Een blanke Godheid in
een Chineesche tempel
Een interessante stand
np de laarleurs
De Amerikaansche
steunpunten
Werktijden in verband
met de verduistering
Begin der liquidatie van
Groot-Brittannië
Ziekteverschijnselen bij
Engelsche vliegers
jodeo uit het Slowaaksche
bedrijfs even
Nieuwe Duitsche
luchtaanval op
I heemsmonding
484ste STAATSLOTERIJ
MARCO POLO, DE STOUTMOEDIGE
ONTDEKKINGSREIZIGER ALS EEN
HEILIGE VEREERD.
Shanghai. In Mei.
Op een verkenningstocht door de stad, in
een Chineeschen tempel, ontdekte ik hem,
den beroemden wereldreiziger, die tot een
Chineesche godheid of heilige werd.
Een Chineesche tempel is het minst plech
tige, wat men zich in de wereld denken kan.
Messchen loopen in en uit en de meesten
blijven er slechts enkele oogenhlikiken, juist
genoeg om er even een praatje te maken met
den door hen speciaal vereerden heilige of
godheid.
Eigenlijk is er slechts één werkelijke god
heid, Gautama Boeddha, Gautama de Ver
lichte, in een Chineeschen tempel en feite
lijk is Boeddha zelfs niet eens een godheid,
maar was hij een profeet, de openbaarder
van een godsdienstige leer, die het Boeddhis
me, „de Verlichting" heet. Vijfhonderd jaar
voor onze Christelijke tijdrekening leefde hij
en zijn leven was een voorbeeld voor anderen
voor zijn volgelingen, echter een voorbeeld,
dat over het algemeen zeer slecht wordt na
gevolgd. Maar dat is zijn schuld niet. Meestal
heeft hij in een Chineeschen tempel een zaal
of zaaltje voor zich alleen. Daar prijkt zijn
beeld, soms zeer groot en verguld, en en
kele roode kaarsen brandden ervoor, offer
lichten, maar sterk is de belangstelling der
menigte voor hem niet. Boeddha is te diep
zinnig te ver-af en de menigte gaat tot de
„Lohans", die oorspronkelijk de discipelen
van Boeddha waren, maar een soort heiligen
of bijgoden zijn geworden. Oorspronkelijk
waren er zestien, maar dit getal is thans uit
gebreid tot meer dan vijfhonderd. In een an
dere zaal, dan waar zich Boeddha bevind,
staat een aantal afgodsheelden dier „Lohans"
in dichte gelederen opgesteld en tot hen gaat
de overgroote meerderheid der bezoekers, zon
der zich om Boeddha veel te bekommeren.
Als vreemdeling kan men vrijelijk
zoo'n Chineeschen tempel binnen
wandelen. Wij waren met ons twee-
en, toen we het bezoek brachten aan
den tempel, waar we den tot een god
heid geworden wereldreiziger ont
dekten. Mijn kameraad was een Ne
derlander, die vrij goed Chineeseh
kan spreken en lezen. En we waren
de eenige niet-Chineezen in den tem
pel, door onze kleeding en onze ge
laatstrekken en gelaatskleur on
middellijk als vreemdelingen te her
kennen. Maar is was niemand, die
zich over onze aanwezigheid daar
scheen te verbazen en eenige aan
dacht aan ons schonk. Er was geen
vijandigheid tegen ons, ook geen
bijzondere belangstelling. Het was of
onze tegenwoordigheid niet eens
werd opgemerkt. Volkomen vrij kon
den we ons in den tempel bewegen
en alles bekijken.
In het midden van de zaal, waar zich de
„Lohans" bevonden, stond »een groote offer
oven. Daarnaast een groote tafel met vaasjes
waarin de geloovigcn bundels brandende
stokjes staken, offers aan een of andere god
heid of heilige. Als die bundels stokjes on
geveer half waren afgebrand, werden ze
door tempeldienaren weggenomen en in den
offeroven geworpen. Wierook steeg op uit
wierookkelken, maar niet de minste plech
tigheid heerschte er. Mannen, vrouwen en
kinderen krioelden door elkander, verdron
gen zich voor bepaalde afgodsbeelden, die
bijzonder in trek schenen te zijn. In den tem
pel zag ik zelfs eenige mannen rooken.
Als op een markt.
Het was er een gezellige drukte als op
een markt.
In vijf, zes gelederen stonden de afgods
beelden der „Lohans" en die gelederen wa
ren juist ver genoeg van elkander verwij
derd, dat men er zich tusschendoor kon be
wegen, zoodat iedereen bij de door hem uit
verkoren afgod kon komen en daar offers
kon brengen, bloemen, ook van zilverpapier
nagemaakte geldstukken.
Ook wij gingen tusschen de gelederen der
afgoden door. Die beelden der afgoden had
den alle een bruin gelaat, want de oorspron
kelijke zestien „Lohans", de zestien discipe
len van Boeddha, waren alle Hindoes en had
den dus een bruine gelaatskleur en daarom
had men ook de later erbij gekomen afgo
den dezelfde gelaatskleur gegeven.
Een blanke God.
Er was echter één uitzondering. Eén afgod
was niet bruin, maar blank als een noorde
lijke Europeaan. En op zijn blanke, volle
wangen had hij een frisch, rozig blosje. Ver
baasd waren we over deze vreemdeling on
der de „Lohans". Hoe kwam deze Europeaan
met zich frisch blosje daar en wie was hij?
Het heeft ons eenige moeite gekost dat uit te
vinden, want de eenvoudige menschen uit
het volk weten het niet, bekommeren er zich
ook niet om. Deze blanke afgod had ook zijn
aanhangers, want ook hem werden offers ge
bracht, bloemen, papieren geld en roodge
kleurde kaarsen.
Een oude, geleerde Chinees verklaar
de ons later lachend, dat dezé blan
ke afgod was... de beroemde Italiaan
Marco Polo, de eerste Europeaan,
die vele euwen geleden een boek
over China heeft geschreven, een
boek, dat in den aanvang niet veel
geloof vond.
Nieuws van onzen correspondent
J. K. Brederode! Door vele landen
is zijn brief gereisd, de enveloppe
waarin hij gestoken was, is een
document op zich zelf door alle
censuurs temp els. In Mei is de brief
in Shanghai gepost in September
wordt hij op de redactietafel gede
poneerd. Hoe onze correspondent
het thans maakt weten wij niet,
waar hij zich ophoudt nog min
der, de verbindingen met hem
zijn sinds maanden verbroken.
Echter, de heer Brederode met
zijn groote ervaring zal zich er
wel door slaan. Wij hopen, na dit
eerste levensteeken, weer regelma
tige zijn interessante beschrijvin
gen, te kunnen publiceeren!
Marco Polo werd in 1254 te Venetië gebo
ren en ging toen hij zeventien jaar was met
zijn vader en zijn oom, die daar reeds eerder
waren geweest, mede naar China, een reis
van jaren, die grootendcels over land, dwars
door Azië werd gemaakt. Zij bezochten het
Heilige Land, het gebied, dat thans Turkije
heet, de kusten van de Kaspische Zee, Perzië
en kwamen eindelijk in China toen Marco
Polo reeds den leeftijd van een-en-twintig
jaar had bereikt. De reis hadden zij grooten-
deels volbracht te paard en op kameelrug.
Aan het hof van Kublai Khan („Khan was
een vorstelijke titel) te Shangtoe, nabij Pe
king, werden zij vriendelijk ontvangen. Bin
nen korten tijd had Marco de taal der Tar
taren, die toen in China heerschten, zich
eigen gemaakt. De „Khan" nam Marco in
zijn dienst en zond hem op langdurige in
spectiereizen in zijn uitgebreid gebied. Na
zeventien jaar begonnen de drie reizigers
echter naar hun vaderstad, Venetië, te ver
langen en ze vroegen Kublai Khan vergun
ning te mogen vertrekken, doch in Klian
wilde dit niet toestaan. In dien tijd kwamen
er echter afgezanten van Arghun Klian van
Perzië, die Kublai Khan liet verzoeken hem
een der verwanten van zijn vrouw als echt-
genoote te zenden. De afgezanten kregen een
wonderschoon meisje van zeventien jaar me
de, die bestemd was, als vrouw voor den
heerscher van Perzië. De weg over land naar
Perzië was in dien tijd zeer onveilig, daar
verschillende Tartaarsche stammen met
elkander oorlog voerden. De reis moest dus
per schip gemaakt worden en de Perzische
afgezanten verzochten daarom Kublai Khan
hun de drie Venetianen als begeleiders mede
te geven, daar dezen met de zeevaart bekend
waren. Met tegenzin stemde Kublai Khan
daarin toe. Een geheele vloot werd uitgerust
en de mannen tezamen met de vorstelijke
bruid ondernamen don toch naar Perzië, die
twee jaar duurde en gedurende welke Mar
co Polo ook Sumatra bezocht. Toen zij in
Een der meest opvallende inzendingen op
de Nederlandsche Jaarbeurs, die thans in
Utrecht wordt gehouden, is wel de speciale
tentoonstelling van den Reichsnaehrstand,
die met medewerking van het Reichsnaeh-
rungministerium en in samenwerking met
den Rijkscommissaris voor de bezette Ne
derlandsche gebieden „groep landbouw en
voedselvoorziening" werd ingericht.
Men mag veronderstellen, dat, nu de agra
rische vraagstukken in ons vaderland meer
in het middenpunt der publieke belangstel
ling staan, dan vroeger wel het geval was, er
zeker interesse voor deze tentoonstelling zal
bestaan, omdat in Dujtschland in de iaren.
die achter ons liggen, op agrarisch gebied
veel tot stand is gekomen, dat van groot nut
zal blijken te zijn. Daartegenover staat wel.
dat in ons land landbouw, tuinbouw en vee
teelt, van ouds op een hoogen trap van ont
wikkeling hebben gestaan, maar dit neemt
niet weg, dat in vele opzichten zeker gepro
fiteerd kan worden van de ervaringen, die
in Duitschland op dit gebied zijn opgedaan,
zij het dan met inachtneming van de ver
schillende omstandigheden, die men in beide
landen kent. Daarom is zeker een bezoek
aan deze tentoonstelling voor ieder, wien de
belangen van den Nederlandschen boeren
stand ter harte gaan, van belang en het is
zeker niet misplaatst te verwachten, dat een
groot bezoek aan deze tentoonstellingsgroep
zal volgen.
Redelijke verdienste voor den koopman.
Garandeering van de voorziening door ze
kerstelling en voorraadvorming van de pro
ductie door den staat.
Billijke en vaste prijzen voor dep, consu
ment.
Geordende en zich gelijkmatig ontwikke
lende buitenlandsche handel op de vaste
basis van de ordening der markten.
Deze verschillende grondslagen worden
door sprekende teekeningen in beeld ge
bracht. Er wordt b.v. op gewezen, dat de
boer niet meer aan het speculantendom is
blootgesteld, dat de vaste prijzen den han
delaren een vaste verdienste en een veilige
calculatie basis geven, dat in de huishou
dingen der gezinnen orde en regel worden
geschapen, waardoor het economische leven
bestendig wordt gehouden en dat door de
ordening der marktgebieden de hooge trans
portkosten worden voorkomen, waardoor ook
ververwijderd liggende bedrijven, wien dit
ten goede komt, tot grooter productie konden
geraken.
Een Chineesche offeroven.
foto Brederode.
"nrzië aankwamen was Arghun Khan van
PerziK 'Muschen gestorven en z;;n zoon ont
ving bruid vriendel;:k. Da bereikte de
drie Venetianen het hc":-" t, dal ook Kublai
Khan was overleden. Zij besloten daarop niet
naar China terug te keeren en de reis voort
te zetten naar Venetië, waar ze ongeveer in
1295 aankwamen.
Eenmaal in zijn vaderland terug
schreef Marco Polo het boek zijner
avonturen, dat later in bijna alle
talen (ook in het Nederlandsch) ver
taald werd. Heel veel genoegen had
hij gedurende zijn leven van zijn
boek niet. Het werd vrij algemeen
beschouwd als wilde fantasie. Eerst
vijftig jaren na Marco Polo's dood
werd aan de hand van zijn boek de
kaart van Azië veranderd, maar zelfs
nu nog, na meer dan zes eeuwen,
heeft dit boek van zijn Waarde be
houden en op het oogenblik ligt het
op mijn tafel.
Aan Marco Polo werd weder bewaarheid
het oude spreekwoord, dat een profeet zel
den geëerd is in zijn eigen land. In 1324
stierf hij, vrijwel onbekend, in zijn vader
stad Venetië. In latere tijden maakte zijn
boek echter opgang en in China werd hij
tot een heilige, een soort godheid, een „Lo-
han", de blanke Lohan. die in vele tempels
van liet eeuwenoude China nog vereerd
wordt.
J. K. BREDERODE.
Tenslotte wordt er op gewezen, dat de han
del met het buitenland werd ingesteld op
het beginsel van prestatie en tegenprestatie.
Daardoor kan Duitschlamj voor
ingevoerde producten prijzen beta
len, welke den boer in het buiten
land een veilige economische basis
bieden.
Door voorraadvorming wordt een gelijk
matige levensmiddelen voorziening der be
volking mogelijk, terwijl de reserve dient
voor tijden van nood. De prijzenpolitiek
heeft verder tot gevolg gehad, dat de totale
opbrengsten van 1932/33 tot en met 1938/39
stegen van ruim 6 tot bijna 11 milliard
r.m.
In een volgende afdeeling, die de mede
werking van den boer aan den üuitschen
wederopbouwt illustreert, wordt erop ge
wezen, dat voor 1933 de Duitsche boeren
stand tot, verval kwam. Door „Reichserb-
hofgesetz" en marktordening is aan dit
verval een eind gemaakt. Door de bepalin
gen van deze wet wordt het blijvend be
zit vdn den grond voor het geslacht van
den boer veilig gesteld.
Door de bescherming, die de Duitsche
boer geniet, is de prestatie van den boer
verhoogd. In 1928 was slechts 65 procent
van de Duitsche levensmiddelenvoorzier
ning door eigen productie gedekt, terwijl in
1939 84 procent werd bereikt. Het spreekt
vanzelf, dat de sterk geworden landbouw
de nijverheid heeft bevorderd, hetgeen ook
weer met een illustratie en cijfers nader
wordt aangetoond.
Tenslotte brengt de derde afdeeling de
belangrijke resultaten van de productie
veldtocht tot uiting. Ofschoon de veevoe
derimport terugliep stegen de prestaties
van de veehouderij, hetgeen tot uiting komt
in de verhoogde melkproductie. De rund
veestapel steeg van 19.1 millioen tot 19.9
millioen, het aantal varkens van 23 mil
lioen tot 25 millioen, het aantal schapen
van 3.4 millioen tot 4.8 millioen, al deze
cijfers betrekking hebben op 1932 en 1939.
De import van veevoer Werd vervangen
door zgn. hakvruchtenverbouw (aardappe
len en andere knolgewassen). De verbouw
van tusschengewas diende verder tot ver
mindering van den import, het grasland
werd economischer gebruikt door beter on
derhoud en wisselbeweiding, in welk laat
ste geval de melkproductie per ha met
meer dan 90 procent steeg Ook werd de
veevoeropbrengst verhoogd door betere
stalmest-behandeling en verhoogd kunst-
mestgebruik. Tegelijk werden door betere
oogstmethoden hoogere voedingswaarden
verkregen wat eveneens op den veevoeder
import van invloed was. Tenslotte is men
overgegaan tot betere conserveering van
de vergroote veldproductie, waardoor de
opbrengst ook in veel sterker mate inder
daad kon worden verbruikt. Dit geschiedde
door aardappelenstoomerijen en groenvoe-
dersilo's die men aanvankelijk in Duitsch-
De meening van het Congres.
De overeenkomst van President Roosevelt
met Engeland, welke in een speciale bood
schap aan het Congres werd medegedeeld,
en \felke bevat is in nota's welke zijn uitge
wisseld tusschen den F.ngelschen ambassa
deur Lord Lothian en den minister van bui
tenlandsche zaken Huil op 2 September,
heeft in kringen van het Congres deels
scherpe critiek, deels onvoorwaardelijke in
stemming verwekt.
Terwijl een deel van de leden van mee
ning is, dat de Vereenigde Staten op een
zeer goedkoope wijze aan vloot- en luchtba-
ses op de betrokken Britsche bezittingen
(Bahama eilanden, Jamaica, St. Lucia, Tri-
nidad, Antigua, Britscli Guinea, New Found-
land en de Bermuda's) die wel vijftig ver
ouderde torpedojagers waard zijn, gekomen
zijn, noemen de isolationistische senatoren
en leden van het Huis van Afgevaardigden
deze politiek van Roosevelt een dictoriaal
eigenmachtig optreden.
In een persconferentie in den extra trein
naar Washington, heeft president Roosevelt
verklaard, dat de nieuwe steunpunten vol
komen onder de controle van de Vereenig
de Staten en niet onder een gemeenschappe
lijk EngelschAmerikaansch bewind zullen
staan.
Een woordvoerder van liet departement
van buitenlandsche zaken heeft zich er te
gen uitgesproken, dat men de overeenkomst
met Engeland aldus zou uitleggen, dat de
Vereenigde Staten dachten in te grijpen in
den oorlog tusschen Engeland en Duitsch
land De tegenwoordige ontwikkeling, aldus
de woordvoerder, komt veeleer overeen met
dien van 1803, toen president Jefferson ge-
legenheid had om voor 15 millioen dollar het
geweldige gebied Louisiana van Frankrijk te
koopen.
Ook Jefferson heeft toen liet gebied der
Ver. Staten „op prachtige wijze" afgerond.
Ook thans doet zich een schitterende gelegen
heid voor om door de genoemde vroegere
acht Engelsche buitenposten de continen
tale veiligheid van liet Amerikaansche half
rond te versterken. De woordvoerder betoog
de verder, dat de aflevering van de torpedo
jagers, die verouderd zijn, als volledige beta
ling van den pacht voor de steunpunten
geldt.
Een andere tegenprestatie ligt van Ameri
kaansche zijde niet in het voornemen. De
torpedojagers bevinden zich nog in de Ver
eenigde Staten. Eenige van deze vaartuigen
zullen eerlang naar Engeland vertrekken,
de overige zullen volgen al naar geland de
oorlogsomstandiglieden. Tevens zouden Ame
rikaansche oorogsschepen naar de steunpun
ten varen om met de inrichting daarvan te
beginnen.
Ten slotte noemde de woordvoerder het
van groote beteekenis, dat de regeering van
de Vereenigde Staten vastgbesloten is niet
aan den oorlog deel te nemen.
Naar verluidt, hebben de torpojagers een
waarde van in totaal 85 millioen dollar. Al
deze vaartuigen zijn ruim zestien jaar oud.
Naar oovatting van den minister van justi
tie behoeft de overeenkomst niet door het
Congres geratificeerd te worden.
Van semi-officieele zijde wordt uit Berlijn
gemeld:
Omtrent het accoord tusschen Engeland en
de Vereenigde Staten, waarbij aan Engeland
vijftig oude Amerikaansche torpedojagers
worden afgestaan in ruil voor de beschik
baarstelling van waardevolle .vliegtuig- en
vlootsteunpunten door Engeland, heeft men
zich in politieke kringen te Berlijn voorloo-
pig siechts in het kort uitgelaten. Volgens
deze uitlatingen schijnt men op hetzelfde
standpunt te staan, dat reeds van ltaliaan-
sclie zijde tot uiting is gebracht en dat cul
mineert in de vergelijking met een Bi.jtoelsch
verhaal, nl. in den verkoop van het eerstge
boorterecht door Ezau voor een schotel linzen
De woordvoerder van het ministerie van
buitenlandsche zaken heeft tegenover buiten
landsche persvertegenwoordigers de opmer
king gemaakt, dat het verkwanselen van
waardevolle gebieden van het Britsche rijk
tegen 50 oude torpedojagers een eigenaardig
licht op de Britsche positie werpt. Dit op
treden van Churchill moet men beschouwen
als het begin der alge.nieene liquidatie van
Groot-Brittannië.
De vermindering in het aantal lange af-
standsviuchten van de Royal Air Force over
Europa, welke de laatste dagen valt waar te
nemen, is volgens een bericht van de Plii-
ladelfia Daily News daaraan te wijten, dat
bij de overwerkte Engelsche vliegtuigbe-'
stuurders voor den langen afstand ernstige
stoornissen in hun gezondheid zijn opgetre
den.
De uiterlijke verschijnselen van deze vlie
gersziekte zijn voortdurende hoofdpijnen, een
lichte verzwakking Van het oog. hartklop
pingen, die in sommige gevallen reeds tot
verval van krachten geleid hebben en een
stekende pijn in de borst. Het „lnstitute of
Medical Research" te Londen is bezig de
oorzaken van de vliegersziekte na te gaan en
tracht daarvoor een genezing te vinden door
en speciale aanvulling in de zuurstofmen-
ging en door behandeling in een kliniek.
Het Slowaaksche parlement heeft de regee
ring gemachtigd om hét Slowaaksche be
drijfsleven van Joden te zuiveren.
De machtiging geldt voor een jaar. Voorts
heeft het parlement een wetsontwerp
aangenomen krachtens hetwelk al
het grondbezit dat Joden langs den weg
van executie verkregen hebben, van den
vroegeren eigenaar, of diens erfgenamen
binnen zes maanden kan worden terugge
kocht. Maakt de vroegere eigenaar of diens
erfgenaam daarvan geen gebruik, dan gaat
het recht van aankoop over op het bureau
voor staatsgrondbeheer. De terugkoop ge
schiedt tegen den zcifden prijs, welken de
Jood destijds op de veiling betaald heeft,
waarbij een vierde deel terstond en de rest
binnen vijf jaren voldaan moet worden.
Krachtens een ander besluit van het parle
ment is de geheele burgerluchtvaart en de
luchtbescherming een onderdeel geworden
van het ministerie van defensie, waar een
eigen bureau vor de burgerluchtvaart is op
gericht.
Gistermorgen hebben Duitsche gevechtsfor
maties opnieuw, naar het D.N.B. verneemt
vliegvelden ten noorden van de Theemsmon-
ding aangevallen. Afzonderlijke Engelsche
jagers trachtten de Duitsche vliegtuigen te
gen te houden. Deze bereikten evenwel na
kortstondige, succesvolle luchtgevechten het
tooneel voor hun aanval en voerden dezen
urt.
land in het geheel niet vond en aanzienlijk
in aantal en ruimte uitbreidde
De geheele tentoonstelling wordt nog aan
trekkelijker gemaakt door modellen van
grootere landbouwwerktuigen en door eeni
ge schilderijen, terwijl deze officieele stand
tenslotte nog wordt opgeluisterd door een
afgietsel in brons van een j?eboetseerden
kop van den Duitschen Fuehrer Adolf
Hitier.
De waarnemend secretaris-generaal, waar
nemend hoofd van het Departement van
Sociale Zaken, heeft bepaald:
a. aan hoofden of bestuurders van on
dernemingen in alle gemeenten des Rijks,
in.wier fabrieken of werkplaatsen in ver
band met de bestaande verduisteringsvoor
schriften moeilijkheden worden ondervon
den, toe te staan, dat in die fabrieken of
werkplaatsen:
1. In het tijdvak van 7 December 1940 tot
en met Zaterdag 11 Januari 1941 in afwij
king van het bepaalde in artikel 23 der ar
beidswet 1919 door arbeiders op Zaterdag
arbeid mag worden verricht tusschen 1 uur
des namiddags en zonsondergang.
2. in het tijdvak van Zaterdag 2 Novem
ber 1940 tot en met Zaterdag 30 November
en in het tijdvak van Zaterdag 18 Januari
1941 tot. en met Zaterdag 22 Februari 1941
in afwijking van het bepaalde in artikel
23 der arbeidswet 1919 door arbeiders op
Zaterdag arbeid mag worden verricht tus
schen zonsopgang en 5V2 uur na zonsop
gang of, indien de arbeid op Zaterdag wordt
onderbroken door een rusttijd van ten min-
ste een half uur, tusschen zonsojrgang en
ten hoogste zes uren na zonsopgang.
3. in het tijdvak van Maandag 16 Sep
tember 1940 tot en met Maandag 31 Maart
1941, in afwijking van het bepaalde in ar
tikel 24 der arbeidswet 1919 door arbeiders
van 16 jaar of ouder, voor zoover door hen
in dit tijdvak tengevolge van de verduis
teringsvoorschriften een aantal weken min
der dan 48 uren per weck wordt gewerkt,
in de overblijvende weken de op deze wij
ze verloren uren worden ingehaald tot een
maximum van ten hoogste 38 uren, waar
bij de werktijd voor de mannen niet meer
mag bedragen dan ten hoogste 11 uren per
dag en 60 uren per week en de werktijd
voor de jeugdige personen en vrouwen niet
meer dan ten hoogste 10 uren per dag en
55 uren per week, een en ander onder her
innering aan het bepaalde in artikel 70,
tweede lid, van het werktijdenbesluit voor
fabrieken of werkplaatsen 1936, krachtens
hetwelk, zoolang van de vergunning wordt
gebruik gemaakt, naast de arbeidslijst of
den rooster ben door het hoofd of den be
stuurder der onderneming of een door de
zen daarmede belast persoon, als bedoeld
in artikel 75 der arbeidswet 1919, onderge-
teekend geschrift is opgehangen, dat de op
grond der vergunning te volgen werktijd
regeling aangeeft.
Hoofden of bestuurders van ondernemin
gen worden er aan herinnerd, dat ingevol
ge artikel 1 31, eerste lid, der arbeidswet
1919, bij het volgen van een normale werk
tijdregeling de na 4% uuri arbeid te geven
rusttijd niet meer clan V2 uur behoeft te
bedragen en dat, indien krachtens deze
vergunning langer dan 8V2 per dag wordt
gewerkt, ingevolge het bepaalde in artikel
63, le lid, van het werktijdenbesluit voor
fabrieken of werkplaatsen 1936, volstaan
kan worden met het geven van een half
uur rust telkens na ten hoogste 5 uren ar
beid.
BOMMEN OP TERNEUZEN.
Gisternacht is boven Terneuzen door een
Engelsch vliegtuig een zestal brisantbom
men uitgeworpen. Hierdoor zijn twee inwo
ners gedood, twee personen zwaar en twee
anderen licht gewond. Tevens werden een
school en eenige huizen grootendeels ver
woest.
(Niet officieel)
Trekking van Woensdag 4 September 1940
3de klasse, 3de lijst
Hooge Prijzen
I 25.000.— 18828
f 100.— 13789
Prjjzen van f 45.
1553 1928 2210 2308 2803 2887 2938 3162
3934 4656 4885 4950 5127 5235 5430 6154
6492 6503 6712 7336 8211 8269 8725 9357
9494 10265 10331 10744 10956 10963 10986 11227
11627 12025 12089 12100 12540 12607 12704 12747
12754 13081 13191 13256 13257 J3428 13546 13705
13969 14782 15333 15393 15527 15565 15700 16039
16369 16429 16643 16911 17160 17234 17283 17339
17406 17470 17785 17870 18"60 18134 18475 18486
18701 19153 19343 19433 194P4 IPOÏj 20288 20506
20605 20660 21013 21479 31634 21'47 21790 22830
22916 23621 23699 23945 24004 3401S 24044 24404
•>4635 24787
Verbeteringen 3de klasse, Die U<st: 33544 m-
z. 24544 3de klasse, 2de lijst: 15551 m. l858"