Brabantsche Brief van 't HOEKJE OUDERS RADIO De Huiswerk I POPPENMOEDERTJE PROGRAMMA Srfchter (ANP)" VOOR DE Ulvenhout, 22 Aug. 1940. Amice, Den Fielp vindt 't 'n „hecht goei zomer- ke", zee-t-ie. „Nie te werm, vruchtbaar, eerlijk wir- ke!" Als ie dat Zondagmiddag zoo verkon digde, in de donkere „Gouwen Koei", sturmde sjuust de achterdeur los, toen Nolleke Gom- mers, ge kent 'm, dat ondermaatsche, vrij gezellen rentenierke, binnenkwam, de handen aan den rand van zijnen bolhoed, vloekend als 'nen grooten kaerel!" Ge wit, hoe dat kleine Nolleke is: groot, forsch in al zijn doen-en-laten te vergelijken mee 'nen dapperen dreutel van 'n jaar of vier, die, wrijvende langs zijn kin, oe mee 'n seerjeus gezicht komt vragen ofzijnen baard al uitkomt. „Ja", gaf den Blaauwe ten antwoord: hecht eerlijk wirke, bakker; de beenen waaien on der oew gewitwel van daan! Eerlijk! Dan stond Nolleke bij onze tafel; de been tjes wijd uit malkaar, handen in de zakken, d'n bolhoed schuins op den grootemenschen- kop. „Middag, mannen", baste-n-ie. D'n Blaauwe „zocht" onder de tafel, zee toen: „middag, man!" Den Fielp, die als veurzitter ons soms 't goeie veurbeeld mot geven, (vindt-ie), keek langs zijnen elleboog omlaag en groette: „middag, Gommers!" Den Jaan zee: „kame raad Zuurkool", ik zee: „ha! Gommeke! „Vrekt weer!" foeterde Nolleke: „den bojem waait uit oew broek". Waarop de Blaauwe vermaande: „denk om de verduiste ring, Nol!" Zoo was Nolleke Gommers zijnen entree, als wij, proppers, eigenlijk zaten te wachten op den vierden man, op den Joost, gewit, den Blaauwe zijnen worstcompagnon, 't Was op deuzen moment dat den Fielp zoo content scheen mee 't kwaje zomerweer, waardeur wij nie in de gelegenheid waren om mee pijl en boog te schieten, oew pijlen waaien mee zoo'n weer dwars 't durp deur, en we dus ons heil zochten in 't kaartspul, tot stie- kum plazler vah den Fielp. Want 't schieten ligt 'm nie! „Zeg?" begost ie ongeduldig uit te va ren teugen den Blaauwe: „waar bleft toch dieën Joost? Denkt dieën worstendresseur soms, da'k ier gaai zitten wachten to'k 'n hons weeg?!" Den Blaauwe trok 'ns aan z'n neus, zee toen: „gedachtenlezer ben ik nie, edelacht bare enne... laten we content zijn, dat-we nooit sjecuur weten, wat we malkaar denken, 't Is toch al zoo lollig nie op deuze waereld!" Den bakker stak z'n lippen veuruit, keek bedroefd den Blaauwe aan. En da's vergimd: als den Fielp bedroefd lijkt, heeft ie altij 'n goei gedacht. „Gij brengt me hop 'n hidee, Blaauwe, zee- t-ie peinzend: „laten wij 's ardhop denken. Hom den tijd te dooien". Nolleke slepte 'nen stoel bij, kraffelde om hoog, gong bij ons zitten, maar nie vast aan de tafel, want die is veur de lejen van de propclub! Den Blaauwe rimpelde diepzinnig z'n neus, keek mij 'ns lachend aan. „Ik ben 'r veur!" kraaide den Jaan. „Ik doei mee!" zee Nolleke: „maar één afspraak! Gin handtastelijkhedens!" „Gij, Dré?" vroeg den bakker. „Als 't mot, dan mot 't maar", zee ik mee 'n bietje twijfel. „We zijn als goeie kame raads onder malkaar, maar 't blijft 'n ge waagd spulleke". „Hafgesproken", zee den Fielp. „Van den hoogenblik hafaan sprikt hieder de volle waarheid Wie liegt, betaalt 'nen stuiver hin den proppot, die mag 'r nie onder lijen, nou dieën Jozef nie hafkomt. Worden de waar- edens te herg, dan staak 'k de debatten", veurzitterede-n-ie. Nen klap op tafel, plat mee den stok kaarten, dien den Fielp al 'n kwartier zat te kneejen, 't spul was begonnen. ,,'t Zal mij toch benuuwen", zoo begost den Blaawe al dalijk en fel keek ie naar 't Nol leke: „wanneer Lord Bolhoed nou eindelijk 's z'n eerste rondje offreert, omdat ie bij ons mag zitten!" Den Fielp lachte geruischloos mee 'n be droefd gezicht Eigenlijk gezeed lachte zijnen kolossalen buik, want ons tafeltje schoof mee schokskes naar 't raam. Den Jaan dronk rap z'n glas leeg, keek onderwijl mee leutige oogen over den glasrand op den bolhoed, waaronder 't Nolleke ieverans huisde. Nol wierd giftig, bezocht z'n eigen en ant woordde dan, in 't ginneraal: „daar begint dat zooike aftuigers weer! Maar ze zullen er koud van blijven, de schoeljes. Kééü Breng me "n dubbel brandewijntje-mèt!" „Ge bent te rap gewist. Janus!" grin nikte den Fielp en „bedrukt" keek le naar den Jaan z'n leege glas. „Ochja" brocht Nolleke heel minzaam in 't midden: „dieën afgedankten sheriff is nog den grootsten schaaflooper van de heeren!" „Eeren?"' vroeg den Fielp verontwèèr- digd: „eeren...? Zijn wij eeren? Vijf cent boete, Wonderkind!" Nol betaalde en merkte gemeen, geniepig op, dat ie nog nooit zoo geren 'n vergissing had erkend. Toen hief ie z'nen dubbelen brandewijn op, keek ons bar vriendelijk aan en proostte mee den wensch: „de moord van Raamsdonk, schorem". 't Gong er hard op lijken, dat Nolleke deus spulleke zou winnen. Hij smakte mee de lip pen, gong achterover op den stoel zitten, zwaaide plezierig mee z'n korte beentjes. „Leutig spelleke", zee-t-ie veur z'n eigen. Toen stak ie uit 'nen vollen koker 'n dure. groote sigaar aan, knipte de koker weer dicht, zeggende: „dit valt den hééren óók weer teugen!" Meteen betaalde-n-ie, onge vraagd 'nen stuiver...! En blies rookwolken over de tafel, zóó dik, dat ge verrast zat te kijken naar 't wonder, dat uit zoo'n klein manneke zóóveul rook kost spuien. Laat ik eerlijk zijn! Wij zaten 'n bietje be- tuttered naar dat gebekte krielkeareltje te staren, dat zoo kwiek de waarheid han teerde ,,'t Is", zee den Jaan en z'nen boendersnor titste venijnig op en neer: ,,'t iss, da'k m'n eigen mee geweld zit in te houwen". Toen draaide-n-ie ns aan 't voetje van z'n leege glaske: „maar anderss...!" „Zeg 't maar gerust, Jaan", troostte 'm den Blaauwe: „ge meugt vanmiddag oew hart gratis luchten". „Nou, anders..." zee den Jaan, dan keek ie naar Nolleke of 't keareltje vergif was: „anderss..., dan wierd „dat daar" over drie dagen omgeroepen deur den Radio!" Wij keken den Jaan 'ns vragend aan. Ook Nolleke gaf sympathiek blijken van belang stelling. „Als vermist", dreigde den Jaan. Hij gong wijer: misdaaddmisdaadd, wordttt...... vèrmoeddd... vermoed". Mee z'n oogen zat ie Nol Gommers al te mollen. Maar Nolleke was één broske tevrejenheid. Aanmoedigend, goed hartig lonkte-n-ie vriendelijk naar zijnen „beul". Zag ook naar Janus' leege glas, knik te dan en murmureeerde: „ik Adrdianus van den Heuvel". Maar den Jaan gong deur. Afgemeten riep ie: „Sigglement! Lang zeu- venendertig centimeters en drie streep, bol hoed meegeteld; vermoedelijk van 't manne lijk geslacht; gelaatskleur groenachtig grijs; neus regelmatig gevormd als 'nen blaauwputter; mond tandenloos; stinkt uit z'n straatje, vloekt volwassen. Gevaarlijk voor vrouwen! Gemakkelijk te vangen met brandewijn-mèt. Vermiste... hèèr... is hoogst waarschijnlijk vernield! Wellicht opp... ge... stookt, men zie de assiebakken sjecuur na!" Dat luchtte den Jaan op. Maar Nolleke nam 't „politiebericht" onvervéérd over en verkondigde luidruchtig: „verr... moe... de- Iijke dader... Adrianus van den Heuvel. Heu vel gespeld met de beginletters van: Hufter, Ezelstraal, Uilskuiken, Vreetzak, Ezelement, Leugenèèr!", Bij ieder scheldwoord had ie, mee z'nen walmenden flambouw, den Janus nadrukkelijk aangewezen. „Alt!" riep den Fielp toen: „gulle 'zijt rejaal kiet!" „Mag ik den Jaan nog iets vragen, veur zitter?" vroeg Nolleke leutig. „Has 't maar netjes is!" „Vaneigens! Janus...'-' vroeg Nolleke toen vuil: „zoude gij wel den moéd hebben veur 'nen manslag?" „Ikke wel", zee den Jaan enthousiast, „ik zit m'n eigen gewoonweg in te houwen!" „Veurzitter, zee Nolleke toen fijntjes: „ik maak oe er op attent, dat ge van den Jaan 'nen stuiver mot beuren!" Nou, eerlijk is eerlijk: den Jaan is zoo hard als 'nen spijker. Nollek had 'm dus te gra zen, zóó sjecuur, als ie in 'nen plazierigen droom maar wenschen kost. Den Blaauwe en ik stemden mee Nollekes opmerking in en den Janus betaalde, onder voorwaarde, dat ie den stuiver weer verom kreeg uit den pot, als „Datdaar" vandaag of mergen wezenlijk wierd afgeschreven van den Burgelijken Stand van Ulvenhout. „Maar natuurlijken dood telt nie", interum- peerde Nolleke objectief mee nadruk en toen, toen bromde 't heel hoog weg, daar achter de dikke lochten: zzoef zzoef zzoef zzoef zzoef zoef! 't Wierd stil in de „Gouwen". De biljarters stopten 't spel, keken malkaar 'ns aan. Den Fielp boog z'nen grooten kop op 't tafeltje, keek zoo over 't horreke, de locht in. Brom de: ,,'k Zie den salamander nie". Zzoef zzoef zzoef, klonk 't duidelijker en we voelden den zoemert circelen om de „Gouwen Koei".. Toen riep er eenen, wat wij allemaal dochten: „as da ginnen Engelsch- man is, dan ben ik ginnen Ulvenhouter!" En hoep! alles vluchtte in Kee haren kelder, daar achter den toog. Den Jaan, dat mot ik Vi nageven, won den race! Die was nommer twee mee verscheien neuslengten veur! En Nolleke...? Nolleke vonden we later, als den Zoemert verdwenen was, boven op ons tafeltje, mee z'n neus teu gen de raam. 't Was wezenlijk Nollekes middag! En 't eerste dat ie zee, als we weer op ons plek zaten, was: „ditte had óók nie meegeteld veur jouwen stuiver, Janus!" Toen kwam den Joost binnen. Den Fielp wou opklèèren, maar hij verstampte 't. „Kunde nog nie wat later komen, Jozef Vet- kaart?" vroeg de bakker stroef. „Kost nie eerder, Fielp Broodbon", gaf den Joost ten antwoord. Hij was klanten we zen feliciteeren, mee 'n zuiver trouwfeest. „Nog verkocht, Joost?" vroeg den Blaauwe. „Allicht, Tiest Ja, ik gaai daar naar 'n zuiveren bruiloft op Zondag zonder 'n gèèf orderke mee te brengen! Aliee Fielp, deel de kaarten". „Wij hebben zooiank 'n lollig spelleke ge daan", zee tien Blaauwe „We hebben mal kaar de waarheid gezeed". „Ja, Joost, zee Nolleke: 'n vrekt lollig spel leke, maar 't is zoo bedonderd: sommige lui kunnen nie teugen d'r verlies". „Ge kunt er anders nóóit veul mee verdie nen, mee de waarheid", zee den Joost: „daar mot altij geld bij!"' „Da's waar", jubelde Nolleke: ,,'t hee m;j 'n dubbeltje gekost, maar 'k heb veur 'nen reksdaalder leut g'had!" We schoven aan. Den Fielp deelde de werme kaarten, waar mee ie den heelen middag al in z'n handen had gezeten, tot in den kelder toe. „Kee!" riep Nolleke: „vraag den... hihi hèèren 'ns, wat ze zullen drinken van me!" „Ge hoeft op dat. „heeren" nie zoo genie pig te drukken, zee den Joost wèèrdig. „Maar 't valt nie -rrfee, Joost", gaf dat ge haaide Nolleke ten antwoord: „als ge zoo iank de waarheid sprak om dan weer te gaan liegen...!" „Nouwistuit", zee den Fielp en hij drukte den hoed over 't Nolleke, zoodat niks naders overbleef, dan 'nen bolhoed op voeten. Zoo zette den Blaauwe 'm buiten, in den regen. We waren al aan ons zeuvenste potje kaart als den Nol weer binnenkwam. En ons seer jeus „de" waarheid kwam vertellen Maar dat kan 'k nie vertellen. Maar dat kan 'k nie opschrijven, oewen krant zou scheuren! Wel kan 'k oe zeggen, dat we, dank zij 't kwaje Zondagsweer, veul leut hebben g'had. Als ik 's avonds thuiskwam, dee m'nen kop zeer van 't lachen. Nog een enkele week en de vacantie is voorbij Dit beteekent voor vele kinderen, dat zij een nieuwe levensperiode ingaan, nl. de studiejaren op de Middelbare school. Nu zullen deze kinderen wellicht de laatste ja ren, welke zij in de lagere school doorbrach ten, wel huiswerk mede gekregen hebben en zal wat dit betreft de overgang niet zoo groot behoeven te zijn. Het kan ook zijn, dat de kinderen er zonder huiswerk gekomen zijn. In dit geval moet er op gerekend wor den, dat de Middelbare school- meer eischen van het kind vraagt. In de eerste weken is het huiswerk ma ken voor dergelijke kinderen nog nieuw en spannen zij zich dan ook zeer goed in. Lang zamerhand komen echter de strubbelingen en na enkele maanden komt het voor, dat van de eerst zoo grooten ijver heel weinig is overgebleven. Nu is Leiden in last. Het begint met scènes in huis. Dan vol gen de slechte rapporten en nieuwe scènes. De huiswerkplaag is een probleem geworden in het gezin. Het lijkt me daarom wel goed, dat dit vraagstuk hier eens nader bekeken wordt. Kan de Middelbare school het zonder huis werk? Ik geloof, dat deze vraag vooralsnog niet bevestigend beantwoord kan worden. De hoeveelheid 'stof welke in deze scholen ver werkt moet worden is groot, het aantal leer lingen per klasse eveneens in vele gevallen. Voor de leeraren zit er dan ook niets an ders op, dan het lesuur, hetwelk meestal slechts 50 minuten telt, besteden aan het overhooren en terugvragen van het thuis ge leerde en het te vlug bespreken van het vol gende werk. Het opnemen der stof, in de meeste gevallen neerkomende op memorisee- ren van kernen en stellingen etc., zal thuis moeten geschieden, terwijl ook een gedeelte van het verwerken hieronder valt. De vraag, welke m.i. van zeer groot belang is, is deze: kunnen de kinderen zonder leiding de stof opnemen en verwerken? Gezien de resultaten zou men zeggen, dat hieraan nog veel hapert. Maar, nu moet ik er toch ook op wijzen, dat de schuld niet alleen bij de kinderen schuilt. Er zijn talrijke factoren, welke in dit geval van beteekenis zijn. Daar is in de eerste plaats de rust in het huisgezin. Kan het kind in het huis een rustig plekje vinden om te studeeren? Niet alle woningen bieden gelegenheid een klein studeervertrekje in te richten. Vooral in de wintermaanden doen zich ernstige moeilijkheden op dit terrein voor. En wanneer door omstandigheden het kolenverbruik beperkt zal moeten worden, zullen deze moeilijkheden zich ook uitbreiden tot die woningen, welke wel de gelegenheid bieden tot een rustig hoekje voor het stu- deerende kind. Moet het kind in de woonkamer studee ren, dan zullen de overige huisgenooten zich beperkingen moeten opleggen. Zij zullen zich moeten wennen aan stilzwijgen, de radio moet enkele uren af, enz. Hebben alle ouders dit voor het studeerende kind over? Een volgende factor is deze: niet alle kinderen kunnen zonder leiding studeeren. Zij zjjn, wat men noemt zeer afleidbaar. Een rondvlie gende mug houdt hen al van het werk en b(j het minste gerucht staken zij hun studie. Zulke kinderen moéten voortdurend aange moedigd worden. Het is dan ook niet zoo dom gezien van verschillende ouders, wan neer zij hun kinderen het huiswerk onder toezicht laten maken. In sommige plaatsen, waar een H.B.S. is,-zijn tengevolge van deze factoren schoolhoofden en onderwijzers op het idee gekomen een apart vertrek in te richten voor een aantal studeerende kinde ren. Deze komen des avonds of des middags reeds naar deze gezamenlijke studiezaal en werken daar onder het toezicht van den on derwijzer. Wanneer deze in het bezit is van enkele akten voor moderne talen en wis kunde, dan kan hjj de leerling tevens helpen bij de studie Mij is een onderwijzer bekend, die met zijn vrouw een dergelijke inrichting leidt en beiden beschikken zij juist over alle bevoegdheden, welke noodig zijn om de kin deren, die M.O. ontvangen te helpen Dit on derwijzers-paar verdient er op deze wijze nog een groot tractement bjj! De waarheid? Ochèrme! 't Is 'n zuur, lil- lijk oud wijf, dat nie an den man kost komen! Maar wij hebben Zondag 'n opgesmukten kitsing gekkinneke van 'r gemaakt en we hebben toen veul leut g'had mee deus ver- schupte wefke. Kom, ik schei er af. Veul groeten van Trui, Dré III, den Eeker en als altij gin horke minder van oewen t.&.v. DRÊ. ZONDAG 25 AUGUSTUS 1940. Jaarsveld, 414,4 m. 8.00 NCRV. 10.30 VPRO. 12.00 AVRO. 5.00 NCRV. 7.00—10.30 AVRO. 8.00 Berichten ANP. 8.10 Gewijde muziek (opn.). 8.30 Morgenwijding. 9.30 Gewijde muziek (gr.pl.). 10.30 Kerkdienst. 11,40 Kinderhalfuur. 12.00 Carillonconcert. 12.20 Gramofoonmuziek. 1..45 Berichten ANP en gramofoonmuziek. I.00 De Romancers en soliste. 2.00 Boekbespreking. 2.20 VVRO-Amusementsorkest, solisten en Harmony Sisters. 3.20 Schilderij bespreking. 3.35 AVRO-Strijkorkest en gramofoonmuziek. 4.35 Orgelspel (opn.). 4.55 Berichten ANP. 5.00 Gewijde muziek (opn.). 5.15 Wekelijksche gedachtenwisseling (ANP). 5.30 Geref. Kerkdienst. 7.00 Puszta-orkest. 7.30 Reportage. 8.00 Berichten ANP. 8.15 Omroeporkest en solisten. 9.05 Radiotoneel. 9.45 AVRO-Musette-orkest en solisten. 10.1510.30 Berichten ANP, sluiting. Kootwjjk, 1875 m. KRO-Uitzending. 7.00 Berichten (Duits). 7.15 Berichten (Engels). 7.30 Wjj beginnen den dag. 8. D Gewijde muziek (gr.pl.), 9.00 Gramofoonmuziek. II.15 Berichten (Engels). 11.30 Gramofoonmuziek. 12.30 Berichten (Duits). 12.45 Berichten ANP. 1.00 Gramofoonmuziek. 2.00 Berichten (Duits). 2.15 Gramofoonmuziek. 3.15 Berichten (Engels). 3.30 KRO-Symphonie-orkest. 4.15 De Meesterzangers. 4.30 KRO-Symphonie-orkest. 5.15 Wekelijksche gedachtenwisseling (ANP1 5.30 Gramofoonmuziek. 6.15 Berichten (Engels). 6.30 Musiquette. 7.00 Gramofoonmuziek. 8.00 Berichten (Duits). 8.1' Berichten ANP. 8.30 Berichten (Engels). 8.45 KRO-Melodisten en solist. 9.15 Berichten (Engels). 9.30 KRO-orkest. 9.55 Wij sluiten de dag. 10.00 Berichten (Engels). 10,15 berichten. ANP. 10.30—10.45 Berichten (Engels), sluiting. 11.15—11.30; 0.15—0.30 en 1.15—1.30 Berwfr ten (Engels). MAANDAG 26 AUGUSTUS 1940. Jaarsveld, 414,4 m. VARA-Ultzending. 8.00 Berichten ANP. Hierna: Gramofoonmui 10.00 VPRO: Morgenwijding. 10.15 Declamatie. 10.30 Zang en piano. 11.00 Declamatie. 11.20 Orgelspel. 12.00 Berichten. 12.05 VARA-orkest. 12.45 Berichten ANP. 1.00 Gramofoonmuziek. 1.15 VARA-orkest. 2.00 Piano voordracht en gramofoonmuziek. 2.40 Declamatie. 3.10 Gramofoonmuziek. 4.00 Voor de kinderen. 4.30 Orgelspel. 5.15 Berichten ANP. 5.30 VARA-Strijkorkest. 6.00 Esmeralda en solist. 6.30 Voor de kinderen. 7.00 Vragen van de dag (ANP). 7.15 Berichten. 7.20 Gramofoonmuziek. 7.30 Westfriesche uitzending. 8.00 Berichten ANP, 8.15 VARA-orkest. 9.00 Radiotoneel. 9.25 De Ramblers. 10.00 Gramofoonmuziek. 10.15—10.30 Berichten ANP en sluiting. Kootwijk, 1875 m. NCRV-uitzending. 7.00 Berichten (Duits). 7.15 Berichten (Engels). 7.30 Gramofoonmuziek, 8.00 Berichten ANP. 8.10 Schriftlezing en meditatie. 8.25 Gewijde muziek (opn.). 8.35 Gramofoonmuziek. ?n2?„Vi°o1, P^ano en gramofoonmuziek. 10.00 Geestelijke liederen (opn.). 10.30 Canzonetta-sextet en gramofoonmuzielt 12.30 Berichten (Duits). 12.45 Berichten (ANP). 1.00 Gramofoonmuziek. 1.20 Vocale duetten met pianobegeleiding gramofoonmuziek. 2.00 Berichten (Duits). 2.15 Gramofoonmuziek. 3.15 Berichten (Engels)'. 3.30 Kamermuziekspélers en gramofoonmuziek 5.00 Berichten (Duits). 5.15 Berichten ANP. Molto Cantabile en gramofoonmuziek. 7(in v 0 Berichten (Engels). ai? Reportage of muziek. 8 0^ Berichten (Duits). 3-15 Berichten ANP. i?? ®erichten (Engels). 45 Orgelconcert 9 15 Berichten (Engels). i„„„Gramofoonmuziek. ®erichten (Duits), ïn «n Benchten ANP. "«O—10.45 Berichten (Engels), sluiting, ii 15—11.30; 0.15—0.30 en 1.15—1.30 Berie8" ten (Engels).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 10