500 gulden teruggevonden. Hij
is over dit resultaat nog lang niet ontevre
den. Dezelfde ervaring hebben andere winke
liers en handelaren opgedaan. Waar zijn de
dieven, die zich hebben verrijkt met de goe
deren van de vele Rotterdamsche kooplie
den die toch al zoo ernstig zijn gpdupeerd.
Dat men alles kwijt is. goed. Maar dat stads-
genooten elkaar zulk leed berokkenen, daar
kan men maar niet overheen.
Naast artikelen van weinig waarde worden
ook zeer kostbare voorwerpen aan het hoofd
bureau van politie bezorgd. Dagelijks haalt
men iets uit de puinhoopen te voorschijn.
Daar was o.a.. het zilveren arondmaalsstel
uit de Schotsche Kerk, dat nu naar Museum
Bovmans is ovregebracht Voorts was er een
fraaie bronzen gedenkplaat van den ontwer
per van het Suêt Kanaal, Ferdinand de Les-
sens. Hier ziet u een teil vol rijksdaalders,
gevonden in een woning ergens in de binnen
stad. Dit stuk gesmolten metaal In de teil
aan het geld vastgelascht is het restant
van een ijzeren ledikant, waaronder de teil
vermoedelijk gestaan heeft. De eigenaar, die
zijn klinkende munt onder hed bewaarde,
boft nog met deze vondst, want het geld heeft
zijn waarde behouden. Sinds den brand op
14 Mei heeft men in totaal een paar duizend
geldkistjes gevonden. De beambten van „ge
vonden voorwerpen" hebben inmiddels veel
routine gekregen, wat betreft het lezen van
verkoolde documenten. Meldt een eigenaar
van een geldkistje zich dan wordt het kistje
geopend en altijd is er nog wel iets van het
geschrevene te lezen. Vooral getypt schrift.
Zoo zijn er in de afgeloopen weken al heel
wat menschen gelukkig gemaakt. Wij den
ken b.v. aan den man, dife dol gelukkig huis
waarts ging met 2 stoelen en zei: 11c ben
alles kwijt, maar nu kan ik weer gelukkig op
mijn eigen stoel zitten
Tot dusverre konden de hotels, café's en
restaurants enz. de voor hun bedrijf noo-'
dige hoeveelheid brood van hun leverancier
(bakker) betrekken zonder dat zij hiervoor
bonnen behoefden fn te Jeveren.
Met ingang van Maandag 22 Jufi a.s. is
dit niet meer toegestaan. De hotels, café's
enz. kunnen van dien datum af uitsluitend
brood bij hun leveranciers betrekken tegen
inlevering van losse bonnen, welke de ho
tels, café's, enz., op aanvraag bij de plaat
selijke distributiediensten kunnen verkrij
gen.
Losse broodbonncn zullen door de distribu
tiediensten uitsluitend worden verstrkt
voor de behoefte van de hotels, café's enz.
in de maand Juli.
Tegelijkertijd met hun aanvraag voor los
se broodihonnen moeten de hotels café's enz
een aanvrage indienen ter verkrijging
van een toewijzing, waarmede zij hun be
hoeften in de maand Augustus zullen kun
nen dekken. Bij deze aanvrage moet wor
den aangetoond, hoe groot het broodver-
bruik was in de maand Augustus 1939. Er
zal maximaal 75 pet. van dit verbruik wor
den toegewezen.
Tot nader aankondiging mag in de
hotels, café's enz. aan het publiek
nog brood worden verstrekt, zonder
dat hiervoor de bonnen van de
gasten behoeven te worden ingenomen.
Aangezien de bakkers voor voor de hoe
veelheden brood, welke zij vóór li Juli a.s.
aan de hotels, café's enz. hebben ingele
verd. geen bonnen in ontvangst hebben
kunnen nemen en dcrhalvo ook geen meel-
toewijding Konden ver Krijgen, is bepaald,
dat zij bij de distribtutiediensten kunnen op
geven, hoeveel brood zij na het invoeren
van de brooddistributie tot op 15 Juli j.1.
aan bovengenoemde instellingen hebben
afgeleverd, waarna aan hen alsnog meel-
toewijzingen daarvoor zullen worden ver
strekt.
De Fransche minister van buitenlandsche
zaken Baudoin, heeft voor de journalisten
die zich te Vichy bevinden, een verklaring af
gelegd over het afbreken van de diploma
tieke betrekkingen met Engeland en over
het vraagstuk van een Engclsche schade
vergoeding voor de aanvallen op Oran. De
minister was tot deze verklaring genood
zaakt als gevolg van bepaalde berichten,
welke door de Engelsche radio waren uit
gezonden. In antwoord'ojt de bewéring van
de Engelsche radio, dKS'nren te Vichy nóch
in bevestige den noch in afwijkenden zin op
dit vraagstuk is ingegaan, verklaarde Bau
doin, dat de Engelsclien van de situatie,
waarin de Fransche regeering zich bevond,
gebruik hadden gemaakt om de dingen in
een voor hen gunstig licht te stallen.
Baudoin verklaarde, dat de Britsche mi
nister van buitenlandsche zaken er niet
mee had volstaan, het besluit van de Fran
sche regering- over het afbreken van de di
plomatieke betrekkingen ter kennis te ne
men, maar dat Lord Halifax een voorstel
had gedaan om de betrekkingen weder aan
te knóopen: De Fransche regeering had
hierop onmiddellijk geantwoord, dat'op dit
verzoek slechts kon worden ingegaan, in
dien aan bepaalde voorwaarden was vol
daan. Onder deze voorwaarden moest in de
eerste plaats worden genoemd de terug
gave van de schepen, die in de haven van
Alcxandrië en in Engelsche havens op on
rechtmatige wijze in beslag zijn genomen,
of die onrechtmatig zijn opgelegd. Een an
dere voorwaarde was een volledige schade
vergoeding voor de slachtoffers van den
Britschen aanval en voor de daarbij aange
richte schade. Baudoin merkte op, dat de
berichten, die uit Londen Vichy hadden be
reikt, aantoonden, dat de Britsche regcering
niet is genegen toe te stemmen in het vrij
laten van de Fransche schepen.
TARZ AN en de
155.
De machtige Tarzan lette niet op het aan
tal mensen voor hem. Met de snelheid van
een jagende leeuw stormde hjj vooruit, ter
wijl hij de kreet der mensapen in het rond
liet schallen en wierp zich te midden der be
wakers. In de zaal van Pantu was zijn aan-
valskreet gehoord. Ahtea lachte woedend,
„Hij kan nooit door de bewakers heenkomen
en zelfs al zou dat wel gelukken, dan zou hij
je toch niet meer kunnen redden!" De ko
ningin wenkte den hoogepriester om dt
handle over te halen, waardoor de opening
boven de vuren zichtbaar zou worden. Buiten
zwaaide Tarzan met zijn aan beide zijden
gescherpt zwaard in het rond. Recht door de
levende muur van bewakers hakte hij zich
een weg haar de deur. Achter hem vochten
d'Arnot en O'Rourke wanhopig om te voor
komen, dat de gele reuzen zich weer aaneen
sloten. Tarzan opende de deur. Zijn vrienden
kwamen achter hem aan en sloten de deur.
Janete uitte een kreet van blijdschap, maar
haar vreugde van van korte duur; want nu
riep Ahtea tegen den hogepriester: „Mahn-
dar! De hefbom overhalen! Vlug!" De hand
van Mahndar schoot uit naar.de noodlottige
hefboom.
De actie der I.R.A. herleefd?
De vorige week is in Belfast een groote
graanopslagplaats afgebrand, welke toebe
hoorde aan de Britsche militaire overheid.
Men veronderstelt, dat de brandstichters
leden van de I.R.A. zijn. Het is tot dusverre
nog niet gelukt de daders te arresteeren.
Het Engelsche optreden tegen
de LR.A.
In Noord Ierland zijn een aantal aanhan
gers van liet Iersclie rcpublikeinsche fcger
geai restoord. Svenska Dagbladet meldt dat
het aantal in Ulster reeds geïnterneerde le
den der I.B.A. thans gestegen ls tot 150. De
leider der lersche blauwhemden, generaal
O'Duffy, zou ook een der vorige nachten
door de Engelsche politie zijn aangehou
den, toen hij trachtte van Ierland naar Ul
ster te komen. Men zou hem hebben terug
gestuurd en gedreigd hem zes maanden
dwangarbeid te zullen laten verrichten, in
dien liij zich opnieuw op het grondgebied
van Ulster (Noord-Ierland) vertoonde.
tien met zijn damesorkest door Frankrijk en
verdient veel geld. H(j praalt ermee, dat h(j
vroeger dompteur is geweest, maar lk ge
loof niet, dat hij het ooit verder dan oppas
ser heeft gebracht. Als je hem soms wil
leeren kennen, dan hoef je niets anders te
doen dan aan een tafeltje te gaan zitten en
den kellner toe te roepen: een rondje cham
pagne voor het orkest! Een oogenblik later
zul" je Billy Big aan je tafel zien komen, die
grappen vertelt en geducht met je mee zal
drinken, zoodat je rekening belangrijk hoo-
ger wordt."
Joe Golden beproefde dit recept den vol
genden avond. En inderdaad kwam Big te
voorschijn, sprak hem aan en kwam b(j hem
zitten. Blijkbaar zonder hem te herkennen;
want hij dronk en klonk vrooljjk met den
heer, die zich als CarameUi had voorgesteld.
Opeens keek Golden hem scherp aan en
zei toen met gedempten stem, maar nadruk
kelijk:
„Weet je nog hoe Jij in Moskou de beer
Frits een spijker in zijn klauw hebt gedrukt
om mij bij de worsteling te laten dooddruk
ken?"
Op het hooren van het woord Moskou
schrok Big, en zette toen zijn champagneglas
zoo heftig neer, dat het brak. Toen staarde
hij Joe Golden aan als een drinker of een
zieke, die niet duidelijk meer zien kan,
maakte een paar onbeholpen gebaren als
wilde hr iets wegschuiven wat tusschen hen
beiden gestaan had, schudde zijn dik hoofd
en zei toonloos:
Rasumow li dood Marfa ls dood
allemaal dood!" Hij lachte kort en vreemd
als een krankzinnige en gaf toen de kapel
een wenk terwijl hij riep:
„Hallo-Katinkapolka!"
Het orkest, dat een oogenblik gepauzeerd
had, -»ette dadelijk in.
Golden greep Big bij de schouder, schudde
hem door elkaar alsof hij hem wilde wekken
en vroeg:
„Man wat zeg je daar? Zijn Rasumow en
zijn docjiter dood?"
„Ja zeker! Oswin heeft ze verscheurd
allebei in Per.n in de voorstelling. Dat
zou niet gebeurd zijn. als Marfa mij ge
trouwd had. Ik zou Oswin wel in bedwang
hebben gehouden. Maar de oude ging al
achteruit en het meisje ach die pop...
Maar laat me toch eindelijk los duivels
nog toe!" Hij schudde Golden zoo neftig van
zich af, dat deze tegen de tafel vloog en de
flesschen en glazen rinkelden. Toen ging hij
vlug heen.
Golden liep hem na. pakte hem opnieuw
bij de kraag en schreeuwde hem in de ooren;
„Zeg schoft! Wij hebben nog wat af te
rekenen Maar toen voelde hij het van
alle kanten slagen regenen
Toen hjj weer tot bezinning kwam, lag hij
in een hoek van de jaarmarkt op den grond.
Het plein was al donker en stil; zeker was
het al lang na middernacht. Langzamerhand
kon hij zich oriënteeren: daarginds was cir
cus Pincy en links er achter moest Big's
restauranttent liggen.
Hij ging er op den tast heen, want hij
moest dien vent toch te pakken krijgen om
iets naders te hooren over het ongeluk der
Rasumow's en om hem eindelijk zijn schur
kenstreek te vergelden.
Maar de plek waar straks nog Billy Big's
groote tent gestana had. was leeg! Hij
moest in alle haast zijn uitgerukt.
Tenslotte weigerden oogen en beenen Gol
den den dienst, hij voelde zich duizelig wor
den en sleepte zich met moeite tot aan zijn
woonwagen terug. Daar vlei hjj in bed en
sliep aan een stuk door tot Alf hem wekte
voor de voorstelling. Toen kleedde hij zich
aan, deed in de manege zijn werk, maar viel
daarna weer dadelijk in een lange, diepe
slaap, die eigenlijk meer op bewusteloosheid
leek.
Vier dagen lang ging dat zoo. Golden liet
zich slechts wekken voor zijn werk, dat hij
geheel mechanisch uitvoerde en verloor na
derhand weer spoedig zijn wilskracht en
bewustzijn.
Alf begreep er niets van. Maar de oude
Pincy had wel eens meer dergelijke gevallen
gezien en stelde hem gerust:
„Wanneer iemand een Stoot of een slag op
het hoofd krijgt wordt soms een bepaald ge
deelte van de hersens verlamd, maar lang
zamerhand geneest dat weer en dan ls alles
in orde."
En inderdaad: toen het circus te Toulouse
aankwam was Joe Golden weer .heelemaal
beter.
Nu, hoorde hij pas, dat er zich voor zijn
woonwagen te Agen een eigenaardig tooneel
had afgespeeld, op den avond dat hij be
wusteloos op de jaarmarkt had gelegen. Er
was namelijk opeens een slank blond meisje
in matrozen-uniform opgedoken en wilde
juist de wagen van Alf Söderström binnen
gaan, toen een dikke man achter haar aan
kwam, haar ondanks hevig protest ruw in den
arm nam en met zich meetrok eer iemand
nog had kunnen ingrijpen... Joe Golden was er
dadelijk van overtuigd dat dit niemand anders
geweest kon zijn dan Big. Maar wat had het
meisje met Alf te maken?
Toen hij zijn partner ernaar vroeg, haalde
deze de schouders op: hij had met een aardig
blond meisje uit Billy Big's marine-tent een
praatje gemaakt. Z(j stond bij het buffet om
De vertegenwoordiger van de „Times" in
Boekarest. Gibson, die dezer dagen wegens
zijn optreden voor den Britschen geheimen
dienst uit Roemenië gewezen zou worden,
heeft, toen de politie in zijn woning ver
scheen, glimlachend een verklaring getoond
van de Engelsche legatie, welke bevestigde,
dat hij den dag tevoren benoemd was tot
tweeden persattache, zoodat hij als lid van
liet corps diplomatque buiten bereik van
de Roemeensche overheid was. In Roe-
ineensche regeeringskringen noemt men
deze handelwijze van het Engelsche gezant
schap misbruik van de diplomatieke privi-
leges.
de kellners te controleeren en zei, dat ze
Marfa heette. Meer wist Alf, naar hij ver
zekerde, ook niet.
Marfa! Marfa Rasumow! Vanaf het oogen
blik, dat Joe dit gehoord had, moest hjj steeds
denken aan de lichtblonde dochter van den
„koning der dompteurs" het meisje, dat mis
schien voor hem bestemd was geweest en
waarom de Jaloersche Big indertijd den beer
op hem aangehitst had!
Dan zei hij weer bij zichzelf dat het toch
onmogelijk was. Rasumow en Marfa waren
toch door de beren verscheurd... Of zou Big
hem in Agen wat hebben voorgelogen
Golden trachtte nog iets meer uit zijn col
lega te halen maar Alf bleef erbij, dat hij
niets anders wist dan hij al gezegd had.
Tusschen Alf en Joe ontstond nu een sterk
en groeiend wantrouwen. Zij gingen elkaar
uit den weg alsof zij elkander niet kenden en
zagen elkaar nog slechts bij de voorstelling.
De oude Pincy trachtte aanvankelijk de
Caramelli's weer te verzoenen; hij leefde met
zijn artisten op patriarchale wijze, als met
een enkele groote familie, maar hjj moest toe
geven, dat het nummer van de Caramelli's
juist nu zij van elkander vervreemd waren
geraakt, veel beter, veel gewetensvoller en
met veel meer effect op het publiek gespeeld
werd. Hij slaagde er niet in de twee partners
weer tot elkander te brengen en deed er nu
ook geen poging meer toe.
Gedurende de geheele rest van de tournée,
van Maart tot October toe, had Golden naar
het verblijf van Big gezocht. Maar tevergeefs!
Het was alsof de dikke ondernemer met z(jn
geheele marine-kantine door de aardbodem
verzwolgen was.
Daarentegen had Joe echter juiste berichten
over het einde van Rasumow kunnen inwin
nen. De beroemde dompteur was, enkele jaren
geleden, inderdaad te Perm het slachtoffer
van zijn dieren geworden. Hij had, na lang
durige en zeer voorzichtige oefeningen zijn
dochter Marfa met de beren laten optreden.
Hijzelf stond steeds vlakbij, gereed om haar
bij te springen, wanneer ook maar het min
ste mis zou gaan. In die bewuste ongeluks
voorstelling te Perm was Marfa zeer plotse
ling door den kolossalen Oswin aangevallen.
Rasumow had onmiddellijk ingegrepen doch
slechts met het resultaat, dat hij enkele mi
nuten later naast Marfa onder den beer lag
en ten slotte met zijn dochter voor dood uit
de kooi werd getrokken. Rasumow werd te
Perm begraven. Of Marfa ook was gestorven
of het er misschien met het leven had afge
bracht, dat kon de artlst, die Joe Golden het
geval vertelde, niet met zekerheid beweren.
Wordt vervolgd
