Een blanke Godheid in een Chineesche tempel Een interessante stand np de laarleurs De Amerikaansche steunpunten Werktijden in verband met de verduistering Begin der liquidatie van Groot-Brittannië Ziekteverschijnselen bij Engelsche vliegers jodeo uit het Slowaaksche bedrijfs even Nieuwe Duitsche luchtaanval op I heemsmonding 484ste STAATSLOTERIJ MARCO POLO, DE STOUTMOEDIGE ONTDEKKINGSREIZIGER ALS EEN HEILIGE VEREERD. Shanghai. In Mei. Op een verkenningstocht door de stad, in een Chineeschen tempel, ontdekte ik hem, den beroemden wereldreiziger, die tot een Chineesche godheid of heilige werd. Een Chineesche tempel is het minst plech tige, wat men zich in de wereld denken kan. Messchen loopen in en uit en de meesten blijven er slechts enkele oogenhlikiken, juist genoeg om er even een praatje te maken met den door hen speciaal vereerden heilige of godheid. Eigenlijk is er slechts één werkelijke god heid, Gautama Boeddha, Gautama de Ver lichte, in een Chineeschen tempel en feite lijk is Boeddha zelfs niet eens een godheid, maar was hij een profeet, de openbaarder van een godsdienstige leer, die het Boeddhis me, „de Verlichting" heet. Vijfhonderd jaar voor onze Christelijke tijdrekening leefde hij en zijn leven was een voorbeeld voor anderen voor zijn volgelingen, echter een voorbeeld, dat over het algemeen zeer slecht wordt na gevolgd. Maar dat is zijn schuld niet. Meestal heeft hij in een Chineeschen tempel een zaal of zaaltje voor zich alleen. Daar prijkt zijn beeld, soms zeer groot en verguld, en en kele roode kaarsen brandden ervoor, offer lichten, maar sterk is de belangstelling der menigte voor hem niet. Boeddha is te diep zinnig te ver-af en de menigte gaat tot de „Lohans", die oorspronkelijk de discipelen van Boeddha waren, maar een soort heiligen of bijgoden zijn geworden. Oorspronkelijk waren er zestien, maar dit getal is thans uit gebreid tot meer dan vijfhonderd. In een an dere zaal, dan waar zich Boeddha bevind, staat een aantal afgodsheelden dier „Lohans" in dichte gelederen opgesteld en tot hen gaat de overgroote meerderheid der bezoekers, zon der zich om Boeddha veel te bekommeren. Als vreemdeling kan men vrijelijk zoo'n Chineeschen tempel binnen wandelen. Wij waren met ons twee- en, toen we het bezoek brachten aan den tempel, waar we den tot een god heid geworden wereldreiziger ont dekten. Mijn kameraad was een Ne derlander, die vrij goed Chineeseh kan spreken en lezen. En we waren de eenige niet-Chineezen in den tem pel, door onze kleeding en onze ge laatstrekken en gelaatskleur on middellijk als vreemdelingen te her kennen. Maar is was niemand, die zich over onze aanwezigheid daar scheen te verbazen en eenige aan dacht aan ons schonk. Er was geen vijandigheid tegen ons, ook geen bijzondere belangstelling. Het was of onze tegenwoordigheid niet eens werd opgemerkt. Volkomen vrij kon den we ons in den tempel bewegen en alles bekijken. In het midden van de zaal, waar zich de „Lohans" bevonden, stond »een groote offer oven. Daarnaast een groote tafel met vaasjes waarin de geloovigcn bundels brandende stokjes staken, offers aan een of andere god heid of heilige. Als die bundels stokjes on geveer half waren afgebrand, werden ze door tempeldienaren weggenomen en in den offeroven geworpen. Wierook steeg op uit wierookkelken, maar niet de minste plech tigheid heerschte er. Mannen, vrouwen en kinderen krioelden door elkander, verdron gen zich voor bepaalde afgodsbeelden, die bijzonder in trek schenen te zijn. In den tem pel zag ik zelfs eenige mannen rooken. Als op een markt. Het was er een gezellige drukte als op een markt. In vijf, zes gelederen stonden de afgods beelden der „Lohans" en die gelederen wa ren juist ver genoeg van elkander verwij derd, dat men er zich tusschendoor kon be wegen, zoodat iedereen bij de door hem uit verkoren afgod kon komen en daar offers kon brengen, bloemen, ook van zilverpapier nagemaakte geldstukken. Ook wij gingen tusschen de gelederen der afgoden door. Die beelden der afgoden had den alle een bruin gelaat, want de oorspron kelijke zestien „Lohans", de zestien discipe len van Boeddha, waren alle Hindoes en had den dus een bruine gelaatskleur en daarom had men ook de later erbij gekomen afgo den dezelfde gelaatskleur gegeven. Een blanke God. Er was echter één uitzondering. Eén afgod was niet bruin, maar blank als een noorde lijke Europeaan. En op zijn blanke, volle wangen had hij een frisch, rozig blosje. Ver baasd waren we over deze vreemdeling on der de „Lohans". Hoe kwam deze Europeaan met zich frisch blosje daar en wie was hij? Het heeft ons eenige moeite gekost dat uit te vinden, want de eenvoudige menschen uit het volk weten het niet, bekommeren er zich ook niet om. Deze blanke afgod had ook zijn aanhangers, want ook hem werden offers ge bracht, bloemen, papieren geld en roodge kleurde kaarsen. Een oude, geleerde Chinees verklaar de ons later lachend, dat dezé blan ke afgod was... de beroemde Italiaan Marco Polo, de eerste Europeaan, die vele euwen geleden een boek over China heeft geschreven, een boek, dat in den aanvang niet veel geloof vond. Nieuws van onzen correspondent J. K. Brederode! Door vele landen is zijn brief gereisd, de enveloppe waarin hij gestoken was, is een document op zich zelf door alle censuurs temp els. In Mei is de brief in Shanghai gepost in September wordt hij op de redactietafel gede poneerd. Hoe onze correspondent het thans maakt weten wij niet, waar hij zich ophoudt nog min der, de verbindingen met hem zijn sinds maanden verbroken. Echter, de heer Brederode met zijn groote ervaring zal zich er wel door slaan. Wij hopen, na dit eerste levensteeken, weer regelma tige zijn interessante beschrijvin gen, te kunnen publiceeren! Marco Polo werd in 1254 te Venetië gebo ren en ging toen hij zeventien jaar was met zijn vader en zijn oom, die daar reeds eerder waren geweest, mede naar China, een reis van jaren, die grootendcels over land, dwars door Azië werd gemaakt. Zij bezochten het Heilige Land, het gebied, dat thans Turkije heet, de kusten van de Kaspische Zee, Perzië en kwamen eindelijk in China toen Marco Polo reeds den leeftijd van een-en-twintig jaar had bereikt. De reis hadden zij grooten- deels volbracht te paard en op kameelrug. Aan het hof van Kublai Khan („Khan was een vorstelijke titel) te Shangtoe, nabij Pe king, werden zij vriendelijk ontvangen. Bin nen korten tijd had Marco de taal der Tar taren, die toen in China heerschten, zich eigen gemaakt. De „Khan" nam Marco in zijn dienst en zond hem op langdurige in spectiereizen in zijn uitgebreid gebied. Na zeventien jaar begonnen de drie reizigers echter naar hun vaderstad, Venetië, te ver langen en ze vroegen Kublai Khan vergun ning te mogen vertrekken, doch in Klian wilde dit niet toestaan. In dien tijd kwamen er echter afgezanten van Arghun Klian van Perzië, die Kublai Khan liet verzoeken hem een der verwanten van zijn vrouw als echt- genoote te zenden. De afgezanten kregen een wonderschoon meisje van zeventien jaar me de, die bestemd was, als vrouw voor den heerscher van Perzië. De weg over land naar Perzië was in dien tijd zeer onveilig, daar verschillende Tartaarsche stammen met elkander oorlog voerden. De reis moest dus per schip gemaakt worden en de Perzische afgezanten verzochten daarom Kublai Khan hun de drie Venetianen als begeleiders mede te geven, daar dezen met de zeevaart bekend waren. Met tegenzin stemde Kublai Khan daarin toe. Een geheele vloot werd uitgerust en de mannen tezamen met de vorstelijke bruid ondernamen don toch naar Perzië, die twee jaar duurde en gedurende welke Mar co Polo ook Sumatra bezocht. Toen zij in Een der meest opvallende inzendingen op de Nederlandsche Jaarbeurs, die thans in Utrecht wordt gehouden, is wel de speciale tentoonstelling van den Reichsnaehrstand, die met medewerking van het Reichsnaeh- rungministerium en in samenwerking met den Rijkscommissaris voor de bezette Ne derlandsche gebieden „groep landbouw en voedselvoorziening" werd ingericht. Men mag veronderstellen, dat, nu de agra rische vraagstukken in ons vaderland meer in het middenpunt der publieke belangstel ling staan, dan vroeger wel het geval was, er zeker interesse voor deze tentoonstelling zal bestaan, omdat in Dujtschland in de iaren. die achter ons liggen, op agrarisch gebied veel tot stand is gekomen, dat van groot nut zal blijken te zijn. Daartegenover staat wel. dat in ons land landbouw, tuinbouw en vee teelt, van ouds op een hoogen trap van ont wikkeling hebben gestaan, maar dit neemt niet weg, dat in vele opzichten zeker gepro fiteerd kan worden van de ervaringen, die in Duitschland op dit gebied zijn opgedaan, zij het dan met inachtneming van de ver schillende omstandigheden, die men in beide landen kent. Daarom is zeker een bezoek aan deze tentoonstelling voor ieder, wien de belangen van den Nederlandschen boeren stand ter harte gaan, van belang en het is zeker niet misplaatst te verwachten, dat een groot bezoek aan deze tentoonstellingsgroep zal volgen. Redelijke verdienste voor den koopman. Garandeering van de voorziening door ze kerstelling en voorraadvorming van de pro ductie door den staat. Billijke en vaste prijzen voor dep, consu ment. Geordende en zich gelijkmatig ontwikke lende buitenlandsche handel op de vaste basis van de ordening der markten. Deze verschillende grondslagen worden door sprekende teekeningen in beeld ge bracht. Er wordt b.v. op gewezen, dat de boer niet meer aan het speculantendom is blootgesteld, dat de vaste prijzen den han delaren een vaste verdienste en een veilige calculatie basis geven, dat in de huishou dingen der gezinnen orde en regel worden geschapen, waardoor het economische leven bestendig wordt gehouden en dat door de ordening der marktgebieden de hooge trans portkosten worden voorkomen, waardoor ook ververwijderd liggende bedrijven, wien dit ten goede komt, tot grooter productie konden geraken. Een Chineesche offeroven. foto Brederode. "nrzië aankwamen was Arghun Khan van PerziK 'Muschen gestorven en z;;n zoon ont ving bruid vriendel;:k. Da bereikte de drie Venetianen het hc":-" t, dal ook Kublai Khan was overleden. Zij besloten daarop niet naar China terug te keeren en de reis voort te zetten naar Venetië, waar ze ongeveer in 1295 aankwamen. Eenmaal in zijn vaderland terug schreef Marco Polo het boek zijner avonturen, dat later in bijna alle talen (ook in het Nederlandsch) ver taald werd. Heel veel genoegen had hij gedurende zijn leven van zijn boek niet. Het werd vrij algemeen beschouwd als wilde fantasie. Eerst vijftig jaren na Marco Polo's dood werd aan de hand van zijn boek de kaart van Azië veranderd, maar zelfs nu nog, na meer dan zes eeuwen, heeft dit boek van zijn Waarde be houden en op het oogenblik ligt het op mijn tafel. Aan Marco Polo werd weder bewaarheid het oude spreekwoord, dat een profeet zel den geëerd is in zijn eigen land. In 1324 stierf hij, vrijwel onbekend, in zijn vader stad Venetië. In latere tijden maakte zijn boek echter opgang en in China werd hij tot een heilige, een soort godheid, een „Lo- han", de blanke Lohan. die in vele tempels van liet eeuwenoude China nog vereerd wordt. J. K. BREDERODE. Tenslotte wordt er op gewezen, dat de han del met het buitenland werd ingesteld op het beginsel van prestatie en tegenprestatie. Daardoor kan Duitschlamj voor ingevoerde producten prijzen beta len, welke den boer in het buiten land een veilige economische basis bieden. Door voorraadvorming wordt een gelijk matige levensmiddelen voorziening der be volking mogelijk, terwijl de reserve dient voor tijden van nood. De prijzenpolitiek heeft verder tot gevolg gehad, dat de totale opbrengsten van 1932/33 tot en met 1938/39 stegen van ruim 6 tot bijna 11 milliard r.m. In een volgende afdeeling, die de mede werking van den boer aan den üuitschen wederopbouwt illustreert, wordt erop ge wezen, dat voor 1933 de Duitsche boeren stand tot, verval kwam. Door „Reichserb- hofgesetz" en marktordening is aan dit verval een eind gemaakt. Door de bepalin gen van deze wet wordt het blijvend be zit vdn den grond voor het geslacht van den boer veilig gesteld. Door de bescherming, die de Duitsche boer geniet, is de prestatie van den boer verhoogd. In 1928 was slechts 65 procent van de Duitsche levensmiddelenvoorzier ning door eigen productie gedekt, terwijl in 1939 84 procent werd bereikt. Het spreekt vanzelf, dat de sterk geworden landbouw de nijverheid heeft bevorderd, hetgeen ook weer met een illustratie en cijfers nader wordt aangetoond. Tenslotte brengt de derde afdeeling de belangrijke resultaten van de productie veldtocht tot uiting. Ofschoon de veevoe derimport terugliep stegen de prestaties van de veehouderij, hetgeen tot uiting komt in de verhoogde melkproductie. De rund veestapel steeg van 19.1 millioen tot 19.9 millioen, het aantal varkens van 23 mil lioen tot 25 millioen, het aantal schapen van 3.4 millioen tot 4.8 millioen, al deze cijfers betrekking hebben op 1932 en 1939. De import van veevoer Werd vervangen door zgn. hakvruchtenverbouw (aardappe len en andere knolgewassen). De verbouw van tusschengewas diende verder tot ver mindering van den import, het grasland werd economischer gebruikt door beter on derhoud en wisselbeweiding, in welk laat ste geval de melkproductie per ha met meer dan 90 procent steeg Ook werd de veevoeropbrengst verhoogd door betere stalmest-behandeling en verhoogd kunst- mestgebruik. Tegelijk werden door betere oogstmethoden hoogere voedingswaarden verkregen wat eveneens op den veevoeder import van invloed was. Tenslotte is men overgegaan tot betere conserveering van de vergroote veldproductie, waardoor de opbrengst ook in veel sterker mate inder daad kon worden verbruikt. Dit geschiedde door aardappelenstoomerijen en groenvoe- dersilo's die men aanvankelijk in Duitsch- De meening van het Congres. De overeenkomst van President Roosevelt met Engeland, welke in een speciale bood schap aan het Congres werd medegedeeld, en \felke bevat is in nota's welke zijn uitge wisseld tusschen den F.ngelschen ambassa deur Lord Lothian en den minister van bui tenlandsche zaken Huil op 2 September, heeft in kringen van het Congres deels scherpe critiek, deels onvoorwaardelijke in stemming verwekt. Terwijl een deel van de leden van mee ning is, dat de Vereenigde Staten op een zeer goedkoope wijze aan vloot- en luchtba- ses op de betrokken Britsche bezittingen (Bahama eilanden, Jamaica, St. Lucia, Tri- nidad, Antigua, Britscli Guinea, New Found- land en de Bermuda's) die wel vijftig ver ouderde torpedojagers waard zijn, gekomen zijn, noemen de isolationistische senatoren en leden van het Huis van Afgevaardigden deze politiek van Roosevelt een dictoriaal eigenmachtig optreden. In een persconferentie in den extra trein naar Washington, heeft president Roosevelt verklaard, dat de nieuwe steunpunten vol komen onder de controle van de Vereenig de Staten en niet onder een gemeenschappe lijk EngelschAmerikaansch bewind zullen staan. Een woordvoerder van liet departement van buitenlandsche zaken heeft zich er te gen uitgesproken, dat men de overeenkomst met Engeland aldus zou uitleggen, dat de Vereenigde Staten dachten in te grijpen in den oorlog tusschen Engeland en Duitsch land De tegenwoordige ontwikkeling, aldus de woordvoerder, komt veeleer overeen met dien van 1803, toen president Jefferson ge- legenheid had om voor 15 millioen dollar het geweldige gebied Louisiana van Frankrijk te koopen. Ook Jefferson heeft toen liet gebied der Ver. Staten „op prachtige wijze" afgerond. Ook thans doet zich een schitterende gelegen heid voor om door de genoemde vroegere acht Engelsche buitenposten de continen tale veiligheid van liet Amerikaansche half rond te versterken. De woordvoerder betoog de verder, dat de aflevering van de torpedo jagers, die verouderd zijn, als volledige beta ling van den pacht voor de steunpunten geldt. Een andere tegenprestatie ligt van Ameri kaansche zijde niet in het voornemen. De torpedojagers bevinden zich nog in de Ver eenigde Staten. Eenige van deze vaartuigen zullen eerlang naar Engeland vertrekken, de overige zullen volgen al naar geland de oorlogsomstandiglieden. Tevens zouden Ame rikaansche oorogsschepen naar de steunpun ten varen om met de inrichting daarvan te beginnen. Ten slotte noemde de woordvoerder het van groote beteekenis, dat de regeering van de Vereenigde Staten vastgbesloten is niet aan den oorlog deel te nemen. Naar verluidt, hebben de torpojagers een waarde van in totaal 85 millioen dollar. Al deze vaartuigen zijn ruim zestien jaar oud. Naar oovatting van den minister van justi tie behoeft de overeenkomst niet door het Congres geratificeerd te worden. Van semi-officieele zijde wordt uit Berlijn gemeld: Omtrent het accoord tusschen Engeland en de Vereenigde Staten, waarbij aan Engeland vijftig oude Amerikaansche torpedojagers worden afgestaan in ruil voor de beschik baarstelling van waardevolle .vliegtuig- en vlootsteunpunten door Engeland, heeft men zich in politieke kringen te Berlijn voorloo- pig siechts in het kort uitgelaten. Volgens deze uitlatingen schijnt men op hetzelfde standpunt te staan, dat reeds van ltaliaan- sclie zijde tot uiting is gebracht en dat cul mineert in de vergelijking met een Bi.jtoelsch verhaal, nl. in den verkoop van het eerstge boorterecht door Ezau voor een schotel linzen De woordvoerder van het ministerie van buitenlandsche zaken heeft tegenover buiten landsche persvertegenwoordigers de opmer king gemaakt, dat het verkwanselen van waardevolle gebieden van het Britsche rijk tegen 50 oude torpedojagers een eigenaardig licht op de Britsche positie werpt. Dit op treden van Churchill moet men beschouwen als het begin der alge.nieene liquidatie van Groot-Brittannië. De vermindering in het aantal lange af- standsviuchten van de Royal Air Force over Europa, welke de laatste dagen valt waar te nemen, is volgens een bericht van de Plii- ladelfia Daily News daaraan te wijten, dat bij de overwerkte Engelsche vliegtuigbe-' stuurders voor den langen afstand ernstige stoornissen in hun gezondheid zijn opgetre den. De uiterlijke verschijnselen van deze vlie gersziekte zijn voortdurende hoofdpijnen, een lichte verzwakking Van het oog. hartklop pingen, die in sommige gevallen reeds tot verval van krachten geleid hebben en een stekende pijn in de borst. Het „lnstitute of Medical Research" te Londen is bezig de oorzaken van de vliegersziekte na te gaan en tracht daarvoor een genezing te vinden door en speciale aanvulling in de zuurstofmen- ging en door behandeling in een kliniek. Het Slowaaksche parlement heeft de regee ring gemachtigd om hét Slowaaksche be drijfsleven van Joden te zuiveren. De machtiging geldt voor een jaar. Voorts heeft het parlement een wetsontwerp aangenomen krachtens hetwelk al het grondbezit dat Joden langs den weg van executie verkregen hebben, van den vroegeren eigenaar, of diens erfgenamen binnen zes maanden kan worden terugge kocht. Maakt de vroegere eigenaar of diens erfgenaam daarvan geen gebruik, dan gaat het recht van aankoop over op het bureau voor staatsgrondbeheer. De terugkoop ge schiedt tegen den zcifden prijs, welken de Jood destijds op de veiling betaald heeft, waarbij een vierde deel terstond en de rest binnen vijf jaren voldaan moet worden. Krachtens een ander besluit van het parle ment is de geheele burgerluchtvaart en de luchtbescherming een onderdeel geworden van het ministerie van defensie, waar een eigen bureau vor de burgerluchtvaart is op gericht. Gistermorgen hebben Duitsche gevechtsfor maties opnieuw, naar het D.N.B. verneemt vliegvelden ten noorden van de Theemsmon- ding aangevallen. Afzonderlijke Engelsche jagers trachtten de Duitsche vliegtuigen te gen te houden. Deze bereikten evenwel na kortstondige, succesvolle luchtgevechten het tooneel voor hun aanval en voerden dezen urt. land in het geheel niet vond en aanzienlijk in aantal en ruimte uitbreidde De geheele tentoonstelling wordt nog aan trekkelijker gemaakt door modellen van grootere landbouwwerktuigen en door eeni ge schilderijen, terwijl deze officieele stand tenslotte nog wordt opgeluisterd door een afgietsel in brons van een j?eboetseerden kop van den Duitschen Fuehrer Adolf Hitier. De waarnemend secretaris-generaal, waar nemend hoofd van het Departement van Sociale Zaken, heeft bepaald: a. aan hoofden of bestuurders van on dernemingen in alle gemeenten des Rijks, in.wier fabrieken of werkplaatsen in ver band met de bestaande verduisteringsvoor schriften moeilijkheden worden ondervon den, toe te staan, dat in die fabrieken of werkplaatsen: 1. In het tijdvak van 7 December 1940 tot en met Zaterdag 11 Januari 1941 in afwij king van het bepaalde in artikel 23 der ar beidswet 1919 door arbeiders op Zaterdag arbeid mag worden verricht tusschen 1 uur des namiddags en zonsondergang. 2. in het tijdvak van Zaterdag 2 Novem ber 1940 tot en met Zaterdag 30 November en in het tijdvak van Zaterdag 18 Januari 1941 tot. en met Zaterdag 22 Februari 1941 in afwijking van het bepaalde in artikel 23 der arbeidswet 1919 door arbeiders op Zaterdag arbeid mag worden verricht tus schen zonsopgang en 5V2 uur na zonsop gang of, indien de arbeid op Zaterdag wordt onderbroken door een rusttijd van ten min- ste een half uur, tusschen zonsojrgang en ten hoogste zes uren na zonsopgang. 3. in het tijdvak van Maandag 16 Sep tember 1940 tot en met Maandag 31 Maart 1941, in afwijking van het bepaalde in ar tikel 24 der arbeidswet 1919 door arbeiders van 16 jaar of ouder, voor zoover door hen in dit tijdvak tengevolge van de verduis teringsvoorschriften een aantal weken min der dan 48 uren per weck wordt gewerkt, in de overblijvende weken de op deze wij ze verloren uren worden ingehaald tot een maximum van ten hoogste 38 uren, waar bij de werktijd voor de mannen niet meer mag bedragen dan ten hoogste 11 uren per dag en 60 uren per week en de werktijd voor de jeugdige personen en vrouwen niet meer dan ten hoogste 10 uren per dag en 55 uren per week, een en ander onder her innering aan het bepaalde in artikel 70, tweede lid, van het werktijdenbesluit voor fabrieken of werkplaatsen 1936, krachtens hetwelk, zoolang van de vergunning wordt gebruik gemaakt, naast de arbeidslijst of den rooster ben door het hoofd of den be stuurder der onderneming of een door de zen daarmede belast persoon, als bedoeld in artikel 75 der arbeidswet 1919, onderge- teekend geschrift is opgehangen, dat de op grond der vergunning te volgen werktijd regeling aangeeft. Hoofden of bestuurders van ondernemin gen worden er aan herinnerd, dat ingevol ge artikel 1 31, eerste lid, der arbeidswet 1919, bij het volgen van een normale werk tijdregeling de na 4% uuri arbeid te geven rusttijd niet meer clan V2 uur behoeft te bedragen en dat, indien krachtens deze vergunning langer dan 8V2 per dag wordt gewerkt, ingevolge het bepaalde in artikel 63, le lid, van het werktijdenbesluit voor fabrieken of werkplaatsen 1936, volstaan kan worden met het geven van een half uur rust telkens na ten hoogste 5 uren ar beid. BOMMEN OP TERNEUZEN. Gisternacht is boven Terneuzen door een Engelsch vliegtuig een zestal brisantbom men uitgeworpen. Hierdoor zijn twee inwo ners gedood, twee personen zwaar en twee anderen licht gewond. Tevens werden een school en eenige huizen grootendeels ver woest. (Niet officieel) Trekking van Woensdag 4 September 1940 3de klasse, 3de lijst Hooge Prijzen I 25.000.— 18828 f 100.— 13789 Prjjzen van f 45. 1553 1928 2210 2308 2803 2887 2938 3162 3934 4656 4885 4950 5127 5235 5430 6154 6492 6503 6712 7336 8211 8269 8725 9357 9494 10265 10331 10744 10956 10963 10986 11227 11627 12025 12089 12100 12540 12607 12704 12747 12754 13081 13191 13256 13257 J3428 13546 13705 13969 14782 15333 15393 15527 15565 15700 16039 16369 16429 16643 16911 17160 17234 17283 17339 17406 17470 17785 17870 18"60 18134 18475 18486 18701 19153 19343 19433 194P4 IPOÏj 20288 20506 20605 20660 21013 21479 31634 21'47 21790 22830 22916 23621 23699 23945 24004 3401S 24044 24404 •>4635 24787 Verbeteringen 3de klasse, Die U<st: 33544 m- z. 24544 3de klasse, 2de lijst: 15551 m. l858"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1940 | | pagina 6