Dr. Borms gshuldigd
liet kraakt in het
Vuilverwijderingsprobleme!)
en onze land- en tuil
Geen malaise op de
huwelijksmarkt
Brifsche oorlogshaven
zwaar beschadigd
De gevechten in
Britsch - Somaiiland
Dc reorganisatie van de
Ned, vakvereenigingen
Duitsch legerbericht
Dc Duitsche pers en de
luchtslag van Zondag
Italië verontwaardigd
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht deelt mede:
Zooals reeds in een afzonderlijk bericht is
medegedeeld, hebben afdeelingen Duitsche
gevechtsvliegtuigen den elfden Augustus de
oorlogshaven Portland aangevallen. Belang
rijke havenwerken, de pier, het droogdok
en een laadbrug werden vernield. In olie
opslagplaatsen brak brand uit. Twee koop
vaardijschepen en een torpedojager kregen
zware treffers. In de naburige haven Wey-
mouth gelukte het, een koopvaardijschip
van 3.000 brt. r.t tot zinken te brengen.
Voor de monding van de Theems was een
Britsch convooi het doelwit van Duitsche
luchtaanvallen. Daarbij werden drie koop
vaardijschepen van tezamen ongeveer
17.000 b.r.t tot zinken gebracht, en twee
torpedojagers en vier andere koopvaardij
schepen door voltreffers zwaar beschadigd.
In den loop der aanvallen ontwikkelden
zich hevige en succesvolle luchtgevechten,
waarin de Duitsche jagers en gevechts
vliegtuigen den vijand zware verliezen toe
brachten.
In den nacht van 11 op 12 Augustus on
dernam de luchtmacht aanvallen op vlieg
tuigfabrieken te Fillon en Crewe, de haven
werken van~ Cardiff en Bristol, alsmede op
de groote olie-opslagplaatsen van Avon-
mouth. Op verscheidene plaatsen bombar
deerde zij luchtdoelbatterijen. Het leggen
van luchtmijnen voor Britsche havens werd
volgens de plannen voortgezet.
Vijandelijke vliegtuigen hebben des
nachts in Noord- en West-Duitschland zon
der noemenswaardige gevolgen niet-mili-
taire doelen gebombardeerd. Brandbommen,
welke op een woonwijk van een West-Duit-
sche stad waren geworpen, werden door
het onmiddellijk ingrijpen van den veilig
heids- en hulpdienst onschadelijk gemaakt.
De totale verliezen van den vijand be
droegen gisteren:
Bij luchtgevechten 90 vliegtuigen en 8
versperringsballons, bovendien door lucht
doelgeschut 3 vliegtuigen. Daarentegen
worden 21 Duitsche vliegtuigen vermist.
Een onderzeeboot heeft een bewapend vij
andelijk koopvaardijschip van middelmatige
grootte, dat in een krachtig beschermd con
vooi voer, tot zinken gebracht.
Een bijzondere correspondent van
het agentschap Stefani meldt in
teressante bijzonderheden over de ge
vechten van Debel, Namaraput en
Lomaiana, die na de inmenging van
Engelsch-Mojala de drie belangrijk
ste wapenfeiten aan het front van
Kenya zijn geweest.
In de avondschemering van den 30sten
Juni, aldus meldt de correspondent, ver
schenen tweeduizend Engelschen, die voor
zien waren van vrachtauto's en geschut bij
de waterplaatsen van Debel, waar de Itali
aansche troepen verdeeld stonden opgesteld.
Plotseling vielen de Engelschen zeer hevig
aan. De Italiaansche Askari's, die veel er
varing in het oorlogvoeren hebben, wier
pen onmiddellijk verdedigingsstellingen op.
Na het vallen van den nacht werd de strijd
gestaakt, doch bij het aanbreken van den
dag werd de aanval nog heviger dan den
vorigen avond. De Engelschen probeerden
een overwinning tot iederen prijs te beha
len, teneinde hun prestige te vergrooten.
Ondanks aangevoerde versterkingen, geluk
te het hun echter niet de Italiaansche ver
dedigers omver te loopen, die na een ge
vecht van twee uur de Engelschen met de
bajonet wisten terug te werpen en tot den
tegenaanval overgingen. Door de geweldige
kracht van den tegenaanval trokken de
Engelschen in wilde vlucht naar hun
vrachtauto's terug, waarbij zij talrijke
dooden en ongeveer tweehonderd gewonden
medenamen. Bovendien bleven echter 64
gesneuvelde Engelschen. waaronder drie of
ficieren op het slagveld achter. De nacht
beschermde dan den „stategischen terug
tocht'' van den vijand, die achtervolgd
werd.
Op 2 Augustus viel een gemotoriseerde
colonne bestaande uit vijfhonderd man in-
heemsche troepen, onder leiding van zeven
officieren, voorzien van talrijke automati
sche wapens den Italiaanschen post Namar-
put aan. Onder de aanvallers bevonden zich
ook talrijke vluchtelingen, die destijds uit
Abessinië waren geëmigreerd. Dezen werd
door de trouwe „Dubats" (inheemsche sol
daten! een warme ontvangst bereid. Na een
zeer hevig gevecht, dat zeven uur duurde,
moesten de aanvallers zeer snel langs de
oevers van het Budolf-meer terugtrekken.
Den volgenden dag vond een nieuwen en
laatsten aanval van de Engelschen plaats
bij Loimaiana. Wederom viel de vijand
eerst met buitengewone hevigheid aan. De
inheemsche bevolking echter steunde de Ita
liaansche inboorlingen, teneinde den Engel
schen vlug eens en voor altiid de lust tot
aanvallen te benemen. De Fngelsche sol
daten werd door de trouwe onderdanen van
het Italiaansrhe imperium van alle kantep
bedreigd, teruggeworpen en over een af
stand van meer dan vijftig kilometer tot
aan de uitloopers van den Labor-berg ach
tervolgd.
Zoo mislukte, naar Stefani tenslotte op
merkt. de actie der Engelschen, die hun
reeds bij het eerste treffen met de zegevie
rende Italiaansche wanens verloren gegaan
prestige wilden herstellen.
De Duitsche bladen maken onder groote
opschriften als „de fierste overwinning van
het Duitsche luchtwapen", „89 vliegtuigen
in luchtgevechten neergeschoten", melding
van de Duitsche successen van Zondag. De
„Montag" schrijft, dat de gebeurtenissen
van Zondag wederom de volledige superiori
teit van het Duitsche luchtwapen hebben
bewezen. Ieder luchtgevecht bevestigt, aldus
het blad, dat de Engelsche convooien onop
houdelijk het slachtoffer zijn van de Duit
sche bommenwerpers.
Iedere aanval in het kader der voorge;
vechten bevestigd, dat Duitsche duikbooten
en de Duitsche motortorpedobooten met een
tactische superioriteit kunnen opereeren.
De groote prestaties, die gisteren geleverd
zijn, echter vormen een leerijk voorbeeld
voor de Duitsche strijdmethode. Stuk voor
stuk wordt de Engelsche verdediging in de
lucht, worden de installaties voor de verde
diging tegen Duitsche vliegtuigen op den
grond, de havens, de steunpunten voor de
convooien en de verdedigingsinstallaties
van het leger kapotgeslagen. Dagelijks wordt
de voorziening van Engeland met grond
stoffen die voor den oorlog belangrijk zijn, en
levensmiddelen verder ingekrompen.
De moord op den Albaneeschen
patriot.
Naar aanleiding van den politieken moord
aan de GriekschAlbaneesche grens wordt
van bevoegde Italiaansche zijde verklaard,
dat deze moord zoowel in Italië als in Al
banië een golf van verontwaardiging heeft
veroorzaakt. Behalve het door Stefani uitge
geven communiqué kan niets gezegd wor
den. Er kan echter op gewezen worden, dat
aan de Albaneesch—-Grieksche grens een
gespannen toestand heerscht, die reeds in
vroegere tijden tot betreurenswaardige inci
denten aanleiding heeft gegeven. In dit ver
band wordt gewezen op het incident van
1923. dat leidde tot de bezetting van Korfoe
door Italië. Het huidige incident heeft in
Italië geen opwinding veroorzaakt. Italië
zal zijn kalmte niet verliezen. De vijandelij
ke propaganda heeft een bericht de wereld
ingezonden, volgens hetwelk aan de Noord -
Albaneesche grens ernstige incidenten zijn
voorgevallen, waarbij Italiaansche officie-
en, die trachtten de bevolking te kalmee-
ren, door de Albaneezen doodgeschoten zou
den zijn. Deze geruchten zijn. naar van be
voegde Italiaansche zijde wordt verklaard
geheel verzonnen.
Zondagmiddag is in de Koninklijke Opera
te Brussel de bekende leider der Vlamingen,
dr. Borms, gehuldigd. Reeds lang voor het
begin waren alle plaatsen bezet. Behalve de
Vlamingen namen ook vele Duitschers, als
mede leden van de drie weermathtsonder-
deelen aan de feestelijkheden deel. Van
Vlaamsche zijde waren talrijke bekende per
soonlijkheden verschenen.'
Van Duitsche zijde waren aan
wezig vertegenwoodigers. van den mili
tairen bevelhebber, van den chef van het
militaire bestuur, van de Duitsche ambas
sade en van de buitenlandsche organisatie
van de N.S.D.A.P.
Bij zijn binnenkomst werd dr. Borms
stormachtig begroet. Nadat eenige muziek
ten gehoore was gebracht, richtte als eerste
spreker, de' Vlaamsche professor dr. Spe-
OORLOG OF GEEN OORLOG,
TROUWEN DOEN WE
Vroeger was de Meimaand toptijd
voor huwelijkssluitingen, doch in
de laatste jaren wachten velen tot
de vacantieperiode om hun huwelijk
met wat vrijen tijd te beginnen.
Ook nu blijkt deze gewoonte nog
onverminderd. De afdeeling huwelij
ken van onzen Rotterdamschen bur
gerlijken stand verwerkt weer ge
regeld een kleine 150 gevallen per
week. Ditmaal tegen de verwach
ting in, want verleden najaar heb
ben de oorlog en de uitkeering aan
de echtgenooten van gehuwde mi
litairen een hausse in huwelijken
gebracht, die een enkele week het
jaarlijksch gemiddelde meer dan
verdubbelde!
Men dacht, zegt het Rott. Nwsbl., toen bij
den Burgerlijken Stand, dat de bruiden en
bruigoms op een gegeven moment toch wel
voor een poosje zouden zijn uitverkocht.
Met als gevolg een scherpe daling van de
wekelijksche huwelijkscijfers. Maar de
voorraad trouwlustigen is tot aan den dag
van vandaag onverwacht groot gebleken.
Zóó groot zelfs, dat er schijnbaar méér men-
schen trouwen dan er geboren zijn!
Immers, theoretisch bekeken, moet het
aantal huwelijken per jaar beneden de
helft van het gemiddelde geboortecijfer
blijven van een 20 25 jaar geleden, want
zelfs als alle toen geborenen waren blijven
leven, dan blijft daarvan toch een zeker
percentage vrijgezel. Deze laatsten leveren
het
In bepaalde tijden, mèt de gescheidenen
overschot in een bepaald jaar.
Het schijnt, dat juist deze oorlogsperiode
den trouwlust ook in de oudere generaties
am verschillende redenen prikkelt. Bij een
bezoek, dat we in verband met dit huwe
lijksprobleem aan onzen hoofdambtenaar
voor den Burgerlijken Stand brachten las
J iilio* fl
al
60
voor aen Durnrnijscii -
hij uit een stapel acten, die zoo juist frisch
en versch op zijn tafel werden gelegd, een
aantal cijfers voor, die het bewijs leverden,
dat een belangrijk percentage huwelijken
nog boven de 40 en zelfs boven de 50 jaar
wordt gesloten.
Hoe onder hoe dnnrder.
Ook nog ouderen trouwen vaak. maar
leeftijden van 60 en 70 jaar zijn betrekke
lijk schaarsch. Ook die beneden 20 jaar zijn
niet meer zoo talrijk en komen het meest
voor in de groep kostelooze huwelijken. Hoe
duurder het huwelijk, hoe ouder meestal
minstens één der partijen. Doch in den be
teren middenstand komt men voor de trou
wende paren tegenwoordig gemiddeld -
gauw tot een gezamenlijken leeftijd van
jaar of daarboven.
Uiteraard zit er in het. op het eerste ge
zicht vrij dorre, huwelijksacten-materiaal
heel veel, dat bij een rustige bestudeering
verrassend interessante sociologische ver
schijnselen aan het licht zou brengen. Im
mers, zoodra men in die acten begint ti
bladeren, rijzen de meest verschillende vra
gen. Waarom b.v trouwi een man van te
g?n de zestig na twee echtscheidingen voor
den derden keer een meisje van vijf en
twintig? Dat geeft immers waarschijnlijk
weer een echtscheiding?
Maar dit is toch niet het soort vragen
dat blijvend interesseert. Veel interessanter
ten slotte dan zoo'n onbezonnen huwelijk
zijn, maatschappelijk bekeken, de h&welij
ken tusschen ouderen en ouden van dagen,
waarbij allerlei factoren een rol spelen, die
men soms wel vermoeden, doch daarom nog
niet vaststellen kan. Het trouwen van zoo
veel oudere paren juist in dezen onzekeren
tijd hangt vermoedelijk samen met den
grooten angst voor het alleen-zijn, welke
angst dus evengoed maatschappelijk als
psychologische oorzaken kan hebben.
leers, het woord tot de activisten van 1940.
Hij begroette hen als oprechte en onver
schrokken strijders. In grove trekken gaf hij
een beeld van de Belgische politiek, die
naar buiten neutraal beweerde te zijn
doch in werkelijkheid als handlanger van
de geallieerden optrad en in het beslissende
oogenblik het Vlaamsche volk nog gemee-
ner dan in 1914 heeft bedrogen. Het is thans
de plicht van het Vlaamsche volk, zijn een
heid en offervaardigheid te bewijzen, opdat
het met het behoud van de grootst moge
lijke individueele en volksche vrijheid en
onafhankelijkheid de functie van voorvech
ter van Germaansche cultuur tegen het
Westen kan worden toevertrouwd. Als twee
de spreker nam Lagrou het woord, die een
overzicht gaf van den strijd van dr. Borms.
NATIONAAL FRONT NEEMT NIEUW
GEBOUW IN GEBRUIK.
„De Vesting" In gebruik genomen.
De afdeeling Utrecht en omstreken van
het Nationaal Front is, naar wij vernemen,
door het dagelijks groeiend ledental, voor
de noodzakelijkheid geplaatst om voor haar
werkzaamheden een vast middelpunt te
kiezen. Dit middelpunt zal worden gevestigd
in het pand Minrebroederstraat 11. De ope
ningsplechtigheid zal Woensdag a.s. door
den leider van Nationaal Front. Arnold
Meijer, worden verricht.
De afdeeling Utrecht verkrijgt door dit
huis. genaamd „de Vesting", de beschik
king over een noodzakelijke vergaderruim
te, terwijl tevens gelegenheid bestaat voor
het onderbrengen van de agentschappen
voor het Nederlandsche Dagblad en het
weekblad „De Weg".
In een gisteren te 's-Gravenhage gehouden
persconferentie heeft de commissaris van
het N.V.V., de heer H. J. Woudenberg een
uiteenzetting gegeven van de maatregelen
welke tot nu toe zijn genomen en welke nog
dienen te worden genomen betreffende de
reorganisatie van de vakvereenigingen.
Na een uiteenzetting te hebben gegeven
van het werk van het N.V.V. dat door het
zelfbestuur der verschillende vakbonden
niet tot een organischen opbouw kon ko
men,, zeide spr., dat bij de controle der fi
nanciën werd geconstateerd, dat het N.V.V,
en een aantal van de hierbij aangesloten vak
bonden het voorbeeld van de vroegere Ne
derlandsche regeering hadden gevolgd en be
langrijke bedragen, totaal vijf millioen naar
het buitenland hadden gebracht.
De leiding van het N.V.V. zoo ging spr,
vebder bediende zich voor het verslepen
vafi deze vermogens naar het buitenland
van een bankinstelling, die door haar zelf
tot dit dofel was opgericht en die naar bui
ten door eenige bestuurders van het N.V.V.
werd vertegenwoordigd. Deze gelden werden
voor een deel gedeponeerd ten name van
leidende personen van het N.V.V. of op een
anderen naam gelegd en aan deze het uit
sluitend beschikkingsrecht over deze gelden
toegekend. Er zijn dus zonder de toestem
ming der leden gelden in het buitenland
belegd, voor een groot deel in Engelsche
oorlogsleeningen. Men weet derhalve niet
wanneer deze gelden weer ter beschikking
van den Nederlandschen arbeider zullen ko
men. Al behoeft dat ook niet met een volko-
EEN KERNGEZONDE ECHT HOL-
LANDSCHE INDUSTRIE IN MOEI
LIJKE DAGEN.
Voorloopig kan men nog teren
op krachtreserves uit het ver
leden.
Geruimen tijd geleden, het was kort na
de capitulatie, berichtten we het een en an
der betreffende de toestand in het bloem-
bollenbedrijf. Op dat oogenblik leek de toe
stand der kweekers vrij bemoedigend, ter
wijl die der exporteurs betrekkelijk somber
mocht worden genoemd.
Sedert dien zijn eenige maanden
verloopen. In deze tijd is veel ver
anderd en er schijnt niet de minste
twijfel aan te bestaan of de pers
pectieven hebben zich in het bloem-
bollenhedrijf al heel grondig gewij
zigd.
Wel zijn de vorderingen der ex
porteurs in het buitenland grootcn-
deels nog geblokkeerd, zoodat zich
stellig groote moeilijkheden voor
doen, deze categorie van onderne
mers heeft echter het groote voor
deel, dat hun eigenlijke campagne
in Mei nog niet was begonnen.' Als
gevolg daarvan hadden ze slechts
een kleine kern van vaste arbeiders
in hun dienst, zoodat ze niet voor
de noodzakelijk staan om een groot
personeel aan te houden.
Nu dient men hij een en ander te be
denken, dat firma's die zich utsluitend be
zig hoti'ipp m«-t den export niet of ternau
wernoed Voorkomen. Practisch kan worden
gezegd, dat alle groote exporteurs tevens
kweeker zijn, zoodat de voor- en nadeelen
der beide categorieën tot op zekere hoogte
voor de meesten zijn dooreengeweven.
Zooals we destijds reeds meedeelden zag
het er voor de kweekers destijds vrij roos
kleurig uit. Begin Mei zijn de betalingster
mijnen geweest en de kweekers een vak,
dat wel op zichzelf wordt uitgeoefend
hadden voorloopig althans niet te maken
met financieele zorgen.
Intusschen zijn het niet alleen de geld
middelen, die het geheele verloop van zaken
bepalen. Het begin was goed. Of dit echter
ook van het einde zou kunnen worden ge
zegd, hield o.a. nauw verband met de prij
zen, die voor het te velde staande gewas
zouden kunnen worden gemaakt.
Met deze prijzen nu ziet het er op het
oogenblik vrij bedroevend uit. De prijs toch
wordt voor een goed deel bepaald door de
exportmogelijkheden en dat er aan deze
laatste nog al het een ander hapert, behoeft
wel nauwelijks betoog.
Het eenige, wat in dit opzicht tot opge
wektheid stemde, was het bericht, dat naar
Duitschland zou kunnen worden geëxpor
teerd voor een bedrag van 8 millioen mark.
Naar men ons meedeelde, beteekent dit een
twee-en-een-half maal zoo groot bedrag als
het vorige jaar naar dit land werd geëx
porteerd. Evenwel, daarvoor moet een vier
maal zoo groot kwantum worden geleverd,
zoodat hieruit alleen reeds volgt, dat de
prijs lager zal moeten zijn. Bovendien is
deze export bestemd voor Groot-Duitsch-
land, zoodat daaronder tevens valt de ex
port naar landen als Polen* Tsjechië, Oos
tenrijk, die voorheen afzonderlijk betrok
ken.
De normale export van Nederland werd
ons becijferd op ongeveer 40 millioen gul
den. Het gedeelte, dat in Duitschland kan
worden afgezet maakt daarvan slechts een
betrekkelijk gering percentage uit en onher
roepelijk komt men tot de vraag, wat met
de overige bollen zal moeten geschieden.
Als afnemers komen in aanmerking Zwe
den, dat den invoer tot op 50°/o heeft ge-
contingenteerd, Zwitserland, waarmee de
handel op het oogenblik zeer groote bezwa
ren oplevert en verder Noorwegen en De
nemarken, waaromtrent echter nog weinig
te zeggen valt. De groote afnemer, de Ver-
eenigde Staten, is onbereikbaar. Men heeft
het onmogelijke geprobeerd om dit pro
bleem op te lossen, doch zonder resultaat
En zoo doet zich het verschijnsel voor. dat
\mprikaansche imnorteurs. die niet zoo heel
lang geleden een prijs van 4 20 per 1000
stuks ten eenen male ongemotiveerd acht
ten. thans 50 betalen voor afwijkende
kwaliteiten, eenvoudig omdat er een ge
weldige schaarschte bestaat aan bloembol
len in het land der onbeperkte mogelijk
heden.
Ten slotte is als afnemer nog wel eens
genoemd Rusland, doch voorloopig be
schouwt men in de vakkringen deze gelui
den slechts als toekomstmuziek.
Ziedaar in korte trekken de mogelijkhe
den weergegeven.
En zoo staan we voor het feit,
dat, terwijl elders de bloembollen
opgeld doen, de Nederlandsche
kweekers, niettegenstaande het feit,
dat ze dit jaar slechts 50 hebben
mogen verbouwen en de opbrengst
van de tulpen bijvoorbeeld in even
redigheid buitengewoon laag is ge-
weest, vreezen voor onverkoopbaar
heid van een zeer groot deel van het
gewas.
We behoeven hier niet aan toe te voegen,
dat ze de toekomst met angsten en vree
zen tegemoet zien en zoo werd ons ver
zekerd hun heele hoop bouwen op het
overnemen der overtollige bollen door het
surplusfonds. Geschiedt dit niet, dan zou
dit het einde beteekenen van onze bloem-
bollenkweekerij.
We zullen moeten afwachten. Misschien
valt alles nog wat mee. Hoe het echter ook
zij, onze Nederlandsche bollenkweekers zit
ten zwaar in de zorgen. De exporteurs en
de grootere kweekers vooral zijn in staat
het nog eenigen tijd vol te houden, gezien
de geblokkeerde vorderingen in het buiten
land echter is de toestand voor hen dubbel
moeilijk. En men begrijpt deze moeilijkhe
den te beter, wanneer men een bezoek
brengt aan hun groote loodsen en schuren
waar «n het oogenblik reeds groote bedrij
vigheid behoorde te heerschen en waar de
partijen gereed behoorden te worden ge
maakt voor den export
In plaats daarvan gaapt aan alle zijden
de leegte. Stil en uitgestorven liggen de
lokalen.
Zal deze rasechte Hollandsche industrie
de bezwaren van onzen tijd te boven ko
men?
We hopen het.
Maar er zal veel beleid toe noodig zijn!
men verlies dezer gelden te worden
kend, toch zijn op deze wijze aan de *ere>
derlandschen arbeider millioenen 0n?i
ken, die voor de verzorging van zijn
belangen hadden kunnen worden gebrul
Straffe samenvatting van
nisatle noodzakelijk. °rs*-
Het was alleereerst noodzakelijk, aldn
heer Woudenberg, maatregelen t'e nerÜ
die naast een reorganisatie der central» ■n'
de eerste plaats straffe samenvatting V®
organisatie van de vakbonden zoowel
van de plaatselijke bestuurderbonden k
oogd. Daardoor is voor de toekomst een
ganische samenwerking van de centra"
met de vakorganisaties gewaarborgd t>'
dezen maatregel kan worden 8econstat»»i.U
dat het allergrootste deel der oude hestuii
ders reeds verklaard heeft ook onder h
nieuwe leiding in positieven zin aan a
nieuwe ordening van het sociale leven m
de te werken. De in de centra nieuw 0n
gerichte afdeelingen zullen ook voor
vakbonden en de plaatselijke bestuurder,
bonden de richting en den inhoud der toe
komstige maatregelen bepalen. Waarbij bet
vanzelf spreekt dat in de vraagstukken
die slechts betrekking hebben op een be-
paalden tak van het bedrijfsleven, zooali
de regeling van loontarieven, aan dé bé!
treffende vakbond als voorheen het werk
zal worden overgelaten. De centrale wnrdt
echter door het feit, dat zij in het vervolg
ook door de bestuurdersbonden en vakor.
„Me gegevens omtrent
ook door de bestuurdersbonden en vakor-
ganisaties van alle gegevens omtrent be"
langrijke vraagstukken wordt voorzien, jn"
staat gesteld voor het vervolg sterker dan
tot dusver invloed uit te oefenen op de ont-
ar»rioiA nnlitiek tperennvoi
tot dusver inviueu uu
wikkeling der sociale politiek tegenover de
sociale zorgen van den staat.
Uitbreiding van de maatregi.
len op het gebied der volk»,
gezondheid.
Als een zeer belangrijk doel ligt het ver
der in het voornemen, uitbreiding te geven
aan de maatregelen op het gebied der
volksgezondheid, die zich tot dusver be-
perkten tot de tuberculosebestrijding. Dere
maatregelen zullen zoo energiek mogelijk
worden doorgevoerd.
In het economische leven moet de mensch
op den voorgrond staan, ongeacht de taak,
die hij verricht. Zijn arbeidskracht is niet
slechts z ij n kostbaarste bezit, maar ook
het belangrijkste kapitaal in het economi
sche leven.
Het bedrijfsleven zoo besloot spr. i»
geen doel in zich zelf, doch een middel ter
verzekering van redelijke levensvoorwaar
den voor allen. Dit mag bij de nieuwe or
dening van het sociale en economische le
ven niet over het hoofd worden gezien.
Prof. Hudig, hoogleeraar aan de land-
bouwhoogeschool te Wageningen, de heer
Pool, bedrijfsleider van de vuilafvoerma&v
schappij in Drente cn de directeur wfl
N.V. „Grontmij", grondverheterings- en ont-
ginningsroaatschappij te Zwolle hebben een
rapport samengesteld betreffende het ver
werken van stadsvuil tot kunstmest vol
gens een speciale methode, welke in Dene
marken reeds in de practijk op meerdere
plaatsen uitvoering gevonden heeft en ge
leid heeft tot de constructie van een ma
chine, die op zeer eenvoudige en rationeele
wijze het stadsvuil verwerkt tot compost,
De ontwerper van het apparaat is van de
fundamenteel juiste gedachte uitgegaan,
dat een bezwaar van het composteeren is
de ongelijkmatigheid van het stadsvuil, wel
ke bestaan uit een heterogeen mengsel van
asch, papier, keukenafval, marktafval, fa-
brieksafval, straatveegsel, enz., die naast el
kaar in nesten voorkomen.
De ontwerper heeft nu een snelle compos-
teering bereikt alleen door de men
ging van het vuil in een daarvoor gecon
strueerde roteerende silo. Bij deze voormen
ging onder toetreding van lucht wordt de
massa gegist, waarna op een transportband
de grootste stukken worden uitgesorteerd.
In een tweede mengrotor van speciale con
structie wordt de massa daarna fijn ge
maakt en onderwijl gezeefd, zoodat alles
wat fijn kan, ook fijn wordt, zich intens
mengt en wordt afgevoerd als een zwart,
frisch riekend product, rijp voor verdere
compostage en ook direct kan worden af
geleverd.
In Denemarken wordt het product
als broeimest gretig door den tuin
bouw afgenomen. Proeven om het
product direct te composteeren zijn
nog niet genomen, hoewel voldoen
de bekend is. dat gebroeide niest
een goede meststof is.
Door dit procédé zijn veel voordeelen ver
kregen: Eenvoudige verwerking, mechs-
nisch en in continu-bedrijf uit te voeren.
De fabricage van deze compost vereiscM
geen opslagplaatsen. De kosten van ver
werking zijn geringer dan die voor de ver
branding, dank zij de eenvoudige, weinig
slijtbare apparatuur en de geringe bezon
digde fabrieksruimte. 9
De fabrieksruimte is heel gering. De land
bouw verkrijgt een mooi rul en zacht l"'0'
duet zonder scherven, met een aardachtige
hchtzure reuk. waaruit alle rottingstoffen,
ontstaan door eenzijdige gisting in de nes
ten van hét verschie vuil geheel zijn ver
dwenen.
Men heeft een continu-bedrijf met zekere
afname en constante leveringsmoscliik'1®'
en onafhankelijk van de weersgesteldheid-
olgens dit procédé wordt een grootere
hoeveelheid compost uit het versche Vl11
^hooger uitleveringspercentage)-
Het komt bovengenoemde heer-en vof.r'
m®t dit systeem de moeilijkheden, die
nu toe bestonden, zijn opgelost.
immers de gemeente kan nu zelf. kleinei*
gemeenten in combinaties, hun stadsvuil
rï°0r een installatie te bouwen
zich aan annvoep aanpast.
Vlaa* 'i't procédé wordt toegepas
/josf-eenrt worden beantwoord. In D®"j9
instap >"r"'^n en Engeland zijn
installaties in bedrijf.